-ნუ ახლა რა ვქნა ძალიან სექსუალური ქმარი მყავს და თითები თავისით მოძრაობენ .თავისით მოძრაობა დარწმუნებული ვარ უცხო არ არის შენთვის- ზემოდან მოვექეცი და კოცნით დავუყევი მის ნავარჯიშებ სხეულს. არა ნორმალური არ ვარ მე ხო? რამ მომაფიქრა ახლა იმ მომენტში სად უნდა წავსულიყავით- ვაიმეე შენ ჩემთან სვანეთში ხომ არ ხარ ნამყოფი ხოდა არც ისინი არიან საუკუნეა იქ არ ვყოფილვართ .ავიდეთ შევაკეთოთ ყველაფერი მაინც ვაპირებდი იმ სახლის გაკეთებას ჩამოსვლის შემდეგ და იქ გავატაროთ დარჩენილი დრო ,ნუ თუ მოგვეწონება მარტო დავრჩეთ
-შენ გოგო სრულ ჭკუაზე თუ ხარ რა დროს ეგაა გინდა გამაგიჟო?
-მადროვე სად გაგექცევი აუ წავიდეთ რა ვიყიდოთ ყველაფერი და წავიდეთ
-თუ არ ვნახე სახლი რა სჭირდება ხელოსანმა თუ არ ნახა რა გავიგო ისე
-ხელოსანი რათ უნდა დანგრეული კი არაა უბრალოდ შესაკეთებელი იქნება რაღაცეები აუ ხელოსანი რათ მინდაა მე და შენ გავაკეთოთ
-და რა იცი რომ მეხერხება სანტექნიკა და მალიარობა
-შენ ყველაფერი გეხერხება და ჩემთან ერთად არც დაიზარებ
-ნუ მაცდუნებ ... აუ კარგი ხო წავიდეთ იქნებ იმათ მართლა ეშველოთ რა ვიცი .ის ბავშვი მაინც გაერთობა და კარგია
-მი სი მალატ ლაშიკო- ზურგიდან ავეკარი და ვაკოცე
-მეც
-იცოდი?
-რა თქმა უნდა -თვალი ჩამიკრა და სააბაზანოში შევიდა. მე სახლი მივალაგე თუ უნდა წავიდეთ არეულს ხომ არ დავტოვებ. ყველაფერი დავაწკრიალე და საწოლზე დავემხე. ეს ახლა გამოვიდა? ეს ბიჭი გამაგიჟებს .
რაღა ბევრი ვილაპარაკო საღამოს სვანეთში ვიყავით ჩემს სახლში რომელიც ბებომ დამიტოვა თუმცა წასვლის შემდეგ ვერ მივხედე და საკმაოდ ბევრი საქმე დაგვხვდა. სარეცხი საშუალებების ურიცხვი რაოდენობა დაგვჭირდა ჩემი ორსართულიანი სახლის დასალაგებლად . როგორც ყოველთვის სიმღერის თანხლებით ვაკეთებდი ყველაფერს. ლაშიკოც მივაჩვიე მგონი . ვიგიჟეთ ვიცინეთ ბოლოს დივანზე დამაგდო და მომეფერა ჩემი ტკბილი ბიჭი . ტკბილზე გამახსენდა შოკოლადი მინდა სიგიჟემდე
-გაიწიე რაა
-ახლა რაღა მოხდა
-შოკოლადი მინდა და საერთოდ მშია მთელი დღეა არაფერი უჭამია შენს ცოლს შენ კი არ გახსოვს
-ისე ამბობ ვითომ შენს ქმარს მუცელი აქ ამოვსებული
-ოო კარგი ხო შენ იწექი მე მოვამზადებ და მოვალ
-არ გეუბნები უარს
სამზარეულო უკვე დალაგებული გვქონდა პირველ სართულზე იყო ყველა მნიშვნელოვანი საქმე ამიტომ ამით დავიწყეთ. სწრაფად ამოვალაგე ყველაფერი და მზადება დავიწყე . ყველაზე მეტად იმ წამს კარტოფილი მინდოდა და შევწვი კიდეც. ბავშობიდან მიყვარს კარტოფილი ტყემალი და ყველი მაგრამ ასე დიდი ხანია არ მდომებია. ლაშიკო მაინც შემოვიდა და თეფშები დააწყო მაგიდაზე . მე მუხლებზე დავუსკუპდი და ისე მივირთვით.
- უკვე მეორე სართულს ვიწყებთ ?
