_ვაიმე თამინა ჩქარა მიშველე.-აფორიაქებული ანა ერთ ადგილას ვერ ჩერდებოდა.
_რა მოხდა?
_ჩემმა უფროსმა დამპატიჟა წვეულებაზე.
რეი,ანას უფროსიკეთილი მოხუცი იყო,მან შეამჩნია ანაბელის ნიჭიერება და მონდომებულებმა.მას სურს დაეხმაროს მისი შესაძლებლობების გამოვლენაში და ამიტომ დამატიჟა ის წვეულებაზე,სადაც ყველაზე გავლენიანი ბიზნესმენები იკრიბებიან.
_მერე რა განერვიულებს?
_რა და იქ ყველა მდიდარი იქნება.
_ნუ გეშინია,არამგონია იქ ხალხს ჭამდნენ-ჩაიცინა თამინამ.
_იცინე,იცინე შენ რა განერვიულებს.
_წავიდეთ,წაგყვები დღეს მაღაზიებში და დახარჯე შენი ხელფასი კაბაში,ვარცხნილობაში და მაკიაჟში.
_აბა რას ვიზამ-თქვა ანაბელმა და თავისი ოთახისკენ წავიდა.
_ვაი დედაა-ჩაილაპარაკა თამინამ.
_მესმიის-დაიყვირა ანაბელმა.
_კარგია მერე ფარფატასთან ერთად ყუც რომ არ ხარ.
_მე სამაგიეროდ ბაყაყებს არ ვაწამებდი ბავშვობაში-უთხრა ოთახის კარებთანშეჩერებულმა ანაბელმა.
_ოჰ თქვა გოგომ.
_არ მცალია შენთვის და წავიდეთ მალე არ დამაგვიანდეს.
გოგონები ორი საათის განმავლობაში არჩევდნენ კაბებს და როგორც იქნა მონახეს რაღაც.ანაბელმა ერთი თვალის დახამხამებაში დახარჯა შვიდასი დოლარი,მაგრა კაბა ძალიან ლამაზი იყო:გრძელი,შავი,ფეხზე და ზურგზე ჭრილით.ამ კაბაში მისი სხეულის ფორმები კარგად იყო გამოკვეთილი.მისი გძელი წაბლისფერი თმა,ტაღებივით იყო ჩამოყრილი ზურგზე.ის მართლაც მშვენივრად გამოიყურებოდა.მაკიაჟიც სალონში გაიკეთა.
_ვაღიარებ,ტყუილად არ დაგიხარჯავს ამდენი ფული.
_ჰოო?
_არ მინდოდა მეთქვა,რომ არ აგვარდნოდა თავში,მაგრამ მაგრად გამოიყურები/
_მადლობა კომპლიმენტისთვის.
_ტაქსი გამოგიძახო?
_არაა.ჩემმა უფროსმა ლიმუზინი გამომიგზავნა.
_ვაა.შენ არც ხუმრობ ხოიცი.
_პატივში ვარ.
_მაინც აგივარდა თავში.
_ნუ მიშლი გოგო ნერვებს.
_კაი წადი და თორმეტზე სახლში უნდა დაბრუნდე.
_ვითომ რატო?
_თორმეტის მერე ვირთხად გადაიქცევი.
_გომბეშო ხარ რა-გაეცინა ანაბელს.
_კაი წადი და ჭკუით.
_კაი,კაი წავედი.
წვაულება ქალაქ გარეთ იმართებოდა.ყოველ წელს აქ იკრიბებოდა ძალიან ცნობილი და გავლენიანი ხალხი.როგორც კი ანაბელი შიგნით შევიდა ძალიან ბევრი ადამიანის ყურადღება მიიქცია.ამ დროს რეიმ დაინახა და მიუახლოვდა.
_ანაბელ შვილო მშვენივრად გამოიყურები.
_მადლობა მისტერ რეი,იმედია დღეს ყველაფერი კარგად ჩაივლის.
_შვილო დღეს შენი წარმატების დღეა.მთავარია გჯეროდეს.
ანაბელს რეიმ ბიზნესმენები გააცნო და მან ბევრის გული მოიგო.ამ დროს ანამ შეამჩნია,რომ ქალების ყურადღება გასასვლელი კარებისკენ იყო მიპყრობილი.მან დაინახა ,მან დაინახა მამაკაცი რომლის ფიზიკურობას აპოლონიც კი ვერ შეედრებოდა.მისიაღნაგობა მთლიანად შეესამაბებოდა ანაბელის ოცნების კაცის აღნაგობას.ის სწორედ ასეთზე ფიქრობდა როდესაც ცდილობდა მისი გემოვნების მამაკაცი ჩამოეყალიბებინა:შავთვალება,მაღალი,შესანიშნავი სხეულით.მოკლედ ანას იდეალი.
_წამო შვილო ყველაზე მდიდარი ადამიანი უნდა გაგაცნო აქ მყოფებს შორის-უთხრა ანაბელს რეიმ და მკლავზე ჩაავლო ხელი.
_ვიზე ამბობ?
_ალექსანდრე მატტანი.გსმენია ეს სახელი?
_არა.
_ის ახლახანს მოვიდა-რეის ის სადღაც მიჰყავდა.ანაბელი რომ მიხვდა ვიზეც ამბობდა ანერვიულდა.
_აუცილებელია გავიცნო?
_რას ამბობ ანა რათქმა უნდა
ანაბელი ძალიან დაიძაბა და სიარულისას ფეხებსვერ იმორჩილებდა.როდესაც მიუახლოვდნენ მათკენ ზურგით მდგარ მამაკაცს,რეიმ მას ბეჭზე ხელი დაადო.
_ალექსანდრე
ის შემობრუნდა და მოხუცის დანახვისას გაიღიმა.ანაბელს სუნთქვა შეეკრა,როდესაც მისი მშვენიერი ღიმილი იხილა.
_მისტერ სვონ როგორ ბრძანდებით?
_კარგად შვილო.დიდი ხანია არ ყოფილხარ ჩემთან სტუმრად.
_თითქმის ორი წელია ნიუ-იორკში არ ჩამოვსულვარ.
_ხო,მაგრამ გავიცანი ეს არაჩვეულებრივიახალგაზრდა და ნიჭიერი გოგონა,რომელმაც შემაყვარა თავი,როგორც საკუთარი შვილი.
მამაკაცმა ყურადღება ანაბელზე გადაიტანა,მისი შავი თვალები თითქოს უფრო დამუქებულიყო.
_მას ანაბელი ქვია,ჩემი ასისტენტია,მაგრამ ის ბევრად უკეთეს თანამდებობას იმსახურებს.
_ლამაზი სახელი გაქვთ.
_მადლობა.
_შვილებო ძალიან გაახარებთ მოხუცის გულს თუ თქვენ ცეკვას მე მომიძღვნით.
_მისტერ რეი..-ანაბელმა წინადადება ვერ დაასრულა რადგან ალექსანდრემ მას ხელი ჩაკიდა.
_მაჩუქებთ თქვენ ცეკვას?-ჰკითხა მან
_კარგით