ტელეფონის დადებას ვაპირებდი, როცა სმს მომოვიდა..
-ქაჯანავ, მასეთი მოკლე კაბა აღარ დაგინახო ტანზე
-ძალიან გრძელი ცხვირი ვის აქვსო ვისაოო???
-ნუმესწერვები და გაითვალისწინე რასაც გეუბნები
-ოცნება უფასოა საყვარელო.კარგად
-ნუ თამაშობ ჩემს ნერვებზე..
აღარაფერი მივწერე ტელეფონი მივაგდე და გაბრაზებული კარებისკენ გავემართე რადგან ზარი იყო
-მოდით გოგოებო ვუპასუხე მოღუშულმა
-ჰეიი რაგჭირს??? ასეთ ხასიათზე ბოლოს შოკოლადები, რომ შეგიჭამეთ მაშინ იყავი
გოგოებს ყველაფერი მოვუყევი და თან გაბრაძებული ვლანძღავდი იმ იდიოტს..
-რაოო პატარავ მოგწონს შენი პრინცი?? (მარი)
-ვოოვვ ტასოო შეყვარებულია(ანა)
-რა შეყვარებული სრულ ჭკუაზე ხართ?? გოგოებმა კი სიცილი ატეხეს..გაბრაზებული ბავშვის ოთახში გავედი და ისე საყვარლად იყურებოდა, რომ გახარებული გავიქეცი და ჩავეხუტე...კოცნით გული ,რომ ვიჯერე ჩავაცვი და გოგოებთან გავიყვანე..ისინი სამზარეულოში ფუსფუსებდნენ და ჩვენს დანახვაზე გულიანად იცინეს
ბევრი ვეთამაშეთ ბავშვს, მერე დედაჩემმა დამირეკა დაქალთან ვრჩებიო და ბავშვს მიხედეო, კაი თქო გახარებული გავუთიშე და გოგოებს ვუთხარი, რომ ჩემთან დარჩენილიყვნენ..ისინიც სიხარულით დამთამხმდნენ, მაგრამ ყველაზე ცუდი ის იყო, რომ ვერ დავლევდით ...ღამის 2 საათი იქნებოდა, ბავშვს მაღალი სიცხე ქონდა, ამიტომ გოგოებს ვუთხარი მიეხედათ და მე აფთიაქში გავვარდი.
როცა სასურველი წამლები ვიყიდე და გამოვედი ვიღაცამ გიჟივით გამიჩერა მანქანა ფეხებთან მოულოდნელობისგან შეკივლე და მძღოლისკენ დავიძარი, რომ გამელანძღა და უცებ იოანე შემხვდა...
-რაგინდა ამ შუაღამეს გარეთ??
-პაემანზე ვიყავი აფთიაქში და დამცინავი ღიმილი ავიკარი
-ვაავაა რომანტიული გარემო იყო?? არც მანდ დამაკლო
-უჰჰ არგენახოს უკეთესი..წასვლას ვაპირებდი, როცა ხელი დამიჭირა და თავისკენ შემაბრუნა..
-ცოტა წესიერად რომ მოიქცე არ შეგიძლია??
-არა !!მაგვიანდება გამიშვი
-წამოდი გაგიყვან
-არმჭირდება.. წამოვედი, როცა ხელში ამიტაცა და მანქანაში ჩამტენა
-ხეპრე ვინმოგცა ჩემმთან ასე მოპყრობის უფლება?
-ჩემმა თავმა და გამიღიმა
-მაგ შენ თავს უთხარი ზედმეტები არ მოუვიდეს, თორე აირტყავს
-გაჩუმდი ეხლა და ჩადი მივედით..ჭკვიანად იყავი და მალე დაიძინე
-შენღა მაკლდი ჭკუის სასწავლად...ნახვამდის, იმედია შენი ნახვა აღარასდროს მომიწევს...გაბრაზებული ავირბინე სადარბაზოში და კარებზე დავაკაკუნე..დიდი ხანი არც დამაყოვნეს ანამ გააღო და გიჟივით შევვარდი ბავშვის ოთახში წამლები დავალევინეთ და სიცხემ მალევე დაუწია..შვებით ამოვუსუნთქე და გოგოებს ვთხოვე ყავა გაეკეთებინათ მე კი იოანეზე დავიწყე ფიქრი.. თავზე ისე დამათენდა ვერ მივხვდი...დილით დედაც მოვიდა რადგან შაბათი იყო სადმე უნდა წავსულიყავი, თორემ სახლში გაჩერება არმიყვარს..
