დილით კარების ბრახუნმა გამომაღვიძა,კარები კი არ გააღეს, ვიღაცამ თითქოს შემოამტვრია .თვალების ფშვნეტით საწოლიდან წამოვიწიე,თვალის გახელა ვერმოვასწარი ვიღაცამ მთელი ვედრით წყალი რომ გადმომასხა,გავშრი გავიყინე როცა გოგას ირონიული სახე დავინახე.
-ადექი ქალბატონო!ქვემოთ გელოდები!მხოლოდ ეს თქვა და ოთახიდან გავიდა
ეს იდიოტი! დამპალი! ვირი !... როგორმინდოდა საკუთარი ხელით დამეხრჩო, ფიქრებით ლანძღავას არვაკლებდი,საწოლიდან წამოვდექი მოვწესრიგდი და ქვევით ჩავედი...კიბის ბოლოს მელოდა თვალებში შეხედვა არმინდოდა და თავი ავარიდე უაზროდ დავუწყე კიბეებს ყურება...ბოლო კიბეზე გავჩერდი და თავი ავწიე მაინც მომიწევდა მის ავ თვალებთან შეხვედრა,მკლავში ხელი მტაცა და სამზარეულოში გამათრია.
-რამე მაჭამე უნდა წავიდე!
-არა!თავი ვინ გგონია?!მე შენი მოსამსახურე არ ვარ!
-რამითხარი?!ჩემსკენ მოიწევდა
შეშინებულმა მაცივარს ავეკარი, ისევ ისეთი გაცეცხლებული თვალებით მიყურებდა...თვალი ავარიდე და მაცივრის გვედზე მდგარ მაგიდაზე ბოთლს მოვკარი თვალი, მაგიდასთან მივედი ბოთლი ავიღე და გავუწოდე.....
-ეს რად მინდა?!გაკვირვებული მიყურებდა
-ჩამარტყი და ბარიბარში ვიქნებით....შემდეგ ,სახლში წავალ და აღარასოდეს გნახავ!
სახეზე ვუყურებდი, გაუკვირდა, თვალები გაუფართოვდა, არმოელოდა ჩემგან ამის თქმას,შემდეგ ირონიულად ჩაიღიმა ....ო.... როგორ ვერვიტანდი მის ირონიულ გაღიმებას, ამისგამო მზად ვიყავი მეორედ ჩამერტყა ბოთლი თავში ,ოღონდ მისი სარკაზმი და მრისხანე ბარიტონი აღარ გამეგონა.
-სიტყვაზე ...ჩაგარტყი მერე მე რა?მაგით მაინც ვერვიქნებით ბარიბარში ...მე შენ თავში საკმარისზე მეტი გადავიხადე!გაიგე!
-ოჰ...თურმე ფული გადაუუხდია...ირონიულად გამეცინა...მაინც რამდენი?დაგიბრუნებ....
ისევ ირონიულად მიღიმოდა-ნუთუ?!მე შენში მილიონი გადვიხადე! გააქვს მაგდენი?!
ერთადგილას გავიყინე ,,მილიონიი,,?რატომ გადაიხადა მილიონი?!ვერმივხვი რატომ....
გოგამ ბოთლი კედელზე შეამოახეთქა და თვალებში ჩამხედა...-მომეცი ახლავე მილიონი და გაგიშვებ..ისე იცინოდა.....დარწმუნებული იყო მაგდენის გადამხდელი არვიყავი, რაღაც დანაზოგი მქონდა შენახული, მაგრამ მილიონს ალბათ მთელი ჩემი ცხოვრება რომ მემუშავა ვერ გადავიხდიდი.
-მე არმითხოვია შენთვის მილიონი გადაგეხადა ჩემში, მე მხოლოდ ბოთლი ჩაგარტყი, შენც შეგიძლია იგივე გააკეთო და გამიშვა!
მკლავში ხელი მომკიდა და მთელი ძალით მიჭერდა, სიმწრისგან ცრემლები წამომივიდა მაგრამ ჩემი ცრემლები მისთვის არაფერს ნიშნავდა.
-ნწ შენ ეხლა ჩემი საკუთრება ხარ და რასაც გეტყვი იმას გააკეთებ..ეხლა მშია ხოდა მიდი და გამიკეთე რამე! მთელი ძალით გაზქურისკენ მკრა ხელი.

რაუნდა მექნა მაგიდა ერთკაცზე გავშალე... შემომხედა როცა თეფში წინ დავუდე.
-რას აკეთებ?
-მაგიდას ვშლი ვერხედავ!თვალები დავუქაჩე
გაბრაზებულმა შემომხედა -მე მარტო არასდროს ვსადილობ!
