-ზუსტად ვიცი ლუკა დაბრუნდა
ამბობდა გაავებული აბაშიძე და აქეთ-იქით მიმოდიოდა დერეფანში
-როგორ??
თქვა არანკლებ გარიზიანებულმა ლადომ და ყბასთან ახლოს ნაიარვზე ხელი გადისვა
ლევანი ადგილზე გაშრა თვალებში ტკივილი და მრისხანება ერთად ასახვოდა და ამ ემოციებს ვეღარ აკონტროლებდა
-ფუ ამის დედაც როგორ გამოუშვეს ეგ ნ*******ი
კიდევ უამრავ უხამს სიტყვას აყოლებს ლევანი და თითქოს ძალაგამოცლილი ეხეთქება სავარძელში.
-ვიცი ვიცი ვიცი
დროდადრო თავისთვის იმეორებდა აბაშიძე და თვალწინ უამრავი კადრი უელვებდა თვალწინ მისი დის ნიას ტკივილისგან დამანჭული სახე ლუკას ბოროტი ღიმილი,ნიას უსიცოცხლო სხეული და მისი ბოლო სიტყვები
-მიყვარხარ ლევანის უთხარი რომ ჩემი პირველი და უკანასკნელი სიყვარულია
ეს მისი ბოლო სიტყვები იყო
აბაშიძემ თვალები მჭიდროდ დააჭირა ერთმანეთს და სავარზელში დაჯდა სხვები მას უყურებდნენ ლევანი კი მხოლოდ მის ერთადერთ ნიაზე ფიქრობდა.
მალე ყველა გამოცოცხლდა უკევ თენდებოდა
-მოკლედ სოფელში ჩემს აგარაკზე უნდა გავგზავნო ჩემი ცოლი და ცოლისდა
სიჩუმე დაარღვია აბაშიზის მტკიცე ხმამ
-მარტო ვერ გავგზავნით
აქვე დაურთო ახვლედიანმა
-შენ გაგაყოლებ
-არა!
განაცხადა მტკიცე ხმით ახვლედიანმა
-არა უნდა წახვიდე
-მე კი გეუბნები რომ უნდა დავრჩე მე შენ გჭირდები
ამას მართლაც ვერ უარყოფდა აბაშიზე
-მარტო გავუშვა??
-ჩვენ გავყვებით
თქვა ლადომ
-რატომაც არა ლადო და ლევანი გავაყოლოთ (ახვლედიანი)
-არ ვიცი არ ვიცი
ყოყმანობდა აბაშიძე
-არ გვენდობი?
იწყინა ლადომ
-გენდობით მაგრამ..
ლევანს გადახედა რომელიც თითქოს ხელახლა ისმენდა ნიას სიკვდილის შესახებ და რომელმაც ახლახანს შეიტყო რომ მისი ფეხმძიმე ცოლი ლუკამ მოკლა.
-წავყვები
განაცხადა ლევანმა
-არ დავუშვებ რომ შენს ცოლს რამე დაემართოს
-კარგი ძმაო
თქვა შედარებით მშვიდი ხმით აბაშიძემ და ანდრონიკაშვილის პალატაში შესვლა გადაწყვიტა
მას მშვიდად ეძინა აბაშიზეს გაეღიმა არ შეეძლო მისთვის შეეხედა და მის გამობერილ მუცელს და მშვიდ სახეს არ გაებედნიერებინა
-გამარჯობა ჩემო პატარა
მიესალმა ბედნიერი ხმით ბავშვს და მოეფერა
-იცი როგორ მიხარია რომ მანდ უვნებლად ხარ??მაგრამ მამიკო მალე გამოდი რაა ძალიან მინდა შენი ნახვა
ესმოდა როგორ ელაპარაკებოდა მამაკცი ბავშვს და ეღიმებოდა ანდრონიკაშვილს
-დედიკო მართლა მალე უნდა გამოხვიდე თორემ მამაშენი გიჟდება
ამოილაპარაკა სითბოთი სავსე ხმით ანდრონიკაშვილმა
-დამცინე დამცინე
სევდიანი თვალებით გაეღიმა აბაშიძე
-ყველაფერს როდის მომიყვები?
