რამდენიმე საათში გამეღვიძა,სიცივის გამო დიდი პლედი გადავიფარე და ისევ დავადე თომას თავი მხარზე.. ჩამეძინა 11სსაათზე ისევ გამეღივძა უფროსწორად თომამ გამაღვიძა..
-კაწი ადექი
-რახდება?
-უნდა წავიდე
-მოხდა რამე?
-არაა პროსტა ნორმალურად არ მეძინა
ეს სიტყვები არც ისე კარგად მომესმა ყურში,შემრცხვა ალბათ რაც არუნდა ახლო მეგობრები ვიყოთ ეს უკვე მეტისმეტია..ხმა აღარ ამომიღია ისე ავდექი და კარებისკენ წავედი,მან კი ჩემი ხელი დაიჭირა
-გაბრაზდი?
-რაზე?
-რომ მივდივარ
-არა არა
-უბრალოდ ხო უნდა მოვემზადო საღამოსთვის,საჩუქარი ვიყიდო
-კარგი გავიგე
-აუუუუ კატერინა
-არგეუბნები არაფერს
ეს დაძაბული სიტუაცია თათიას და ნიკას ჩამოსვლამ განმუხტა,რომელსაც ანუკა მოჰკვა
-კააწ ჩვენ წავედით და საღამოს გნახაავთ
-არ გშიათ?
-არა გოგო ცოტა გამოვიდეთ მდგომარეობიდან
-ნიკა ლუკას არდაელოდები?
-ეგ და ანდრია ერთად გამოვლენ
-კაი გელოდებით საღამოს.
თომამ სამივე გადაკოცნა,თვითონ კი ტახტზე ჩამოჯდა
-ვიღაც მიდიოდა
-მაგდებ?
-სისულელე
-კაწი მოდი ჩემთან
მის პირდაპირ დავჯექი 5წუთი მიყურა და მერე ხმა ამოიღო
-12ის ნახევარია,უნდა გახვიდე კაბის საყიდლად მერე უნდა იბანავო მერე პრჩხილები გაიკეთო,მერე თმა მერე ჩაიცვა,მერე მაკიაჟი ამ ყველაფერს გეგმავდი და ეხა მეუბნები,რომ მე თომა სანიკიძე არ წავიდე სახლში და არ გამოვიძინო დააარ მოვემზადო შენი დაბადებისდღისთვის?
-5წუთი ამისთვის გაჩუმდი?
-ხო
-კარგი,მესმის წადი დაიძინე
ტახტიდან წამოვაყენე და სახლში გავუშვი..კაბაზეც გავედი მოვედი ვიბანავე კიდეც და ყველა ფეხე დამხვდა ლუკა და საბა ერთად წასულან ანდირა ვერსად წავიდა,ცუდად იყო.. ელენეც მასთან იყო
-ოჰ გვრიტებო
-მოხვედი?
-კაწი როგორ იტყვი ხოლმე?
-აი რიოგოოოოორ?
-რაიყიდე ?
-საღAმოს ნახავთ
ავეედი ოთახში,კკაბა სათანადოდ დავმალე,შემდეგ კი გავექანე სალონში..საღამოს YOLO-ში მე და ანდრია მივედით..მომკალით და მაღალ ქუსლიანები ჩემი არარის,ამიტომ ლამაზი კანისფერი ტუფლი ვიყიდე შავი შიფონის კაბა ამოღებული ცოტა მუხლზე.თმა გავიშალე და შევაბიჯე YOLO-ში,ყველა იქ დამხვდა ხო დაგვიანება ნამდვილად მჩვევია..ყველას ერთი რეაქცია ჰქონდათ რალამაზიხარ კაწი
,კომპლიმენტი,კომპ;იმენტი და ისევ კომპლიმენტი.მთელი საღამო ვცეკვავდით და ვმღეროდით კარგად გავერთეთ,მეორე მაგიდასთავ ვიღაც ბიჭები დაჯდნენ არც შემიმჩნევია ვინები იყვნენ.. ცოტა შეზარხოშებული ვიყავი უკვე და აი მოიდა ჩემი ტორტი და ჩAვაქრე სანთელები,Bიჭების მაგიდიდან 10 კოქტეილი გამოგვიგზავნეს,მადლობის გადასახდელად ჩვენ ტორტი გავუგზავნეთ.. მიმტანი მოვიდა ჩემთან და ჩუმად წერილი მომცა
-გილოცავ დაბადების დღეს,ხიფათიანო
ვაიმე ტანში,ჟრუანტელმა ისე დამიარა,მეგონა მოვკვდებოდი,ეს წერილი სანდროსგან იყო გრძელ თმიანი ბიჭების ყურება დავიწყე ვერ ვპოულობდი,კიდევ მოვიდა წერილი
-შესამჩნევად აცეცებ თვალებს
მარტო სანდროს მოძებნაზე გადავერთვე,მერე თომამ მკითხა რახდებაო და რეალობასი დამაბრუნა,წერილები ჩანთაში ჩავდე და გავაგრძელე მეგობრებთან ერთად გართობა
რამდენიმე საათში გამეღვიძა,სიცივის გამო დიდი პლედი გადავიფარე და ისევ დავადე თომას თავი მხარზე.. ჩამეძინა 11სსაათზე ისევ გამეღივძა უფროსწორად თომამ გამაღვიძა..
