***
-რააა ??? -გაკვირვებლმა ვკიტხე მე
-რაც გაიგე! -მიტხრა და თბილად შემომხედა
-რა ალექსანდრე დამცინი ??? -ღრმად ჩავისუნთქე
-რა რატო? -გაკვირვებულმა გამომხედა მერე კი ისევ გზას გახედა
-რა რატო? წეღან სიყვარული აგიხსენი შენ კიდევ დამცინი დღეს უკე მეორედ გიტაცებენო! არ მეგონა თუ ასეთი ნაძირალა იყავი და გრძნობებზე თამაშს დამიწყდებდი და დამცინები! -თვალები მაგრად დავშუჭე და თავი სავარძლის საზურგეს მივადე შევეცადე არ ამტირებოდა... უცებ ალექსანდრებ მანქანა დზლიერად დაამუხრუჭა
-რამე მეტყობა მარიამ -ჩემი სახე მის ხელებში მოიქცია და მკითხა -შემომხედე თვალებში შემომხედე თამაშის ან დაცინვის რამე მეტყობა?? -თვალებში დიდი მრისხანება ქონდა ჩარჩენილი, მვხვდი ვატკინე მივხვდი ეს არ უნდა მეთქვა დავაშავე მაგრამ მან როგორ მატკინა?? მან დამამცირა!!!
-მაპატიე ალექსანდრე მაპატიე, დამცინე ვიცი დამცინე და რა ვქნა ??? -თვალიდან ობოლი ცრემლი გადმომიგორდა, ალექსანდრემ კი სასწრაფოდ მისი თბილი თითემით მომწმინდა თვალიდან რომლიდანაც ცრემლი გადმომიგორდა მისი თბილი ტუჩბი შემახო, მერე კი საოცარი სითბო ჩამდგარი თვალებით და ასევე თბილი ტონით მითხრა..
-ცოტაც მოითმინე ჩემო მოუხერხებელო ცოტაც!! -მითხრა და შუბლზე ხმაურიანად მაკოცა მერე კი მანქანა დაქოქა და ელვისებური სისწრაფით გავცდით ადგილს სადაც წეღან ვიდექით.. არაფრი მითქვამს ფანჯარაში ვიყურებოდი და ვფიქრობდი რაზე?? არ ვიცი ყვველაფერი ერთმანეთში იყო არაეული.. გარეთარაჩვეულებრივი ამინდი იყო მზიანი და საოცრად თბილი სათს დავხედე 7 საათი იწყებოდა ჯერ კიდევ დღე იყო, მერე მანქანის საქარე მინა ჩამოვწიე და მანქანაში თბილი ჰაერი სემოვუშვი ღრმად ჩავისუნთქე და თვალები ისევ დავხუჭე, ვგრძნობდი ალექსანდრეს მზერას რომელიზ სხეულის ყველა ნაწილს ორგანოს მიწვავდა და საოცრად მიხურდა მთელი სხეული, ჩემს ფიქრებში ვიყავი როდესაც ალექსანდრემ მითხრა
-მარიამ გადმოდი მოვედით - და ვიგრზენი როგორ გაეღიმა
-სად ??- თალები არც გამიხელია ისე დავუსვი შეკითხვა და პასუხს დაველოდე
-მთაწმინდაზე მარიამ -მითხრა და თავზე ხელი გადამისვა, უცებ თვალები გავახილე
-კი მაგრამ მთაწმინდაზე რა გვინდა?? -ვკითხე გაკვირვებულმა აკი მიტაცებდა ვაჟბსტონი გავიფიქრე და ჩემივე ფიქრებზე გამეღიმა)
-როგორ თუ რა დილს ხომ გითხარი მთაწმინდაზე უნდა ავიდეთ თქო, და თანაც 21-თი დღე გავიდა თქო -მითხრა და ღვედი მოიხსნა
-კი მაგრამ ეს 21-თი დღე რა არის ვითომ რატომ მაინდა მაინც 21-თი დღე??? რიტუალია რამე?? -ვკითხე და გავეკრიჭე
-დაუჯერებელია რა მიხვედრილი ცოო.. -უცებ გაჩუმდა -ხარ რა მაგიჟებ პირდაპირ -უცებ განაგრძე
