კარები გაიღო. ანის წინ იდგა უსიმპატიურესი ბიჭი, რომლის უძირო ცისფერმა თვალებმა მისი ყურადღება მიიქცია. ანი ოცნებაში გადაეშვა,მაგრამ მალევე დაბრუნდა დედამიწაზე.
-მოდი. გაუღიმა ალექსანდრემ. ანის მის ღიმილზე გული აუჩქარდა და გახევდა, მაგრამ უცბად მიხვდა და ოთახში შევიდა, კარები მიხურა. ალექსანდრემ შამპანიური გაუწოდა, ანიმ გაუღიმა და მაგიდაზე შემოჯდა.
-კარგად ვიცეკვეთ არა? ალექსანდრე ანის მიუახლოვდა და მის ფეხზე თავისი ცხელი ხელი აათამაშა. ანის გული უფრო აუჩქარდა, დასცხა..
-მმმ კი ძალიან, უთხრა ანიმ ვნებიანად და ტუჩები გაილოკა, ალექსანდრეს ამის დანახვაზე თვალებში ჭინკები აუთამაშდა. ანიმ ქუდი ამოიღო და მიაწოდა
-აი აიღე.
ალექსანდრემ ქუდი აიღო, გოგოს მოშორდა და სიმღერა ჩართო..
-კიდე უნდა ვიცეკვოთ? იკითხა ანიმ,მაგიდიდან ადგა და საწოლთან მდგომ ალექსანდრეს მიუახლოვდა, კისერზე ხელი მოხვია და გაუღიმა, ბიჭმა ტუჩის კუთხე ჩატეხა.. ანის სურდა რომ ახლა მართლა მისი გამხდარიყო, მაგრამ არა ეს არასდროს მოხდებოდა. ამ ფიქრში გართულს ალექსანდრე ყელში დააცხრა, ანიმ ტუჩზე იკბინა, ცოტაც და გული წაუვიდოდა, მაგრამ ძალა მოიკრიაბა, ალექსანდრეს ხელი ჰკრა და საწოლზე დააგდო, გაუღიმა და კალთაში ჩაუჯდა..
-შენ რა გემრიელი ყოფილხარ.. უთხრა ბიჭმა და ანის ხელი წელზე მოხვია. ანიმ ისევ გაუღიმა და საწოლზე დაგდებულ ჩანთას გადასწვდა, საიდანაც ორი შარფი ამოიღო, ალექსანდრეს ეს ყველაფერი გაუკვირდა, მაგრამ არაფერი უკითხავს. ანიმ შარფი თვალებზე მიაფარა, მან წინააღმდეგობა გაუწია.
- მაცადე და გპირდები ამ საღამოს ვერასდროს დაივიწყებ.უთხრა ანიმ ვნებიანად.
-კარგი საყვარელო... ალექსანდრემ ისევ ხელები მოჰხვია, როდესაც დარწმუნდა, რომ ვერაფერს ხედავდა და თვალებზეც მაგრად ჰქონდა აკრული შარფი, მის მაიკას დასწვდა და გახადა... ოოჰ ნეტავი არ ექნა ეს, მისი სხეული რომ დაინახა ოფლმა დაასხა, დააჟრიალა, ჰაერის უკმარისობასაც განიცდიდა, მაგრამ თავს მობილიზება გაუკეთა. ალექსანდრემ დაუსტვინა.
-ფუ იდიოტი გაიფიქრა ანიმ, ხელები უკან გადაუწია და შარფით მაგრად შეუკრა.
-ეეე ეს უკვე არასპრავედლივი თამაშია. უთხრა ალექსანდრემ და ტუჩზე იკბინა.
ვაი შენს პატრონსო გაიფიქრა ანიმ და უთხრა
-ჩუმად, მომენდე და მერწმუნე ამ დღეს არასდროს დაივიწყებ. ანი წამოდგა.
- ჰეიი სად მიდიხარ?
-არსად არ მივდივარ და არც წავალ უბრალოდ მეც ხომ უნდა გავიხადო? უთხრა ანიმ და კინაღამ სიცილი აუტყდა, როდესაც ალექსანდრეს სიფათი დაინახა. მან ჯერ არც კი იცოდა წინ რა ელოდებოდა. ანიმ მუსიკას ოდნავ მოუმატა, მერე კარებისკენ ჩუმად წავიდა და შეძლებისდაგვარად ჩუმად გააღო. ერთ-ერთი ბარიდან სპეციალურად დაქიდრავებული გოგო ჩუმად შემოუშვა , კარები მიხურა და ალექსანდრეს წინ დაუდგა.
