შემოდგობა(სიკვდილის შემდეგ სიცოცხლე მათ გულებში ვისაც ვუყვარვართ) 2 ნაწილი (სრულად)



_გონს მოვიდა ღმერთო გონს მოვიდა....._თველაბით ცრემლით ევსება ნანას(ნიკას დედას) _ შეხედე ერეკლე გონს მოვიდა_ეუბნება ქმარს და მთელი ძალით უხუტელბ ერთადერთ შვილს გულში
_მადლობა ღმერთო_ამბობს ერეკლეც და შვილს ეხვევა
_თუ შეიძლება დატოვეთ ოთხახი პაციენტს უნდა მივხედო......_მშოპბლები ექიმს თავს უქნევენ და კმაყოფილები ტოვებენ ოთახს
_ბატონო ექიმო ჩემთან სხვა არავინაა?_კიტხა ინტერესით ექიმს რომელიც მისი გასინჯვით იყო დაკავებული
_არა სამწუხაროდ
_როგორ?_ეკითხება გულნატკენი
_წნევის საზომი მომაწოდე_ეუბნება ექტანს და ბიჭს სევდიან თვალს ავლებს_ამაზე მშობლები დაგელეპარაკებიან....._ნიკა აღარაფერს ამბობს......და ფიქრებში იკარგება.....ფიქრობს ანიზე,ლუკაზე და გიოზე...ამავდროულად გული ტკივა რომ არცერთი არ არის მასთან ახლა....უხარია ....უხარია რომ მას აღარ აქვს ხელოვნური გული და შეუძლია უკვე ანისტან თავიუფლად იყო....ალბათ როგორ შეაშინა საწყალი გოგო...გული ეტკინა როცა მისი სახე გაახსენდა ბოლოს სანამ გონებას დაკარგავდა...შეშინებული და შეწუხებულიუ...მაგრამ ახლა გაახარებდა....ის აღარსად წავიდოდა და სულ მასტან,ლუკასთან და გიოსთან იქნებოდა.......ნიკას გიოს და ლუკას სიტყვები გაახსენდა "ის შენ როგორც ძმას არასდროს გთვლიდა სულ ყოველთვის იმას ამბობდა ჩამი სულის ნაწილიაო" სახეზე დიდი სიხარული გამოეხატა და თვალწინ მისი და ანის მომავალი წარმოუდგა ....:ანი და მათი პატარა ბიჭუნა კიდევ ლუკა რომელიც მათ შვილს ეტამაშებოდა ამ მომენტში გაიფიქრა თუ რა კარგი ნათლია ინებოდა ამ პატარა ანგელოზის ლუკა..ასევე გიოც დაინახა ძალიან ლამაზ გოგოსთან ერთად ..... გიოს დანახვაზე გაეღიმა ...და მისი უცხო გული რომელიც ჯიუტად ძგერდა დიდი სითბო ჩაეღვარა ...მითუმეტეს იგრძნო როგორ უფრო მოემატა გულს ძგერა როდესაც ამ ყველაფერზე ფიქრობდა....
_დედა ...შვილო როგორ ხარ? ჩემო ბიჭო...ჩემო სიცოცხლე...კარგად ხარ?_მის საწოლზე ჩემოჯდა ნანა და შვილი გულში ჩაიკრა
_კარგი დედა დაწყნარდი...კარგად ვარ...ისე კარგად რომ ბოლოს როდის ვიყავი ასე აღარც მახსოვს....._და ნიკამაც ჩაიხუტა დედა გულში
_ჩემო ბიჭო...ჩემო ერთადერთო იმედო,ღმერთო მადლობა მისი გადარჩენისთვის_არ შორდებოდა შვილს ნანა და ტირილს უფრო უმატებდა
_კარგი დედა დაწყნარდი...შენ ის მიტხარი სად არიან ანი.ლუკა ან გიორგი?_გახარებული ხმით კითხა...ნანა დაიბნა..თავი ასწია და ცრემლიანი თვალებით შვილის გაბრწყინებულ სახეს მიაშტერდა
_შვილო...._დაიწყო მან თუმცა ოთახში შემოსულმა ერეკლემ გააწყვეტინა..შვილიკენ გაბრწყინებული სახით გაემარტა და მთელი ძალით ჩაიკრა გულში
_მამა გადარჩი შვილო ახლა სულ ჩვენტასნ ერთად იქნები გაიხაროს იმ გოგომ_ლაპარაკში წამოცდა ერეკლემ...ნიკამ მამის ნახვით გამოწვეული სიხარულით ყურადღება არ მიაქცია ნათქვამს და მამა მტელი ძალით ჩაიკრა გულში_კარგი შვილო ღმერთმა ძალა მოგცეს მაგრამ მე ნუ გამჭყლიტავ_გაიცინა ერეკლემ ნიკაც აყვა მათ სიცილზე კი ნინა რამის იყო სიხარულისგან გაგიჟებულიყო ბოლოს კი ორივეს მიეხუტა
_როგორ მიახრია რომ იცოდეთ ჩემ სყვარელ მამაკაცებს ასე მოცინარს რომ ვხედავ...ახლა ჩვენ გავალთ დედა და შენ დაისვენე_მშობლებმა გაუღიმეს და ისე გავარდნენ პოთახიდან რომ ნიკამ კითხვის დასმა ვეღარ მოასწრო..ბოლოს ტავს ძალა აღარ დაატანა და იფიქრა მეორეთ რომ მოვლენ მერე ვკითხავო....ფიქრის თავიც არარ ქონდა გადაღლილს გულზე ხელი დაიდო და მკვდარივით ჩაეძინა...ცოტახანში კარზე კაკუნმა გამოაფხიზლა თუმცა რარა ცოტა ხანში 3_4 საათი მაინც ეძინა..
_შემოდით_ნამძინარევმა დაიძახა
_ნიკა დედა არ მოგშივდა?_თავი შემოყო ნანამ
_არა დედა მაგრამ შემოდი...._შელით ანიშნა მოდი დაჯექიო
_რა არის შვილო?
_დედა ჩემთან არ მოსულან ლუკა.გიო ან ანი _შეხედა სევდიანი თვალებით
_იცი შვილო....._არ უნდოდა დაემალა შვილისთვის რომ ანი აღარ იყო და მეგობრები უგზო უკლოდ დაეკარგნენ ...მაგრამ შვილის რეაქცია აშინებდა არ უნდოდა ენერვიულა ის ხომ შეიძლება ჭკუიდან აწეულიყო ანის სიკვდილის ამბავს რომ გაიგებდა მითუმეტეს რომ მის გამო აღარ არის,მაგრამ რა ექნა ხომ ვერ დაუმალავდა..ანის ისეთი მადლიერი იყო რომ ალბათ მის ვალს ვერასოდეს გადაიხდიდა....არა უნდა ეტქვა მაგრამ როგორ?როგორმე........._ანი...ის...ის
_დედა მითხარი ნუ დამტანჯე....._უთხრა მკაცრად
_ანი აღარ არის..._ჩუმათ ამოილაპარაკა და ტავი ცღუნა_ბიჭები კი წავიდნენ..._თუმცა ნიკას "ანი აღარ არის" ამ სიტყვების შემდეგ არარაფერი ესმოდა ტიტქოს გული კი არა ტვინი გაეთიშა....აღრაფერზე ფიქრობდა .... "ანი აღარ არის", "ანი აღარ არის", "ანი აღარ არის"...............მხოლოდ ეს უტრიალებდა გათიშულ თავში ბოლოს კი აზრზე მოვიდა და მტელი ძალიტ დაიღმ8ვლა
_არააააააააააააააააააააააააააააააააააააა_დაიღრიალა და დედას შედარებით მშვიდათ კითხა_როგორ?!
_დედა ის...ის ...ის _აბლუყუნდა კიდევ ნანა
_ნანა მორჩი მითხარი_დაიღრიალა
_მან შენ მოგცა გული_ამოტქვა და ცემლები ცამოუვარდა
_რააააააა?არააააააა!!!არააა!არაააა!შეუძლებელია ოღოდ ეს არა................_ყვიროდა და წამოდგომას ცდილობდა_არაააააა!არააა!რატომ ანი რატომ............რა..გააკეთე..რა ჩაიდინე....რა გააკეთე...ასე რატომ მომექეცი..რატომ?რატომ?რატომ ანი?!_ღრიალებდა...და თავში ხელებს იცემდა_არა!არა!არა_ბლუყუნებდა...და თვალიდან ცრემლი სდიოდა
_კარგი შვილო დაწყნარდი_შვილის დამშვიდებას შეეცადა ნანა
_არა დედა შემეშვი თავი დამანებე...რა გააკეთე ანი ამის დედა ვატირე ეს რა გააკეთე..ასე როგორ მომექეცი......_ღრიალებდა კიდე3ვ ნანა გარეთ გავიდა და ექიმს დაუძახა
_დაწყნარდით თორემ იძულებული გავხდები დამამშვიდებელი გაგიკეთო|თ_მშვიდათ ეუბნებოდა ექიმი
_არა შემეშვით თავი დამანებეთ....თქვენ არ გესმით....მან ხომ..მან ხომ ჩემს გამო სიცოცხლე შეწყვიტა თან..თან მე ხომ ის სოცოცხლეზე მეტად მიყვარდა_ღრიალდბდა და არც ექიმის,არც ნანას და არც ექთანის მუდარას ყურადღებას არ აქცევდა.
_დამამშვიდებელი_დაიძახა ექიმმა და ნიკაც უშფოთველ ძილში გადაეშვა,ძილშვიც კი გრძნობდა ძილშიც კი ტკიოდა სული და ხორცი...მწუხარებისგან კუნთები დაჭიმვოდა და და სახე მოღრეცვოდა.ვითომ უშფოთველ ძილშI კი უდიდეს მწუხარებას შეეწუხებინა....როგორ ტკიოდა სულის ნაწილის იმ ერთადერათი ადამიანის ვისაც სიცოცხლის ბოლომდე თავის გვერდით წარმოიდგენდა მისი სიკვდილი და მითუმეტეს რის გამო ისევ თავის გამო ისევ ტავისთვის ,ანი ხომ მას სეეწირA გული მისცა და ამით თვითონ არსებობა სეწყვიტა.ახლა რა ექნა როგორ ეცხოვრა რომ იცოდა რომ ანი მკვდარი იყო და მისი გული მასში ფეთქავდა.ახლა ხომ ანის გული ნიკაშია.........
*ნიკა*
გავიღვიძე მაგრამ რეალობაში კოშმარი დამხვდა,ისეთი კოშმარო რომ არ ვიცი როგორ გადავიტანო,როგორ გადავიტანო ანის სიკვდილი თან ჩემს გამო?ანი ხომ ჩემი მთელი სიცოცხლე იყო...ის ხომ საკუთარ თავზე მეტად მიყვარდა მაგრამ პირიქით გამოვიდა მან ჩემს გამო გაწირა თავი.....სიკვდილი მინდა...აღარ მინდა სიცოცხლე,,,,აღარ მინდა ვიცხოვრო ანის სიკვდილით დამძიმებულმა...ტირილი მინდა მაგრამ ცრემლიც გამიშრა....აღარ შემიძლია..ამ პლანეტაზე უგზო უკლოდ დავიკარგე,,,გავიღვიძე და ყველა დავკარგე...ანი მოკვდა....გიომ და ლუკამ კი სამუდამოდ მიმატოვეს ალბატ ჩემი დანახვაც კი არ უნდათ....რა ვქნა როგორ მოვიქცე?ტკივილს ვეღარ ვიძლებ....სიკვდილი მკინდა მაგრამ გული საშვალებას არ მაძლევს.....ვფიქრობ სიიკვდილზე და მა|შინვე ანი მიდგება თვალწინ რომელიც მუდარის თვალებით მიყურებს და თითქოს მეუბნება "თავგანწირვას ნუ დამიკარგავ" მეც უკნ ვიხევ...თითქმის ყოველ დღე ამ გაწამაწიაში ვარ საკუთარ ტავტან და ანის მფეტქავ გულთან თიტქმის ყოველ დღე ვწყვიტავ რომ არსებობა უნდა შევწყვიტო მაგრამ ანი და მისი გული ყიველთვის ხელს მიშლის......შევიცვალე ძალიან შევიცვალე...მწუხარებამ გამაუხეშა.....შემაძულა გარშემო ყველაფერი....ყველას მოვწყდა მშობლებსაც დავშორდი.........უკვე სამი წელი გავიდა ...მაგრამ ჩემს ცხოვრებაში არაფერი შეცვლილა მწუხარება მაგიჟებს საქართველოში ვცხოვრობ და ჯერ ანის საფლავზე არ გავსულვარ მრცხვენია მრცხვენია მის საფლავზე გასვილს.....მტკივა..მტკივა მისი საფლავის დანხვა...მეშინია..მეშინია რომ ის აღარ არის....აი დღეს კიმისი სიკვდილიდან ზუსტად სამი წლის თავზე გადავწყვიტე რომ აი ახლა დროა ის მოვინახულო და მის საფლავზე გავიდე ჩემი ერთადერთი სიყვარული ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი ადამიანი......ახლა სასაფლაოს შასასვლელთან ვდგავარ და გავყურებ ამ უკაცრიელ ადგილს აქ სადღაც ცემი სიცოცხლეა...თავში რაღაც ამოუცნობ ძალას ვპოულობ და სასაფლაოს ტერიტორიაზე თამამად ვაბიჯებ.ღრმად შევდივარ და ჩემს თვალს ხვდება ქვა სადაც მომღიომარი ანია გამოსახული სადავ გდგავარ იქვე ვიკეცები და ვტირი.....ტკივილი მაგიჟებს.მიწას ხელით ვთხრი და რამის არის გაუსაძლისი ტკივილისგან ყვირილი დავიწყო....15 წუთზე მეტი მაინც ვიყავი ასე და ბოლოს როცა ცრემლი შემიშრა და სურვილი მომერია ანის ჩახუტების ძალიან დიდი წამოვიმართე და ნელი ნაბიჯით წავედი მისი საფლავისაკენ რაც უფრო და უფრო ვუახლოვდებოდი მით უფრო მტკიოდა გული,,,,მის საფლავზე დავეცი .........და ყვირილი დავიწყე ამ ტკივილს და მწუხარებას ვეღარ ვუძლებდი
_ანი ასე რატომ მოიქეცი?მე მომკვდარიყავი და სენ გეცოცხლა ჩემო სიცოცხლე...ასე არ უნდა მოქცეულიყავი ჩემს ტავს ვერ ვპატიობ.......სიკვდილი მინდა!სიკვდილი მინდა მაგრამ არ მესმის შძენი რატომ არ მაძლევ უფლებას...გამაგებინე ერთი....შენი აზრით ამ სამ წელს სიცოცხლე ერქვა?დაარქმევდი ამ ტკივილით სავსე სამ წელს სიცოცხლეს?მიპასუხე ერთი!ხმა ამოირე_ვუტვიროდი უსულო ქვარ და მიწას ხელით ვჩიჩქნიდი......__რა გინდა?მადლობა?კარგი!დიდი მადლობა ანი გული რომ მაჩუქე და სამუდამო ტანჯვისთვის რომ გამიმეტე !_ვღრიალებდი და უკევ რამის იყო სასოწარკვეთილებაში ჩავარდნილიყავი.ნებისმიერი ადამიანი შეიძლება თურმე სასოწარკვეთილებაში ჩავარდეს თუ სულის ტკივილმდე ტკივა და ამ ტკივილს ვეღარ უძლებს.....ცრემლები შევიმშრალე დად მიწაზე ჩამივჯექი საფლავის ქვაზე მომღიმარ ანის მივაჩერდი და ტვინი გავთიშე.არ ვიცი რამდენ ხა\ნს ვიყავი ასე უფრო სწორად ძალიან დიდხან ვიყავი იასე იმიტომ რომ როცა გონზე მოვედი უკვე დაბნელებულიყო ....წამოვდექი და უკან მოუხედავად მოვცილდი იქაურობას თუმცა საფლავის ქვაზე ანის მომღიმარი სახე გონებიდან მაინც არ ამომდიოდა....სახლში მივედი და მეორე დღის საღამომდე არც გამოვსულვარ,ბოლოს გასეირნება გადავწყვიტე და უმისამართოდ გავუყევი თბილისის ქუჩებს..
*ავტორი*
სამი წელი გავიდა ყველაფრის შემდეგ......სამი წელი....სამი წელი გაატერეს ერთმანეთის გარეშე და ანის გარეშე...ყველა წავიდა საქართველოდან ნიკს გარდა ,,,,ანი ზეცაში ნიკა კი თბილისში......სამი წელი გავიდა და თბილისში დაბრუდნენ....
გიომ ცხოვრება ააწყო...წარმატებული ბიზმესმენია.....მილიარდელობას ცოტაღა უკლია....მაგრამ არ ყავს მეგობრები....და არასდროს ყოლია შეყვერებული....შეყვარებული არ ყოლია თორემ.......... ისე იცოცხლე ბაბნიკი იყო......მაიაზე ხშირად ფიქრობდა დღე არ გავიდოდა მაია რომ არ გახსენებოდა და მისი სახის გახსენებისას არ გა|ღიმებოდა და მისი უსაზღვრო სიყვარული არ ეგვრძნო მაგრამ საკუთარ თავს არასოდეს გამოტყდომია...ანი მუდამ მისი ტკივილი იყო ამ სამი წლის მანძილზე სიგიჟემდე ენეტრებოდა......ლუკას ნახვა უნდოდა...ბევრჯერ უნატრია ლუკა მის გვერდით მდგარიყო და რჩევ ა მიეცა....ნიკასთან დაკავშირებით თავს დამნაშავეთ გრძნობდა.....
მაია....მაიამ სწავლა დაამთავრა წარჩინებიტ და ახლა ძალიან წარმატებული იურისტია.....შეყვარებული ყავდა მაგრამ მიხვდა რომ მისი გული სხვას ეკუთვნოდა დაიხა გიოსგან განსხვავებით მაია საკუთარ თავს გამოუტყდა რომ გიო უყვარდა....საუკეთესო მეგობარი და საერთოდ მეგობარი არ გაუჩენია....მაიაც ძლიან ხშირად ფიქრობდა გიოზე.....ლუკაზე რომელსაც მეგობრობის პირობა მისცა და ნიკაზე რომელსაც მისმა დამ გული გადააბარა...საქართველოც სიგიჟემდე ენატრებოდა...........
ლუკა....ლუკა ამ სამი წლის მანძილზე მეგობრებს შორის ნყველაზე ბედნიერი იყო....მან ხომ მისი ცხოვრების იყვარული იპოვა ლიას სახით ...ისინი დაინიშნენ და საქართველოში გადაწყვიტეს დაქორწინება....ლუკაც ბევრს ფიქრობდა მეგობრებზე ანი ტკიოდა და ნიკასი ძალიან რცხვენოდა რომ ასე მიატოვა.
ნიკა..ნიკა უკვე იცით..ახლა კი მათ დავუბრუნდეთ
ყველაფერი ბედია და ბედისწერა.....ბედი....ბედი...ბედი...ანიმ ისინი კიდევ ერთხელ დააკავშირა....ნიკამ ანის საფლავზე გადაწყვიტა წასვლა და გეზი სასაფლაოსკენ აიღო.....სასაფლაოზე მისულს იქ კივევ ვიღაც დახვდა გაუკვიდა გული აუჩქარდა და ნელუ მიუახლოდა საფლავს
_ანი მაპატიე დაიკო....ვიცი ...ვიცი პირობა დავდე რომ შენს საფლავზე არასოდეს მოვიდოდი...მაგრამ..მაგრამ ვერ გავძელი...ძალიან მომენატრე დაო....შენ ხომ აზრზე არ ხარ როგო მაკლიხარ მაპატიე ძალიან გთხოვ მაპატიე _ღრიალებდა გიო, ნიკა ნელა მიუახლოვდა
_გიო...შენ ხარ ძმაო?_წინ დაუდგა
_ნიკა ?შენ აქ რა გინდა?
_მე...მე...uბრალოd..._გიოს ნახვა ისე გაუხარდა ენა დაებმა
_მიხარია ნიკა რომ კარგად ხარ?_გაუღიმა
_რატომ მიეცით ანის უფლება?_წამშა წამოენთო ნიკა
_რატომ?_ჩაიცინა_გგონია ჩვენ გვინდოდა...გვინდოდა რომ ანი მომკვდარიყო...ანალიზები ჩვენც გავიკეთეთ თუმცა ჩვენ არც მე და არც ლუკა დონორებათ არ გამოვდექით...ხელი ვერ შევუშალეთ....ხელი ვერ შევუშალეთ გესმის და ის..ის მოკვდა_ყვიროდა და ცრემლებს ვერ იკავებდა
_აღარ შემიძლია ძმაო....ყოველდღე ვკვდები...ცომცხალ მკვდარი ვარ....აღარ შემიძლია დავიღალე_ნიკაც აყვა_მაგიჟებს....ჭკუიდან გადავყავარ მის სიკვდილს...აღარ შემიძლია აღარ ამ ტკივილს ვეღარ ვიძლებ...._და მეგობარს გადაეხვია
_მაპატიე ძმაო მარტო რომ დაგტოვე მაპატიოე_მიხვდა გიო დანაშაულს და მეგობარი უფრო ჩაიხუტა
_შენ მაინც უნღარ წახვალ ძმაო.....დარჩი საქართველოში თორემ ნელნელა ჟკუიდან გადავდივარ..._მხაეზე ხელს მსუბუქად ურტყავდა ნიკა
_არა ძმაო აღარ წავალ საქართველოდან ანის უკანასკნელ სურვილს პირნათლად სევასრულებ
_რა სურვიოლს ძმო?_გამოეცალანიკა და თვალებში ჯიქურ ჩააშტერდა
_მან...მან გვთხოვა სუყველას მე შენ ,ლუკას და მაიას რომ ერთად ვიყოთ და ერთმანეთს გავუფრთხილდეთ_სევდიანად გაიღიმა
_ანი....ის...ის ნამდვილი ანგელოზია_ცრემლები წამოუვიდა_მაია ვინ არის?_შეხედა კითხვისნიშნიანი თვალებით
_მაია...ანის მეგობარი იყო...მისი და....და ანიმ ჩვენ ჩაგვაბარა...თქვენ მიხედეთ და ჩემსავით მიიღეთო_ცრემლები ვეღარც გიომ შეიკავა
_აი ლია აქეთ წამოდი..._მოესმათ და ორივემ ამ ხმის მიმართულებით გაიხედეს...ორივემ იცნო ამ ხმის პატრონი და ორივემ გულში გაიხარა...მოშორებით ტელეფონის ნათება მოჩანდა_იცი მე დავიფიცე რომ აქ არასოდეს მოვიდოდი მაგრამ ვეღარ ვძლებ......
_ის არის_ნიკა
_ლუკააა....მის ხმას ათასს კაცში ვიცნობ_გაღიმებულმა სეხედა გიომ
_გოგო?_მანაც ასეთივე ღიმილით კითხა
_ალბათ მისთვის ძვირფასია სხვას აქ არ მოიყვანდა_ეშმაკურად გაიღიმა
_მოდი..მოდი._ახლოს გაისმა მისი ხმაც და ხის ერთი ტოტიც გაიწია ლუკამ თვალები გიოს და ნიკას შეანათა და გაკვივებული დაიძრა მათკენ....
