დილით ისევ იგივე განმეორდა, როგორც ყოველთვის ბეა ერთ საათიანი ჩხუბის შემდეგ ავაყენეთ. ვსაუზმობდით, როცა ჩემმა ტელეფონმა დარეკა საბა იყო
-რას შვები?-მკითხა და ზუსტად ვიცოდი იკრიჭებოდა
-რავი, გამოვალ მალე შენ?-სანდრა
-ხო მეც-ხმაში წყენა შეეპარა
-რა იყო-ვკითხე გაოცებულმა
-არაფერი... დღეს რა დღეა? მკითხა ორ წამიანი დუმილის შემდეგ
-ხუთშაბათი-სანდრა
-რიცხვი?-საბა
-25 მარტი-მობეზრებულმა ვუპასუხე
-მერე?-საბა
უცბად გამახსენდა რო დღეს საბას დაბდების დღე იყო 23 წლის ხდებობა.
-ვაიმე მახსოვდა შენ თავს ვფიცავარ მახსოვდა, მაგრამ უცბად დამავიწყდა რა გილოცავ ჩემო სიცოცხლე ყველაფერს კარგს გისურვებ გკოცნი ბევრს.
-მაინც უნამუსო ხარ როგორ დაგავიწყდა გოგო? ქეთამ შემჭამა გადაიხადეო თვითონ შეარჩია რაღაც კლუბი და შენ იასნაა უნდა მოხვიდე თან შენი დაც და თათულიც წამოიყვანე.
-კაი ხო მოვალთ შენ ის მითხარი რა გაჩუქოთ?-სანდრა
-რაზე მებაზრები ჰა შენ მოდი და დალშე ყველაფერი სულ ერთია-საბა
-ვაიმე ჩემი სულელი გკოცნი წავედი-სანდრა
-რა უნდოდა?-ბეა
-დაბადების დღე აქ და თქვენც დაგპატიჟათ-სანდრა
-ვა მაგარია ძააან-ბეა
-რა ვაჩუქოთ?-თათული
-რავი ლექციების შემდეგ შევხვდეთ და გავიაროთ მაღაზიებში, დღეს დავეთხოვები რა-სანდრა
-კაი კაი-თათულის ვიღაცამ დაურეკა და დაფეთებული გავარდა ოთახიდან.მე და ბეამ ერთმანეთს გაოცებულებმა გადავხედეთ.
ლექციები დამიმთავრდა და თათულისთან ერთად საჩუქარზე წავედი.ერთ საათიანი სიარულის შემდეგ ძალიან კარგი საათი შევურჩიეთ.
-აუ ძაან დავიღალე წამო რა სადმე დავსხდეთ-თათული
-კაი ხო წამო.ახლოს მდებარე კაფეში დავსხედით. ფორთოხლის წვენი და შოკოლადის ნამცხვარი შევუკვეთე. თათული ესემეს კითხულობდა თან იღიმოდა
-აბა რა გამოვტოვე-სანდრა
-ჰა რა თქვი-დაბნეულმა თვალების ცეცება დაიწყო თათულიმ
-ვინ არის პრინცი?-სანდრა
-ვინ პრინცი საერთოდ რაზე ლაპარაკობ-თათული
-კაი გოგო მე რას მიმალავ-ვითომ ნაწყენმა ვუპასუხე
-ჯერ არანაირი ურთიერთობა არგვაქ მაგიტომაც არგითხარი არაფერი თან მგონი არც მოვწონვარ-მალევე დანებდა თათული
-აუ შენ ვის არ უნდა მოეწონო დავთხრი თვალებს ხო იცი -ჩავეხუტე და ჭორაობა გავაგრძელეთ. სახლში მისულებმა მზადება დავიწყეთ.მალევე მოსაღამოვდა და კლუბისკენ წავედით.საერთოდ არმიყვარს კლუბები არ არის საჩემო მაგრამ რას ვიზავდი. კლუბში ჩვეულებრივი სიტუაცია დაგვხვდა. ჩვენებისკენ წავედით საბას საჩუქარი გადავეცით და ადგილები დავიკავეთ.
