სიკვდილზე ბევრი არმიფიქრია,მაგრამ ერთადერთი ისვიცოდი რომ საყვარელი ადამიანის გულისთვის დაუფიქრებლად დავთმობდი სიცოცხლეს
ემილი
-თანახმა ვარ!თანახმა ვარ!
დაუსრულებლად ვიმეორებდი
ალექმსმა ხელში აიტაცა და ჰაერში ატრიალიალებდა მომღიმარ და მოკისკისე ემილის,შემდეგ ნელა ძალიან ნელა დაუშვა მისი სუსსტი სხეული ძირს,თვალს არწყვეტდა მისთან ახლოს ძალიან ახლოს დაიხარა და მისტუჩებს ნაზად ეხებოდა არუნდოდა რამე ტკენოდა,კოცნიდა ემილიც და ისე გადაეშვა სიყვარულის მორევში თვითონაც ვერმიმხვდარიყო .უეცრად ზურგი აქცია ალექსმა
-არა არშმიძლია! ჯანდაბა! არშმიძლია! ისიც კიარშმიძლია გაკოცო.
ალექსი ჩემსკენ შემოვაბრუნე თვალებში. უყურებდი. მისი თვალები წითლად ელავდა.

-შეგიძლია! შენ ძლიერი ხარ!იმაზე ძლიერი ვიდრე გგონია! ფეხისწვერებზე დავდექი და ეხლა მე დავეწაფე მის ტუჩებს
როგორი დაუჯერებელიც არუნდა იყოს ის თავს იმორჩილებდა,წელზე ხელი მომკიდა თავისკენ მიმიზიდა,მე კი ხელები კისერზე შემოვხვიე.თვალები გავახილი და დავინახე წითალი თვალები სადღაც გამქრალიყო და მისი ცისფერი თვალები შემომცქეროდა, ეს წუთები ჩემთვის დაუვიწყებელი იყო.
სასტუმროში მივედით
-ემელი... მე....
-არგინდა.. ნურეფერს მეტყვი ვიცი..ვიცი არშეგიძლია.ჩემთვის ისიც საკმარისია ჩემს გვერდით რომ ხარ.ვუთხრი და მთელი ძალით ჩავეხუტე.
*****
კარლო
-ჯასპერ როგორ გადარჩი?
სასწაულად თქვა და გულიანათ გაიცინა
-აქ რისთვის დაბრუნდი?
-გავიგე ახალი შვილობილი გყოლია ის როგორრია? იმორჩილებს თავს?თუ მე მგავს?
-მას არფერი დაუშაო თორემ..
ჯასპერი ყელში წვდა კალოს და ჰაერში ასწია ის ძლიერი იყო ,ბევრად ძლიერი. ადამიანის სისხლი აძლიერებდა.
-ალექსი არაფერში მჭირდება მე უფრო მისი საყვარელი ადამიანით ვარ შეპყრობილი,,ემილი'' ჰო... ეხლა კარგად მომისმინე გადმომცეს, ემილი ალექსმა და არაფერს დავუშავებ თქვა და მთელი ძალით კედელს მიახეთქა კარლო და ოთახიდან გაუჩინარდა.
****
კარლო სახლში მივიდა და გზად ალექსს დაურეკა უთხრა ემილიც წამოეყვანა
ალექსმა მძინარე ემილი ცალკე ოთახში გაიყვანა კარი გაიხურადა მისაღებში გამოვიდა,კარის დაკეტვის ხმაზე ემილი შეირხა ,მერე ლაპარაკის ხმა მოესმა...ხვდებოდა რაღაც ხდებოდა და იმასაც ხვდებოდა რომ ალექსი არაფერს მოყვებოდა, ამიტომ გადაწყვიტა თავად გაეგო რახდებოდა.ფეხსაცმელი გაიხადა და ძალინ ფრთხილად ფეხის წვერებით მივიდა კართან ,ხმა გაურკვევლად მაგრამ მაინც ისმოდა
-კარლო რამოხდა?
-დაჯექი ალექს და მომისმინე!