-კაწი ადექი
-რახდება?
-უნდა წავიდე
-მოხდა რამე?
-არაა პროსტა ნორმალურად არ მეძინა
ეს სიტყვები არც ისე კარგად მომესმა ყურში,შემრცხვა ალბათ რაც არუნდა ახლო მეგობრები ვიყოთ ეს უკვე მეტისმეტია..ხმა აღარ ამომიღია ისე ავდექი და კარებისკენ წავედი,მან კი ჩემი ხელი დაიჭირა
-გაბრაზდი?
-რაზე?
-რომ მივდივარ
-არა არა
-უბრალოდ ხო უნდა მოვემზადო საღამოსთვის,საჩუქარი ვიყიდო
-კარგი გავიგე
-აუუუუ კატერინა
-არგეუბნები არაფერს
ეს დაძაბული სიტუაცია თათიას და ნიკას ჩამოსვლამ განმუხტა,რომელსაც ანუკა მოჰკვა
-კააწ ჩვენ წავედით და საღამოს გნახაავთ
-არ გშიათ?
-არა გოგო ცოტა გამოვიდეთ მდგომარეობიდან
-ნიკა ლუკას არდაელოდები?
-ეგ და ანდრია ერთად გამოვლენ
-კაი გელოდებით საღამოს.
თომამ სამივე გადაკოცნა,თვითონ კი ტახტზე ჩამოჯდა
-ვიღაც მიდიოდა
-მაგდებ?
-სისულელე
-კაწი მოდი ჩემთან
მის პირდაპირ დავჯექი 5წუთი მიყურა და მერე ხმა ამოიღო
-12ის ნახევარია,უნდა გახვიდე კაბის საყიდლად მერე უნდა იბანავო მერე პრჩხილები გაიკეთო,მერე თმა მერე ჩაიცვა,მერე მაკიაჟი ამ ყველაფერს გეგმავდი და ეხა მეუბნები,რომ მე თომა სანიკიძე არ წავიდე სახლში და არ გამოვიძინო დააარ მოვემზადო შენი დაბადებისდღისთვის?
-5წუთი ამისთვის გაჩუმდი?
-ხო
-კარგი,მესმის წადი დაიძინე
ტახტიდან წამოვაყენე და სახლში გავუშვი..კაბაზეც გავედი მოვედი ვიბანავე კიდეც და ყველა ფეხე დამხვდა ლუკა და საბა ერთად წასულან ანდირა ვერსად წავიდა,ცუდად იყო.. ელენეც მასთან იყო
-ოჰ გვრიტებო
-მოხვედი?
-კაწი როგორ იტყვი ხოლმე?
-აი რიოგოოოოორ?
-რაიყიდე ?