დებილივით ვიჯექი არც ვსვავდი და არც ვცეკვავდი. ჩვენი კურსელი დათუნა მიშლიდა მხოლოდ ნერვებს ისე დაჟინებით მიყურებდა.თათულისა და ბეა გავხედე ვიღაც უცნობს ელაპარაკებოდნენ როცა შემოტრიალდნენ და ჩემსკენ წამოვიდნენ ვცდილობდი უცნობის სახე დამენახა მაგრამ კლუბის განათების ფონზე ვერაფერს ვხედავდი, მალე მომიახლოვდნენ და უცნობში დემეტრე ამივიცანი.
-შენ აქ საიდან?
-მეგობრებთან ერთად ვარ რა და თათული დავიანხე. ღიმილით გადახედა თათულის მივხვდი რო დემეტრე იყო თათულუს პრინცი.
-ბიჭებიც აქ არიან?-სანდრა
-კი იქითკენ სხედან-თავით მიმანიშნა. ლუკა ვაჩე და კოკაც იქ იყვნენ მათ გარდა ერთი ბიჭი და ორი გოგო იყვნენ. ქერას წელზე კოკას ხელის დანახვამ უცნაურად გამცრა.
-მომიკითხე ბიჭები-სანდრა
-სანდრა შენსგან ათ მეტრშიც არ სხედან წამოდი და მოიკითხე. ძალით წამათრია მათკენ.
-ვაა ეს ვინ მოსულა, პატარა ახვლედიანი შენ აქ საიდან?-ლუკა
-მეგობრის დაბადების დღეა, თან დაგინახეთ და მოგიკითხეთ. რა-სანდრა
-ხო და ძაან კაი დაჯე ტო რატო დგახარ?-ვაჩე კოკა იჯდა ჩუმად მის ქერას ეფერებიდა, უსირცხვილოდ თითქოს არავინ არ მოსულიყო არც მომესალმა.
-არა მეგობრები მელოდებიან უნდა წავიდე-ნამდვილად არ მსურდა მთელი საღამო კოკაზე და ქერაზე მეყურებინა.
-მაგრად გამიტყდება რა თან აბოსაც და ნინისაც არიცნობ.ვიცოდი ლუკა არ მომეშვებოდა ამიტომაც დავჯექი ზუსტად კოკასა და მის ქერას წინ.
-ეგრე რა ტო. ახლა გაიცანი აბო და მისი უჯიგრესი საცოლე ნინი-ლუკა
-სასიამოვნოა-სანდრა
-ჩვენთვისაც-ნინი
-ეს კი ნათიაა-ვაჩე
-სასიამოვნოა-ნაძალადევი ღიმილით ვუპასუხე
-ჩემთვისაც-დაიწრიპინა ქერამ
-რამდენი წლის ხარ?-მკითხა ნინიმ, რატომღაც ამ გოგოს მიმართ თავიდანვე კარგად განვეწყე ძალიან უბრალო იყო
-22 შენ?ვკითხე ღიმილით
-21 სად სწავლობ?