-ჰა ჰა ჰა -ირონიულოად გამეცინა -მერე მეც შევიხსენი ღვედი და მანქანიდან სასწრაფოდ გადავედი , ალექსანდრეც გადმოვიდა მანქანა ჩაკეტა და ჩემსკენ წამოვიდა უცებ ხელი ჩამკიდა და გზისკენ მიმითითა, მის ამ საქციელზე გამეღიმა , ალექსანდრემ გამომხედადა მითხრა
-რაიყო გაგიკვირდა ხელი რო არ გადაგხვიე არა??? -მითხრა და ტუჩის კუთხეში ჩაეღიმა
-ჰოო -ვუთხარი უემოციოდ
-ხელი კლასელსაც შეუძლია გადაგხვიოს მარიამ, ეს უკვე ჩვეულებრივი მოვლენაა, ყველა გამვლოლ გამოვლელი ეგრე დადის, ხელიხელ ჩაკიდებულის დანახვა კი იშვიათია და იცი რატომ ??? იმიტომ რომ მათ რომანტიკა არ იციან ისინი აზზრზე არ არიან ნამდვილი სიუვარულის იმიტომ რომ მათ არ იციან რა ბედნიერებაა როცა საყვარელი ქალის თბილ თიტებს ეხები და საოცარ დიდ ბედნიერებას ღებულობ ამით საოცარი ჟრუანტელი გივლის მთელ სხეულში ისინი ამას ვერ ხვდებიან მარიამ!!! თანაც კლასელი ხელს ვერ ჩაგკიდებს რატომ ??? იმიტომ რომ აზოგადოება იფიქრებს რომ ერთმანეთი გიყვართ , ერიდებათ!!! რატომ ფიქრობენ ასე ?? არ ვიცი ვერ გეტყვი! მაგრამ ის ვიცი რომ ხელი ნებისმიერ ადამიანს არშეუძლია ჩაგკიდოს! -მითხრა და თავზე მაკოცა
-გეთანხმები ალექსანდრე მეც ყოველთვის ეგრე ვფიქრობდი, და სწორედ ამიტომ მედა შენ ახლა ხელიხელ ჩაკიდებულები არ უნდა დავდიოდეთ -ვუტხარი და შევეცადე ხელი გამენთავისუფლებინა
-სწორედაც რომ ხელიხელ ჩაკიდებულები უნდა დავდიოდეთ მარიამ!! -მითხრა და ხელი უფრო მაგრად მომჭირა.... აღარაფერი მითქვამს მივყვებოდი ალექსანდრეს და მისი შეხებისგან გამოწვეულ ემოციას ვმალავდი გულში არადა როგორ მინდოდა მტელ ხმაზე მეყვირა რომ მიყვარდა მაგრამ ამასე ვერ ვიზავდი ვერ გავაკეთებდი, დავდიოდიტ და გამვლელ გამომვლელი რარაც უცნაურად გვაკვირდებოდა, ხოგი გაოცებული სახით , ზოგიც ეჭვის თვალით გულში ვფიქრობდი ნეტავ რა ხდება... მიუვახლოვდიტ სკამს სადაც მედა ალექსანდრე პირველად ვიჯეით
-დავჯდეთ?? -ალექსანდრემ ხელი საკამისკენ გაიშვირა
-დავჯდეთ -ვუთხარი უემოციოდ, სკამზე ჩამოვჯექით ხალხი კი ისევ ისე გაოცებული გვიყურებდა რა ხდებოდა?/ მერე უცებ ალექსანდრეს ვკითხე
-ალექსანდრე აბა შემომხედე რამე მჭირს?? -ვკითხე და მისკენ შევატრიალე თავი
-რატომ მეკითხები მარიამ მაგას??? -შემომხედა და სიცილიოთ მიოთხრა მერე კი დაამატა -არა არაფერი არ გჭირს
-რავიცი ხალხი ისეთი გაკვირვებული გვიყურებს, არადა არც შენ გჭირს არაფერი! -ვუთხარი და გავიღიმე
-ალბათ ისინი ჩვენში გრძნობას ხედავენ რომელიც მათთვის უცხოა!! -მითხრა და ჩემთან კიდევ უფრო ახლოს დაჯდა, მერე განაგრძო -მარიამ გახოვს აქ რომ ივხედით ბოოდიში რო მოგიხადე?? შენ კი გაბრაზდი ნახე სხვისი საქციელისთვის იხდის ბოდიშს და თავისი სულ დაავიწყდო!! ჰო ნუ გიკირს შენი ფიქრები წავიკითხე!!! მაშინ შევცდი მარიამ მაგრამ ახლა აღარ შევცდები!! -მითხრა ხელი ჩამკიდა და წამომაყენა -წამოდი მარიამ რაღაც უნდა გაჩვენო!!!
