დილით შვიდი ადამიანის ხმამ გამაღვიძა..
-აეგდე მარიამ, გვაგვიანდება...
-მმმმმ...
-მმმ კი არა ადე გოგო დაღამდა უკვე და მერე რას ჩახვალ ზღვაში ვნახავ...
ამმდენ ხმაშიც კი გავარჩიე მისი გაბრაზებლი და ოდნავ გამეღიმა..
-კარგი ეთო მოშორდი ჩავიცმევ და გამოვალ..
ლოგინზე ოდნავ წამოვჯექი დ აიგივე პოზაში მყოფ ბექას გავხედე..
-გიჟები არიან..
ერთხმაში ვთქვით და ლოგინიდან წამოვდექით...
თხუთმმეტ წუთსი უკვე გარეთ ვიდექით და მანქანებში ვნაწილდებოდით..
-ესეიგი, მარიამი, აკო და ანამარია ჩემთან.. - გადანაწილება დაიწყო ბექამ და მანქანასთან მივიდა... - ნატა, გიო და ეთო ზუკას მანქნაში... ნიკა, თათული და ლიზა მიშოს მანქანაში...
უცებ გადაგვანაწილა ყველა და მძღოლის ადგილი დაიკავა..
-ისე შე*ჩემა რა პონტია სიძის მანქანაში ჩასმა თავი ხო უნდა მოგაწონო არა რამით..
ჩაჯდა თუ არა ხუმრობა დაიწყო აკომ და თავში წამორტყმაც მიიღო...
-დაოკდი მანჯგალაძე, თორემ ეგ მონაგონი იქნება..
ღრენით უთხრა ბექამ და გზას გახედა..
თავში ისევ წუხანდელი ჩემი და ბექას ლაპარაკი მიტრიალებდა...
ნუთი მართლა არაფერს გრძნობს ჩემ მიმართ და მართლა ეს უაზრ კონტრაქტისთვის იყო ჩვენი ქორწინება?!
თავი უაზრო ფიქრების გასაფანტად გავაქნიე და საზურგეს მივეყრდენი.. როგორც ყოველლი მგზავრობისას ეხლაც ჩამეძინა და ცასვლის სესახებ ვერაფერი გავიგე...
ცოტა რომ მოვფხიზლდი ვიგრძენი თბილი ხელები სახეზე და რბილი ტუჩები შუბლზე....
თვალები ნელა გავახილე და მომღიმარ ბექას გავხედე..
-დიდიხანია ჩამოვედით?
-სადრაც საათ ნახევარია...
ღიმილით მითხრა და ცხვირზე მაკოცა...
-დანარჩენები სად არიან?
-ზღვაზე გავიდნენ მიდი გამოიცვალე და ჩვენც გავიდეთ...
ღიმილით წამოვდექი ლოგინიდან და ჩემოდნებთან მივედი.. საცურაო კოსტუმი და მოკლე სარაფანი ამოვიღე... მალევე გადავიცვი და ოთახში დავბრუნდი... ბექა წელს ზემოთ შიშველი იდგა და იქ დამემართა რაც დამემართა..
რასაც ქვია ნერწყვებს ვყლაპავდი.. რამდენჯე მყავდა ამ მდგომარეობაში ნანახი, მაგრამ....
-მზად ხარ უკვე?
უცებ შემოტრიალდა და ტვალებში ჩამაშტერდა..
-კ..ი..
ბლუყუნით ამოვილაპარაკე და ჩანთა ავიღე.. დავინახე როგორ ჩატეხა ტუჩის კუთხე და თავი ოდნავ გააქნია.
-მოდი აქ.. - მაჯაში მწვდა და წამებში მის სხეულს ამაკრო.. -
-ვგიჟდები ჩემი შეხებისას კანი რომ გეხორკლება და იბნევი...
ღიმილით მითხრა და ყელში მაკოცა...
-არრც შენ ხარ ნაკლებ მდგომარეობაში გასვიანო.
ტუჩები მთავარ არტერიაზე მივაწებე და წამებში დაეხორკლა კანი...
-ამისთვის დაიჯები პატარა ქალბატონო...
ზურგზე გადამიკიდა და ისე მიმიყვანა პლიაჟამდე...
-აუ ბექა გეყოფა ხო მოვედით არა...
ხმაში მუდარა გავურიე და თავი ოდნავ წამოვყავი...
-ჯერ ადრეა პატარა ქალბატონო. ჩვენებამდე მივალთ და მერე... აი ისინიც..
ხელი მათკენ გაიშვირა და ჩქარი ნაბიჯებით მივიდა იქამდე..
-რა ხდება შე*ემა მტელი გზა ჩხუბობდით?
წყლიდან ამოსულმა აკომ როგორც კი ამ მდგომარეობაში დაგვინახა, მაშინვე დაიწყო ხუმრობა და ისევ თავში წმაორტყმა დაიმსახურა..