ჩემი საყვარელი კაფისკენ ავიღე გეზი ბავშვებსაც დავურეკე, რომ მოსულიყვნენ ისინიც მალევე მოვიდნენ..
-რაგჭირს გოგო რასგიგავს თვალები (ლევანი)
-მთელი ღამე არ მიძინია და გავიცინე
-მშვიდობაა ძმა? (ლაშა)
-როგორც ყოველთვის..მიყურეთ ეხა რამე შევუკვეთოთ თორე სასტიკად მშია და სანამ დავიწყე თქვენი დაგემოვნება მოიფიქრეთ..
-ჰეი გოგონი დაიძახა ლევანიმ.. გოგომ გამოხედა და ლევანი, რომ დაინახა უცებვე გაჩნდა ჩვენს მაგიდასთან და დაუჭყო ბიჭებს პრანჭვა..კაბა შეძლების და გვარად მაღლა აიწია ცოტაც და ტ**** გამოუჩნდებოდა..მეც მეტი რა მინდოდა გადავხედე ეშმაკური თვალებით მარის და ისიც მალევე მიმიხვდა ფიქრებს..მივიწიე და ლევანის ჩავეხუტე ის კი ლაშას..
-ცხოვრებაა.. გავიღიმე ეშმაკურად და შევხედე ლევანის
-ხო სიყვა მანაც არ დააყოვნა და გამომხედა
-შოკოლადის ტორტი მინდა და კიდე ყავა
-კარგი როფორც შენ გინდა
-ლააშ.. მარიმაც იგივენაირად გააკეთა
-ხო კუსკუს ) და სიცილი ატეხა
-მარწყვის ტორტი მინდა მე და ყავა
-კაი ცხოვრება ეხლავე
-გოგო სიმწრით გადაწითლდა სახეზე, უცებ ჩაიწერა შეკვეთა და უკანალის ქნევით მიდიოდა, როცა დავუძახე..
-ჰეი გოგონა..
-გაკვირვებული გამომხედა
-ტ**** გიჩანს კაბა ცოტა ქვემოთ დაწიე და სიცილი ავტეხე
გამწარებული გავარდა და იმის მერე აღარც გამოჩენილა... როგორც ყოველთვის ძალიან ბოროტად შემრაცხეს, მაგრამ ეგ ნაკლებად მაინტერესებდა დიდი ყურადღება ჩემს ტორტზე გადავიტანე და ჭამა დავიწყე.. უცებ ტელეფონზე ზარი შემოვიდა
-ხო დეე
-დე მამაშენი და შენი ძმა ჩამოდის, 3 საათში აქ იქნებიან სახლში მალე მოდიი
-ვააიიიმეეე იმხელა ხმაზე ვიყვირე მთელი კაფე მე მიყურებდა..
-გაგიხმა ენა დავყრუვდი და ტელეფონი გამითიშა
-რამოხდა?? მკითხეს გაკვირვებულმა ბავშვებმა
-მამაჩემი და ჩემი ძმა ჩამოდისს... უურააა ავხტი და ცეკვა დავიწყე..ალბად იმ წამებში ჩემზე ბედნიერი არავინ დადიოდა ქვეყანაზე ... უცებ შევჭამე და სახლისკენ გავიქეცი.
დროც მალევე გავიდა უკვე აეროპორტში ვიყავი და ვუცდიდი მათ ჩამოსვლას...ერთ ადგილზე ვერ ვისვენებდი და აი ისინიც გამოჩნდნენ გავიქეცი და ჩავეხუტე ჯერ გაბრიელს, მერე კი მამას.
სახლში როცა მივედით, მალევე მოვიკითხეთ ერთმანეთუ გაბრიელმა ცალკე გამიყვანა და დიდი ჩემოდანი მომცა სადაც ჩემი საჩუქრები იყო. ისე გამიხარდა, რომ არვიცოდი რამექნა გავიქეცი და ჩავეხუტე..
