ანასტასიასთან :
ვიგრძენი როგორ შეეხო მისი ტუჩები ჩემს მკერდს რომელც პიჯამოს მაისურიდან საკმაოდ მოჩანდა. რამდეიმე წამი დამჭირდა სიტვაციის გასაანალიზებლად, სწრაფად ვკარი ხელები მკერდზე , რეაქციაარ ქონია კვლავ გააგრძელა კოცნა,შეშინებული ვაცეცებდი აქეთ იქეთ თვალებს ბიჭთანასე ახლოს ცხოვრებაში პირველად ვიყავი და თანაც ასე უცნაური ურთერთობა მქონდა მასთან.
- ალექსანდრე - ჩუმად ამოვიტირე და უნებურად გადმომივარდარამდენიმე ცრემლი. ჩემი სიტყვების გაგონებისას უცბად შემომხედა თვალებში თვალები გაუფართოვდა სწრაფად წამოდგა ლოგინიდან და ქვე მდგარ სავარძელს ფეხი წამოკრა -
- ჯანდაბა რას ვაკეთებ - მხოლოდ ამ წინადადებას იმეორებდა და კედელს გამეტებით ურტყავდა მუშტებს, შეშინებული წამოვხტი ლოგინიდან დამასთან მივედი -
- ალექსანდრე რას აკეთებ - ცრემლებმა გაიკვლიეს გზა ჩემს სახეზე როცა მისი ხელებიდან წამოსულ სისხლს შევხედე ,კედელს თავი მიანებამე მომიტრიალდა ჩემი სახე ხელებში მოიქცია და რაღაც ამოუცნობი მზერით შემომხედა -
- მაპატიე კარგი ? გთხოვ , ვიცი ნამდვილი სი**ვით ვიქცევი და შენარ იმსახურებ ამას. შენ... ჯანდაბა შენ სულ რაღაც 17ის ხარ ბავშვი ხარ მე კი რა სისულელეებს ვაკეთებ - ისევ მომშორდადა კიდევ ერთხელ მიარტყა ფეხი სავარძელს , გაოცებული ვუყურებდი მის ყოველ მოქმედებასდა მის სიტყვებს ვაანალიზებდი. მართალი იყო იმაში რომ პატარა ვიყავი და ეს ყველაფერი ჩემთვის პირველი იყო და არ მინდოდა სე გაურკვევლად ყოფილიყო ყველაფერი მაგრამ არც ვადანაშაულებდი და არც გაბრაზებული ვიყავი მასზე. ხელი მის ხელს მოვკიდე რაზეც შეწუხებულმა შემომხედა -
- დაჯექი - უემოციოდ ვუთხარი დალოგინისკენ მივუთითე - სად გაქვს პირველადი დახმარების ნივთები ? - ისე ვუთხარი არც შემიხედავს , სააბაზანოშიაო მიმითითადა მეც სწრაფად შევედი სააბაზანოში იქედან კი პატარა ყუთით დავბრუნდი ჯერ ცალიხელი გავწმიდე სისხლისგანდადავუმუშავე შემდეგ მეორე, გაოცებული უყურებდა ჩემს მოქმედებებს. როცა მოვრჩი ნივთები ისევ სააბაზანოში დავაბრუნე და გასვლას ვაპირებდი როცა კარებთან მისმა ხელმა შემაჩერა და კვლავ კარებს ამაკრო. შეშინებული თვალებით ვუყურებდი -
- რატო არაფერს არ მეუბნები ანასტასია , თქვი რამე გამლანძღე თუნდაც გთხოვ - თვალებში მიყურებდა და ლოყაზე მეფერებოდა , მისი ხელები მოვიშორე და უემოციოდ შევხედე -
- სათქმელი არაფერია ალექსანდრე , ორ დღეში მე ჩემს გზაზე წავალ შენ კი შენსაზე, ერთმანეთს შეიძლება აღარც კი შევხვდეთ. ასე რომ სათქმელი არაფერი მაქვს - კარები გამოვგლიჯე და ოთახისკენ წავედი , თუმცა გავიგონე როგორ შეიგინა და სავარაუდოდ კარებს დაარტყა მუშტები. ოთახში უკვე ტირილით შევედი და გამიხარდა რომ მარიამი ჯერ არ იყო მოსული. არ მინდოდა ეს ყველაფერი სცოდნოდა არცაა საჭირო ალექსსანდრე მეთამაშებოდა რაც ჩემთვის მიუღებელია. ჯობს თუ აღარ გავეკარები მის სიახლოვეს ეს ბოლო ორი დღე. პირსახოცს და საცვლებს ხელი დავავლე და სააბაზანოში შევედი.
