ამ ამბის შემდეგ ერთი თვე გავიდა .ვცდილობდი არავინ მენახა,მაგრამ სიგიჟებდე მენატრებოდა პატარა ანასტასია.ამასთანავე კომპანიის საქმეებიც გართულდა .ახლა ყველაზე მეტად დასვენება და ერთი კარგი გამოძინება მსურდა.ცვლილები კარგია ამიტომ გადავწყვიტე გარემო შემეცვალა.დიდი სახლი დავკეტე და ოთხ ოთახიანი მყუდრო სახლიც ვიყიდე.ყველაფერი ჩემი გემოვნებით შევარჩიე და გავარემონტე.უბანიც მშვენიერი იყო.ჩემთვის კაბინეტიც კი მოვაწყვე.ახლა ვიჯექი აქ ყავით ხელში და საბუთებს ჩავკირკიტებდი,მაგრამ ძალაგამოცლილს არ შემწევდა უნარი,რომ საქმე კარგად გამეანალიზებინა.ამ პერიოდში მეგობრები სულ გადამავიწყდა ალბათ მომკლავდნენ.

გათენდა და ვნახე,რომ მაცივარი ცარიელი იყო.იქვე ახლო სუპერმარკეტში გავემართე.ბევრი რამ ვიყიდე და თან ჩემს დაქალსაც დავურეკე.

-ეეეე,მაგარია კარგად მოგიწყვიააა...მოიცა მე ხომ შენზე გაბრაზებული უნდა ვიყოოოო?!რატომ არ მეხმიანებოდიი?!ფაქტიურად დაგავიწყდი!-და თვალები აუწყლიანდა.

ყველაფერი დაწვრილებით ვუამბე ჩემს მეგობარ სალოს.იმ ღამეს ჩემთან დარჩა.ბევრი ვიგიჟეთ .მას ენა არ გაუჩერებია.ხან რას მელაპარაკებოდა და ხან რას მიედ-მოედეოდა.

დილით თავი როგორ ავწიე არ მახსოვს,მაგრამ უნდა წავსულიყავი სამსახურში.ბევრი რამ აღმოვაჩინე ,მაგრამ პიკი იყო,რომ ჩემს დაუკითხავად რაღაცეები მოუგვარებიათ!გაბრაზებული ვიყავი .ჩემს მდივანს სასწრაფოდ თათბირის დანიშვნა ვუბრძანე.მთელი კაბინეტი დავარიალე,ცოფებს ვყრიდი.
-რატომ გააფორმეთ ხელშეკრულება ბატონ დემეტრე დვალთან?!ვინმე ამიხსნის?!-გაბრაზებული ბოლთას ვცემდი.
-ქალბატონო თინა ,ჩვენ უბრალოდ მართებულად მივიჩნიეთ,რომ მისნაირი პარტნიორი კომპანიას წაადგებოდა,თან....-ალაპარაკდა ერთ-ერთი თანამაშრომელი..
-მისნაირი პარტნიორი,რომელსაც სახელი გაუტყდა კარგა ხანია და თქვენ ამას კარგ სარფიან საქმეს უწოდებთ?!კი მართლაც ,რომ არის,მაგრამ არა ჩვენთვის.ხომ იცოდით ....უჩემოდ ასეთი დიდი საქმე არ უნდა გადაგეწყვიტათ!....-უკვე ვეღარ ვსუნთქავდი.
-...ჩვენ არ ვიცოდით..
-საქმეც ისაა,რომ კარგად ვერ შეაგროვეთ იმპორმაცია !ეს არაპროფესიონალიზმია.ახლა კი წაბრძანდით და თქვენს საქმეს შეუდექით!

