დილით რომ გავიღვიძე თავი გასკდომამდე მქონდა.. არ მახსოვს როდის მოვრჩით დალევას ან საერთოდ როდის ჩამეძინა.. ვიღაცის სხეულზე მიხუტებულმა ოთახს თვალი მოვავლე და რამდენიმე დაწყვილებულ ოთხეულს მოვკარი თვალი... სავარძელზე გემრიელად მოკალატებულები იყვნენ ეთო და გიო... ძირს განთხმულები იწვნენ ზუკა და მასზე მიხუტებული ნატა.... მიშო თავის გოგოსთან ერთად სკამზე ეძინათ...
ანამარია და აკო როგორც ყველთვის გვერდიგვერდ, მაგრამ შუში მურმანის ეკალივით იყო გამოჩხერილი ნიკა.... ოდნავ თავის ტკივილმა როგორცკი გაიარა მაშინვე ავწიე თავი და ნაცნობი სახის აღმოჩენისას გამეღიმა.. ბექას ცალი ხელი ჩემ,წელზე ქონდა მოხვეული, მეორე კი ჩემ მკლავზე ედო, რომლითაც მას ვეხუტებოდი.. ტანში რაღაცნაირმა ჟრუანტელმა გამირბინა და არარსებულმა გრძნობამ თავი შემახსენა...
-ბექააა ადე რა წელი მეტკინა...
ტკივილისგან ამოვიკნავლე და ოდნავ გამოზრავება ვცადე, მაგრამ იმდენად ვყავდი მიკრული მხოლოდ თითის გამოძრავებას თუ შევძლებდი..
-მმმმ
ზმუილის მსგავსი ხმები გამოცა და წელზე მოხვეული ხელი უარესად მომიჭირა...
-ბექა გამიშვი რა...
ამჯერად მუდარაზე გადავედი და კიდევ ერთი გაფართხალება მოვაერხე.... ცოტახანში კი ვიგრძენი როგორ მომშორდა დაძარღვული ხელი წელიდან...
-მაპატიე არ მინდოდა..
ძილისგან დაბოხბული ხმით წარმოთქვა და გაზმორა... გადახედა დაწყვილებულ წყვილებს და სახეზე ბედნიერების ღიმილმა გადაურბინა...
-ნახე რა ყველას ეშველა... გიოსაც კი როგორ მეგონა ვერავის ვერ შეიყვარებს თქო... აკოს და ჩემ დას არ ეშველა რა...
ამის გაგონებისას დენდარტყმულივით მივტრიალდი და თვალებში მივაშტრედი..
-რა რა რათქვი?
აბლუყუნებულმა ძლივს მოვაბი თავი სათქმელს და უფრო ახლოს მივუჯექი..
-ხო რა იყო ვიცი რომ უყვართ ერთმანეთი, პროსტა ერთმანეთზე არ იციან და ნიკამ არ იცის.. რო გაიგოს გაგიჟდება...
სიცილით მითხრა და სამზარეულოში გავიდა... მეც მალევე გავყევი უკან და უაზრო კითხვების დასმა დავიწყე
-მოიცცა შენ აკომ გითხრა ხო?
-აჰამ
-და ანამარიას შესახებ საიდან გაიგე?
გაოცებულმა ვკითხე და ახალი ჭიქა გამოვიღე წყლის დასალევადად..
-კარგი რა მარიამ.. მეც სენსავით ერთი შეხედვით ამოვიცანი ანამარია გრძნოები..
-კი მაგრამ მე აკოს ვერაფერი შევამჩნიე მაშინ..
გაბუტულმა ამოვილაპარაკე და იქვე სკამზე დავჯექი..