-მიყვარხარ ტასს
-მეცც გაბოო
-უი ხვალ ჩემი ძმაკაცები ვაპირებთ რესტორანში წასვლას ლევანი და ლაშაც იქ იქნებიან, კიდე რამდენიმე გოგო ანის და ნუცასაც უთხარი და წამოვიდნენ
-ბეზ პრობლემ და გავიკრიჭე
-შენი გამოსწორება არ იქნება
-აბა რაა ცხოვრების ეკალვარდო
-კაი წავედი მე იმათთან გავალ
-კაი მე საჩუქრებს დავათვალიერებ და მერე ვისწავლი თორე ხვალ ტანჯვა წამება მაქვს
-კაიკაი მიდი
ოთახში შევვარდი და ჩანთა გადმოვყარე. იმდენი ტკბილელული ჩამოუტანია ჩემს ძამიკოს ჩემთვის, რომ არვიცი საგულდაგულოდ გადავმალე ყველაფერი და სწავლას შევუდექი... 10საათი იყი სწავლას რომ მოვრჩი გავიქეცი სამზარეულოში მამიკოს და გაბოს ვაკოცე და დასაძინებლად წავედი.. უცებ გადავივლე და საწოლში შევხტი ძილი არ მომეკარა და იოანეზე დავიწყე ფიქრი...
- ნეტავ რატომ ზრუნავს ასე ჩემზე???
-აბ ნეტავ რატომ გამოჩნდა ჩემს ცხოვრებაში??
ჩემს თავს ვეკითხებოდი, მაგრამ როგორც ყოველთვის პასუხი არ იყო...ბევრი წვალების შემდეგ ძლივს ჩამეძინა.. დილით თვალი ძლივს გავახილე აბაზანაში შევედი, რომ ცოტა აზრზე მოვსულიყავი..ზამთარში ნახევრად ცივი წყლით ვიბანავე და კანკალით გამოვედი ოთახში..ჯინსის შარვალი ,თხელი ზედა და ბოტასები ჩავიცვი..თბილი ჟაკეტი და ჩანთა ავიღე და გავიქეცი სკოლისკენ.. სამზარეულოში გასულს მშობლები უკვე ფეხზე დამხვდნენ გაბო კი ბავშვს ეთამაშებოდა დედამ რომ შემომხედა ფერები გადაუვიდა სახეზე
-ანასტასია !(სრულ სახელს მხოლოდ მაშინ მიძახდა, როცა რაღაც არ მოწონდა)
-მოხდა რამე?? გაკვირვებულმა გავხედე
-მალე ოთახში ადი და თბილად ჩაიცვი.
-კაიი რაა დეე რითი არ მოგბეზრდა ერთი და იგივე თემაზე ჩხუბი თან ყოველ დღე..
-ვააიმეე ასეთი შეუგნებელი ვის დაემსგავსა ეს ბავშვი?? იყვირა დედაჩემმა
-მეზობელს ვუპასუხე და ავტეხე სიცილი... ვაიმე დამაგვიანდა და ცოფიანივით გამოვვარდი გარეთ.. დღეს მართლაც, რომ საშინელი სიცივე ყოფილა ჩამეცვა მაინც თბილად დავიწყე ბუზღუნი...როცა მჭირდება მაშინ არ გამოჩნდება იოანეც, ჩემს ფიქრებზე კარგად გამეცინა....სკოლაში გაყინული შევვარდი და გოგოები ვნახე ვუთხარი, რომ დღეს საღამოს რესტორანში მივდიოდით და გამზადებულიყვნენ...ძალიან გაუხარდათ და დაიწყეს გეგმების შედგენა თუ რა უნდა ჩაეცვათ.. გაკვეთილები მალე გავიდა და სახლისკენ წავედი..სახლში მარტო გაბო იყო მითხრა მოვმზადებულიყავი და უნდა წავსულიყავით..შავი მოკლე კაბა შუზები და მანტო ჩავიცვი თმა უბრალოდ გავიშალე და მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე გაბომ ბევრი მაქო რესტორანში შევედით და გაკვირვებისგან პირი ჩამომივარდა...
იოანე??? ოღონდ ეს არა.... მასაც იგივე რეაქცია ქონდა მაგრამ არ შეიმჩნია..გაბომ ყველა გაგვაცნო და მაგიდასთან დავსხედით მალე ჩემი გოგოებიც გამოჩნდნენ და მეც სიხარულით გვერძე მოვისვი..