-მაშინ როდესაც უსაფრთხოდ იქნები
-და რა მოხდება?
-აგარაკზე გგზავნით
-და შენ არ მოდიხარ?
-არა!
-რატომ?
-სიტუაცია ასე მოითხოვს
-კარგი
მშვიდად მიიღო ანდრონიკაშვილმა ყოველივე.თვალები ეხუჭებოდა აშკარად არ ეყო ძილი.
-კარგი დაიძინე
-არ წახვიდე
ამოიჩურჩულა ანდრონიკაშვილმა
-სანამ დავიძინებ აქ იყავი..მეშინია...
აბაშიძე მისმა სიტყვებმა შეაკრთო და ლუკას მიმართ კიდევ უფრო გაუძლიერდა სიძულვილი.
ამ დროს დემე ანკასთან იჯდა პალატაში და მის ანგელოზის სახეს დაჰყურებდა მის სახეზე ახლა ბავშვისთვის შესაფერისი სიმშვიდე სუფევდა ღრმად სუნთქავდა და სახიდან ყოველგავრი დარდი წაშლოდა.
ეღიმებოდა მისი დანახვისას ნუთუ მვინმეს შეეძლო დაეჯერებინა რომ ამ სახის მიღმა ვნებიანი,სექსუალური და ირონიით სავსე ქალი იმალებოდა??არა! ამას ვერც დემე იფიქრებდა რომ არა..
ფიქრი სხვა მწარე აზრმა შეაწყვეტინა ნუთუ შეეძლო ეს ადამიანი დაეკარგა?ის ხომ მხოლოდ ერთი დღის გაცნობილი ჰყავდა თუმცა გაცნობიდან ხომ მხოლოდ რამდენიმე წუთში აკოცა??დიახ ვეღარ გაუძლო მის მწვანე თვალებს და წითელ სავსე თუჩებს რომელიც ამდენად მათრობელი იყო ამიტომაც ბრაზობდა ანკა პირველივე დღიდან დემეზე.
მალევე ანკა საწოლში აწრიალდა შეჭმუხნულ წარბებზე ეტყობოდა რომ ცუდ სიზმარს ხედავდა
მალე ტირილიც დაიწყო და შეშინებულს თვალცრემლიანს და გაფითრებულს დემეტრეს მკლავებში გამოეღვიძა რომელიც მის დაწყნარებას ცდილობდა.
-კარგი უბრალოდ ცუდი სიზმარი იყო
-დედა! დედა!
ჯერ კიდევ ვე რმიმხვდარიყო რომ ეღვიძა და დაპანიკებული იმეორებდა ამ სიტყვას.
მალევე დაწყნარდა და გადაწყვიტა საავადმყოფოდან წასვლის დრო დადგაო
-სად უნდა წახვიდე შენი აზრით?
ისევ იგივე უხამსი მზერა მიაპყრო მამაკაცმა და თავით ფეხებამდე შეათვარიელა
-სად და სახლში მივდივარ
-ჰეი და მოიცა ამ ყველაფრის შემდეგ სახლში წასვლის უფლებას ვინმე მოგცემს?
-აბა სად წავიდე?
გაუკვირდა ანკას
-სად და აგარაკზე შენს დასთან ერთად
-აჰამ
მხოლოდ ესღა თქვა ანკამ და პალატიდან გავიდა მაშინვე ანდრონიკაშვილი ინახულა და გამზადებაში დაეხმარა.
ლევანმა აბაშიზე ცალკე გაიყვანა
-მე ჩემი ცოლ-შვილი ვერ დავიცავი მაგრამ გპირდები მას აუცილებლად დავიცავ
-ვიცი შენი იმედი მაქვს სწორედ ამიტომ განდობ ჩემი შვილის და საყვარელი ქალის სიცოცხლეს.