-იქ მტვერია უბრალოდ გამოვწმინდოთ , თეთრეულს გამოვცვლი იმათ გავრეცხავ და მორჩება
-კარგი ამათ მე ავალაგებ და შენ დაიწყე .რამდენი საძინებელია სულ რომ პატიჟებ ხალხს ეტევიან
-ეგ კი არ მიფიქრია ესე იგი სამი საძინებელი ქვემოთაა პატარებია და ამიტომ ბავშვებიან ხალხს ზემოთ დავაწვენ ან სულაც ბავშვებს ცალკე ოთახში შევიყვან. სხვენზე საწოლებია და იმათ ჩამოვიტან . ერთი ოთახი სხვენზეცაა მე მიყვარდა სულ იქ ყოფნა და ჩვენ ავიდეთ რა .ოღონდ ოთახად გადავაკეთებ რაში მჭირდება სხვენი არაფერი არაა იქ მაინც
-სულ ერთი ოღონდ რბილი იყოს რამე და დავწვები როგორმე
-ჩემი უპრეტენზიო ბიჭი- გავიცინე და კუსკუსით წავედი ზემოთ. რაღაც ძალიან დავიღალე ადრე ასე არ მემართებოდა სულ გამომფიტა ამ ბიჭმა რა.
ძალიან მალე დავწმინდე ყველაფერი. ლაშიკოს იატაკი მოვაწმენდინე რთულია ეგ და მე წელი მტკივდება სულ. ბალიშები და საბნები კარადიდან გამოვიღე და გარეთ გავიტანე თორე რაღაცნაირი სუნი ჰქონდა . ქარი იყო და სპეციფიური სუნიც გაქრა. საღამოს უკვე სუფთა ოთახებში შეიტანა ლაშიკომ მე კი ახალი თეთრეული მოვარგე . რაც შეეხება სხვენს ყველა ნივთი რაც ზემდეტი იყო გამოვიტანე დავამტვრიე და ბუხარში შეშად გამოვიყენე. მაგის მოსატანად ვეღარ გავუშებდი ჩემ ბიჭს, სიედაც დავღალე. სხვა ისეთი არაფერი იყო ზედმეტი საწოლები ოთახებში გადავანაწილე და ჩვენი ტახტიც გავამზადე. ყველაზე დიდი პრობლემა სააბაზანო იყო ,მხოლოდ ორია თითო თითო სართულზე და არ ვიცი რა მხოდება ,ქმარი მომიკლან შეიძლება.
შუაღამით დავურეკე ყველას და ინფორმაცია მივიღე . დილით ყველანი წამოვიდოდნენ და ხვალ ამ დროს უკვე განცხრომაში ვიქნებოდით. ფეხმძმედ არ ყოფილიყვნენ კი ვიცი ვის დავალაგებინებდი ყველაფერს მაგრამ ჯანდაბას. ვაიმე როგორ მომენატრა ჩემებთან ერთად გართობა თქვენ ხომ არ იცით. სანამ წავიდოდი მთელ ზაფხულს აქ ვატარებდით .მე და ბიჭები. ვაგიჟებდი ყველას ,მერე ჩემი ნატაც შემოგვიერთდდა და ცოტა დაისვენეს ,ის მიბრაზდებოდა სულ რო ვაბრაზებდი ბიჭებს და ცოტა ვინდობდი . როგორ მომენატრა ჩემი ანგელოზი . მაგრამ ვიცი რომ ბედნიერია იქ სადღაც და ახლა მიყურებს, სულ ჩემთან იქნება.მე და თორნიკეს არ მიგვატოვებს და ჩვენც ბედნიერები ვიქნებით.

დაღლილობისგან გათიშულს მეძინა . გავიგე როგორ წავიდა ლაშა მაგრამ მაინც ვერ გავიღვიძე. სანამ თავზე არ დამახტა ვიღაც ,ვიღაც ანცი გოგო რომელმაც ჩემი ბუქი თმა უარესად არია
-გაიგიძეე გაიგიძეე კესოო ჩვენ მოვედიით
-ვინ გაბედა ჩემი გაღვიძებააა უნდა შევახრამუნოო- ხმა შევიცვალე და სწრაფად დავაწვინე საწოლზე გაბუშტული მარიამი
-ალა ჩემაქამუნო ალ მინდა ჩექამუნება ალააა-კისკისებდა და ხელ-ფეხს იქნევდა . მეც მანამ ვკოცნე სანამ არ ამაწიწკნეს .