სახლში მისულმა ყველიანი ბუტერბროტი მივირთვი და რაღაც საშინელება ფილმი ჩავრთე.უკვე დაძინებას ვაპირებდი,რომ კარზე ზარის ხმა შემომესმა.ნეტა ვინ უნდა იყოსს?!ყველაფერს მოველოდი,მაგრამ არა ჩემი სახლის კართან უტიფრად ატუზულ დემეტრეს.მისი ნახვა საზიზღრობა იყო.უზრდელი ჩემს ნებართვას არ დაელოდა და ისე შემოილაჯა მისაღებში.გაოგნებული ვიყავი,მაგრამ მალევე გონს მოვეგე.
-მეგონა ხელშეკრულების გაფორმებაზე უარს იტყოდიი..-მდივანზე შინაურივიდ მოკალათდა,ფეხები გადააჯვარედინა და სიგარეტს გაუკიდა.
-იქნებ ჩააქრო და დამდოთ პატივი და მითხრა,აქ რა ჯანდაბა გინდაა?!-შევუბღვირე.
-მეგონა უფრო ჭკვიანი იქნებოდი და საქმეს კარგად გაარკვევდი...-ღრმა ნაპასი დაარტყა.
-შენი კომპანიის შესახებ ყველაფერი ვიცოდიი,მაგრამ..
-აბა ,მაშინ რატომმ დაგვთანხმდიი?მოდი გამოვიცნობ..
-მგონი ჩემი ცუდად ყოფნის ამბავი არ იცოდი,რადგან საზღვარგარეთ იყავი..
-ხო, დღეს ჩამოვედი და ნახე გულმა მაინც შენსკენ გამომიწია.ახალი სახლი გიყიდია.მშვენიერია...-მოავლო გარემო.
-თუ დაასრულე საუბარი იქნებ წაბრძანდე?!-გაბრაზებულმა თვალები გადავატრიალე.
-ასე მალე გინდა წავიდეე?ნწ,ეს ცუდი საქციელია...იქნებ ყავა მომიდუღო.-ირონიულად გამიცინა.
-აჰაჰაჰ ,ჩემს მოთმინებას ნუ ცდი!ამას ისიც გეყო თავხედობა და ჩემთან საქმე დაიჭირე.ახლა კი მიბრძანდი ,შენთან ლაპარაკის გაგრძელებაც არ მსურს.
-კარგი ამჯერად წავალ,მაგრამ კიდევ გნახავ ლამაზოო....


ლევანისთან

დიდი ხანია რაც არ მინახია.ისე ძლიერ მომენატრა,რომ ხალხი ძვლივს მცნობდა,სულ მოჟამული სახით დავდიოდი.ახლამივხვდი ნიძლავის დადება სისულელე იყო.ამის შესახებ აუცილებლად უნდა მელაპარაკა დემეტრესთან.

ბატონი დემეტრეს ჩამოსვლის ამბავი, როგორც კი გავიგე მისი სახლისკენ გავეშურე.ამ ერთ თვეში შესანიშნავად მოეწყო და გაერემონტებინა ,მაგრამ ვაჟბატონი სახლში არ იმყოფებოდა.მოსამსახურემ მითხრა,რომ მალე დაბრუნდებოდა და მეც ერთგული ძაღლივით ვუცდიდი.
ნახევარი საათის შემდეგ ,როგორც იქნა გამოჩნდა.
-დემეტრე შენთან ლაპარაკი მსურს.
-აქ არა, კაბინეტში.
-გისმენ ლევან .რაიმე სასწრაფოა?
-კი ...ნაძლევზე ..მისმინე მე ამ საქმიდან გავდივარ.
-კი ,მაგრამ ნებდებიი?!ხომ იცი,რომ..
-ვიცი და მზად ვარ ახლავე გადმოგცე,მაგრამ არ მსურს მან ეს ამბავი გაიგოს.საყვარელ ქალს ამას ვერ გავუკეთებ.სიგიჟემდე მიყვარს...-თვალები უსიცოცხლოდ ძირს დახარა.
-ამას მისთვის აკეთებ?!კარგი რაა...-საზარლად გადაიხარხარა.
-აი ,საბუთები მოაწერე და დავასრულოთ ეს თამაში!-დემეტრემ სახე უცებ დაასერიოზულა.
-არ ვარ თანახმა!
-ხოო?შენ გაიმარჯვე და აქციები ხელში ჩაიგდე. კიდე რა გინდა?!
-იცი რაც.ამით შენ მაინც მოგებული დარჩები . სუფთად გამოხვალ და მაგ ქალსაც რამენაირად შეაყვარებ თავს და მეე ...
-მე მეგონა ,რომ აქციები გსურდა .ეს როგორ გავიგო?
-ხომ იცი .მეც არაფერი მაკლია საიმისო,რომ შენს ქონებაზე დავხარბდე.უბრალოდ მაგ ქალის დაკერვის მუღამი მაქვს .თანაც ვფიქრობ ,რომ ეს სულ მალე მოხდება.
-შენ ყველა ქალს ერთ ქვაბში ხარშავ.შენ მას გულს ატკენ.არ მინდა ,რომ ასე გამოვიდეს...მე ის მიყვარს ,მიყვარს გესმის?!
-არ მაინტერესებს!მე ჩემი ვთქვი.ამისთვის კი ყველაფერს გავაკეთებ..
-შენ ის ზედმეტად აიკვიატე ,მაგრამ რაც მე მისადმი ვგრძნობ...მოკლედ შენ ამას ვერასდროს მიხვდებიი!
-და შენ გგონია ის შენ შეგიყვარებს?!როგორ ფიქრობ?მითუმეტეს თუ შენს ბინძურ საქმეებს გაიგებს.არც მე ვარ მამა აბრამის ბატკანი,მაგრამ შენსავით არასოდეს დავეცემი.ვაღიარებ ეს ქალი ჩემთვის მინდა.მინდა,რომ ჩემ გვერდს მიმშვენებდეს,რადგან ყველაზე სასურველი ქალია.თან დედა ჩამჩიჩინეს ცოლი ,ცოლიო...და მეც უკეტესი კანდიდატურა სად ვიპოვო.სიყვარული არც არისარაფერში საჭირო.მოკლედ ეს სარფიანი სამქმეა.
-ზედმეტად ამბიციური იყავი და ყველაფერი პატარაობიდან სულ შენ გქონდა.შენ ისიც გინდა,მაგრამ მე მას იმიტომ არ დავთმობ ,რომ შენ ის მარტო პიარისთვის და სახელისთვის გჭირდება.ყველაზე ბოროტი და საძაგელი ხარ!იმ კაცს რა უნდა ვუთხრა ,რომელსაც საკუთარი თოთო ბავშვის ნახვაც კი არ სურს!
-მოკეტე და მაგაზე ნუ მესაუბრები!-დემემ სასმლით სავსე ჭიქა ძირს დაახეთქა.
-არაკაცი და გულცივი ხარ!იცი მეცოდები,რადგან ბედნიერებას მარტო ფულში ვერ იპოვი.მალე სულ მარტო იქნები...-ლევანი წამოდგა და კაბინეტის კარები ძლიერ მოიჯახუნა.



