ვგრძნობდი როგორ გამალებით მიცემდა გული,ყველა ძარღვი დაჰბერვოდა და საჭეს ჩაბღაუჭებოდა ორივე ხელით,ეტყობოდა რომ ისიც კვდებოდა სურვილით და ერთი სული ჰქონდა როდის დამავლებდა ხელს,საოცარი შეგრძება დამეუფლა,ცეცხლი მეკიდა სხეულზე,საშინლად დამცხა და ფაჯარა ჩამოვწიე,ის პირდაპირ გზას უყურებდა და პოზა არ შეუცვლია არც ჩემთვის შემოუხედავს მხოლოდ გზას უყურებდა, 15 წუთში უკვე მის ბინაში ვიყავით,ერთმანეთის პირისპირ ვიდექით და ვუყურებდით თვალებში ერთმანეთს,თვალებიც კი მებინდებოდა როდესაც მის მწველ მზერას ვგძნობდი მთელ სხეულზე. მეტის მოთმენა აღარ შეეძლო,მაისური გადაიძრო ამაზე სულ გავგიჟდი,მისი დაკუნთული და ნავარჯიშები მუქი სხეული სასწაული იყო,საოცრად მაგიჟებდა,სურვილით ვიწვოდი,თუმცა არ მეხებოდა,ხელი დავუსვი სხეულზე და გააკანკალა,გაეცინა და მაისური გადამაძრო,ჩემს სავსე მკერდს რომ დახედა ახლა მასაც გააჟრიალა და თვალები აემღვრა,ზუსტად ვიცოდი რო შემხებოდა ადგილზევე განვუტევებდი სულს.როგორც იქნა მომხვია ხელი წელზე და თავის სხეულზე ამაკრა,ორივეს გახშირებული სუნთქვა ისმოდა ოთახში,არც ის იყო კარგ დღეში.სახეზე ხელი დავუსვი და თვალებში ჩავაშტერდი,მის ყველა ნაკვთს დაკვირვებით ვსწავლობდი,არ ინდოდა ოდესმე გონებიდან ამომშლოდა.ეს არ იყო სიბილწე,ახლა სულაც არ ვფიქრობდი სექსზე,უბრალოდ ინდოდა ისე მომხვეოდა რომ არასოდეს დამვიწყბოდა ეს წუთები.სხეულზე ხელი დამისვა ეს პიკი იყო,იმდენად ესიამოვნა კინაღამ გონება დავკარგე.ისვ გაეღიმა და ყელში სველი კოცნა დამიტოვა.ჩემს ნერვებზე თამაშს ისევ განაგრძობდა,თუმცა ახლა ამდენის მოთმენას ნადვილად არ ვაპირებდი,მიკვირდა თვითონ როგორ უძლებდა ამდენს,კაცი იყო ბოლოსდაბოლოს. ტუჩემზე ნაზად გადაისვა ცერა თითი და სახეზე მომეფერა,შემდეგ კი ისევ ჩემს სავსე მკერდს დააშტერდა,ისევ გაეღიმა და თვალებში ჩამხედა,თითქოს მკითხა მზად ვიყავი თუ არა ამისთვის,საპასუხოდ თავი დავუქნიე დაბნეულმა,არც ას დაუყოვნებია მეტი.ტუჩებზე ნაზად შემეხო,კინაღამ ხელებში ჩავაკვდი,ენით აღუწერელ სიამოვნებას ვგრძნობდი,ჩემი ნარკოტიკი იყო ლაშა, კოცნაში მეც რომ ავყევი უფრო მეტად გათამამადა და ზედ შემომისვა,სულ მთლად გადავირიე, საერთოდ არაფერზე ვფიქრობდი იმ წამს,ფეხებზე მეკ*იდა ყველა და ყველაფერი,ზუსტად ვიცოდი,რო ამ წუთებს არასოდეს ვინანებდი. ვერც კი ვიგრძენი ისე შემომაცალა ტანსაცმელი და მის წინ სრულიად შიშველი აღმოვჩნდი,შემრცხვა და ხელები ავიფარე თუმცა ჩამომაწევინა და ახლა მთელი სხეული დაიკოცნა,საბანი ჩავბღუჯე გული რომ არ წამვსლოდა.ნელა და აუჩქარებლად განაგრძობდა ჩემს გაგიჟებას. სიამოვნება პიკს რომ მიაღწია რაღაც არასასიამოვნო ყრუ ტკივილი ვიგრძენი მუცელში და სიმწრისგან ამოვიკვნესე,გაჩერდა და თავი გულზე დამადო,მიხვდა რომ მეტკინა და მეტად აღარ გაუგრძელებია,ოთახში მხოლოდ ჩვენი ქოშინინი და გახშირებული სუნთქვა ისმოდა,ხმას არცერთი ვიღებდით,ცოტახანში გადამიარა ყველაფერმა და ისეთი შეგრძნება დამეუფლა მეგონა ტანკმა გადამიარა.