მარიამთან :
მის ესზოში ჯდომის შემდეგ ძალიან რომ დაგვიანდა დამიანეს ოთახში ავედით და იქ დავიძინეთ. ცალცალკე ლგნებზე გვეძინა. გული სავსე მქონდა დადებითი ემოციებით. თვალები რომ გავახილე ჯერ გავაანალიზე სად ვიყავი, მერე იმასაც მივხვდი რომ ლოგინში უკვე მარტო აღარ ვიწექი, ღიმილით გადავხედე ჩემს გვერდით მწოლიარე დამიანეს რომელსაც მშვიდად ეძია , ხელებით ვეფერებოდი სახეზე და ბედნიერებისგან ვიღიმოდი როცა შეიშმუშნა ხელი გამოვწიე ერთი ამოიოხრა -
- დააბრუნე უკან ხელი ქალბატონო - თვალგაუხელლად მითხრა და ხელით ჩემი ხელი მოძებნა და სახეზე დაიდო.მეც გავაგრძელე მის სახეზე მოგზაურობა, ცოტახანში სახე მისკე მივწიე. ჯერ შუბლზე ვაკოცე რაზეც სასიამოვნოდ ამოიზმუვლა დამიანემ, მერე რივე ლოყა დავუკოცნე ბოლს თვალებზე გადავედი.სწრაფად გაახილა თვალები და წამში მის ქვემოთ მომიქცია. - რაღაც გამოგრჩა ქალბატონო სიცილით მიყურებდა, სწრაფად დაიხარა ჩემსკენ და მისი ბგეები ჩემსას მიაწება, ხელი თმებში შევუცურე და უფრო მეტად ახლოს მოვწიე ჩემსკენ, რაზეც ეშმაკურად ჩაიცინა ჩემს ტუჩებს მოწყდა და ახლა მან დამიკოცნა მთელი სახე რაზეც ვკისკისებდი, სხეულში კი ბედნიერებისგან გამოწვეულ გრძნობებს განვიცდიდი. სახის მოფერების შემდეგ უბრალოდ გვერდზე მომიწვა და მის მკლავებში მომიქცია, თავზე მაკოცა - ყველაზე ბედნიერი დილაა ჩემს ცხოვრებაში ქაჯო , ვისურვებდი ყოველ დილას ასე გაგეღვიძებინე პატარა ეშმაკუნა - ჩაიხითხითა სამაგიეროდ იდაყვი ჩავარტყი მუცელში -
- მიყვარხარ - ღიმილით ვუთხარი და ხელი სახეზე ჩამოვუსვი -
- შენ არ იცი მე როგორ მიყვარხარ - ცოტახაში განვაცხადე რომ სახლში უდნა დავბრუნებულიყავი ბევრი იწუწუნა მაგრამ ბოლოს მაინც გამაცილა. სახლთან მისულმა რამდენჯერმე მაკოცა და ძლივს დავუსხლტი ხელებიდან. მეორე სართულზე ასასვლელი კიბეები სწრაფად ავირბინე ერთი სული მქონდა ანასტასიასთვის მომეყოლა ყველაფერი, ქალბატონი სააბაზანოში იყო თუმცა მალევე გამოვიდა.
ანასტასია :
საააბაზანოში ყოფნას დიდხანს მოვინდი იქედან კი საცვლების ამარა დავბრუნდი, თავის საწოლზე ბედნიერებისგან გაბრწყინებული მარიამი იწვა სწრაფად მივუწექი გვერდით და ხელები შემოვხვიე, მარიამმაც მომხვია ხელები და ბედნიერებისგან ამოუზმუვლა. ვაიძულე ყველაფერი დეტალურად მოეყოლა -
- აუ შენ არ იცი რა ბედნიერება ყოფილა საყვარელი ადამიანის გვერდზე გაღვიძება - ბედნიერებისგან თვალები უციმციმებდა, უცბად დილანდელმა იციდენტმა გამიარა ტვალწინ და სახე მომეღუშა, სწრაფად გავიფანტე გონებიდან ყველა ეს აზრი და მარიამს გავუღიმე. ნამდვილად მიხაროდა მისი ბედნიერება.
