დილით ტელეფონის ხმამ გამაღვიძა..
ისევ უცხო ნომერი..
ისევ მესიჯი..
იგივე ტექსტით..
"პატარავ,სამუდამოდ ჩემი ხარ"

გამოცებას ვერ ვმალავდი..ნეტა ვინ ჯანდაბაა? ან ჩემგან რა უნდა? რას გადამეკიდა? იქნებ ნომერი ეშლება და მე არ მწერს? ათასი კითხვა მიტრიალებდა..ლიზა კი "ვაი შენსპატრონს თვალებით" მიყურებდა..
-რა იყო გოგო რა გჭირს? გაოცებული მიყურებდა ლიზაც
-ისევ ის მესიჯი ლიზიუს..უკვე ნერვები მეშლება ..ვინაა რაუნდა ვერაფერი გავიგე..
-ჰაჰააა ვიღაცამ მოახერხა და ჩვენი თეკუნიუსი დააინტერესა და წყობიდან გამოიყვანაა..ვაიმე არ მჯერა..მომიყვანეთ ის ყმაწვილი ძეგლი უნდა დავუდგა..ლიზი გულიანად იცინოდა და ხელეებს აქეთ-იქით იქნევდა..
-ჯერ ერთი მაგ სასწაულ სახელს ნუ მეძახი ბატო და მერე მეორე შენ ვის დასცინიხარ შენი ურთიერთობა მოაგვაე? ვცდილობდი მკაცრი ვყოფილიყავი...
-რა ურთიერთობა?აწითლდა მაგრამ თავის დაძვრენა სცადა..
-ჰმმ,ცდილობ მომატყუო კდეც?გგონია ვერ ვამცნევ შენ და ალექსი როგორ უყურებთ ერთმანეთს? გგონია ვერ ვხვდები რომ ჩემი ბოტე დაქალი შეყვარებულია? კაი ლიზიუს რააა როდემდე უნდა მიმალო შენი და არვარ? გავიბუტე და საწოლზე დავჯექი..
-თეე,კაი რაა უბრალოდ არვიცოდი რა გრძნობა იყო..მინდოდა გამერკვია,მაგრამ არ გამომდის თე..ვეღარ ვზლებ უკვე..ალექსიც ხან მაქცევს ყურადღებას ხან ისე იქცევა თითქოს არ ვარსებობ..აღარ ვიცი რა გავაკეთო უკვე..
-ჩუ ჩემი პატარა გოგო ყველაფერი კარგად იქნება..აი ნახავ თქვენ ერთად იქნებიტ..ვხედავ როგორ გიყურებს..მაშინაც,კლუბში ისე გიყურებდა ლამის შეგჩამა თვალებით..ნუ ნერვიულობ ლიზ..
-შენ რომ არ მყავდე რამეშველებოდა ჩემო გოგოვ...

დღეები დღეებს მიჰყვებოდა..ყველაფერი მოწესრიგდა..საინტერესო არაფერი ხდებოდა..ბიჭები დაიკარგნენ,არ ჩანდნენ არსად..ჩვენ კი თითქოს მოვიწყინეთ მათგარეშე..
..სკოლა დავამთავრეთ და გამარჯობა თავისუფლებავ..ეროვნულებიც წარმატებით ჩავაბარეთ და ახლა უკვე სრულუფლებიანი სტუდენტები ვართ..მე იურიდიულზე ვსწავლობ,ლიზა კი საერთაშორისოზე..როგორც გავიგეთ ბიჭებიც იგივე უნივერსიტეტში სწავლობდნენ სადაც ჩვენ..ოუუუ დაიყო ალბათ ჩვენი წამება და ეგაა..გავიფიქრე და ლიზასთან შევვარდი..
-რა გინდა გოგო აქ ამ დილაუთენია? წამოფრინდა საწოლიდან ლიზა
-აეგდე საყიდლებზე მივდივართ..
- რა გინდა გოგო საყიდლებზე თავზე საყრელად გაქ ტანსაცმელი-ოოოო რამე ახალი მინდა რა..ყვლაფერი მოძველდა..
-ჰო ჰო კაი მეც მინდა რაღაცების ყიდვა..მოვემზადები და წავიდეთ..