-რა უნდა მაჩვენო ალექსანდრე სად მივდივარრთ???
-ეშმაკის ბორბალზე უნდა დავსხდეთ!! -მითხრა და სასწრაფოდ გაუდგა გზას, მისთვის აღარაფერი მითქვამს მივყვებოდი ალექსანდრეს და ვერ გამეგო რას ამბობდა ერთის მხრივ მიხაროდა რაღაცას ველოდი მისგან, მაგრამ რას ველოდი მეც არ ვიცოდი, უცებ ეშმაკის ბორბალზე დავსხედიტ არაფერს ამბობდა მხოლოდ უსასრულობას გაცყურერებდა ეტყობოდა რაღაცას ფიქრობდა მაგრამ რას ?? რაღაცაზე ძალიან ნერვიულობდა!!!, მაგრამ მისთვის არაფერი მიკიტხავს ვიჟექი და მეც უსასრულობას გავყურებდი! როდესაც მაღლა ავედით ბორბალი უცებ გაჩერდა და ჩვენ კენჭეროზე მოვექეცით!!
-ალექსანდრე ბორბალი გაჩერდა -ვუთხარი და სასწრაფოდ მას მივეკარი, მანაც არ დააყოვნა გამიღიმ და ხელები შემომხვია, მერე კი უეცრად მითხრა.
-მარიამ აბა წინ გაიხედე -გავიხედე და რას ვხედავ, ცვენს ქინ პარაშუტი დგას რომელზეც ჩემი და ალექსანდრეს სურათია აღბეჭდილი, -მარიამ ნახე იმ სურატზე მედა შენ მარშუტკაში ვზივართ და შენი დაბნეული თვალებით მიყურებ, მაგრამ სანამ მაგაზე გადავიდოდეთ მინდა გითხრა რომ ერთხელ მანქანით გამოვიარე გაჩერებასთან ისიც შემთხვევით, სადაც შენ იდექი ეგრევე შეგამჩნიე ისეთი ბავშური და ლამაზიი იყავი ქარი გრძელ თმას საოცრად გიწეწავდა, გავჩერდი და დაველოდე დამაინტეესა რომელ ნომერ მარშუტკას გაყვებოდი! მერე კიევ ორი კვირა გაკვირდებოდი, ერტხელაც მარშუტკა გავაჩერე და შიგ ჩემი ახლობლები ნაცნობები მეგობრები შევყარე, აბა რა გეგონა შემთხვევითობ იყო გადტენილი მარშუტკა ?? არა არ იყო! მერე შენც ამოხვედი! ჩემს გვერდიტ ჩვენი შინა მოსამსახურე დავსვი რათა შენი თმა ჩანდაზე გამოედო და მანაც შენი თმა თავის ჩანთაზე გამოდო და შიგადა შიგ გწიწკნიდა რომ შეეწუხებინე, მერე მძროლს ვუტხარი რომ მოსახვევში მაგრად შესულიყო რომ ინერციით ჩემსკენ გადმოვარდნილიიყავი, მერე დაიხარე თმა უნდა გამოგეწიწკნა და ამ დროს მანქანც მოსახვევში შევიდა და უცებ კალთაში ჩამიხტი, თავიდან ვერ დეტყვი რა დამემართა ცოტახანს გავშეშდი დავდუმდი როდესაც შენს წმინდა და დბნეულ თვალებს წავაწყდი, ალბათ აზზე კიდევ კარგახანს ვერ მოვიდოდი რომ არა ჩემი ძმაკაცის ბრწკენა ფეხზე, უცებ ააზე მოვედი და გეუხეშე არ ვიცი რატომ ვერ გეტყვი რატომღაც ურთიერთობბა ეგრე დავიწყე და არც შევმცდარვარ ნამდვილად არ მინდიოდა ჩვენი ურთიერთობა ჩვეულებრივი და ყველა ურთიერთობის მზგავსი ყოფილიყო.. მერე გავიგე რომ მამაჩემის ვიზნეს პარტნიორის შვილი იყავი და ეს კიდევ უფრო მიადვილებდა საქმეს სასწწრაფოდ წვეულების გამართვა ვთხოვე,, - ამოისუნთქა გამომხედა და გამიღიმა -ახლა იქით გაიხედე თითით მანიშნა, პირში ენა ჩამივარდა - იმ სურათზე მედა შენ ძირს ვგდივარღ ეს სწორედაც რომ წვეულების დღეა , წვეულებაზე მოვედი ანასტასიას მივწერე რომ გარეთ გამოეყვანე და ჩემდა საბედნიეროდ შენი მოუხერხებლობის წყალობით ფეხი რაღაცას წამოკარი და ზედ დამეცი, თავი ამოწიე და თვალებში ჩამხედე ისევ გამაშეშე ისევ დამადუმე \ღამის შუჩზე ნამდვილ ანგელოზს გავდი , გავჩუმდი ხმა ვეღარ ამოვიღე , ანასტასიამ შეამჩნია და ფეხში კენჭი გამარტყა მერე ისევ გეუხეშე რატომღაც სხვნაირად არ შემეძლო არა და როგორ არ მინდოდა მაშინ უხეშობა , მინდოდა უბრალოდ მოგხვეოდი და მეთქვა რაღაც..! -გაჩუმდა მერე ისევ განაგრძო - ახლა იქით გაიხედე თითი პარაშუტისკენ გაიშვირა სადაც მედდა ალექსანდრე საქანელასთავ ვიყავით იქ ბევრი სურათი იყო ერთად არბეჭდილი -ნახე იქ მარტო ზიხარ და კატაობ იცი რა ლამაზი იყავი მაშინ ?? არა არ იცი! ნამრდვილ ანგელოზს , ციდან ჩამოვარდნილ ვარსკვლავს გავდი , ისე საოცრად იღიმოდი ნელნელა ვხვდებოდი რომ შენმა ღიმილმა მთლი ჩემი უფერული ცხოვრება გამიფერადა , მაშინაც მინდოდა მეთქვა რარაქც მოვსულიყავი მოგხვეოდი და მეყვირა რაღაც... აი იქ შენი ფეხსაცმლით ხელში გიახლოვდები, როდესაც ფეხსაცმელი გაგძვრა და ჩემს წინ დაეცა გავიფიქრე ნუთუ ღმერთო ჩემსკენ ხარ??? , მერე შენსკენ წმოვედი მომინდა ჩვენს ურთიერთობაში რაღაც შემეცვალა და დამეთბო ცოტა მინც და დავსვი კითხვა -ბროლისაა??- დავინახეშენი გაოგნებული სახე რომელიც არასდროს დამაიწყდება ვუიცი ვიცი რაღაც სხვას ელოდი მერე კი სასიამოვნოდ გაგეღიმა და თამასში თამაშით ამყევი! აი იქ ნახე დიდი ხნის სურვილი ავიხდინე და ტუჩებში გგაკოცე რა ვიგრძენი მაშინ?? ვერ გეტყვი რა დამემართ გეფიცები ვერ გეტყვი გავქვავდი გავშეშდი იცი როგორ აი აი გოგსთვის პირველი კოცნა რომ არის ხომ იცი აი ისე დამემართა ზუსტად უცებ ემოციები ვეღრ მოვთოკე, იცი როგორ არ მინდოდა მოგშორებოდი?? იცი როგორ არ მინდოდა შენთვის ხელი გამეშვა მინდოდა დიდხანს მყოლოდი გვერდით მოგხვეოდი და მეყვირა რაღაც მაყვირა... მმაგარამ მერე მოგშორდი ყველას შეგადარე გატკინე გატკინე დაგამცირე იცი რატო ??? იმიტომ რომ გავიგე ბექა როგორ გვეძახდა ალბათ გაგიკვირდება რატომ მაგის გამო რატომ მაგრამ არ ვიცი უბრალოდ არ მინდოდა სცოდნოდა, მერე გამოვედი მტირალი დაგტოვე, არადა იცი ის წუთები როგორ მტკიოდა ყველაზე მეტად მტკიოდა მაშინ ვერ გეტყვი უკანასკნელ არაკაცად ვგრძნობდი თავს.. მერე ბექამ მიოთხრა მომწონსო იცი როგორ გავბრაზდი ვერ გეტყვი მაგრამ მერე დავმშვიდი და ყველაფრი ავუხსენი ბოდიში მომიხადა მან ხომ არ იცოდა არა.. -გამომხედა ჩაისუნთქა და განაგრძო -ახლა იქით გაიხედე ხელი პარაშუტისკენ გაიშვირა იქ კი აღბეჭდილი იყო.. - იმ სურათზე მთაწმინდაზე ვართ შენი მოუხერხებლობის წყალლობით ფეხი რაღაცას წამოკარი და მე დაგიჭიდე, რა ბედნიერი ვიყავი იცი მაშინ კიდევ ერთხელ ჩავხედე შენს საოცრად წმინდა და ბავშურ თვალებს , რომელიც აღელვებულ ზღვას გავდა!, იმ დღეს მივხვდი კიდევ ერთხელ მივხვდი რომ ჩემი იყავი ჩემი და არავისი სხვისეი! ახლა აიმ სურათს გახედე -ახლა ხელი პარასუტისკენ გაიშვირა სადაც- აი იქ იჩობი მარიამ მაშინ იცი როგორ შემეშინდა?