3საათი იყო, რომ გამეღვიძა.. ძლივს ავდექი თავი მისკდებოდა, არც ჩამიცვია ისე გავედი სამზარეულოში, მადუღარა დავდგი ქურაზე... მისაღებიდან ხმაური მომესმა მეც გეზი მათთან ავიღე და ბავშვები დამხვდნენ, რომ დამინახეს სიცილი აუტყდათ ჩემს საღამურებზე არადა სასაცილო რა იყო კვატები ეხატა და მაისურზე ყურები ქონდა ჩამოკიდებული დაჯდომას ვაპირებდი, როცა კარზე დააკაკუნეს მეც გავედი გასაღებად და..
-იოანე??
-გაგიკვირდა ჩემი დანახვა??
-შემოდი და გზა დავუთმე, შემდეგ კარგად შემომხედა და სიცილი აუტყდა, გაკვირვებულმა გავხედე..
-სასაცილოა აქ რამე და ვერ ვხედავ??
-არა რაა მართლა ბავშვიხარ და მისაღებში გავიდა
-მე ბავშვებს ვუთხარი ოთახში ვიქნები თქო და წამოვედი თან გეგმა ვფიქრობდი ,როგორ გამემწარებინა..უცებ გენიალური იდეა მომოვიდა, გამოვაღე ტანსაცმლის კარადა და ყველაზე მოკლე კაბა ავიღე. უცებ გადავიცვი მაისური და შარფიც შევუხამე. სარკეში დავტრიალდი და კმაყოფილმა გავიღიმე..უცებ დავსერიოზულდი და ბავშვებთან გავედი დამინახეს და
-ვააიმეეე.. ამგოგოს მარტო ვეღარსად გავუშვებ (გიორგი)
-იუჰუუ ამ საღამოს რას აკეთებ გოგონი??(ლუკა)
-ჩემი დახატული (გაბო)
მორჩით ცანცარს და გავიცინე. მარისთან მივდივარ და ჭკუით..გაბოს უცებ შეეცვალა სახე გამიკვირდა, მაგრამ არ შევიმჩნიე ააიი იოანეს, რომ გავხედე ძარღვები დაჭიმვოდა, ცოტაც და აფეთქდებოდა..ოიი შინაგანი ,,მე" ამ ამბავს ზეიმობდა სიხარულით გავაბიჯე გარეთ და უცებ ისიც გამოჩდნა..
-სახლში ადი მალე და განოიცვალე
-ელოდე მაგას შენნ ჩიტკა და თვალი ჩავუკარი
-ნერვებს, რომ მიშლი ასე გსიამოვნებს???
-რათქმაუნდა^^წავედიი ტაქსი გავაჩერე და ჩავხტი, მას კოცნა გავუგზავნე და გავიცინე..ისე გაბრაზდა , ისე გაბრაზდა, რომ ცოტახანი, რომ გავჩერებულიყავი ამ კაბას ტანზე შემომახევდა..

*იოანესთან*
ბიჭებთან როცა მივედი და ტასო ასე დავინახე ცოტაც და იმკაბას თავისივე თვალწინ დავუხევდი. რაღაც უნდა მემოქმედა იმაზე ვბრაზდებოდი, რომ ჩემთან მასე არცერთ გოგოს უბლატავია, ხმის აწევაზე, ხომ ზედმეტი იყო ლაპარაკი ტასოს კი ზედმეტს ვერაფერს ვეუბნებოდი..დიდხანს იფიარა, მერე კი გაეღიმა და იდეა მოუვიდა.. გაჩვენებ ქალბატონო, როგორ უნდა ჩემი გაბრაზება, ცოტაც მაცადე და გაჩვენებ როგორ უნდა ნერვებზე თამაში....
*გაბოსთან*
ბარში როცა შევედით და გოგოები გამოჩნდნენ და მარი დავინახე ძველი გრძნობებმა ისევ თავი იჩინა.. სანამ წავიდოდი მარი პატარა იყო ,ეხლა კი ისეთი შეცვლილი და გაზრდილი იყო, რომმ მის მიმართ ყველა გრძნობა თავის ადგილზე დაბრუნდა.