საყიდლებიდან ძალიან დაღლილები დავბრუნდით..ამიტომ გადავწყვიტეთ გვევახშმა და დაგვეძინა..მეორე დღეს გამოცდები გვქონდა და საზაფხულო არდადეგები გვეწყებოდა..
-ადე გოგო გვაგვიანდება..წამოფრინდა ლიზა და ყვირილი დაიწყო
-მერე წყნარად ვერ მეტყოდიი? ვერ ხარ რა
-ოოო ადე მალე ჩაიცვი
საწოლიდან ნაძალადევად ავდექი,შხაპი მივიღე და ახალი ტანსაცმელი გადავათვალიერე...მაღალწელიანი ღია ფერის შარვალი და თეთრი გამჭირვალე საროჩკა ჩავიცვი,თეთრი კედები ამოვიცვი,თმა ცხენის კუდად შევიკარი და ტუჩსაცხი წავისვი..
-მე მზადვარ ლიზიუს გამო მალე და წავიდეთ...
-ხო ეხლავე გამოვდივარ...
უუუ როგორც ყოველთვის ლამაზი ხარ ჩემო გოგო..აღტაცებული მიყურებდა ლიზა
-შენც ჩემო ლამაზო..კაი წავიდეთ..მე წაგიყვან მანქანითვარ..

როგორც კი მანქანიდან გადმოვედით,ყვლამ ჩვენ შემოგვხედა..ბაბნიკი მიჭების სასტავი პირდაღებულები გვიყურებდნენ და თვალს გვიკრავდნენ..
-ფუუუ უნახავები..მობეზრებულად მიჩურჩულა ლიზამ
-დაიკიდე ეგენი წამო შევიდეთ..
ჰოლში შესვლისთანავ,დაგვეწია ნაცნობი ხმა
-ვაა ეს რა ხალხიი მოსულააა...გამარჯოობა ლამაზმანებო..
-გაგიმარჯოს ალექს..ვითომც არაფერიო ისე ვუპასუხე და ზურას თვალი ავარიდე,თითქოს ვერდავინახე...
ლიზა ხელს ისე მიჭერდა ტკივილისგან ლამის ვიყვირე..ბიჭებს რომ არ შეემჩნიათ ტელეფონი ამოვიღე და ლიზას მივწერე დებილი ბავშვივით ნუ იქცევი თავი ხელში აიყვანეთქო..ისიც მოეშვა და გაიღიმა..
-გოგოებო დასვენებას სად აპირებთ?-ბექა
-წელს ფშავში გადავწყვითტეთ წასვლა..ი თვე გავჩერდეით..ამოვიდა ყელში ქალაქი..ჩამოარაკრაკა ლიზამ..მეკი მამის მკვლელის ტვალებით შევხედე და მიხვდა ზედმეტი მოუვიდა.
-ძალიან კარგი ჩვენც მაქეთ მოვდივართ-ზურა..ირონიულად ჩაილაპარაკა და ტუჩის კუთხე ჩატეხა..
-ჩვენ გვეჩქარება აბა კარგათ ბიჭებო..ჩქარი ნაბიჯებით წამოვედი და ლიზაც წამოვათრიე..


