-სანდრა სანდრა-თათული
-ხო რა იყო? -სანდრა
-კარგად ხარ? თხუთმეტი წუთია ესე დგახარ-თათული
-ხო არაფერია უბრალოდ ჩავფიქრდი არ წავიდეთ?-სანდრა
-კი შენ გელოდებოდით ისედაც წამო-თათული
საძლში მისულებმა სამივემ ჩვენ ოთახეებს მივაშურეთ. არ მეძინებოდა კოკაზე მეფიქრებოდა ვერ მივხვდი რას ნიშნავდა მისი ქმედება რისი თქმა სურდა ვინ იყო მისთვის ნათია უბრლოდ ნაშა თუ გოგო რომელსაც სერიოზულად უყურებდა თავში მხოლოდ ეს კითხვები მიტრიალებდა სხვაზე ვერაფერზე ვერ ვფიქრობდი ზუსტად ამდროს მომივიდა ესემესი დაფარული ნომრისგან: ვიცი, ჩემზე ფიქრობ მაგრამ გვიანია შუქი ჩააქრე და დაიძინე. ეგრევე ფანჯარას ვეცი სადარბაზოსთან არავინ არიყო კიდევ ერთი ესემესი მომივიდა იგივე ნომრისგან წინ გამოიხედე. მართლაც ზუსტად ჩემს მოპირდაპირე აივანზე იდგა წელს ზემოთ შიშველი კოკა რომელიც სიგარეტს ეწოდა.არვიცი რატომ მაგრამ აივანზე გავვარდი მან კი ჩაიცინა სიგარეტი გადააგდო და,ბინაში შებრუნდა.
-იდიოტი, კრეტინი, დებილი რაც კი სალანძღავი სიტყვა არსებობდა არცერთს არ იშურებდა სანდრა კოკასთვის.
-ის კი არა მე ვარ დებილი რას გავვარდი რის იმედი მქონდა. ბოლოს კოკაზე ფიქრი საკუთარ თავს აუკრძალა და ცხვრების თვლა დაიწყო მალე ჩაეძინა.დილით ადრე ადგა და ბლინების ცხობა დაიწყო.
-თავი მისკდება-თათული
-არ უნდა დაგელია ამდენი-სანდრა
-დაიწყო ამან დედაჩემივით-მობეზრებულმა გადატრიალა თვალები
-შენი ის მითხარი სად გაიცანი დემეტრე?-უცებ გაინაბა თათული
-აუ მართლა არ ვიცოდი შენი ძმა თუ იყო გუშინდელის მერე მეგონა გაბრაზდებოდი-თათული
-არა და პირიქით ძალიან გამიხარდა შენზე კარგი რძალი არვიცი რა-სანდრა
-რა რძალი ჯერ ერთადაც არ ვართ-აწითლებულმა თათულიმ უპასუხა
-მართლა სად გაიცანი?-სანდრა
-ზაფხულში ჩემებთან რო ვიყავი ბათუმში-დამნაშავესავით დახარა თავი თათულიმ
-ანუ რა გამოდის ზაფხულიდან ხვდები და არაფერი არმითხარი? მეც მქონდა შენთვის მოსაყოლი რაღაც მაგრამ არაფერსაც არმოგიყვები-სანდრა
-აუ ნუ მიბრაზდები მრცხვენოდა შენთვის თქმა. და მითხარი რა რაუნდა მოგეყოლა-თათული
-არაფერსაც არ მოგიყვშბი არ ხარ შენ არაფრის ღირსი-სანდრა
-აუ ეგრე ნუ მეუბნები რა -აუცრემლიანდა თვალები თათული
-ჩემი მტირალა გოგო ვინ არისო? რაგატირებს გოგო ყველაფერს მოგიყვები ოღონდ საღამოს, ეძლა მეჩქარება გავიქეცი ლექციებზე ლოყაზე ვაკოცე თათულიკოს და სახლიდან გამოვედი.
ავტობუსი მაინც და მაინც ახლა აგვიანებდა, მარშუტკებიც არ მოდიოდნენ ტაქსები გატენილი იყო. აშკარად ძაან დავაგვიანებდი.იქით-აქეთ დავდიოდი როცა გვერდით მანქანამ გამიჩერა, ნელ-ნელა ჩამოიწია მინა და კოკა გამოჩნდა სთვალეები ეკეთა, ამუტომაც ვერ ვხედავდი მის ზღვისფერი თვალებს.