/ ვერ გეტყვი რა გადავიტანე ეს ნნამდვილად არ იყოჩემს გეგმაში ანსტასია კინაღამ მოვკალი! მაგრამ შემდეგ ამას ისეთი კარგი განვითარება მოყვა მისი მადლობელიც კი ვიყავი! ახლა იმ პარაშუტს გახედე მე და შენ გვძინავს, ნამდვილ მძინარე მზეთუნახავს გავხარ, ვინ იცის რამდენ ხანს გიყურებდი დილაობით მძინრეს და როგორ ვტკბებოდი როგორი ბედნიერი ვიყავი იმით რომ ჩემი იყავი ჩემი გერქვა და ჩემში არსებობდი, მინდოდა მოგფერებოდი მინდოდა ბოლომდე დამესაკუთრებინე მაგრამ ამას ვერ გავბედავდი ვერ შეგეხებოდი.. აი იქნ ნახე მედა შენ ფილმს ვუყურებთ შენ ჩემზე ხარ მოკრული მაშინ ძალით ჩავაღთვევინე ბექას და ანსტასიას საშინელებათა ფილმი ვიცოდი შეგეშინდებოდა და საშველად ჩემთან მოხვიდოდი!!! , აი იქ ნახე უკვე სამზარეულოში ვართ გადახლართებული ძირს ვგდივართ იცი მაშინ რა ლამაზი იყავი მარიამ გულში ისეთ საოცარ სითბოს ვგრძნობდი ვხვდებოდი ნელ ნელა როგორ სემოდიოდი ჩემში როგორ მისაკუთრებდი, აი იქ ნახე კაბაში გამოწყობილი ჩამოდიხარ დაბლა იცი რა ლამაზი იყავი მაშინ იცი მაშინ რა წარმოვიდგინა მარიამ?? მაშინ საქორწინო კაბაში წარმოგიდგინე როგორ მოემართები ჩემსკე იცი რა ლამაზი იყავი მასინ მარიამ არ ვიცი ვერ გეტყვი და ჩემი ნაფიქრით იცი როგორი ბედნიერი ვიყავი ვერ გეტყვი.. -უცებ პარაშუტები ერთ მწკრივზე დაეწყო-მარიამ შეხედე ჩვენს მოგონებებს , მარიამ დღეს 2-თი დღე გავიდა და შენ უკვე ჩემი ხარ!! -მითხრა და ტუჩებში მაკოცა , უცებ მოვწყდი მის ტუჩებს და ვუთხარი
-ერთი რამ დაგავიწყდა -გავუღიმე
-ჰოო ვიცი ის ბარათებშიც არ ეწერა... - გამიღიმა მერე მთელ ხმაზე დაიწყო -იმიტომ მიყვარხარ რომ არ გავხარ სხვას, არასდროს არავის შეგადარებ შენ გავხარ ზღვას ზღვას რომელიც ღელავს და ხანდახან დგას!.. მიიიიიყყვაარხაარ-- მთელ ხმაზე დაიყვირა მერე კი ექომ ზუსტად 9-ჯერ გაამეორა მისი ხმა, მერე მეც დავიყვიე
-მიიყვარხარ- ჩემი ხმა სულ რაღაც 5-ჯერ განმეორდა, ალექსანდრემ ღიმილითშემომხედა და მითხრა
-ნახე მე უფრო მეტად მიყვარხარრრ11 -მითხრა და ენაა გამომიყო
-გიჯი ხარ! როგორ მოიფიქრე ეს ყველაფერი? -ვუტხარი და მივეკარი
-შენმა სიყვარულმა გამაკეთებინა , რაც შეეხება სიგიჟეს შენ გამაგიჯე დაა მოკეტე ეხლა! -მითხრა და ხმაურიანად მაკოცა -ჰო მართლა კიდევ ერთი სურპრიზი.. -წარბები აატამასზა
-რა რა სიურპრიზი??/ -გვიკვირვე მე
-აბა უკან და დაბლა ჩაიხედე,, -მითხრა სიცილით , გავიხედე ჩავიხედე და რას ვხედავ ლიკა და ბექა მომღიმარები ზიან უკანა მოქნავე ბურთში... მათ დაბლა ჩემი და ალექსანდრეს მშობლები მათ დაბლა ანასტასია და მისი დაქალები, მათდაბლა ჩემი და ალექსანდრეს ბიძაშვილები მოკლედ მთელს ჩვენს საახლობლოს იქ მოეყარა თავი და ყველა ერთად გვიქნევდა ხელს და გვიცინოდა მერე ალექსანდრემ დიყვირა- 1... 2... 3... - და გაისმა მათი ერთობლივი ხმა
-ალექსანდრეს ცოლად გაყვები ?? ალექსანდრს ცოლად გაყვეი? ალექსანდრს ცოლად გაყვები?? ყვიროდა ყველა და ექოც იმეორებდა ხმას , მერე უცებ წამოვიყვირე
-კიიიიიიიიიიიიიი -და ალექსანდრს ტუჩებს მივწვდი, როცა ალექსანდრე ჩემს ტუჩებს მოსწყდა მითხრა
-ხომ ხარ ჩემი?? -მითხრა და გამიღიმა
-თავითავად! -ვუთხარი და გავუღიმე
-მიყვარხარ მარიამ -დაიყვირა მან!