-საღAმოს ნახავთ
ავეედი ოთახში,კკაბა სათანადოდ დავმალე,შემდეგ კი გავექანე სალონში..საღამოს YOLO-ში მე და ანდრია მივედით..მომკალით და მაღალ ქუსლიანები ჩემი არარის,ამიტომ ლამაზი კანისფერი ტუფლი ვიყიდე შავი შიფონის კაბა ამოღებული ცოტა მუხლზე.თმა გავიშალე და შევაბიჯე YOLO-ში,ყველა იქ დამხვდა ხო დაგვიანება ნამდვილად მჩვევია..ყველას ერთი რეაქცია ჰქონდათ რალამაზიხარ კაწი
,კომპლიმენტი,კომპ;იმენტი და ისევ კომპლიმენტი.მთელი საღამო ვცეკვავდით და ვმღეროდით კარგად გავერთეთ,მეორე მაგიდასთავ ვიღაც ბიჭები დაჯდნენ არც შემიმჩნევია ვინები იყვნენ.. ცოტა შეზარხოშებული ვიყავი უკვე და აი მოიდა ჩემი ტორტი და ჩAვაქრე სანთელები,Bიჭების მაგიდიდან 10 კოქტეილი გამოგვიგზავნეს,მადლობის გადასახდელად ჩვენ ტორტი გავუგზავნეთ.. მიმტანი მოვიდა ჩემთან და ჩუმად წერილი მომცა
-გილოცავ დაბადების დღეს,ხიფათიანო
ვაიმე ტანში,ჟრუანტელმა ისე დამიარა,მეგონა მოვკვდებოდი,ეს წერილი სანდროსგან იყო გრძელ თმიანი ბიჭების ყურება დავიწყე ვერ ვპოულობდი,კიდევ მოვიდა წერილი
-შესამჩნევად აცეცებ თვალებს
მარტო სანდროს მოძებნაზე გადავერთვე,მერე თომამ მკითხა რახდებაო და რეალობასი დამაბრუნა,წერილები ჩანთაში ჩავდე და გავაგრძელე მეგობრებთან ერთად გართობა
კიდევ ერთი წერილი მომიტანა მიმტანმა
-საინტერესოა
რაარი საინტერესო,რეალობაში უნდა ვიყო აღარ მოგძებნი თვალებით უცნობო სუპერმენო..
აი კიდევ ერთი წერილი,მიმტანს ვუთხარი აღარ მოეტანა ჩემთვის წერილები,ისიც დამთანხმდა... რამდენიმე წუთში ისევ მოიტანეს წერილი..
-ხომ გითხარით,რომ აღარ უნდა მოგეტანათ წერილები?
-ხიფათიანო რა აგრესიული ხარ?
გავშრი,მაგრამ ნელა მაინც მოვტირალდი აი ისიც სანდრო.. ზუსტად ისეთი იყო როგორც ექიმმა ამიღწერა მაღალი ხუჭუჭა გრძელი თმით,მუქი შავი თვალები და კურნოსა ცხვირი.. მუქი ჯინსი,შაბიამნისფერი საროჩკა და შავი პიჯაკი ის ისეთი ელეგანტური იყოო.. ხმას ვერ ვიღებდი უბრალოდ ვუყურებდი მას.. თომაც წამოდგა
-გამარჯობა?
-გამარჯობა
-კაწი ვინარი ეს ბიჭი?
-ეს,ის,ეს ისაა ვინც მე საავადმყოფოში წამიყვანა
-აა ანუ ჩვენი გადამრჩენელია?
-თქვენი?
-ხო,სანდრო ეს თომაა ჩემი საუკეთესო მეგობარი
-წერილს არ გამომართმევ ხიფათიანო?
-რატომაც არა უცნბოო სუპერმენო
და აი მისი ღიმილიც დავიმსახურე
-სანდრო იცი მადლობა მინდოდა გადამეხადა,შენ რომ არა არვიცი ეხლა სად ან როგორ ვიქნებოდი
-არაფრის
უეცრად შევატყვე ხელზე როგორ მიყურებდა
-თილისმა? ძალიან მომეწონა მადლობა
-გამიხარდა თუ მოგეწონა
თომამ კიდევ ერთი ჭიქა დალია და ხელი ძლიერად მომიჭირა
-ვიცეკვოთ წამოდი
-ხო კაი
-გამიხარდა რო გნახე და მადლობა გადაგიხადე
-არაფრის
-ხიფათიანო
-ჰოო
-გილოცავ დაბადების დღეს!
-მადლობაა
ისევ დავიმსახურე მისი ღიმილი
თომას ვთხოვე ხელი გაეშვა,ისეთი გაწითლებული მქონდა ხელი შემეშინდა
-ვაი მაპატიე
ცეკვა დავიწყეთ,თომა უეცრად ჩაირთო
-მგონი მოეწონე
-ჰა ვის?
-სანდროს
-სისულელე
0გაცჰერდი სისულელე კიარა ეგრეა
-ოო იტყვი ხოლმე რა,მე როდის ვეღირსები შენ,რომ მოგეწონება ვინმე?
-და რაიცი რომ არმომწონს?
-მეცოდინებოდა
-ეგეთი დარწმუნებულიც ნუ ხარ
-შენ უბრალოდ მაინტრიგებ
-რავიცი
-ვინარის?
-ვინ?
-ვინც მოგწონს
-ყველაფერს თავისი დრო აქვს კატერინა..