-ხანდახან უნდა გაჩუმდე აკო...
მოჩვენებითი სიბრაზით უთხრა და მხრიდან „ჩამომიღო“.. მაშინვე გადავიძვრე სარაფნი და ზღვაში შევვარდი...
ნეტარებაა სიცხისგან ახურებულ კანზე ცივი წყლის შხება..
-გიჟია ეს გოგო.
მაინც გავიგე პლიაჟიდან ანამარიას სიცილნარევი ხმა და მსიკენ შევტრიალდი.. ხელით ვანისნე ჩამოდითქო და ოდნავ გავუღიმე...
-ანამარია ვერ ჩამოვა აი მე კი სენ განკარგულებაში ვარ...
გვერდზე ამომიდგა ბექა და ხელი წელზე შემიცურა..
-აქ მაინც რო მოისვენო არა? მთელი თუ არა ნახევარი პლიაჟი მაინც გვიყურებს..
სიცილით ვუთხარი და ოდნავ ღრმად შევცურე...
-თამაში გინდათ მეტრეველის ქალო?! კი ბატონო... სადამდე?
-სადამდეც შეძლებთ ბატონო ბექა..
მხრები რა გაეწყობას ნიშნად აიჩეჩა და გაცურა.. ღიმილით გავაქნიე თავი და უკან მივყევი...
-რას იტყვით როგორ ვცურავ?
გვერდზე ამოვიდექი და თვალებში შევედე..
-ამმ კარგად, მარამ ესე უკეთესი იქება..
წამებში მომაქცია მის ზურგზე და ნაპირისკენ გაცურა...
-რას იტყვი როგორია?
-უკეთს ვერც წარმოვიდგენ..
ღიმილით ვუთხარი და ლოყაზე ვაკოცე..
-ქაბატონო მარიამ, ვარ 24 წლის და არა 18 წლის ბიჭი ლოყაზე კოცნამ რო დამაკმაყოფილოს..
მთელი სერიოზულობით მითხრა და ნაპირზე ავიდა...
თავი ნელა გავაქნიე და უკან მივყევი....
-ეგ 18 წლის გოგო ჯერ პატარაა ეგეტებისთვის...
სიცილით ვუთხარი და მსი გვერდზე ადგიი დავიკავე...
-არაუშავს მალე გაიზრდება და აღარ იქნება ეგეტებისთის პატარა..
თბილად მითრა და კისერში მაკოცა...
-ეეეეე რაებს აკეთებთ ტო ბავშვი მყავს აქ...
უცებ გამოიხედა აკომ და მომღიმარ ანამარიას თვალებზე ხელი აააფარა. როგორც ი ბექას გაბრაზებული სახე დაინახა მმასინვე დასერიოზულდა და ხელებით დანებების ნიშნად აწია...
ბიჭები უცებ გაიხიკნენ ზღვაში ნაპირზე კი მხოლოდ გოგოები დავრჩით..
-აბა რა ხდება?
-ღიმილით გადმომხედა თათულიმ და მხარი მხარზე გამკრა ოდნავ..
-რაზე მეუბნები...
თვალები არ გამიხელია ისე ვკითხე.
-კარგი, რა მარიამ, შენზე და ბექაზე გეუბნება, როდემდე უნდა ითამაშო თითქოს ვერაფერს ხვდები... გიყვარეს სიგიჟემდე მასაც უყვარხარ და ქენით რამე თორე გავიდა დარჩენილი თვე ნახევარიც...
ლაპარაკში აქამდე ჩუმად მჯდომი ლიზა ჩაერთო და მთელი ძალით ცდილობდა სიმშვიდე შეენარჩენებინა..
-კი მაგრამ..
-არანაირი მაგრამ მარიამ..
-ხო, მაგრამ მე ხომ არ ვიცი ვუყვარვარ თუ არა..
-ეს გოგო ან მოკალით ან რამე უქენით.. - მთელი სერიოზულობით თქვა ანამარიამ და წინ დამიჯდა.. - რა არ იცი გოგო ნუ გამაგიჟე.. ორი წლის ბავშვიც კი მიხვდება, რომ ერთმანეთი გიყვართ დ არა სიუსლელეს ამბბ.. თუ არ უთქვამს სიტყვა „მიყვარხარ“ ანუ არ უყვარხარ?! ბექას ჩემზე კარგად არავინ არ იცნობს.. გრძნობების დამტკიცება საქმით და საქციელით უყვართ და არა ფარსი სიტყვებით.. დაფიქრდი ამაზე კარგად გთხოვ.. ღამე რა ხდებ თქვენთან არ ვიცი, მაგრამ როცა ერთმანეთს უყურებთ თვალები სულ სხვანაირად გიციმციმებთ...