-ჯერ არ იცნობ საკმარისად და მაგიტომ
თვალი გამაფრთხილბლად ჩამიკრა და ტავზე ხელი გადამისვა... სამზარეულოდან გასვლას აპირებდა თავში ბოროტულმა გეგმამ რო გამიელვა და მაშინვე დავუძახე
-ბეექა... - სიტყვა დამტავრებული არ მაქნდა მაშინვე შემოტრიალდა და გამომცდელი თვალებით მომაშტერდა... ნელი მოძრაობით წავედი მისკენ და ხელები კისერზე შემოვხვიე... კისერში სველი კოცნის კვალი დავუტოვე... მაშინვე იმოქმედა და ბექას მტელ სხეულზე ბუსუსებმა დააყარა... ამ ფაქტით გათამამეულმა უფრო და უფრო მოვუმატე კოცნას და ნელ ნელა გადავედი ტუჩებისკენ.... დანისნულების ადგილთან მისვლის თანავე ავწიე თავი და მისი დახუჭული თვალების შემხედვარე ბოროტულად გავიცინე.. ნელა დავუკოცნე ორივე ტუჩი.. მანაც ამ ფაქტით გათამამებულმა ხელები შემომაწყო წელზე და მისკენ უფრო მიმიქაჩა... დახლზე შემომსვა და უფრო მომტხოვანდ დამიწყო კოცნა... გაბრუებულმა მხოლოდ ის მოვახერხე ტუჩზე კბილები დაამეჭირა, რომ სიამოვნების ხმები დამეხშო... პიკი იყო, როდესააც ბექას ცხელი ტუჩები ვიგრძეენი მკერდზე და აქ უკვე თავი ვეღარ შევიკავე... თუმცა მალევე გამახსნედა ჩემი გეგმა და კოცნის ინიციატივა ამჯერად მე ავიღე... როგორც კი ჰაერი ჩავისუნთქე ბექას მოვშორდი და ყურში ვუჩურჩულე - ოთხით ორი...
ლოყაზე ვაკოცე და დავტოვე სამზარეულოში ჰორმონებ ათუხთუხებული.... იქვე დაგდებულ ქვაბებს ხელი დავავლე და მისაღებ ოთახში გავედი..
-სასტაავ გაიღვიძეთ დამალაგებიეთ სახლი და მერე დაიძინეთ...
თავის ტკივილის მიუხედავად დავიყვირე და ქვაბებიც შემოვცხე ერთმანეთს... რეაქცია ნოლი, ამიტომ იგივე გავიმეორე, ოღონდ ამჯერად უფრო ხმამაღლა და რამდენიმეს ამოზმუვლებაც მოყვა... ნახევარ საათთში უკვე ყველა ფეხზე იყო და სიცილით თ სირცხვილით ვიხსენებდით გუშინდელ ღამეს...
-აუ აუ ის თუ გახსოვთ აკო რო ატყდა ანამარიას სიყვარული უნდა ავუხხსნაო...
სიცილით ამოილაპარაკა გიომ და მოხარხარე ხალხი ხუთ წუთში გააჩუმა.. ყველამ ერთმანეთს გადახედა და მზერა ცისარტყელასავით აჭრელებულ ანამარიაზე და აკოზე გააცერეს... ანამარიამ გაფართოებული თვალებთ გადმომხედა და ნიკას სახის დანახვისას ჩემ ზურგს ამოეფარა...
-მარიამ შენ უთხარი?
ჩუმად მითხრა და გაბრაზებულ ნიკას მზერა აარიდა... უარყოფის ნიშნად თავი გავაქნიე და ბექას მიშველე თვალებით გადავხედე.. ისიც ნელი მოძრაობით წამოვდა ცემკენ და გვერდზე დამიდგა.. ყველას გაოცებისგან ტვალები გაფართოებულები უყურებდნენ ორ აჭარხლებულ სახეს და ვერ გაერკვიათ, სიმთვრალის გამო იყო თ რეაოლაბში ხდებოდა ყელაფერი...
-ნიკა არ გინდა ეხლა ძმური გამოხტომები გთხოვ
საშინელი დუმილი ბექამ დაარღვია და ნიკას გადახედა.. ანამარიამ გაფართოებული თვალებით გადომხედა და ხელი ხელზე მაგრად მომიჭირა.. დამშვიდების ნიშნად ღიმილით გადავხედე და ვანიშნე დამსვიდებულიყო..
-რას ნიშნავს შე*ემა დავმშვიდდე... ჩემ ძმაკაც ჩემი და უყვარს და ამას ეხლა ვიგებ.. ამას როგორ ეგუები ბექა ნუ გამაგიჟე....
