კინოდან გამოვედით,არავინ არ შემხვედრია.. დღეს 12 საათზე უკვე 17 წლის ვიქნები!!! დაბადებისდღეს YOLO-ში ვიხდი,რადგან სრულწლოვნებიც იქნებიან ნება დამრთო,ადმინისტრაციამ.სახლში მოვედით,ძალიან დაღლილი ვიყავი ვიფიქრე 12მდე დავიძინებთქო,მაგრამ ვერმოვახერხებდი ზუსტად ვიცოდი,ელენე სახლში დავტოვეთ,თომაც სახლში წავიდა მაცივრის გაღება,რომ გადავწყვიტე ანდრიამ ხელი შემიშალა მე უნდა მოგემსახუროო კი დავეჭვდი მაგრამ რაღაცეების გასაფიქრებლად დრო არმქონდა.. 12ის ნახევარია კარზე კაკუნია,გამიკვირდა ვინ შეიძლებოდა ყოფილიყო,ვიფიქრე თომაათქო მაგრამ კარი,რომ გავაღე მხოლოდ წერილი დამხვდა,ანდრიამ მკითხა ვინიყოო,მაგრამ მაშინვე თავის მოკატუნება დავიწყე თითქოს ვერც გავიგე რა მითხრა..
-ეეე კაწი
-ჰა? ა არავინ,ჩვენ ზევით რო ცხოვრობენ ის ორი პატარა ბავშვი დამავიწყდა რა გვარები არიან,ეგენი იქნეოდნენ მოკლედ რა
-და ხელში რა გიჭირავს?
-ეს ? ა ოლიმპიადისაა
-კარგიიი
-ანრდია უცებ ზევით ავალ ოლიმპიადის ანკეტას შევავსებ და ჩამოვალ
-მიდი მიდი
ოთახში ავედი,წერილი ფათხა,ფუთხით გავხსენი და მართლაც ოლიმპიადის სერთიფიკატი იყო!!!!!! რამეგონა? აირამეგონა ?? საიდან უნდა სცოდნოდა სანდროს ჩემი დაბადებისდღე ან მასზე რატომ ვფიქრობ? საბა სულ დამავიწყდა? ბიჭი ხო მეზიზღება ბაბნიკი და ეხლა მე ? უარესი გამოვდივარ! ფაქტია საბას მიმართ არაფერს არ ვგრძნობ,იქნებ გატაცება იყო ? თან მახსენდება როგო უყურებდა იმ ვიღაცა გოგოს ლუკას დაბადებისდღეზე,ჯობია მივწერო? არა ხვალ რომ მოვა დაველაპარაკები.. ქვევით ჩამოვედი და ანდრია ჩამეხუტა
-ვაიმე რაიყო? დალიე რამე?
-აი დაუნახავი ხარ
-აი გეფიცებიი რააა
-ოო გეყოფა,ვინხდებაო 10წუთში დიდი გოგოო? ვინაააააო?
-ვინაო და მეეეეო გავექანე და შემოვახტი ზურგზე
-ვაიმე მხეცი თუმენახოს შენნაირი მეორე
-ბიჭო,დაგიხვეწავს იუმორი ხოიცი შენ
ანდრიამ მთხოვა ჩემი ჟაკეტი ჩამომიტანე ოთახიდანო,გულში კი გავიფიქრე ერტი წუთი დარჩა ჩემ დაბადებისდღემდე და ამ იდიოტს არც ახსოვსთქო,მაგრამ მაინც ავედ,ჟაკეტი გამოვიტანე და კიბებზე დამხვდნენ ლუკა,ანდრია,ნიკა,თომა,ელენე ჩემი ორი ძველი კლასელი თათია და ანუკა ასევე საბა რომელსაც არველოდი..ტორტით ხელში იდგა ანდირა მომღიმარი სახით,ბუშტებით ელენე უმშვენებდა მეორე მხარეს ,აქეთ მხარეს კი თომა იდგა შეფუთული საჩუქრით,სიმართლე,რომ ვთქვა უკან ვი ნც იდგნენ არც შემიმჩნევია ნორმალურად მაგრამ ლუკას ვხედავდი კამერით ხელში როგორ იღებდა ვიდეოს.. მიმღეროდნენ სანამ სანთლებს ჩავაქრობდი,თომამ სურვილი ჩაიფიქრე არ დაგავიწყდესო... დიახ ჩავიფიქრე!!! რა ? არა არა არვიტყვი,მერე აღარ ამიხდება (ლიზამ მასწავლა)სანთლები ჩავაქრე ყველამ სათითაოდ მომილოცეს,ქვევით ჩავედით და მაგიდას მივუსხედით ყველაფერი ნაყიდი ქონიათ ,ან 2 წუთში სად მოასწრეს დალაგება,ან რანაირად შემოლაგდნენ არვიცი მაგრამ ფაქტია სიურპრიზმა გაამართლა .. ლობიანიდან დაწყებული ჩიფსით დმთავრებული არაფერი კლდა მაგიდას,არაყიან კოკაკოლიანად,მიყვარს ჩემი ბავშვები თათიას და ანუკას ნახვა ძალიან გამიხარდა ვმეგობრობთ უბრალოდ ხშირი კონტაქტი აღარ მაქვს,მასწავლებლები,დავალებები,გამოცდები და ათასი რამ.. თუმცა იშვიათად,ნახვის დროსაც არაჩვეულებრივ დროსვატარებთ ერთად..ჩემი სადღეგრძელო დაილია,საბას ვთხოვე მაღAზიაში ჩამომყოლოდა XL-ები რომ ამომეტანა,ელენემ თავი გაიგიჟა მე წამოვალო,მაგრამ უარზე ციყავი საბასთან უნდა მელააპრაკა... ქვევით ჩAვედით,ლიფტიდან რომ გამოვედით საბას თვალები ერთდროულად შიშს,ინტერესს,ნერვიულობას,და სიხარულს გამოხატავდა,გარეთ გავედით და ლაპარაკი დავიწყე
-საბა,იმ დღეს რაც მოხდა იმაზე უნდა დავლიპარაკოთ
-ხო მივხვდი, რა უნდა მითხრა,რომ არ გიყვარვარ და უბრალოდ აი ასე გაგიტაცე და გონს,მოხვედი და მიხვდი რომ არაფერსაც არგრძნობ?