დღეები სწრაფად გადიოდა.დღეს ვაჟაბატონთან საქმიანი შეხვედრა მქონდა და ხასიათზე ვერ ვიყავი.კლასიკურად გამოვეწყვე და კომპანიისკენ დავიძარი.
-ბატონო დემეტრე დაბრძანდით და საბუთებს გადახედეთ.-მდივანს ყავის შემოტანა ვთხოვე.
-მშვენიერი ნახაზებია ,ადგილი შერჩეული გვაქვს და ამასთანავე უნდა დაათვალიეროთ თქვენც .მისამართი კი იცით ,მაშინ ხვალ შევხვდებით.



მომენატრა ჩემი შავი რაში.მშვენიერი იყო იმის გაფიქრება ,თუ როგორ ვიჭრებოდი ჰაერში და ყველა საშინელ მოგონებას ვეთხოვებოდი.გამიმართლა დღესაც ყოფილა შეჯიბრი.საინტერესო იყო,მაგრამ ჩემდა გასაკვირვად იქ დემეტრე შევნიშნე .ვიფიქრე საყურებლად მოსულიყი,მაგრამ თავის ბაიკზე ,რომ მოკლალათდა ძალიან გამიკვირდა.კიდე კარგი არ დავუნახივარ.მასთან საუბარი ნამდვილად გულს მირევდა.ძლიერი მეტოქე იყო,მაგრამ მე შევძელი მისი დამარცხება.უნდა შეგეხედათ რა სახე ჰქონდა .როგორც გავიგე პირველობას შეჩვეულს წაგება ეხამუშა.ხალხი აღტაცებული იყო .ყველა მილოცავდა.ცოტახანი ბაიკზე მოკალათებული სიგარეტს ვეწეოდი ,ველოდებოდი ჩემ ძმაკაცსა და თავის სატრფოს.აქეთ-იქით ვიყურებოდი,როდესაც საზიზღრად გაბრაზებულ სახესა და ძარღვებს შევხედე.თითქოს არაფერი ისე ავარიდე თვალები და სხვა რამეს დავუწყე ყურება.

-რა იყო გაგიტკბა მოგებაა?!-მომიახლოვდა სახეალეწილი.
-რომ გითხრა არა -მეთქი მოგატყუებ.-ბოლო ნაპასიც დავარტყი და ნამწვევი მოვისროლე.
-ქალბატონი ,ალბათ ,მეცხრე ცაზეა.-ირონიულად წარმოსთქვა სიტყვები.
-ოოხხ,ყველაფერში ვერ გაგიმართლებს დემე .რას ვიზამთ მჯობნის მჯობნი არ დაილევიან.ასე, რომ შეეგუე.-შემოსაცმელი შევიკარი და ძმაკაცებისკენ დავიძარი.
-ამას ასე არ დავტოვებ!განანებ იცოდე!-მომაძახა.ვითომც არაფერი შუა თითი ავუწიე და გავეცალე.