-ჩემი შავთვალებაც აქ ყოფილა სადაა შენი მამიკო ?- დამიანეს ვაკოცე და ლუკა რომ ვერ დავინახე გავიბუტე- ან ლუკა სად არის
-სად იქნება თუ არა სამზარეულოში- გაიცინა ჩემმა ბიჭმა ღმერთო როგორ გავს ნატას . მხოლოდ თვალები აქვს მამიკოსი .ყველა ნაკვთით დედას ჰგავს
-ვინები არიან ქვემოთ?
-თითქმის ყველა ადგილზეა უკვე
-მართლა? მერე ჩემი ქმარი სადაა ამ დროს
-ოთახები გვაჩვენა და დაგვაბინავა
-ჩემი ჭკვიანი ბიჭი თქვენ ვინ გამოგგზავნათ
-ცოტნემ -გაიცინა და უკან გამომყვა
-ოჰ მაგას რას ვუზამ ვინ იცის
-ნათლიაჩემც თითი ალ დაედოც ლაა
-ჭინკა შენ ჩუ
-აუ ამაც ლა უნდა სულ ლატო მაჩუმებს
-არ გაჩუმდე მერე შენც -გავიცინე და გავაბრაზე შავთვალება
-ისე ხო ჩუმდება რას ამბობ -თქვა და სწრაფად წავიდა. მე კიბეები ჩავირბინე მარიამი ხელში მეჭირა და პირველი სწორედ თორნიკეს შევაფრინდი, მოვევხიე სუროსმსგავსად როგორც ყოველთვის და მანამ არ ჩამოვედი სანამ გული არ ვიჯერე
-ჩემი გოგო ..რა არი დამძიმდი შენ?- ხელი მომხვია და მაკოცა- ყოჩაღ კესუნა ყველაფერი კარგად გაგიკეთებიათ
-აბა თუ მოშორდებიანა ახლა ერთმანეთს და მოგვხედავენ ჩვენც
-კარგი ანდრიკო ნუ ეჭვიანობ-მოვეხვიე იმასაც და ბოლოს ჩემი ძმა მოვძებნე თვალით და მასაც შევაფრინდი -როგორ მომენატრე სვანოოო რას შვები როგორ ხარ? ცოლი როგორ გყავს დას ხომ არ მოიკითხავ როგორ შეიძლება. აქამდე ხო არასდროს გახსენდებოდი და ახლა მითუმეტეს რა იყო რამ დაგახამა ვითომ ქალი არ ყავდა აქამდე -უცებ მივაყარე და ღიმილი შევაშრე სახეზე, როგორ მიყვრს რომ ვაბრაზეეებ . შემდეგ რძალს ვაკოცე ნაზად და ფრთხილად -შენ როგორ ხარ რძალო? კარგად კი გამოიყურები როგორც ყოველთვის
-მგონი ვნანონ აქ წამოსვლას უკვე
-რატომ
-ნერვებს მომიშლი ვატყობ
-შეგიძლია მიბრაძნდე ვისაც არ ვუშლი ნერვებს ისინი დარჩებიან. ყველას თუ ვაღიზიანებ ჩემს ქმართან ერთად ყოფნაზეც არ ვიტყვი უარს პირიქით- უცებ გავბრაზდი, მეც არ ვიცი რა დამემართა და ცოტნეს რომელიც ჩემკენ მოდიოდა არც კი ჩავეხუტე
-მე რას მერჩი გოგო -გაიბუტა ცოტნე და მაინც ჩამეხუტა
-შენ იდიოტ ძმაკაცს უთხარი თვალით არ დამენახოს. როგორი ძმა არის ეგ დასთან ყოფნას ვერ იტანს - ახლა შეიძლება გავგიჟდე ,რა ჯანდაბა მატირებს ვერ გავიგე .რა მითხრა ახლა სიეთი რაც აქამდე არ უთქვამს
-აუ რა გჭირს ტო .გაიცინე ახლა თორე დავბრიდავ იმას -უცებ მითხრა ცოტნემ და თავზე მაკოცა- სკვინჩაა
-კესარია რას თამაშობ ახლა .იგივეს იმეორებ?- ჩემი ძმა ერთხელ ასე გავამასხარავე . მოვატყუე ვითომ ვტიროდი და ბოდიშები ვახდევინე მთელი დღე .იმის მერე ხვდება ჩემს თამაშ მაგრამ ამჯერად მართლა ცუდად ვიყავი .
