-ჯანდაბა.. მოვკლავ შენ ძმას - სვენებით თქვა და უცებ მიმიკრა სხეულზე .თან შებრუნდა . თავი მის მკერდზე დავდე და ცოტა გავგრილდი წყლის წვეთები რო შემეხო .მესომოდა ლაშას გაორმაგებული გულისცემა და დედაჩემის ხმაც გავიგე
-ბავშვებო აქ ხართ? მე კდიე რამდენი ვიძახე ვიფიქრე სძინავთთქო
-ხოდა რომ გეუბნებოდი ეძნებათ და რა გეჩქარებათქო?- მამა შემოვიდა მაგრამ გაჩერდა .ვაიმე ესღა მაკლდა რა.რატო ღმერთო რატო? მაინცადამაინც მამამ და დედამ უნდა მომისწროს?
-დილამშვიდობის თუ გახვალთ დამავალებთ - ძლივს გავუღიმე მშობლებს ,მხოლოდ თავი წამოვყავი ლაშიკოს მხრებიდან .ისინიც უცებ გავიდნენ-ღმერთო რა დავაშავე მოვკვდები სადაცაა
-მე ნუ მეუბნები მაგას- ისეთი ხმით თქვა სიცილი ვერ შევიკავე- რა გაცინებს გოგო ქმარს იმპოტენტს გაგიხდიან მალე და სასაცილოდ გაქ საქმე?- შეიცხადა და მაისური ისევ გადამაცვა,მკერდს თვალი ისე შეავლო და იმხელა ნერწყვი გადაყლაპა ლამის „შემეცოდა“
როგორც იქნა ამოვაღწიეთ წყლიდან, უცებ შევედით სახლში გამოვიცვალეთ და ჩამოვედით. ლილეც ყოფილა კიდევ კარგი ის არ გამოვიდა .
-როგორ ხართ?- ყველას ვაკოცე. შემდეგ ლაშა მიესალმა და ჩამოჯდა .
-კარგად. ტქვენც კარგად ხარტ როგორც მივხვდი-დედამ გაიცინა და გიორგის ჩახველებაზე გაჩუმდა
-მოკლედ ქორწილი ხომ გადავდეთ რადგან ჩამოხვედით ორი დღით გადმოვწიეთ და ხვალ იქნება . ისედაც შერჩეულია ყველაფერი რესტორანზე ხო პრობლემა არაა და მოკლედ ხვალ ქორწილში ხართ ხალხო .დაპატიჟეთ ვინც გინდათ სულ შინაურები ვიქნებით არავინ ზედმეტი -ჩამოაყალიბა ჩემმა ძამიკომ და შევიცხადე კიდეც. მე ვარ ახლა და? ათას საქმეს მოვედე და ისიც არ ვიცოდი როდის ქორწინდებოდნენ
-მოიცა თქვენ კიდე არ ხართ ერთად? რა იყო ბიჭო ამდენ ხანს როგორ ძლებ რამ გადაგადებინა ქორწილი ნორმალური ხარ?
-კესარია გეყოს ყველა შენნაირი... გიჟი არ არის გაიხსენე ხოლმე
-კარგი ხო კარგი.. მომენატრნენ ბავშვები ნროალურად ვერც ვნახე
-ორ კვირაშ არაფერი შეცვლილა ნუ ღელავ ანაბელია ფეხმძმედ
-რა? მოვკლავ თორნიკე დადეშქელიანო არ ვიცი რას გიზამ ეს .. ეს როგორ გამომაპარა.. როგორ არ მიხრა ვაიმე თორნიკე არ გაცოცხლებ- უცებ წამოვვარდი, საძნებელში მობილური მოვძებდე და დავურეკე ისეთივე შემართებით როგორზეც ვიყავი, ის კი არ მახსოვდა ცხრა საათი რომ იყო და შესაძლოა ტკბილად სძნებოდა ცოლ-ქმარს
-გისმენთ- ბოხი ხმით მიპასუხა ,კი მივხვდი რომ გავაღვიძე მაგრამ რა მექნა?
-მისმენ? შე საზიზღარო, იდიოტო როგორ არ მითხარი ჰა? რატომ არ მითხარი ჩემი გოგო ფეხმძმედ თუ იყო და ასე იჟკაცე და საერთოდ გილოცავ მამიკო კდიევ ერთი შვილი გეყოლება ვაშაააა- უცებ გავხალისდი და ხტუნვა დავიწყე
-ოხ კესარია გაბიანოო შენს გარდა ვინ მომილოცავდა ამ ფორმით ,როდის დამერეკ გოგო წუხელ გავიგე და პარხმელიაზე ვარ მისკდება თავი ნორმალური ხარ შენ?
-ვაიმე მართლა? აბა ამ ჩემმა ხისთავიანმა ძმამ რა იცოდა
-ყველა ერტად ვიყავით რომ გვითხრა ანაბელმა და მაქედან
-მერე მე რატო არ გაგახსენდი
-ნორმალური არ იყავი მაგრამ სულ გააგიჟდი გოგო? შენ კი არა კიდე არ მახსოვს ვინ ვარ მგონია მესიზმრება
-უიმეე ჩემი საყვარელი ბიჭი მიდი გაირიმე ახლა ხომ იცი როგორ უყვარხარ შენს გადარეულ კესარიას და მაპატიე კარგი? მიულოცე ანაბელს. ქორწილშ კი გნახავთ ხვალ .მიყვარხართ ჩემო ტკბილებო ორივე ძალიან და ეგ ბავშიც მიყვარს უკვე
-მეც მიყვარხარ გადარეულო- გაიცინა ჩემმა ბიჭმა და აშკარად გვერდით მძნარე ან უკვე გარვიძებულ ანაბელს აკოცა- წავეიდ მე .
-კარგი ხო მიბღძანდი არ გაგექცეს ეგ.-უცებ ავბუზღუნდი“ სიცილით ჩავირბინე კიბეები და ლაშიკოს პირდაპი მუხლებზე დავუსკუპდი, ჩავეხუტე და ვაკოცე-ვაიმე რა მაგარია კდიე ერთი ბავშვი. ესენიც მოაბავენ თავს როცა იქნება და მოკლედ მაგარია რა- მაინც წავკბინე ჩემი ძმა. ამ დილაადრიან როგორ გავუშვებდი მაგის გამწარების შანსს მითუმეტეს იმის შემდეგ რაც დაგვადგნენ.
-კარგი წავალთ ჩვენ
-სად წახვალთ მოიცადეთ, საუზმეს მოვამზადებ ახლავე დარჩით რა რა წესია ეს - უცებ მივაყარე და ლაშას არ ვაცადე თქმა.
-არ გვინდა დედა არ შეგაწუხებთ
-დედა მეტად რაღა უნდა შემაწუხო ცოტა ხნის წინ რომ მოხვედი -უცებ ვუთხარი და გავეკრიჭე-გეხუმრე ხო რა იყო. არა სიე რა გეხუმრე ამ დილაადრიან მოსვლა ვის გაუგია ერთი ჰა? რა წესია ასე რომ დაგდგომოდათ ვინმე თავზე ვიქნებოდით რომელიმე?
-კესარია
-კარგი ხო კარგი მივდივარ ჩემს ბიჭს კიტოვებტ ეჭუკჭუკეთ - უცებ შევედი სამზარეულოში.მალე ლილეც შემოვიდა .როგორ მიყვარს ეს გოგო თქვენ ვერ წარმოიდგენთ
-მოგეხმარები კესო
-არ ვარ წინააღმდეგი ესენი დაჭერი -მწვანილები გადავუდე და ისიც შეუდგა საქმეს- აბა როგორ ხართ?
-არაჩვეულებრივად-გაიცინა და შემომხედა-თქვენთან რა ხდება მიხვდი რომ გიყვარს?
-სიყვარულზე არ ვიცი არ მიფიქრია უბრალოდ ვიცი რომ ვგიჟდები ჩემს ბიჭზე
-რომ გიჟდები ეგ ცნობილი ფაქტია
-ოჰ შეხედეთ ერთი ჩემს სარძლოს ჯერ რძალი არაა და მლანძღავს-გავიცინე და ცხვირზე დავკარი თითი- შე პატარა ონავარო ჩემი ძმა ხომ არ გაბრაზებს?
-არა გიორგი როგორ გამაბრაზებს. ის ისეთი თბილი და კარგია
-თბილი ვინ არის ჩემი სვანი ძმა? არ გამაგიჟო დაჟე ხომ არ იცინის ხოლმე
-ხო აბა?
-ვაიმეე შენ გენაცვალე ბიძია ბაბუა ა ბიჯო ქალი. ჩემი ლოდი ძმაც კი გაალღო და გადააქცია კენჭად საოცრება თუ გინდა - უცებ ჩავერთე და ასე სიცილ კისკისში მოვამზადეთ ყველაფერი. ლაშიკო შემოვიდა ერთხელ ,უბრალოდ მიტხრა დახმარება ხომ არ მჭირდებოდა და გავიდა,ღვინის ამოსატანად.
მაგიდას მივუსხედით და მონატრებულ ოჯახთან ერთად ვისაუზმეთ. ვუყურებდი ჩემი ოჯახის წევრებს სრულად და მეღიმებოდა, ლაშიკოს ხელს თითები შემოვხვიე და ლოყაზე ვაკოცე . ამ დილაადრიან ორი ჭქა დალიეს მაინც.ჩემმა ბიჭმაც დალია, მე არ მინდოდა. საერთოდ აღარ მინდება ხოლმე ლაშასთან როცა ვარ დალევა. ნუ ოთოს ამბავი გამონაკლისი იყო.
ჩემები წავიდნენ, ისევ მარტო დავრჩით. რომ გაგვახსენდა ჩვენი ბედის სიმუხთლე ორივეს გაგვეცინა, ცოტა ხანში ერთ ხმაში ვიცინოდით. უცებ გავჩერდი და ანას ნომერზე დავრეკე რომელიც ოთომ მომცა გუშინ
-დილამშვიდობის პატარავ
-დილამშიდობის კესო როგორ ხარ?
-მე კარგად შენ როგორ ხა? ხომ არ გაბრაზებს ოთიკო?
-არა ... პირიქით- ჩუმად თქვა და მივხვდი ლოყები აუწითლდა.