ის მალევე ჩემი გოგო უნდა გახდეს თორემ მოვკვდები, ამაში კი მხოკოდ ტასო დამეხმარება..
გოგოებთან როცა ავედი ისეთი ბედნიერი ვიყავი, რომ დალევის ხასიათზე მოვედი გოგოებდაც ვუთხარი და დამთანხმდნენ ასე რომ ჯერ პიცა და ნამცხვარი გავაკეთეთ, მერე კი დავიწყეთ დალევა..
-გოგოებო, ამ ჭიქით სიყვარულს გაუმარჯოს !ვთქვი და ბედნიერი გუყურებდი გოგოებს..
-გაუმარჯოს, გაუმარჯოს, ამყვნენ ისინიც
სახლში 12 საათი იყო, რომ დავბრუნდი ბიჭები ისევ ჩემთან იყვნენ ,რომ დამინახეს კარგად იცინეს მხოლოდ იოანეს არ ჩავუგდივარ არაფრად, არც შემოუხედავს ვითომ არ ვვარსებობდი.. მეწყინა, ძალიან მეწყინა, მეგონა, რომ არაფერს ნიშნავდა ჩემთვის, მაგრამ გულში რაღაც მაინც ჩამწყდა.. ბავშვებს ვუთხარი დავისვენებ თქო და ოთახში ავვარდი. ცრემლებს ვერ ვიკავებდი, ნუ სიმთვრალეში ყველაფერი ისეც ადვილად მწყინს და ყველაფერზე ვტირივარ..უცებ გავიხადე და სააბაზანოში შევედი. 2საათი ვიყავი და ვტიროდი უკვე უჰაერობა, რომ დამეწყო გამოვედი და დაძინებას ვაპირებდი, როცა კარზე კაკუნი იყო..
-რომელი ხარ??
-გაბივარ პაწ
-შემოდი ღიაა....შემოვიდა და გვერძდ მომიწვა
-რატო არ გძინავს?
-აქამდე აბაზანაში ვიყავი და გამეცინა
-ვაიიმეე წინაცხოვრებაში შენ თევზი იქნებოდი და ორივემ სიცილი ავტეხეთ
-აუ გაბოო
-ჰოუ
-ცოლი მოიყვანე რა და გავხედე ბედნიერმა
-მაგაზე უნდა მელაპარაკა შენთან..კაროჩე მარისთან საქმეები უნდა ჩამიწყო რა აღარ შემიძლია სიგიჟემდე მიყვარს..
-რრააა?? თან მიხაროდა თან მწყინდა, რომ აქამდე მიმალავდა
-ვააიიმეეე ჩემიდაქალი მალე ჩემი რძალი იქნება საწოლიდან წამოვხტი უცებ გული ამერია და სააბაზანოში გავვარდი...როცა გამოვედი სახეზე ფერი არ მედო
-ესეც შენი დალევა დავიწყე ბუზღუნი
-ბოლოა ეს, მითხრა გაბომ და თავზე მომეფერა
-აუ დავიძინებ რა და ოთახიდან გავაგდე.. დილით მაღვიძარას საშინელმა წლრიალმა გამაღვიძა სკოლაში უნდა წავსულიყავი თორე მასწ დამჭრიდა...წელის თრევით ავდექი და აბაზანაში შევედი უცებ გადავივლე ცოტა მოვფხიზლდი. დახეული ჯინსები და მიკი მაუსიანი ზედა ჩავიცვი, ფეღზე კეტები და გავვარდი, რადგან მაგვიანდებოდა.. გზაში იოანეზე ვფიქრობდი ძალიან შემოაღწია ჩემს სულში, რაც არ მომწონდა, მაგრამ ვერაფერს ვუხერხებდი თავს...ძაღლი ახსენეო! მანქანით ჩამიარა მივხვდი, რომ დამინახა ,მაგრამ ჩემი ფეხები..ვაფშე ისეთი იგნორი ჩამირტყა პირადობას ვეძებდი ეს ხომ მევარ თქო ჩემს სკოლასთან გაჩერდა და ვიღაც გოგოს კარები გაუღო ხელი გადახვია და გადმოიყვანა.. აიი მანდ აინთო ჩემს ტვინში წითელი ღილაკი. თავიდან მეთქი ნათესავია თქო, მაგრამ როცა მის ტუჩებს დაეწაფა ცრემლები თავისით დათარეშობდა ჩემს სახეზე..უცებ შევიმშრალე ვითომ არაფერი მომხდარა ღიმილით გავუარე , სკოლაში შევედი თუ არა ტუალეტში შევვარდი და ტირილი დავიწყე..სანამ ზარი არ დაირეკა არგავსულვარ ცივი წყალი შევისხი სახეზე და გავედი კლასში
-გოგოებმა გაკვირვებული შემხედეს მე არაფერი შევიმჩნიე ისე დავიკავე ჩემი ადგილი , ყურსასმენები ავიღე და მოვწყდი სამყაროს..
