ხან რაზე იჩხუბეს ხან რაზე ირემაშვილმა და დემემ.აბაშიძეს ძალიან მობეზრდა კინოს ყურებაც არ აცადეს და მუდამ ერთმანეთის ქიშპში იყვნენ.
-კარგი რა დაგემარტათ??
ვეღარ მოითმინა აბაშიძემ
-რა მე რა დამემართა??
შეურაწყოფილი სახით გახედა აბაშიზეს ირემაშვილმა რომელიც საჭესთან იჯდა
-რა დამემართა და შენი მეგობარი მომაშორე ან გააჩუმე ან პირი აუკარი რამე ქენი თორემ მოვკლავ (ანკა)
-როცა ბრაძობ უფრო მეტად მომწონხარ
დაუჩურჩულა ყურთან დემემ და ანკას დააჟრიალა
-ხომ ხედავ როგორ მოქმედებს ჩემი სიხალოვე??
ჩურჩულებდა დემე.ამ დროს აბაშიძე და ანდრონიკაშვილი ყურადღებას არ აქცევდნენ მაათ და ერტმანეთს ესაუბრებოდნენ.
-უბრალოდ შემცივდა
სწრაფად მოიტყუა ანკამ და ტუჩებზე ხელი ჩამოუსვა
-და შენი რა გჭირს შენც გცივა?
ჩაეკითხა ირონილად ირემაშვილი და გვერზე გაიწია.
-ჯანდაბა
ამოიბუზღუნა დემემ
უკვე კარგად ბნელოდა თერთმეტი საათი იქნებოდა კინოს შემდეგ ივახშმეს და კარგი დროც ატარეს (თუ ამას კარგი ერქვა) ახლა კი სახლში მიდიოდნენ მაგრამ მოულოდნელად მოსახვევიდან გამოვარდნილმა მანქანამ სროლა დაუწყო
-დაწექით! დაწექით! ჯანდაბა!
ყვიროდა აბაშიძე და ცდილობდა ჩამოშორებოდა მაგრამ ორმა მანქანამ მოიმწყვდია და სროლა აუტეხეს მანქანას მთლიანად ჩაულეწეს მინები.ანდრონიკაშვილი აბაშიძეს ეხუტებოდა ირემაშვილი ახვლედიანს.
ანდრონიკაშვილს ეშინოდა ხმა ჩაუწყდა, გაინაბა, თითქოს გულიც გაუჩერდა მხოლოდ მამკაცის ნათქვამი
-დაწყნარდი
ამშვიდებდა
არც ირემაშვილი იყო კარგ დღეში მთელი ძალით ეკვროდა ახვლედნიანს და მთელი სხეულით კანკალებდა
აბაშიძეს უამრავი კითხვა უტრილებდა თავში უამრავი აზრი უკრთოდა და ვერ ალაგებდა თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა სიბრაზისგან.
როგორც იქნა წავიდნენ
-ხომ კარგად ხარ??
გაისმა მამაკაცის შეძრწუნებული ხმა როდესაც ანდრონიკაშვილის სახე დაინახა
-არა მეშინია
თქვა აკანკალებული ხმით ქალმა და გული წაუვიდა
-არა არა გამოფხიზლდი
ყვიროდა მამაკცაი და ქალის სხეული მანქანიდან გადმოჰყავდა ახლო მდებარე საავადმყოფოსთან ხელში აყვანილმა წაიყვანა.
ვინ იყო?ვინ გაბედა?? მამაკაცი დერეფანში ბოლთას სცემდა და გაყინული თვალებით დადიოდა რომელიც ყველას მოკლავდა ყველას ვინც გზაზე გადაუდგებოდა, ყველას ვინც მის ოჯახს საფრთხეს შეუქმნიდა.
-თქვენი მეუღლე კარგად არის უბრალოდ დიდი შიშის ბრალია გული ამიტომაც წაუვიდა
-კარგი ექიმო
ცივად გამოუვიდა სხვებზე გაბრაზებულ აბაშიძეს
ახლა დემეს დაურეკა ტელეფონზე
-რა ხდება??ანკა როგორ არის?
