_არ მინდა შემეშვი_საწყლად ამოილაპარაკა ანკამ და გაბრძოლება სცადა
_გაჩუმდი...._მკაცრად დახედა ბიჭმა
_კიდევ იტყვის ჩემი რატომ გეშინიაო.._პატარა ბავშვივით დაბრიცა ტუჩები ანკამ,ერეკლეს მისი შემხედვარე გაეღიმა
_ბავშვი...._და მანქანის კარი გამოუღო_დაჯექი!
_არ დავჯდები..ახლავე გამიშვი ხელი!გამიშვი მეთქი!_და ხელი გამოგლიჯა
_დაჯდები თუ ...ძალა გამოვიყენო _ბრაზი დაეტყო ბიჭს ხმაში
_რაც გინდა ის გითქვია..ფეხს არ მოვიცვლი ამ ადგილიდან..
_მოიცვლი..ჩაჯექი ახლავე..
_არა მეთქი!_თქვა და წასვლა დააპირა..მაგრამ ერეკლეს ხელების გალიაში მოექცა ...გალიაში გამოკეტილ ბულბულს გავდა ამ მომენტში
_მიდი,,დაჯექი_თბილად გაუღიმა ბიჭმა
_არა..ვიყვირებ იცოდე_ხმა გაებზარა ანკას
_იყვირე.._მაგრამ ანკა ხმას არ იღებდა_რატომ არ ყვირი?
_ჩემს ნერვებზე თამაშობ?რა გინდა ჩემგან შემეშვი.._და ასლუკუნდა ,სახე მალე ცრემლებმა დაუსველა და ცხარედ ატირდა
_მოიცა ტირი?ტირი?_თითქოს რაღაც ჩაწყდა გულში ერეკლეს_რა სულელლი ბავშვი ხარ..მოდი ჩემთ.._და ხელები შემოხვია გულზე აკრა
_არ შემეხო..ვინ მოგცა მის უფლება?_მეტად ატირდა ანკა
_შემნა სყვარულმა ჩემო მტირალა_თმაზე აკოცა ბიჭმა
_სიყვარულმა?ჰაჰ ნუ მაცინებ რა.არ მჭირდება შენი სიყვარული მე..შემეშვი წადი..
_ვერა..ახლა კი წამოდი რაღაც მინდა გაჩვენო..
_არ გენდობი!_ამოისლუკუნა ანკამ
_არა...მენდობი_და უზადოდ გაუღიმა ბიჭმა
_არა!_გაჯიუტდა ანკა_არ გენდობი..მეშინია შენი..მეშინია-და ცრემლელი ხელახლა მოადგა თვალზე
_ხომ იცი რომ არაფერს დაგიშავებ?_სევდიანად გაუღიმა ერეკლემ
_არ ვიცი..შენ არ იყავი რამის ძმა რომ მომიკ..._და ნკას ტელეფონი ახმაურდა
_უპასუხე_უთხრა ერეეკლემ სევდიანი ღიმილით
_შენ დაგეკითხები ზუსტად ვუპასუხებ თუ არა_და ყურმილს ხელი დააჭირა_გისმენ გიუშ?
_ბავშვი.._ჩაილაპარაკა ერეკლემ
_როგორ ხარ ჩემო პატარა გოგო?
_კარგად გიუშ..კარგად შენ როგორ ხარ ? _არ შეიმჩნია ანკამ ახლა რა დღეშიც იყო
_არაჩვეულებრივად..ისეთი ამბავი მაქვს რომ უფფ_ყურმიოს იქეც გუილანად გაეცინა ბიჭს ხმაც ძალია ბედნიერი ქონდა
_რა მოხდა?_თვალები გაუბრწყინდა ანკას
_გავიარე..
_რა ქენი?_იფიქრა ყურები მატყუებსო
_გავიარე.ერთი ნაბიჯი გადავდგი...
_ჩემი სიცოცხლე..ცემი სიყვარული როგორ გამახარე ჩემო ბედნიერება ძალიან ძალიან მიყვარხარ .._სიხარულის ცრემლები წამოსცვივდა გოგონას ..ასეთი მგრძნობიარე იყო ანკა სიხარულს ბედნიერებას,მწუხარებას,ტკივილს,იმედგაცრუიებას,შიშს..თითქმის ყველა გრძნობას ცრემლით გამოხატავდა..გული ქონდა სათუთი.
_შენი დამსახურებით ჩემო პატარა..როდის მნახავ?
_ახლავე მოვალ_ერეკლემ მართალია ვერაფერი გაიგო მათი ნალამარეკევიდან,მაგრამ ბოლო წინადადებაზე ხელი გაიქნია..ვერსადაც ვერ წახვალ ეხლაო..ამასაც ვნახავო ანკამ ანიშნა ახლა თვალებით