-მიყვარხარ ალექსანდრე დავიყვირე მეც -დაბლიდან ატყდა ოვაციები ხალხის ყვირილი მოლოცვები -რამეს კიდევ ხომ არ მიმალავ ?? -ვკითხე ეშმაკურად
-კი არის ერთი რამ -მითხრა და მანაც ეშმაკურად გამომხედა
-ამა მითხარიიიი -ვუტხარი და გავუცინე
-დედაშენი და მამაშენი , უკვე ჩემებიც და ისევე როგორც \ცემები ანუ უკვე შენებუც, ჩემი ინიციატივით იყვნენ წასულები, მათ თავიდაჯნვე იცოდნენ ყველაფერი! და სხვათაშორის ძაან გაუხარდათ -მითხრა და მომეხუტა
-გიჟი ხარ -ვუთხარი და გავუცუნე
-ჩუ შენ გმაგიჟე და აიტანე ეხლა! მარიამ მინდა ჩემი შვილების ედა გერქვას, მინდა ჩემი გერვას მთლიანად, მინდა ყოველი ემოცია ერთად გავიზიაროთ, მინდა დილას შენი კოცნითვაგვირგვინებდე და ღამით შენთან ჩაუტებული ვიძინებდე, ეს იქნება არაჩვეულებრივი დილის დასაწყისი და ასევე არაჩვეულებრივი დღის დსასრული< მინდა ყოველ ღამით რომანტიულ ფილმებს ვუყურებდეთ ერტად ,მინდა სასთუმალთნ ღამეები გითენო, მინდა ფეღმძიმობის დროს ყველა შენიი კაპრიზხი თუ ახირება უსიტყვოდ ავასრულო! და კიდევ ერტხელ გეკიტხები გამომყვები ცოლად?? -მიტხრა და აბრჭყვიალებული ვალებით შემომხედა!
-მეცმინდა შენი შვილების დედა მერვას, მეც მიმდა დილა შენი კოცით დავიწყო და ღამიტ შენთან ცახუტებულს მეძუნებოდეს მინდე ყველაფერი ის რაც შენ გინდა მეც მინდა მე სენი ხოლო შენ მხოლოდ ჩემი გერვას! ასერომთანახმა ვარ! 0ვუტახრი და მივეკარი
-ოჰ რომმ არ დამტანხმებოდი ხო რასამბობ რა.. -მიტხრა და ტუჩის კუთხეში ჩაიღიმა -ეს პროსტა ზრდილობის ამბავში გკითხე .. ცოლუკ.. თორე პირველუვე დღიდან უკვე ემი ცოლი გერვა! დ არ დაგავიწყდეს დილაობიტ სადილის მომზადება! -მითხრა და ტუჩებში მაკოცა!!! უცებ ბრობაალიც დაიძრა....