- მარიამ იცი მინდა დღეს საღამოს წავიდე თბილისში - ამოვიჩურჩულე ნამდვილად მიდოდა აქედან წასვლა ისედაც 2დღეში წავიდოდით თუმცა ალექსანდრეს ახლსო ყოფნა აღარ მინდოდა -
- რატომ ? მოხდა რამე ? ისევ ალექსადრემ ხო არ გითხრა რამე ? - შეწუხებულმა შემემოხედა მარიამმა -
- არა მარუს მამა და დედა მომენატრნენ უბრალოდ - ცრემლები მომადგა პირველად ვატყუებდი დაქალს ისიც მის გამო ღმერთო ! ჯადაბა -
- კარგი გოგო რა გატირებს წადი , თან მგონი ნიკოლოზი მიდის დღეს და იმას გაყევი - ღიმილით მომეფერა სახეზე -
- კარგი - თავი მის კისერში ჩავრგე და გავჩუმდი. ცოტახანში კარი გაიღო და იქ ალექსანდრე გამოჩნდა რომელიც გაფართოებული თვალებით მიყურებდა ვინაიდან მარტო საცვლებით ვიწექი -
- არანორმალურო დაკაკუნება არ გასწავლეს ? - შეუღრინა მარიამმა -
- ბოდიში -ჩუმად ამოილუღლუღა და გარეთ გავიდა - მინდოდა მეთქვა ვჭამოთ ჩამოდითთქო - კარიდან მოგვაძახა -
- ჩამოვალთ მალე- მიაძახა მარიამმა , სწრაფად ჩავიცვით და დაბლა ჩავედით. საუზმე მივირთვით და შემდეგ მისაღებში მოვკალათდით -
- წავალ ნიკოლოზს ვეტყვი რომ მივდივარ - მარიამს შევხედე და ალეკოს მკლავებიდან დავაღწიე თავი. გული მწყდებოდა ალეკოზე და გიორგიზე მაგრამ იმედი მაქვს მეგობრობას თბილისშიც გავაგრძელებთ რასაც ვერ ვიტყვი ალექსანდრეზე -
- სად მიდიხარ ? - ღიმილით მკითხა გიორგიმ -
- თბილისშ ვბრუნდები - ვეცადე გამეღიმა -
- რატო ტო ? - შემომხედა ალეკომ - ხო რჩებოდი კიდევ ორი დღე ? ერთად წავიდოდით - გამიღიმა -
- ჩემები მომენატრნენ - დაბალხმაზე ვთქვი და ალექსანდრეს გავხედე რომელსაც ხელები დამუშტვოდა -
- ეე ცუდია - მომეხვია ალეკო , სწრაფად გადავედი ნიკოლოზთან და მოვახსენე ამბავი, მერე ისევ სახლში დავბრუნდი და ნივთების ჩალაგება დავიწყე.
- ცუდიააა რომ არ რჩები ეს ორი დღეც - შემომხედა შეწუხებულმა მარიამმა -
- არაუშავს მარუს ორდღეში ისევ ერთად ვიქნებით და მერე ზღვაზეც წავალთ გასარუჯად - შევეცადე ოპტიმისტურად მეთქვა -
- ჩემი გოგო - მომეხვია მარიამი -
საღამოს ნიკოლოზმაც გამომიარა ჩემი ჩანთები საბარგულში ჩააწყო. ყველა გარეთ იყო სათითაოდ ჩავეხუტე ყველას, ბიჭებმა თბილისშიც გვნახე ხოლმე არ დაგვივიწყოო, არც ჩვენ მოგანატრებთ თავსო. დამიანემ ბევრი მკოცნა და შენთან ერთად მოვდივარ მეც ზღვაზეო. ალექსანდრე უბრალოდ გადავკოცნე, არვიცი მომეჩვენა თუ არა მაგრამ შევატყვე რომ დასევდიანებული იყო. მარიამი ძლლივს გამომგგლიჯა ხელიდან დამიანემ და მეც სწრაფად ჩავჯექი ნიკოლოზის გვერდით.
გზა დამღლელი იყო თუმცა ნიკოლოზმა არ მომაწყინა. ძალიან მალე გამამხიარულა მისი სასაცილო ხუმრობებით. თბილისში საკმაოდ გვიან დავბრუნდით სახლის კარებამდე მიმატანინა ნიკოლოზმა ჩანთები ბევრი მაკოცა ჩამეხუტა და თავის გზას გაუდგა , ჩანთები მისაღებში შევაგორე, ჩემებს უკვე ეძინათ. კარები გააღებით ჩავკეტე ისევ და ჩემს ოთახში ავედი, სასწრაფოდ გადავივლე წყალი ტანზე. იქედა გამოსული კი მაშინვე დასაძინებლად დავწექი დაღლილს მალევე ჩამეძინა, დილით კი მამაჩემის თბილმა ხმამ გამაღვიძა რომელიც სახეს მიკოცნდა, ბედნიერებისგან ვჭყიტე თვალები და მოატრებულ მამიკოს ჩავეხუტე -
- როგორ მომენატრე მა - შუბლზე მკოცნიდა და ხელებს მხვევდა - ჩემი პატარა გოგო - ზედმეტად ემოციური ჩანდა მამა -
- მეც მეც ძალიან მომენატრე - ჩემს პატარა ხელებს მის წელზე ვხვევდი -
- მაპატიე მა ყურადღებას რომ ვერ გაქცევ საკმარისს, ვიცი რომ გწყინს საათზე მეტს რომ ვერ გნახულობ, მაგრამ შენზე საყვარელი ხომ იცი რომ არავინ მყავს, იმ ყველაფერსაც შენთვის ვაკეთებ ხო იცი - ლოყებზე მკოცნიდა და თან მელაპარაკებოდა. თავი ეგოისტად ვიგრძენი როცა ჩემი ბავშური წიკები გავიხსენე მის სამსახურთან დაკავშირებით და კიდევ უფრო მოვეხვიე -
- მიყვარხარ - ვუტხარი და გავიტრუნე მის მკლავებში, მალე მონატრებული დედაც შემოგვიერთდა და თბილი დილა გავატარეთ ჩემს ლოგინში ერთმანეთზე ჩახუტებულებმა.
*****
მადლობა ყველას ვინც კითხულობს
იმედია მოგეწონებათ, ამის მერე უკეთესი თავები მოდი