-მოკლედ ჩემო ლამაზო გადაეცი ოთიკოს ხვალ ჩემი ძმის ქორწილში ხართ დაპატიჟებული და მოემზადეთ
-კარგი ვეტყვი ახლა აქ არაა
-სად არის აბა
-მე საძნებელშ ვარ და არ ვიცი
-კარგი ჩემო ლამაზო .გკოცნი და ხვალ გნახავ
-ნახვამდის
ესეც ასე აშკარად მშვიდობაა იმათთანაც. ჩემს ქმარუკასთან ერთად ავალაგე მაგიდა და სახლიც დავალაგე რაღაცეები არეული იყო. ლაშიკომ დამხმარის აყვანა შემომთავაზა მაგრამ ჯერ არ მინდოდა. სამსახურში რომ გავალ მაშინ მოიყვანოს.
-აბა რა გავაკეთოთ ახლა ჩვენ
-საშოპინგოდ მივდივართ. ძმის ქორწილში გასაოცრად უნდა ბრწყინავდე
-მოიცა რა გინდა მითხრა რომ მე ზოგადად არ ვბწყინავ და ვანათებ?
-ეგ ჩემთვის
-რაოო?- გაბრაზებას ვაპირებდი მაგრამ ეს ბიჭ აშარებასაც არ მაცლის
-ჩშ თორე დაწყებულს გავაგრძელებ
-დამანებე თავი გევედრები კიდე ვინმე მოვა და მე ჯანდაბას და შენ დაგღუპავენ- ეს რო ვუთხარი ორივემ გავიცინეთ. სახლი დავტოვეთ შემდეგ და საშოპინგოდ წავედით. საკმაოდ გავერთე, ლაშიკომაც იყიდა რაღაცეები. ჩემი გემოვნებიანი ბიჭი.
კაფეში ვისხედით ყავას და შოკოლადის ნამცხვარს მივირთმევდით. როგორც ყოველთვის გაკრეჭილები ვიჯექით და ვლაპარაკობდით. რამდენიმე გოგო შემოვიდა ,მე არ ვიცნობ აქ არავის მხოლოდ ჩემებს . ერთ- ერთი ჩვენკენ წამოვიდა ,უფრო სწორედ ლაშიკოსკენ ,რომელიც საერთოდ არ უყურებდა მათ , ყელზე მოეხვია აკოცა . აკოცა? ვის ჩემს ქმარს? რა ვქნა უნდა მოვკლა ახლა იმ ბრაზის გამო რასაც ვგრძNობ? ლაშამ უცებ მოიშორა და წამოდგა
-როგორ ხარ ლააშ? -ვაიმე ეს თუ ის გოგოა ჭკუიდან გადავალ .მოვკლავ
-კარგად შენ?
-შენ რომ გნახე ძალიან მაგრად ლაშ-ღმერთო სიტყვებს როგორ წელავს ჭკუიდან გადავალ, რა ვულგარულად გამოიყურებდა
-არადა სულ არ გაქ მიზეზი - ირონიულად ჩავიცინე და მეც გამომხედა
-უკაცრავად თქვენ ვინ ხართ დეიდა?- რა მითხრა? მომესმა? წამით რეაქცია მქონდა მაგრამ მერე მოვეგე გონს
-იცი მე მაგ ბიძიას მეუღლე ვარ ჩემო საყვარელო - კიდევ გავუღიმე და მშიდად მივუგე. აშკარად არაა ახალი ინფორმაცია. ამას ჩემი დამცირება უნდოდა? მნიშვნელობა იცის დამცირების- ისე რომ გაკვირდები ჩვლი ბავშის ქცევა კი გაქ და დეიდა გამოვდივარ ნამდვილად , გონებრივ განვითარებასაც თუ გავითვალისწინებთ- ავათვალიერე ირონიული მზერით და სახეს რომ მივადექი უკვე ბოლი ასდიოდა. ვაიმე როგორ გამწარდა,ჩიტუნია
-შენ როგორ ბედ..
-ნახვამდიის პატარავ ბაღის მასალას რომ დაძლევ მერე ჩემს შვილს გაგაცნობ - ხელი დავუქნიე და ისიც წავიდა. ლაშა იდგა და მიყურებდა. მსგავსი რამ არასდროს გამიკეთებია, მაგის ნაშებს არ ველაპარაკებოდი საერთოდ. ასე მხოლოდ მაშნ ვიქცევირ ოც გაღიზიანებული ვარ თორემ ვინც არ მეხება არასდროს ვჩაგრავ.
-ეს რა იყო ახლა ...
-ვიცი ხომ შენ თვითონ რომ მოიშორებდი მაგრამ ნერვებს მიშლის ეგეთი ხალხი
-ხო? ადრე არ გაღიზიანებდნენ
-ახლა ჩემი ქმარი ხარ მაშინ არ იყავი არა თუ გინდა შეგიძლია მიბრძანდე კუთხეების და მიყრუებული ადგილების მეტი რა არის . დაგელოდები მე სახლში- უცებ გავბრაზდი, ესეც ნერვებს მიშლის ახლა ისედაც გაღიზიანებული ვარ .რა აცინებს ნეტავ , მოვკლავ ამას როგორ მიყურებს-სასაცილო რა ვთქვი
-ანუ წავიდე მიშვებ?- წამოდგა და გოგოს გახედა . ისევ წამომაგო ანკესსზე ამ საზიზღარმა ისე სერიოზულად განაცხადა , წამშ წამოვიჭეი ფეხზე მკლავში ვწვდი და ჩემკენ მოვიზიდე
-გიშვებ კი არა ჩემ გარდა ეგ ხელები და ტუჩები სხვას რო შეეხოს გეფიცები დაგაჭრი.. ყველაფერს რაც საჭორა აღარ იქნება შენთვის - გაღიმებულმა ვუთხარი ტუჩებზე მოწყვეტით ვაკოცე და მოვშორდი- დროა წავდიეთ ჩემო სიცოცხლე- ხმამაღლა ვთქვი და უკანალის რხევით გავედი იქედან. ლაშამ ფული გადაიხადა და უკან გამომყვა . მანქანაში გაბრაზებული ჩავჯექი , მას არ ვუყურებდი ,ისიც არაფერს მეუბნებოდა და უფრო მაღიზიანებდა. შემომაკვდება უკვე ისე ვარ . ეზოში გაბრაზებული გადავედი ,აღარც ტანსაცმელი გამხსენებია, სახლში შევედი და პირდაპირ საძინებელში ავედი. ლაშაც წამომყვა შენაძენებით ხელში. გარდერობში დააწყო და მშვიდად მომიახლოვდა
-არ შემეხო ,გაბრაზებული ვარ - მოშორება ვცადე მაგრამ არ გამიშვა. უფრო მიმწია თავისკენ და გამიღიმა
-გაბრაზება არ ჰქვია მაგას ქალბატონო - ნაზად მაკოცა მაგრამ არ ავყევი
-აბა რა ჰქვია
-ეჭვიანობის შესახებ გსმენია?
-იმათზე ეჭვიანობენ ვინც უყვართ- ეს რომ ვუთხარი გულში თითქოს დანა დამარტყეს. ვიფიქრე ეწყინებოდა ,მაგრამ სიევ ისე მიყურებდა
-ესეიგი ვატო არ გიყვარდა
-რა? ეგ რა შუაშია რას ნიშნავს არ მიყვარდა
-არასდროს ეჭვიანობ როცა მას და ლიკას ხედავ. ქალს რომელსაც უყვარს შეუძლებელია მშვიდად შეეძლოს იმ გარემოცვაში ყოფნა სადაც მისი საყვარელი მამაკაცი სხვა ქალთან ერთადაა.მითუმეტეს თუ ეს ქალი რიგითი ნაშა არ არის
-რა სისულელეა უბრალოდ რა აზრი ჰქონდა ეჭვიანობას
-ეჭვიანობას აზრი არასდროს არ აქვს ის თავისთავად ჩნდება
-და შენ რა იცი
-მე სულ ვეჭვიანობ შენზე . ნებისმიერი გამოხედვა რომელშიც ბილწ აზრებს ვამჩნევ შენს მიმართ მაცოფებს ,თუმცა შენსავით არ გამოვხატავ ჩემო ალქაჯო - ხელის გული ხერხემალს ააყოლა და მხრებთან გაჩერდა მეორე კი საჯდომზე გადაიტანა წელიდან
-აღიარე რომ იეჭვიანე . აღიარე რომ კოცნაზე გაგიჟდი და არა დეიდაზე - ყელში მაკოცა და აშკარა ზემოქმედება მოახდინა ჩემზე
-ორივეზე გავბრაზდი და რაც გინდა ის დაარქვი. იქ რაც გითხარი დარწმუნებული იყავი შევასრულებ რომ მიღალატო
-არ მოგიწევს დამიჯერე-როგორც იქნა მაკოცა, მეც ავყევი კოცნაში .ისე ვნებიანად მიკოცნიდა ბაგეებს კვნესას ვერ ვიკავებდი . ისევ დარეკეს ,ამჯერად საქმესთან დაკავშირებით იყვნენ და მე მირეკავდნენ. გასვლა მომიხდა, რომ დავბრუნდი ლაშიკო უკვე იწვა. მეც დაღლილი ვიყავი გვერდით მივუწექი და დავიძინე.

გიორგი და ლილე ერთად იყვნენ. აივანზე ისხდნენ, ლილე მის მუხლებზე იყო მოკალათებული, გულზე ეკვროდა, ისეთი ციცქნა ჩანდა მის ძლიერ მკლავებში მოქცეული.
-ხვალ უკვე ჩემი ცოლი იქნები ...სამუდამოდ ჩემი
-ხელის მოწერა არაა აუცილებელი მე ისედაც სამუდამოდ შენი ვარ- გაღიმებულმა უთხრა და ლოყები აუხურდა. გიორგიმ გაიცინა და მის სავსე ბაგეებს დაეწაფა, თითები თმებში შეუცურა და კომფორტულად განაგრძო ალერსი. ლილეს რეაქციები აგიჟებდა, იმდენად რეალური იყო მაგრამ მაინც ვერ იჯერებდა რომ მის საოცნებო ქალთან იყო. სწორედ ხვალ ამ დროს უკვე მის მლავებში იქნებოდა მოქცეული. სამუდამოდ მისი ანგელოზი .