_თქვენ?_გახარებულმა და გაკვირვებულმა შეხედა
_ლუკა ძმაო _გიო გაექანა და ძმას მაგბრამ მოეხვია ნიკა კი გახევებული იდგა
_რა იყო ბიჭო ასე უ მოგენატრე სად იყავოი აქამდე_უთხრა ხუმრობითაც და ბრაზითაც
_მართალი ხარ ძმაო მართალი მაგრამ ამის შემდეგ სულ ერთად ვიქნებით ძალიანაც რომ გინდოდეს თავიდან ვეღარ მომიშორებ
_არა ძმაო რას ამბობ ოღონდ შენ არასდროს წახვიდე და მზად ვარ მთელი ცხოვრება აგიტანო_გაიცინა და უფრო მაგრად ჩაიკრა გულში მონატრებული მეგობარი და ძმა
_ლუკა ძმაო გასუქდი თუ მეჩვენება?_ცოტა მოშორდა სიცილით გიო და ეჭვის თვალით შეხედა
_რა!რა შემატყვე გასუქების ?_წამში შეიცხადა ლუკამ,გიომ და ლიამ კი სიცილი დაიწყეს,ნიკა კი ისევ ისე გახევებული იდგა....ლუკამ მას შეხედა გაეღიმა და მისკენ დაიძრა.....დიდი მონატრებით გადაეხვია
_ნიკა ძმაო როგორ ხარ?ხომ ხარ მაგრად?_და თმები აუცეჩა,ნიკას გაეღიმა და მონატრელულ სიგიჟემდე მონატრებულ მეგობარს მთელი ძლით ჩაეხუტა
_ლუკა ძმაო...როგორ მომენატრე,როგორ მჭირდებოდი_ბიჭს სიხარულის ცრემლები წამოუვიდა მას ხომ ასეტი ბედნიერება წლებია არ გაუნცდია...
_კარგით გეყოთ ახლა _გაიცინა გიომ და ლიას მიუახლოვდა რომელიც აქამდე უხმოდ ღიმილიანი სახით უყურებდა საქმროს რომელიც ამ წლების მანძილზე პირველად ნახა ასე გულიანად გაღიმებული და ხვდებოდა თუ რა ძვირფასები იყვნენ ეს ადამიანები ერთმანეთისთვოს,,,და რა ძვირფასი იყო ეს ადამიანი რომელიც ახლა საფლავში წევს და მის საფლ;ავზე კიდევ ერთხელ აღმოაჩინეს მათ ერთმანეთი....მიხვდა რას ნიშნავდა მათთვის ანი და კერძოდ მეგობრობა და და_ძმობა.....შეშურდა....თეტრი შურუთ შეშურდა მათთი რომ მას არასოდეს ყოლია ასეთი ახლო ადამიანი....ასეთი სულის ნაწილი...._ვინ არის ეს ანგელოზივით გოგო?_გახედა ლუკას სიცილიტ
_ეს ანგელოზივით გოგო თქვენი რძალია_ამ მომენტში ბიჭების რეაქცია შეშურდატ მაიასი ახლა ხომ მათ ლუკას გაყოფა მაიასთან მოუწევდათ მაგრამ ეს მხოლოდ წმიერათ....ეს რომ გაიგეს ტაში შემოკრეს და მეგობარი ჰაერში აიტაცეს
_ყოჩაღ ძმაო......ჩვენისთანა ლამაზი რძალი არავის არ ეყპლება_გიო_მაგრამ მოიცა...ხელი გაუშვი ნიკუშ_ბრაზიანი ხელით შეხედა ლუკას და ისე გაუშვა ხელი რომ ნიკავ ვერარ სეძლო შეკავება და მოწყვეტით დაეცა ძირს
_რა მოხდა..._ძვლივს წმოდგა ფეხზე და გიოსკენ დაიძრა
_ანი ხედავ...შენ რომ აქ იყო იტყოდი "დავიჭიროთ და მოვკლათო" ღირსი კი არის ეხლა_შეხედა ბრაზით
_რა არის ბიჭო რა მოგივიდა?_კითხა სიცილიტ ნიკამ
_რა მომივიდა არა?რა მომივიდა და ჩვენს გარეშე მოყავდა ცოლი შეიძლება ესე?_შეხედა ბრაზით ლუკას...ლუკამ კი გაიცინა
_აუ რა დებილი ხარ რა შე ჩემა...შენს გარეშე და ნიკას და მაიას გარეშე რომ არ იქნებოდა იმიტომ ცამოვედიტ აქ დასაქორწინებლად ტორემ იქ ვერ დავქორწინდებოდით..........ვაიმე ანი რა უნდა მეშე]ველო ერტი გამაგებინე ამ დებილების ხელში?_გაიცინა და საფლავის ქვაზე მომღიმარ გოგოს შეხედა
_კარგით ახლა მორჩით თუ ძმები ხართ რა!არ გვეტყვი რძლის სახელს_გოგონას სიყვარულიტ გადაუსვა თავზე ხელი გოგომ გაიცინა და ნიკას გაღიმებულმა შეხედა
_შენი აზრით 2 წლის ვარ?_კითხა ღიმილით
_ნწ...ჩვენი პატარა და ხარ რძალო_და კიდევ ერთხელ გადაუსვა ტავზე ხელი,ლიამ კიდევ გაიცინა და თავი სიცილით გაიქნია...
_ლია ...ლია აბაშიძე...._წამოიძახა ლუკამ
_რა ,მოგეწონა ერთი ამ გიჟში ძალიან მაინტერსებს?_თავში ხელი წამოარტყა გიომ
_ამ........_არ დააცადა ლუკამ
_შემომხედეთ ერთი რა სიმპატიური ვარ.....ჩემნაირ კარგ ბიჭს სად ნახავდ......._შეაწყვეტინა მომღიმარმა მაიამ რომელიც ახლახანს შემოუერთდა სამეგობროს
_ყველაზე კარგს და კეთილს_ღიმილით მიუახლოვდა მეგობარს და მთელი მონატრებით ჩაეხუტა......ლიამ ეჭვიანი თვალით შეხედა და შუბლი შეჭმუხნა....ნიკა სრულ გაუგებრობაში იყო ვერ მიხვდა ვინ იყო ეს გოგო და რა უნდოდა ნიკაც შუბლშეჭმუხნული უყურებდა ამ ორს.......გიო?გიომ ყველაფერი იცოდა და ღიმილით და დიდი სიყვარლით უყურებდა ორ მეგობარს რომლებიც ერთმანეთს დიდი მონატრებით ეხუტებოდნენ......გიო გრძნობდა თუ რა ძლიერ უყვარდა ეს გოგო მაგრამ მაინც.................ოხ ეს ბიჭები.........:D
_ჩემი გოგო როგორ ხარ მაი_კითხა თვაალებ გაბრწყინებულმა ლუკამ და გოგო ჰაერში აიტაცა_მაპატიე მაი ვერ შევასრულე ჩემი დანაპირები.....
_გპატიობ ლუკაჩო გპატიობ......ხომ იცი როგორ მიყვარხარ....მაგრამ ვიღაცას კი აქვს ბოდიში მოსახდელი...._ლუკას აკოცა ლოყაზე,მერე მოშორდა და ჯიქურ ჩააშტერდა გიოს თვალებში....ხმარ არც ერთი არ იღებდა....ნიკა და მაია გაკვირებულები და შუბლშეჭმუხნულები უყურენდნენ ამ სამს......გიო და მაია კი სერიოზული არაფლისმეტყველი ტვალებიტ უყურებდნენ ერთმანეთს....ლუკა კი ღიმილით შეყურებდა მათ...ბიჭი ხვდებოდა რაღაცას და გულში უხაროდა.......სამ წუთზე მეტი მაინც იყვნენ ასე...
_კარგი ჰოოოო..._გაიცინა_..დამნაშავე ვარ_კვლავ გაიცინა და გოგოს გახარებული თვალებიტ შეხედა_აბა არ ცაეხუტები დამნაშავეს რომელსაც დანა|შაულის გამოსყიდვა უნდა_დაეღრიჭა ბიჭი და ხელები გაშალა....ისინი ისევ ისეთო სახეებით უყურებენ ერთმანეთს .....უბრალოდ სასაცილოა
_Pამმმ.....კარგი ჰოოო დღეს ხომ საყოველთაო მიტევების დღე გვაქვს და გაპატიებ ბატონო გიორგი_და ჩაეხუტა
_ესე რა_გაიცინა ლuკამაც და ჩახუტებულ წყვილს ცაეხუტა,ლიამ ჩაახველა ნიკა კი შეიშმუშნა რომ როგორმე მათი ყურადღება მიექციათ....
მაია მათ ღიმილით მოშორდა ,შუბლშეჭმუნხულ წყვილს გაუღიმა მიტრიალდა,ანის საფლავს შეხედა და მისმა ცრემლებმა მიწა დაასველეს
_დაიკო...მენატრებიიი....მიყვარხარ...._ცრემლები შეიმშრალა და საზოგადოებას მოუტრიალდა...
_ლია ჩემო საყვარელო გაიცანი მაია...ჩემი დაიკო..ანიმ მისი თავი ჩვენ ჩაგვაბარა რომ გეუბნებოდი...ის კი ალბათ მიხვდებოდიი..ნიკაა..მასზეც გიყვებოდიი....ეს კი ნამდვილი ჯმუხი გიოა...მასზეც გიყვებოდი...ჩემი ძმები და ჩემი და...ეს კი ხალხო ის ერთადერთი ადმიანია ვისთან ერთადაც ჩემს მთელ ცხოვრებას გავატარებდი და გავაპატებ კიდეც......_თავმომწონედ გაირიმა თოთქოს ბლატაობდა შემომხედეთ რა და_ძმა და რა მეორე ნახევარი მყავს მიყურეთ და ყველას შეგშურდეთ ჩემიო.......
_ძალიან სასიამოვნოა_მაია ღიმილით მინარნარდა და მოეხვია_იმედია ერთმანეთს გავუგებთ რძალო და დავმეგობრდებით...._გაუღიმა და მოშორდა ,ნიკას მიაბყრო მზერა რომელიც მაიას დაკვირვებით უყურებდა...
_მაია ეს ნიკაა ავალიანი .....შენ მას იცნობ სორიდან..._ღიმილით უთხრა გიომ
_ძალიან სასიამოვნოა ნიკა_მასთან მივიდა,გაუღიმა და ხელი გაუწოდა
_ჩემთვისაც ძალიან სასიამოვნოა მაია...იმედი მაქვს დავმეგობრდებით..._მანაც გაუღიმა და ხელი ჩამოართვა
_ნამდვილად..._გაიღიმა და გიოს მხარში ამოუდგა
_ანი დაიკო დარწმუნებული ვარ ახლა სიხარულისგან დაფრინავ ახლა ხომ ყველა ერთად ვართ..._ღიმილით ელაპარაკებოდა საფლავის ქვაზე მომღიმარ გოგონასწ ლუკა
_რათქმაუნდა ლუკაჩო ის ახლა დარწმუნებული ვარ ძალიან გახარებულისა....._დაამატა მაიამ
_ხალხო წამოდიტ ვჭამოთ რამე თორემ წამივიდა გული შიმშილით_წამოიძახა გიომ
_წავიდეთ მეგობრებო წავიდეთ.....დღეს ამ წლების მანძილზე პირველად ვარ ასეთი ბედნიერი რომ თქვენ ჩემთან დაბრუნდით და თან ორი ასეთი ძვირფასი მეგობარი შევძინე........
რესტორანში:_რას მიირთმევთ?_იკითხა მიმტანმა.რომელიც გაკვირვებული უყურებდა მათ...გიოს და ლუკას ცნობდა გავრამ ანის ტვალით ეძებდა....ანი,გიო და ლუკა სულ აქ დადიოდნენ როცა რამეს აღნიშნავდნენ,რამე ძალიან გაახარებდა ნებისმიერს,უბრალოდ გართობისთვის და უბრალოდ ერთად ყოფნისთვის....სულ აქ დადიოდნენ და აქაური მომუშავე პერსონალი მათ ყოველთვის ცნობდა
_ამმმ....._დაფიქრდა მაია და ყველა ლუკასა და გიოს გარდა
_მოგვიტანეთ მწვადი.....ხინკალი და ფენივანი ხაჭაპური...მანამდე ტორტი მოგვიტანეთ მარწყვის ხომ იცით ხშირად ვუკვეთავდით...ეს მძიმე საჭმელები რომ გამზადდება წვენიც მოგვიტანეთ მსხლის ....._დამთავრა შეკვეთა გიოს,ლუკას ღიმილით შეხედა და სამეულს გადახედა რომლებიც გაკვირვებულები უყურებდნენ
_აქ ხშირად დავდიოდით ჩვენ ანისთან ერთად და სულ ამას ვუკვეთავდით ანის საყვარელი მენიუა_აუხსნა ლუკამ,მიმტანმა კი ჩაწერა დაამტავრა და მათ მოუტრიალდა კითხვისნიშნიანი თვალებით ვერ გაეგოპ რატომ ლაპარაკობდნენ ასე
_ახლავე მოგართმევთ..._გაუღიმა და წავიდა
_თუ რამის დამატება გინდათ დაამატეთ_შეხედა გიომ მათ
_არა არაჩვეულებრივი მენიუა....მაგრამ ანისტან ერთად სულ აღუწერელი იქნებოდა_სევდიანად გაიღიმა მაიამ,ნიკა კი მხოლოდ სევდიანად იღიმოდა და წარმოიდგენდა ანის აი ამ რესტორანში როგორ წამდა ამ ყველაფერს და გული დიდი სიხარულიტ და სიყვარულით ევსებოდა....გადაწყვიტა რომ სულ აქ ივლიდა და სულ ამ ყველაფერს შეუკვეთავდა
_ანი ძალიან ბედნერი ადამიანი იყო და ახლაც დარწმუნებული ვარ ძალიან ბედნიერია_ღიმილით გადაავლო თვალი ლიამ ოთხეულს
_ჩვენც ბედნიერად ვიყავით მასთან სანამ წავიდოდა თუმცა რაც არარ არის ჩვენს ტკივილათ იქცა,,,,_სევდიანად ამოიოხრა მაიამ
_ის სულ ტქვენთანაა თვითვეული თქვენთაგანის სულში ცოცხლობს სანამ თქვენ ხართ ის არასოდეს მოკვდება სულ იარსებებს_მთელი ემოციით ელაპარაკებოდა მაია პთხეულს რომელთაც მისი ასეთი სიტყვები გულზე მალამოდ ეფინქბოდა
_მადლობა რძალო ასეთი სიტყვებისტვის ..ჩვენიანი ხარ რა..._გაუღიმა მხიარულად გიომ
_მადლობა ლია_გაუღიმა სევდიანათ ნიკამაც
_რისთვის?+კითხა გაკვირვებით ნიკას
_ამ სიტყვებისტვის...შენმა სიტყვებმა ერთი_ორად გამიზარდა სიცოცხლის სურვილი ...._კიდევ ერთხელ გაუღიმა სევდიანად
_არაფლის ნიკა.._მანაც გაუღიმა..ამასობაში მიმტანმაც მოუტანა ნამცხვარი
_ინებეთ_და ტორტის ნაჭრები დაუდო
_მადლობთ_გაუღიმა მაიამ მიმტანმაც ღიმილით დაუქნია თავი
_აბა ქორწილში როდის ვგულაობთ?_მხიარულად წამოიძახა მაიამ
_ორ კვირაში_ახარა ლუკამ
_რა!?_თვალები გაუფართოვდა მაიას
_რა მოგივიდა მაი?_გაიცინა გიომაც
_რა მომივიდა და ორ კვირში რა უნდა მოვასწრიოთ....დაგეგმა არ უნდა ...მართლა როგორ ქორწილს ვაწყობთ?_კითხა წყვილს
_პატარას მეგობრების წრეში_ღიმილით უთხრა ლიამ
_აჰ...მაგრამ მაინც მოსამზადებლები ვართ ძალიან მაგარი ქორწილი უნდა გავაკეთოტ ხომ მეთანხმებით ხალხო!_გადახედა ბაქვშვებს
_საუკეთესოთა სორის საუკეთესო!_ნიკა
_საუკეთესო!საუკეთესო!საუკეთესსო!_სიცილით დაეთანხმა გიო
_კარგით მაშინ ასე მოვიოქცეთ....|_შეაწყვეტინა სიცილით ლუკამ
_მოიცადეთ ქალბატონო უკაცრავად საქალბატონე მაია მაგრამ ნეფე_პატარძალს არ ეკითხები!_თან კვდებოდა სიცილით
_ნწნწნწ არა თავს არ ვიწუხებ მაგით ისედაც მე მოვაწყობ თქვენს ქპრწილს და ასედაც _გაიცინა
_მე თანახმა ვარ მაი შენ მოაწყო ჩვენი დიდი მადლობელი დაგრჩები_გაიცინა ლიამაც
_ძალიან კარგი გაიგე ლუკა ჩვენი ლიკა თანახმაა და შენ ხმა გაკმინდე_თოითი დაუქნია
_კარგით რაც გინდათ ის გიქნიათ_გაიცინა ლუკამაც
_მმმ ძალიან გემრიელი ნამცხვარია_მოიწონა ლიამ
_ნამდვილად მახსოვს ჩვენს პატარაობაშიც როგორ უყვარდა ანის ეს ტორტი საკონდიტრო მაღაზიაში რომ მიგვათრევდა ხოლმე ძალით გახსოვთ_გადახედა სევდიანი ღიმილით ნიკამ ლუკას და გიოს
_მაში ძმაო მაშ....რა დდონემდე გაბრაზებულიც არ უნდა ყოფილიყო ეს ტორი ტომ დაგენახებინა მაშინვე ისე ჩაგიხუტებდა გაგგუდავდა_სევდიანად გაიღიმა ლუკამაც
_ჩვენი ანიკო ჩვენი ტკივილი_სევდიანად გაიქნია თავი გიომ
_ესეგი ბიჭებო ჩვენ უნდა გადავინაწილოთ მოვალეობები ეხლა პატარძალს ვერ შევაწუხე......._ამ სიტყვების გაგონებისას ლუკა კომფორტულად გადაწვა სკამზე
_ლუკა პატარძალი მეთქი ნეფე კი არა...შენც აქტიური მუშაობა მოგიწევს _ლუკა დაფეთიანებული წამოხტა ადგილიდან და მაიას საწყალი სახით შეხედა
_რა!ნეფესაც სჭირდება დასვენე...._შქწყვეტინა მაიამ და თვალები დაუბრიალა
_მე ვთქვი და გასაჩივრებას არ ექვემდებარება წერეთელი_და ენა გამოუყო
_კარგით ახლა მიდი გაანაწილე მაი_გიო
_ესეგი შენ ვაჟბატონო_თვალები დაუბრიალა ლუკას_მიხედავ სტუმრების სიას და მოსაწვევებს,ასევე დაუკავშირდები სააგენტოს და მომსახურე პერსონალზე აგებ პასუხს.....გიო შენ პასუხს აგებ დარბაზზე და ყველა დანარცენ წვრილმანზე..ჩამონათვალს მოგცემ მერე.....ნიკა შენ კიდევ საქორწინბო ტორტსა და ლიმუზინის ამბავს მოაგვარებ ასევე მიეხმარები გიოს და......_შეაწყვეტინა გიომ
_შენ საქალბატონე?_კითხა სიცილიტ მაიამ ერთი დაუბღვირა
_მე ორგანიზატორი ვარ დებილო_და ენა გამოუყი_რაც შეგეხება შენ ლია შენ დაისვენებ და მხოლოს საპატარძლო კაბაზე დამჭირდები......................._კიდევ ბევრი ილაპარაკეს ,ქორწილზე,,და სხვა მრავალზე ანისაც სულ ახსენებდნენ...ანის რა მოკლავს როცა თვითვეულის ასეთი ოქრო ადამიანების ულში ცოცხლობს....როცა უკვე საკმარისად ილაპარაკეს,მართალია არც ერთს არ ეყო ეს ლაპარაკი მაგრამ მაიც გაიხარეს გული დაშლა გადაწყვიტეს
_წავიდეთ ლია...ლიას მისამართს გეტყვიტ რა იცი რაში დაგჭირდეთ...****** მე მივაცილებ და სახლში მოვალ....._თქვა ლუკამ მაიას გადაეხვია და ბიჭებს დაუბარა_ჭკვიანათ_ლიაც გადაეხვია მაიას და ბიწები თბილი ღიმილით დაასაჩუქრა...მაია,გიო და ნიკა კი მანქანიტ წავიდნენ ჯერ მაია უნდა მიეცილებინთ სახლში...
_მაი მოყევი შენზე გზა ბევრი გვაქვს _გახედა მაიას საღესთან გიო იჯდა მის გვერძზე ნიკა და უკან მაია
_გზას უყურე..და რა მოვყვე რა გაინტერესებს?
_რავიცი რამე !_თვალებმოჭუტულმა გახედა
_მაინც!_ესენი ესე გააგრძელებზდნენ ნიკა რომ არ ჩარეულიყო
_შენს ცხოვრებაზე მაია მე ხომ ახლახანს გაგიცანი და ტან ჩვენ ხომ უნდა დავმეგობრდეთ და ასევე პასუხსაც ვაგებ....|_მისკენ გაიხედა და თბილათ გაუღიმა
_რა მოგიყვე ნიკა?_ღიმილით კითხა
_ვაიმე მაი რამე მოყევი რა ტო_მობეზრებულმა ცაილაპარაკა გიორგიმ
_ამმმ...მოდი გვითხარი გათხოვებას ხომ არ აპირებ ახლო მომავალში?_შეხედა ღიმილით ნიკამ,მაიას ინსტიქტურად გაეპარა თვალები გიოსკენ გიოს კი ძარღვები დაებერA
_არა....არა გათხოვებას ჯერ არ ვაპირებ....არავინ არ მყავს და ვის გავყვე?_გაიცინა
_მარტლა?სულ არავინ გყვარებია?_დაინტერესდა ნიკა
_ნწ...მყავდა შეყვარებული წასული რომ ვიყავი მაგრამ არ მყვარებია და მალევე დავშორდი...._შეყვარებულიო?გიომ მკვლელის თვალებით გახედა მაიას არა მაგრამ ნიკას ნამდვილად არ გამორჩენია და ეშმაკურად ჩაიღიმა
_არც არავინ გყვარებია?_ნიკა სპეცალურად აღიზიაებდა გიოს რადგან ხვდებპდა რა დრეშიც იყო ახლა საკუთარ თავდთან და უნდოდა ეღიარებინა
_მყვარებია თუ არა?_მაია ვითომ ჩაფიქრდა_კიი......_მანქანა წითელზე გაჩერდა და გიონ ნელა დაბღვერილმა გადმოხედა_და ახლაც ძალიან მიყვარს....ი სემიყვარდა პირველად და სულ ის მეყვარება.._გაუღიმა ნიკას
_და ახლა სად არის ის ბედნიერი?_ნიკაც დიდი ინტერესით აივსო გიო კი შუბლშეკრული ყსმენდა მათ საუბარს
_ჭუპრში ზის_ხმამაღლა გაიცინა მაიამ,ნიკას მის რეაქციაზე და გულწრფელ სიცილზე გულიანად გაეცინა და ღიმილსეპარულ გიოს შეხედა
_და არ აპირებს იმ ჭუპრიდან ამოძვრომას_ღიმილითვე კითხა
_როგორც ვატყობ არ აპირებს_და გიოს ეშმაკურად გადახედა და არც ამჯერად გამორჩენია ახლა მაიას მზერა ნიკას
_გიო შენ რას გვეტყვი?_ახლა გიოს გადახედა ეშმაკურად,გიო დენდარტყმულივით მიუტრიალდა
_რაზე?_მიამიტურად შეხედა
_არ გაქვს გეგმაში დაოჯახება?_დაეხმარა მაია და ეს კითხვა დიდი ნერვების ფასად დაუჯდა
_ნწ არა ტო!_თავი გაიქნია და საჭეს მტელი ძალიტ ჩაებრაუღა
_გიუშ შეხვარებული? არავის ხვდები?_კვლავ განაგრძო უმანკო სახით მომაკვდავი კიტხვების დასმა ნიკამ,,,გულში ფიქრობდა როგორ გამომაცოცხლა ამ ხალხმა და სიცოცხლის უნარი დამიბრუნაო...