-ჩაჯექი-მითხრა საოცრად ბოხი ხმით.ძაან ნეჩქარებოდა, ამიტომაც გვერძე მოვისროლე ქალური თავმოყვარეობა და ჩავხტი მანქანაში. დავინახე როგორ ჩაიღიმა ნასიამოვნებმა არ შეგარჩენ მაგ ღიმილს კოკა შენგელია არა! გულში გადავიხარხარე და ფეხი-ფეხზე გადავიდე, კაბა მეცვა ამიტომაც ლამაზად მიჩანდა ფეხები, დავინახე როგორ.მოიყოლა ქვედა ტუჩი კბილებს შორის, ამჯერად მე ჩამეღიმა.
-რაზე სწავლობ?-მკითხა მოლოდნელად, საშინლად დამაბნია მისმა ხმამ
-საერთაშორისო ურთიერთობებზე-სანდრა
-დიპლომატობა გინდა?-კოკა
მხოლოდ თავი დავუქნიე და უნივერსიტეტთანაც მოვედით.
-მადლობა-სანდრა
კოკამ მხოლოდ გამიღიმა და მანამ არ წასულა სანამ უნივერსიტეტში არ შევედი.ლექციების შემდეგ სამსახურში წავედი ძალიან ბევრი ხალხი იყო მაღაზიაში. რვა საათზე დაღლილი გამოვედი მაღაზიიდან. გარეთ კი დათუნა დამხვდა.
-სანდრა როგორ ხარ?-გადამკოცნა დათუნამ
-კარგად შენ?-სანდრა
-კარგად გცალია?-პასუხი უნდა გამეცა თუ როგორი დაღლილი ვიყავი და ვერსად ვერ წავყვებოდი, მაგრამ ამ დროს ესემესი მომივიდა ისევ იმ დაფარული ნომრიდან შეტყობინება:სახლში წადი. ამ ესემესის შემდეგ წავყევი დათუნას. კაფეში დავსხედით.
-სანდრა მინდოდა ბოდიში მომეხადა გუშინდელის გამო ძაან დავთვერი და რაღააცები შემეშალა-დათუნა
-არაუშავს მაგრამ შემდეგში ეს აღარ განმეორდეს-სანდრა
-პირდაპირ გეტყვი მაგრად მომწონხარ -მითხრა წაოცრად დაბნეულმა დათუნამ
-ამას მართლა არ მოველოდი არვიცი რა გითხრა ყოველთვის მეგობრად გთვლიდი და სხვა ჩვენს შორის არც არაფერი იქნება არადროს. მხოლოდ მეგობრობა შემიძლია შემოგთავაზო-სანდრა
-ვინმეა?-დათუნა
-კი არვიცი რატო ვუთხარი კი მაგრამ იმ მომენტში ესე მინდოდა და ვუთხარი
-ხარაშო, მაგრამ იმედია შეგვიძლია ვიმეგობროთ ხო?-დათუნა
-რა თქმა უნდა-გაუღიმა სანდრამ
კიდევ ცოტახანი ვიყავით კაფეში. უკვე ჩემს სადარბაზოსთან ვიყავით.მანქანიდან გადავედი ისიც გადმომყვა
-მადლობა რო მომაცილე-სანდრა
-არაფლის ტო ჩემი იმედი გქონდეს ყველაფერში, შენი ერთი ზარიდა ეგრევე იქ გავჩნდები-დათუნა
-დიდი მადლობა დათუნა-გამეღიმა მის სიტყვებზე გადავკოცნე და სადარბაზოში შევედი ლიფტს ველოდებოდი სიგარეტის სუნი რო ვიგრძენი შემეშინდა მივხვდი რო მარტო არვიყავი. ტელეფონი ამოვიღე და გავანათე კოკა იყო ეტყობოდა საშინლად გაბრაზებული იყო.