-გაბოო ასეთი კარგი ძმაკაცები თუ გყავდა მაგას გვიმალავდი?? ჩაჩურჩულა ყურში მარიმ
-ჰოოგოგოო კარგ ბიჭს აგიგდებ მაცადე შენ მასე მარტოსული აღარ გატარებ და კოყაზე მიჩმიტა
-უტეგენატალე და გაეცინა..
ბიჭები უკვე კარგად დათვრენ..გაბოს ერთ ძმაკაცს აშკარად მოვეწონე მარტო ვიჯექი ყველა ცეკვავდა როცა ლაშა მოვიდა ის ვისაც მოვეწონე
-მოიწყინე ლამაზო??
-არა ვუთხარი მკაცრად
-წამო ვიცეკვოთ
-არმინდა მთვრალ ლეშს ვეცეკვო..
-ზრდილობიანი გოგო მეგონე
-ჰოო?? მეც მასე მეგონა ჩემი თავი ზრდილობიანი.თურმე არ ვყოფილვარ
-მიყვარს შენნაირი გოგოები
-რადამთხვევაა მეც..
-წამოწამო ვიცეკვოთ
-აუ აუდე რა..ადგომას ვაპირებდი როცა ხელი მომკიდა..უკვე ყელში ამოსულმა გავუქანე და ისეთი შემოვარტყი ტუჩიდან სისხლი მოდიოდა შემდეგ კი ვუთხარი
-აწი გეცოდინება,რომ ძალა არ უნდა დამატანო...ვუთხარი და გარეთ გავედი ცოტა ჰაერის ჩასაყლაპად..უკან ვიღაცის მწველ მზერას ვგრძნობდი ისევ ის მეგონა ხელი უკვე მომარჯვებული მქონდა უნდა გამერტყა და შუა გზაზე დავსტოპდი..
-მშვიდობაა?(იოანე)
-სანამ შენ გამოჩნდებოდი მშვიდობა ნამდვილად იყო
-მომწონხარ.
-ჰმ..მეც მომწონს ჩემი თავი
-ჰოო? და გამიღიმა
-აჰამ.
-დიდხანს უნდა იფასო თავი??
-ბოდიშით იაფასიანნ ბოზებს ვერ ვგავარ პირველივე თხოვნაზე სიყვარულს რომ უხსნიან და ვენებს იჭრიან
-ვიცი რომ მაგათ არ გავხარ იმიტომ აგარჩიე შენ..
-ოჰ ავურჩევივარ ბიჭს ჩამეღიმა და წამოსვლა დავაპირე როცა შემომატრიალა და მაკოცა...ისე გავღიზიანდი რომ საკუთარ თავზე პასუხი ვეღარ ვაგე შემოვარტყი და ყვირილი დავუწყე
- როგორ გაბედე რომ ჩემი პირველი კოცნა მოიპარე..ჩემს სიახლოვეს აღარ დაგინახო თორემ განანებ კიდევ ერთი ვუთავაზე სახეში და გაბრაზებული რესტორანში შევვარდი...
ჩემს ადგილს დავუბრუნდი უკვე ყველა მაგიდასთან იჯდა..ლაშა თვალებით მჭამდა რაც იოანეს არ გამოჰპარვია და აშკარად სახეზე ცისარტყელაც ეხატებოდა როცა ლაშამ ჩემო ძმის თვალწინ მომწონხარო მითხრა იოანეს გადაეკეტა და გარეთ გაათრია ცემით...ისე ცემა რეანიმაციაში წაიყვანეს ყველა მას გაყვა მარტო მე და იოანე დავრჩით და ტუჩიდან წამოსულ სისხლს ვუწმენდდი
-მეტკინა
-არაფერი გიჭირს გადაიტან
-ვერ ვიტან ნაგლ გოგოებს
-არ მითხოვია ამიტანე თქო
-სახლში წაგიყვან მითხრა და ჩემი ხელი მოიშორა..ისეთი სისწრაფით მიმიყვანა ღმერთს მადლობას ვუხდიდი გადარჩენისთვის ისწ ჩავედი ზედაც არშემოუხედავს და ცოტა არ იყოს მეწყინა სახლში ავედი ყველას ეძინა მეც ჩემს ოთახში შევედი ერთი ხელის მოსმით გავიხადე ტანსაცმელი.. ძალიან დაღლილი ვიყავი ამიტომ მალევე ჩამეძინა

ჩემო ტკბილებო იმედია მოგეწონებათ ახალი თავი ველოდები თქვენს შეფასებას