რა არის სიყვარული? ეს არისღუწერლად კარგი სათუთი და სასიამოვნო გრძნობა ამ გრძნობას ვერ აღწერს ვერავინ ეს უბრალოდ უნდა გამოსცადო! ადამიანი უსიყვარულოდ იგივეა რაც თევზი წყლის გარეშე ფოთოლი ხის გარეშე... არ დაუჯეროთ იმმათ ვინც გეტყვით რომ სიყვარული ეს მტკივნეული და გამანადგურებელი გრძნობაა არა არა ესეგი მას არ ყვარებია ნამდვილად ესეგი მისი არჩევანი მცდარი იყო! სიყტვარული ეს დიდი ბედნიერების დასაწყისია ულევი ემოციის დასაწყისი საოცრად დიდი დადაუტეველოი გრძნობების დასაწყისი! სიყვარული ეს არის დდაბნეული თვალები აფროიაქებული გულის ცემა, არეული ფიქრები, მუდმივი ღიმილი სახეზე, დიდი ბედნიერება და სიხარული, გახსოვდე\თ ბედნიერება შემთხვევითობა არაა ეს არჩევანია! აირციეთ ბედნიერება და იყავით მუდამ ბედნიერები!
-ცხოვრება ისაა რასაც არ გეგმავ..!
-ჯონ ლენონი


*** (4 წლის შემდეგ) ***
4 წელი გავიდა რაც მედა ალექსანდრე ერთად ვართ რაშეიცვალა არაფერი გარდა იმისა რომ ჩვენი სიყვარულლი უფრო და უფრო ძლიერდება უფრო და უფრო მყარი და დიდი ხდება! მედა ალექსანდრეს ახლა იმაზემ ეტად გვიყვარს ერთმანეთი ვიდრე მშინ , ქორწინება ნამდვილად არ ნიშნავს სიყვარულის დასასრულს როგორც ბევრი ამბობს ან იმას რომ ქორწინება ყველაფერს აფუწებს წყვილის ურთიერთობაში არა! პირიქით ქორწინება ამყარებს ურთიერთობას საოცრად ლამაზს და სრულყოფილს ხდის! მე მე ისევ ვუმზადებ დილაობით ალექსანდრეს სადილს, ჩვენი დილა ისევ ტუჩებზე ამბორით იწყება ისევ ყვოელ საღამოს ვუყურებთ რომანტიულ ფილმებს, და ყოველ ღამე ისევ ჩახუთებულს გვძინავს ერთმანეთტან! გვყავს 3 წლი ნახევრის დემეტრი (დემე) რომელიც სულ ალექსანდრეს ასლია ყველაფერში მამამისს გავს! ალექსანდრეს ძალიან უნდა გოგო რომელიც უნდა რომ სულ მე დამემსგავსოს რომელიც უზომოდ ეყვარება და მამიკოს გოგო იქნებაო ამბობს! ბექა და ჩემი გიჟი ლიკა დაოჯახდნენ ჩვენი დაოღახებიდან ზუსტად 2 თვეში, უკვე 2 შვილი ყავთ ნიკოლოზი და ელენიკო ნეტა განახათ ჩემი გიჟი მეგობარი როგორ აწამებს ბექას ყოველი ფეღმძიმობის დროს ღამი 2 საათზე 2 საატზე , საცვლების ამარა დარბის ხოლმე მაღაზიიდან მაღაზიაში, მოკლედ ისეთი გიჯების ოჟხია აქვთ გაგიჟდებით ორივე სშინლად ცანცარა და არასერიოზულია რთმანეთი ძალიან უყვართ ათასნაირ სიგიჟეს უწყობენ ერთმანეთს მოკლედ არ ვიცი რა გიჟები არიან გიჟებიი სიყვარულმა უფრო გააჰიჯა ორივე!!! დღეს ალექსანდრეს დაბადების დღე მე კი ვფიქრობ რომ მისთვის ყველაზე კარგი საჩუქარი მაქ! დაბლა ჩავდივარ და სტუმრებით სავსე ოთახში ალექსანდრესთან მივდივარ რომელიც დივანზეა მოკალეთებული,, მასთან ტირილით მივედი
-ალექსანდრე -მოჩვენებითი სლუკუნი ამიტყდა
-რა გჭირს მარიამ ? -გადაფიტრებული წამოდგა , მე მივედი და მდივანში ხელის კვრით დავაჯინე მე კი ფეხებ მოკეცილი კაალთაში ჩავუუჯეჩე , სტუმრები მოგვაჩერდნენ, ალექსანდრემ ხელები შემომხვია და შეეცადა გაეგო რატომ ვტიროდი მე... -მარიამ ჩემო საყვარელო რა გჭირს ?/ -ანერბვიულებული ხმით მიტხრა, მეც თავი წამოვწიე და მას ნამტირალევი თვალებით ავხედე, მერე ისწვ მოჩვენებითი სლუკუნი ამიტყდა