სხეული მომიდუნდა,ოდნავი მოძრაობაც კი ტკივილს მაყენებდა.ზეწარი გადამაფა შიშველ სხეულზე და უკნიდან,ურგზე ამეკრო,ხელები მუცელზე შემომხვია და თავი ჩემს კისერში ჩარგო.არვიცი რადენხანს ვიწექით ასე უხოდ ლაშას ტელეფონა რომ დარეკა
-არ უპასუხებ?-ძლივს მოვახერხე ხმის ამოღება
-არა,არ მინდა ეს წუთები ვინმემ ჩამაშხამოს,ამას იმდენ ხანს ველოდი-თავზე მაკოცა და უფრო მაგრად ამეკრო
-დიანა იქნება,არავისთან ლაპარაკი არ მინდა ვაბშე
-და ის ქერა? სახლში რომ დატოვე-გამეცინა
-ის ქერა მიხედავს თავის თავს-თვალი ჩამიკრა და ჩემს ზემოდან მოექცა
-თუ ისევ აპირებ შეიძლდება შეოგაკვდე,ყველაფერი მტკივა-თვალები მივლულე
-არა,აღარ ვაპირებ,ვხედავ რო ცუდად ხარ-გაეცინა
-ასეთი რამ პირველად მოხდა-შემრცხვა თავი ძირს დავხარე
-ვიცი,არაა ეგ რთული მიახვედრი-თვალი ჩამიკრა და ლოყები დამიკოცნა-ახლა რას გრძნობ? გავამართლე შენი მოლოდინი?
-რა თქმა უნდა,თუმცა ახლა ისეთი შეგრძნება მაქვს მგონია ტანკმა გადამიარა
-ეგ ეგრეა თავიდან,თუმცა ყვლანაირად ვეცადე ძალიან არ გტკენოდა-გაეცინა
-შენ მაინც საუკეთესო ხარ,პირველი ხარ და უკანასკნელიც-ტუჩებში ვეცი
-დარწმუნებული ხარ რო უკანასკნელი ვარ? ანა რას გრძნობ? ხომ ხვდები რაც ახლა მოხდა უბრალო გართობა ნამდვილად არაა,ახლა ძაან ბედნიერი ვარ,უზომოდ მიყვარხარ
-მეც ბედნიერი ვარ ლაშა,უბრალოდ სულ ოდნავ მტკივა მუცელი-გაეცინა
-ეგ ბუნებრივია,მალე გაგივლის-ხელი მომისვა მუცელზე და გაეცინა
-და მაინც არ გითქვამს ის ქერა ვინ იყო-დაეჭვებულმა შევხედე
-ნაშა იყო უბრალოდ
-კიდევ ბევრი გყავს ასეთი ნაშა?-წარბარეულმა შევხედე
-შენ ხარ ჩემი ნაშოჩკა და ვაბშე ყველაფერი-სიცილით მიპასუხა და მოიღიტინა მუცელზე
-ლაშა-დავსერიოზულდი
-ჰო
-რა უნდა ვქნათ?-თუჩი მოვიკვნიტე
-შენ ხო იცი რო ძაან დიდი ბრძოლა გველის წინ? ამისთვის მზად ხარ?-თვალებში ჩამხედა
-შენთან ერთად ყველაფრისთვის მზად ვარ ლაშა
-და მაინც არ მეუბნები რო გიყვარვარ-გაეცინა
-თქმა რა საჭიროა? ვერ ხედავ?-გამეცინა
კიდევ დიდხანს ვინებივრეთ საწოლში,მაწვალებდა და მაცინებდა,ასეთი ბედნიერი არასოდეს ვყოფილვარ,ახლა ვხვდები რომ აქამდე მის გარეშე არც მიცხოვრია,ყველაფერი სიხარულს მანიჭებდა,ოღონდ მასთან ვყოფილიყავი და სხვა არ მინდოდა არაფერი.ვიცოდი წინ რაც გველოდა,მაგრამ ამითვისაც მზად ვიყავი,ყველას დავუპირისპირდებოდი ვინც კი ჩვენს წინააღდეგ წავიდოდა,ბავშვობიდან ძლიერი და მებრძოლი ვარ,არასოდეს ვთმობდი იმას რაც მიყვარდა და არც ახლა ვაპირებდი. გვიანი იყო სახლში რომ წამოიყვანა ლაშამ
-არ შემოხვალ?
-არ ღირს-თვალი ჩამიკრა
-რატომ?