-ძალიან მიყვარხარ ჩემო ანგელზო
-მეც -გაუღიმა და ისევ გულზე დაადო თავი. მისი გულისცემა ესმოდა და მშვიდდებოდა.
ლილე თორნიკესთან იყო იმ ღამით. იქ მიმდინარეობდა მზადება, გადაწყვიტეს დევდარიანის ულამაზეს ეზოში გადაეხადათ ქორწილი.ღია ცის ქვეშ, ისევე ნაზი და ჰაეროვანი იქნებოდა ყველაფერი როგორც თავად დედოფალი. ლილეს თეთრი კაბა ეცვა წელიდან გაშლილი ,ზურგი მთლიანად ამორებული ჰქონდა, თმები გაშილი ჰქონდა, ლამაზი კულულები ეზემოდა წელზე ,თავზე კი ყვავილებით დაწნული გვირგვინი ეკეთა ხელისმოწერისას და ჯვრისწერისას, ნამდვილ ფერიას გავდა. ბრწყინავდა და გიორგისაც აბედნირებდა. იმ დღეს ისეთი მხიარული იყო სიძე ყველა გაოცებული იყო.
ჩემს ძმას ასეთს პირველად ვხედავდი და მადლობას ვუხდიდი ღმერთს ამ გოგოს მოვლენისთვის. ის რომ არა დარწმუნებული ვარ ვერავინ გააბედნიერებდა ჩემ სვანს. ლაშიკოს მივეკარი და მელოდიას სხეული ავაყოლე. ვუყურებდი ჩვენს ირგვლივ მოცეკვავე წყვილებს, სოფო და ცოტნიკო იცინოდნენ როგორც ყოველთვის, ანდრო და ანსტასია ,რომელთა მზერა სევდასაც იტევდა იმის გამო რომ შვილის ყოლასთან დაკავშირებით პრობლემა აქვთ. ანა ამას ძალიან განიცდის , ისე აღარ იღიმის როგორც ადრე , ანდრეაც მოწყენილია ამ ამბის გამო . თორნიკე და ანაბელი ბრყინავდნენ, ჩემი გოგო და ჩემი ბიჭი,როგორი კარგები არიან . იქვე მდგომებში ოთო და ანას შევნიშნე, ახლა დავაკვირდი პატარა ქალბატონს ,ძალიან ლამაზი იყო , შავი მუხლზე კაბა ეცვა, საშუალო ზომის ჭრილით მკერდთან , შავი ფეხსაცმელი,მკრთალი მაკიაჟი და ულამაზესი შავი დალალები რომელიც ჩაეხვია და მხრებზე ეცემოდა . როგორ ახლოს იყვნენ მაგრამ მათ შორის უფსკრული იყო ,რომელსაც არ ვიცი როგორ შეავსებენ.
რამდენიმე ჭიქა დავლიე, ზე განწყობაზე ვიყავი. არაჩვეულებრივად გავერთე. ლაშიკოს ბევრი ვეცეკვე,მარტალია იჯუჯღუნა მაგრამ ვალსსზე მაინც ვითანხმებდი სხვა ვერაფერი ვაცეკვე . გავებუტე, მაგრმა შემომირიგა.
სახლში შუაღამით დავბრუნდით. ირგვლივ სიმშიდე იყო გამეფებული, ფეხსაცმელი გავიხადე და იქვე დავდე აივნის კარი გავაღე და გავედი.ლაშიკოც გამოვიდა ჭიქებით ხელში. ჩავეხუტე, ერთად ვუყურებდით ვარსკვლავებით მოჭედილ ცას .მისი მხურვალე ტუჩები ვიგრძენი მხარზე, ყელზე შემდეგ სახეს მიკოცნიდა ,ბოლოს ტუჩებს და იმდენად ვნებიანი იყო არც კი ვიცი რა დამემართა, უბრალოდ ამ სამყაროშ არარ ვიყავი სადღაც გალაქტიკაში დავფრინავდი ,მხოლდო მე და ის , სხვა არავინ და არაფერი. მისი ტუჩები მწვავდა, თითოეული ადგილი მეწვოდა სადაც კი მეხებოდა, საოცარ ენერგიას ვგრძNობდი, იმპულებს რომელსაც მიგზავნიდა ჭკუიდნ გადავყავდი .ჩემს თავს არ ვეკუთვნოდი იმ წამებში, ვიღაც სხვა ვიყავი , ქალი რომელიც მასზე აბოდებდა, ქალი რომელმაც იცოდა რომ ეს მხოლოდ ცარიელი ვნება არ იყო, არაფრისგან წარმოშობილი ვნება . იმ ღამეს წინ გრძNობა უძღვოდა, უდიდესი გრძNობა , არა მხოლოდ ცალმხრივი.
ის დილა ყველაზე ლამაზი იყო ჩემს ცხოვრებაში. დილით ლაშას კოცნამ გამომაფხიზლა, თითებს შემს შიშველ სხეულზე დაატარებდა და ჩემი კანიც საპასუხო რეაქციებს არ იშურებდა, მთელი სახე დამიკოცნა . კიდევ ჩამესმოდა ყურში ის სიტყვები რასაც ღამით მეუბნებოდა, ყველაფერი გამახსენდა და სიამოვნებისგან ჟრუანტელმა დამიარა მთელს სხეულში.
-გაიღვიძე თორემ ვბრაზდები -ჩურჩულით მითხრა და თვალთან ახლოს მაკოცა. თვალები სწრაფად გავახილე და მის მწვანე სფეროებს გადავეყარე.ისეთი ლამაზი იყო მინდოდა სათითაოდ დამეკოცნა ,მაგრამ ტუჩებით შემოვიფარგლე.თუმცა ვერ შემოვიფარგლე რადგან ზემოდან მომექცა და გაღიმებული მიყურებდა
-ჩემი საოცრება ხარ იცი?
-საოცრება რომ ვიყავი ვიცოდი და შენი თუ ვიყავი ეგ არა- ტუჩზე ვიკბინე და თითები მის გულ მკერდზე ავასრიალე -თუმცა არანაირი პრეტენზია არ მაქვს- წამოვიწიე და შიშველ გუ მკერდზე ავეკარი,ისევ იგივე შეგრძნება დამეუფლა .თითებს შემს შიშველ ზურგზე დაატარებდა ,ყელს მიკოცნიდა
-ჩემი ხარ ... მხოლოდ ჩემი სამუდამოდ და განაჩენი გასაჩივრებას არ ექვემდებარება- ღრმად ამოისუნთქა და მაკოცა. ღმერთო მგონი ვგიჟდები, მინდა მოვშორდე სააბაზანოში შევიდე წავიდე გავიდე ჩავიცვა რამე გავაკეთო,მაგრამ ისე მიყურებს დებილივით მეღიმება.
-სააბაზანოშ თუ არ გამიშვებ გავგიჟდები
-მიბრძანდით გზა ხსნილია- მითხრა და ხელი გამიშვა, ისევ ბალიშს ჩაეხუტა , ძილისგუდა. მე კი სააბზანოში შევვარდი, ცრელმა შხაპმა კუნთების ტკივილი მომიხსნა, წყლის წვეთები ახურებულ კანზე სასიამოვნოდ დასრიალებდნენ .თუმცა მალე მხოლოდ წვეთებია რ დასრიალებდნენ და ვიღაც შემომივარდა კაბინაში, ნეტა ვინ არის ეს თავხედი,მოსვენებას რომ არ მაძლევს-მგონი სულ გადამრიე - „შეწუხებულმა“თქვა და მხარზე მაკოცა .პირსახოცი მჭიდროდ შემოვიკარი და თმის საშრობი ავიღე
-მე ნუ დამაბრალებ მაგას- იმხელა ხმა აქ ფენს მისი ხმა აღარ მესმოდა და მერე გაჩუმდა. ნერვები მომეშალა თმა ისე მქონდა არეული ვერაფერი მოვუხერხე და უკვე ნერვოზული შეტევა მეწყებოდა. სიცილით გამომართვა საშორბი და ფაფუკ თმაშ შემუცურა თითები, მშვიდად მიშრობდა თმას და შიგადაშიგ მკოცნიდა .მე კი გატრუნული ვიდექი და მის გამოსახულებას ვუყურებდი სარკეში.
-მორჩა მშრალია .. ვიღაც მირეკავს. ამ ტელეფონს დავამსხვრევ .გადაწყვეტილია- სწრაფად გავიდა, მეც უკან გავყევი , სავარცხალი ავიღე და საქმეს შევუდექი. ვაჟბატონს გამომეტყველება შეეცვალა და გამომხედა რომ გამორთო მობილური
-ვინ იყო?
-არავინ! - გარდერობში შევიდა, მალე ჩაიცვა და გამოვიდა მოწესრიგებული. მე კიდევ დიდხანს მომიწევდა ასე ყოფნა ვატყობ. ქვემოთ ჩავიდა და საუზმე დამახვედრა. თავის მუხლებზე გადამიჯინა და შოკოლადიანი ტუჩები დამიკოცნა-შენ ხარ ჩემი შოკოლადი .
-იგივეს ვერ გეტყვი - გავუღიმე და ისე ვუთხარი
-კარგი ნუ მეტყვი - ყელში მაკოცა და ოდნავ მიკბინა,რასაც ჩემი კვნესა მოჰყვა
-შენ რაღაც უფრო მაგარი ხარ თან ერთდროულად ტკბილი,მჟავე, ცხარე არომატული და გასაგიჟებელი- მის თმებში ავხლართე თითები და უფრო მივიზიდე ჩემკენ
-ეგეთი არაფერი არსებობს
-მართალია მხოლოდ შენ ხარ,ერთი ცალი და ისიც ჩემია - კმაყოფილმა მივუგე ამაყად და ქვედა ტუჩზე ვაკოცე შემდეგ ზედაზე ბოლოს ვეღარ მოვთოკე სურვილი და ვუკბინე
-უკაცრავად გვრიტებო - თორნიკეს სიცილნარევი ხმა მოგვესმა და ორივემ მკვლელი მზერით გავხედეთ- სტუმრებს თუ მოგვაქცევთ ყურადრებას ხომკარგი და თუ არადა წავალთ ისევ სხვა რა გზაა- ამ ბიჭმა მსგავსი გამოსვლები როდიდან დაიწყო? ჩემს სკოლას გადიოდა მაგრამ ასეთი მიღწევა? თან ჩემს წინააღმდეგ? გავანადგურებ!
