მთელს დარბაზში სასიამოვნო სურნელი ტრიალებდა.მონატრებული შემოდგომის,მზიანი მინდვრების,ოქროსფერი ყურძნის მტვენების,დახუჭავდი
თუ არა თვალს შეგეძლო წარმოგედგინა,როგორ აშრიალებს ნიავი ვენახის ფოთლებს და ყურძნის სასისმოვნო არომატს არემარეს ფენს.აქაც ასე იყო,ყველგან_ ცოლიკაურის,ადესის,რქაწითელის და საფერავის სუნი იდგა,ლამაზ ყელმოღერებულ ბროლის ჭიქებში ჩხრიალით ისხმებოდა _ წითელი,თეთრი და ვარდისფერი ღვინოები.მოწვეული სტუმრები ტუჩების მწლაკუნით აგემოვნებდნენ ამ ქართული მიწის მადლს და შემქმნელებს ქებასა და ხოტბას ასხამდნენ.
სულ 5 წარმოება იყო წარმოდგენილი ამ ღვინის ფესტივალზე,მათ შორის იყო დემეტრე( დემნა) ხუციშვილი,თავისი სოფლის ჩალაუბნის ერთგული და მოსიყვარულე შვილი,მიუხედავად წარმატებისა,ის მაინც არ შორდება მშობლიურ კერას,იქვე აქვს მისი საწარმოც და მშვენიერი კარ- მიდამოც.28 წლის წარმატებული ბიზნესმენი ისევ ისეთი ხალისით,მონდომებით და სიყვარულით ფუსფუსებს მშობლიურ მიწაზე,როგორც ბავშვობაში.ახლა კი ბედნიერი და ამაყი უცქერის სახეებს,რომლებსაც კმაყოფილება მისმა ხელთქმნილმა საოცარმა ღვინოებმა მოჰგვარა.
დღეს დიდი გეგმებიც აქვს,ერთერთი ძლიერი საწარმო ბანკროტისგან უნდა იხსნას და მისი მთავარი პაკეტი უნდა შეიძინოს,საკმაოდ გაბედული და სარფიანი ნაბიჯია მის საქმიანობაში.
თვალი დარბაზს მოავლო და მირზა მჭედლიშვილის ძებნა დაიწყო.ეს სწორედ ის კაცია,რომლიც საწარმოს ნახევარზე მეტი აქციები უნდა შეიძინოს.
დარბაზის ბოლოსკენ მოჰკრა თვალი ორ ქალბატონთან ერთად მდგომს და გეზი მათკენ აიღო.
საღამოს წამყვანი კი კვლავ ომახიანად მიკროფონში მონაცვლეობით ახასიათებდა იმ ღვინოებს ,რაც დეგუსტაციისათვის იყო გამოტანილი.შუალედი აიღო,დარბაზს მოუბოდიშა და მოსასვენებელი ოთახისკენ გაემართა.
_ საღამო მშვიდობის ბატონო მირზა_ თავაზიანად მიმართა და მაღალ თმაში ჭაღარა შეპარულ წარმოსადეგ მამაკაცს მარჯვენა შეაგება.
_ ბატონო დემეტრე_ აშკარად ნასიამოვნები დარჩა მისი ხილვით,ჭიქა ცერემონიალურად აღმართა ხელში- აი ამ წუთას თქვენს მიერ დაწურულ ღვინოს მივირთმევ და დავრწმუნდი კიდევ ერთხელ,რომ ჩემი საწარმო საიმედო ხელში გადადის.
_ სასისმოვნოა ამის მოსმენა_ თავაზიანად დაუკრა თავი და გვერდზე მდგომ ქალბატონებს გახედა.
_ ჰო,გაიცანით_ უცებ გამოერკვა მირზა_ ეს ჩემი ქალიშვილია ლიკა_ და ხელი მაღალ,თხელ,თაფლისფერთვალება და წაბლისფერ თმიანი გოგონასკენ გაიშვირა,დაახლოებით 23 წლისა იქნებოდა_ ეს კი ჩემი საწარმოს ბუღალტერი ნანა_ ის ცოტათი უფროსი იქნებოდა პირველთან შედარებით,საშუალო სიმაღლის,ქერა და ცისფერთვალება.
_ სასიამოვნოა ქლბატონებო_ორთავეს გაუწოდა ხელი და მძლავრად ჩამოართვა.
მანდილოსნებმა თავაზიანად დაუკრეს თავი და გაუღიმეს,ახლაგაცნობილს.