-იდიოტო რა თამაშზე მელაპარაკები საერთოდ გაქრი აქედან. თვალით არ დამენახო ,,ხმა არ გამცე საერთოდ ! არასდროს . ჩათვალე და აღარ გყავს, მაინც არ მოგწონს შენ ჩემნაირი ,პირდაპირი, თავქარიანი და გადარეული და . -უცებ მოვშორდი ცოტნეს და ტირილ-ყვირილით მივაყარე სათქმელი. გიორგის გამომეტყველება შეეცვალა,სულ გაფითრდა და მოიღუშა.
-კესარია კარგი რა ხომ იცი გეხუმრე ... არ იცი როგორ მიყვარხარ? თავქარიანი და გიჟი რომ ხარ იმიტო მიყვარხარ ასე ძალიან . მოდი ჩამეხუტე ახლა და შემირიგდი
-არა! სად წავიდა ჩემი თორნიკე .
-კესარიაა
-არა-თქო წადი შემეშვი . -ცრემლები შევიმშრალე და ამ დროს შემოვიდა ლაშიკო. ხელში პარკები ეჭირა და გოგონებს ეხმარებოდა ნივთების შეტანაში. რომ დამინახა მაშინვე მოიღუშა ,ალბათ საშინელებები იფიქრა, მაშინვე დაყარა ყველაფერი და მომვარდა
-რა დაგემართა კესო? ცუდად ხარ? რამე გტკივა? ცუდი ამბავი გაიგე? ვინმეა ცუდად? კესო რატო ტირი -მეც სხვა რა მინდოდა ჩავეხუტე და ისევ ავქვითინდი. სულ გავგიჟე ყველა მაგრამ მეტირებოდა და რა მექნა .
-ასეთი აუტანელი ვარ? არავის რატომა რ მოსწონს ჩემი ხასიათი. მეც მოწყენილი უნდა დავდიოდე სულ? მერე რა სულ რო ვიკრიჭები ,მიხარია ცხოვრება და ვტკბები ეს ცუდიაა
-ჩემო პატარავ მაგას რატომ ამბობ .არ გრცხვენია? მაგის გამო ტირი? ახლა გავბრაზდები იცოდე ,ხომ იცი ვერ ვიტან როცა არ იცინი და შენ რა სისულელეზე ღვრი ცრემლებს გეხუმრა ალბათ. ვის არ უყვარს აბა შენი ტიკტიკი - სახე დამიკოცნა და ისევ ჩამეხუტა . დავმშვიდდი მაგრამ მაინც გაბუტულმა გავხედე ჩემს ძმას . ლილეც რომ უბღვერდა და ატუზული იდგა საწყლად.
-კაი რა ლილე შენ რაღა დაგემართა
-ხმა არ გამაგონო საერთოდ - ზურგი აქცია და ისე შეუბღვირა ნამდვილი სვანის ცოლს რომ შეეფერება.
-გეყოთ ახლა ორივეს. რა ვქნა ახლა პატარა ბავშივით დავდგე კუთხეში? ორივე ტყუილად მებღვირებით და მორჩით ახლა . მოდით აქ დროზე - სხვას რას ველოდი ცემი ძმისგან ამას ხო თბილად შემორიგება არ შეუძლია იქეთ უნდა შეგიბღვიროს, არა ლასამაც რომ გამიშვა იქეთ? - კესარია მოდი დროზე თორე გავბრაზდები
-გაბრაზდი მერე ვინ გიშლის
-კესარია !
-კესარიააა კესოოო?- ცოტნეს ხმა გავიგე ვარდენის ხმა ჰქონდა ზუსტად იმ წამს და სიცილი ვერ შევიკავე. უცებ ჩავეხუტე გიორგის და ვაკოცე. მერე ლილეც მოვიდა
_შენ რაღა გინდოდა
-გამაბრაზე და ჩუ ახლა
-მოკლედ ხომ ხედავ ეს ბუნჩულა გოგოს როგორი გახდა შენს ხელში
-ენას ამოგაცლი კესარია.