_აუ ბიჭი შეყვარებულის პონტში კი მყავს მაგრამ....მის ცოლად მოყვანას ნამდვილად არ ვაპირებ_თავი გაიქნია სიცილით
_როდის აპირებ ბიჭო დაოჯახებას მაშინ დრო გაქვს დრო_მხიარულად გადასძახა მაიამ...მხოლოდ მე და ღმერთმა ვიციტ რის ფასად დაუჯკდა მაიას ამ სიტყვების თქმა ასეთ კონტექსტში...
_გამომყვები ცოლად_შეხედა სარკასტულად ვითომ სარკასტულად
_ნწ არა_მაიამ სიცილით გაიქნია თავი
_მაშინ ჯერ არა_გიომაც გაიცინა და ნიკას მიაშტერდა_რაო ნიკუშ?
_უკან იხევ?_შეხედ\ა შუბლშეკრულმა
_რა?_გაკვირვება დაეტყო გიოს
_მიხვდი გიორგი!_თვალ;ები დაუბრიალა და მაიასკენ ანისნა
_შენ გინდა მიტხრა...გინდა მითხრა რომ......._აბლუყუნდა გიო
_ხო ხო ზუსტად მაგის თქმა მინდა....
_კი მაგრამ...მერე?_შეხედა საწყალი თვალებით
_რა ხდება_ინტერესით იკითხა შუბლშეკრულმა მაიამ
_რა მერე შ ჩემა მთავარია ერთი ეტაპი გადალახო ჩემსავით ნუ მოიქცევი..._თვალები დაუბრიალა
_კარგი ძმაო მასე მოვიქცევი მართალი ხარ_სერიოზული სახით შეხედა ნიკას
_რა ხდება გამაგებინეთ!_თქვა ბრაზით მაგრამ არც ამჯერად მიაქციეს ყურადღება ბიჭებმა
_იდიოტები_ჩაიბურტყუნა და სიდენიას მიაწვა მთელი ცალით რათა სიბრაზე მოეთოკა
_ბატონო!_ორივე ერთდროულად მოტრიალდა
_რაც გაიგეთ_გაებუსხა მაია და თავი გვერძზე გაია
_შარში ხარ!_შეხედა მრავლისმეტყველი თვა;ებით ნიკამ
_აბა შენ ეგ ტქვი ძამო!_თავი გაიქნია გიომ
_გამიყვანე ჯერ მე_ლუკა
_ე და მერე მე?_მაია
_შენც გაგიყვან რა იყო_გიო
_მიდი ხო-გავრაზებული მიაჩერდა მაია
_ნიკუშ შენ რას შვრები ისე?_გიო
_არაფერს ძმაო რას უნდა ვშვრებოდე კარგი რა_გულამომჯდარმა უპასუხა
_რატომ ვითომ_შეხედა ეჭვის თვალით
_კარგი რა ტო არ იცი?_კიტხა წყენით
_შენ არ იცი რომ ეს ანის ნამდვილად არ ესიამოვნებოდა?_კითხა ისეთივე ინტონაციით გიომ
_აუ კარგი რა თუ ძმა ხარ შენ მიხედე შენ თავს და მე თავი დამანებე რა _შეხედა ბრაზით
_კარგი რა ნიკუშ
_გიორგი მორჩი მეთქი და შენს საქმეს მიხედე_შეხედა ძარღვებ დაბერილმა.
_კარგი ამაზე სხვა დროს ვილაპარაკ....._შეაწყვეტინა მაიამ
_ხელს თუ გიშლით ჩამომსვით და ტაქსით წავალ,,,მერე იჭუკჭუკეთ ბიჭებო..._თქვა დიდი ირონიით.
_მაია მე მაგიტომ არ მითქვამს უბრალოდ ახლა ამაზე ლაპარაკის დრო არ არის..._შეხედა გიომ
_კარგით ახლა მე გადავალ რაღაც ხასიათი გამიფუჭდა....და ფეხით წავალ როგორმე თავს გამოვიკეთებ_თქვა სევდიანმა,_მაი შენი გაცნობა ძალიან გამიხარდა_გაუღიმა_სენ კიდევ ქენი რამე რა ტო_უთხრა გიოს და მანქანიდან გადავიდა...........
***მაია და გიორგი***
_მაი ცოტა ხომ არ გაგვესეირნა_ღიმილით გადახედა გიორგიმ,მას უბრალოდ წყნარად ეთქვა რომ ის უკვე გათხოვილი იყო...მაგრამ არა ეს ხომ მაიაა......
_არა გიორგი სახლში წამიყვანე_უთხრა მკვახედ
_კარგი რა მიდი გავიაროთ დავილაპარაკოთ_კიდევ გახედა წყნარი თვალებით
_არა გიორგი სახლში წამიყვანე_მკაცრად იდგა საკუთარ წინადადებაზე
_მაია კარგი რა ხომ არ შეგწამ წამოდი რა იტო ტო?_ახლა უკვე გაღიზიანებულმა შეეხედა,მაიაც გაღიზიანდა
_რამდენჯერ უნდა გამამეორებინო ადამიანო წამიყვანე მეთქი სახლში ახლავე არა მეთქი და მორჩა_დაუყვირა და ჯიუტად გაიხედა ფანჯარაში
_კარგი_თქვა ხმამაღლა და ჩუმათ ჩაიბურტყუნა_წაგიყვან მე სახლში......
_იდიოტი_ჩაიბურტყუნა,გიომ გაიგო მაგრამ წაუყრუა........ასე ხუთი წუთი მაინც ჩუმად იყვნენ....მაია ფანჯარას არ აშორებდა თვალს გიორგი კი წინ მიმავალ გზას...მაია როგორც კი მიხვდა რომ სახლის მიმართულებას აცდნენ გიორგის დაუყვირა:
_სად მიდიხარ ადამიანო...ამ გზინთ სახლში რანაირად მიმიყვან!_დაუყვირა
_სახლში მიმყავხარ აბა სად მიმყავხარ?_შეხედა უმანკო თვალებით_შენს სახლში ჩეთან_თბილად გაუღიმა,წამით მაია მისი ღიმილით მოჯადოვდა თუმცა ბოლო წინადადებას გიონ წამში მოიყვანა და გიორგის ისეთი დაუყვირა მოულოდნელობისგან შეხტა გიორგი,მაიამ კი აქეთ _იქით დაიწყო თვალების ცეცება ეს მართლა მე გავაკეთე თუ ჩემს მაგივრად სხვამო
_ბატონო?_შეყვირა_რაღაც ვერ გავიგე_თვალები დაუქაჩა
_რა ვე გაიგე გოგო ცოლი მოვიყვანე _შეხედა სერიოზულად...ანი ხვდებოდა ყველაფერს ხვდებოდა მაგრამ ტვინს არ აძლევდა ამის უფლებას
_და მერე მე რა შუაში ვარ?ვაიმე ღმერთო ყველა გიჟი ჩემს გარშემო რატომ არის?რატომ?_ხელები მაღლა ასწია და მომღიმარ გიოს მიაჩერდა რომელიც ცოლს უყურებდა და ღიმილი ეპარებოდა.....
_მორჩი მაი არ ვხუმრობ ჩემი ცილო ხარ დროის დაკარგვას აღარ ვაპირებ ისედაც სულელურად დავკარგე ეს წლები....._შეაწყვეტინა
_მოიცა...მოიცა...შენ გინდა...გინდა თქვა..რომ..რომ...._შოკისგან ლუღლუღებდა
_ხო რა ტო რა არის ამაში გაუგებარი...მე და შენ ც ო ლ ქ მ ა რ ი ვართ......._შეხედა სრულიად ჩვეულებრივად
_არა არა არა არა გამოირიცხულია არ არსებობს,მორჩი გიორგი ასეთ ხუმრობებს ვერ ვიტან სასწრაფოდ სახლში დამაბრუნე....._ანერვიულდა მაია
_ვინ გითხრა რომ ვტყუი ტო!ჩემი ცოლი ხარ........_შეაწყვეტინა
_მოიცა ,მოიცა რას ქვია სენი ცოლი ვარ შენ ხომ ჩემდამი არაფერს გრძნობ...._შეხედა სევდიანმა
_ვინ გითხრა რომ....._დაფიქრდა_მოიცა..შენ ამ სიტყვების მოსმენა გინდა გინდა ხომ?არ გჯერა ცემი თვალების?ჩემი ღიმილის და უბრალოდ გინდა რომ ეს სიტყვები მოისმინო ჩემგან....._შეხედა ბრაზით
_მორჩი გიორგი_თვალები თვალები ბრაზით აევსო
_არა მაია შენ ამ სიტყვების გაგონება გინდა კარგი გეტყ......._შეაწყვეტინა აცრემლებულმა
_მორჩი მეთქი გიორგი მორჩი_დაუყვურა_მასეთი ნათქვამი სიტყვები არ მჭირდება ძალით რომ ამოგგლიჯო პირიდან მე ნამდვილი გულიდან წამოსული სიტყვები მინდა.....არ მინდა მასეთი....აი ასეთი მინდა გიორგი მე შენ მიყვარხარ ....გესმის? _დაუყვირა,გიორგიმ მაისა სიტყვებისგან შოკი მიიღო.
ნამდვილი შოკი,სახე სიხარულისგან გაებადრა...და დიდი გახარებაბა დაეტყო სახეზე,მაიას დიდი სიყვარულით შეხედა,,,და აი რას ნიშნავს ნამდვილი სიყვარული გაუცნობიერებლად გულიდან წამოსული სიტყვები ხმამაღლა წარმოთქვა
_მაია მე შენ სიცოცხლეს მირჩევნიხარ მიყვარხარ_აი ახლა კი მაიას გაებადრა სიხარულისგან სახე მაგრამ მეტი სიხარული კიდევ წინ იყო_ამ ყველაფრის გათვალისწინებით გამომყვები ჩემო ლამაზო ქალბატონო ცოლად?_და მთელი სიყვარული ერთ ჯადოსნურ მზერაში ჩააქსოა,,,მაისა გულში სიხარულისგან ფეიერვეკი აკიაფდა...და თოთქოს ჰაერში აიჭრა...რაა არის მაინც სიხარული და სიყვარული?დიდი სიმდიდრე.........
_გამოგყვები_წაქმოიძახა გახარებულმა და მთელი ძალით და დიდი სიყვარულით ჩაეხუტა გიორგის....გიორგიმ ერთი გაკვირვებული შეხედა მის მკერდს ალრულ გოგონას და შემდეგ მანაც ძლიერად მოხვია ხელები....
_მიყვარხარ_უყურჩულა ყურში..............
*ნიკა*
მეგობარს წარმატება უსურვა და ახლა თვთონ სევდიანი გაუყვა ქუჩას....ფიქრობდა?ფიქრობდა....ანიზე?რათქმაუნდა ანიზე...უკვე წლებია მხოლოდ ანიზე ფიქრობს,,,,ანი ....ანი და მხოლოდ ანი...ვერ ინელებს და ვერ ეგუება ანის სიკვდილს...თვითონაც სიკვდილი უნდა მაგრამ რომ ვერც სიკვდილს ახერხებს...აი ახლაც სიკვდილი უტრიალებს თავში.....სიკვდილი...სიკვდილი.....სიკვდილი და ანი...ორივე ერთად როცა წარმოუდგება გონებაში მაშინვე ხელს აიღებს განძრახვაზე და ჩუმად ჩაილაპარაკებს
_სიცოცხლე...
_მადლობა..._მოესმა გოგონას მეტისმეტად ხავერდოვანი ხმა და მას შეხედა გაკვირვებულმა...გოგონა უღიმოდა და ყურადღებას არ აქცევდა ტელეფონის ვიბროს რომელიც ხელში ეკავა
_არაფლისს..._ჩაილაპარაკა უხეშად და გზა გააგრძელა....გოგონა მისმა ასეთმა ტონმა გააკვირვა...და ნაწყენა გააყოლა მზერა მიმავალ უცნობს...ნიკაც გრძნობდა გოგონას არც ისე სახარბიელო მზერას...მიხვდა რომ უხეშად გამოუვიდა მაგრამ რას იზავდა ის ხომ ყველასთან ასეთია....გარდა იმ ოთხეულთან რომელიც სიცოცხლის დიდ სტიმულს აძლებს.....მიხვდა რომ სხვასთან ასე მოქცევა არ |შეეძლო მხოლოდ ამ ოთხი ადამიანისა..გოგონამ საკმაოდ დიდხანს უყურა მიმავალ უცნობს როლმელმაც ერთხელაც კი არ შეიწუხა უკან მოხედვით თავი და როდესაც თვალს მოეფარა ჩაილაპარაკა
_იდიოტი......_გოგონაზე ნიკამ დიდი შთაბეჭდილენბა მოახდინა განსაკუთრებით მისმა სევდით აღსავსე ღრმა თვალებმა...მაგრამ გაიფიქრა ალბათ ვეღარასოდეს ვნახავო და გონებიდან ამოიგდო..თავი მსუბუქად გაიქნია და საწყის მიმართულებას დაუბრუნდა......
ნიკასაც არ დავიწყებია გოგონას თვალები რომელიც დიდ სიცოცხლისუნარიანობას ასხივებდა...და გოგონასგან განსხვავებით თავიდან ასე ადვილად ვერ ამოიგდო..თუმცა ისიც საკითხავია მართლა ამოიგდო თუ არა თავიდან გოგონამ ნიკას თვალები....ახლა მნიკას ანის სახის მაგივრად უცნობის თვალები ედგა თვალწინ და თავს უწყრებოდა ....ვერ გაეგო რატომ ხედავდა მის თვალებს...ვერც მე გავიგე მაგრამ ყველაფერი ბედია გავიგებთ ყველაფერს რა მოხდფება მომავალში.....
ნიკა სახლში მივიდა და ლუკას ხმაური გომ მიხვდა ყურთასმენას სიხარულით ამოისუნთქა და სამზარეულოს მიაშურა
_რას ჩალიჩობ ბიჭო?_გაიცინა როდესაც მაცივარში შემძვრალი ლუკა დაინახა
_აუ შე ჩემა არაფერი გაქვს ტო?რა არის ეე არაფერს ჭამდი?_შეხედა ბუზღუნით
_არა ბიჭო სახლში არცერტხელ არ მიჭამია ამ წლებში წამოდი ცავიდეთ მარაზიაში და ვიყიდოთ რა?_შეხედა სიცილით და ძმაკაც გასასვლელისკენ მიუთითა
_წამოდი ხო წამოდი_ბიზრუნიტ გასწორდა ლუკა და გარემო მოათვარიელა
_რას ძებ?_შეხედა შუბლშეჭმუხნულმა ნიკამ
_გიორგი სად ჯანდაბაშია?_და გასასვლელისკენ დაიძრა
_სასიყვარულო საქმეებს აეკვევს_თქვა სერიოზულად
_რა?ვისთან?_შეხედა გაკვირვებულმა და თვალებგაფართოვებულომა გიომ
_მაიას სიყვარული უნდა აუხსნას რა_თქვა მობეზრებით და ძმაკაცს უკან გაყვა
_ააა კიდევ კარგი თორემ არ ვიცი რა ორივე ერთმანეთზე გიჟდება და ასე არიან რა!_ღრმად ამოისუნთქა ლუკამ რაღაც დებილობა ახსნა რომ დაამთავრა
_მეც ეს ვიფიქრე შენ ძმობას ვფიცავარ და ამიტომ დავა|ძალე სიყვარული აუხსენი ემთქი....
_კიდევ კარგი მადლი ქენი რა_გაიცინა ლუკამ_წამოდი და გზაში დავურეკოთ გავარკვიოთ ცოცხლები თუ არიან?
_მიდი ხო..._სახლიდან გავიდნენ და ლუკამ დაურეკა
_ხო ძმაო_ჩაყვირმა გახარებუოლმა გიორგიმ
_რა გაყვირებს ****,რა ხდება აბა?
_ცოლი მოვიყვან...._შეაწყვეტინა განცვიფრებულმა გიორგიმ და თვალებგაფართოვებულმა იგივე იბტონაციიტ ჩასძახა ყურმილში
_რა ბიჭო?
_მოვიტაცე....მაია მოვიტ.....
_რა ხდება ?_ნიკა
_მოიცა ავუწევ ხმას...ტქვი მიდი ბიჭო
_მოვიტაცე რა...
_რა ქენი?_განძვიფრებულმა ცაყვირა ყურმილში
_მოვიტაცე...
_მერე შAეჩემა ეგ გიტხარი მე....გაგიჟდი დააბრუნე გოგო...ვერახარ შენ ხოკ იცი!_გაბრაზდა ნიკა
_რა იყო ბიჭო რას მიჭედავ,მე გავიგე მოიტაცეო და მოვიტაცე შემდეგ კი აღმოცნდა რომ მასაც ვუყვარვარ და ხელი ვთხოვე...
_მერე?_მოუთმენლად შეაწყვეტინნა ლუკამ
_მერე ტანხმობა განვუცხადე_ცასძახა ტელეფონში Iტახში ახლახანს შომოსულმა მაიამ...
_გილოცავთ ტო!_დაიყნირა ლუკამ
_აი გიორგი არ დაგთანხმდებოდა და ცემი ხელიტ მოგკლავდი რა ტო!_ჩაისისინა ნიკამ|_მაგრამ ახლლა ძალიან მინარია და გილოცავთ!
_კარგიოთ ხო...მადლობა წავედით ჩვენ..._და გაუთიშა
_აუ ეს სერიოზულად ვერაა_გაიცინა ლუკამ
_შენ იცინე ძმაო და მართლა ვერაა!_აყვა სიცილშიო ნიკაც
_კიარგი წამოდი ეხლა თორემ გამიხმა კუჭი შიმშDილით!_სიცილით გაუყვა მაღაზიისკენ მიმავალ გზას ლუკა,ნიკაც უკან წაყვა.....და თან სიხარულიტ გააყოლა მიმავალ ძმაკაცს თვალი ისე რომ ევრ შეეამჩნია ვიღაცა მთელი ძალით რომ შეასკდა...ბიწმა ხონცენტრაციაწამში მოახდინა და სხეული ძირს დაცემისგან გადაარჩინა....უემოციოდ დააშტერდა მის ხელებში მოქცეულ სხეულს რომელიც მორიდებით უყურებდა ნიკას კი ნელნელა ბრაძი უდგებოდა თვალებში....ნიკა ყურადღება გოგონას სიცოცხლიტსავსე თვალებმა მიიქცია და გულში ლაღად გაიფიქრა "{ეს ხომ ისააა" მაგრამ სახეზე კვლავ სიმტკიცეს ინარჩუნებდა ახლა მზერა ძმაკაცზე გადაიტანა რომელიც გაკვირვებული უმზერდა,ნიკამ გოგონა უხეშად წამოაყენა გასწორდა ლუკასთან მივიდა და თვალებით ანიშნა წავიდეთო....გოგონაც გაკვირვებული იყო ამ მოულოდნელობით და მეგობარს რომლის გამოც უცნობს დაეჯახა ბრაზიტ უყურებდა...ბოლოს ძალა მოიკრიბა და უცნობს გაეკიდა....
_მოიცადე!_დაუყვურა და ისევ სირბილი გააგრძელა,ნიკას ყურიც არ შეუბერტყია მაგრამ მის გვერდით ლუკა მიდიოდა
_ბიჭო გაჩერდი მგონი შენ გეძახის!_გადაულაპარაკა მკაცრად
_მოკეტე და გამოიარე რა !_უთხრა კაცრად და გზა გააგრძელა
_მოიცადეთ!_მოესმათ კიდევ ხმა ლუკამ ვეღარ მოითმინა მეგონაბს მხარძე დაქაცა გააჩერა და თვითონ გოგონას მიუტრიალდა რომელიცქოშინიტ მოვარდა მათტან და ხელები მუხლებზე დაიწყო....ლუკა ღიმილით უყურებდა მსე 17_18 წლის გოგონ და მეგობარს ხელს უფრო მაჰგრამ უჭერდა რომელიც ზურგით უემოციოდ იდგა,გოგონა გასწორდა ნიკას ზურგს დიდი კითხვისნიშნიანი თვალები შეანათა და შემდეგ ისეთივე გამომეტყველებით ლუკას შეხედა
_არაფერის..._ხელი ჩაიქნია ლუკან და კვლავ ნიკას დაქაჩა ნიკა ზანტად შემოტრიალდა და გოგონას შეხედა კვლა დაიკარგა მის თვალებში მაგრამ ტკივილმა კვლავ გაახსენა თავი და ახლა ლუკას შეხედა მკვლელი მზერით
_ამ....მადლობა მინდოდა მეთქვა თქვენთვის_გაიღიმა გოგონამ და მორცზვად გაიშვირა ხელი ნიკასკენ....
_არაფლის..._ტქვა კაცრი ინტონაციიტ და ახლა თვითონ დაქაჩა ლუკას რადგან გული სულ ხსვანაირად უცემდა და შეეშინდა.....რისი?ანის გულის დაკარგვირ რიტაც ...მხოლომ გულით უკავშირდებოდა ანის.......
_ამ...._ნერვიულად მოისვა კეფაზე ხელი გოგონამ+_უკვე მეორედ დრეს_გაიცინა მორცხვად
_დამთხვევაა_ცაილაპარაკა უემპციოდ და უხეშად და შეტრიალდა_წავიდეტ ლუკლა დაგავიწყდა რისთვის ცამოვედით....
_კარგი...კარგად_თავი დაუქნია გოგონას და ნიკა გაყვა გაბრაზებული მზერით...