ერთმანეთშ მიაყარა სათქმელი და ძლივს ამოისუნთქა... გოგოებიც მას დაეთანხმნენ და კიდე ბევრი მელაპარაკეს, მაგრამ ანამარიას სიტყვების იქით, ვერაფერი ვერარ გავიგე.. ვიცოდი რომ ვუყვარდი როგორ არ ვიცოდი, უბრალოდ ეს მხოლოდ ჩემი ფანტაზიის უნარი მეგონა და დიდად ყურადღებს არ ვაქცევდი...
-გოგოებო ძაან აცივდა და არ წავიდეთ?
გვერდზე ბექა მომიჯდა და ყველასგან შეუმჩნევლად წელზე მომხია ხხელი... ინსტიქტურად გავხედე ანამარიას და ხო გეუბნებოდიო ტუჩებით მანიშნა და მომღიმარ აკოს გახედა, რომელიც თვალს არ გვაშორებდა..
თავი ღიმილით გავაქნიე და სარაფანი გადავიცი... დაწყვილებულები წავეიდნენ სასტუმროსკენ.. მხოლოდ მე და ბექა მოვზოზოინებდით თავჩახრილები და რაღაცაზე ვფიქრობდით..
-რაზე ფიქრობ?
ფიქრებიდან ჩემმა ხმამ გამოიყვანა და ღიმილიანი სახით გადმომხედა..
-ჩვენზე.
-ჩვენზე?
-ხო ჩვენზე.. ვფიქრობ ჩვენ მომავალზე...
-კარგად ჟღერს..
ნაღვლიანმა ამოვილაპარაკე და სიარული განვაგრძე..
-ჟღერს არა მარიამ.... ჩვენი მომავალი ისეთი იქნება ყველას დედას ვუ*ირებთ ჩვენი ბედნიერებით... - მხოლოდ გავუღიმე და ისევ წინ გავიხედე - მოდი ჩემთან..
რომ გავხედე ხელები გაშლილი ქონდა და ჩემ ჩახუტებას ელოდა.. თავი ღიმილით გავაქნიე და მისკენ წავედი.. ხელები ძლიერად მომხვია და შუბლზე მაკოცა....
-ჩემი ბედნიერება ხარ...
ყურში მიჩურჩულად და ყელში მაკოცა..
-ბექა, ეგრე ნუ შვები, თორემ...
-რა თორემ?
ისევ განაგრძო ჩემ ნერვებზე თამაში და ისევ სველი კოცნის კვალი დამიტოვა..
-აუუუ ბექა გაჩერდი...
ძლივს ამოვილუღუღე სამი სიტყვა და კისერზე ჩაამოვეკიდე..
-ჩემი სულელი..
კიდევ ერთხელ მაკოცა და ხელი მომხვია..
-ოჰ წყვილი მორჩა ჭიკჭიკს და შემოგვიერთდა..
მორიგი კომენტარი გააკეთა აკომ და ბექას მოქნეული ხელი, რომ აეცილებნა ანამარიას ამოეფარა...
-კარგით ეხლა გამოვიცვალოთ და საღამოს კლუბში წავიდეთ ყველა..
ახალი იდეეა დააბრღეხვა ზუკამ, ნატას ხელი მოხვია და ოთახში ავიდა...
-მე და შენ გამოვიცვალოთ და გავისეირნოთ..
ყურში მიჩურჩულა ბექამ და ოთახისკენ წავიდა.. ზუსტად ათ წუთში ორივე მომადებული ვიყავით და სკვერში ვსეირნობდით..
ვგრძნობდი ხალხის მზერას.. ზოგი სიხარულით გვიყურებდა. ზოგიც შურით და ზოგიც სურათებს გვიღებდა..
-ბექა ეს სურათები რაღას ნიშნავს?
-მარიამ, მე ბიზნესმენი ვარ ისევე როგროც მამაშენი და როგორც ქართველებმა იციან თუ ვინმესთან ერთად დამინახევენ თუ არა მაშინვე სოციალური ქსეელები და ჟურნალები ივსება სტატიებით : ვინ არის ქართველი ცნობილი ბიზნესმენის ბექა გასვიანის საყვარელი ქალი და რა ურთიერთობა აქვს მასთან, და მსგავსი სათაურებით..
-ხო მაგრამ, აქამდე , რომ მე არცერთი მათგანი არ მინახავს და ყურადღებაც არ მმიმიქცევია?
გაკვირვებულმა ავხედე...
-რამდენჯერმე ისე მოახერხეს, რომ სტატიები მაინც გამომეპარა, მაგრამ არ არსებობდა აი ესე ვინმეს სურათი გადაეღო და მე არ გამეგოო, როგორც ეხლა, მაშინვე მიდიოდნენ ჩემი ბიჭები და მუქარის თუ ქრთამის სახით, არ ვიცი არასდროს მეუბნებოდნენ მაგას იმ სურათებს შლიდნენ ფირიდან, შესაბამისად სტატიებიც არ არსებობდა..