-დადიანი !
-გისმენთ მას.. ვუპასუხე ხმაწასულმა
-გაკვეთილი მოყევი
-არვარ მაგის ხასიათზე სხვა დროს იყოს
-შენს ხასიათებს უნდა ვუყურო??
-მოგიწევს..ვუთხარუ ჯიუტად
-დირექტორთან სასწრაფოდ
-არც სიარულის და ლექციების ხასიათზევარ თუ საქმე აქვს თვითონ მესტუმროს 2საათამდე აქ ვარ
-შენ უზრდელო ლაწირაკო დამიწყო ყვირილი
-მას საკუთარ თავზე საუბრობთ?
-გარეთ გადი სასწრაფო
-ცივა მას გარეთ და გავუღიმე....ისე გადაირია კლასიდან გავარდა, მერხზე თავი დავდე დაძინებას ვაპირებდი, როცა დირექტორთან ერთად დამადგა თავზე..
-ანასტასია! რანაირი საქციელია ეგ??
-ქალბატონო ნანა, დიდი ბოდიში, მაგრამ ვერ ვხვდები რა ვქენი უსაქციელო
-თავს ნუ ისულელებ
-მეე?? გაკვირვებულმა შევხედე
-სკოლიდან სანამ არ გაგრიცხავთ არ დაწყნარდები??
-მამაჩემი იმდენ ფულს გიხდით ამ სკოლაში რომ ვიარო, წესით მასე არ უნდა მელაპარაკებოდეთ.. ასევე ნინო მას, თქვენც გეხებათ ეგ და საერთოდ სხვებიც გააფრთხილეთ თავაზიანად მომეპყრან, არავისში არ შევეშალო.. ავდექი მერხიდან და გარეთ გამოვედი..ვაჟბატონი წასული დამხვდა მეც სახლისკენ ავიღე გეზი, როცა ვიღაც იდიოტმა კინაღამ მანქანით გამიტანა..უცებ გადმოვიდა მანქანიდან და ბოდიშების ხდა დამიწყო
-ბოდიში რაა მართლა არ დამინახიხარ..
- იციი? როცა მხედველობაზე პრობლემა გიჩდენა ადამიანს საჭესთან დაჯდომას უნდა მოერიდო და ნაგლურად გავუღიმე..
-ვერვიტან როცა ჩემს მიმართებაში ნაგლობენ
-ოჰ მემაპატიეთ.. უცებ გავიხედე და იოანეს მანქანა შევნიშნე მეც უცნობს ჩავეხუტე და ჩავჩურჩულე თავზე ეკოცნა, ჯერ გაკვირვებულმა შემომხედა, მაგრამ როცა ვუჩმიტე მოთხოვნა აასრულა...იოანე ისეთი გაცეცხლებული თვალებით მიყურებდა ალბათ სადაც მნახავდა იქ ამკუწავდა...როცა გაიარა და თვალს მორფარა გავუშვი ხელი და ვუთხარი..