_რა გეცა ტო!_მუშტი დაკრა მხარზე ლუკამ
_არაფერი წამოდი რა..გამოიარე!|_თქვა მობეზრებით
_კარგი ხო....მეორეთ რომ თქვა წეღან რატ...._შეაწყვეტინა
_ქუცაში ვნაცე შემტხვევით,ცემტვის რაღაც ჩავილაპარაკე და მას ეგონა რომ მას ვუთხარი რა ტო!_ლაპარაკობდა ლუზღუნით
_რა ჩაილაპარაკე ნიკა!_შეხედა ინტერესიტ და ღიმილიოთ
_არაფერი_ხელი აიქნია უხეშად
_მაინც?_გაიცინა
_სიცოცხლე......_ლუკა დადუმდა და ვერ უბედავდა კითხვას "რატომ?"
მაგრამ გაჩუმება არცია....მარაზიასაც მიუახლოვდნენ და ლიკა გახარებული შევარდა...ნიკა ღიმილით გაყვა...
_ამ სოსისი ხუთი კილო..პილმენებიც.....დაააა მდოგვიც არ დაგავიწყდეთ......ამმ ვიჩინაც.....მოდით ხინკალიც იყოს......ლუდი....ჩამოსასხმელი.....აი ეს თევზით_და ყველაფერს ხელიტ უთიტებს ნიკა კი თავს ძვლვს იკავებს რომ არ ახარხარდეს_მოდიტ შოკოლადიც მომეცით .....
_რომელი?_ჩაეკიტხა გამყიდველი რომელიც ლუკას მშიერ მზერაზწ ღიმილს ვერ იკავებდა
_აი ისს კორონა......მოდით ეს ბარამბოს კამფეტებიც მომეცით...
_რატ გინდა ამდენი ტკბილი ძმაო_კიტხა რიმილით ნიკამ
_როგორმე რომ დაგატკბო_და გამყიდველს იუტრიალდა_დიდი ფანტა და კოკაკოლაც მომეცით და დამითვალეთ
_ახლავე_და თვლას სეუდგა....ფული გადაიხადეს და სახლის გზას დაადგნენ
_ბიწო სხვა გოგოზე არ გიფიქრია....._კიტხა ყოყმანით ლუკამ
_არა!_უთხრა უხეშად
_რატომ?
_იცი რატომაც
|_მაინც
_იცი ლუკა
_და მაინც
_ანი მიყვარს
_მაგრ.....
_არავიტარი მიყვარს
_ის არარ არის_ცაილაპარაკა მტკივნეულად
_ვიცი!_და ცრემლი მოიწმინდა
_მერე?_ლუკა
_რა მერე?
_ასე აპირებ?
_ხო!
_არ შეიძლება!
_ჩემთვის შეიძლება!
_არც შენტვის შეიძლება!
_მორ|ჩი!
_არა!ის აღარ არის_და გულზე ხელი მიიდო
_შენ გჯერა ამის!
_მინდა რომ არ მჯეროდეს....
_მაგრამ?
_მაგრამ ეს ფაქტია
_ვერ ვეგუები
_უნდა შსსეგო!
_ვერა!
_მოგიწევს!
_შენი აზრიტ ამდენი წელია ვერ შევეგუე და ახლა სევეგუები_შუბლშეჭმუხნულმა შეხედა ნიკამ
_არც მე ვარ სეგუებულ....
_მერე?
_ცხოვრება გრძელდება!
_ანის გარეშე?
_არა!
_აბა?
_ანისტან ერთად!
_როგორ!
_ტკბილი მოგონებებით!
_მერე მე რომ არ მაქვს ტკბილი მოგონებები?
_გაქვს!
_არა!
_გაქვს ნიკა უბრალოდ ეს მიზეზია
_მტკივა!
_ვიცი...მეც...._ასე მშრალად ლაპაქრაკოლდნენ ლაკონურად მაგრამ ამ თვიტვეულ სიტყვაში იმდენი სევდა ,ტკივილი,მონატრება და იმედგაცრუება იყო რომ მშრალს ნამდვილად ვერ დავარქმევ....სადარბაზოშიც შეაბიჟეს
_რატომ?_ძალა მოიკრიფა და კიტხა ლუკამ ის კიტხვა რომელიც ამდენი ხანია არ ასვენებს_რატომ ტქვი სიცოცხლე?_დაამატა მას შემდეგ რაც ნიკამ გაუგებარი მზერა მიაბყრო
_იმიტომ!_შეხედა უემოციოდ და უხეშად ჩაილაპარაკა
_მიტხარი ნიკა!_ლუკაც გამკაცრდა
_გაინტერესებს?_მოთმინება ამოეწურა ნიკას
_ხო!_თვალები დაუქაცა ლუკამ
_კარგი...რატომ?იმიტომ რომ წლებია სიკვდილის მეტზე არაფერზე ვფიქრობ......სიკვდილი.....სიკვდილი....სიკვდილი..._ღრიალებდა და ყურადრებას არ აქცევდა დერეფანში ატუზულ გოგონას რომელიც დიდი შიშიტ უყურებდა ნიკას ანტებულ ტვალებს_სიკვდილი.....ანი...სიკვდილი...ვერ ვცოცხლობ...არ შემიძლია ტკივილი დღითი დღე ძლიერდება ცემში...არარ შემიძლია...სიკვდილი...გავიფიქრებ თუ არა იმ შენი სულელი მეგობრის ცრემლიანი თვაკლები მიდგენა თვალწინ და მეუბნება "ტავგანწირვას ნუ დამიკარგავ" გადავიფიქრებ...მეორე წამს კიდევ სიკვდილი...და ისევ მისი აცრემლებული ტვალები და მიტი ტხოვნა...ყოველ წამს..აი ამ ჯოჯოხეტშ ვცხოვრობ არარ შემიძ......_შეწყვიტა ნიკამ მას შემდეგ რაც მიტრიალებული თვალი გოგონაზე შეაცერა....ცუმად შეიკურთხა და სახში შევიდა კარები ისე მოიჯახუნა რომ რამის ჩამოვარდა....ლუკა არაფლისმთქმელი გამოხედვით უყურებდა კედეელს და ნიკას ტვიტვეული სიტყვა გულში ლახვრად ესობოდა...ცრემლები მოიწმინდა და ხმამაღლან ჩაილაპარაკა
|_გაგაფრთხილებ ანი გაგაფრთხილეთ მაგრამ ფეხებზე დაგვიკიდ......_აქამდე შეუმცნეველი გოგონა მანაც შეამჩნია და გოგონას სევდიტ შეხედა თუმცა გაღიზიანება მაინც დატყობოდა....
_შენ?!შენ?!აქ დიდიხანია დგახარ?!_კიტხა უხეშად იმის მიუხედავად რომ არ უნდოდა გოგონასთან უხეში ყოფილიყო...ტუმცა კიტხვაზე პასუხი ისედაც იცოდა რადგან გოგონა შეშინებული სახიტ იდგა და განცვიფრებული უყურებდა ლუკას
_მე......მე...მე_აბლუყუნდა
_კარგი..კარგი დამშვიდდი..არაფერია...უბრალოდ...ჩვენ....
_ა...რ... არ...ის საჭირ...ო_ამოიბლუყუნა გოგონამ
_არა გეტყვი..._ცრემლები მოიწმინდა|_ჩვენ სულის ნაწილი დავკარგეთ წლების წინ და ჯერ კიდევ ვერ ვეგუებიტ,,,ნიკა მითმეტეს......ის ....კარგი..კარგი...ბოდიში რომ ასე შეგაინეთ_ხელი აიქნია ძალდატანებითი ღიმილით ლუკამ და კარში შევიდა...შოგონამ ერთი ღრმად ამოისუნთქა თავზე ხელი მოისვა და სახლში შტრიალდა იმის მიუხედავად რომ მეგობრებს გარეტ გასვლას დაპირდა....
_აუ ძმაო ბოდიში რა!_თავზე ხელი ნერვიულად მოისვა ლუკამ და ნიკას მოწყენილი და განადგურებული ხმით უთხრა
_არაფერია_Xელი აიქნია ნიკამ და ყრუდ ჩაილაპარაკა
_მე მართ....._შეაწყვეტინა
_კარგი მორჩი ლუკა და მიდი ჭამე ...._მაინც უხეშად უთხრა და მდივნიდან წამოდგა
_მიდიხარ სადემ ტო?_კითხა გაკვირვებულმა_ერთად ვჭამოთ რა...._სეხედა მუდარით
_კარგი რა ნუ მექცევი ეჭვიანი ცოლივით.._ვერ შეცლო ლუკასთან დიდხანს ყიფილიყიო გაბრაზებულუ..._და გეტყვი რარ უნდა დავიძინო სულ არ შეჭამო საჭმელი ხვალ მომშივდება სავარაუდოთ_თავზე შელი მოისვა და საძინებელში შევიდა...
ლუკამ თავი გაიქნია,საჭმლის პარკი სამზარეულოს მაგიდაზე დადო და თვითონაც დასაძინებლად დაწვა....
_აეეე ლუკა აეგდე ეხლავე!_ღრიალებს ნიკა მთელი ხმით და რამის არის მტელი კორპუსი კი არა მის გარშემო რამოდენიმე კორპუსიც ზედ მიაყოლოს.....ლუკას ისე სძინავს ტკბილად,მშვიდათ სიზმარს ხედავს არაჩვეულებრივს:საჭმელები....საჭმელები....საჭმელებიი.....მაგრამ რათ გინდა ყველა ბედნიერებას აქვს დასასრული ნიკა შეუვარდა ოტახში9 კარი რამის გამოგლიჯა და პირდაპირ არც აცივა და არც აცხელა ლოგინიდან გადმოაგდო
_რარარარა ხდება_დაიწყო ბლუყუნი თვალებდახუჭულმა,და წამოდგომას შეეცადა...._რა ხდება.....რა არის...._აგრძელებდა ბლუყუნს და ლოგინს ეძებდა თვალებდახუჭული ხელებით
_ლუკა ეხლავე აეთრია ჩქარა...._ისეთი დაუღრიალა ნიკამ რომ მომენტალურად გაახილა თვალები და მის ზემოთ მომზირალ დემონს შეხედა მზერით:"შენ ხომ ხარ კარგადო"
_რა მოგივიდა ტო...მაცადე ძილი...ჯერ რომელია..._აბლუყუნდა თავისთვის კიდევ და ახლა ცხადად დანახულ საწოლს დაეყრდნო და წამოდგა....
_აუ ლუკა ტო ჩემი ხელიტ გაქვს სიკვდილი მოსჯილი|!შენს ქორწილში მისვლა არ გინდა!_კიტხა სრული სერიოზულობით
_აუ ბიჭო ცუდათ ხომ არ ხარ სავადმყოფოში დავრეკო?!_შეშფოთებულმა კიტხა და ოთახს თვალი მოავლო იქნებ ტელეფონი ვნახო სადმეო..
_მე კი არა შენ ხარ ცუდატ...რატოომ არ ცეხლე?_ტვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა
_კარგი ტო დაწყნარდი მაგის გამო შემიყარე ქვეყანა!მადა დამეკარგა და დაძინება ვარჩიე_მშვიდათ და სიცილმორეული უხსნიდა
_ახლავე გახვალ და შეჭამ_დაუღრიალა...ლუკაც არ შეეწინაარმდეგა ისე შიოდა რომ ერტ ხარს შეჭამდა ალბათ
_ხო მივდივარ...მაგრამ შენც წამე...
_კარგი ხოო....მიდი_და სამზარეულოში შევიდნენ
_ისე რომელი საათია...ჯერ ბნელა_ფანჯარაში გაიხედა
_ორი საათია_გამოსცრა კბილებშიო და სკამზე დაჯდა,ლუკამ თევზი სოსისიი და პური გამოიღო რომელიც ერტადერტი იყო საჭმელი ნიკას მარტო ცხოვრების დროს
_Bიწო კიდევ კარგი პური მაინც გაქვს თორემ ყიდვა დამვიწყებია_ტავი გაიქნია ლუკამ ,ლუდიც გამოპიჭო,თეფშებიი დააწყო და თვითონაც სკამტან მოკალათდა...უხმოდ მიირთვეს რადგან ლუკას ისე შიოდა ერთ სიტყვას ვერ ჩააკვეხებდი ხმა რომ გაეცა,,,ნიკამაც ყველაზე გემრიელად ახლა შეჭამა როდესაც თავი მარტო არ დაიგულა,ჭამას რომ მორჩნენ ისევ ლუკამ დაუწყო საუბარი
_როგორ ცხოვრობდი ამ წლების განმავლობაში?
_ვცხოვრობდი?_წარბი მტკივეულად აუწია ნიკამ
_ხო რა არის ტო...._ლუკამ კი შუბლშეჭმუხნულმა შეხედა
_არ ვცხოვრობდი...ვარსებობდი_დააყოლა ცოდა დუმილის შემდეგ
_არავინ გაგიცვნია არავის ელაპარაკებოდი...
_არა...გაცნობიტ სურვილი არ მქონია და არც მაქვს....ლაპარაკით ანის_ცრემლი ჩაუდგა თვალებში
_ანის?_კითხვისნიშნიანი მზერა მიაბყრო
_ხო...ფიქრებით ,სიზმრებით...და მოკლეთ რა ტო მხოლოდ ანის!
_მშOბლები?
_წავიდნენ!_უემოციოდ უპასუხა
|_რატომ?
_ჩემს გამო!
_რატომ?
_კარგი რა ტომ რატომის მეტი არაფერი იცი....._გაუბრაზდა ნიკა და სევდიანი თვალებით შეხედა
_რატომ?_არ ტმობდა პოზიციებს ლუკა
_არ მინდოდა მათი ნახვა!
_რატომ?_ნიკანმ სევდიანი და ნარვლიანჯი თვალები შეანატა
_მათ ანის მისცეს უფლება ჩემთვის მოკვდარიყო....
_მორჩI ნიკა ეს ანის გადაწყვეტილება იყო ჩვენ ვერაფერი შევძელიტ და გონია შენი მშობლები რამეს გააწყოდნენ..გამაგებინე ერთი რა ტო?_დაუყვირა ლუკამ_ჩვენ რატომ გველაპარაკები მაშინ..განა არ არის ცვენი ბრალი.......რამდენი ხანია რაც ისინი არ გინახავს?
_გონს რომ მოვედი ერთი თვე იყვნენ მხოლოდ..._თავი ჩაღუნა
_განატრებიან?
_ხო!
_ძალიან?
_მენატრებიან მეთქი ხომ გიტხარი!_დაუღრინა
_ხვალვე დაურეკავ!_უტხრა კატეგორიულად
_რა?არა!
_ხო!
_არა!
_დაურეკავ ნიკა და მორჩა......._ასე გალიეს დრო ლაპარაკშI ყველაფერზე ილაპარაკეს გაიხსენეს ანი და მისი ლაღი სული.....ღამე მიიმალა და ახალი დრეც დაიწყო...ბიჭებმა ვერ შეეამჩნიეს და ლაპარაკს კვლავ ცხარედ აგრძელებდნენ....კარზე ზარის ხმას რომ არ შსსვიწროვებინა მათი იდილია...
_ვინ არის ამ შუარამისას_ჩაიბურტყუნა ლუკამ და წამოდგა,ფანჯარას ინსტიკტურად გახედა და გაკვირვებისგან პირი დააღო_შეხედე ტომ გათენებულა......_ნიკამ ფანჯარაშ შეხედა და იქ სინათლე რომ დაინახა გულში დიდი სითბო ჩაერვარა მან ხომ პირველად გაატია ძმასთან ერთად ასე ლაპარაკში.....მიმავალ ლუკას ღიმილით გააყოლა თვალი და წამოდგა გამოვიცვლიო.......ლუკა კარების გასაღებად წავიდა,ნეტავ ვინ არის გაიფიქრა და ჭუჭუჭრუტანაშI გაიხედა
_ნეტავ ვინ არის?-წარმოთქვა ხმამაღლა გაკვირვებულმა როდესაც კარებტან ასე 45 წლამდე ქალი რომ დაინახა....და კარგი დაბნეულმა გააღო
_გამარჯობა შვილო_მიესალმა ქალი კეთილად
_გამარჯობათ_ზრდილობიანად უპასუხა ლუკამ
_შვილო მე თქვენი ახალი მეზობელი ვარ ნიკა ხომ?_შეხედა ღიმილით ქალმა
_არა ქალბატონო ლუკა ნიკა ცემი ძმაა მე ახალი ჩამოსული ვარ საქართველოში...._აუხსნა მოკლედ
_აა გასაგებია შვილო აქ ცხოვრობ?_შეანათა კეთილი თვალები ქალმა,ლუკას ეს პიროვნება ძალიან მოეწონა და მისდამი დიდი პატივისცემით აივსო
_დიახ ცოტახნით ცოლი მომყას მალე და შემდეგ....._თავზე ხელი აისვა
_გასაგებია შვილო ბედნიერებას გისურვებ.....ბედნიერი დაბერებულიყავი...
_მადლობთ დეიდა....
_ნათია მქვია შვილო.._გაუღიმა ქალმა
_ძალიან სასიამოვნოა_ლუკამაც გაუღიმა
_შვილო ერტი სათხოვარ მაქვს...
_გასმენ დეიდა გისმენ შემობრძანდით_ხელით ანიშნა
_არა შვილო არ მინდა მადლობა...აქ ახალი გადმოსული ვარ ჩემს ქალიშვილტან ერთად .სასწრაფო საქმე გამომიჩნდა და სამი დღე გასვლა მიწევს ქვეყნიდან....და თუ მოახერხებთ ხანდახან შეუაროთ ხოლმე..ახალი გადმოსულია და უცხოდაა
_კი შეგვიძლია ხშირად შევუვლიტ ხოლმე თან მოვლენ მალე გოგოები და არ მოაწყენენ პარატას_გაუღიმა
_გოგოები?_მაინც კიტხა ცოტა ყოყმანის შემდეგ ქალმა
_ცემი საცოლე და კიდევ ცემი მეორე ძმის საცოლე და ჩვენი და.....
_აა აა გასაგებია ნიკაც დანიშნულია?
_არა არა ქალბატონო...ჩვენ სამეგობროში ოტხნი ვიყავით სამი ძმა და ერთი და გვყავდა_მიხვდა ლუკა რომ უნდა აეხსნა ქალისტვის რომ არ ენერვიულა შვილი ვის ხელში დავტოვეო_არაბიოლოგიური და ძმა მაგრამ სამწუხაროდ და არარ გვყავს მან ნიკსა მისცა გული რადგან მას გულის პრობლემა ქაონდა,ამის შემდეგ დავიშალეტ ნიკა აქ დარცა ცვენ კი საზღვრებს გარეთ....მე ჩემს სიყვარულთან ერტად წავედით ის ზუსტან ანის სიკვდილის დღეს გავიცანი.....შემდეგ კი სუყველა ანის საფლავზე შევიკრიბეთ სამი წლის ტავზე...ახლა კი არსად წასვლას არარ ვაპირებთ და საქარტველოში ვრცებით_სევდნიანად გაუღიმა ლუკამ
_ვიზიარებ შვილო....მადლობა რომ ამიხსენი...და კიდევ ერთი მადლობა რომ მეხმარებიტ ახლა ჩემს გოგოს გაგაცნობთ და წავალ....
_კარგი დეიდა_,ნიკამაც გამოიცვალა,და კარგიკენ წავიდა სად რის ამდენ ხანს ლუკაო
_გამარჯობა შვილო_მიესალმა ქალი
_გამარჯობ ათ.......
_ნიკა ხომ_გაუღიმა ქალმა
_დიახ.....
_მიდით ქალბატონო დაუძახეთ თქვენს შვილს და ნიკას მე ავუხსნი...
_კარგი შვილო..._და სახლში შევიდა
_რას?_ნიკამ ჩვეული ხმის ტემბრი დაიბრუნა
_მიდის და ჩვენ ბავშვს გვიტოვებს მიმიხედეთო....
_ძიძაობში ფულს გადაგვიხდის?_კითხა ბუზრუნით
_მორჩი ნიკა ბავშვო ცოტა გაგვამხიარულებს...
_ხოდა შენ გაგამხიარულოს მე უნდა წავიდე..._ცაიბუზღუნა
_სად?
_სადმე?
)_მაინც?
_მორჩი რა მართლა ეჭვიაჯნი ცოლივიტ იოქცევი
_რაც გინდა ის გიქნია_ცაილაპარაკა მობეზრებიტ ლუკამ
_ვოზავ _არ ცემორჩა ნიკა და სახლში შეტრიალდა,ამასობაშI ქალიც გამოვიდა და მასმისი შვილიც მოყვა,ბავშვი?არა ის გოგოა ნიკას რომ დაეჯახა და სადარბაზოში რომ შეხვდათ წუხელ
_აი დედა თუ რამე დაგჭირდა ბიჭებს უთხარი..კარგი?_შეხედა დიდი სიყვარულით ქალმა
_კარგი რა დედა ძიძა არ მჭირდება თავს ისეცაც მშვენივრად მოვუვლი....._ხელი აიქნია და ნიკა დაბღვერილმა შეხედა მაგრამ რომ ამიცნო სხეულშI გაცრა......
_მორჩი ბარბარე....შენი ძიძები არც იქნებიან,,,უბრალოდ დაგეხმარებიან!_თვალები დაუბრიალა დედამ
_კარგი..._ლუკას ჩაერიმა
_კარგი ბარბარე....მე ლუკა წერეტელი ძალიან სასიამოვნოა_ხელი გაუწოდა
_ბარბარე თანაძე_და ხელი ჩამოართვა
_კარგი ბარბარე.....მოდი ჩვენტან შემოდი...ნიკასაც გაგაცნობ...._გაუღიმა ლუკამ,ბარბარეს ნიკას ხსენელაზე,ისტუიციით მიხვდა რომ ის სევდით სავსე ბიჭი იქნებოდა...მხრები აიჩეჩა დედას გადაეხვია
_კარგიტ კარგად დედა აბა შენ იცი ძალიან დიდი მადლობა შვილო_ლუკას გაუღიუმა ცემოდნები სახლიდან გამოიტანა და ლიფტიტ დაეშვა ქვემოტ....ბარბარემ სევდიანი თვალები გააყოლა და ლუკას შეხედა....