-წამოდი ახლა გვაჭამეთ რამე თორემ დილაადრიან აგვყარეს გოგონებმა ჩქარა სვანეთშიო და შეგვიბრალეთ ტო- დაიწუწუნა ანდრომ და დივანზე მიწვა ცოტნესთან ერთად
-რას მეხუტები შე ჩემა
-იდი ნახ.. რა
-რა სიტყვებია მოკლედ რა.. საუკუნეა არ გამიგია ტქვენი ლაპარაკი და მგონი მომენატრა ხომ იცით- უცებ დავახტი ზემოდან და ორივემ რო დაიკვნესა სიცილი ამიტყდა
-კესარია გაბიანო მოგკლავ.. ან ჩემი შვილი იძიებს შურს მის დაბადებას რო ვერ მოვესწარი ვაიმე დედააა- ცოტნემ კვნესას ამოაყოლა დაძირს მისროლა. ეგრე არ უნდათქო და ბოლოს იმდენი ვირბინეთ და ვიგიჟეთ მინდორზე ვეყარეთ ვინ სად იყო არ ვიცი
-დაიღალეთ ბავშვებო? ახლა შემოდით ვჭამოთ- ანასტასია იცინოდა და ქმარს წამოდგომაში ეხმარებოდა
-ვაიმე დედა ხო დამილეწა გვერდები
-შენრ ას ელოდები მანდ რომ წამოგორდი გგონია მე შევძლებ შენს დახმარებას?- სოფო გაბერილი მუცლით ედგა თავზე და მუცლის ჩრდილი მსიც სხივებისგან მიცავდა . გამეცინა ისეთი საყვარელი იყო ლწელზე ჰქონდა ხელი მიდებული და გაჩაჩხული იდგა. ცოტნე ძლივს წამოდგა და ტუჩებზე დაეკონა. ეს რა იყო ახლა .მე ვინ წამომაყენებს, სადაა ჩემი ქმარი ხალხოო? თუმცა ეგ არ ერევა ჩემს სიცელქეში. ალბატ ისევ გოგონებს ეხმარება. ხელისგულებს დავეყრდენი, მერე მუხლები მოვკეცე სადომი უკან გავბზიკე და წამოდგომა მინდოდა ლაშას სიცილი რომ დავიგე, თან მუცელზე შემიცურა ხელი
-რომ იცოდე რა მაგარ პოზაში ხარ
-უზრდელოო- ხელი დავარტყი, უკვე ჰაერში ვიყავი და ასე მივყავდი
-შენ ჩუ თორე შეგაგდებ ახლა საძინებელში და გაწამებ გაუჩერებლად
-გაუჩერებლად შეგიძლია ვითომ?
-გოგო ნუ ხარ უზრდელი შენ
-შენ კიდე ნუ მიცინი ეგრე ცუდად ვხდები რამდენჯერ გითხარი
-ჩემი ტკბილი- უცებ მითხრა და მზერის ობიექტს ტუჩებითაც შეეხო. მერე კოცნა გააძიერა და ბოლოს სანამ დახჩობის პირას არ მივედით არ მომშორდა- ახლა შეგვიძლია შევიდეთ
- ხო .. ხო კარგი - ძლივს ამოვისუნთქე და მეც შევედი ოთახში.
ის დღე ამობარგებას დაუთმეს. საღამოს კოცონი დავანთეთ , მწვადები შეწვეს ბიჭებმა .ვგიჟდები მწვადზე და ლამის ერთი შამფური ვჭამე.ლაშიკო დამცინოდა,მომიშალა ნერვები და გავებუტე. არ შევურიგდი და ვიყავი მთელი საღამო ჩუმად.
-დედა რას იმშვიდეა ეს რომ არ ლაპარაკობს
-სამაგიეროდ შენ გვყავხარ ცოტნიკო და სიმშვიდე ვის ეღირსება
-პროსტა ცოლი რო ამას გაგიკეთებს რა
-ცოლი რომელიც ისეთი მშვიდი და წყნარია რომ რა ვიცი რა ვთქვა- ანასტასია ჩაერთო და სოფიკო გააბრაზა.
-აუ ახლა ისე გავბრაზდი სასწრაფოდ თუ არ ვჭამე
-ჩუ ხმა არ გავიგო აქ ვერაფერს ვიყიდი არაფერია არც მარკეტი არც ბაზარია მ შუაღამით ხმა არ გამაგონო საერთოდ რაც გაქ ის ჭამე . ის მოუნდეს მაგასაც ვერ გავიგე მე რა ვქნა ..-უცებ შეუტია ცოტნემ და ამოისუნთქა
-აი ამას ჰქვია მამა
-რა გინდა აჩვევს იმ ფაქტს რომ ყველაფერს ვერ მიიღებს ცხოვრებაში
-ოჰ შენ როგორმე დაიცავი ახლა. დარწმუნებული ვარ ანაბელს რომ მოუნდეს რამე თორნიკე იმ წამსვე გავარდება
-ხო მაგრამ არაფერი უნდება და რა გავაკეთო. შენ მითხარი და წავალ არაა პრობლემა-გაიცინა თორნიკემ და მუცელზე აკოცა სოფიკოს- აბა პატარა ალასანიას რა ნებავსო ? აუ ფეხი დამარტყა ეს რა ჯიგარი ბავშვია ტო .ჩემი აბა არის გაყურსული
-ვაიმე სადააქ ფეხი ორი თვისაა ჯერ ნორმალური არის ახლა ეს?