-ძალიან კარგი დადეშქელიანო შეგიძლია აორთქლდე უცებ
-კარგი ბავშვებსაც ვეტყვი რომ არ მიიღეთ
-ბავშვებს? ჩემი ბავშვები აქ არიან?- უცებ გადმოვედი ჩემი საოცარი სკამიდან და კისრისტეხვით გავიქეცი ბავშვებთან . ჩემი საყვარელი ბავშები კი არა მარტო ყველანი აქ ყოფილან. მე ჯერ ბავშვები ჩავპროშნე
-კესუნაა მომენატლე
-ვაიმე მეც მომენატრე ჩემო სიცოცხლე - მარიამს გაბუშტული ლოყები დავუკოცნე და ჩემს შავთვალებას გადავხედე გაბრაზებული რომ იდგა- მე მიბრაზდები დამი?
-არა!
-არააა ეგ სულ გაბრაზებულია ამ ბოლო დროს - ლუკამ ჩაილაპარაკა და თავისი ბუთქუნა ხელები მომხვია,ვაიმე ეს ბავში ნამდვილი ბისკვიტია . ლოყების მჭმა მინდება მაგრამ მეცოდება .
-ჩვენ თუ მოგვხედავ დაგვავალებ - ანასტასიას პატარა საყვარელი გოგონა ეჭირა ხელში ვარდისფერი ფუშფუშა კაბა ეცვა და ფუმფულა მკლავები რომელზეც უამრავი ნაკეცი ჰქონდა არაჩვეულებრივად უჩანდა. რომ დავაკვირდი ვიცანი , ძალიან ჰგავს ვაჩეს და რა გავაკეთო, უცებ მიმოვიხედე მეგონა ვაჩეც იყო და გული გადამიქანდა ,თუმცა ისე არა როგორც ადრე , ეს უფრო უხერხულობის მომენტი იყო არ ვიცი ლაშას რა რეაქცია ექნება მის გარემოცვაში ყოფნა რომ მოუხდეს . მე კი ყველაზე ნაკლებად მისი განაწყენება მინდა .
-რა იყო ქალბატონო ამ ბოლო დროს ძალიან წუწუნა გახდი
-აი ხომ ხედავ რომ გეუბნები არ მიჯერებ
-შენ ჩუ - უცებ დაუბღვირა ქმარს და ბავში მიაწოდა- ბავში გამომართვი!
-ვაიმე რა მკაცრი ხარ მამაა- გავიცინე და მოვეხვიე. მერე გაბერილ არა მაგრამ შეპუტკუნებულ სოფოს მოვეხვიე, მუცელზე ვაკოცე- რას შვება შენი პატარა აქ?
-უიმე რას არ შევაბა , სალტოებს აკეთებს ხუთი თვის არაა ჯერ , საერთოდ მოთხოვნილებები აქ საოცარი ზაფხულის მიწურულს მანდარინი და ამის შემდეგ ხაშლამა უნდება
-ვირაცის წუწუნი მესმის და ვატყობ მე და ჩემი პატარა დავსჯით - მშვიდად გაუღიმა და დაადუმა
-რომ ვაკვირდები ზოგ ზოგიერთები ძალიან დაგიმუნჯებიათ გოგონებო
-დავუმუნჯებივართ რა ეხლა- ორივემ ერთად დაიწყო და ყველას გაგვეცინა
-დაუმუნჯებიათ არა უფრო შეშინებულები არიან და ვეღარ საუბრობენ - თორნიკემ გაიცინა და ბიჭების თვალების ბრიალს არ მიაქცია ყურადღება
-ამას ვინ ამბობს ქალბატონმა ადვოკატმა რომ მოარჯულა და ახლა სხვა კაცს ვუყურებთ?
-შენ მე თუ გეჩვენები ცოტნიკო სჯობს სხვა ქალი მოძებნო თორე პრობლემები გქონიათ- ეს რომ უთხრა თორნიკემ ისე დავიწყე სიცილი მეგონა ვეღარ ამოვისუნთქავდი, თან ცოტნეს და თორნიკეს რომ ვუყურებდი როგორ დარბოდნენ და ის თორნიკე ნამდვილად დადესქელიანი იყო პატარა ბიჭივით რომ აჯავრებდა ალასანიას ამაზე საერთოდ ავხარხარდი
-ეს როგორ მოიყვანე ცოლად შე ჩემა გიჟია ნახე- ანდრომ „საბრალო“ლაშას შეხედა და უცებ გავჩერდი
-შენ მართლა ჩუ რა და შეხედე მაგ ბავშვს არ უნდა შენთან ყოფნა - პატარა კესანეზე მივუთითე ლაშიკოსკენ რომ იწევდა . მანაც ფრთხილად აიყვანა და ხელზე აკოცა
-რა ფუმფულა და საყვარელი ხარ პატარავ რა გქვია შენ?
-კესო
-შენი სეხნიაა?- პირველივე რეაქცია ეგ იყო და უცებ დავფიქრდი სულ კესოს ეძახიან-თქო
-არა კესანე ჰქვია , ვატოს უყვარდა სულ ეგ სახელი და ვიცოდი გოგოს კესანეს დაარქმევდა -უცებ მივაყოლე და ლაშას დავაკვირდი. რეაქცია არ ჰქონია ,არადა ადრე ჰქონდა ხოლმე ეწვიანობდა რომ ვახსენებდი ვატოს ახლა რა სჭირს. ბავშვი კომფორტულად დასვა და ეთამაშებოდა. -ისე ამ ბავშვს დედა და მამა სად ჰყავს
-ვატუნა და ლიკუნა ექიმთან არიან და ბავშვი ჩვენ წამოვიყვანეთ . ძიძა არ მოსწონს და
-რატომ?
-ლიკას რთული ფეხმძმობა აქვს , დაეცა და წოლითი რეჟიმი აქვს , კონსულტაციაზე წაიყვანა ახლა
-რატო დაეცა ის იდიოტი სად იყო ვერ მიხედავს?
-რამ გადაგრია შენ
-რას ქვია რამ გადამრია ცოლს არ უნდა მიხედოს რო დაბოდიალობს სულ შენთან ერთად- შევუტიე თორნიკეს -ერთნაირი უტვინოები ხართ ორივე
-ცოლო ქმარს გილანძღავენ - თორნიკემ ერთ ყურში შეუშვა მეორედან გამოუშვა ჩემი სიტყვები და ანაბელს აკოცა რომელიც იცინოდა და არაფერს ამბობდა. მერე უცებ გაჩერდა და წარბები შეკრა
-აუუ კესოოო
-გისმენ ბელს
-რაფაელო არ გაქ? იცი როგორ მინდაა აიი ძააააააან
-კი როგორ არ მაქ ახლავე მოგიტან ამ წამს - უცებ წამოვდექი და გავვარდი მაგრამ ვერ ვიპოვე. რას ვიპოვი ყველაფერი ლაშამ იცის და ეგ აკეთებს და . უცებ გამოვბრუნდი უკან მაგრამ ლაშკო უკვე იქ იყო და იცინოდა
-ვერ მიაგენი ხო?
-ვერა
-აი აი აიი შენნაირი დიასახლისი არ გაიშვა არსად
-რა ვქნა გენაცვალე შენ აკეთებ ყველაფერს და
-მიდი ყავა მაინც გააკეთე თვალი ჩამიკრა და გავიდა ანაბელთან რაფაელოთი ხელში. მე ყველაფერი გავამზადე ,ყავა ტკბილეული, ნამცხვარი დავჭერი ჩემი საყვარელი ტორტი ჰქოია ნაყიდი ვაჟბატონს და გატანა დავიწყე
-მომეხმარე ლაშა
-ერთხელ განდობ ყველაფერს - თვალი ჩამიკრა და გაიცინა
-გაგახსენებ მაგას მოიცა წავლენ ესენი- დავეჭყანე და ნარნარად გავემართე სამზარეულოსკენ.
საშინლად ცხელოდა, ბავშვები კი დატანტალობდნენ სახლში მაგრამ ჩვენტვის გაუსაძლისი გახდა და აუზზე გადავინაცვლეთ. უკვე შუადღე იყო ამიტომ ოთოს და ანას დავურეკე . ისინიც დავითანხმე მოსვლაზე ,მგონი შესაფერისი დრო იყოო უკეთ გაეცნო ჩემები . ოთოს იცნობდნენ ჩემი ბიჭები. გოგოებმაც გაიცნეს და ანა რომ ვერ აალაპარაკეს ლილე ინატრეს
-აუ ის გვწირდება ახლა რა ორი მშიდი გოგო გაუგებდა ერთმანეთს- სიცილით თქვა სოფომ და მუცელზე ხელი გადაისვა
-ლილე გიორგის ცოლია ხომ? ძალიან ლამაზი დედოფალი იყო
-კი ჩვენი გოგო ულამაზესია . ისე ხვალ ხო არ დავადგეტ იმათ ჰა?- ცოტნემ გააჟღერა ჩემი აზრი რომელიც დამებადა უკვე მაგრამ მარტო ვაპირებდი ამ ამბავს
-რა დავადგეთ ბიჭო გაგიჟდება გიორგი
-რომ გაგიჟდება სწორედ მაგიტომ უნდა დავადგეთ ვაიმე წარმომიდგენია რა მაგარი იქნება დილით რომ გავაღვიძებთ სვანს... აუ როდის გატენდება
-ამხელა კაცი ხარ და ჭკუა არ გემატება რა- უცებ შევიცხადე და თავი გავაქნიე
-არა ვითომ შენ არ მოგწონს ჩემი იდეა ახლა
-ნუ უკეთესი იდეებიც არსებობს მაგალითად ღამით დადგომა სად დილით და სად შუაღამით . ჩემი გამოცდილებით გეუბნებით-უცებ გამახსენდა რამდენჯერ ჩამიშალეს „საქმე“ და ოთოს ჩაეცინა
-კარგით რა მართლა აპირებთ მაგას?- ანამ წარბები შეჭმუხნა, ალბატ ფიქრობდა ამდენი გიჟი ერთად სად იყოო
-მე თქვენი მიკვირს გენაცვალე ასე უცებ რამ გამოგიყვანათ სახლიდან როგორც გავიგე თქვენც ახალი დაქორწინებულები ხართ და
-ყველა შენნაირი გადარეული კი არაა პირველი ღამის მერე ინვალიდი რო გამხადე კაცი- ცოტნემ ეს რომ თქვა ლოყებ აწითლებულ ანასაც კი გაეცინა .ნუ ჩვენზე არარაფერს ვამბობ მაგრამ სოფო ისე გაბრაზდა საოცრება მოიფიქრა და მთელი ერთი საათი დაარბენინებდა სამზარეულოსა და აუზს შორის ჯერ მარწყვი სთხოვა რომ მოუტანა გარეცხილი არ მომწონს წადი სათითაოდ დარეცხე და ისე მომიტანეო. მოუტანა მერე ერთი აიღო და ეს რა არის ამას წვეთები არ აქვს და არ გაგირეცხია ხოო? შენ ჩვენი შვილის ჯანმრთელობა არ განაღვლებს არ გაინტერესებს ეს მარწყვი რა ქიმიკატითაა მოყვანილი იქნებ და მოვიწამლოო და იყო ცრემლებიც. ცოტნე წამოეგო და დაიწყოო. ვაიმე პოპკორნი გვაკლდა და კომედია იყო . ბოლოს სოფომ ვეღარ შეიკავა თავი და ჩვენც გვეღირსა აქამდე თუ ვფხუკუნებდით მერე ერთად დავიწყეთ სიცილი . ცოტნე გაბრაზდა ,მაგრამ ერთმა კოცნამ შემოირიგა და გაბერილ მუცელს აკოცა მერე, დავინახეთ რგოორ დაარტყა ფეხი პატარა ალასანიამ და პირდაპირ ვიტყვი ეს ნამდვილი საოცრებაა .