_კარგი ბარბარე მოდი..ჩვენთან თუ მოიწყენ და არ მგონია მოიწყინო მაგრამ მაინც მოვლენ გოგოები და ისინი გაგართობენ....მოდი..მოდი...._ხელიტ ანიშნა მისაღები ოტახისაკენ და ნიკას ოტახში შესძახა
_ძმაო მორჩI ჩალის და მოდი სტუმარი გვყავს
_სტუმარი?ბავშვი?არ მცალია მივდივარ....._თქვა უხეშად
_სად?_დაუყვირა ნიკას_მიდი ბარბარე ცამოჯექი შენს ბედზე შოკოლადები ვიყიდე გუშინ!_გაუცინა
_სად და ნახებში...._დაუყვირა
_ბიჭო მორჩI სტუმარი გვყავს მეთქი
_რა დებილურ შეკიტხვებს სვამ სად წავალ სასაფლაოზე
_მიდი კარგი ძმაო წადი და მეც ავალ სარამოს ტეტრი ვარდები წაუღე და სანამ წახვალ მოდი გაგაცნო სტუმარი
_კარგი რა ტო პატარა ბავშვების თავი მაქვს!_თქმა მობეზრებიტ ნიკამ,ალბათ გაინტერესებთ როგოლ ლაპარაკობდნენ.ნიკა ტავისი ოთანიდან ელაპარაკებოდა ლუკა კი მისაღებიდან
_აი ბარბარე მიირთვი_შოკოლადები და კამფეტები დაუდო ვაზით
_მადლობა_მორცხვად ამოიჩურჩულა ბარბარემ
_არაფლის_გაუღიმა ლუკამ და ისევ ნიკას მიიუბრუნდა_არც ისე პატარა ბავშვია!_გასძახა ნიშნის მოგებით
_რამდენისაა?
_რამდენის ხარ?_შეეკიტხა ბარბარეს
_17_ის
_17_საა
_მაიც პატარა ბავშვია_ჩაილაპარაკა მობეზრებით_ბიჭია თუ გოგოა?_დააყოლა ბოლოს
_ბიჭიხარ თუ გოგო?_კითხა სიცილიტ
_ქალაბიჭა..._შეხედა გაბრაზებიტ ბარბარემ
_ქალაბიოჭა..._გადასძახა
_კარგი ხო წაედი მე და არ ვიცი როდის მოვალ....მაიას უტხარი რომ მოგვიწევს ქორწილის ორგანიზატორის დაქირავება
_ამის გაგონებაზე ბარბარეს თითქოს გულში რაღაც ჩაწყდა თუმცა რატომ არ იცის,გაიფიქრა "ქორწინდება?ქორწინდება...." თავი გაიქნია და მომღიმარ ლუკას შეხედა.....მარტოები დარჩნენ ახლა ლუკა ჩავარდა საგონებელში სანამ ლია ან ის გიჟები მოვიდოდნენ როგორ გაერთო ბავშვი....
_აბა ბარბარე მომიყვები შენზე........_გაუღიმა
_რა მოგიყვე?_გაეცინა ბარბარეს........
_რა ხდება სკოლაში?
_არაფერი ძველებურად...._გაუღიმა მორცხვად
_ძველებურად?სკოლის პერიოდი კარგია მასზე კარგი პერიოდი ჩემს ცხოვრებაში არ მქონია....._დანანებით გაიქნია თავი
_ჩემს ცხხოვრებაში სკოლის პერიოდი ნამდვილად არ არის სქაუკეთესო_მობეზრებით გაიქნია ტავი
_შენს ცხოვრებაში?_გაიცინა_შენ ხომ ჯერ პატარა ხარ სხვა პერიოდი არც გაქვს გამოცდილი..მაგრამ დამიჯერე სკოლის პერიოდი საუკეტესოა.....
_სკოლა გენატრება?_ჩაეკიტხა გულუბრყვილოთ
_ძალიან...არანორმალურად....._სევდიანად ჩაილაპარაკა
_რატომ ასე ძალიან?
_იმიტომ რომ იმ პერიოდში და ცოცხალი მყავდა_ცრემლები ძვლივს შეიკავა ეს ბარბარეს არ გამორცენია და გარდაცვლილის თეტრი შურით შეშურდა......
_ვწუხვა......._შეაწყვეტინა
_ამ ტკივილით ვცოცხლობთ!_სევდიანად გაიღიმა_მიდი მიდი ჭამე ეს შოკოლადი ნიკას დასატკბობAD ვიყიდე და მაინც ვერაფერი გავაწყვე ......._გაიცინა,მაიასაც გაეცინა და შოკოლადი გემრიელად ცაკბიჩა.......კარზე ზარია......ლიაა მგონი...._ბარბარე გავაღებ და ახლავე მოვალ.....
_კარგი...._წამოდგა ლუკა და გავიდა კარგი გასარებად ბარბარემ ღრმად ამოისუნთქა და ოთახს დამკვირვებლურად მოავლო თვალი.....
_მოდი ჩემო სიცოცხლე მოდი...._შემოესმა ლუკას ხმა და შემდეგ გოგოს გულითადი კისკისი
_ძალიან მომენატრე ლუკაცო....
_მეც ჩემო სიცოცხლე...მოდი მოდი სტუმარი მყავს და გაგაცნო.....
-ვინ არის?
_ლია ეს ბარბარეა,რამოდენიმე დღე ჩვენთან ერთად იქნება.ბარბარე ეს კი ლია ჩემი საცოლე...._ლიამ ბარბარეს შეხედა და ტველები გაუცისკროვნდა
_ბარბი ჩემო გოგო როგორ ხარ?_და გულში ჩაიკრა
_ლია აქ საიდან მომენატრე ძალიან_მოეხვია მთე;ი ძალით
_ეეე მოიცადეთ ტქვენ ერთმანეთს იცნობთ ტო?_ჩაეკითხა სიცილით
_ჩემი პატარა მეგობარია მეზობლად ვცხოვრობდით ხოლმე და ოჯახებიტ ძალიან მაგარი ურთიერტობა გვქონდა მაგრამ..........-_შეაწყვეტინა ბარმარემ
_ესეგი თხოვდები?
_მაშ ჩემო გოგო!_მიხდა რომ ბარბარეს არ უნდოდა ამაზე საუბარი და შეეშვა მაგრამ ლუკას არ გამორჩენია
_რა არ მოგწწონვარ სასიძოდ?_შეხედა სიცილიტ ლუკა
_როგორ არა პირიქით ლიასთვის საუკეთესო ხარ....._გაიცინა ბარბარემ და ახლა ლუკასაც გაუშინაურდა.....
_ლია გიო და მაია რომ დაოჯახდნენ?_შეხედა გახარებულმა ლუკამ
_მართლა?ძალიან მაგარია....როდის?
_აი მაშIნ მე რომ შენ წაგიყვანე და ბიჭებმა მაიას გავაცილებტ დამოვალთო რომ გვითხრეს თურმე ნიკას ცაუგონება აუხსენიტ სიყვარული ერთმანეთსო ,იმ დებილს კიდევ ისე გაუგია მოიტაცეო და ასე........
_რა?მართლა?ეეე ძალიან მაგარია გარიამქორწილის ორგანიზატორი ვინ იქნება ჩვენი?
_ნიკამ თქვა დავიქირავოთო
_და საერთოდ ორივე ქორწილი ერთად რომ გადავიხადოთ?
_კარგი აზრია მაგრამ მაის და გიოსაც ვკითხოთ....
_ხომ მართალი ხარ თორემ მარტოები როგორ გადავწყვიტავთ?
_მე ჯობია წავიდე..._შეიშმუშნა უხერხულად ბარბარე
_არა ბარბარე რას ამბობ იყავი ბოდიში ლაპარაკს შევყევი_გაუღიმა ლუკამ
_არა მაგის გამო არა უბრალო ხელი არ მინდა შეგიშალოთ_გაიღიმა მორცხვად
_არა რას ამბობ.......იჯექი და არ გაინძრე_დატუქსა სიცილით ლუკამ
_ხომ ბარბი შენ ხელს არ შეგვიშლი..._გაუღიმა ლიამ და გვერდით მოუსკუპდა
_ლუკაჩო შოკოლადი მეც მინდა_ თველები შეანათა ლიამ
_ახლავე_და სამზარეულოში გავიდა
_ბარბი აქ საიდან?_ლია
_აქ გადმოვედით საცხოვრებად მე და დედა გვერდით......
_რატომ?მამაშენი და შენი ძმა სად არიან?
_განქორწინდნენ....იკა საზღვარგარეთაა სწავლობს.......
_ვწუხვარ ბარბი_შეხედა ცრემლიან გოგონას
_იკა ძალიან მენატრება ,მაგრამ რას ვიზავთ მისი მომავლისთვის აუცილებელია.....მამა კიდევ თვეებია არ მინახია....სულ არ ვაინტერესებთ....._დამალული სევდა როგორც იქნა გაანდპ სხვასაც და რრმად ამოისუნთქა
_ვწუხვარ ჩემო საყვარელო....მაგრამ ყველაფერი მოგვარდება აი ნახე ირაკლი მალე დაბრუნდება და თქვენ სამნი ბედნიერად იცხოვრებთ....
_იმედი მაქვს_ამოიოხრა ბარბარემ
_აბა გოგოებო მიირთვიტ_ლუკამ შემოაბიჯა შოკოლადები და ჭიქებით ფანტა შემოიტანა
_ჩემი ბიჭი_ლოყები დაუწირა ლიამ
_მორჩი გოგო ბავშვთან ნუ მარცხვენ..._გაი8ცინა
_არა არაფერია..._გაერიმა ბარბარეს
_დედა როგორაა ბარბიი?_ლია
_ძველებურად ....სულ მუშაობს და გადაფბენაზეა...._ამოიოხრქა
_არაუშავს ბარბი შენნ არ მოიწყინო ჩვენ აქ ვართ და არ მოგაწყენთ_გაამხნევა ლუკამ,ბარბარემ კი მოტცხვად გაუღიმა.....კარებზე ბრახუნია,ვიღაცამ ცამოიღო კარგი.......
_ნეტავ ვინაა?_ლია
_ვინ იქნება გიო და მაია იქნებიან.....
_და ნიკა?_ლია
_ნიკა ალბათ სარამოს მოვა....წავგალ გავაღებ_და კარისკენ წავიდა
_სად ხარ ამდენ ხანს ეეე!_შემოვარდა თვალებგაცისკროვნებული გიო
და მეგობარს გადაეხვია
_რა იყო ბიჭო მოიყვანე ცოლი და გაგისკდა სიყვარულის ბუშტი?_გაიცინა ლუკამ და ისიც გადაეხვია
_დავაი რა ეე.....მომილოცე დაოჯახება!_თავშ წამოარტყა ლუკას და მაიას ვერრდით ამოუდგა
_რას მირტყავ ბიჭო აღუა ბავშვს ვგავარ_სამივგეს გაეცინა_გილოცავთ ძალიან გამახარეთ ტქვენს ძმობას ვფიცავარ_ღიმილით მოავლო თვალი ლუკამ გაცისკროვნებულ წყვილს
_მადლობა ლუკა!_მორცხვად ჩაილაპარაკა მაიამ
_აუ მაი კარგი რა უცხოები ხომ არ ვარ ,მორცხვულად რომ მელაპარაკები მოდი გოგო...._და ხელში აიტაცა
_დამსვი გადარეულო დამეხვა თავბრუ_აკისკისდა მაია
_გალოცავ დაიკო გილოცავ და ამის გაძლება გქონდეს_დასვა და ახლა თვითონ წამოარტყა გიოს თავზე ხელი
_დაოჯახებული კაცი ვარ ბიჭო რა თავში მირტყავ_გაიცინა გიომ
_მოდი ერთი გადაგეხვიო გადარეულო......_და ძმას მთელი გულით გადაეხვია.....ამ მომენტშI ბარბარე შებოშილი იჯდა მისაღებში...ტავს უხერხულად გრძნობდა....ლიას კი სახეზე ღიმილი აეკრა და მხიარულ ხმებს გაბრწყინებული სახით უსმენდა
_წამოდი ბარბრე გავიდეთ თორემ ისინი აქამდე ვერ მოაღწევენ..._გადახედა რიმილკით
_კარგი..._და შესასვლელისკენ დაიძვრნენ,ლიამ წყვილიმ როგორცკი დაინახა მატკენ გაიქცა და მაიას ძალიან მაგრად ჩაეხუტა...მართალია ცოტა ხანია რაც ერთმანეტს იცნოიბენ მაგრამ უკვე ძალიან კარგი მეგობრები არიან
_გილოცავთ....გაიხარეთ....სულ ესეთი ბედნიერები მენახეთ_მაიას აკოცა და შემდეგ გიოს მოეხვია
_მადლობა რძალო_თმები აუჩეჩა გიომ
_არაფლის_ლიამაც გაიცინა და გიოს მიბაძა...
_გილოცავთ_ჩაილაპარაკა ბარბარემ მორცხვად და მომღიმარი და მხიარულად მოლაპარაკე ხალხის ყურადრება მიიქცია
_მადლობა_გაკვირვებულმა ჩაილაპარაკა გიომ და ბარბარეს გაუღიმა_ვინ არის ეს ბავშვი ტო?_ბარბარეს "ბავშვი" ეხამუშა მაგრამ მართლები იყვნენ მასთან შედერებიტ ნამდვილად ბავშვი იყო ის ჩვიდმეტის არის ესენი კი 24 უკვე.........
_ჩვენი მეზობელია ახალი....დედამისმა ჩვენ ჩაგვაბარა....._აუხსნა ლოკალურად ლუკამ
_ააა ძალიან სასიამოვნოა პარატა ქალბარონო გიორგი ამაშუკელი_ხელი გაუწოდა
_ბარბარე თანაძე_ხელი ჩამოართვა
_ბარბერე ეს ცემი აწ უკვე ცოლია მაია ჟღენტი
_სასიამოვნოა_ღიმილიტ უპასუხა მორცხვად ბარბარემ_ლია მე ჩემტან გავალ დავისვენებ....ხელს არ შეგიშლით_ღიმილით მიმართა ლიას
_არა ბარბი საყვარელო ხელს არ გვიშლი დარჩი....._გაუღიმა ლიამ
_არა მადლობა წავალ დავისვენებ....
_კარგი როგორც გინდა...._ბარბარემ ტავი დაუქნია და გავიდა,სახლში შევიდა ერთი რრმად ამოისუნთქა,ლოგინი გაიშალა ცაჭვა საბანი ხელებში ჩაიბრაუღა და ისე რომ ფიქრებში გაბრუება ვერც მოასწრო დაეძინა...........
_როგორ მოხდა რომ მოიტაცე ბიწო?_უკვე იჯდნენ და ტკბილად ლაპარაკობდნენ ოთხეული
_ნიკას მადლობა ძმაო ტორემ მე ვერც მ,ოვიფიქრებდი_გიო
_ხო მართლა ნიკას სად არის_მაია
_ანის საფლავზე...დიდიხანია წასულია მოვა ალბათ მალე_ლუკა
_ქორწილზე ვიფიქრე და ერტად რომ გადავიხადო რა აზრის ხართ_ასეხედა ღიმილით ლიამ
_დიდებული აზრია ლია...თანახმა ვარ...._წამოიძახა მაიამ
_მაგფრამ ორგანიზატორი ვინ იქნება_ცაფიქრდა გიო
_ნიკამ აზრი მომაწოდა დაიქირავეთო...._ლუკა
_კარგი აზრია მომწონს დავიქირავოტ ხვალიდან დავიწყოთ მზადება_მაია
_კარგი...._ლია .ცოტახანს სიცუმე ცამოწვა ისევ ლიამ დაიწყო_როგორი კაბა გინდა მაია?
_არ ვიცი...ისეტი რომ დავინახავ და რომ მივხვდები მე მე ვარ და ის ის არის_გაიცინა_შენ?
_მეც მასე მაგრამ აუცილებლად პატარა შლეიფიტ
_ტორტო?_მაია
_ყველაზე დიდი ტორტი შევუკვეთოთ_აღტაცებიტ წამოიძახა ლიამ
_აუ ესენი არ მორჩებიან ამაზე ლაპარაკს წამოდი ანის საფლავზე გავიდეთ_გიო
_წამოდი ხო წავიდეთ..._ლუკა და წამოდგა
_მეც რომ მინდა_მოწყენილი სახე მიიღო მაიამ
_მაი მერე ჩვენ წავიდეთ ერთად ახლა ჩვნ სამნი დაველაპარაკებით ერთმანეთს..._გიო
_და ანი რომ ყოფილიყო ცოცხალი?_ლია
_მაშინ მე,გიო,ნიკა და ის ვიქნებოდით...._გაურიმა ლუკამ და გარეთ გავიდნენ....
_მათ ანი მართლა ძალიან უყვარდატ ხომ?-ლია
_სასწაულებულად,ასეთI კავშირი შეუძლებელია ოთხ ადამიNს შორის.მაგრამ მატ შემთხვევაში ....უბრალოდ სასწაულია_აღტაცებით ლაპარაკობდა მაია
_ნამდვილად სასწაულია ძალიან ვწუხვარ რომ ვერ გავიცანი და რომ აღარ არის_ამოიოხრა ლიამ
_ჩემი ნაწილიც იყო,ჩემი და მაგრამ მასტან ურთიერტობა არ მეყო...ოქრო ადამიანი იყო...ოქრო..._დანანებით გაიოქნია ტავი
_კარგი მაი,ასე დავსევდიანდებით....შენ ეს მითხარი პატარა ქორწილი გაწყობს თუ გრანდიოზული?
_ამ შენ როგორც გინდ........._ასე გააგრძელეს ლაპარაკი,ყველაფერზე ილაპარაკეს,ქორწილტან დაკავშირებით ყველაფერი დაგეგმეს...საშვალო ქორწილზე შეცერნენ,არც ცოტა და არც ბევრი....მაიას ბევრი ხალხი უნდოდა ლიას კი ცოტა ამიტომაც ჩემი აზრით საუკეთესო აზჩევანზე დადგნენ.......
_აუ ბიჭო აზრზე ხარ ცოლი მყავს...თანაც ისეტი ადამიანი რომელიც ცემი მარტლაც მეორე ნახევარია_გიო,ჩუჩას მიუყვებოდნენ ანის სასაფლაოზე......
_ვარ აზრზე ძმაო...ვარ....მეც შენს დღეში ვარ,,,მეც მალე დავოჯახდები ტანაც ჩემს მეორე ნახევარზე......მაგრამ მაინც არ ვარ ბედმიერი....._ტავი გაიქნია
_რაღაც გაკლია არა?_ჩაილაპარაკ ასევდიანად
_ანი და ნიკას ბედნიერება......_ისეთივე ტონით ცაილაპარაკა ლუკამ
_ნამდვილად ძმაო.ისინი ჩვენტან რარაც სასწაულად არიანდაკავშირებულები ,,,იმის მიუხედავად რომ ანი არარ არის მაინც ვგრძნობ მის არსებობას ახლა ნიკაზე ორმაგად ვარ მიჯაჭვული....
_მეც ძმაო მეც.....ახლა ნიკა მანარვლებს?
_ანი ჩემს ქორწილში არა ჩვენს ქორწილში ....ძალიან მაკლია_თვალებზე ცრემლი მოიწმინდა
_ვააა ბიჭებო როგორ ხართ?_მაუახლოვდა მომღიმარი ახლაგაზრდა ბიჭებს
_აკო ძმაო შენ როგორ ხარ?-გაეღიმა ლუკას კლასელის ნახვა და გადაეხვია,გიომ ცრემლი მოიწმინდა და ახლა თვითონ გადაეხვია
_კარგად...კარგად....._აქეტ იქეთ მიიხედ მოიხედა_მოიცა ანი არ არის თქვენტან ერთად?
_არა_გული ოეწურა გიოს_შენ რას შვრები დაოჯახდი?
_კი ძმაო ორი შვილიც მყავს....ანი სად არის?_არ წყვეტდა აკო კითხვებს,აკოს ანი ყოველთვის მოწონდა თუმცა.......
_ანი არარ არის!_და გვერძზე გაიხედა ლუკამ რომ მას ცრემლები არ დაენახა
_რა?_თვალები გაუფარტოვდა აკოს
_არარ გვყავს!_შეწუხდა გიო
_ძალიან ვწუხვარ მეწყინა,_აკოსაც ცოტარა ეკლდა რომ არ ატირებულიყო....
_ჩვენ უფრო მეტად!_ლუკა
_როგორ მოხდა,რამდენი ხანია?
_სამი წელია უკვე....აკო ახლა გვეცქარება მის საფლავზე მივდივარტ ნიმერი დაგვიტოვე და ქორწილის დღეს რომ დავგეგმავთ გაგაგებინებთ?
_ქორწინდებით?_ისე თქვა გიოს გულწრფელად გაეცინა
_ჩვენ კი არ ვქორწინდებიტ ერთმანეტზე,ერთად ვატარებთ ქორწილს|_გადაიხარხარა ლუკამ
_ააა გასაგებია ძმაო...გლოცავთ_გადაეხვია
_მადლობა_გიო
_კარგად აკო_და ერტმანეთს გაშორდნენ........
_გახსოვს ანი რომ უყვარდა_გიოდა გაეღიმა
_ხო და ანიმ ერთხელ ყბაშI რომ აადო_გულიანად გადაიხარხარა იმ დროის გახსენებისას
_რა სულელი გოგო გვყავდა....._ლუკა...გიომ ღრმად მმოისუნტქა........
...................................................................
ნიკა სახლიდან გავიდა კაპიშონიანი ქუდი ჩამოიფხატა..და უხმოდ გაუყვა ქუჩას....მხოლოდ ძირს და წინ იყურებოდა.გვერდით არც გაუხედავს...მიუახლოვდა სასაფლაოს ტერიტორიას რრმად ამოსიუნთქა და ანის საფლავს მიუახლოვდა
_ანი_ცაილაპარაკა_მიყვარხარ_ცრემლები მოიწმინდა_არა არ მიყვარხარ მძულხარ!მძულხარ გესმის!_დაიღრიალა,მისი საფლავის ქვის წინ ცაიმუხლა,მიწა ხელებში მოთხარა ,ცრემლები კვლავ ვერ შეიკავა..._დაკმაყოფილდი.!?გსიამოვნებს?!გსიამოვნებს?!ჩემი ასეთი ტანჯვა........სიცოცხლეს ეძახი შენ ამ ყოფას,გამაგებინე ერთი!შენი აზრით გადამარჩინე არა?! როგორ არა ასე გგონია....მაგრამ იცი რას გეტყვი....!არ მჭირდება მე ასეთი სიცოცხლე..._სიმწრით გაეცინა_ამასაც თუ კიდევ სიცოცხლე ქვია.....სიცოცხლე კი არა ჯოჯოხეთია ტანჯვა.....აღარ შემიძლია ვეღარ ვუძლებ...ვგიჟდები.....სიკვდილის უფლებას კი არ მაქვცს გესმის ეს რას ნიშნავს!!!