-თინ, არ ავღნიშნოთ კვლავ შენი გამარჯვებაა?-მესაუბრებოდა ნიკა და აჟიტირებულს კლუბში სურდა წასვლა.აბა რა გართობას კი არ მოიკლებს!მალე ყველანი იქ ვეგდეთ.ჩემი ნათლიაც ვნახე .როგორ მომნატრებია.ძალიან გამიჯავრდა.ნიკა და ლიკუნა ,როგორც ყოველთვის,ერთად ცეკვავდნენ,გიჟობდნენ.მე და სანდრო მაგიდასთან ვიჯექით და რაღაც სასაცილოს მიყვებოდა.შიგადაშიგ ლოყებს მიწელავდა .პიკი იყო უკვე იმის ხილვა ვისაც ყველაზე მეტად არ ვისურვებდი.
-ძმაო სანდრო ,როგორ ხარ ბიჭო?-გადაეხვია დემეტრე ნათლიაჩემს.ნუთუ იცნობენ?!თანაც მეგობრები არიან?ფუ ამის ...ცი !ეგღა მაკლდა სრული ბედნიერებისთვის.
-ბიჭო, ეს თინაა, ჩემი ნათლული.სულ,რომ გიყვებოდი.ხომ ულამაზესია?-დავაფიქსირე სახე როგორ შეეცვალა.
-ჩვენ უკვე ვიცნოთ ერთმანეთს!-ნაგლურად გავუღიმე დემეს.
-ხო ,ძალიან ლამაზია სანდრო..-ნაგლურად ამათვალიერა და თვალი თვალში გამიყარა.
-მართლაა?რა სიუპრიზია..ძმაო ,მოდი ჩვენთან ჩამოჯექი, დავლიოთ და ამერიკის შესახენ გვესაუბრე.-ამ ვაჟბატონის სიფათის ყურება არ მსიამოვნებდა .ჯობია გავეცალოო.
-სან,მე საცეკვაოდ გავალ.-ფეხზე ავდექი და ბრბოსკენ დავიძარი,თან სასმელს წავეტანე.მწარე იყო,მაგრამ მაინც ტკბილად მეჩვენებოდა და ვგრძნობდი როგორ მეკიდებოდა.
-აუუუ,სანდროო, მე მივდივარ.-ვერ ვაზროვნებდი .ფეხები ხომ მებლანდებოდა და მერეოდა.
-გოგო! რას გავხარ?!ასე როგორ დათვერი ?დამელოდე და მე წაგიყვან .მანქანაზე როგორ დაგაჯინო ასეთ დღეშიი?!
-არ მინდა !მეთვითონაც შევძლებ!-ჯიუტად გავიძახოდი.
-ბიჭო ,მე წავიყვან შენ არ იღელვო.-დემეტრე მიუბრუნდა ჩემს ბიჭს და ბეჭებზე ხელი დაჰკრა მსუბუქად.მოიცადე ეს როგორ?!ამას სიკვდილი მირჩევნია!გამორიცხულიაა...
-საჭირო არ არის!მაგას მირჩევნია ტაქსით წავიდე!
-თინა, ნუ ჭირვეულობ!სახლამდე მიგიყვანს.ვერ ხედავ რა დღეში ხარ?!

ბოლოს მაინც მის იდიოტობას მანქანაში ავღმოვჩნდი.თავი მინას მივადე.მესიამოვნა ცივის შეხება.მთელი გზა ხმა არ ამომიღია.უფრო სწორად არ ამოგვიღია.დაძაბული იჯდა საჭესთან და მთელი ძალით უჭერდა.ეტყობოდა ცოტა მას დაელია.ამის მერე კი აღარ მახსოვს არაფერი.