_ მამა ჩვენ ცოტა ხნით დაგტოვებთ_ მოიბოდიშა ლიკამ,ნანას ხელკავი გამოსდო და ისინიც მოსასვენებელი ოთახისკენ წავიდნენ.მამაკაცებმა კი თავიანთ საქმიანობაზე გააგრძელეს საუბარი.
მოსასვენებელი ოთახი საკმაოდ პატარა და მყუდრო იყო.მათდა გასაკვირად ოთახში არავინ იყო,ამიტომ დივნებზე თავისუფლად მოკალათდნენ,ნანა იქნვე მდგარ ღვინის ბოთლს დაწვდა და საცობი ამოაძრო,ჩხრიალით ჩამოასხა ჭიქებში,ერთი ლიკას გაუწოდა მეორე კი თავად დაიტოვა.
_ რა მოსაწყენი ყოფილა ეს გამოფენა_ ჭიქას დაწვდა ლიკა,მაღალქუსლიანები გაიხადა და ფეხები სკამზე შემოაწყო.
_ აბა შენ რას ელოდი?_ ღიმილით დაეკითხა ნანა.
_ ნუ მე მეგონა სასიამოვნო მუსიკა იქნებოდა,სიმპატიური ბიჭები,აქ კი მხოლოდ გადაბძუებული მოხუცები ან კალოშებიანი ახალგაზრდა პროვინციელები ყოფილან_ ტუჩები ზიზღის ნიშნად დაბრიცა.
_ და გაფიცებ ვინ ნახე აქ კალოშებით ვის გულისხმობ?_ მის შეფასებაზე გულიანად გაეცინა.
_ ნუ ახლა კალოშები არ ეცვა მაგრამ,ის დემეტრე თუ ვიღაც,ნადვილი გლეხი იყო,ვითომ ჯელტმენობდა,და ეს წვერი,რომ აქვს ვითომ ლამბერსექსუალობს?
_ კარგი ახლა ლიკა ,მთლად ეგრეც არაა.
_ რა არაა?_ დახასიათების აზარტში შევიდა,სკამიდან ფეხები ჩამოაწყო და უფრო მონდომებით შეუდგა მის აღწერას._ გაწეწილი უკან გადავარცხნილი თმა რა მოდაშია? რას გავდა,მხოლოდ ეგ დავინახე აწ ახალგაზრდა და ისიც სოფლელი,რას წამოვედი აქ,აიჩემა მამაჩემმა,თორემ ……
_სხვათაშორის ახლა ,რომ ღვინოს სვამ სწორედ ,რომ იმ დემეტრეს მიერაა ჩამოსხმული_ ნიშნის მოგებით უპასუხა ნანამ და მადიანად მოსვა.
_ ეს თხლე? ფუუუ მთლად შემაზიზღე ყველაფერი,ამას ნეტა ვინ ყიდულობს?_ ზიზღით დადგა ჭიქა მაგიდაზე და ფეზსაცმელებს დასწვდა,რომ ჩაეცვა_ მიდი წავიდეთ რა სახლში აქ მოვიწყინე.
_ არა მე ვერ წამოვალ,მამაშენს ვჭირდები,საბუთების ხელისმოწერისას.
უცებ კარი ვიღაცამ ლამის შემოგლიჯა,საღამოს წამყვანი.
_ გოგონებო,უკაცრავად,მიკროფონი დამრჩა_ იქვე სავარძელზე მიგდებულ მიკროფონს დასწვდა და ისევ კარიაკენ შებრუნდა_ სხვათაშორის ჩართული იყო.
თქვა თუ არა ლიკა და ნანა ადგილზე გაქვავდა,წამყანი კი კმაყოფილი კურტუმოს ქნევით დარბაზში გავიდა.
_ დავიღუპეთ ნანა_ ძლივს ამოთქვა ორი სიტყვა და ღია კარში ერთი ნაბიჯი გადგა.მთელი დარბაზი დაახლოებით 200 კაცი,მხოლოდ მას უყურებდა,ზოგი მომღიმარი და ზოგი ბრაზიანი.მაგრამ ყველაზე საშინელი მირზას და დემეტრეს სახის დანახვა იყო.
…...p.s.
ვეღარ მოვითმინე და დავდე.გთხოვთ ვინც წაიკითხავთ შემიფასოთ,რას იტყვით ჩემო გოგოებო რამდენად ღირს გაგრძელება