დიდი ხნის წინ ერთ სოფელში გამომიძახეს ავადმყოფის სანახავად ,შავი ჭირი შეეყარა მაშინ არიყო წამალი და ვერაფერით გადავარჩენდი, შემეცოდა ახალგაზრდა ბიჭი სიკვდილისთვის და მასაც ვაჩუქე სიცოცხლე ,ის შენ არგგავდა დაუმორჩილებელი გახდა,სიშმაგემ გაიმარჯვა მასში.
სოფელში წავიდა და მთელი სოფელი ამოჟლიტა, თავისი მშობლებიც არდაინდო გესმის!მერე გადვწყვიტე ეს საზარელი არსება თავიდან მომეშორებინა სანამ გვიანი არიყო და დავწვი,არვიცი როგორ გადარჩა გესმის? არვიცი ,მაგრამ დღეს ვნახე , ემილი უნდა მისცე თუარა და მოგკლავს!ჯანდაბა!ეს ყველაფერი ჩემი ბრალია ის მერომ არგადამერჩინა ყველაფერი კარგად იქნებოდა. ამდენი ადამიანის სიკვდილი ტვირთად მაწევს და ეხლა საზღაურს ვიხდი.
-არა კარლო შენი ბრალი არარი..შენ კაი ადამიანი ხარ..შენ რაიცოდი რომ ეგრე მოხდებოდა...
-იცი როცა გადავწყვიტე სიცოცხლე მეჩუქებინა შენთვის მეშინოდა,ჯასპერს არდამსგავსებოდი....როცა გავიგე შენი დამოკიდებულება როგორ არგინდოდა გადაგცეულიყავი მონსტრად..მივხვდი რომ შენი ჯასპერს არ დაემსგავსებოდი,
ამ ყველაფერს ემილი ისმენდა, ისევ საწოლზე დაწვდა და თავი მოიმძინარა.
-კარლო არმანაღველებს. არა! თავს გავწირავ და ემილის არგავატან არა!
-რაგაც უნდა მოვიფიქროთ.მანმდე ემილი აქ იქნება. მას აქ საფრთხე არემუქრება,თქვა და ემილის ოთახისკენ აიღო გეზი კარები ფრთხილად გააღო და საწოლზე წამოჯდა უყურებდა ემილის როგორ მშვიდად ეძინა თმები ისევ სახეზე ეყარა, თმები გადაუწვია და შუბლზე აკოცადა ჩურჩულით უთხრა -შენს თავს არვის დავუთმობ ემილი არავის!
ემილიმ თვალები გაახილა

-ვიცი ალექს ყველაფერი ვიცი თქვენი საუბარი გავიგონე....მხოლოდ ერთი გამოსავალი არსებობს ალექს,მხოლოდ ერთი
ალექსმა გაკვირვებული მზერა მომაპყროა-ხოო .. მაინც რა?
-ვამპირად გადამაქციე ეხლავე!ამით შენც მშვიდათ იქნები...ეს...ადრეთუ გვიან მაინც მოხდება, მე მზადვარ!თმები გვერზე გადაიწია და კისერი გვერდით გადაწია თვალები დახუჭა
-ხოო .. მზად ხარ?!ალექსი მიუახლოვდა,თანხმობის ნიშნათ თავი დაუკრა ემილიმ
მისი სუნთქვა კისერზე ეფრქვევედა ემილის. ალექსი ნელა მიუახლოვდა და ნელა აკოცა კისერზე

-შენ გგონია როდესმე ტკივილს მოგაყენებ?გგონია ეგრე გაგიმეტებ?!მირჩევნია მოვკვდე ვიდრე ტკივილი მოგაყენო ჩემო სულელო თქვა და გულში ჩაიკრა
ემილი მიხვდა რომ მასთან ლაპარაკს აზრი არქონდა,ის არგადადგავდა ამ ნაბიჯს.
******
-ალექსს ოფისსში უნდა წავიდეთ...კაი მე თუ არამიშვებ შენ მაინც უნდა წახვიდე!
-ემილი ეხლა არა...არშემიძლია მარტოს ვერდაგტოვებ ,კარლო სავადმყოფოშია მეკი მარტოს ვერდაგტოვებ გაიგე!
ალექსის ტელეფონი აწკრიალდა
-გისმენთ
-ბატონო ალექს ოფისსში აუცილებლად უნდა მოხვიდეთ.მისტერ ჯასპერი ამბობს რომ გიცნობთ და გელოდებათ.