უკვე ყვირილზე გადავიდა ნიკადა ელნელა ქინ მოიწევდა.. შეშინებული ანამარია უფრო ამომეფარა და ვიგრძენი როგორ დამისველა მლაშე სითხემ....
-ბექა ანამარია ნერვიულობს არ იჩხუბოთ ამის გამო...
შევეცადე ჩუმად მეთქვა და მკლავზე მუდარის ნიშნად ჩემოვქჩე... ნელი მოძრაობით გადახედა ანამარიას და ისვ გაბრაზებულ ნიკას მიუბრუნდა...
-ნიკა ექვსი თვის წინ ჩამოხვედი გერმანიიდან და ნამდვილად არ იცი როგორია აკო სინამდვილეში, მე არ ვარ იმის წინააღდეგი რომ მათ ურთიერთობა ქონდეთ... აკოზე უკეთეს ატრონს მე ანამარიასთვის ვერ ვიშოვი და დარწმუნებული ვარ არც იშოვება, მაგრამ აკომ იცის ერთი ცრემლიც ჩემი დის თვალზე მის გამო და სიცოცხლეს გამოემშვიდობება..
ღიმილით გადახედა აკოს და ატირბუი ანამარია გულში ჩაიკრა..
გაღიმებულმა გადავხედე ორივეს და გაოცბეულ ბავშვებს გავხედე... ყველას მზერა ამჯერად და ძმისკენ იყო მიმართული და ყურებმდე იცინოდნენ... მალევე შერიგდნენ ნიკა და ანმარიაც და დართეს ნება ყოლოდა შეყვარებული.. დიდხანს იყვენ ცახუტებულები ახლად გამომცხვარი წყვილლი და ბედნიერებსი ცრემლებს ანთხვედნენ...
-ძაან ნუ გაგიტკბებათ ეხლა, ნუ გავიწუდება ძმები აქ ვართ..
ღრენით მიუგო ნიკამ და სამზარეულოდან გავიდა... გამეცინა მის ბავშვურობაზე და თვალებ გაბრწყინებულ ანამარიას ჩავეხუტე...
-მადლობა ყველაფრისთთვის მარიამ...
ტრილის პირას მისულმა მითხრა და უფრო ძლიერად ჩამიხუტა...
საათ ნახევარში ყველა თვთავიანთ სახლებში გადანაწილდნენ და დავრჩით მხოლოდ მე და ბექა....
-აუუუ სარეცხია გასაფენი...
გონება წამხდარმა დავიბუზღუნე და ბექას გადავხედე...
-კიდე რისი გეშინია მარიამ?
ჩემიი ბუზღუნი დააიგნორაა და ინტერესიანი თვალებით გადომხედა..
-გველის და ვირთხის..
დაუფიქრებლად წამოვიძახე და სხეული ზანტად წამოვწია ტახტიდან... აბაზანიდან სარეცხით სავსე კალათი გამოვიტანეე და აივანზე გაედი სარეცხის გასაფენად...
-მე გავფენ გინდა?
აივნის კართან დამეწია ბექა და კალათი გამომართვა..
-ამმმ კაი... მე ყავას გავაკეთებ...
გამიკვირდა მისი ესეთი საქციელი თუმცა მაინც დავთანხმდი...... სამზარეულოში შევედი და ყავის გამზადება დავიწყე..... ორ წამში კი ჩეემ წინ დიდი ნაცრისფერი არსება გაჩნდა... გაანალიზების თანავე ბოლოხმაზე ვიყვირე და დუღარე წყალი პირდაპირ ხელებზე გადამესხა.... -აუუუუუუ ბექააა...
სიმწრისგან ჩემი ხმაც ვერ ვიცანი და ტკივილისგან უარესდა ავტირდი... მალევე სამზარეულოს კარების ხმა გავიგე, მაგრამ ტკივილისგან იმდენად ვტიროდი ყველაფრის ხმას ფარავდა...
-მარიამ რა დაგემართ? რა ხდება?
შეშფოთებული ბექა ჩემთან დაიმუხლა და ეცადა წამოვეყენებინე......