_ჩაიკეცა და ჩუმად ჩაილაპარაკა ცრემლებს კი გზა ეპოვასტ და დაუნდობლად მოდიოდნენ....._უბრალოდ აღარ შემიძლია გესმის?ვეღარ ვუძლებ!ვგიჟდები!ნიკა და გიო ცემტან აიან,მარტალი ხარ ტკივილს მიმსუბუქებენ,მაგრამ ჩემი ტკივილი იმდენად უსაზღვროა რომ ნებისყოფა არარ მაქვს უკვე ვეღარ ვუძლებ აღარ შემიძლია......დამეხმარე გთხოვ,ვიცი ახლა ანგელოზი ხარ....იყავი ცემი მფარველი ანგელოზი როგორც ყოველთვის და დამეხმარე....გესმის ანი მიშველე....._ქვასტან ახლოს მიიწია და ტავი დაადო,ცრემლიტ დაასველა და ასე გაშეშდა....დიდხანს იყო ასე შემდეგ კი |შეირხა შუბლზე ხელი მოისვა _ყბრალოდ მაპატიე კარგი?ვიცი უმადური ვარ!ვიცი!მაგრამ მე...მე ასე მარტლა აღარ შემიძლია უშენოდ ვერარ ვცოცხლობ...სუნთქვა მიჭირს.....უბრალოდ მიყვარხარ....ძალიან მიყვარხარ......_მომღიმარ ანის ქვაზე ხელი დაუხვა,ცრემლი მუჭით მოიწმინდა წამოდგა საფლავიდან გამოვიდა შემოღობილის გარეტ ცამოჯდა მოგონებებში გადაეშვა:
_ნიკა_დაუძახა წინ მიმავალ ნიკას ანიმ ნიკამ ხმა სოეციალურად არ გასცა გავაბრაზებო
_ნიკაააა_ხმას ცოტა აუწია ანიმ და კვლავ დაუძახა მაგრამ ნიკამ არც ამჯერად მიაქცია ყურადრება
_ნიკაააააააააააა_კიდევ მოუმატა ხმას და ეს უკვე ძალიან დაუყვირა მაგრამ არც ამჯერად გაუცია ნიკას ხმა და არც მოუხედავს გოგონასტვის რომელიც გაჩერებულა და მის დაწევას აღარ ცდილობდა
_კარგი....მაშ ეგრე არა..._ცაილაპარაკა ხმამაღლა ღრმად ჩაისუნთქა და მთელი ძალით დაუღრიალა_ნიკააააააააააააააააააააააააააააააა დაყრუვდიიიიიიიიიიიიი?_ნიკამ ღიმილით მოიხედა როხცა მიხვდა რომ უკვე საკმარისად გააბრაზა მაგრამ ანის სახე რომ დაინახა ღიმილი სახეზე შეაშრა....ანი მალე მიუახლოვდა ერთი ბოროტულად გაუღიმა და თმები მთელი ძალიტ მოქაცა_აწი გეცodინება მე რომ გეძახი უნდა მოტრიალდე და დამელოდო....ოჯონჩ პირველივე დაძახებაზე,სულ ჩუმად რომ ცავილაპარაკო მაინც უნდა გაიგო გაიგე?!_და ტმები უფრო მოქაჩა
_კარგი ხო გავიგე...გავიგე...ნუ დამტოვე მოელოტი ტორემ გოგოებს არარ მოვწონებბი_გაიცინა ნიკამ
_კიდევ სიცილის ხასიეტზე რომ არის რა_ჩაილაპარაკა ტავისთვის და ახლა ყურები დაუჭირა
_გოგონებს არც უყურო ბიჭები მოსწონთ_და ლოყაზე უცქმიტა ნიკამ
_და არც ისეტები მეგობრის დაძახებას ყურადებას რომ არ აქცევენ_გაბუტულმა ცაილაპარაკა ანიმ ხელი შეუშვა და გზა გააგრძელა.ნიკა მიხვდა რომ ძალიან გააბრაზა და ღიმილით ანის გაეკიდა
_კარგი რა ანი...შევრიგდეტ რა,,,,_შეხედა მუდარით
_არა!)ტავი გაიქნია გაბუტულმა გოგონამ
_რა პირობიტ შემირიგდები მაშინ...._ეშმაკურად შეხედა ნიკამ
ანიმ ანთებული ვალებიტ შეხედა და მშვიდათ ცაილაპარაკა
_თუ ლანუკას ეტყვი რომ მახინჯია და ცხოვრებაში ხმა არ გაგცეს.......
_არ არსებობს!_ხელების სავსავი დაიწყო ნიკამ და ეშმაკურად მომცინარი გოგოს მიხრჩობის სურვილი მოერია.....
_არსებობს!არსებობს!_აგრძელებდა ხიტხიტს ანი,ლანუკა სამსონიძე ის გოგო იყო რომელზეც ნიძლავი დადეს ნიკამ გიომ და ლუკამ,რომელიც პირველი დაიტანხმებდა შეყვარებულობაზე მაშინ მთელი წელი გამარჯვებულს წაგებულები ნებისმიერ სურვილს ასუსრულებდნენ,ამის პირველად გაკეტება ნიკამ მოახერხა და სწორედ ახლა მიდიოდა ბიჭებტან ამის სატქმელად გასწორებული,ანიმ ეს ყველაფერი რაქთქმაუნდა იცოდა და ამიტომ იღიმის ეშმაკურად ნიკას გამწარებაც ასეტი უნდა...._და თუ ამას არ გააკეტებ მაშინ ჩემი შერიგების იმედი ნუ გექნება_ნიკამ იცოდა ანის ხასიატი და ამიტომ ღრმად ამოსიუნთქა
_რაც მოგივა დავიტაო ყველა შენი ტავიტაო_ცაილაპარაკა და ეშმაკურად მომღიმარ გოგონას მოკვლის მაგივრად მთელი ძალიტ ცაეხუტა
_რას აკეტებ გაგიჟდი?_ყურზე უცქმიტა ანიმ
_შენს პირობას ავასრყულებ ამიტომ შევრიგდით_გაუცინა ნიკამ და ლოყაზე მაგრად აკოცა........ამ მომენტის გახსენებისას ანის ცახუტელა ნიკას ისე მოუნდა როგორც არასდროს,ამ ამბის დასასრულს ნიკამ ანის პირობა რატქმაუნდა შეუსრულა და შემდეგ გიოს მითითებების შესრულებადც მოუწია მტელი ერთი წლის მანძილზე....ამ დროს თქვენ წარმოიდგინეთ მეხუთე კლასელები იყვნენ......
_ლუკა მართალი ყიფილა მეც მაქვს მოგონებები_ცაილაპარაკა და კიდევ ერთი ტკბილი მოგონება გაახსენდა:
_ნიკა ჩქარა ....გაიღვიძე....ჩქარა....._ყვიროდა და ხტუნაობდა ანი ნიკას საწოლზე,იმ დღეს ანი ადრიანად მიიყვანეს ნიკასტან რადგან ნიკას მშობლებს ბავშვები სოფელში მიყავდათ......
_მაცადე ძილი რა ანიკო...._ამოილაპარაკა ნიკამ და გვერდი იცვალა
_ნიკა ახლავე_გამაფრთხილებლად დაიძახა ნიკამ და მის მხარეს დადგა
_დამანებე ტავი_ამოიგმინა და ისევ გვერდი იცვალა,ანიმ ბეხები ბრაზით დააბაკუნა და ახლა კვლავ მის მხარეს დაუდგა
_არ ადგები არა?_ყოველი შემთხვევისთვის კიდევ კიტხა
_არა_თავი ოდნავ გაიქნია ნიკამ და ხელი სახეზე დაიდო
_კარგი!_ანიმაქც გაიქნია ტავი და ნიკა ძირს გადმოაგდო
_ვაინე_წამოიყვირა ნიკამ მოულოდნელობისაგან და სწრაფად დადგა ფეხზე._რატომ მყავს ასეთი აგრესიული მეგობარი_ჩაილაპარაკა
_უფრო აგრესიულიც შემიძლია ვიყო_თვალები დაუქაცა ანიმ....ამასობაში კარები შემოგლიჯა ლუკამ ანის და ნიკას ლაღად გაუცინჯა შემდეგ კი მთელი ძალიტ დაებერტყა ლოგინზე
_მოვიდა მეორე მშვიდობის მაძიებელი....._ჩაიბურტყუნა ნიკამ ხელი აიქნია და პირის დასაბანად გავიდა
_კარგია არა ლუკა სოფელში წასვლა?_ვერდით მიუსკუპდა ლუკას და ბედნიერი თვალებით შაეხედა......
_აუუ ხო...თან მიყვარს ლუკას სოფელი......_ფანჯარაში გაიხედა და ანი საწოლზე ამოაყირავა
_რას აკეთებ გაგიჟდი?!_შეხედა ბრაზით და გასწორება ცადა_შეხედა რა ლამაზად გავიკეტე თმები და შენ გინდა დამიშალო......._ამოიბურტყუნა
_კარგი რა გოგო მე გაგიკეთებ მერე_გაიცინა ლოგინზე მიიწვინა გვერდით და თმები აუჩეჩა....ანი გაბრაზდა და ახლა მან გაუჩეცა თმები...ლუკაც არ ჩამორჩა და წაეკიდნენ ერტმანეთს
_მკეტკინა...._ამოისლუკუნა ანიმ
_მეც...._არ ჩამორჩა ლუკა,ამასობაში ნიკა შემოვიდა გამოფხიზლებული და ხასიათზე მოსული და ორივეს ზედ დაახტა......
_გავიჭყლიტეთ....._ამოიკვნესა ანიმ
_ნიკა ადექი...._დაიწყო წუწუნი ლუკამაც
_ეგრე გინდათ...._გაიცინა,და ანის თმები დაუჭირა,ლუკას კი ლოყაზე მოქაჩა,ასე გორგალივით დაგორავდა ერტმანეთზე გადამბული სამი შვიდი წლის ბავშვი....ისეთი სასაცილოები იყვნენ ნიკამ ამის გახსენებისას ღიმილი ვერ შეიკავა.....და ვერც ცრემლები,......
_მენატრები...._ამოიჩურჩულა ნიკამ და ფეხზე წამოდგა ამასობაში ბიჭების მხიარული ხმა შემოესმა და კვლავ მისმა სახემ ღიმილი მოიცვა
მათკენ ჩქარი ნაბიჯით წავიდა და როცა ისინი დაინახა ერთი წუთიტ შედგა...ბიჭებმაც დაინახეს.....
_ნიკა მიდიხარ უკვე?_შორიდანვე დაუძახა ლუკამ.ნიკა კი ხმას არ ცემდა
_კარგად ხარ?_გიო და მასთან ცქარი ნაბიჯით წავიდნენ
_რა მოგივიდა ეეე...._ხელები აუფრიალა თვალებთან ლუკამ ,გიო კი უკვე მის შესანჯღრევად ემზადებოდა,ნიკა კი მათ ღიმილით შეყურებდა და მიშტერებოდა,აზრზე მოივიდა ორივეს ხელი მოკიდა და მთელი ძალით ჩაეხუტა
_რა მოგივიდა ბიჭო?_გაიცინა ლუკამაც და მას და გიოს ხელი მანაც მოხვია
_უბრალოდ მე...თქვენ ძალიან მომენატრეთ......
_გუშინ არ გვნახე სუყველა...?_ღიმილით კითხა გიომ
_არა მე სხვანაირად მომენატრეთ როგორც ანი მომენატყრა მე ტქვენ დაგშორდით და თქვენთვის არასოდეს მითქვამს თუ როგორ მჭირდებით...._და უფრო მაგრად მოეხვია...
_კარგი ბიჭო მორჩი ახლა არავინ დაგვინახოს_გულიანად გაიცინა გიომ,ნიკამაც გაიცინა და ხელი შეუშვა....
_მე...მე გავიხსენე.....|_ამოთქვა ნიკამ
_რა?_გიო
_ანი_ნიკა
_როგორ?_ლუკა
_მის შესახებ მოგონებები და ჩვენი ბავშვობა_ჩაეღიმა
_ძალიან კარგი მიხარია ძმაო-გიო
_ანი......ის ჩვენთვის სულ სხვაა!_ლუკა
_მაგრამ ჩვენ ის აღარ გვყაქვს_თავი გაიქნია გიომ
_მაია?_ლუკა
_მაია?მაია სხვაა ანი სხვა....ანი ჩვენი ნაწილი იყო,როგორც მაია მაგრამ ანი თითქონ ჩვენში იყო შესისხორცებული_გიო
_მაიას საიდან იცნობთ ან ის საიდან იცნობს ანის?_ნიკა
_ისინი კურსელები იყვნენ და ანი მაიას ერთადერთი საუკეტესო მეგობარი იყო ,ანი კი წერილში მისი მოვლა ჩვენ დაგვავალა!_გიო
_წერილში?_ნიკა
_წერილში?_გაიმეორა ლუკამ
_რა წერილი..._ნიკა
_ანიმ რომ დატოვა_მშვიდატ ახსნა გიომ
_მოიცა შენ ხომ არ იცი?_ლუკა
_რა ?_ნიკა
_ის წერილი?_ლუკა
_არა რა არის?_ნიკა
_ანის უკანასკნელი სიტყვებია......_გიო
_მერე?_ნიკა
_მან სუყველა მოგვიხსენია და შენზე....._ლლუკა
_რა ცემზე?_ნიკა
_წაიკითხე და ნახე_გიო
_კარგი მითხარიტ_ნიკა
_არა!_ლუკა
_წავიდეთ სახლში და წაგაკითხებ მანამდე მაიას დავურეკავ გამოიტანოს!_გიო
_კარგი მაშინ სწრაფად!_ნიკა და ცქარი ნაბიჯიტ გაშორდნენ სასაფლაოს მიმდებარ4ე ტორიტორიებს
_გისმენ გიო_მაია
_მაი სახლში გადი სასწრაფოდ და ნიკას ანის წერილი გამოუტანე!
_წერილი?
_ხო მაი მიდი ცქარა ჩემი გოგო...როგორ დაგვავიწყდა ნიკასთვის ამ წერილის წაკითხვა კიდევ კარგი მალევე გაგვახსენდა!
_აააა ახლავე...რამდენ ხანში იქნებით აქ?
_10 წუთში
_კარგი მაშინ მე ახლავე გავალ და 20 წუთში აქ ვარ
_გარგი მიდი ჩემი გოგო მიყვარხარ
_მეც....._და გათიშა
_ლია გიომ დარეკა ანიმ ერილი რომ დაგვიტოვა ნიკას არ წაუკიტხავს და გამოიტანეო.....უნდა გამოვიტანო და წამოხვალ?
_არა მაი მიდი შენ წადი და ბიჭებს მე ქა დაველოდები!
_კარგი ლია
_კარგი მიდი მიდი ადი რაც მალე წახვალ მიტ უფრო მალე მოხვალ_გაიცინა ლიამ
_კარგი ჩემო გოგო,_ლოყაზე აკოცა და კარებში გავარდა
ასე თხუტმეტგ წუთში ბიჭები ხმაურით შემოვარდნენ მისაღებში და კარებში მძინარე ლია დაინახეს წამში მოკეტეს
_ცაეძინა ბიჭო ეეე_გიო
_ჩემი გოგო...ოთხში შევიყვან დავაწვენ_დაიჩურჩულა ლუკამ
_მიდი მიდი ძმაო...._და ღიმილით გააყოლ ნიკამ მძინარე რძალს თვალი შემდეგ კი მდივანზე მოწყვეტით დაეშვა.....ლუკამ ლ;ია ოთახში შეიყვანა შუბლზე აკოცა და შემდეგ ბიჭებტან დაბრუნდა......ბარბარე ამასობაში?ბარბარეს ბევრი ეძინა შემდეგ გაიღვიძა შეჭამა,ტელევიზორს უყურა,იფიქრა,ცოტახანს კიდევ იკოტრიალა შემდეგ გაემზადა და ბიჭებს შეუარა...კარები ღია იყო ამიტომ დაუკაკუნებლად შევიდა და მისაღებს რომ მიუახლოვდა ჩაახველა........
_ვინ არის?_ნიკა და კარებში უხერხულად მდგარ გოგონას შერხედა რომელიც ატუზულიყო და საკუთარ თავს ეცხუბებოდა რომ არ დააკაკუნა......
_ბარბარე მოდი...მოდი...._ლუკა,წიმილით წამოდგა და გოგონასკენ წავიდა
_არა მე...მე მოვედი....
_ხო...._ღიმილიტ შეხედა გიომ ნიკა კი რატომღაც გაბრაებული უყურებდა......
_მე მივდივარ და თქვენს გასაფრტხილებლად მოვედი,სახლში ცემთან რომ მოხვიდეტ და რომ არ დაგხვდეტ გასული ვარ...._აუხსნა გრძლად გაფითრებულმა ნიკას მზერა მასზე საშინლად მოქმენდებდა
_სად მიდიხზარ ბარბარე?_ლუკა
_მეგობრებს უნდა შევხვდე........
_და საღამო რომ არის უკვე_გიო
\-არაფერია მეგობარი მომიყვანს მერე სახლში
_და აქედან ვინ წაგიყვანს ბნელა უკვე,,.,,,_ლუკა
_ისევ ის....._ღრმად ამოისუნტქა ბარბარემ
_კარგი ბარბარე დამელოდე ჩავიდეთ აბა ვნახავ იმ შენს მეგობარს და გავაფრტხილებ რომ სახლში მალე დაგაბრუნოს.......
_არ არის საჭირო_თითები ერთმანეთში გადახლართა ბარბარემ
_საჭიროა...._გიო
_არა არ მინდა....._გაჯიუტდა გოგონა
_მორჩი ბარბარე უბრალოდ წამოვალ ვნახავ შენს მეგონარს დაველაპარაკები და მორჩა_ლუკა
_კარგი_მოდრიალდ ა და წავიდა ,ლუკაც უკან გაყვა
_ვინ არის ბიჭო ეს გოგო!_ხმა გაუხეშებულმა კითხა გიოს
_მეზობელმა ჩაგვაბარა მგონი....აქ რომ მოვედით ეს გოგო უკვე აქ იყო და ლუკამ ჩვენ ჩაგვაბარესო .......
_აჰა ესეიგი ეს არის ის ბავშვი?_თავი გაიქნია ნიკამ
_ვინ ბავშვვი?
_ააა არავინ.....
...................................................................
_სად მიდიხართ?_ლუკა
_კაფეში....._ბარბარე
_ბევრნი იქნებით?
_არა!
_რამდენნი
_ოთხნი
_ოთხნი?
_კი
_კარგი დანარჩენზე იმას დაველაპარაკები!
_ზურას
_ხო ზურას_თავი გაიქნია,ლიფტი გაიღო და სანამ გავიდოდნენ მაია შევარდა ლიფტში
_საით ხალხო?_იკითხა მხიარულად და ქოშინი დაიწყო დარლილობისგან
_ბარბარე მიდის და მის მეგობარს უნდა დაველაპარაკო.შენ მოიტანე წერილი?
_კი.იცი რამდეი ვეძებე?
_რატომ?
_კარგი რა ლუკა რაც შენ და გიოს წაგიკითხეტ მას შემდეგტ ხელში არ მჭერია.....
_კარგი,კარგი მაი მიდი ადი და მეც მალე ამოვალ.....
_კარგი ხო მაგრამ მალე ამოდი ხომ იცი ამ დროს ნიკას შენდა გიო ჭირდებით
_კარგი მაი ადი..._ბარბარე გაკვირვებულიუსმენდა მატ საუბარს და ვერ გაეგო ვერაფერი....ნიკაზე ფიქრობდა,მისმა მტრულად მომზირალმა თვალებმა რაღაცნაირად მოხიბლა და როგორც პირველად ვერც ახლა ახერხებდა მის თავიდან ამოგდებას
_წამოდი ბარბარე.....
_აი იქ დგას_ხელი გაიშვირა შავ მერსედესსზე აყუდებულ ბიჭზე ასე 21_22 წლის იქნებოდა
_გამარჯობა...._მიუახლოვდა ლუკა,ბარბარე კი ადგილზე |შედგა,ბიჭმა გაკვირვებით შეხედა ჯერ ლუკას შემდეგ კი ბარბარეს კითხვით აღსავსე თვალებით
_გაგიმარჯოა...._და ფეხზე გაიმართა
_ზურა ხომ!
_ხო!
_ზურა ბარბარესი რა ხარ?
_შენ ვინ ხარ?
_ბარბარესი რა ხარ?_უემოციოდ გაუბეორა
_და შენ?
_რა ხარ ბარბარესი?_ხმა დაეძაბა
_მეგობარი..._დანებდა ბოლოდ ბარბარე კი გაფითრებული უსმენდა
_როგორი მეგობარი?
_ლუკა გეყოფა უბრალოდ მეგობარია,მეგობარი..._დაიძაბა ბარბარეც
_როგორი მეგობარი?_კიდევ ერთხელ გაიმეორა
_ერთ სასტავში ვარტ რა...._ხელი აიქნია ბიჭმა
_მისმინე ზურა....ბარბარეს თავის დროზე მოიყვან სახლში გასაგებია?
_და შენ ვინ ხარ?
_მე ვაგებ პასუხს ამ გოგოზე ახლა.....
_გასაგებია ძმაო....
_ძალიან კარგი...მიდი ბარბარე აბა შენ იცი _თავზე ხელი გადაუსვა და სახლში შევიდა.
_ვინ იყო ბარბი?_კითხა ბიჭმა გულუბრყვილოთ,ზურა მართლა არ იყო ცუდი ადამიანი,უბრალოდ რაღაცნიაირი იყო,ბარბარე კი მისი კარგი მეგობარი იყო
_არავინ...
_მაინც...
_მეზობელი დედამ თხოვ.....
_ააა გასაგებია მიდი დაჯექი,ისე კარგი ტიpი ცანს პასუხისმგებლიანი3
_კი ძალიან_და მანქანაში დაჯდა...
....................................................
_წამაკითხე მაი.....
_არა მეტქი ნიკა მოვიდეს ლუკა ახლა შენ ლუკა და გიო გჭირდება.......
_მაი ახლავე...._ხელი გაუწოდა და ბრაზიტ შეხედა....
_კარგი ბიჭო რა იყო მოვედი...._და მდივნაზე დაჯდა
_გააცილე ბავშვი?_დამცინავად კითხა მაგრამ თავისდა უნებურად ამ კიტხვის პასუხი ძალიან აინტერესებდა
_კი გავაცილე წაიკითხე მაი
_კარგით მომისმინეთ:....................................._ნიკა ისე უსმენდა გეგონებოდა არ სუნთქავსო,მაიამ კითხვა დაასრულა ცრემლები მოიწმინდა და ბიჭებს მოავლო თვალი.სამივე განადურებული იყვნენ,ნიკას კი ფერი არ ედო....ესთ ადგილას იყო გაშეშებული და არ იძვროდა
,ლუკა წაშლილი სახით გაუნძრევლად იდგა და ეწინააღმდეგებოდა წლების წინ ნახევრად დამარხული ტკივილის რომელსაც სულ მთლად განთავისუფლება უნდოდა,ლუკა კი ძალზე ედგა რადგან გრძნობდა რომ ამ ტკივილს მეორედ ვეღარ გაუძლებდა,ინსტიქტურად ნიკას გახედა რადგან მიხვდა რომ მას ორმაგად და სამმაგად უჭირდა მაგრამ გაკვირვებისგან და ტკივილისგან სახე მოეღრიცა ნიკა სრულიან უემოციოდ იდგა ერთ ადგილას და მხოლოდ თვალებს ახალხამებდა....ლუკამ ახლა გიოს გახედა რომელიც სახარბიელოდ ნამდვილად არ გამოიყურებოდა...გიომ ვერ შეძლო ტკივილს მორეოდა..და თვალებიდან ცხარე ცრემლი სდიოდა,სახე დამანჭვოდა და გულზე ხელი მიედო.....გიოს სტკიოდა თან ისე რომ ვეღარ უძლებდა.....ახლა მაიას გახედა მაია ზუსტად ის მომენტში სკამზე მძიმედ დაჯდა და თავი ფეხებზე დაიდო დაეტყო მის ჯინსის შარვალს როგორ დაუსველდა მუხლები ..... ანი მოკვდა......უკვე წლებია.....მათ ტკივათ.......უკვე წლებია.....დრო ყველაფრის მკურნალი არ არის....ანის სიკვდილით გამოწვეულ ტკივილს ვერ ავიწყებს...ვერც კი უამებს.....მათ ისვ ტკივათ...დრო კი ტკივილს უფრო უღერმავებს თვითვეულს......ნიკა დგას...დგას და დგას.....უემოციო სახე ეცვლება ძირს ეცემა და ცხარედ ტირილს იწყებს....