-მე არმშია!
-მე არმიკითხავს გშია თუ არ გშია, მე გითხარი მარტო არვსადილობ მეთქი! ხოდა ეხლავე დროზე დაჯექი შენც! და დაიმახსოვრე როცა რამეს გეუბნები არასდროს გეკითხები შენ გინდა მოგწონს თუ არმოგწონს! ისე მოიქცევი როგორც გეტყვი!და მეორედ არგამამეორებინო გაიგეეე!
თავი დავუკარი და მეც დავჯექი...მშვიდათ ვსადილობდით, ერთმანეთს არც კი ვუყურებდით და ეს მომწონდა...რაღაც უნდა მომეფიქრებინა რაღაც უნდა მეღონა რომ გავეშვი, თორემ ესე გაძლება აღარშეიძლებოადა...ფიქრებიდან მისმა მრისხანე ხმამ გამომარკვია...გოგა კიარა ივან მრისხანე უნდა ერქვას გავიფიქრე
-მე მივდივარ!..აი შენ კი ბევრი საქმე გაქვს!მთელ სახლს დაალაგებ გასაგებია?!და კიდე ირონიულად იღიმოდა იმ ბოთლის ნამსხვრევებს აკრიფავ და იატაქს გაწმენდ! თქვა და წავიდა

******
გოგა
მთელი დღე მოუსვენრად ვიყავი,გული ვერაფერს დავუდე. რომ ვიცოდი სახლში სალომე დამხვდებოდა ერთი სული მქონდა როდის მივიდოდი...სულ მის ზღვისფერ თვალებზე ვფიქრობდი.
..გაახსენდა წუხანდელი დღეც როგორი ლამაზი და მიმზიდველი იყო, მასზე ერთი თავით დაბალი, შავი მუქი ფერის თმით და ზღვისფერი თვალებით ,მისი გამობურცული ტუჩებიც კი ენატრებოდა...მისი მხურვალე სხეული მისი სურნელი....ერთი სული ჰქონდა როდის ნახავდა...
მის ცრემლებს როცა უყურებდა გული წყდებოდა, ვერიტანდა მის ცრემლებს ,დილითაც უნდოდა მაგრად ჩაჰხუტებოდა, მაგრამ ერთს ფიქრობდა გულით და მეორეს გონებით აკეთებდა.
*******
სალი
მთელი დღე მეორე სართულის დალაგებაში გავატარე, სახლი სუფთა იყო, მაგრამ ხელის შევლება მაინც ჭირდებოდა,მთელი ოთახები დავიარე იქნებ ტელეფონი მაინც მენახა და თაკოსთან დამერეკა ან ნოუთბუქი....ერთ ოთახში კიდეც ვნახე, მაგრამ ინტერნეტი გათიშული იყო, ბოლო იმედიც გამიქრა იმისრომ ვინმე ჩემიანს დაველაპარეკებოდი, საათს შევხედე 5ხდებოდა როცა მეორე სართულის დალაგებას მოვრჩი,შემდეგ პირველ სართულზე უზარმაზარ მისაღებში გავედი ყველაფერი ძვირფასი იყო, უზარმაზარი ტელოვიზორი, დივანი და სავარძლებიც ძვირად ღირებული ჩანდა, ოთახში იშვიათი დეკორატიული ყვავილებით იყო მორთული,მიყვარდა ყვავილები....
მისაღების დალაგებას მოვრჩი და სამზარეულოში შევედი, დილანდელი ინციდენტი გამახსენდა, ისევ ჩამწყდა გული ,რაუნდა გავაკეთო სახლიდან რომ გამიშვას რა?ჩემს თავს უპასუხო კითხვებს ვუსმევდი...სამზარეულოს დალაგებას მოვრჩი, წყალი გადავივლე და საათს შევხედე 9დაწყებულიყო ცოტახნით წამოვწექი და გადაღლილს მალევე გავითიშე.
*********
გოგა
ფიქრებიდან კარების ხმამ გამომარკვია
-შემოდით.ოთახში ბესო შემოვიდა
-გოგა ცოცხალი ხარ?ღიმილიანი სახე დასთამაშებდა
-როგორც ხედავ ძმაო ღიმილი შევაგებე მეც
-წამო სადმე რა დავლიოთ დღეს რაღაც დალევის ხასიათზე ვარ და მარტო დალევა არმინდა
-კაი წავიდეთ

ერთერთ ბარში წავედით დასალევად.... არასდროს არვსვავდი ბევრს, ყოველთვის ვიცოდი ნორმა, მაგრამ ეხლა მინდოდა ნორმების ფარგლები დამერღვია ,იქნებ მასსზე ფიქრი შემეწყვიტა და აღარმეფიქრა მის ზღვისფერ თვალებზე ,რომელიც მთელი დღე მოსვენებას არმაძლევდა...მაგრამ არა ..... სასმელმა უფრო გაამძაფრა მისადმი ფიქრები .