-აუ ბექა მტკივა... დავიწვი ბექა.. მტკივა... აუუუუ
საშინეკმა წვის შშეგრზნებამ დამმიარა და უარესად ავტირდი... მალევე ვიგრძნეი წელზე ბექას ხელები, შემდეგ კი ცივი ჰაერი, რომელიც სასიამოვნოდ მელამუნებოდა ტირილისგან აწიტლებულ სახეზე და ოდნავ მაინც მიგრილებდა დამვარ ხელებს.....
-სად მივდივართ?
დაბოხებული ხმით იმდენად ჩუმად ამოვილაპარაკე მეთვითონს ძლივს გავიგე და დავეჭვდი ბექა გაგებდა თუ არა, აამიტომ კიდევ ერთხელ გავუმეორე...
-სავადმყოფოში მარიამ, მეშინია რამე სერიოზული არ იყოს..
შეშინებულმა ამოილაპარაკა და მანქანა ადგილს მოწყდა... ხუთ წუთში უკვე ექიმის კაბინეტში ვიჯექი და ხელს მითვალერებდა.. ტკივილს იმდენად შევეჩვიე, რომ ტირილის თავიც აღარ მქომდა... ბექა ანერვიულებული დადიოდა ოთახში აქეთ იქით და წარამარა ექიმს ეკითხებოდა იყო სერიოზული თუ არა რამე...
-დამშვიდდით.. ყველაფერი კარგადაა.. სერიოზული არაფერია, მცირე დამწრობაა, მალამოებს გამოგიწერთ და დღესვე იყიდეთ, რომ ხელმა მალევე გაგიაროთ... ცოტახან ერიდეთ წყალთან ურთიერთობას და მსგავს რაღაცეებ, რააც შეიძლეება ხელზე ისე სეგეხოთ, რომ დამწვრობა გაამიზეზოს ან დნავ მაინც გატკინოთ... წარმატებებს გსურვებთ...
ფურცელი გამომაწოდა და ოთახიდან გაგვიშვა...
გზაში თავჩაღუნული ვიჯექი და დამწვარ ხელს ვუყურებდი...
-მაპატიე რა არ მინდოდა, არ მეგონა თუ ესე ცოტახანს გაძლებდა წებო...
სინანულით ამოილაპარაკა და მანქანის სიჩარე შეანელა..
-არაუშავს..
ორაზროვნად ჩავილაპარაკე და გზას გავხედე.
-დანაშაული როგორ გამოვისყიდო?
-ძალიან შეგეშინდა?
კითხვას თავი ავარიდე და თვალებში შევხედე....
-კი ძალიან, ოღონდ მართლა..
გულწრფელად მითხრა და ტუჩისკუთხეში ოდნავი ღიმილი შეეპარა...
-არაუშავს მოგიხდება....
გავუღიმე და გზას გახედე..
-ეგრე ხო პატარა ქლბატონო.. კარგით, პიცა თუ ნაყინი?
სალაპარაკო თემა მაშინვე შეცვალა და არჩევანის წინაშე დამაყენა...
-ამმმმ ორი დიდი საოჯახო ნაყინი და სახლში რამე ფილმს ვუყუროთ...
ახალი იდეა წამოვჭერი დ ყურებამდე გაღიმებულმა გავხედე მოცინარ ქმარს.. მნქანა გააჩერა და აფთიაქში გადავიდა... ორ გზაზე ვიდექით...
-საწამში კი სუპერმარკეტისკენ მიმავალ გზაზე ვიყავით..
-შოკოლადის, ვანილის თუ შერეული?
-შოკოლადის და დიდი
ხელებით ზომა ვანისნე და გავეკრიჭე...
მანაც თავი გააქნია და მანქანიდან გადავიდა... თხუთმეტ წუთში უკვე სახლში ვიყავით და გემრიელად შევექცეოდით ორივე ჩვენ ჩვენ ნაყინებს...
როდის ჩემძინა ვერ გავიგე, მაგრამ გარკვევით ვიგრძენი წელზე ხელები, მერე ცივი მატერია და ცხელი ტუჩები შუბლზე....