-ვსო ვალი გადახდილია და გავუცინე
-მოიცა ეხა შენ რაგააკეთე ვითომ
-ეგ მე ვიცი ვუპასუხე.
-მან უბრალოდ გამიღიმა....ვაიმე ახლა რატომ შვენიშნე ეს რა ბიჭი მყოლია წინ...მაღალი შავგრემანი ცოტა წვერი..მმმ ^^ ხომ არ მეფიქრა ჩიტუნავ შენზე?? ჩემივე ფიქრზე გამეცინა
- ჩემი წასვლის დროა ვუთხარი.წასვლას ვაპირებდი ,როცა ნომერი მთხოვა მე ვითომ არ გამიგონია ისე გავეცალე....სახლში მალევე მივედი მხოლოდ დედა და ბავშვი დამხვდა
-ჩემიიი ბასუუნაა, შმასუუნაა ვინალისოო ვინააოო, დავიწყე შემოსვლისთანავე ყვირილი
-ნუ ბღავიხარ გოგო მარტის ძროხასავით..
-ჩანთა და ჟაკეტი ძირს დავყარე და ბავშვთან გავიქეცი ჩასახუტებლად...იმდენი ვეთამაშე, რომ ბოლოს დაღლილი როგორც დავჯექი არ ავმდგარვარ..ცოტახანში დედაჩემის ხმა მომესმა
-ჭკვიანო მოდი აბა აქ
-მშვიდობაგაქვს?? ვუთხარი და სიცილით წავედი
-სკოლაში რა ცირკები მართე
-უნდა იცოდნენ ვისთან აქვთ საქმე ვუთხარი ვაკოცე და ოთახისკენ გავიქეცი..
-ცოცხლად შემომაკვდები
-მასექენი დეე...შევვარდი და იოანეზე დავიწყე ფიქრი...რა უნდა?? თუ კი ის გოგო უყვარს ჩემზე რატომ ეჭვიანობს??ამ ფიქრებში მალევე ჩამეძინა..დილით ხმაურმა გამაღვიძა ბურდღუნით ჩავედი და ბიჭები რაღაცაზე საუბრობდნენ
-ჰაიი ბოიიზზ დავუძახე და გავიკრიჭე
-მოვიდა მშვიდობის მაძიებელი(გიორგი)
-მშია!
-ჩვენც (გაბო)
-აუუ მიდით პიცა შეუკვეთეთ, გიო შენ წადი კოლა მოიტანე და რამე გემრიელობები მე მანამდე ჩავიცმევ
-შენნაირი ჭკვიანი ბევრიყავს შენებს?(გიორგი)
-ნუუ...ბავშვს თუ არ ჩავთვლით ერთი
-კაიკაი, მიდი ჩაიცვი წავალ და მოვიტან ყველაფერს(გიორგი)
-მე ნაყინიც წამომიღე
-კააიი (გიორგი)
გავიქეცი მოკლე შორტები და ტოპი ჩავიცვი თმა მაღლა ავიწიე უკვე ისე ცხელოდა,რომ გაუსაძლისი იყო სულ რაღაც 1 თვეში გამოცდები მეწყებოდა და მერე დასვენება........ვაიმეე გამოცდებზე დამავიწყდა რეპეტიტორებთან თუარ ვივლი აუცილებლად ჩავიჭრები , რადგან ჩემი წავლით თუ ვიმსჯელებთ წინ ვერ წავალ.აუუ ეგეც მოსაგვარებელი.. ბოჟე მოი გავიქეცი კიბეზე და როგორც ყოველთვის დავგორდი
-ვაიიმეე დეედიიკოო დეედააა ამოვიღნავლე..ჩემს ყვირილზე კი ბიჭები გიჟებივით გამოცვივდნენ..
-რახდება გოგო ( თაზო)
-ვაიმეე ფეხიიი
-არ შეგიძლია ნელა ჩამოხვიდე? (იოანე)
-აუ შენ ვაფშე ჩუ და გადი აქედან
-მოვკლავ!(იოანე)
-ოკპკ..გაბოო ამაყენე რა
-მოდიი ჩემოო პატარა..ამიყვანა ხელში და იყვირა რამსიმძიმეხარ გოგო ქატოს გაჭმევენ?