მთელი დღე ემზადებდნენ როგორც იქნა ჩაბარგდნენ და აგარაკზე ავიდნენ. იქაურობა ძალიან მოსწონდა ანდრონიკაშვილს, ძალიან მყუდრო იყო. შიგნით დიდი ბუხარი იდგა და ორი სარწეველა სკამი აქვე იყო პატარა მრგვალი ლამაზად მოჩუქურთმებული ხის მაგიდა ხის სკამებით. აქვე იდგა ორი მდივანი. ყველაფერი ხით იყო გაკეთებული და უზადოდ იყო მოჩუქურთმებული ხოლო სხვა ოთახში თაროები იყო გავსებული წიგნებით თან ეს მყუდრო ადგილი საკითხავათ გამოდგებოდა მაღლა სამი საწოლი ოთახი იყო ისინიც ძალიან სადა და ლამაზი.
-ძალიან მომწონს
ბედნიერება ვერ დაფარა ანდრონიკაშვილმა და აბაშიძეს ჩაეხუტა
-ვიცი ვიცი
გაეღიმა აბაშიძეს და თავი მის თმებში ჩარგო
მალე წყვილი მარტო დარჩა
აბაშიძემ დრო მოიხელთა და გოგონას ტუჩებს მოწყურებულივით დაეწაფა,ეალერსებოდა და მთელ სახეს უკოცნიდა რა თქმა უნდა სისხლი სახეზე მოაწვა გოგონას და გაწითლდა თავი ისე დახარა თითქოს ისევ სკოლის მოსწავლე იყო
-ძალიან მიყვარხარ გხსოვდეს ამას ვერ წაგვართმევენ
გამომშვიდობებასავით იყო ეს სერიოზული სიტყვები ანდრონიკაშვილისთვის და დენდარტყმულივით ახედა დასერიოზულებულ მამაკაცს.
-ამას რატომ ამბობ?
-ისე გეუბნები
თვალი აარიდა ქალის კითხვისნიშნებით სავსე თვალებს და ადგილიდან წამოდგა ამ დროს დემეც დაეშვა კიბეზე და თქვა
-წასვლის დროა ბარგი ადგილზეა ახლა კი დალაგდით
-მადლობ
გაუღიმა ანდრონიკაშვლმა და მასაც ჩაეხუტა
-ლევანი და ლადო აქ დარჩებიან თუ რამე დაგჭირდათ უბრალოდ უთხარით (აბაშიძე)
-კარგი
კიდევ ერთხელ უფრო მძლავრათ ჩაეხუტა მამაკაცს და სევდით სავსე თვალებით ჩახედა ასეთივე გრძნობაარეკლილ თვალებში.
არ ეუბებოდა მამკაცი რომ შეიძლებოდა გაუთვალისწინებელი რამ მომხდარიყო უბრალოდ ამ მდგომარეობაში ვერ ანერვიულებდა ქალს ისედაც რამდენი ანერვიულა მისი ცხოვრება შეცვალა და არივ-დარია.
გარეთ გასულს უცნაური შეგრძნება დაეუფლა თითქოს გული შიგნით დატოვა და მის ერთადერთ ძვირფას ადამიანს ანდო
-ჩემ გულს შენთან ვტოვებ გაუფრთხილდი
დაუბარა გოგონას და მანქანაში ჩაჯდა
დიდ ხანს უყურებდა ანდრონიკაშვილი სანამ მათი მანქანა თვალს არ მიეფარა
-წამოდი შეგცივდება
უთხრა მზრუნველად ირემაშვილმა და შიგნით შეიყვანა გათოშილი გოგონა რომელიც ვეღარაფერს გრძნობდა.

ბოდიშით ამაზე დიდ თავბეს ვერ დავდებ თ უფრო დიდი თავები გსურთ მაშინ ორ დღეში ერთხელ დადება მომიწევს
სიყვარულით
მე!