მე და ლიზა სახლებში გავნაწილდით,ბარგი უნდა ჩაგველაგებინა..დღეიდან იწყებოდა გართობის და დასვენების ლამაზი დღეები..თან ფშავის ბუნება ხომ ულამაზესია..ერთი სული მქონდა როდის ჩავიდოდიტ..
დიდი წვალების შემდეგ ცალაგება დავასრულე და ლიზას დავურეკე ..თხუთმეტ წუთში ჩემთან გაჩნდა და ფშავის გზას დავადექით..როგორც იქნა ჩავაღწიეთ დანიშნულების ადგილამდე და გაოცულბი ვათვალიერებდით გარემოს...ორსართულიანი კოტეჯი ხეებს შორის იდგა,ლამაზი ბაღით და აუზით..ისეთი სილამაზე იყო თვლას ვერ მოსწყვეტდი..იქვე კიდევ ერთი კოტეჯი იყო,გვითხრეს რომ ორ დღეში მათი დამქირავებლებც ჩამოვიდოდნენ..
-ვაა რაკაია გავერთობით,იმედია კაი ვიღაცები იქნებიან დ ააა მუდო ფიტულები..აღტაცებული ლაპარაკობდა ლიზა
-ხოო იმედია..აუუ ლიიზ ავალ მე დავიძინებ რაა თორე ფეხზე ვეღარ ვდგავარ..
-მიდი ჩემი გოგო,მეც ყავის დალევას მოვრჩები და დავიძინებ..ტკბილი ძილი თეკუნიუს..თვალი ჩამიკრა და ადგილიდან მოწყდა..სამზარეულოში გაიქცა,იცოდა რამეს ვესროდი მაგ სახელის დაძახებუსთვის..
მე კი უბრალოდ გამეცინა და ოთახში ავედი..საწოლზე უღონოდ დავემხე და მორფეოსის სამყაროში თავით გადავეშვი..

ორმა დღემს სწრაფად გაიარა..დილით სახლს ვალაგებდით,მერე სადილს ვამზადებდით,აუზში ვნებივრობდით და "ზაგარს" ვიღებდით..საღამოს კი ჰამაკში ვიწექით და ვარსკვალებით მოჭედილ ცას შევცქეროდით..

-თეეეე ადექი ცვენი მეზობლები ჩამოვიდნენ,ახლა ჩვენთან არიან და უნდ აგაგაცნო წამო...გიჟივით შემოვარდა ლიზა ოთახში და ეშმაკურად იღიმოდა..
-ჰოო კაი მოვდივარ და მასე რატო იღიმი?მეუცნაურა მისი ასეთი გამოხედვა
-ოოო გამოადგი გოგო ფეხი მალე..
ქვემოთ ბუზღუნით ჩავდიოდი თან თმას ვიკრავდი..კიბეები დავასრულე,თავი მაღლა ავწიე და სიურპრიზიც ამას ჰქვია...აი სად დაგერხა თეო გავიფიქრე და ისევ მათ გავხედე, რომლებსაც უამრავი სასუსნავი ოეტანათ..
-რაო არ გველოდი პატარავ?ხომ გითხარით ჩვენც მაქეთ მოვდივართთქო..სიცილით ცაილაპარაკა დევდარიანმა და თავიდან ფეხებამდე შემათვალიერა..
-არმეგონა შენი სიფათის დანახვა აქაც თუ მომიწევდა..
-ხო? მე კი მეგონა გაგახარებდა ჩემი აქ დანახვა..არ ნებდებოდა ზურა
-ისა და ჩვენც აქ ვართ ცნობისთვის ..ერთხმაად თქვენს ლიზამ და ალექსმა..ბექა კი ჩვენი შემხედვარე სიცილით იგუდებოდა..
-ჩხუბს აზრი არაქვს თეო,ჩვენი ატანა მაინც მოგიწევთ ასერომ დავზავდეთ ჩვენ ამ ყველაფერს მივალაგებთ თქვენ საჩმელი გააკეთეთ მერე ჩავსხდეთ და კინოს ვუყუროთ მოსულა? ცამოარაკრაბა ბექა მ და გამომხედა
-მმ კაი მოსულა.ლიზა გამომყევი საჩმელი გავაკეთოთ..

სამზარეულოში გასვლისთანავე კითხვისნიშნის თვალებით შემომხედა ლიზამ..რა გეტაკაო.. არ მჯერა რომ დაზავდი თე..და სიცილიტ კვდებოდა..
-მოსაწყენია მაგათთან ყოველდღე ჩხუბი..ასერომ მირჩევნია არდადეგები წყნარად გავტარო ვიდრე ნერვებდაწყვეტილმა..