-რით ვერ გაიხადე? უთხრა გაბრაზებულმა.
-მოიცადე... რაღაც გაიჭედა. ანის თავის პასუხზე კინაღამ გაეცინა.
გოგონასთან დაბრუნდა, ალექსანდრეს საფულედან ფული ამოიღო მას მისცა და უჩურჩულა:
-როგორც გითხარი ისე მოიქეცი. ისევ ალექსანდრეს წინ დაბრუნდა.
-ეს დღე არასდროს დაგავიწყდება უთხრა და კარისკენ ფეხაკრეფით წავიდა, იმ გოგომ კი თავისი საქმის გაკეთება დაიწყო.
ანი ოთახიდან ჩუმად გავიდა, ალექსანდრემ ვერაფერი გაიგო, მას ეგონა რომ ანი ხელში ჩაიგდო და ნეტარებით ტკბებოდა. ის კი ლიფტში შევიდა და სიცილი დაიწყო. მანქანაში ჩაჯდა და მოშიებული კაფე "ტიფანისკენ" წავიდა. შეუკვეთა ბრაუნი და ჩაი. მიირთმევდა და თავის საქციელზე ფიქრობდა, ვერ წარმოიდგენდა ოდესმე ასეთ რამეს თუ გააკეთებდა. საათს დახედა ჯერ ადრე იყო საათ ნახევარში იმ გოგოს შეთანხმებისამებ ალექსანდრესთვის შარფები უნდა მოეხსნა. ოჰ ანი ყველაფერს დათმობდა, ოღონდ იმ მომენტში მისი სახე დაენახა. ამ საქციელის გამო ალექსანდრესადმი ზიზღი იგრძნო
-ფუუ ამაზრზენი. თქვა ჩუმად ანგარიში მოითხოვა გადაიხადა და სახლისკენ წავიდა. პირველად მარისთან ავარდა, კარები შეაღო და უყვირა:
-მარიი დაჯექიიი;
- დედაა მოხვედიი, მოიცაა შენ იქ არ უნდა იყო? აქ რა გინდა? მოყევი დროზე
-ვაიმეეე დაწყნარდიიიი, დაჯექიიი;
ანი სამზარეულოში შევიდა წყალი დაისხა და მარის დაუჯდა.
-მოკლედ...
მარი პირღია უსმენდა მერე სიცილი აუტყდა.
-მოიცაა და ის გოგო სად იპოვეე??
-უიმეე ეგეთების მეტი რა დადის საქართველოში, შეთანხმებულები ვართ, ხმას არ ამოიღებს.. სამ საათში უნდა მოხსნას შარფი, ნეტაა მაგის სიფათი დამანახა.
-ვაიმეეე რა გიჟი ხარ, გადარეულიი, ფული გადაუხადე?
-უუფ მოვიკალი თავი, ალექსანდრეს "ვესესხე" თქვა და სიცილი დაიწყო.
-ვაიმე გოგო რა გაცინებს, არ გაპატიებს ანა მაგას არცერთი ბიჭი არ შეგარჩენს, სამაგიეროს გადაგიხდის, გაგანადგურებს.
- ნუკაეეე აქეთ გავანადგურებ.. ვიცი რო არ შემარჩენს, არც მე დავთმობ.
-გადარეულიი, გიჟიი, ვერასდროს წარმოვიდგენდი რომ შენ ესეთებს მოფიქრებდი, ნუ აგენტობაში კი ხარ მაგარი მაგრამ...
-ხოო არც მე მეგონა, ყველაფერი ხდება ხო ხედავ. მოიცაა რომელი საათიიააა????
-რვის ცამეტი წუთია..
- ჰააა შვიდ წუთში...
-რაა?
-სამი საათი გავა და მესიჯი უნდა მოვწერო.
-დედაა შენ ვერ გადარჩებიი.
-ვნახოოოთ, უთხრა ანიმ, გაიკრიჭა და დრო დაინიშნა. გავიდა ხუთი წუთი, მობილური ამოიღო და მიწერა ალექსანდრეს:
"დაუვიწყარი საღამო გვქონდა... კიდევ გავიმეოროთ"
-წავედი მარო სახლში, დავენახო ჩემებს. შედეგებს გაგაგებინებ.
ანი სახლში გადავიდა.
-სად იყავი ამდენი ხანი? ჰკითხა დედამისმა.
-რავი დეე, საქმეებზე ვიყავი, მერე კაფეში, ახლა მარისთან ვიყავი დაა...