-აქ რას აკეთებ?-ვკითხე გაოცებულმა თან დამშვიდებულმა რომა აქ კოკა იდგა და არა ვინმე მანიაკი
-რას უნდა ვაკეთებდე პადიეზდები მევასება რა-ღიმილით მითხრა
-კაი მაშინ ხელს აღარ შეგიშლი-კიბეებისკენ წავედი, რადგან ლიფტი აშკარად არ აპირებდა მოსვლას.პირველ საფეხურზე ვიყავი მისმა ხმამ რო შემაჩერა
-ალექსანდრა სალაპარაკო მაქ-მისმა დაძახებულმა ალექსანდემ გამთიშა
-გისმენ-ვუთხარი ენის ბორძიკით ის კი ნელ-ნელა ჩემსკენ მოიწევდა
-არ მინდა რო ესე გვიან ვიღაცეებთაბ ერთად დადიოდე და სახლამდე გაცილებდნენ მიშველეეთთთთთ ძაან დაცხა ისე ახლოს იდგა რომ მისი სუნთქვა სახეზე მეფრქვეოდა რაც თვალებს მახუჭინებდა
-დათუნა ვიღაც არ არის-ვუპასუხე თვალდახუჭულმა არ ვიცი თვალები დახუჭული რატო მქონდა ან რას ველოდებოდი. კოკა უფრო და უფრო მოიწევდა ჩემსკენ მეც უფრო მცხელოდა , მაგრამ უცბად ყველაფერი დამთავრდა თვალები გავახილე და იქ ჩემს გარდა არავინ იყო. გაცოფებულმა ავირბინე კიბეები და სახლში შევარდი პირდაპირ ჩემი ოთახისკენ წავედი. ლოგინზე დავწექი და თვალები ჭერს გავუშტერე. ეგრევე შემოვარდა თათული ჩემთან ესეთ ფორმაში რო ვიყავი თვითონაც გვერდით მომიწვა.
-რა მოხდა? მეც ყველაფერი მოვუყევი როგორ გამაცურა ორჯერ კოკამ.
-მაგას ხო არ აკლია ეეე -წამოიყვირე თათულიმ როცა მოყოლა დავასრულე. კიდე დიდიხანი ლანძღავდა თათული კოკას მერე კი თავის ოთახში გავიდა მე კი დავრჩი ჩემს ფიქრებთან მარტო. ვგრძნობდი როგორ იკავებდა ჩემს გულში კოკა ადგილს რაც მაშინებდა არ მინდოდა არანაირი ურთუერთობა, არვიყავი ამისთვის მზად. ამ ყველაფერს ემტებოდა ნათიას და კოკას ურთერთობა რომელიც ასე მძაბავდა.
დილით ბეაც და თათულიც გაღვიძებული დამხვდნენ ეს ეთგვარი საოვრება იყო არმახსოვს რომელიმე ჩემზე ადრე ამდგარიყოს. ვისაუზმეთ და მე და თათული უნივერსიტეტში წავედით.სადარაბაზოდან გავედით იქ კი დათუნა დამხვდა
-აქ რას აკეთებ?-სანდრა
-რავი გაამრჯობა სანდრა როგორ ხარ?-გადამკოცნა დათუნამ.
ამ დროს გამოვიდა კოკაც სადარბაზოდან.ძაან დავიბენი და ავნერვიულდი
-თათული შენ როგორ ხარ გოგო?-დათუნა
-კარგად შენ?-გადაკოცნა თათულიმაც დათუნა
კოკა მანქანაში იჯდა და აშკარად წასვლას არ ჩქარობდა.
-წამო გაგიყვანთ-დათუნა
-დათუნა ჩვენ ხო შევთანხმდით არა?-სანდრა
-სანდრა არ შეიძლება მეგობრამა მოგაკითხოს?-დათუნა
კოკამ მაქანა სწრაფად გაიყვანა ეზოდან. აღარც მე აღარ დავიწყე ქაჯობა და მანქანაში ჩავჯექი. მანქანში ჩაჯდომისთანავე მომივიდა ესემესი:მე რა გაგაფრთხილე ზუსტად მაშინ მივხვდი რო ეს ამბავი კარგად არ დასრულდებოდა

ძაან დიდი მადლობა ესეთი თბილუ კომენტარებისთვის.მიყვარხარ მე თქვენ.