1_ლი იწყებოდა როცა ბარი დავტოვე და ტაქსი გავაჩერე.

ბესო ბარში დარჩა და ერთ-ერთ მიმტანს თვალს არწყვეტდა...რომელსაც იარლიკზე თაკო ეწერა, მოეწონა მისი ღიმილი, მისი ბავშურობა...დაინახა რომ დაამთავრა თაკომ მუშაობა და ბარი დატოვა....ბესო კი მას აჩრდილივით აედევნა.
********
გოგა
სახლში მისულს ერთი სული მქონდა სალის როდის ვნახავდი კარი შევაღე და დავინახე რომ ჩასძინებოდა საწოლზე, მასთან ახლოს მივედი და საწოლზე ჩამოვჯექი, არვიცი ამ გრძნობას რადავარქვა მაგრამ მისი გულის ფეთქვაც კი მაბედნიერებდა ,
სახეზე ჩამოყრილი თმები გადავუწიე და მის ტუჩებს დავეწაფე..
..კოცნიდა ნაზად რომ არგაღვიძებოდა, შემდეგ კოცნა მომთხოვნი გახდა, სალომეს გაეღვიძა და როცა ალკოჰოლის სუნი ეცა სასწრაფოთ უნდოდა მოშორებოდა მას, მაგრამ გოგას ისე ყავდა მომწყვდეული თავის ძლიერ მკლავებში ვერაფერს გახდა .როცა მიხვდა წინააღმდეგობას აზრი არქონდა გაჩერდა.
გოგა მკაცრი იყო, მტკიცე ,უხეშიც ,მაგრამ არა მოძალადე,ის არაკაცივით არასდროს მოიქცეოდა და ალკოჰოლის ზედმეტ დოზას არასდროს მოიყვანდა არგუმენტად ,გასასამართლებულ საბუთად..არა გოგა ესეთი არიყო,მასსზე ძალას არასდროს გამოიყენებდა...
როცა გული იჯერა კოცნით შეეშვა საწოლიდან წამოდგა და წასასვლელად გაემზადა რომ სალის ხმამ გააჩერა -გოგა უნდა ვილაპარაკოთ
გოგა ვერმიხვდა რა ჰქონდა სათქმელი მაგრამ მაინც დაჰყვა მის ნებას, იქვე მდგარი სავარძელი საწოლთან მოსწია და ჩამოჯდა, სალის ინტერესით სავსე მზერა მიაპყრო.
საწოლზე ჩამოვჯექი,ნერწყვი ხმაურიანად გადავყლაპე ღრმად ჩავისუნთქე და მოყოლა დავიწყე
-იცი მე სოფლიდან დაახლოებით 5_თი თვის უკან ჩამოვედი,ჩემს დაქალთან ერთად....ერთად დავიწყეთ მუშაობა, შემდეგ სხვადასხვა ადგილას გადაგვიყვანეს თაკოს თითქმის ვერვხვდებოდი....ერთ დღესაც დამირეკეს და მითხრეს თუ არმივიდოდი დათქმულ დროს, დათქმულ ადგილას, თაკოს მოკლავდნენ....
მეც წავედი და იქ თაკოს ნაცვლად ჩემი თავი მოითხოვეს....შემდეგ კი...იმ ბორდელში ამოვყავი თავი, გეფიცები მეარვარ კა..პა..შემდეგ შენ შეგხვდი გადავწყვიტე გავქცეულიყავი იმ საზიზღარი ადგილიდან...დანარჩენი შენც იცი
მშვიდათ და აუღელვებლად ესაუბრებოდა გოგას და მის რეაქციას დააკვირდა...გოგას ჯერ გაკვირვება აღბეჭვდოდა სახეზე, მერე გაკვირვება სიცილში გადაიზარდა
-შენ გინდა თქვა რომ შენ არ.....სიცილს ვერიკავებდა -იქნებ ისიც მითხრა რომ შენ.....მისი სიცილი ხარხარშიი გადადიოდა-კაი მეზღაპრეხარ იცი?
ფეხზე წამოდგა და წასასვლელად გაემზადა ,კართან მისულმა ისევ შემომხედა ,ღიმილიანი სახე ისევ დასთამაშებდა სახეზე.
-არა ნამეტანი ფანტაზიორი და მეზღაპრეხარ-თქვა და კარი გაიხურა...