-ალექსანდრე მსუქანი გეყვარებიი?? ღიპით გეყვარები?? -დავიწყე წუწუნი და ისევ ცრემლები გადმოვყარე 9ღმერთო რა მსახიობი ვარ მასახიობოაზე უნდა მეფიქრა აშკარად ნუ რა ნიჭიერი ვარ რა )
-რა რა ხდება მარიამ რა მსუქანი?? -გაკვირვებულმა შემომხედა სტუმრებიც გაკვირვებულები გვიყურებდნენ
-რა მსუქანი და მსუქანი გეყვარებიიი ??/ დიდი ღიპიტ გეყვარები??/ -ვკითხე ბრაზ მორეულმა
-კი კი მეყვარები მარიამ რათქმაუნდა -მიტხრა აღელვებულმა
-ანუუ ყველანარიად გეყვარები რამხეკლა რიპი8იც არ უნდა მქონდეს არა ??? -ვკითხე მოჩვენებითი სიხარულით
-კი კი მარიამ მეყვარები რათქმაუნდა მაგრამ რატო უნდა გასუქდე ან რატო უნდა გქონდეს ღიპი ?? - გაკვირვებილმა და აფორიაქებულმა მაკითხა
-აააა ანუუ არ გეყვარებიიი// -ხმამაღლა ავქვითინდი
-რა არაა არაა მე შე3ნ სულ სულ მტელი ცხოვრება მეყვარები მარიამ როგორიც არ უნდა იყო -მითხრა და ხელი შუბლზე ნერვიულად გადაისვა
-მართლა?? -ვკოთხე სიხარულით
-ჰოო აბა რა ტოო!!! -მითხრა და მომეხვია ე მისი მკლავებიდან გამოვძვერი ნიანგი ცრემლები მოვიწმინდე ხელიტ და ალექსანდრეს გავხედე
-ხპდა რაღაც უმდა გითხრა ალექსანდრე!! -ვუტხარი და გასაქცევად მოვემზადე
-მიტხარი მარიამ მიტხარი!!! -ანერვიულებულმა მითხრა, სტუმრები გაოგნებულები გვიყურებდა დედაჩემი რახდებას თვალებიტ მჭამდა!
-ოესულად ვარ!! -დავიყვირე და გასაქცევად ავდექი მაგრამ ფდამიჭირა და წამოგა მისკენ შემატრიალა და ანერვიულებულმა მიტხრა
-რაა თქვი??? -თვალებ გაფართოვებული მეკიტხებოდა
-რა რავთქვი ბიჭო ორსულად ვარ ორსულად!!! -ალექსანდრემ ხელსი ამიყვანა და მაბზრიალებდა სტუმრები სიცილი\ტ კვდებოდნენ... -მე კიდე გული გამისკდა რა სჭირს თქო გიჟი ხარ რა გიჟი!!! მეუბნებოდა და მაბწრიალებდა თან უხაროდა -რა მაგარია ტო მეეორე ბავშვი მეორედ ვხდები მამა მიყვარხარ მარიამ მიყვარხხარ!!!! ააა ყვიროდა მთელ ხმაზე და მაბზრიალებდა
-ალექსანდრე მეც მიყვარხარ მეც თან ძალიან მაგრამ დამსვი ხომ იცი ჩემთვის არ შეიძლება -ოჩვენბებიტი გაბრაზებიტ ვუთხარი მე
-აააუიიი ხოო ხოოო -დაბნეულმა და გახარებულმა მითხრა მან , მე კი უცებ დამსვა და თავბრუ დამეხვა ჩემი ქმრის ძლიერი ელები რომ არა იქვე გავიშხლართებოდი
-სულ როგორ ეცემი ქავთარაძე??? -უცერად წამოიყვირა მან მერე კი ორივეს სიცილი აგვიტყდა ჩვენი ისტორიაც ხომ სწორედ ამ სიტყვბიტ დაიწყო!!!!!




დასასრული!!!!!!

დავასრულე ჩემო მეგობრებო და იმედიამოგეწონებათა <3 მაპატიეთ დავაგვიანე <3 ძალიან მიყვარხართ ყველა ძაან საყვარლები ხართ ვგიჟდები უკვე თქვენზე!!! იმედია მოგეწონებათ და ისიამოვნებთ ამ თავით და თქვენს არს მეც გამიზიარებთ <3 ძალიან მიყვარხართ და ველი თქვენს შეფასებას <3 სიყვარულით გიჟი რომანტიკოსი <3 <3