-მეც მინდა- მეგონა ჩუმად ვთქვი მაგრამ ლაშიკომ მაინც გაიგო ჩემს უკან რომ იჯდა შელონზგე და ზურგიდან მეკვროდა. ყელში მაკოცა და თითები ფეხზე შემიცურა
-სამუშაოდ დრო გვაქ მთავარია გინდოდეს ჩემო ანგელოზო
უცებ ანაბელს სოსისი მოუნდა და რომ გამოვუტანე ხელსახოცი დამავიწყდა და ანასტასიას მივაცეჩე ხელში . მან რომ დაინახა და სურნელიც იგრძნო ეტყობა სწრაფად დადო მაგიდაზე და სააბაზანოსკენ გაიქცა, ამაზე ანდრო გაგიჟდა და უკან დაედევნა.
-კარგადაა? -პირსაწმენდი მივაწოდე და ძლივს ამოისუნტქა, თვალები დაწითლებული და აცრემლიანებული ჰქონდა.
-მგონი არა. ტასო წავიდეთ ექიმთან ახლავე თორე გავგიჟდები. უკვე დიდი ხანია ასე ხარ და იქნებ..
-რა იქნებ ანდრო ... ნუ იქმნი ტყუილ ილუზიას არ შემიძლია მე შენთვის შვილის გაჩენა უბრალოდ წნევა მექნება დაბალი და თავბრუსხვევის დროს ვიცი ხოლმე - ცრემლები ძლივს შეიკავა პირსახოცი დადო და ისევ აუზისკენ წავიდა
-რაო ექიმმა
-აუ მაგათი სამედიცინო ტერმინოლოგია მე ვაფშე არ მესმის ტო . პროსტა ის ტქვა რომ შანსი არის ცოტა ,მაგრამ არის . ხოდა ვიმკურნალეთ, ახლაც მკურნალობს მაგრამ დაიჟინა შვილს ვერ გაგიჩენო და თავს იტანჯავს . აღარ ვიცი რა გავაკეთო
-და ეს სიმპტომები დიდი ხანია აქვს?
-რაც პირველი კურსი დაამთავრა წამლების მას მერე თითქმის სამი კვირაა
-სამი? მერე ამდენ ხანს რამ გაგაჩერა მოკიდე ახლავე ხელი და წაიყვანე ექიმთან .იქნებ რამე სერიოზულია ან იქნებ მართლა ფეხმძმედაა - თვალები გამიბრწყინდა და უცებ გავაგდე ანდრო- ნუ გეშინია ერთი იმედგაცრუება არაფერს დააკლებს ჩაეხუტე მოეფერე და ყველაფერი მოგვარდება . რა იყო შე კაცო ერთი მილი რა ვერ გაიარე
-გოგო
-ოო მიდი გაიარე დროზე- გავიცინე ლოყაზე ვაკოცე და გავუშვი.
პატარა ქალბატონი კესო უკვე გამოღვიძებული იყო და ლაშიკოს ეჯინა მუცელზე. ჩრდილშ მხოლოდ ის იყო. დანარჩენები აუზში იყვნენ .
-პრინცესას გაუღვიძია . რაო მამიკომ ლაპარაკი არ გასწავლა? არა რა შენ ერთი ცემნაირი ძიძა გჭირდება აგალაპარაკებს ორ დღეში
-აცადე ბავშვს ორი წლის არაა ჯერ თავისებურად კი ლაპარაკობს ხო კესო?- გაუცინა . სიე გაუცინა ბავშის გაცინება კი არა გული გამიხდა ცუდად
-ნუ იცინი!-უცებ ვუთხარი და გაკვირვებულმა ამომხედა
-რატო ტო?
-მინდა გაკოცო და მერე სხვა რაღაც მომინდება და ახლა არაა მაგის დრო - გულახდილად ვუთხარი და მისი ამღვრეული თვალები არ შევიმჩნიე. ცოტა ხანში სახლშ შევედი, წვენი რომ მომემზადებინა , ფანჯრიდან შევხედა ბავშვი ანას ეჭირა არც ის იყო აუზში, ლაშა კი წამოვიდა . მე ჩემი საქმე განვაგრძე , უცებ კარი დაიხურა და გადაიკეტა . შემეშნდა თუმცა ზურგიდან რომ ამეკრო ლაშა შიშისგან ნამდვილად არ იყო ის კანკალი გამოწვეული. სწრაფად შემაბრუნა და ტუჩებზე ისე დამეტაკა ჩასუნთქვა ვერ მოვასწარი. ხელის მარტივი მოძრაობით მაგიდაზე შემომსვა და ჩემი ფეხებიც წელზე შემოეხვია. ხელზე გადამიწვინა და ყელიდან მკერდზე გადავიდა რომელიც ისედაც მადიანად მოანდა საცურაო კოსტიუმიდან
-ესენი აღარასდროს ჩაიცვა . აუზზე უცხოებთან - ჩახლეჩილი ხმით მითხრა და ზონარი სწრაფად გახსნა - მაგიჟებ ... თავს ვერ ვიკავებ
-არცაა საჭირო სამზარეულოში სექ.. არასდროს მქონია
-ვერ დავიჯერებ-ირონიულად ჩაიცინა და მუცელზე მიმაკრო ტუჩები
-მაგ სიცილს არ შეგარჩენ .... მოგვიანებით- კვნესით ვთქვი და თვალები დამეხუჭა. გიჟია ეს ბიჭი და მე ხო საერთოდ. სახლში ამდენი ხალხია, ბავშვები მასპინძლები კი არაჩვეულებრივად ერთობიან თან სად ? სამზარეულოში. ცოტნეს ხმამ დააჩქარა მოვლენები
-კესარია წვენი გააკეთე ახლა ,ბავშვები ღამე
-იდიოტი- ღრმად ამოვისუნთქე და აჩქარებული გულისცემა ძლივს დავარეგულირე . სწრაფად ჩავიცვი ლანგარი რომელზეც ჭიქები იდო ლაშას მივაჩეჩე
-კაი რა მადროვე ცოტა ამოვისუნთქო
-რა იყო ასე მალე რამ დაგღალა- თვალი ჩავუკარი და ხილის თეფშით გავედი ოთახიდან. ისიც უკან გამომყვა
-მალე ხო? მოიცა დაღამდება
-სიბნელე მოქმედებს თქვენზე?- თვალით ვანიშნე და მისი სახე რომ დავინახე სიცილი ვერ შევიკავე. გავასწარი თორემ კარგი დღე არ მელოდა
-როგორც იქნა . ათქვეფილი კი იქნება მაგიდაზე თუ იდო- ამჯერად სოფომ თქვა .ესენი საერთოდ ვერ არიან . ჩვენზე მეტს აფრენენ .აი ხომ ხედავთ სიგიჟეს ზღვარი არ აქვს „გიჟზე გიჟი რამ დალია“
-ნელა დალიე რამე არ გაგახსენდეს და არ დაიხრჩო
-ოხ შენ ვინ ხარ ვინც არ გიცნობს?-გაიცინა სოფომ და ცოტნესკენ გააპარა მზერა- ანა ძალიან პატარა არა?
-17 წლისაა
-მართლა? ანუ სკოლაშია?
-არა ჩააბარა უკვე სექტემბერში ხდება 18 და მიდის უნიში
-ყურებამდე შეყვარებული ყოფილხარ გოგონი ასე ადრე რომ გათხოვდი- სოფომ კისკისით უთხრა ანის რომელსაც სახე მოექუფრა. ოთო აუზში იყო ,მას გახედა და თვალები აემღვრა-მე მეჩვენება თუ ამ გოგოს დიდი პრობლემა აქვს
-არ გეჩვენება მაგრამ მოაგვარებს ოთოს მეშვეობით აუცილებლად
-აუ მაგრად დავიღალე ტო მეძინება
-წავიდეთ ცოტნიკო წავიდეთ - ნელა წამოდგა და სახლში შევიდა გამოსაცვლელად .
თოკო და ანაბელი აუზში იყვნენ. ბავშვებს ადევნებდნენ თვალს, მარიამიც მათთან იყო და ჭყიმპალაობდა ქალბატონი, თორნიკეს ეჭირა და რა ენაღვლებოდა. ისეთი საყვარლები იყვნენ . დამიანე ცურავდა კარგად, ლუკა კი მალე იღლებოდა და ნაპირთან მიდიოდა. რა საყვარელია . ჩემთან მივიდა და შოკოლადი მთხოვა
-აი გამომართვი რატომ იმალები?