-არა რკოს და გამეცინა..მდივანზე დამაწვინეს თვითონ კი გვერძე მომიჯდნენ.. დიდხანს ვერ გავჩერდი, ამიტომ ფეხზე წამოვხტი და მუსიკები ჩავრთე
-ეს გოგო ოდესმე დასერიოზულდება? (თაზო)
-არამგონია (გაბო)
-დასერიოზულდება! (იოანე)
-ოჰოო თქვა გაბომ და გაიცინა..
-კაი ბავშვს ნუ გრუზავ.. ბაზარიარაა მოგწონს,მაგრამ სულ ნუ ესწერვები(თაზო)
-დააყენე (იოანე)
-ვჩუმდები..(თაზო)
მალე გიორგიც მოვიდა და ჩემი ნაყინები რომ დავინახე ჩემზე ბედნიერი არავინ იყო. უცებ ვსტაცე ხელი და ნაყინი მარტო ჩემთვის დავიდე..
-ეგ ღორობაა ( იოანე)
-ვინ თქვა ეს? გავიკვირვე ვითომ არ გამიგონია
-მე ვიყავი პრობლემაა (იოანე)
-ნაყინი გინდა?
-კი(იოანე)
-მაღაზია ახლოსაა შეგიძლია იყიდო და გავუღიმე
-მე ეგ მინდა (იოანე)
-დიდი ბოდიშით მაგრამ ეს ჩემია..უცებ ხელი სტაცა და წამართვა..აიი მანდ კიი ვეღარ მოვითმინე და ტირილი დავიწყე
-გაგიჟდიი? ამაზე ტირიხარ? აჰა არმინდა და გამიცინა(იოანე)
-არ მჭირდება ცეცხლად შეგერგოს და გაბოს მივეკარი
-ხოვამბობ ბავშვია თქო.. არგინდა და არამც შენი თავი.. მე თვითონ შევჭამ (იოანე)
-ხოდა ჭამე.. ავდექი და ბუზღუნით გამოვედი სამზარეულოში.. უცებ ცივი ყავა მომინდა ბავშებს ვკითხე თუ უნდოდათ ნუ მაგათ რა არ უნდათ იოანეზე გაბრაზებულმა პონტიდან ჩავტეხე და მაგის გარდა ყველას მივუტანე
-მე?? (იოანე)
-შენ?
-არ მჭირდება(იოანე)
-ბევრიც გინდა მაგრამმ... და გავიღიმე
-ერთწუთს გარეთ გამოდი.. მომკიდა ხელი და გამიყვანა უცებ მანქანაში ჩამტენა, ღვედი შემიკრა და მოსწყდა ადგილს..
-სად მიგყავარ??
-მიხვალ და ნახავ!
-ოკ.. დიდი ხანი არ დაგვჭირვებია ერთ ძალიან მყუდრო ადგილზე წამიყვანა.. ისეთი სილამაზე იყო,რომ სიტყვით ვერ ავღწერ.. ბუნება ჩანჩქერი და ,,ჩვენ''
-აქ რატომ მომიყვანე?
-იმიტომ რომ მიყვარხარ..მინდა რომ ჩემი გოგო იყო და სხვა არავისი.პატარა ბავშვი არ ვარ რომ ჩემს გრძნობებში ვერ ვერკვეოდე..მინდა მხოლოდ შენით იწყებოდეს და მთავრდებოდეს ყველაფერი... არ წარმომიდგენია ცხოვრება შენს გარეშე და შენ სხვასთან.. მაგას მირჩევნია მოვკვდე ვიდრე შენ სხვისი იყო...
-მე ვუსმენდი და თვალებიდან ცრემლები მომდიოდა.. მერე უბრალოდ ავდექი და............
აბა ბავშვებო როგორია??იმედია მოგეწონებათ ახალი თავი...ველოდები თქვენს კომენტარებს <3