-მოვდივარ! თქვა და ტელეფონი გათიშა
-ემილი მე უნდა წავიდე და იცოდე სისულელე არგააკეთო კაი?!სახლში იყავი მალე მოვალ!
-კარგი წადი.მიხედე საქმეებს მე აქ ვიქნები
ალექსი წავიდა
სახლს ვათვალიერებდი მართლაც რომ გასაოცარი იყო ისეთი მყუდრო და კომფორტულად მოწყობილი, ყველაფერი ძვრიფასი. ჰქონდა,ალექსის სურათი დავინახე ჩარჩოში ჩასმული,ვუყურებდი.... როცა ჩემი ტელეფონი აწკრიალდა.
მესიჯი მომივიდა:თუ გინდა შენი საყვარეკლი ვამპირი გადაარჩინო ამ მისამართზე მოდი,არავის არაფერი არუთხრა თორე მოკვდება.....ნუთუ ალექს რამე შეემთხვა ნუთუ ჯასპერს ყავს...იმის გაფიქრებაც არმინდოდა რამე რომ მოსვლოდა თავს არვიცოცხლებდი....აუცილებლად უნდა წავიდე,მაგრამ მარტოს ვერ დავეხმარები.წერილის დაწერა გადავწყვიტე
ალექსი უნდა გადავარჩინო კარლო, ამ მისამარტზე მივდივარ.
წერილი დავტოვე და წავედი.
მივდიოდი და ბევრს ვფიქრობდი ნეტა ალექსი როგორ იყო....ჩემი სიზმარი გამახსენდა...არა!არა!ის ცოცხალი იქნება.ფიქრებიდან ტაქსის მძღოლმა გამომარკვია-ქალბატონო მოვედით,ფული გაუწოდე და მანქანიდან გადმოვედი.
მითითებულ ადგილას მივედი ძველი მიტოვებული შენობა იყო,ნელა ჩამოვწიე სახელური, შენობაში შევედი იქაურობა ობოების ქსელით იყო გაბმული,ძველი ნივთები იყო, ყველაფერს შმორის სუნი ასდიოდა,დავინახე შენობის შუაგულში მაგიდა ორისთვის იყო.სანთლები ანთებული იყო მაგადაზე.ვიცოდი ჯასპერი აქ იყო.
-ალექსი სად არი?!ვიცი აქ ხარ!გთხოვ მას არაფერი დაუშაო,გთხოვ....
სიბნელიდან მაღალი მამაკაცი გამოჩნდა წითელი აელვებული თვალები ქონდა აჩეჩილი თმებით და ირონიული ღიმილით ნელ-ნელა მოიწევდა ჩემსკენ
-შენი მოტყუება რა ადვილი ყოფილა თქვა და გაიღიმა
-რაგინდა?აქ რატო მომიყვანე ალექსი სადაა?
-ალექსი აქარაა და არც ყოფილა ,მაგრამ არიდარდო მოვუყვები შენი სიკვდილის ისტორიას -თქვ და შუა ოთახში მდგარ მაგიდისკენ დაიძრა და სკამი გამოწია
და მანიშნა დავმჯდარიყავი,მეც ნელა მივდიოდი მასთან,სკამზე ჩამოვჯექი
-უშიშარი ყოფილხარ, მაგრამ იცი რა ჩემთან არგაგივა ეგეთი საქციელი ალექსი არგეგონო,თმაში ხელი მტაცა და ძლიერად დამქაჩა, თვალებში მიყურებდა
-ეხლა კარგად გავერთობით,ისეთი კარგი სურნელი გაქვს,მადის ამძღველი შენი სისხლი კი ისე მიზიდავს,მიკვირს აქამდე რომ ხარ ცოცხალი მაგრამ ეგ არაფერი
-მიდი მთხოვე....შემევედრე რომ არმოგკლა!ირონიულად იღიმოდა
გაუნძრევლად ვიჯექი სკამზე.....წინააღმდეგობას აზრიც არქონდა ვიცოდი რასაც გააკეთებდა
-მე გამოვასწორებ ამ შეცდომას...იმას გავაკეთებ რაც ალექსმა ვერშეძლო თავი გადააწევინა ძალით და კისერზე,კბენას აპირებდა როცა.............