-ანაბელი არ მაჭმევს ბევრს. არ უთხრა კაი? მარწყვიც მინდა
-ვაიმე რა კაი ხარ ბიჭო - უცებ მოვწიე ჩემკენ და ლოყები დავუკოცნე-აჰა შენ მარწყვი ოღონდ მეც მაჭამე ცოტა კაი?
-რა პრობლემაა - გაიცინა და გამინაწილა.
-მსუნაგებო რას აკეთებთ მანდ?
-აუ ბელს მთხოვდა შემჭამეო გეფიცები არ მინდოდა ,უბრალოდ თვითონ მარწყვი მთქოვდა
-ვაიმე რა აფერისტი ხარ რა
-ალაა აფელიცტი და ჩენ ჩუ ვაფჩე
-პატარა წერტილო გიჯობს გაჩუმდე არ გამაბრაზო- ზემოდან დახედა ნამცეცას და ისიც აიწურა, თვალები აემღრვა და თურნიკეს მიეკრო. მანაც ხელში აიყვანა და ჩაეხუტა
-დამიანე!
-აბა ნუ ტლიკინებს-მაინც არ დაიხია უკან და გაბუტული წავიდა ანაბელთან
-თოლნიკე უთქალი ნუ მაჩინებც
-ნუ გეშინია პატარავ ხომ იცი არაფერს დაგიშავებს
-მითქლა თოჯინაც დაგიჭლიო და ალ გამიფუჭოც ლა
-არ გაგიფუჭებს ნუ ტირი ჩემო პატარავ- მოეფერა და ლოყები დაუკოცნა - დავჯი და აღარ გაგაბრაზებ
-ალა ალა ალ დასაჯო -უცებ შეიცხადა და ისევ აემღრვრა თვალები
-კარგი არ დავსჯი-გაეცინა თორნიკეს და ჟღალ თმებზე გადაუსვა ხელი -მიდი ახლა მამიდასთან ჩაიცვი და წავიდეთ
-ანაცტაცია და მამიკო ცად წავიდნენ?
-მალე მოვლენ
-ანაბელს დამირეკე რა რომ მოვლენ ანდროს დაავიწყდება მაგის ამბავი რომ ვიცი კარგი?
-დაგირეკავ ნუ რელავ თუმცა აი მოდის მგონი -ხელით მანიშნა ეზოშ შემოსულ წყვილზე. ანდროს ხელი ჰქონდა მოხვეული და სწრაფად მოდიოდა. ორივე გახარებულები ჩანდნენ. ღმერთო ოღონდ ის იყოს რაც მგონია გთხოვ ღმერთო
-რა .. რა გიტხრა ექიმმა
-რა და მალე კიდევ ერთ შვილი მეყოლება ჩემი ფერია ფეხმძმედაა
ვაიმე თქვენ უნდა გენახათ როგორ გამოვარდა სახლიდან სოფო გასვლას აპირებდნენ რომ გაიგო ეს ამბავი ისე გამოიქცა იმას ცოტნე დაედევნა სად გარბიხარ გოგო ვის გაუგია სირბილი გაგიჟიო? მერე რომ დაუყვირა ანასტასიაა ფეხმძმედო ის უფრო გაგიჟდა. ასე და ამრიგად ამ გიჟებმა კი არ მაცადეს მილოცვა.
-ვსიო საღამოც დაიგეგმა- ანდრეამ განაცხადა და ჩაეხუტა ანასტასიას- ამ საღამოს ვქეიფობთ რესტორანში
-ვკისრულობ ანუ- გაიცინა თორნიკემ
-ე ბიჯო არ წამოვალ შენთან
-დამეკარგე ახლა აქედან . დაასვენე ეგ გოგო და საღამოს მოდით პატარა დევდარიანი იბადება
-მოკლედ ერთი გაბიანი დაგვრჩა
-მუშაობენ და იქნება გაბიანიც თქვენს მშობიარობამდე . ჩემი ძმის შესაძლებლობებშ ეჭვი არ შეიტანოთ- გადავიკისკისე უცებ- აუ უნდა დავურეკო მისვლით თუ ვერ მივდივარ იმათ გამოვყრი სახლიდან რა მნიშვნელობა აქ- მობილური მოვიმარჯვე, ცხრაჯერ დავრეკე მეათედ მიპასუხა
-რა ხდება კესარია აპოკალიფსი დაიწყო?
-ვაფშე აღარ გეტყვი ახლა . მიდი და ეალერსე შენს ცოლს
-გოგო! ამოიღე ხმა
-არ გეტყვი
-აუ კესარია ნერვებს მიშლი უკვე
-დაჯექი არ წაიქცე თუმცა საწოლში რა წაგაქცევს...კარგი არ დაკარგო მოთმინება ანასტასიაა ფეხმძიმედ და მალე ნათლული გეყოლება და საერტოდ ამს აღამოს ავღნიშნავთ და იმედია ინებებ და მოხვალთ . მოკვდება ეგ გოგო ცოტა გაიაროს
-ვაიმეე მართლა? -ისე დაიყვირა ყურში აღარაფერი მესმოდა.მერე რა ვიცი რას აკეთებდა ყვიროდა რაღაცას და გავთიშე მობილური-
-მოვა ალბათ -ჩავიცინე და ისევ მოვეხვიე ტასიკოს- ვაიმე მალე ყველანი გაიბელებით და მელე იგოლებთ აქეთ იქეთ .- ხმის ტემბრი შევიცვალე და გავიცინე- ვაიმე რა მაგარიაა
-უნდა იჩქარო
-რატო? რატო უნდა ვიჩქარო
-შენც რომ მალე გაიბერო ჩვენსავით -თვალი ჩამიკრა ანაბელმა და სოფოს მხარი აუბა
-ხო რა ვიცი ვნეხოთ
-მოიცა სერიოზულად?
-რა იყოთ ასე ერთად რომ შეშფოდდით აბა რისთვის გავთხოვდი ქალი დავბერდი შვილი ახლა თუ არ გავაჩინე დავრჩები ისე თან ლაშას ბევრი ბავშვი უნდა და ხო უნდა მოვასწრო - უცებ გამახსენდა ლაშიკოს სურვილი რომელიც ჩვენი ერთ-ერთი საუბრის დროს თქვა საკმაოდ დიდი ხნის წინათ და დამამახსოვრდა. თქვენ უნდა გენახათ როგორ უბრწყინავდა თვალები ჩემს ბიჭს იმ წამებში,მერე გამიღიმა ,მივედი მოვეხვიე და ვაკოცე - ჩემი ბიჭი ყველა სურვილს მისრულებს , ეს კი საერთო სურვილია და უნდა შევუსრულო- მის მკლავებშ მოვთავსდი და საზოგადოებას გავხედე რომლებიც გაოცებულები გვიმზერდნენ და მგონი სწორედ იმას ფიქრობდნენ მე რა აზრიც გამიჩნდა. ეს აზრი თუ დავამტკიცე, დავიჯერე და გავიაზრე უბედნიერესი ვიქნები .მაგრამ არ ვიცი ყველაფერს დრო გვიჩვენებს მე კი სხვა გასაქცევი, სხვა გზა ,სხვა ხსნა ლაშას გარდა არ მომეპოვება .
ყველანი წავიდნენ და დავრჩით ისევ ჩვენ ორნი. ჭიქები სახლში შევიტანე და გამოსაცვლელად ავედი. გადავივლე და გრძელი სარაფნით გამოვედი . საშინლად მეძნებოდა,ფაქტიურად არც მიძინია ამაღამ დალევა მომიწევს , უნდა ვიცეკვო ვიგჟო და აუცილებლად უნდა დავიძნო. ჩემი ბიჭი ოთახში არ იყო , ქვემოთ ცავედი და გავიგე როგორ ელაპარაკებოდა ვიღაცას ძალიან უხეშად. ცოტა ხანში მივხვდი რომ ის გოგო იყო ისევ. არა რა სახელი უნდა გავიგო თორემ გავგიჟდები .
-კიდევ ერთხელ დამირეკავ და გაიგებ რისი გაკეთბა შემიძლია . საერთოდ გაქრი , მე და ჩემს ცოლს რომ დაგვინახავ სხვა მხარეს განაგრძე გზა. ამას ისე ჰაერზე არ ეუბნები ,სანამ მსვიდად ვცდილობ საუბარს გაიგე და გააკეთე ის რასაც გეუბნები . ხოდა ძალიან კარგი ,კარგად ბრძანდებოდე . - მობილური ჯიბეში ჩაიდო და შეიკურთხა - ყველა ასეთის დ.. შე... არ მოტყ.. ტვინი ტო ?
-შენ ამ ბოლო დროს ძაან ბილწსიტყვაობ ლაშ . ქართულმა ჰავამ იმოქმედა?- ზურგიდან ავეკარი და ვაკოცე
-შეიძლება - სახეზე მომეფერა და მაკოცა -დაიღალე ხო? -აი ამიტომ მიყვარს რა უთქმელად რომ ესმის ,ჩემი გამოხედვა ქცევა ყველაფერს დეტალურად იცნობს . საუბარი არ მჭირდება ,ხელში ამიყვანა და ფრთხილად აიარა კიბეები. მეც გატრუნული ვიწექი მის მკლავებში-მომწონს ეს კარბა ,გრძელიც გიხდება თურმე -გამიღიმა და საწოლზე დამაწვინა .ჩამეხუტა და მისი სურნელით გაბრუებულს ჩამეძინა.
საღამოსთვის მოვემზადე მოკლე ყვითელი კაბა მეცვა წელიდან გაშლილი .თმები შევიკარი უბრალოდ, მკვეთრი მაკიაჟი გავიკეთე რატომღაც , ფეხზე შავი მაღლები მოვირგე და ჩემს ბიჭს ვაკოცე
-ტუჩსაცხი მომაცხე ხო?