მანქანაში ჩაეძინა თინას.დემეტრეს მისი გაღვიძება არ უცდია.ხელში აიყვანა და ისე აათრია სახლამდე,არ გაჭირვებია გასაღების მოძებნდა და კარების გაღება.გოგონა საძინებელში შეიყვანა და წამოაწვინა.უნდა გენახათ ქალი მთვარის შუქზე რა ლამაზი იყო.მშვიდად სუნთქავდა და ტუჩები სასაცილოდ გამოებურცა.ამ ცდუნებას ვერავინ გაუძლებდა.მამაკაცმა ქალს კაბა გააძრო .ერთხანს დააშტერდა და ნერწყვი ძვლივს გადაყლაპა.ყველაზე სექსუალური პენუერი ჩააცვა ,რომელიც გინდ გცმია გინდ არა.კაცმაც გაიძრო ტანისამოსი და ქალს შემოუწვა.ქალის ნაზი სურნელი ცხვირს უღიტინებდა,აგიჯებდა.ცდუნებას ვერ გაუძლო ნელა დაიხარა და ქალის ბაგეებს შეეხო.ნეტარების სამყაროდან ძვლივს მოსწყდა .ისედაც წითელი ტუჩები გოგონას კიდევ უფრო ასწითლებოდა.ამ წუთას მთელი გულით სურდა მისი გამხდარიყო,სურდა ვნების მორევში გადაშვებულიყო.კვლავ დააცხრა ქალის ბაგეებს,სუნთქვაშეკრული უკოცნიდა მთელ სახეს.მაშინაც არ გაჩერდა,როდესაც გოგონას გამოეღვიძა.საკუთარ ჰორმონებს ვეღარ ერეოდა.თინას გაძალიანების მიუხედავად სწრაფად გააძრო პენუარი.მის კლანჭებში მოქცეული საბრალო ფართხალს არ წყვეტდა,მაგრამ უშედეგოდ.ერთი ხელის მოსმით გაიძრო დემეტრემ ტანისამოსი.უკოცნიდა ქალს დიდრონ მკერდს,მისი დიდრონი ხელები ყველგან დათარეშობდნენ.როდესაც ქალმა წამოიყვირა ცალი ხელი პირზე ააფარა და მთლიანად დაეუფლა მის სხეულს.

ქალი რას გრძნობდა?!ტკივილს ,უზომოდ დიდი ტკივილს.მთელი მისი სხეული თითქოსდა აკუწეს და დაანაწევრეს.მისი უბიწოება მოსპეს ,დააბინძურეს.ახლა უკვე კვლავ ხელახლა მოკვდა ,განადგურდა.მის მშვენიერ სახეს ცრემლები უნამავდა , გაუჩერებლივ ქვითინებდა,თავბედს იწყევლიდა.
არ ეგონა .მართლა არ ეგონა გოგონა ქალიშვილი თუ იქნებოდა.ვერ წარმოედგინა მისნაირი მშვენება ასე ხელუხლებელი თუ იქნებოდა.გულში რაღაცამ გაჰკენწლა,მაგრამ არ მისცა გულს ამაზე ფიქრის საშვალება.თავს იმით იმშვიდებდა .სულით მაინც ბ****ო....მიუხედავად ყველაფრისა ქალის წვრილ წელზე ხელი უდარდელად შემოეხვია და სახე მკერდზე მოეთავსებინა.

დილით გაღვიძებულს ყველაფერი სტკიოდა .თავს ძალა დაატანა და სააბაზანოში შეიკეტა.ისტერიულად ტიროდა და იბანდა.ცდილობდა თავისი სხეულიდან ის სიბინძურე ჩამოერეცხა,გაექრო,მაგრამ განა რამეს შეცვლიდაა?! დამშვიდდა და ჩაიცვა.ოთახში დაბრუნებულს საწოლზე მამაკაცი უდარდელად მწოლიარე შენიშნა.შეზიზღდა მთელი არსებითა და გულით.უნდოდა მოეკლა ,ეწამებინა....
ლოგინს ნელა მიუახლოვდა და კაცი საწოლიდან გადააგდო.
-რა აკეთებ?!შენ ხომ არ გაგიჟდიი?!-წამოიყვირა შიშველმა დემეტრემ.
-კიდე მე გავგიჟდი?!ჩაიცვი და წაეთრიე ჩემი სახლიდან!გაეთრიე !
-ნუ მიყვირიხარ!-უცებ მამაკაცი მიუახლოვდა და გრძელ თმებში ხელი ჩაავლო.
-იცოდე ვის ელაპარაკები!ამიერიდან შენ ჩემი საკუთრება ხარ და ზედმეტი სიტყვები არ გავიგონო!
-ნუ მაცინებ...შენი ხომ აისურვე ახლა გთხოვ, გაქრი ჩემი ცხოვრებიდან...
-ნურას უკაცრავად!გემრიელი ყოფილხარ....-ტუჩებზე წაეთამაშა.-და უფრო კარგი იქნები ყავასაც თუ მომიდუღებ.-ქალის წელსაც უხეშად შეეხო.
-მომშორდი...შენ შხამი უნდა დალიო...მძულხარ ,მეზიზღები !ახლა გაეთრიე ჩემი სახლიდან.
-ამიერიდან ვერ იტრიშინებ... და სიტყვებს დაუფიქრდი!ახლა წავედი ლამააზოოო...იცოდე, კიდევ შემოგივლი.