-შავი ზღვის უნივერსიტეტში შენ?-სანდრა
-ილიაში ნათია შენ სად სწავლობ?-ცოტა გამიკვირდა მეგონა რო ერთმანეთს იცნობდნენ
-თავისუფალში კევის ღრაჭუნით უპასუხა ნათიამ.აი სწორედ ესეთ გოგოს ვერ წარმოვიდგენდი კოკას გვერდით ესეთ უინტელექტო გოგოს.კოდევ ცოტახანი ვსაუბრობდით, როცა დათუნა მოგვიახლოვდა და ცეკვა შემომთავაზა.არ მინდოდა ცეკვა, მაგრამ როგორცკი დემეტრეს და ბიჭების დაჭიმულ ძარღვებს რო გადავხედა მიხვდა რო წაყოლა აჯობებდა, ამიტომაც უსიტყვოდ ავდექი და გავყევი საცეკვაოდ. ორწუთისნი სიმღერა საუკუნედ გაიწელა.როგორც კი სიმღერა დასრულდა აივანზე გავვარდი იქ დემტრე დამხვდა სიგარეტს ეწოდა
-ერთი ღერი მომე რა-სანდრა
-ეწევი?-გაკვირვებულმა გამომხედა დემტრემ
-არა, მაგრამ ახლა მოვწევ-სანდრა
-შანსი არ არის პროსტა-დემტრე
-კაი რა დემე ნუ მახვეწნინებ-სანდრა
-რა დამიძახე?-დემტრე
-დემე-გაკვირვებულმა ვუპასუხე
-არ მეგონა ესე თუ დამიძახებდი როდისმე, მაპატიე რა რო ცუდი ძმა ვიყავი და გვერდით არ დაგიდექი როცა გიჭირდა ამ სიტყვების შემდეგ მივხვდი რო მართლა ნანობდა
-ნუ იძახი სისულეებს, ამ ორ დღეში საკმარისად გაგიცანი და მივხვდი შენი ისეთი ხარ როგორ ძმაზეც ყოველთვის ვვოცნებობდი-ვუთხარი ღიმილით
-ხო და ამის მერე მომეცი საშუალება ვიზრუნო თქვენზე.ვგიჟდები თქვენზე-ჩამეხუტა მე ხმა არ ამომიღია რადგან ეს სიჩუმე ყველაფრის მთქმელი იყო.
-ის ბიჭი შენი შეყვარებულია?-დემეტრე
-ვინ დათო?-სანდრა
- ხო ვინცაა-დემტრე
-უიმე არა დათო უბრალოდ მეგობარია.გვერდით ისეთი ადამიანი მჭირდება ვინც ძლიერია ვისზედაც დაყრდნობას შევძლებ და ეყვარება ჩემი შინაგანი სამყარო და არა ჩემი გარეგნობა-სანდრა
-არა და მეგონა შენც იმ ქალთა კატეგორიას მიეკუთნებოდი რომლებთათვის დამოუკიდებლობა პრიორიტეტულია-დემტრე
-მე არ ვამბობ რო სხვაზე დამოკიდებული გავხვდებითქო მე ისეთ ადამინს ვეძებ რომლის იმედი მექნება ყოველთვის და ვისთან ერთადაცაც სიკვდილისიც არ შემეშინდება იმედია ესეთი მამაკაცი მალე გამოჩნდება.ციოდა ამიტომაც შიგნით შევედი ბართან ვიდექი როცა ვიგრძენი ჩემს უკან ცხელი სუნთქვა კანს რო მიწვავდა. არ შემშინებია ვიდექი და ველოდებოდი უცნობის შემდეგ ნაბიჯს რომელმაც არ დააყოვნა. ვიგრძები საშინლად ცივი ტუჩების შეხება კისერზე. დავიბენი, უცნობმა თმა გადამიწია და ყურში ჩამჩურჩულა მალე გამოჩნდებაო,გამაბრუა მისმა სიტყვება ვერ მივხვდი რას ნიშნავდა მისი სიტყვები.უკან შებრუნებულს ჩემს პირდაპირ ოდნავ მოშორებით.კოკა იდგა, რომელიც თვალისმომჭრელად მიღიმოდა. შემიძლია დავიფიცო რო ეს ფოკუსები წეღან კოკამ ჩამიტარა. ძალიან დიდი მადლობა რო კითხულობთ. თქვენი შენიშვნები გავითვალისწინე. თუ მოგეწონებათ ეს თავიც გთხოვთ დააკომენტაროთ.