-ნწ არ გადმოდის ამის ფერი- გავეკრიჭე და ლოყაზე კოცნით დაუკმაყოფილებელი ტუჩებზე დავეწაფე- მმ ახლა დროა წავიდეთ
-იქნებ პირიქით
-არა ! დღეს ვერთობი ბოლომდე
ლაშიკომ შედარებით სწრაფად ატარა ამიტომ მალევე მივედით რესტორანში. თითქმის ყველანი იქ იყვნენ, გატყუებთ ჩვენ დავიგვიანეთ მხოლოდ და გველოდნენ. ისევ მივესალმე ყველას და დავინახე ჟღენტი მეუღლესთან და ქალიშვილთნ ერთად. ღმერთო რამდენი ხანია არ მინახია. მომენატრა ? არ ვიცი უბრალოდ გამიხარდა მისი დანახვა, კესო ეჭირა ხელში და ახლა უფრო დავაკვირდი ბავშვს, ზუსტად მისნაირი თვალები ჰქონდა . ვიგრძენი როგორ დაეჭიმა, ჩემს წელზე მოხვეული ,ხელი ლაშას და სწორედ მაშინ მოვეგე გონს. ახლა ვერ მივვარდებოდი როგორც მჩვევია და ვერ ჩამოვეკიდებოდი ყელზე .არადა მინდოდა ,თან ძალიან მინდოდა. ჩვეულებრივად დავიწყე გართობა, არაფერი განსაკუთრებული . ვტოს მზერას წავაწყდი ,მოგვიანებით შემოვიდა . როგორც კი დამინახა წამოდგა და წამოვიდა ,ღმერთო გავგიჟდები ახლა .ხელისგულები გამიოფლიანდა, ცუდად ვიყავი .არ მომწონდა ეს სიტუაცია უხერხულად ვგრძნობდი თავს რადგან ყველაზე ნაკლებად ლაშასთვის გულის ტკენა მინდოდა . ვერ ვუყურებდი, რომ შემეხედა მიხვდებოდა ყველაფერს.
-როგორ ხართ?- გამიღიმა და ბავშვი ისე დაიჭირა ჩემი ცახუტება რომ შეძლებოდა, ხელი მომხვია ,ისევ ვიგრძენი ჟრუანტელი უბრალოდ ისეტივე არ იყო როგორც ადრე , მისი სურნელიც ვიგრძენი თვალებშიც ჩავიკარგე მაგრამ არცერთი იყო ჩემი . სწრაფად მოვშორდი და ლაშიკოს ავეკარი.
-კარგად თქვენ? ლიკა როგორაა .გოგონებმა მითხრეს რთული ფეხმძმობა აქვსო-ავჭიკჭიკდი უკვე და ლიკუნას გავხედე რომელიც ძალიან მშვიდად ესაუბრებოდა გოგონებს და საკმაოდ დიდი მუცელიც ჰქონდა უკვე
-კარგად. დღეს ექიმთან ვიყავით და ყველაფერი რიგზეა ,აღარ აქვს წლითი რეჟიმი მოკლედ ჩემი ბიჭი კარგადაა - გაიცინა და კესო რომელიც არ ჩერდებოდა ძირს დასვა- მოისვენე მა თორე სულ დამსვარე -ხელი ჩაკიდა პატარა ქალბატონს რომელიც მაშინვე ლაშასკენ წავიდა. უცებ მოეშვა ჩემი ბიჭი და ბავში ხელში აიყვანა
-როგორ ხარ პრინცესა? გახსოვარ?
-საიდან
-დღეს ჩემთან ჰყავდათ გოგონებს და მოეწონა ლაშიკო- ახლა დავაკვირიდ რომ ჩემს ბიჭს ძალიან უყვარს ბავშვები და „უხდება“ როგორც ამბობენ ხოლმე . ბავშვს და ლაშიკოს ვუყურებდი და ვიღიმოდი, ვგრძნობდი რომ ვატო მე მიყურებდა ,მომიახლოვდა
-არადა ჭკვიანი გოგო მეგონე
-რა? -უცებ მოვეგე გონს ვერ მივხვდი რატომ მითხრა ეს .მისკენ შევბრუნდი ,მან კი გამიღიმა და ლოყაზე მომეფერა ,მერე თმაზე როგორც ადრე ბავშვობაშ აკეთებდა და მაბრაზებდა სულ
-გიყვარს სულელო ,ჯაფარიძე გიყვარს თან ძალიან და არც კი გაბედო უარყოფა
-კი მაგრ..
-ჩშ -საჩვენებელი თითი ტუჩზე მომადო და გაიცინა - არ შემეკამათო უბრალოდ დაფიქრდი და მიხვდები
იქ ვერ გავჩერდი. სასწრაფოდ გამოვედი და აივნის მოაჯირს დავეყრდენი. ღრმად ჩავისუნთქე გრილი ჰაერი, კანი დამეხორკლა თუმცა მსიამოვნებდა სიგრილე. საკმაოდ გვიანი იყო უკვე .ბიჭებიც ცოტა შეთვრნენ, ცეკვავდნენ. ბავშვები სახლში გაუშვეს ძიძების თანხლებით . მე კი შესვლის სურვილი დამეკარგა. ჩანთიდან სიგარეტი ამოვიღე, ხელები მიცახცახებდა, მოვუკიდე და ცოტა დავმშვიდდი. უკან დაბრუნება მინდოდა , როცა წინ ლაშა დამხვდა. გავუღიმე თუმცა ის არ მიღიმოდა, მისი თვალები მწვანე აღარ იყო, არც ბრჭყვიალებდნენ , არ ყვიროდა მაგრამ მერჩივნა ეჩხუბა და ყველაფერი ეთქვა. მან კი მე მომანდო სიტყვა
-არაფერი გაქ სათქმელი?
-არა და რა უნდა გითხრა?-მართლა ვერ მივხვდი რა დავაშავე. უბრალოდ ველაპარაკებოდი სხვა ხომ არაფერი ის კი მაინც ბრაზობდა
-სამაგიეროდ მე მაქ ძალიან ბევრი რამ სათქმელი ,აქ ვერ გეტყვი ასე რომ წავედით- მკლავში ჩამავლო და გამიყვანა. ყველას დავემშვიდობეთ და წავედით. ძალიან ვნერვიულობდი , ასეთი არასდროს ყოფილა ჩემთან, საჭეს ხელს უჭერდა და სწრაფად მიდიოდა . სახლში შევედით , მაშინვე დაასხა ვისკი და დალია
-ლაშა რა ხდება ?
-გინდა გამაგიჟო? მოთმინება დავკარგო და გავგიჟდე? კესარია ვეღარ ვხვდები იცი? არ ვიცი რა გინდა . იქნებ მითხრა რა უნდა შევცვალო რომ შეგიყვარდე. სულ ვფიქრობდი რა იყო ისეთი რისი გამოსწორებაც შეიძლებოდა მაგრამ ვერ მივხვდი . უნაკლო არავინაა მაგრამ მე არაფერი მაქვს ისეთი რისი შეცვლაც მინდა, თუ დავკარგე საკუთარი თავი ვერასდროს ვიქნები ბედნიერი. დღეს მივხვდი , როცა მეგონა რომ ივიწყებდი ყველაფერი ისევ უკუღმა დატრიალდა ჩემთვის და ..მივხვდი არასდროს შეგიყვარდები . ჩემთან მხოლოდ იმიტომ ხარ რომ იცი ასე უკეთესია ...ასე უფრო მშვიდად იქნები ,ბედნიერი არა მაგრამ არც ცუდად იგრძნობ თავს . მე ასე არ შემიძლია. ვერ შევძლებ ღამით ჩემს მკლავებში გეძინოს ,ჩემთან იყო დილით კი ვატოს დანახვისას დადნე, მასზე ოცნებას მიეცე და მე რიგითი უფუნქციო ადამიანი გავხდე . ვერ გეტყვი რომ გადაგიყვარებ , ამას ვერასდროს შევძლებ მაგრამ ალბათ.. ალბათ შეცდომა იყო ჩვენი დაქორწინება დღეს რომ დაგინახეთ ერთად მივხვდი რომ ყველაზე დიდი შეცდომა იყო , ილუზია , ზღაპარი რომელიც არარეალურია -ვუსმენდი და ვგრძნობდი როგორ მეცლებოდა ძალა , სულიერად გამოვიფიტე. რომ წარმოვიდგინე ლაშას გარეშე ერთი დღეც კი , დილა მისი კოცის გარეშე .მისი ღიმილის, ჩახუტების და თვალების გარეშე რომელიც ახლა ნაცრისფერია ისე უცებ შევაწყვეტინე ლაპარაკი და მე დავიწყე არც კი ვიცი რას ვამბობდი
-შენ შეცდომა არ დაგიშვია . ყველაზე დიდი შეცდომა მე დავუშვი, ჩემმა გონებამ როცა დავიჯერე რომ ვატო მიყვარდა . არა რა თქმა უნდა მიყვარდა და ახლაც მიყვარს მართალი ხარ ასე უბრალოდ ვერ შევხვდები და ისე ვერ დაველაპარაკები როგორც ძმას .მის მიმართ გაურკვეველი გრძნობა მქონდა რომელიც შეიძლება ბევრისთვის სიყვარულიცაა , ჩემთვისაც ეგ იყო სიყვარული თუმცა როცა ერთზე აღმატებულს ,უფრო დიადს ხედავ, გრძნობ ან ეცნობი ხვდები რომ ის უბრალოდ გატაცება იყო, უბრალოდ არასწორი დასკვნა გამოიტანე და ვერასდროს გახდება ისეთივე მნიშვნელოვანი როგორც ის საოცრებაა. საოცრება ჩემთვის შენ ხარ , შენი სიყვარულია .ჩემი გრძნობაა რომელსაც შენს მიმართ ვგრძნობ, ადრე შემეძლო მეთქვა რას განვიცდიდი შენთან კი არ შემიძლია უბრალოდ ვერც კი აღვწერ იმდენი რამ მემართება . ადრე თუ მიყვარდა ნაცრისფერი თვალები ახლა მეზიზღება, მძულს რადგან როცა შენი თვალები ამ ფერს იღებენ ვიცი რომ ცუდად ხარ ეს კი უკვე მანადგურებს. ვმძიმდები, სული მიცარიელდება და მგონია რომ ნორმალურად არსებობა არ შემიძლია. წამებს ვითვლი როდის გამიღიმებ და დავინახავ შენს თვალებში კვლავ ჩემს ანარეკლს . არ ვიცი რას ვგრძნობ, რა მინდა ,რა იქნება მომავალში უბრალოდ ვიცი რომ მხოლოდ შენთან მინდა ,შენი შეხება, ჩახუტება, კოცნა, ღიმილი, სითბო, შენი სურნელი მჭირდება და მიყვარს. ასე მარტივად რომ გითხრა მიყვარხართქო საკუთარ თავზე გავბრაზდები , რადგან ეგ სიტყვა ვერ მივა იმასთან რასაც შენს მიმართ ვგრძნობ. მე შენ უბრალოდ არ მიყვარხარ ! მომწონხარ, მიზიდავ, მაგიჟებ მინდა შენთან გავატარო დარჩენილი დღეები, მარტო შენგან მინდა მყავდეს შვილები ,მათ რომ შევხედავ მხოლოდ შენ თავს უნდა მახსენებდნენ და ერთის ნაცვლად ჩემს ნაწილებშიც ვხედავდე შენს თვალებს ...
