დილით ყველაზე ადრე როგორც ყოველთვის მე გამეღვიძა.... მალევე ამომიტივტივდა გუშინდელი ამბები თავში და სიამოვნებისგან გამეღიმა... ფეხაკრებით გავედი მისაღებში და ერთმანეთზე მიყუდებუო ბავშვებს გადავხედე და სიცილიც ძლივს შევიკავე...
ეთო და გიო პატარა სავარძელში იყვნენ ჩაკუჭულები და მშვიდად ფშვინავდნენ....
მიშო და ლიზა იატაკზე იწვნენ და ისე ქონდათ ერთმანეთზე მოხვეული ხელები რო მათ მაგიერ მე დავიხრჩვი...
ზუკას და ნატას კი სამზარეულოში მაგიდაზე ეძინათ....
ანამარია და აკო კი დივანზე იყვნენ წამოგორებულები და მშვიდად სუნთქავდნენ...
ახლად შეულებულ წყვილს კი თვალი რო ვერსად მოვკრია, ანამარიას ოთახის ნახვა გადავწყიტე... კარები ფრთხილად გავაღე და ოთახში შევიჭყითე....
ორი სხეული ერთმანეთზე ტკიპასავით იყო მიწეპებული და ალბათ მოშორებასაც არ აპირებდა....
ღიმილით გამვხურე კარი და ისევ საძინებელში შევედი...
ბექა იგივე მდგომარეიბაში დამხვდა როგორშიც დავტოვე.... ნელა მივუწექი გვერდზე და ზურგზე თითების სმა დავუწყე....
რეაქცია იყო...
ოდნავ შეიშმუშნა და გვერი იცვალა... ამ ფაქტით გახარებულმა, უფრო ნელა და სასიამოვნოდ გავაგრძელე თითების მოძრაობა მის კანზე და მოსალოდნელმა რეაქციამაც არ დააყოვნა..
მკლავებში ხელი ჩამავლო და მის ზემოდან მომაქცია...
-რას აკეთებ პატარა ქალბატონო?
დაბოხებული ხმით მითხრა და თვალები რამდენჯერმე დაახამხამა...
-რაღაც ტკბილს ველოდები...
თვალების პაჭუნით ვუთხარი და ტუჩბი წინ გამოვწიე.
-ჯერ დილის გამამხნევებელი ვარჯიში...
ენა გამომიყო და ჩემ ადგილას დამაბრუნა...
გაბრაზებულმა ხელები გულზე გადავიჯვარედინე და ფეხი ფეხზე გადავიდე...
ბექას ჩემ ამ ბავშვურ საქციელზე გაეღიმა და ლოგინში დაბრუნდა....
-რატო გაბრაზდი მარიამ? - თბილი ხმით მითხრა და ტუჩები ბეჭზე გამიხაუნა - აააა მივხვდი ჩემ ქალბატონს რაც ეწყინა სავარჯიშოდ რო არ მიმყავს ხო?!
ისეთი სახით თქვა, გეგონებოდა რამე რთული ამოცანა ამოეხსნას... მაგამ სახის მიმიკა რომ არ შემეცვალა გაიცინა და მის მკლავებში მომაქცია...
-აი დილის გამამხნევებელი ვარჯიში..
გამარჯვებული სახით თქვა და ტუჩებზე ველურივით მეცა...
როცა მორჩა კოცნას, ტუჩებზე ცერა თითი გადამისვა და ირონიულად ჩაიღიმა....
-ეს დილის ვარჯიში ტკბილი კი ესაა..
თვალი ჩამიკრა და ამჯერად უფრო ნელა მაკოცა და ჩემი გამოწვევაც გამოიწვია....
ხელები კისერზე მოვხვიე და კოცნაში ავყევი..
-ამმმ გვრიტებო უკაცრავად მაგრამ გვშია...
ღია კარებში ზრგით მდგომმა აკომ ამოილაპარაკა და გაბურძგნულ თმაზე ხელი გადაისვა....
-მერე მანჯგალაძე ჩემ საძინებელში ნახე მაცივარი?!
ღრენით კითხა ბექამ და გულზე უფრო მიმიხუტა...
-კაი ვნახავ...
მხრები რა გაეწყობას ნიშნად აიჩეჩა და კარები გაიხურა....
-ამმმ სად გავჩერდი?
აციმციმებული თვალებით გადმომხედა ბექამ და ცალი ხელი ბარძაყზე მომიჭირა... პასუხს გაცემას ვაპირებდი სამზარეულოდან განწირული კივილი რომ გასმა...
-აეეე ესენი ნახე ტო რამდენი შოკოლადი აქვთ და არ გვაჭმევენ..
ბოლო ხმაზე დაიყვირა აკომ და მთელი სასტავი ორ წამში იქ გაჩნდა....
როცა გავიაზრე რას ამბბდნენ უცებ ამოვხტი ფეხზე, იქვე მიგდებული ხალათი შემოვიცვი და სამზარეულოში გავაჭერი....
-ეეეე ჩემი შოკოლადებია დადეთ...
გაბუტულმა ამოვილაპარაკე და შოკოლადებით სავს პაკი გამოვგლიჯე აკოს...
-ეეე მარიამ რა პონტია ტოო... ჩვენც გვინდა.....
სამ ხმაში დაიწყეს წუწუნი მიშომ, აკომ და გიომ...
სამივეს წარბაწეულმა გადავხედე და ერთიცალი შოკოლადი დავუდე წინ..