_ვიყვარდი...ვუყვარდი...ვუყვარდი...._ბუტბუტებს თავისთვის და მუშტებს იატაკს ისეტი ძალიტ ურტყავს ძვლებს ტკაცა_ტკუცი გაუდით.....გიო სასწრაფოდ მივარდა მას ლუკაც მიყვა....
_კარგი დაწყნარდი ძმაო ყველაფერი კარგად იქნება!_მხრებში ჩაავლო ხელი გიო და მისი წამოყენება სცადა
_ჩვენ შენთან ვართ ,შენ კი ჩვენთან ხარ..._ლუკა და ნიკა ფეხზე წამოაყენეს
_მას ვიუვარდი...ვიუვარდი....ვუყვარდი...._აგრძელებდა ბუტბუტს და ბიჭებს ყურადღებასაც არ აქცევდა_მაგრამ მკვდარია....არარ არის....
_კარგი ძმაო?_გიო
_ვერ გავუძლებ არ შემიძლია.....
_ჩვენ დაგეხმარებით ნიკუშ ერთად გავუძლებთ ყველაფერს_ლუკა,და სავარძლეზე ჩამოსვეს
_უნდა წავიდე...._ფეხზე წამოდგა ჩაილაპარაკა და კარებისკენ გასწია
_სად?_გიო და გაეკიდა
_სასაფლაოზე ნუ წამოხვალთ მარტო დავრცჰები....უნდა დავფიქრდე ახლა ანი მჭირდება!
_კარგი ძმაო......
_მაინც წაყევით თავს არაფერი მოუწიო
_არა მაი ყველაფერი კარგადაა_გიო
_კარგი მასჰინ მე უნდა წავიდე....
_სად?_გაკვირვებულმა სჰეხედა გიომ
_სახლში!_გაკვირვებით გასცა პასუხი მაიამ
_სახლში მაი?რომელ სახლში?_გაღიზიანებული სულ უფრო ღიზიანდებოდა გიო
_რომრლ სახლში გიო გაგიჟდი ჩემთან!_მიაც რიზიანდებოდა
_მაი დაგაიწყდა რომ ცოლ ქმარი გვქვია?_შეხედა ბრაზიტ
_თან ჯერ შენი ხელს სათხოვნელად არ ვყოფილვართ შენს მშობლებთან!_ლუკა,მაიამ ღრმათ ამოისუნთქა და ხელები თავში წაიშინა
_კარგით,უბრალოდ ძალიან ცუდათ ვარ...._და წამოსული ცრემლები მოიწმინდა
_კარგი ჩემო გოგო დაწყნარდი_მოლბა გიოეგიც და მაიას შუბლზე აკოცა_წამოდი წამოწექი...._მაიამ თავი უხმოდ დაუქნია_ლუკა ცვენ გავალთ.....
_კარგი ძმაო...._გიო და მაია ოთახში შევიდნენ მაიას დაწოლისთანავე ჩაეძინა,გიომ ცოტახანს უყურა დიდი სიყვარულით ჩაძინებულ გოგონას შემდეგ კი ფანჯრიდან ყურება დაიქწო....ცოტახანს ასე იყო:
_გიო მათემათიკაში ამოცანა ამომახსნევინ რა?_ჩაყვირა საწყლად ტელეფონში ანიმ
_ჩემთან გამოდი ერთ საათში და ამოგახსნევინებ_მობეზრებით უპასუხა გიომ რადგან სჰეყვარებულYან ეჩქარებოდა ბიჭს,ანის ეწყინა აღარაფერი უთქვამს გაუთიშა ტელეფონი ,იმ დღეს ანი გიორგისთან არ მისულა,არც დაურეკავს და გაუფრთხილებია არ მოვალო,არც გიოს დანარეკს უპასუხა......გიომ იფიქრა ალბათ რამო მოხდაო და სახლში მიაკითხა
_რა გინდა!_კითხა ბრაზით გოგონამ
_ამოგახსნევინო ამოცანა_გაუღიმა გიომ და შიგნით შევიდ
_არ მინდა!_ისევ იმ ტონს ინარჩუნებდა
_რატომ ანი ამოხსენი?
_არა!
_მერე?
_რა მერე?
_რა მერე და ამოგახსნევინო გოგო!
_არ მინდა მეთქი!
_ანი!
_რა!
_რა გჭირს?
_არაფერი?
_მაინც?
_არაფერი მეთქი_გაბრაზდა ანი და მოწყვეტით დაეცა მდივანზე
_არაფერი არა?_წარბი აუწი გაბრაებულმა
_არა!_ჯიუტად იყო თავის აზრზე
_კარგი მაშინ_გაბრაზდა გიო და წავიდა,გზაში ფიქრობდა ანის ადანაშაულებდა ასეთი ხასიათი რომ ქონდა და წამით გაუკვირდა კიდეთ ამდენი წელია რომ მეგობრეობე და და ძმასავით AღIAN,თუმცა მალევე ივიდა ჭეშმარიტ დასკვნამდე როდესაც ანის სათუთი სული და გული გაახსენდა ანი ხომ ყველასგან განსხვავდება თავისი სიკეთით და მეაიტობით სწორედ ამიტომ არიან ისინი ამდენი ხნის მეგობრები და და_ძმანი,ინანა ინანა რომ ვიღაც გოგოსტან წავიდა გასართობატ და ანის თხოვნ მიიყურისძირა ,ანის აწყენინა მან ხომ თხოვა დამეხმარეო,მან კი დრო დაუწესა დასა და სულის ნაწილს ამადაა ამ დროს მოდი ჩემს სახლშიო,არადა უნდა ეთქვა რომ "ახლავე ანი 5 წუთში შენთნ ვარო" მაგრამ არა,მიმავალი გაცერდაა სახლში, უკან მოტირალდა და ანის დაადგა სახლში,კარზე ზარი დარეკა შემდეგ კი ბრახუნი აუტეხა კარებს...ანიმ მობეზრებუი მზერით გააღო კარგი დაგიო რომ დაინახა
გაბრაზდა კიდეც....გიომ ხელები პირზე ააფარა და დაიწყო
_ანი დაიკო მაპატიე,ახლავე ამოგახსნევინებ მაგ ამოცანას მოდი,მოდი დაჯექი....._მდივანზე დასვა,ანი რაღაცის ტქმას აპირებდა მაგარმ არ ცალა _ხმა არ ამოიღო ახლავე მოვალ_ანის ოთახში შევიდა წიგნი რვეული და პასტა გამოიტანა გვერდიტ მოუჯდა და ამოცანის კითხვა დაიწყო...ეს ამოცანა სახლში უკვე ამოხსნა ანისგან განსხვავებით გიოსა და ლუკას მატემატიკის ისეთი ნიჭი ნამდვილ მატემატიკოსსაც კი შე3შურდებოდა.ანის არა ამტომ გიო და ლუკა ყოველთვის ეხმარებოდნენ ამის გამო ბიჭების შევდეგ მესამე იყო კლასში მატემატიკის სწავლით...
_გი........_შეაწყვეტინა და შაუბლზე აკოცა
_მორჩი ანი და მომისმინე ხომ უნდა გაიგო.....რომ წაიკითხე ამოხსნის რა აზრი მოგივიდ თავში?
_ააა განტოლების სახით!_შუბლი მოიფხანა
_მასეც გამოვა გავაკეთოთ შენი აზრითაც მაგრამ მოდი ჯერ მოკლე გზას აგიხსნი კარგი?
_კარგი გიო_და ყურები დაცქვიტა
_მიბრაზდები კიდევ?_მორიდებით ახედა გიომ თვალებში
_არა!_თავი გაიქნია ანიმ სიცილით
_მიყვარხარ_თმები აუჩეჩა
_მეც ძამიკო სულ სულ ძალიან_და მთელი გულიტ ჩაეხუტა გიოს
_კარგი ახლა ამოხსნა დავიწყოთ.......
ახსენდებოდა გიოს ეს ბედნიერი მომენტი და თვალიდან ცრემლი სდიოდა,ტკივილნარევი ცრემლი მოიშორა თვალიდან და მაიას ცაეხუტა.........
ლუკა კი ოთახში აქეთ იქით დადიოდა და ვერც ის იკავებდა ცრემლებს....ანის მის გვერდიტ არ ყოფნა აგიჟებდა,ტკიოდა სულის ტკივილამდე....ელოდებოდა ბარბარესა და ნიკას....ორივეზე ნერვიულობდა ,უკვე საკმაოდ გვიან იყო და ბარბარეს მოსვლის დრო...და აი ეზოში ფარებმა გაანათა....ფანჯარასთან ახლოს მივიდა და გადაიხედა,ზურას მაქნანა იცნო და ლიფტით ქვევიტ დაეშვა......მანქანა რომ გაჩერდა ლუკა უკვე იქ იყო...
_ლუკა?_მანქანიდან გადმოსულ ბარბარეს გაუკვირდა
_ჰო...._თავი დაუქნია ბარბარმ
_ბარბარე ამოგაცილო?_არ შეიმჩნია ლუკა ზურამ
_არა ზურა იყოს მადლობა რომ მომიყვანე///_გაუღიმა
_არაფლის....
_კარგი ზურა კარგად////_ხელი დაუქნია ბარბარემ და ლუკასთან მივიდა,ზურამ კი მანქანა დაქოქა და წავიდა
_ლუკა?
_თავის დროზე მოგიყვანა...._ჩაილაპრაკა,დილანდელისგან განსხვავებით ახლა ბარბარესთან რადიკალურად განსხვავებული ლუკა იდგა
_ჰო...._ლიფტი გამოიძახეს
_კარგად გაერთეთ?_შეეკითხა უინტერესოდ
_ისეთი შეგრძნება მქავს რომ საერთოდ არ გაინტერესებს ამ კითხვის პისუხი ამიტომ არ გეტყვი...._ლუკას ძვლივს შეშამჩნევად გაეღიმა
_სულ ასეთი პირდაპირი ხარ?_გახედა უკვე ლიფტში იყვნენ
_ყოველთვის..,,_შეხედა ბარბარემ და გაუღიმა
_დედამ ხომ არ დაგირეკა?
_კი
_როდის ცამოდის?
_ასე შეგაწუხეთ?_შევდიანად გაეღიმა
_არა ბარბარე ისე მაინტერესებდა_დაიბნა ლუკა
_ვიხუმრე,ვიცი შეგატყვე...
_აჰამ...დაკვირვებულიც ყოფილხარ ბავშვი_გაუღიმა და თმები აუჩეჩა
_ლუკა შეცვილილი ხარ!_ვეღარ მოიტმინა
_რას გულისხმობ_ გაუკვირდა
_უბრალოდ ძალიან მოწყენილი ხარ,დილიტ კი ძალიან მხიარული იყავი!_თავი დახარა
_ააა .უბრალოდ მძიმე დღე გვქონდა...არაფერია.....
_შეგიძლია მითXღA...._ვერ მიხვდა ეს რატომ უთხრა უნრალოდ წამოცდა არა ინტერესის და ცნობისმოყვარეობის გამო არამედ ლუკას დახმარებისმიზნით და მორცხვად ტავი დახარა...ლუკამ ზემოდან დახედა და გაეღიმა.
_არა არ არის საჭირო_ჩაეღიმა ლიფტიც გაჩერდა.._.შემოდი ბარბარე ჩვენთან,,,,,
_არა მადლობა დავიძინებ...._რაღაცნაირი შეგრძნება ქონდა ბარბარეს ლუკაც მიხვდა ამას....
_მისმინე ბარბარე არ მინდოდა უხეშად გამოომასლოდა ბოდიში
_არაფერია ლუკა....შევალ ,მე და მადლობა ყველაფრისთვის
_რიდთვის?_ცაერიმა ლუკას
_ჩემდამი გამოცენილი ყურადღებისთვის_ბარბარემ თავი დაუქნია და სახლში შევიდა......
***********************
მტკივა ....მტკივა .....მტკივა......მტკივა სიგიჟემდე...მაგჟებს....მაგიჟებს ეს ტკივილი.....ისე მტკივა რომ ვერ ვუძლებ...სული მტკივა....თავი მოსიარულე ლეშI მგონია....ლეში რომელიც მხოლოდ სუნთქავს და არსებობს.....მტკივა......მას ვიყვარდი.....ვუყვარდი....ანის ვუყვარდი....ანის ვუყვარდი და მეც მიყვარდა ანი.....ანის ვუყვარდი.....ანი მიყვარდა....ჩვენ გვიყვარდა...ჩვენ გვიყვარდა ერთმანეთი.....ერთმანეთი...გვიყვარდა.....ვერ ვიჯერებ ეს ყველაფერი უფრო დიდ ტკივილს მაყენებს რადგან ანი აღარ არის მოკვდა...ის მოკვდა,,ჩემს გამო...ჩემს გამო აღარ სუნთქავს.....ის ჩემს გამო მოკვდა.......სიკვდილი...მეც მინდა...მაგრამ არა...მე ხომ არ მეკუთვნის ჩემი სიცოცხლე....არა რათქმაუნდა ჩემი სიცოცხლე ანის ეკუთვნის,მან მაჩუქა სიცოცხლე და ისვე განაგებს ცემს სიცოცხლეს მტკივა......მის საფლავზე მინდა მისვლა მაგრამ ვერ მივდივარ....მისი მრცხვენია....მრცხვენია...მეშინია...მერიდება..და ვერიდები...მის საფლავზე მივალ და მას ვუყვირებ.....რომ წავიდა დამტოვა.თვითონ ცაში გაფრინდა მე კი დედამიწაზე მიმაჯაჭვა,რისთვის ?რატომ?ჩემს ცხოვრებAს აქვს აზრი?არა?მხოლოდ გიო და ლუკა,გიო და ლუკა,მაგრამ მაია და ლია არა ისინიც ჩემთვის ბევრს ნიშნავენ.....მაგრამ მაინც რატომ ?რატომ ვარსებობ მე ამ დამპალ; დედამიწაზე ანის გარეშე?არ ვიცი არა..........
*ავტორი*
_ნიკუშ მოხვედი?_მდივანზე ჩათვლემილი ლუკა ნიკას ჩალიჩმა გამოაფხიზლა კარის დაკეტვას რომ ცდილობდა,ისელიას რამდენი ხანია სძინავს არა?ეტყობა ძასლიან დაიღალა ამ დღეებში.....
_მე ვარ ძმაო_გამოსძახა ნიკამ და სამზარეულოი შევიდა
_როგორ ხარ?_ლუკაც მას შეყვა
_კარგად....._და წყლის მადუღარა ჩართო
_ნაღდად?_სამზარეულოს სკმზე დაუსკუპდა _მეც მინდა ყავა
_ნაღდად!ყავა არა ცაი_შეხედა ნიკამ და ოლრი ჭიქა გამოიღ
_იყოს ჩაი_ჩაეღიმა ლუკასაც
_სად არიან?
_სძინავ,,,,,,,_და ყველაფერი ჩაბნელდა_შუქი ჩაქრა ტო?
_ალბათ,ცაგვეშალა ჩაის დალ........|_კარებზე ბრხუნი ატეხეს_რა ხდება?
_არ ვიცი წამოდი ვნახოტ გამინათე ტელეფონიტ.......
_მიდი წადი კარგი_კარებზე ბრახუნი არ წყდებოდა
_აუ გამიღეტ რა?მეშინია...._ჩუმი ტირილი გაიგონეს კარის უკან.ნიკა გაკვირდა,ლუკა კი მიხვდა და წამში გააღო კარგი
_ბარბარე _ჩაიჩურჩულა ლუკამ და კარები რასაცქვია გამოგლიჯეს,ბარბარე კარებშI შ4ემოვარდა და ნიკას მთელი ძალით მიეხუტა,ნიკას გაუკვირდა მისი მოშორებაც ცადა თუმცა გოგონას გულის ფრთხიალი რომ იგრძნო ხელები ინსტიქტურად მოხვია და გულშI ცაიკრა...მოხდა მათი ჩახუტება?ესეგი ამ ბინას ისეთი მოკლე შესასვლელი აქვს კარებს რომ გააღებ აუცილებლად კარის უკან უნდა დადგე,რ ადგან ისე თუ არ დადგები კარებს ვერ გააღებ,ლუკაქმაც კარი რომ გააღო შე|შინებული ბარბარე ნიკა ჩაეხუტა თუმცა ნიკს სულაც არ ეგონა მის ხელებშI მოქცეული სხეული...ბარბარემ ნიკას მკლავებშI თავი უჩვეულად იგრძნო,ნიკასაც განსხვავებული გრძნობა გაუჩნდა
_ბარბარე კარგად ხარ?_ლუკას შეშფოთებული ხმა გვერდიდან რომ გაიგო ნიკას წავში მოშორდა და სიბნელებ|ში მის თვალებს "ჩააშტერდა"თუმცა მაინც ვერაფერი დაინახა და ლუკას ხმის მიმართულებით გაიხედა
_ახლა კი...._ამოილაპარაკა საწყლად და ღრამად ამოისუთქა
_რა მოგივიდა?_არ მშვიდდებოდა ლუკა ნიკა კი ადგილზე გაშეშებული იყო და ვერ გაეგო რა დაემართა და ასე რატომ იდგა.......
_მე....მე უბრალოდ...სიბნელის ძალიან მეშIნია და....და ძალიან შემეშინდა...._ამოისლუკუნა
_კარგი ბარბარე ახლა აღარ ხარ მარტო...._ლუკა,ნიკა კი როგორც იქნა აზრზე მოვიდა უკამ მიტრიალდა და ისევ სამზარეულოში შევიდა..........
_რა ხდება?შუქს რატომ არ ანთებთ?ბარბარე რატომ ცახცახებ?_თვალების ფშვნეტით მობაჯბაჯებულმა ლიამ ათასი კითხვა მიაყარა,ლუკას კი ისე მოუნდა მას ჩახუტებოდა თავი ვეღარ შეიკავა და მთელი გულით ჩაიხუტა
_გაიღვიძე ჩემო გოგო?რამდენ ხანს გძინავს იცი......ჩემი ცხოვრება......._და ხელს არ უშვებდა
_მართლა ამდენ ხანს მეძინა?_შუბლი შეიჭმუხნა,ლუკას მოშორდა და ბარბარეს გადაუსვა ხელი_რატომ ხარ ასე?
_შუქი ჩაქრა და......_ლია უკვე ყველაფერს მიხვდა იცოდა როგორ ეშინდა ბარბარეს სიბნელის და ჩაეხუტა
_სიბნელის ასე გეშინია ბარაბარე?_ღიმილით კითხა ლუკას რადგან ანი გაახსენდა მასაც ხომ ასე ეშინოდა სიბნელის:
_ვაიმეეე შუქი ჩაქრა......_ბაჯბაჯით შევიდა ანი ოთახში სადაც გიოს და ლუკაე ეძინა.....ლუკას სოფელში იყვნენ გიორგობას......
_მოდი...მოდი მშიშარა..._დასცინა გიომ
_კარგი რა...მეშინია და რა ვქნა?_გაიბუსხა ანი
_არაფერი დაიკო ჩენ რისთვის გყავართ......_ლუკა
_მართალი ხარ...ხომ უნდა გამომადგეთ..._გაიცინა ანიმაც
_ისე ჩვენ რომ არ ვყოფილიყავით აქ რას უზავდი?_მკითხა დამაინტრიგებლად გიომ
_რას ქვია არ ყოფილიყავით?უნდა ყოფილიყავით.._გავიბუსხე და მეც შუაში ჩავუწექი
_და მაინც...._თავზე მაკოცა გიომ
_აქაურობას ავიკლებდი...._მთქვი გულმოსულმა_და საერთოდ ჩემს გვერდით ოთახში რომ არ ყოფილიყავით ალბათ გავაფრენდი.................."
_კი_მორცხვად დახარა თავი ბარბარემ
_არაუშავს ბარბარე ჩვან აქ არ ვართ?_თავზე ხელი გადაყსვა ლუკამ,და ყველაფერი განათდა.....
_შუქი მოვიდა!_ წამოიყვრა ლია
_ჩუმად ,მაიას და გიოს ძინავთ_პირზე ხელი ააფარა ლუკამ.ბარბარე კი გაშრა,გიო ეგონა წეღან ვისაც ჩაეხუა,მაგრამ როგორც აღამოჩნდა მას ძინებია .
_შუქი მოვიდა,მე გავალ...._დაბნეულმა ჩაილაპარაკა ბარბარემ
_არა ბარბარე იყავი ჩაიზე ან ყავაზე დაგპატიჟებთ_ლუკა
_არა იყოს მადლობა გავალ...._არაფლის თქმა არარ დააცადა და სახლში გავიდა
_ძალიან მომშივდა ლუკაჩო..._კისერზე ცამოეკიდა ლია...და ლოყაზე გემრიელად აკოცა
_კარგი წამოდი ჩემი გოგო ვჭამოტ....._მანაც ხელიშ აიტაცა და სამზარეულოში გავიდნენ....ნიკას ჩაი უკვე დაესხა და ახლა ლიასაც უდურებდა ლაპარაკი გაეგო
_ვინ იყო ეს გოგო?_კითხა მაშინვე შემოსულ წყვილს ნიკამ
_ბარბარე დილით რომ გეუბნებოდი......_აუხსნა მოკლედ ლუკამ
_გასაგებია,სიბნელის ძალიან ეშინია_ჩაილაპარაკა თავისტვის
_ხომ მახსოვს ერთხელ ასე იყო ზუსტად დედამისი გასული იყო ღამით შუქი ჩაქრა და მეზობელთან გასვლა რომ ვერ მოიფიქრა პარაკამ პანიკებშI ცავარდა შემდეგ რამდეიმე ტვე ფსიქოლოგთან დაყავდათ...._ლი
_შენ საიდან იცი?_და ჩაი დაუდგა ნიკამ
_მეზობლები ვიყავიტ...
_გასაგებია_ნიკა
_კიდევ რომ ჩაქრეს შუქი?_ლუკა
_კიდევ შემოვა!)_თქვა უემოციოდ ნიკამ
_შეიძლება მოერიდოს შუქის მოსვლას დაელოდოს და ისევ ისე მოუვიდეს_ლია
_მართალია_ლუკა
_მაშინ?_ნიკა და ჩაი მოსვა
_მასტან უნდა დავრჩეთ რომელიმე....მე დავრცები......_ლია
_არა ლია....შენ სახლში უნდა წახვიდე თორემ მშობლები გაგიჭედავენ......