-ძმაო მინა ხელში შეერჭო ღრმად არ არის მაგრამ შიშისგან გულიც წაუვიდა და ახლა საავადმყოფოში მომყავს ტაქსში ვართ მალე მოვალთ
მალე დემემ საავადმყოფოში შემოაბიჯა
-რა მოხდა??ვინმე დაინახე?
იკითხა აბაშიძემ
-არა ვერაფერი შენ?
-არა ვერც მე
-იდეა ხომ არ გაქვს ვინ იყო?
-წარმოდგენა არ მაქვს
-მე ვიცი
წამოიძახა გააფთრებულმა აბაშიძემ ცოტა ხნის შემდეგ და გაკვირვებულ ახვლედიანს ჩახედა თვალებში.
-ლუკას ხელწერას გავს
გაავებით წამოიძახა მამაკაცმა და ტელეფონით ლევანის გადაურეკა
-ლევან სანდრო ვარ ლადო წამოიყვანე და საავადმყოფოში მოდი მისამართს მოგწერ
ტელეფონზე შეტყობინება გაუგძავნა და ელოდებოდა სანამ ექთანი არ მივიდა და აცნობა
-თქვენმა მეუღლემ გაიღვიძა და გიკითხა
-კარგით
პალატისკენ გაეშურა სწრაფი ნაბჯით და პალატის კარი შეაღო
-როგორ ხარ?/
მომლოდინე თვალები მიაპყრო ქეთის
-რავი მემგონი კარგად
გაეღიმა ანდრონიკაშვილს.
-კარგია
ჩაილაპარაკა აბაშიზემ ნაღვლიანი ხმით
-რა მოხდა ვერ მეტყვი??
-მე ბიზმესმენი ვარ და ბევრი მტერი მყავს და აი ახლაც ერთ-ერთმა გამომიწვია.ვწუხვარ რომ ჩემს გამო ამის გადატანა მოგიხდა..
-გაჩუმდი-შეაწყვეტინა აბაშიძეს-შენ არაფერ შუაში ხარ მე მხოლოდ შენს გამო და ბავშვის გამო შემშინდა
აბაშიძემ ხელი მუცელზე გადაუსვა შუბლზე აკოცა ანდრონიკაშვილს და უთხრა
-ასეთ საფრთხეში ვეღარ ჩაგაგდებთ
გარი გაარო და გარეთ გავიდა უკვე აღარ შეძლო ახლა რაღა უნდოდა ლუკას?ვერ დაუშავა საკმარისად??რატომ?/რისთვის სჯიდა??არ ეყო რაც წაართვა?
აბაშიძეს დის გახსენებაზე ცრემლი მოადგა
-ამასაც ერთად გადავიტანთ ძმაო
ხელი მზარზე დაადო დემემ და იმედიანი თვალებით შეხედა მისთვის უძვირფასეს ადამიანს.
ირემაშვილთან დემე შევიდა და მოიკითხა ახლა ირემაშვილი ისეთივე თავდაჯერებული აღარ ჩანდა და ხმაც გაბზარვოდა
-ვერ მივხვდი რა მოხდა
ხმა აუკანკალდა გოგონას და თავი შეიკავა რომ არ ეტირა
-აღარ უნდა შეგეშინდეს მარე მოვაგვარებთ
დაიმედა გოგონა და ხელი ხელზე დაადო
ანკა შეკრთა თუმცა ესიამოვნა და თავისი მწარე ენით არ დაუგესლავს
მამაკცამა იგრძნო რომ ანკა უკვე ენდობოდა და გაეღიმა შემდეგ კი პალატა დატოვა და ლევანთან და ლადოსთან შესახვედრად წავიდა.







ესეც ახალი თავი
შეცდომებისთვის დიდი ბოდიში ისე ვდებ არ გადამიხედია