15 წუთია აქ ვდგავარ და კიდე არ მოსულან. ერთ დღეს მართლა შემომაკვდება ორივე, არცერთს არუნდა ქონდეს მობილური, მაინც არასდროს პასუხობენ-ჩემთვის ვწუწუნებდი და მოთმინებით რომელიც მალე აივსებოდა "TBILISI MALL"-ში ველოდებოდი ნანოს და თათას
-ელეე მოვედიიით-უკნიდან ჩუმად მომეპარა თათა.
-ამის მერე ნახევარი საათით გვიან მოვალ, რომ თვენ აღარ გელოდოთ ხოლმე-ვთქვი და ორივეს სიცილი აუტყდა
-კაი რაა, რამოხდა 2 წუთით დაგვაგვიადა-თქვა ნანომ და საათს ეშმაკური სახით დახედა.
-ახლა მესმის რატომ არ გყოლიათ არცერთს მათემატიკაში 6 ზე მაღალი-გამეცინა და საპასუხოდ ორივესგან ისეთი სახე მივიღე თითქოს ეგენი მელოდებოდნენ ნახევარი საათით.
-კაი ვნახოთ რამე თორე ყველაფერი საყიდელი მაქვს აღარაფერი აღარ მომწონს ჩემი ტანსაცმელიდან-წუწუნებდა ნანო.
ნანოც და თათაც ბავშვობის მეგობრები არიან ,ოჯახებით ვმეგობრობთ და როგორც დები ისე ვიზრდებით.დეაჩემი, ეკა ვაშაკიძე, ისე უყურებს ორივეს როგორც თავის შვილს.
მე 18 ის ვხდები ამ ზაფხულს, ნანო 1 წლით არის ჩემზე დიდი და ამის გამო ზაფხულში 1 კვირა გადაბმულად ვერთობით, ხოლო ნანო 1 წლით არის ჩვენზე დიდი და ისე ზოგჯერ ისე გვარიგებს ეკას ვეძახი ხოლმე
-ნანო, ლუკას არ დაურეკავს?
-ძაან გთხოვ ნუმახსენებ მაგ მათხოვარს, კარგ ხასიათზე ვარ-სიცილით მიპასუხა და გააგრძელა კაბის არჩევა
-ანუ როგორც იქნა მორჩა ხო ყველაფერი?-ფეხსაცმლის სექციიდან ჩაერთო ჩვენი დედობილი თათა.
-კი კი "როგორც იქნა"- უემოციოდ გააგრძელა ნანომ ტანსაცმლის დათვალიერება.
როცა სამივემ რაც გვინდოდა როგორიც გვინდოდადა რამდენიც გვინდოდა ყველაფერი ავარჩიეთ, ვიყიდეთ და სახლში ისეთი დაღლილი მოვედით მეგონა რომ მარადიულ ძილში გადავვარდებოდი და არასდროს გავიღვიძებდი.
-დეე სახლში ხარ?
-კიი ელე გამოდი სამზარეულოში ვარ.
გავედით და ეკა როგორც ყოველთვის ყავას სვავდა და დაქალს ელაპარაკებოდა მობილურზე.
-კაი ნიინ მერე გადმოგირეკავ მოვიდნენ გოგოები...რაქენინით აბა გამოაცარიელეთ მაღაზიები?
-არავის არაფერი არ დავუტოვეთ-ბედნიერი სახით უთხრა ნანომ და ყურებამდე გაიღრიჭა.
-გავალთ დე ოთახში თორე ძაან დავიღალეთ ამდენი სიარულით.
შევედით ოთახში და ბედნიერი სახით კიდევ ერთხელ გადავათვალიერეთ ახალი ტანსაცმელი.
-დღეს ძაან დავიღალე არაფრის თავი აღარ მაქვს-ვბუტბუტებდი და საწოლს ვალაგებდი
-კაი რაა, დავისვენოთ და საღამოს გავიდეთ სადმე-თქვა ნანომ ზუსტად იმ სახით ძაღლს რომ გარეთ რომ უნდა გასვლა და პატრონს საცოდავი თვალებით რომ უყურებს.
-აუ ხო რაა, თან მე ვიცი ახალი ბარია რუსთაველზე და იქ გავიდეთ მომბეზრდა ეს ერთი და იგივე პონტები-მხარი დაუჭირა ნანოს.
-კაი ხოო თქვენთან შეწინააღმდეგებას რააზრი აქვს, სულ რომ არ მინდოდეს საწოლიანად წამიღებთ,პროსტა არგვინდა რა ეს ახალი ბარი წავიდეთ "four season"-ში, ბლინები მომენატრა.
-აუუ ნუიცი ხოლმე რაა, ვნახოთ იქნება უკეთესია.
-კაი, კაი. ოღონდ გაჩუმდით ცოტახანი დასვენება მინდა.
საღამომდე ისე ვიწექით თითქოს ენა გადავყლაპეთ, მხოლოდ ჩვენ სამნი და "aerosmith"-ის მუსიკებით გაბრუებული ოთახი.


პირველად გადავწყვიტე ჩემი მოთხრობის გამოქვეყნება ♥ იმედია მოგეწონებათ ♥
მითხარით რა გავაგრძელო თუ არა ♥
სივარულით Lunatic