-და ეხლა რატომ არ მიდიხარ დაა რატომ არ აშლევიებ იმ სურათს..
-იმიტომ რომ, ეხლა რაც არ უნდა დაწერონ სიმართლე იქნება... გვერდზე მყავს ჩემი საყვარლი ქალი, რომლის დამალვასაც და დათმობასც არ ვაპირებ.....
უცებ ორივე ხელი მომხვია წელზე და მისკენ მიმიზიდა...
-ბექა სირცხვილია ამდენი ხალხია..
თავი დავხარე და ცივი ხელები აწითლებულ ლოყებზე მივიდე...
-არაუშავს მე ჩემ ცოლს ვკოცნი...
მოხოლოდ ეს მითხრა და მაშინვე მაკოცა..
იმ წამსვე გაჩნდა მთელი ჭიანჭველების ჯარი ჩემ ტანზე, ზოოპარკი მუცელში და ტანზე ბუსუსები... ვიგრძენი ბექას როგრო გაეღიმა და უარესად ავწითლდი...
-უნამუსო ხარ რაა...
როგორც კი მომშორდა მაშინვე ვუთხარი და გაბრაზებულმა ხელი ვკარი...
-რატო რა დავააშავე..
ღიმილს ისევ არ იშორებდა და ისევ ცდილობდა ჩემ გაგიჟებას...
-რა დააშავე და დამცინი, როცა შენ გამო ვწითლდები..
გაბუსხულმა ვუთხრი, ხელები გულზე გდავიჯვარედინე და ტუჩები წინ გამოვწიე...
-ეგრე ნუ შვები, თორემ ჩემ თავზე პასუხს არ ვაგებ.. - მთელი სერიოზულობით მითხრა და ხელი გადამხვია... - აი აწითლებას რაც შეეხება მაგაზე ვიმუშავებთ და აწი აღარ აწითლდები...
რაღაცის თქმას ვაპირებდი, თუმცა ტელეფონის ზარმა ასემაწყვეტინა..
-ხო ნატა... - .... - კაი ათ წუთში მოვალთ...
-სად ხართო?
-ხო და უკვე ბარშ არიან მალე მოდითო..
-აუ მაგათმა ხო შემიკიკინეს რა არ მინდა ამ კლუბში რა....
-ნუ წუწუნებ დაა წამო...
-მხოლოდ შენ გამო...
თითის დაქნევით გამაფრთილა და კლუბისკენ წავედი.. ისევ იგივე სიტუაცია რაც თბილისში, მხოლოდ ერთის განსხვავებით, ამჯერად არავინ არ ჩამოკიდებია კისერზე და საეჭვიანც არ მქონია....
-მარიამ, რომელი საათია?
გვერდზე გიო მომიჯდა და ჭიქაში დარჩენილი ვისკიც მოსვა...
-თორმეტი გახდა... რა იყო...
ამის თქმა იყო და მთელ კლუბში შუქები გამოირთო, ერთი განათება აინთო და ისიც ჩემკენ იყო მმართული..
-დაბადების დღეს გილოცავ პატარა...
გონზე ბექას ხმამ მომიყვანა... დენდარტყმულივით მვტრილადე და ზედ შევახტი... მთელ კლუბში დაბადების დღის მისალოცი სიმრერა გაისმა და ტორტით გამოჩნდა აკოც... ყველამ სათითაოდ მომილოცა, ვისაც ვიცნობდი თუ არ ვიცნობდი და დარწმუნებით შემიძლია ვთქვა, რომ მთელი 19 წლის მანძილზე ესეთი ბედნიერი არასდროს არ ვყოფილფარ....
-შეიძლება ვიცეკვოთ დიდო ქალბატონო?
თავზე ბექა დამადგა და ხელი გამომიწოდა.. ღიმილით დავთაანხმდი და მოცეკვავე წყვილებს შევუერთით.. ნელი სიმღერა ჩაირთო.. ხელები ბექას კისერზე მოვათავსე და თავი გულზე დავადე..
-დაიღალე?
-ცოტა, მაგრამ ძალიან ბედნიერი ვარ...
-არც გასოვდა ხომ?
-სიმართლე გითხრა არა და ეს ამბავი რომ არა არც კარგა ხანს არ გამახსენდებოდა...
-არაუშავს სამაგიეროდ ეხლა გახსოვს, რომ 19 წლის დიდი გოგო ხარ...
ღიმილით მითხრა და შუბლზე მაკოცა...
-ბექა..
-ჰოუ..
-მადლობა
-რისთვის?
-ამ ყველაფრისთვის...
-ჩემი ბედნიერება ხარ..
ეს მითხრა და კიდევ ერთხელ დამეწაფა ბაგეებზე...