ცეკვა გავაგრძელეთ თომას ნათქვამი სერიოზულად არ მიმიღია,სანდროს უვკე ვეღაც ვხედავდი,მუსიკა დამთავრდა ისევ მივუბრუნდით მაგიდას ცოტახანში დედამ დამირეკა,ხმაურის გამო იზულებული გავხდი გარეთ გავსულიყავი,ყველა კარგად შეზარხოშებული იყო ვერავინ შეამჩნევდა ჩემს გასვლას..გარეთ გამოვედი,დედას ველაპრაკე ვუთხარი რომ არ უნდა ენერვიულა და რომ ყველა კარგად ვართ,იმდენად მომენატრა ლლიზას და დედას ხმა ტელეფონი რომ გავთიშე ტირილი დავიწყე
-რაგატირებ ხიფათიანო
ისევ სანდრო
-დედაჩემს ველაპარაკე და ჩემ პატარა დას
-სად არიან ყაზბეგში,ლიზა ცუდად იყო და ექიმმმა უთხრა უმჯბესია ჰაერი გმაოიცვალოსო
-მოგენატრნენ ხო,თან შენ დაბადებისდღეზე არც ერთი არარის აქ გასაგებია რასაც გრძნობ,რამდენი წლისაა შენი და?
-14,შენც ხომ გყავს პატარა და
-წერილიდან გახსოვს?
-ხო
-კიი 3 წლისაა ის,კატო ისეთი მაწაკია,სულ ჩემთააა დილით რომ ვიღვიძებ თავზე მაწევს,საჭმელს რომ ვჭამ კალთაში მიზის,ფეხბურთს რომ ვუყურებ თავი ჩემ კალთაში უდევს
-რასაყვარელია
-კიდე ტირიხარ?
-გამეცინა,ხო ოღონდ იმიტორო მცივა
მასაც გაეცინა
-აი აიღე,მომაწოდა თავისი შავი პიჯაკი რომელიც თვითონვე მომაფარა
-მადლობა ყველაფრისთვის..
-არაფრის
-იცი უნდა შევბრუნდე,თორემ შეამჩენვენ რომ არვარ და იენრვიულებენ
-ხო გასაგებია მიდი,კარგად
-შენ არ შემოხვალ?ძლივს ამოვღერღე
-არა მე ძმაკაცებთან ერთად მოვედი და ასევე მათთან ერთად წავალ
-კარგი,მესმის მადლობა და ნახვამდის
პიჯაკი მივაწოდა
სანდრო გაბრუნდა და წავიდა მეგონა მოტრიალდებოდა მაგრამ არა,თავისი გრძელი ხუჭუჭა თმა აიჩეჩა და წავიდა..მე კი შევბრუნდი ყველა მომვარდა
-სად იყავი?იცი როგორ ვინერვიულეთ?სად ხარ ამდენიხანი? შენ გეძებთ ყვლელაააა
-ვაიმეე მაცადეთ ახსნა,დედაჩემმა დამირეკა და გარეთ ვიყავი
-ანდირამ თავზე მაკოცა და მიტXრა ოხ რა მანერვიულე შენ ხოარიცი
-დამშვიდდი
გავაგრძელეთ გართობა 12ს გადასცდა ჩემი დაბადებისდღე გავიდა,17წლის ვარ ახლა 3საათია და უვკე ვიშლებით ყველა მთვრალია ანდრიას გარდა,ვინმე ხოუნდა იყოს ფხიზელიო.. სახლებში დავარიგეთ ბავსვები მე,ანდრია და თომა კი ერთად წამოვედით..ანდირა სახLსი შევიდა მე თომას ვემშვიდობებოდი
-დავიღალე ძალიან,ღამე მშვიდობისა
-მოიცა კატერინა!
-რაიყო
-საჩუქარი არ მომიცია
პარკიდან ლამაზი ყელსაბამი ამოიღო და ხელით მანიშნა მობრუნდიო,თომამ ყელზე ყელსაბამი გამიკეთა და ვიგღზენი როგორ შეეხო მისი ხელები ჩემს ზურგს ამიტომ სწრაფად მოვტრიალდი
-ძალიან ლამაზია მადლობა დიდი
-მადლობა დღევანელი დღისთვის
-მადლობა შენ თომა
ჩავეხუტე და სახლში შვედი,ანდრია დაწვა მეც გამოვიცვალე წყალი გადავივლე და დავწექი,სანდროს წერილი გამახსენდა გაუხსნელი წერილი,მაშინვე გადავფოფხდი საწოლიდან და წრილი გავხსენი
-გილოცავ დაბადებისდღეს ხიფათიანო ულამაზესი ხარ
გამეღიმა და აი მანაც დაიმსახურა ჩემი პირველი ღიმილი ოღონდ ისე,რომ მას არც კი დაუნახავს..