-არა არა
-აბა
-შენზე მართლა,ძალიან ბევრს ვფიქრობდი,უბრალოდ მივხვდი რომ იმდენად მყარი არიყო ის გრძნობა რასაც მე ვგრძნობდი რომ სიყვარული დამერქმია მისთვის, მე შენთან ურთიერთობის გაწყვეტა ნამდივლად არმინდა, მაგრამ იმასაც ვერგეტყვი რომ ჩვენ შორის მეგობრობის გარდა სხვა რამეც შეიძლება იყოს..
-გასაგებია,მაგრამ შენც მინდა იცოდე რაღაც,მე მომწონხარ მართლა ძალიან მომწონხარ თუმცა შეიძლება მალე ჩაქვრეს ეს გრძნობა ან დიდი დრო დასჭირდეს, არც მემინდა შენი დაკარგვა თუ შენ დისკომფორტს არ შეგიქმნის ის რაც მეგითხარი გავაგრძელოთ ურთიერთობა,დამიჯერე შენთან უერთიერთობით უფრო მალე გამოვალ მდგომარეობიდან ,ვიდრე შენგან შორს ყოფნით..
-ბოდიში თუ იმედები გაგიჩინე,მართლა ძალიან ვნერვიულობდი ამ ყველაფერზე
-მჯერა კაწი
მაღაზიაში შევედით,XL-ები ვიყიდეთ,თავს მაინც დამნაშავედ ვგრძნობდი.. სახლში ამოვედით ანდრიამ თვალებით შემჭამა მივედი და ყურში ჩავჩურჩუელე მოვაგვარეთქო ისე,რომ სხვები ვერც მიხვდნენ რაგავაკეთე,მე ამსაკითხში ძალიან ჭკვიანი ვარ.. თომამ შეატყო საბას სახეზე,ყველაფერი მაინც ცოტა დამწუხრებული იყო,არვიცი რატომ მაგრამ ისეთი შეგრძნება დამრჩა,თითქოს მიხვდა ყველაფერს.. თათიას და ნიკას ერთმანეთი მოეწონათ მიუხედავად იმისა,რომ კარგად ნასვამები იყვნენ მმაინც ჯეროდათ რომ ეს ერთი ნახვით სიყვარული იყო.. ნიკა ისეთი არაა თავი მოიკატუნოს თითქოს არმოწონს ამიტომ როგორც ნამდვილ ნიკას შეეფერება ისე გაუმხილა თათიას გრძნობები,თათიამაც გაწონასწორებული სახით უთხრა,რომ მასაც მოეწონა,გაოცებუები დავრჩით ნეტა ჩემ ძმას რა ეშველება? ეხ ელენე,ელენე..
ბევრი ვიცინეთ,ვიდეოები გადავიღეთ,იმისთვის რომ რო გამოვფხიზლდებოდით გვენახა,და კიდევ ბევრი გვეცინა.. დლის 4საათი იყო,ყველა ჩვენთან დარჩა ანდრიას ოთახში დიდი 2საწოლიან საწოლი დგას,,ასევე გასაბერი საწოლი რომელიც ანდრიას გამოუწერა ექიმმა ხერხემლის პრობლემა რომ ჰქონდა.. თომა სახლში აპირებდა გასვლას მაგრამ ისეთ იუარი გამოვუცხადე ვეღარ შემეწინააღმდეგა.. ანდრიას ოთახში გასაბერ საწოლზე ლუკა და ნიკა დაწვენ,მეორე საწოლზე კი თომა დაწვებოდა და მასთან ერთად საბა..
ჩემ ოთახში თათია და ანუკა დავაწვინე,მე რომ ავალაგებდი ელენესთან ერთად, დედაჩემის და მამაჩემის ოთახში დავწექით,ანდრია კი ლიზას ოთახში გავისტუმრეთ.. 4საათზე ავიდნენ დასაწოლად ყველა თომა დარჩა და ალაგებაში მეხმარებოდა,ყვველაზე ფხიზლები ვიყავით და ვის ჯერა ამ სისუელელის,მაგრამ იქმადეწ სანამ ბოლო ჭიქა არ გავრეცხე არ წავეიდ დასაძინებლად.. ისეთი დაღლილი ვიაყვი ტახტზე ჩამოვჯექი თომას დავუძახე მოდი დაჯექითქო,ისიც დაჯდა და ლაპარაკი დავიწყეთ
-მაგრად დავიღალე
-მეც თომა
-წამო დავწვეთ
-ხო ეხლავე
-თომამ წამოდგომა ცადა მაგრამ ისევ ტახტზე დაეცა,მეც ვერ ავდეექი თომას თავი მხარზე დავადე და მის მხარზე თავ დადებულს ჩამეძინა...