-მანანას ვერ ჩავხედავ თვალებში-გაეცინა
-აუ რა მშიშარა ხარ რა!-გავბრაზდი და მანქანიდან გადმოსვლა დავაპირე მკლავში რომ მწვდა და მაკოცა
-მიყვარხარ! არასოდეს დაგავიწყდეს და შენს გამო თუ საჭირო გახდა მთელ სამყაროს დავუპირისპირდები
მისმა სიტყვებმა ძალიან გამაბედნიერა,გაღიმებული შევედი სახლში. როგორ ან რანაირად უნდა მეთქვა ეს აბავი ჩემებისთვის? ზუსტად ვიცოდი ლევანი არ მაპატიბდა,მანან და ზურა გამიგებდნენ,დიანა თავს ჩამოიხრჩობდა და ეს ყველაზე მინიმუმი იქნებოდა მისგან.გოგონები ალბათ დად აღარ ჩამთვლიდნენ და მართლებიც იქნებოდნენ,არავის გავამტყუნებდი,თუმცა ვერც ლაშაზე ვიტყოდი უარს,ეს საკუტარი თავის და ჩვენი სიყვარულის ღალატი იქნებოდა,ყველა ბედნიერი იქნებოდა ჩვენს გარდა,ისე უნდა გაგვეკეთებინა ყველაფერი,რომ ნაწყენი არავინ დარჩენილიყო,თუმცა როგორ მოვახერხბდით ამას ეს ჯერ არცერთმა არ ვიცოდით.
-სად დაბოდიალობ გოგო?-სიცილით გამომხედა ზურამ სასტუმრო ოთახიდან
-ლაშასთან ვიყავი-გავეკრიჭე-დედა სადაა?
-სამსახურშია მანანა,არ გშია? ახლა ვაპირებდი ვახშმობას
-არა,არ მშია,გერიელად მიირთვი-ლოყაზე ვაკოცე და ვანაში შევვარდი,სხეული დაკვირვბით შევისწავლე მეგონა დალურჯებები მექნებოდა,თუმცა შევცდი. ხალათი მოვიცვი და ჩავწექი.ასე ტკბილად დიდი ხანია არ მძინებია,თანაც ამდენი უძილო ღამის შემდეგ. დილით უნივერსიტეტში წავედი,ახლა ყვლაფრის ხალისი მქონდა,ყველაფერი მაბედნიერებდა.არ გაორჩენია ელენეს ჩემი უჩვეულო სიხარული
-ქალბატონო რა ხდება?-სიგარეტს წაუკიდა და ყავის ფინჯანს დასწვდა
-რას გულისხმობ?-გამეცინა და ცხელი კაპუჩინო მოვსვი
-რაღაც ძაან ბედნიერი ჩანხარ
-ისეთი რაღაც უნდა გითხრა შეიძლება აქვე მომკლა
-ვაიმე რა?-ყავის ფინჯანი ადგილზე დააბრუნდა და ინტერესით შემომხედა
-ლაშა მიყვარს-სწრაფად ვუთხარი და გავიწურე მისი პასუხის მოლოდინში
-ვინ ლაშა?
-რამდენი ლაშა მყავს ირგვლივ?-თვალები გადავატრიალე
-ურუშაძე? -პირი დააღო
-ჰო-ტუჩი მოვიკვნიტე-და მეტიც,გუშინ მასთან ვიწექი
-რააა??? მატყუებ ხო?-შოკი ჰქონდა
-შენი აზრით ასეთ რამეს მოგატყუებ ელენე?
-ვაიმე დედა! მოგკლავს ლევანი-ისევ დაჯდა და ცქუტვა დაიწყო-უკვე იცის?
-ჯერ არა
-აქამდე რატომ არ მითხარი შე "ჩათლახო ქალო"
-სულ რაღაც 2 დღეა გავაანალიზე
-და მოასწარი ხო უკვე ჩაგორება?-გაეცინა-თავი დაიცავით?
-მაგაზე არც გვიფიქრია-ტუჩი მოვიკვნიტე და ნერვიულად მოვისვი ხელი კისერზე
-სულ გაგიჟდით ხო თქვენ?-ისევ გაეცინა-როგორი იყო?-თვალები ეშაკურად აათამაშა
-საოცარი,ამაზე ვერც კი ვიოცნებებდი-თვალები მივლულე და გამეცინა
-ოჰო! ანუ პირველივე ასე მოგეწონა-მომიღიტინა
-კი,კი ძალიან
-როდის ეტყვით ლევანს და მანანას?
-მაგაზე ჯერ არ გვიფიქრია
-აუ დიანას რეაქციის უფრო მეშინია-გაეცინა ელენეს
-წაროიდგინე რას იზამს-მეც გაეცინა-გადაიჭრის ვენებს,ისე ხო აგრად არ ვევასები და ახლა პლიუს მაგის რძლად რო გავიჩითები-ორივეს ისტერიკული სიცილი აგვიტყდა
-ვაიმე ცუდად ვარ-სიცილს ვერ წყვეტდა ელენე
-მეტი აღარ შემიძლია-ვერც მე ვჩერდებოდი