იქ მისვლისას ნამდვილად გაოცებული დავრჩი ჩემს წინ ძალიან სიმპათიური ბიჭი იდგა სიმართლე გითხრათ თავად გაკვირვებული არჩანდა თითქოს იცოდა ვის ელოდებოდა მეც მივუახლოვდი და მივესალმე
-გამარჯობა
-გამარჯობა დაჯექი
-მე დემეტრე დადეშქელაინი ვარ
-სასიამოვნოა თიკო ყიფშიძე
-ჩემთვის ორმაგად სასიამოვნოა მითხრა და გამიღიმა
მისმა არაჩვეულებრივმა ღიმილმა თითქოს დამაბნია და სხვა განზომილებაში გადამიყვანა, გონს მალევე მოვედი და საუბარი განვაგრძე
-იქნებ ჩემი მობილური დამიბრუნო
-რათქმაუნდა აქ ხომ სწორედ ამიტომ ხარ
-კი მობილურის გამო ნაძალადევ პაემანზე
-ზოგჯერ ნაძალადავები უფრო სასიამოვნოა
-შეიძლება დმეტრე რაგაც გკითხო?
-მკითხე გისმენ
-რატომ დაპატიჟე გოგო პაენაზე რომელიც არც კი იცი ვინაა და როგორ გამოიყურება?
ჩემს ნათქვამზე გულიანად გაიცინა მე კი ამაზე ნერვები მომეშალა
-სასაცილო ვთქვი რამე?
-შენ როგორ ფიქრობ არ ვიცოდი ვინ იყავი?
-იცოდი?
-კი
-იქნებ მითხრა საიდან
-როდესაც მარშუტში შენი მობილური ვიპოვე მთავარზე შენი ფოტო ეყენა სიმართლე გითხრა მომეწონე და გადავწყვიტე უფრო მეტი ფოტო მენახა და უკეთ გამეგო როგორი იყავი ვინაიდან პაროლი გეყენა ტელეფონზე მომიწია ჩემი ძმაკაცის დახმარებით პაროლი გამეტეხა ამიტომ კარგად ვიცოდი დღეს ვინ უნდა მენახა
-ეს ყველაფერი კარგი მაგრამ ეხლა უნდა წავიდე სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა დემეტრე
-მე გაგაცილებ მანანით ვარ და გაგიყვან
-არ მინდა ჩემით გავალ
-კარგი რა ნუ ჯიუტობ გაგაცილებ
-ფეხით სიარული გიყვარს დემეტრე?
-კი რატომ მეკითხები
-გავისეირნოთ ფეხით და თან გამაცილებ კიდეც
-იმედია შორს არ ცხოვრობ
-არა ნუ გეშინია არ დაიღლები
გზაში უამრავ რამეზე ვილაპარაკეთ დემეტრე თბილისში სწავლობ ბიზნესზე დედის ერთაა და ძალიან განებივებული თან საყვარელი
-თიკო ბედისწერის გჯერა?
-ბედისწერის?
-ხო ბედისწერის
-კი და რატომ მკითხე?
-იქნებ ჩვენი შეხვედრა ბედისწერაა იქნებ შენ ჩემი ბედისწერა ხარ
-შეიძლება ან იქნებ უბრალოდ დამთხვევაა
-მე დამთხვევების არ მჯერა
-უკვე მოვედით მადლობა მოცილებისთვის
-არაფერს ეხლა წვალება აღარ დამჭირდება უკვე გავიგე სადაც ცხოვრობ
მის ამ სიტყვებზე გამეცინა დავემშვიდობე და სახლში შევედი,მასზე ფიქრები ამეკვიატა ვფიქრობდი დღევანდელ დღეზე და მეღიმებოდა ,მერე ვიმეცადინე და დავიძინე.დილით მობილურის ხმამ გამაღვიძა
-გისმენთ
-ეხლა არ მითხრა მეძინაო
-რომელი ხარ
-დემეტრე ვარ
-ჩემი ნომერი საიდან?თუმცა შენ ხომ ჩემი პაროლი გატეხე
-თიკო ძალაინ გამახარებ ამ სიცივეში გარეთ თუ არ გამყინავ და მალე გამოხვალ
-შენ რა ჩემს სახლთან იცდი?
-ხო და მალე თუ არ იზავ გავიყინები
-კაი მაცადე მოვწესრიგდები და გამოვალ
სწარაფდ წამოვფრინდი მოვემზადე გარეთ გავედი იქ ნამდვილი სანახაობა დამხვდა სწორედ ასეთი უნდა იყოს საუკეთესო დღის დასაწყისი,უზარმაზარი ვარდების თაიგულით ხელში იდგა დემეტრე ჩემი სახლის კარებთან


აბა ბავშვებო როგორია?