_ააა ხო მართლა....._შუბლი მოიქექა ლუკამ
_შენ კიდევ გიო ლია უნდა წაიყვანო...მაშინ ვინ დსრჩება მასთან_ნიკა
_მართალი ხარ ძმაო...დარჩი რა შენ...._ლუკა
_არა არ არსებობს გავაღვიძოთ მაია ან გიო და მათგან დარჩეს რომელიმე
_ნიკა გეყოფა დარჩები_თვალები დაუქაც ლუკამ_კაქრგი რა ძმაო ახლა მათი გაღვიძელა იქნება....
_კარგი ხო..._ხელი აიქნია ჩაის ბოლო ყლუპი მოსვა _აბა ტქვენ იცით_მაიძახა წყვილს დაა სახლიდან გავიდა კარზე ზარი დარეკა....ცოტახნის ლოდინის შემდეგ კარგი გააღეს.....
_ამმ გისმენ..._დაიბნა ბარბარე ნიკასდანახვით
_შემომიშვებ...._ხმა გაუუხეშდა,ცდილობდა ბარბარესგან თავი დაეცვა თითქოს სისხლისსმელი მონსტრი ყოფილიყო
_შემოდი..._დაბნეულმა დაუქნია თავი და განზე გადგა,ნიკა სახლშI შევიდა წამში მოავლო თვალი და მდივანის დანახვისას მისკე გაემართა ,ბარბარე კიდევ კარში იდგა და გაკვირვებული უყურებდა მის მოქმედებას
_კიდევ დიდხანს უნდა იდგე კარშI გაშეშებული?_კითხა ბოხი სმით ნიკან,ბარბარე ინსტუქტურად მოშორდა კარს და დაკეტა..შემდეგ კი გაკვირვებული მკიუახლოვდა ნიკას,მის წინ მდივანზე ჩამოჯდა ხმის ამოღებას ვერ ბედავდა_მიდი დაიძინე რას მიყურებ?_უთხრა გაღიზიანებულმა ნიკამ
_კი მადგრამ..._განცვიფრებისგან ხმა ცაუწყდა ბარბარეს
_არავითარ მაგრამ,მანიაკი არ ვარ და არ მაქვს განზრახული რამდე დაგიშავო.უბრალოდ მარტო რომ არ იყო ლუკამ მთხოვა მე დავრცენილიყავი შენთან რადგან მან ლია უნდა გააცილოს...სულ ესაა ახლა კი ადექი წადი და დაიძინე...._ხელი აიქნია ნიკამ და ბარბარესთვის უცხო ფურცელი გაშალა შეამჯნია როგორი ძალითთ მოუწირა ხელი ფურცელს,მორჩილად ადგა და თქვის ოთახში შევიდა სარკესთან დაჯდა და თმის ვარცხნა დაიწყო,შემდეგ ძალა მოიკრიბა და ნიკასთან გავიდა ცოტა მოშორებით დადგა ვერ ბადავდა მასთან მისვლას ეშინოდა მისი მტრული ხმის მაგრამ ამავდროულად გრძნობდა რომ არ იყო ცუდი ადამიანი,ნიკამ მისი სიახლოვე იგრძნო და მკვლელი თვალები მიანათა....ანიმ მის ხელში მოჭმუჭნული ფურცელი დაინახა და ასევე მის თვალებში აკიაფებული ცრე3მლი მაგრამ ვერ დაიჯერა ......
_რა გინდა?_უთხრა უხეშად და ისევ სხვა მხარეს გაიღიმა
_უბრალოდ მე...მე..._დაიბნა
_რა?_შეხედა მკაცრად
_მაინტერესებდა რამე ხომ არ გჭირდება?_წამებში მიაყარა,ნიკა მისმა ასეტმა მიამიტობამ მოხიბლა....მაგრამ სიბრაზემ და შიშმა ამ გოგოს ანის ადგილზე ჩანაცვლებამ ტავისი ქნა და უხეშად უთხრა
_არა,არაფერი მჭირდება,დაიძინე..._და ფანჯარაში გაიხედა....გაინტერესებთ რატომაქვს ნიკას ამ ყველაფრის შიში?იმიტომ რომ გრძნობს როგორრ იზიდავს ეს პატარა გოგო.......ბარბარეს ეწყინა აღარაფერი უთქვამს და ოთახშI შევიდა....საწოლში შეწვა და ტკბილად ჩაეძინდა ,ნიკას ყოფნა მასზე მოქმედებდა მიტუმეტეს სულ კოშმარებს ხედავდა......
ნიკა კი ფანჯარაში იყურებოდა და ანიზე ბრაზი ერეოდა ასევე ბრაზოდბდა გვერდით ოთახში მძინარე გოგონაზე,და მეზობლად მძინერე მეგობრებზე......ბრაზობდა ყველაზე და ყველაფერზე უფრო მეტად კი საკუთარ თავზე....გაიგონა როგორ მოვიდა ლუკამ,ლუკა მათთან აღარ შესულა რადგან იფიქრა ეძინებათო,...ნიკამ ლუკას მოსვლა რომ გაიგო ცპტა მოეშვა...ჯერ ბარბარეს ოთახშI შევიდა გაუაზრებლად ინსტიქტურად დახედა მძინარე გოგონას და სახეზე ლაღი ღიმილი მოეფინა...შემდეგ კი კვლავ მისაღებ ოთახში დაბრუნდა და მალევე |ჩაეძინა......შუაღამისას ბარბარე ყვირილმა გამოაფხიზლა....
_არა !არა !არა ! ანი ნუ წახვალ! არა ამას ნუ გააკეთებ! არა!პატიებას ნუ მთხოვ არ გაპატიებ!არა ანი\!ჩემს გამო არა! არ წა
ხვიდე არ დათანხმდე!!არ მინდა სიცოცხლე!შენი დაკარგვით არა!ანი არა!გიო ლუკა უთხარით რამე.....არ მისცეთ უფლება...არა....არა.,....არა..._შეჯანჭყარებით გამოაფხიზლა ბარბარემ და წამშI წამოხტა....
_რა ხდება?_კითხა ბოხი ხმით
_ყვიროდი_ჩაილაპარაკა ბარბარემ
_ვყვიროდი?რას?_თვალები აენთო ნიკას
_არ..არ ვიცი?_მისი ბრაზი აღსავსე თვალებისგან შეშინებული დაიბნა
_მითხარი!ვიცი რომ გაიგონე!_დაუღრიალა ნიკამ ბარბარეს კი შეუმჩნეველი კანკალი აუვარდა
_უ...უბრალოს შენ ი..იძახდი რომ.....
_რას?_დაუღრიალა და შეაწყვეტინა ნიკამ,ბარბარეკ კი ისე შეეშინდა რომ ახლა უკვე ნიკას შესამჩნევად აუტყდა კანკალი
_ნუ ..ნუ მიყვირი!_წამოიძახა ბარბარემა ბრაზით მაგრამ დაბალი ტემპით ბარბარე როგორ ცახცახებს ჯერ არ შეუმცნევია
_უბრალოდ მითხარი_მდივანზე დაჯდა და თავი ხელებში ცარგო
_არა ანი არა.არ დამტოვო.ნება არ მიცეთ.....ლუკა გიო შეაჩერეთ.......არა არასოდეს გაპატიებ........_რაც გაახსენდა ყველაფერი ჩუმად ცაილაპარაკა და ახლა უფრო აუვარდა კანკალი
ნიკამ ნაღვლიანი და ტკივილით სავსე თვალებით ახედა და მოცახცახე გოგო რომ დაინახა სახეზე წამში გამოესახა სინანული და ორმაგად დიდი ტკივილი....
_მაპატიე_უთხრა ნიკამ და ისევ იატაკს დახედა
_ასე რატომ იქცევი?_სუნთქვა შედარებიტ დაურეგურილდა,და კვლავ მის მოპირდაპირედ ჩამოჯდა
_შენ არ გეხება_უთხრა უხეშად და კვლავ ახედა,გოგონას სახის დანახვისას კი სახხე მოულბა და დაამატა_უბრალოდ ეს შენ ყველაზე ნაკლებად გეხება........
_მესმის...თუ გინდა მითხარი...._ჩაილაპარაკა ჩუმად
_კარგი..._ამოიოხრა_უბრალოდ ეს ძალიან მჭირდება.....მოდი გვერდით დამიხექი...._ხელით გვერდით ანიშნა,ბარბარეც დაემორჩილა_მოდი ჯერ ერთმანეთი გავიცნობ...მე ნიკა ავალიანი ვარ_და ხელი გაუწოდ,ნიკა ბარბარესთან მოლბა დაკონტაქტში შევიდა.....
_ბარბარე თანაძე_და ხელი ჩამოართვა,როგორც იციან თქმა დენმა დამარტყაო მისი შეხებისას მასეთი რამ არცერთს არ დამართვნია უბრალდ ორივეს რარაც განსხვავებული და უცხო გრძნობა დაეუფლათ,გულები აუჩქარდათ და ერთმანმეთს გაკვირვებულებმა შეხედეს თვალებშჭი შემდეგ კი სასწრაფოდ მოაშორეს ხელი ერთმანეთს,ნიკამ ამ მომენტში თავი საშინლად იგრძნო,და თავი გვერძზე გასწია ღრმად ამოისუნთქა,ზუსტად იგივეს გრძნ0ბდა ანის შეხებისას,მას არ უნდოდა ანისა და ბარბარეს შედარეგა....
_რამე მოხდა?_იკითხა ბარბარემ გულუბრყვილოთ
_არა არაფერი........_ღრმად ამოისუნთქა და კვლავ ბარბარეს შეხედა თვალებშI_ახლა ხომ მხედავ?_თავი დაუქნია თანხმობის ნიშნად_ხომ ვარსებნობ?_კვლავ თავი დაუქნია_ხომ დავდივარ დედამიწაზე?_კვლავ კიდევ ერტხელ თავი დაუქნია_ხომ ვარ ცოცხალი ადამიანი_კიდევ ერ\თხელ დაუქნია თავი და თბილი ღიმილიც მიაყოლა_წესით ასე არ უნდა იყოს,წესით ახლა შენს გვერდით არ უნდა ვიჯდე..წესიტ საერთოდ არ უნდა გელაპარაკებოდე...ყველაზე ცუდ შემთხვევაში საერთოდ არ უნდა ვარსებობდე,ყველაზე უკეთეს შემთხვევაში კი ახლა ცოლ_შვილი უნდა მყავდეს და ბედნიერად ვცხოვრობდე....ახლა კი ვარ სადღაც შუაში და ვერ გამიგია სად ვარ...ცოცხალი ვარ მაგრამ არ ვარ ბედნიერი უბრალოდ ვარსებობ გესმის ეს რას ნიშნავს?ეს რა ჯოჯოხეთია?
_ძალიან ვწუხვარ....და მესმის შენი....ახლა მესმის თუ რატ......._ჩუმათ ლაპარაკობდა ბარბარე ნიკამ შეაწყვეტინა უნდოდა ბოლომდე ეტქვა ყველაფერი მან ხომ გაბედი და ვირაცას ანდობს თავის გულის ტკივილს უცხო ადამიანს და ეს რაღაცნაირად შველის......
_მე მიყვარდა.....და ახლაც მიყვარს.....უბრალოდ მის გამო ვარსებობ...მან მე გადამარჩინა...მისი აზრით...ცემი აზრით კი საქმუდამო ტკივილისთვის და ჯოჯოხეთისთვის გამიმეტა მის გარეშე რომ მიწევს ცხოვრება,ჩვენ სამი წლის ასაკიდან ერთად ვიყავით მე,ლუკა ,გიორგი და ანი.....ოთხი მუშკეტერი....ისეთი სამეგობრო ვიყავით რომ ერთმანეთის უსიტყვოდ გვესმოდა ეს ყველასთვის ფასდაუდებელი საგანძური იყო და ასეც ვუფრთხილდებოდით მას....ბაღიდან ერთ სკოლაშI კლასელები და საუკეტესო მეგობრები გავხდით ჩვენ სასტავს დღემდე არავინ შემოერთებია ლიასა და მიაიას გარდა...........
შემდეგ მე...მე წავედი მე მივატოვე ისინი მეშვიდე კლასში რომ ვიყავით მშობლებმა წამიყვენეს საზღვარგარეთ....როგორც აღმოჩნდა გულის თანდაყოლილი დაავადება მქონია...მას შემდეგ განკურნებისტვის ვირძოდი რომ ჩემს საძმობ ცემს მეგობრებს ჩემს ძლებს და ჩემს ერთადერთ სიყვარულს დავბრუნებოდი მაგრამ სამწუხაროდ არაფერი გამოვიდა...ოცი წლის ასაკში დავბრუნდი საქართველოში ისიც იმიტომ რომ სხვა ქვეყნის აეროპორტში ვნახე და ლაჩრულად მათთან მისვლა ვერ გავბედე...შეემდეგ აქ ჩამოვედი კარზე ზარი დავრეკე და ოცი წლის შემდეგ იცი როგორი ანი ვნახე_ღიმილი მოერია ამ ყველაფრის გახსენებსას_პახმელიაზე იყო,თმა გაწეწილი და სახე აწითლებული,შემდეგ კი ტაბრუ დაეხვა და ხელებში ცამივარდა....ისეთი შეგრძნება როკმ თაბი ყველაზე ბედნიერი ცემს ცხოვრებაში მაშინ მეგონა.....ისეთი გულუბრყვილო იყო ჩემი ვინაობა რომ გაიგო ისე ჩამეხუტა რომ რამის გამგუდა......შემდეგ გავაბრაზე_თვალიდან ცრემლი ჩამოუგორდეა ბარბარეს კი გაკვირვებისგან წამში პირი ღია დარჩა_ისე გავაბრაზე რომ ჩემზე გაბუტული და ნაწყენი მოკვდა ისე რომ არ მითხრა ნიკა გაპატიე,პატიება მალევე ვთხოვე მაგრამ ისეთი ჯიუტი იყო არ შემირიგდა რა არ გავაკეთე მაგრამ ძალს მე და ძალს ის შემდეგ კი მანქანაში ცუდათ გავხდი რატომ?იმიტომ რომ ხელით ცამტვრია მინა....გავაბრაზე ისეთ მხაზე ხმაზე აუწიე სიმღერას ის კი ამას ვერ იტანდა....შემდეგ საქვადმყოფოში მან მიმიყვანა...და...და გული მკომცა,,,ცემს გა,ო მოკვდა ჩემი სიყვარული ჩემს გამო მოკვდა......მისი გული მაქვს ხელ დამადე_ბარბარე განცვიფრებული უსმენდა ნიკას ნაამბობს და ცრემლებს ძვლივს იკავენდა,ადგილიდან ვერ იძვროდა ნიკამ აიღო მისი ხეელი და გულზე დაიდო_გესმის გულის ძგერა?ანის გულის ძგერა?ეს გული ერთ დროს ანის ქონდა ახლა კი მე მაქვს,იცი რამდენჯერ ვცადე სიკვდილი მაგრამ არა,ანი არ მაძლევს უფლებას,მე...მე...უბრალოდ ვეღარ ვუძლებ...ამ ტკივილისთვის ძალიან სუსტი ვარ....არ ვიცი როგორ მოვიქცე....._თავი ხელებშI მოიქცია და ჩუმად ატირდა არ უნდოდა ბარბარეს დაენახა მისი ცდრემლები
_არა ნიკა....._მხარზე ხელი დაადო,ცრემლები მოიწმინდა და ძლიერი ხმით უთხრა_შენ უბედური ახლა ნამდვილად არ უნდა იყო....შენ ბედნიერი უნდა იყო...რომ გყავდა და უფლის მადლით გყავს ადამიანები რომელ|თაც შეუძლიათ ციცოცხ;ე დაუფიქრებლად მოქცენ....ეს იცი რამხელა ბადნიერება და სიმდიდრეა....შენ კი არ აფასებ ამას....ანი დააფასე და მისი საჩუქარი მიიღე....შეასრულე მისი თხოვნა და დააფასე მისი თავგანწირვა...იყავი ბედნიერი და ნუ აძლევ შენს ტავს უფლებას ასე იცხოვრო...ცოცხალი იყო მაგრამ ჯოჯოხეთში ცხოვრობდე...მაპატიე მაგრამ ეს ანის კი არა შენი ბრალია.....ეს აუცილებლად უნდა გამოასწორო......_ნიკა უსმენდა,და მის თვითვეულ სიტყვას გულში ინახავდა,ხვდებოდა რომ ბარბარე მართალი იყო,მისი ცხოვრება ასეთი რომ იყო ანის კი არა მისი ბრალი იყო,გოგონას შეხედა ჩაეღიმა და კიდევ ერთსხელ ახლა თვითონ მთელი ძალით ჩაიკრა გულში...მაგრამ წამში მოვიდა გონს და მოიშორსა
_მაპატიე.....უბრალოდ შენ მართალი ხარ....ძალიან დიდი მადლობა....._ბარბარემ უბრალოდ თავი დაუქნია,და ღიმილით დაუწყო ყურება...ცოტა ხნის დუმილის შემდეგ კვლავ ნიკამ დაიწყო_ახლა წადი ბარბარე დაიძინე.......ძალიან გვიანაა...ჩემი ბრალია ორმ ბ არ გძIნავს
.....
_არა არაფერია..._მორცხვად ჩაილაპარაკა
_მიდი...მიდი..დაიძინე_ბარბარეც დაემორჩილა და წამოდგა
_კარგი...ძილინებისა_ნიკამ თავი დაუქნია და ტალი გააყოლა მიმავალ გოგონას
"ჯერ ძალიან პატარაა" გაიფიქა ნიკამ,ჩაეღიმა.ერთი ღრმად ამოისუნთქა და ტკბილად პატარა ბავშვივით ჩაეძინა,წლებია ასე არ ძინებია,ასე როდის ეძინა ალბათ აღარც ემახსოვრება,მგონი მეშვიდე კლასის მერე არ ძIნებია ასე..............
ბარბარესაც ტკბილად ეძინა,ძალიან ტკბილად,მასაც დიდი ხანია ასე არ ძინები.მოუხდათ ერთმანეთთან საუბარი...ბარაბრე მიხვდა და დარწმუნდა რომ ნიკა არაჩვაელებრივი ადამიანია,მის კარგ ადამიანობაზე თავსაც კი დაუფიქრებლად დადებდა...
*მაია და გიო*
მაიას გამოეღვიძა,ერთი შეიშმუშნა,მის წელზე შემოხვეულ ხელებს შეხედა და ჩაეღიმა გაიფიქრა "როგორ მიყვარს...როგორ"...წყალი საშინლად მოწყურდა...შეეცადა გიოს ტორების გაწევას ისე რომ არ გაეღვიძებინა მაგრამ ვერაფერი შეძლო.შემდეგ ბევრი წრიალის მერე მის წინ მოექცა,და ცხვირი მის ცხვირს გაუხახუნა,ბიჭი შეინზრა თუმცა არ გამოფხიზლებულა
_გიო,ჩემი ბიჭი ხელები გაწიე რა...._ჩაიჩურჩულა და ისე ცაეხუტა რამ რამის ძვლების ჭღრიალი გაიგო...,მაგრამ მაინც არ შეინძრა ახლა დაუღუტუნა.....მაინც არაფერი გამოვიდა ერთი ღრმად ამოისუნთქა და დასაფიქრებლად მზერა ფანჯარას მიაბყრო,ამ დროს გიოს სახეზე ღიმილი გაკრთა,მაიამ მოისედა და მთელი სიყვარულით დაეწაფა მის ტუჩებს....
_ეს გინდოდა არა?_უტხრა და ახლა შუბლზე აკოცა ნაზად
_ძალიან მიყვარხარ...._ჩაიხითხიტა გიომ და მთელი ძალიტ ცაიხუტა
_გამიშვი...დავიწვრჩვი...მწყურია..._ამოიწუწუნა მიაიამ და მის მკლავებში წრიალი დაიწყო....
_ჯერ მაკოცრ_გაიბუსხა გიო და ლოყა მიუშვირა,მაიამ მისი სახე ხელებში მოიქცია და ძალიან მაგრად აკოცა,გიომაც აკოცა და ხელი შეუშვა....
*ლუკა და ლია*
_მიდი.....მიდი ჩემი გოგო ადი..და ხვალ დილით გამოგივლი კარგი,..._შუბლზე აკოცა და ცახუტებული ტავისი მარწუხებისგან გაათავისუფლა
_კარგი ჰოო_ამოიწუწუნა ლიამ და ახლა ტვითონ მიეკრო_ძალიან მიყვარხარ ...._და თმები გადაუწია შუბლზე
_მეც...ძალიან..ძალიან..მიყვარხარ_ჩახუტებულს ყურშუ უჩურჩულა შუბლზე აკოცა და წასასვლელად უბიძგა,ლიამაც მოწყენილმა შეხედა და თვალს მალევე მიეფარა...ლუკამმანქანა დაძრა და სახლში დაბრუნდა......სახლში რომ მივიდა.....ჯერ ბარბარეს სახლის კარებს შეავლო თვალი წამით შესვლა დააპირა მაგრამ მალევე გადაიფიქრა ალბათ უკვე ძინავთო,სემდეგ სახლში შევიდა,სამზარეულოდან ხმაური ისმოდა და სამზარეულოს მიაშურა,,,მაია დაინახა ჭიქაში წყალს ასხავდა,ალბატ გოგონამ ვერ გაიგო ლუკას შესვლა და ფუსფუსი თავისთვის გააგრძელა...ლუკა ჩუმად მიეპარა და თვალებზე ხელი ააფარა
_ააააა....ლუკა....სად იყავი ბიჭო?_ამოილაპარაკა და მისი ხელების მოცილება სცადა
_როგორ მიხვდი?_სკამზე ჩამოჯდა_მეც დამისხი რა შენს გაზრდას!_წყალი დაუსხა და ისიც მის წინ დაჯდა
_სად იყავი?ლია ან ნიკა სად არიან?
_გიო სად არის?სძინავს კიდევ?
_სძინავს ხო_გაიცინა მაიამ
_ლია სახლში გვაცილე,ნიკა კი ბარბარესთანაა
_ბარბარესთან?რატომ?
_ხო...სიბნელის ეშინია...
_და მერე?
_წეღან ცაქრა შუქი ცოტახანს და დაპანიკებული შემოვარდა ჩვენთან შემდეგ კი მოვიდა მაგრამ კიდევ რომ ჩამქრალიყო ნიკას ვთხოვე.....
_ნიკა თვითონ როგორაა?
_რავიცი კარგადაა..მგონი ამ წერილის წაკიტხვისას ნელნელა უფრო ცხად გონებაზე დგება...
_აბა ახლა როგორ გონებაზეა?_შეხედა გაკვირვებულმა
_ახლა ის ის არ არის.....
_და?
_გული მიგრძნოპბს რომ ის ისევ ძველი ნიკა გახდება...
_და როგორი იყო ძველი ნიკა...
_მხიარული და სიცოცხლით სავსე...