არ ვიცი კიდევ რა ვუთხარი ადგილზე მიყინულ ლაშას ,რომელიც აზრზე ვერ მოდიოდა. გათიშული იჯდა და მისმენდა. ვიცი რომ ვაკოცე ,ისე როგორც არასდროს, ეს უბრალოდ კოცნა არ იყო იყო ამბორი ნაზი და ჰაეროვანი, იყო ვნება ცეცხლოვანი და მწველი .სურვილი იყო და უბრალოდ „სიტყვები“ რომელიც სხვაგვარად არ ითქმის.
სხვა უბრალოდ არაფერი მახსოვს ,სხვა პლანეტაზე ვიყავი და მეტასტაზები რომლებსაც ლაშა ერქვათ მთელს ჩემს არსებას იპყრობდნენ. არ ვიცი რა იყო აქამდე ,უბრალოდ დარწმუნებული ვარ რომ მხოლოდ ის იქნება დღეიდან .
დილით გაღვიძება დავასწარი-თქო ვიფიქრე ,თუმცა გვერდით არ დამხვდა . მეწყინა ,როგორ მინდოდა ჩავხუტებოდი ,მოვფერებოდი ის კი არ იყო. მისი ბალიში ჩავიხუტე და სურნელმა გამაბრუა. აივნის კარი ღია იყო , საკმაოდ გრილოდა . კარიდან შემოსული გრილი სიო კანზე მელამუნებოდა ,ზეწარი მხოლოდ საჯდომს მიფარავდა ,ძალაგამოცლილი ვიყავი და მეძინებოდა .ვიგრძენი როგორ ამოვიდა საწოლზე , თითები ფეხზე ააყოლა ,შიშველი ზურგი დამიკოცნა და სისხლის მიმოქცევა ისე გააძლიერა მეგონა გული გამისკდებოდა .ფრთხილად გადავბრუნდი და წამოვიწიე ,მკერდზე მივეკარი და დაწითლებული ტუჩები მის წითელ ბაგეებს მივაწებე .თითები მხრებზე გადავიტანე ,შემდეგ წელისკენ ჩავაცოცე და ვიგრძენი როგორ გააჟრჟოლა
-წუხელ რაც მითხარი ... - უცებ გაჩერდა და თვალებში ჩამხედა
-არ მახსოვს რა გითხარი მაგრამ სიმართლე იყო უზომოდ მიყვარხარ და დაიჯერე ,ან ნუ დაიჯერებ შევეცდები დაგიმტკიცო - ზემოდან მოვექეცი და ვაკოცე
-მოიცადე ...მჯერა -გაიცინა და ჩამეხუტა - დაღლილი ხარ ვიცი ,გუშინ რთული დღე იყო. ვისაუზმოთ და მერე ძალას რომ აღვიდგენთ ,სასწრაფოდ ვიწყებთ პროექტს თავზე მაკოცა და მეც გავტრუნე.
საოცარია , კიდევ ვერ ვიჯერებ ამდენი ხანი როგორ ვცხოვრობდი ამ ილუზიაში. როგორ ვერ მივხვდი რას ვგრძნობდი. აუცილებლად ზღვარზე უნდა ვყოფილიყავით? თუმცა მთავარია გამოვფხიზლდი .
ლაშიკომ თავისი ხელი მაჭამა ,მეც დამჯერე გოგო ვარ რა თქმა უნდა და ყველაფერი მივირთვი. შემდეგ სააბაზანოში შევედი, მოვწესრიგდი, გამოვფხიზლდი და მივხვდი რომ არაჩვეულებრივ განწყობაზე ვიყავი. იმდენად არაჩვეულებრივზე რომ არ შემეძლო რაიმე იდეის გარესე გაჩერება . ჩემს მშვიდად მძინარე ქმარს ზემოდან დავახტი, მგონი მოვკალი კაცი ისე შეჭმუხნა სახე ,მაგარ ბევრი ვაკოცე და გაუარა დარწმუნებული ვარ.
-რაღაც მოვიფიქრე
-აბა გისმენ
-ჯერ ხომ არ იწყება არც სამსახური ,არც სკოლა და არც უნივერსიტეტი ხოდა სანამ დრო გვაქ ყველანი ერთად წავიდეთ სადმე სადაც შევძლებთ გართობას, დასვენებას, ერთად ყოფნას, ცელქობას,სიგიჟეს და მთავარი მისიის შესრულებას
-რა მისიის?-თან მკოცნიდა ან მელაპარაკებოდა . ეს არ ვიცი და ასე თუ გააგრძელა მე დავიწყებ უკვე პროექტზე მუშაობას
-წყვილების კამანდას კიდევ ერთი შევმაო „ანა +ოთო“
-გაგიჟდი?- უცებ წამოსწია თავი და ზემოდან დამაჩერდა-მართლა ამბობ? რა წყვილი არა რა წყვილი . როგორ შეგიძლია იმაზე ფიქრი, შენი აზრით ანა შეძლებს და ოდესმე ისე აპატიებს ოთოსთან წყვილს შექმნის იცხოვრებენ ტკბილად და ბედნიერად?
-რა არის დაუჯერებელი? ოთომ შეცდომა დაუშვა ამ შეცდომით დიდი ტკივილი მიაყენა ანას ,თუმცა არაფერია გამორიცხული, უკვე ცოლ ქმარი არიან და რაღა სხვა უნდა იპოვოს რომელმაც შეიძლება სულ დაუნგრიოს ცხოვრება. ოთოს კარგად გაიცნობს, პირიქით ოთოც გაიცნობს და ...
-მგონია ზღაპარს მიყვები
-ხოდა დაიძინე მერე რას მიფათურებ ხელებს
-მე? მე გიფათურებ თუ შენ
-ნუ ახლა რა ვქნა ძალიან სექსუალური ქმარი მყავს და თითები თავისით მოძრაობენ .თავისით მოძრაობა დარწმუნებული ვარ უცხო არ არის შენთვის- ზემოდან მოვექეცი და კოცნით დავუყევი მის ნავარჯიშებ სხეულს. არა ნორმალური არ ვარ მე ხო? რამ მომაფიქრა ახლა იმ მომენტში სად უნდა წავსულიყავით- ვაიმეე შენ ჩემთან სვანეთში ხომ არ ხარ ნამყოფი ხოდა არც ისინი არიან საუკუნეა იქ არ ვყოფილვართ .ავიდეთ შევაკეთოთ ყველაფერი მაინც ვაპირებდი იმ სახლის გაკეთებას ჩამოსვლის შემდეგ და იქ გავატაროთ დარჩენილი დრო ,ნუ თუ მოგვეწონება მარტო დავრჩეთ
-შენ გოგო სრულ ჭკუაზე თუ ხარ რა დროს ეგაა გინდა გამაგიჟო?
-მადროვე სად გაგექცევი აუ წავიდეთ რა ვიყიდოთ ყველაფერი და წავიდეთ
-თუ არ ვნახე სახლი რა სჭირდება ხელოსანმა თუ არ ნახა რა გავიგო ისე
-ხელოსანი რათ უნდა დანგრეული კი არაა უბრალოდ შესაკეთებელი იქნება რაღაცეები აუ ხელოსანი რათ მინდაა მე და შენ გავაკეთოთ
-და რა იცი რომ მეხერხება სანტექნიკა და მალიარობა
-შენ ყველაფერი გეხერხება და ჩემთან ერთად არც დაიზარებ
-ნუ მაცდუნებ ... აუ კარგი ხო წავიდეთ იქნებ იმათ მართლა ეშველოთ რა ვიცი .ის ბავშვი მაინც გაერთობა და კარგია
-მი სი მალატ ლაშიკო- ზურგიდან ავეკარი და ვაკოცე
-მეც
-იცოდი?
-რა თქმა უნდა -თვალი ჩამიკრა და სააბაზანოში შევიდა. მე სახლი მივალაგე თუ უნდა წავიდეთ არეულს ხომ არ დავტოვებ. ყველაფერი დავაწკრიალე და საწოლზე დავემხე. ეს ახლა გამოვიდა? ეს ბიჭი გამაგიჟებს .
რაღა ბევრი ვილაპარაკო საღამოს სვანეთში ვიყავით ჩემს სახლში რომელიც ბებომ დამიტოვა თუმცა წასვლის შემდეგ ვერ მივხედე და საკმაოდ ბევრი საქმე დაგვხვდა. სარეცხი საშუალებების ურიცხვი რაოდენობა დაგვჭირდა ჩემი ორსართულიანი სახლის დასალაგებლად . როგორც ყოველთვის სიმღერის თანხლებით ვაკეთებდი ყველაფერს. ლაშიკოც მივაჩვიე მგონი . ვიგიჟეთ ვიცინეთ ბოლოს დივანზე დამაგდო და მომეფერა ჩემი ტკბილი ბიჭი . ტკბილზე გამახსენდა შოკოლადი მინდა სიგიჟემდე
-გაიწიე რაა
-ახლა რაღა მოხდა
-შოკოლადი მინდა და საერთოდ მშია მთელი დღეა არაფერი უჭამია შენს ცოლს შენ კი არ გახსოვს
-ისე ამბობ ვითომ შენს ქმარს მუცელი აქ ამოვსებული
-ოო კარგი ხო შენ იწექი მე მოვამზადებ და მოვალ
-უარს არ გეუბნები