როდესაც ყველაფერი გავამზადეთ ბიჭებს დავუძახეთ და ერთათ ვისადილეთ.ბოლოს ნახელაი შეგვიქეს და ფილმის საყურებლად დივნზე მოვკალათდით..ლიზა ალექსის გვერდით მოხვდა, მე ზურასი..ბექა კი მარტო იყო გაშოტილი კრესლოზე და ფხუკუნებდა ერთი გოგო ზედმეტად რატომ არ გაყვთო..
მალევე მომბეზრდა ფილმი..კომედიური ჟანრის იყო,რომელიც არცთუ ისე მიზიდავს და აივანზე გავედი..
უცებ ფეხის ხმა გავიგე,მეგონა ლიზა იყო ამიტო ხმა არ ამოვიღე და ცას გავხედე..საიდანაც აციმციმებული ვარსკვლავები მიმზერდნენ..მე კი მათ თვალიერებაში გადავედი სულ სხვა სამყაროში,გავყევი ფიქრებს,რომლებმაც ზრამდე მიმიყვანეს..მასზე ფიქრს ვე ვწყვეტდი..ვერ ვიჯერებდი რომ ბიჭს ამხელა გავლენა ჰქონდა ჩემზე..აქამდე ხომ არავინ მყოლია,ბევრი თაყვანისმცემელი მყავს და და მყავს მაგრამ ინტერესი არასდროს გამჩენია მათდამი..ახლა კი..ახლა მონუსხული ვარ მისით. ისიც კი მიკვირს ახლა,ასე რომ ვსაუბრომ.. ფიქრებში ვიყავი ჩაძირული როცა წელზე ხელის შეხება ვიგრძენი..
-ჩუუ,პატარა..მომენტს ნუ გააფუჭებ..დახშული ხმით ლაპარაკობდა დევდარიანი
-მეც მის ნებას დავყევი და გავიტრუნე..მაგრამ ცოტა ხანსი დავი დავიღწიე და დასაძინებლად ავედი ოთახში..დაძინებას ვაპირებდი როდესაც მესიჯი მოვიდა..
ისევ უცხო ნომერი..რაჯანდაბააა..ახლა რაღა უნდა მობეზრებულად გავხსენი და წავიკითხე..
"შენი ცისფერი თვალები მაგიჟებს,წითელ ტუჩებს კი ჭკუიდან გადავყავარ..მინდა დაგეუფლო,მოგიარო,დაგისაკუთრო..მინდა ჩემი გერქვას,მხოლოდ ჩემი..იცოდე,დაიმახსოვრე რომ სამუდამოდ ჩემი ხარ..პატარავ.!!"
უკვე ვეღარ მოვითმინე და მივწერე
--"ჰაჰ ამბიციური,ვინხარ თავს რატომ არ მანებებ..?"
პასუხმაც არ დააყოვნა..
"ეგ მეორედ აღარ თქვა ლამაზო..მეშენ არასდროს გაგიშვებ,გესმის?არასდროს..
ამის წაკითხვის შემდეგ კიდევ უფრო მომინდა გამეგო თუ ვინიყო..მეხომ მას საერთოდ არვიცნობ..
--"თუ ასეა გამაგებინე ვინხარ?ხომუნდა ვიცოდე ვინ გადაირია ასე ჩემით?"
--"ჯერ ადდრეა პატარავ,ისე ცნობისთვის მე სულ შენთან ვარ,მაგრამ სულ გამირბიხარ და არიცი ამას როგორ გადავყავარ ჭკუიდან.."
პასუხი აღარ დამიბრუნებია ტელეფონი გამოვრთე და ბატონ უცნობზე ფიქრში ჩამეძინა....




იმედია მოგეწონებათ..ველი სეფასებას/...