-მოაგვარე საქმეები??
-კიი მოვაგვარე. თქვა და გაეცინა, გამოიცვალა, სავარძელში ჩაჯდა და ტელევიზორში კარგ ფილმს ჩაუჯდა.
...................ალექსანდრე..................
დათქმულ დროზე გოგომ შარფი მოხსნა თვალებიდან, ალექსანდრემ უცხო გოგო რომ დაინახა წამოხტა.
-ვინ ხარ? აქ რა გინდა? ანი სადაა?? ღრიალებდა
-მგონი მშვენივრად გაერთე,არ მითხრა რომ არ მოგეწონა. უთხრა გოგომ და ჩაცმა დაიწყო.
-გაეთრიეე აქედან, ძუ*ნა, ჩემმა თვალებმა აქ არ დაგინახოს. ღრიალებდა ალექსანდრე. გოგომ სწრაფად გამოიცვალა და ოთახიდან გავიდა.
- ხელები გამიხსენი შენი დედაც ***********
ალექსანდრემ ძლივს ხელებიც გაიხსნა.
- ეს რა გააკეთა!!!! თვალებიდან ცეცხლს აფრქვევდა. გაგანადგურებ ანი ბურდული, გაგანადგურებ! ამ საქციელს არ გაპატიებ. იძახდა გამწარებული. მობილური ამოიღო და ანის შეტყობინება ნახა.
-ფუუ ბ*იად. ამ გოგოს ბოლოს მოვუღებ, არ იცის ჩემთან თამაში რომ არ გამოუვა. თვალებიდან ცეცხლს აფრქვევდა, მობილური ძირს დააგდო და არაყს მიადგა. სასმელში ჩაიხრჩო, ნომერი ყირაზე დააყენა, ბოლოს კი იატაკზე ჩაეძინა.
.............ანი............
-ნეტა ახლა რას აკეთებს, ფიქრობდა ანი.. ალბად ისევ იმ გოგოსთან ერთობა, ან გაბრაზებული სასმელს მიადგა. ხვალ თამაში გაგრძელდება. ამ ფიქრებში იყო გართული, როცა სკაიპში ნინიმ დაურეკა.
-ვაიმეეეე გოგოოოოო სად ხარ შეენ , ერთი კვირაა გირეკავ. სად ჯანდაბაში ხაარ.
-ვაიმე ანი ვიცი და ნუ მკითხავ გადარბენებზე ვიყავი,შენი ზარები ვნახე და დავრეკე რ ამბებია მომიყევი.
-შენსკენ ყველაფერი რიგზეა?
-კიიკიი
-მაშინ პოპ-კორნი მოიტანე და მისმინე, ანიმ მოუყვა ყველაფერი რაც ნინიმ არ იცოდა.
-ანი.... გაჩუმდა ნინი.. ჩქარა ვიზა აიღე, საფრანგეთში წამოდი, საზღვარზე მე დაგხვდები, უთხრა ნინიმ და სიცილი აუტყდა, ანიც აყვა.
-ვაიი შენ საცოდაოო ვერ გადარჩებიი, ესეთები საიდან მოიფიქრე ან რამ გაგაკეთებინა.
-რავიცი აბაა სულ გაგიგიჟდიი;
-მისმინე რო რამე მიყვარდი, არ გაპატიებს..
-ვიცი,ვიცი ხვალ თამაში განახლდება ალბად. აუუ ხვალ წიგნის საღამოა. ეჰ უშენოდ წასვლა მესიკვდილება, ერთად რომ დავდიოდით რა კარგი იყო.
-ხოომ , ძაან მენატრება შენთან დროის გატარება.
-აუუ მეეც. გოგო შენც ხო ივლისში გიწევს ჩამოსვლა?
-კიი ივლისის ბოლოს მანდ ვიქნები;
-აუუუ რა მაგარიააა, მეეც ახლა რო ჩავალ გერმანიაში ცხრა თვე ვისწავლი ჩვეულებრივად და მეც მაგ დროისთვის მიწევს ჩამოსვლა.
საუბარი დიდხანს გააგრძლეს, ბავშვობა გაიხსენეს, ნოსტალგია მოაწვათ და თორმეტისკენ საუბარს მორჩნენ.
ანიმ ისევ ალექსანდრეზე დაიწყო ფიქრი, ბოლოს თავისი თავით კმაყოფილს ტკბილად დაეძინა
...................................
ესეც მეექვსე, იმედია მოგეწონებათ.