-გიო დედასგაფიცებ მითხარი ესე როგორ უთხარი რომ ერთი პლიტკა შოკოლადი მოგცათ?
გაოცებულმა იკითხა ეთომ და შეყვარებულს კისერზე ჩამოეკიდა..
-რავი ესეთი ეშხიანი ვარ სიხარულო ხო იცი....
თვალების ციმციმით უთხრა შეყვარებულს და შუბლზე აკოცა...
ნახევარ საათში ყველაი სუფრასან ვისხედით და თავის გაყუჩებას ვცდილობდით...
-დავი ეხლა ყველა ნანასთან და გიასთან წავიდეთ....
უცებ თქვა ნიკამ და პერანგის ღია ღილები შეიკრა...
-მოიცა ტო ნანას კივილს რა გაუძლებს..
ერთი ამოიგმინა ბექამ და თავი მთელი ძალით ჩამომადო ბეჭზე...
-ისე მართალია ნიკა თან ახალი ამბავიც ხო უნდა ვუთხრათ არა?
გამოექომაგა ზუკა და ნატა ფეხზწამოაგდო...
ბევრი რო არ გავაგრძელო თხუმეტ წუთში მანქანებში ვისხედით და გასვიანების სახლისაკენ მივდიოდით...
ნანამ ყველა ერთად რომ დაგვინახა ერთი შეჰკივლა და სათითაოდ გადაგვეხვია....
ჯერი თათულიზე რომ მიდგა მთელი ძალით ჩაიხუტა გოგო და მადლობები უხადა ნიკას დაჭკვიანებისვის...
ყველანი სუფრასთან ვისხედით, უცებ გიამ ყველაზე საჭირო თემა რომ წამოჭრა სალაპარაკოდ....
-ქორწილი?
-ამმმ არ გვინდა მამა
ყოყმანით უთხრა ნიკამ და ანერვიულებულ თათულის გადახედა....
-კარგით მაგრამ არც მხოლოდ მეგობრებისთვის?
-ეგ კი...
სიხარულით დაეთანხმა და მორიგი ლუკმა გაიქანა ყბაში..
ბევრი რო არ გავაგრძელო, პატარა წვეულების სრული ორგანიზება ჩემ თავზე ავიღე... ქორწილი ორ კვირაში იყო და ყველაფი იდეალურად უნდა ყოფილიყო... პატარა კლუბი იმ დღისითვის მთლიანად დავახურინე...
თათული ულამაზესი იყო, მუხლზე თეთრი მოტკეცილი კაბა ეცვა, რომელიც მშვენივრად უხდებოდა მის უკანკლო უკანალს და სხვა ბევრ საამაყო რამეებს...
მაქსიმუმ ორმოცდაათი კაცი ყოფილიყო და ისე ვნერვიუობდი გეონება ხუთასკაციანი სეფა მქონდა გაშლილი..
წინდა უკან დავრბოდი ბექამ რო გამაჩერა და საპირფარეშოში შემათრია...
-ოხ მარიამ ორი კვირაა ვერ დაგიჭირე და სასტიკად მომენატრე
დანანებით ჩაილაპარაკა და კისერში თბილი ტუჩები კვალი დამიტოვა...
-მეც მაგრამ დღეს და ვსო..
ხმაწართმეულმა ამოვილაპარაკე და თავი უკან გადავაგდე....
-ჩემი თბილი გოგო...
ღიმილით მოწყდა ტუჩებს და დაბაზში დავბრუნდით..... ნელი სიმღერა იყო ჩართული სწორედ ის რომელზეც მე და ბექამ ერთად პირველად ვიცეკვეთ...
-მეც მინდა
-რა?
-ქორწილი...
-ხომ გვქონდა არა?!
-მე ნამდვილი მინდა...
-ანუ?
-ანუ ხელახლა მომყავხარ ცოლად..
-ჰა?
-მარიამ მეტრეველო... გამომყვბი ცოლად?
წინ ბექა ცალ მუხლზე დადგა და ჯიბიდან ულამაზესი ბეჭედი ამოიღო....
აკანკალებული მივედი და მთელი ძალით ჩავეხუტე ჩემ ყოფლ და უკვ მომავალ ქმარს.... ბეჭედი თითზე გამიკეთა და ტუჩებზე მაკოცა..
მთელი დარბაზში გამაყრუებელი ტაშის ხმა გაისმა და მეც დარცხვენილმა თავი ბექას კისერში დავმალე...
-რადგან უკვე ორი კარგი ამბავი იყო ბარემ დავასამოთ და მეც გეტყვით რომ, მალე მე და ნატაც ვუქორწინებთ....
ღიმილით გამოაცხადა ზუკამ და აწითლებული ნატა გულში ჩაიკრა.....





ვიცი ესე დაგვიანება არ მეპატიება, მაგრამ გარკვეული მიზეზები მქონდა.... გრაფიკიდან გამომდინარე დაწერას ვერ ვახერხებდი, ესეც სკოლაში უცბ დასვენებებზე რაც დავწერე ესაა... მერე კომპიუტერი გამიფუჭდა და ვერ ვწერდი... ტელეფონზეც რაღაც პრობლემები მქონდა და მოკლედ როგორც კი გავაკეტე ტელეფონი მაშინვე დავწერ და კიდევ ერთხელ ბოდიში დაგვიანებისთვის და დიდი მადლობა და ესე ელოდებით ამ ისტორიას... ამის შემდეგ ალბათ ბოლო თუ არა ბოლოს წინა იქნება... კიდევე ერთხელ ძალიან დიდი მადლობა თითოეულს