-ვატყობ ვიღაცას უნდა ისევ ბრაზიანი თორნიკე გავხდე და არ ეშინიაა
-ოჰ ისე ხომ მეშინოდა რას ამბობ -ანაბელმა წარბები შეკრა და დაუბღვირა ქმარს
-მართლა რა გინდა მითხარი იქნებ გვაქვს
-არ ვიცი აღარ მინდა უკვე
-კაი ტო მითხარი და წავალ კი არ მეზარება
-მართლა არ მინდა თუმცა როგორ არ მინდა წიწილა ხომ გვაქვს შემწვარი და ბარკალი მინდა ძალიან, კიდე ტყემალი და პური
-ბაზარი არაა მოვიტან ახლავე
-აუუ თორნიკეე
-გისმენთ ქალბატონო ტასიკო?
-მეც მინდა რაღაც და ხომ მომიტან?
-მოგიტან -გაიცინა და ცოლს გახედა რომელიც ისევ მშვიდად იჯდა დ ა მარიამის ჟღალ კულულებს ეთამაშებოდა-ცოლო შენ ისევ არაფერი გინდა?
-ნწ -თავი გააქნია უარყოფის ნიშნად და მძინარე ბავშვს აკოცა - ჩემი ცქნაფო როგორ საყვარლად ძინავს. დამი ,ლუკა თქვენ არ გეძინებათ?
-არა ,ცოტა ხანს ვიქნებით რა
-იყავით -გაუღიმა და ისევ მარიამს დააკვირდა -ნეტავ მეორე ბიჭი იქნება თუ გოგო?
-არ ვიცი მე გოგო მინდა ანდრომ ბიჭიო და ვიჩხუბეთ გუშინ
-კი არ ვიჩხუბეთ მეჩხუბე და ტუჩებს შეეშვი
-ოო ნერვები მომიშალე აბა გოგო მინდა მე არ მინდა ბიჭი თან მარიამის ხასიათი ვიცი და უფრო გამაიდვილდება გოგოს გაზრდა, ჯერ ხო უნდა ვისწავლო . ბიჭი თუ გაჩნდება გამიჭირდება უფრო .ერთბაშად შენ არ დამეხმარო არაფრის გაკეთება შენ არ იცი- ასე კამათობდნენ ყველანი, მერე კი რიგდებოდნენ მაგრამ ყველა ფეხმძიმეს პრეტენზიები ჰქონდა. მე კი ლაშიკოს ვეკვროდი, მის მკლავებში თბილად ვიყავი და მისი სურნელით გაბრუებული ბედნიერებისგან გაბადრული ვადევნებდი თვალს ჩემს საყვარელ მეგობრებს. ლილე რატომღაც ცუდ ხასიათზე იყო, დილიდან ძალიან ეცვლება ხასიათი, კი ვხალისობ გიორგის რომ აწამებს მაგრამ აქ რაღაც სხვა ამბავია აშკარად. ანაბელს ისეთი ფეხმძმობა აქ საერთოდ რომ არ ვიცოდე ტესტი გაიკეთა ვერ მივხვდებოდი ამათ ფონზე. სოფო და ანასტასია ისეთი პრეტენზიულები არიან გამიგიჟეს ბიჭები. ანდროს კიდევ რა უჭირს მაგრამ ცოტნე უკვე ხუთი თვეა „იტანჯება“ .
-ამათ რომ ვუყურებ მეშინია - ჩუმად მითხრა ლაშიკომ ,თმა გადამიწია ყურზე და ყელში მაკოცა
-მმ - ტუჩზე ვიკბინე ინსტიქტურად მიმენაბა თვალები -რატო ?
-ფეხმძიმობაში ალბათ შემიწირავ - ეს რომ თქვა ყველაფერი გააქრო. ისევ ისე გავბრაზდი როგორც დილით, მერე რა რომ იღიმოდა და უბრალოდ იხუმრა ჩემს ნერვებზე დასაკრავად. სიტყვა ვერ ვუთხარი , უბრალოდ ავდექი და სახლში შევედი. კიბეები ავირბინე და საძინებელში შევვარდი, საწოლზე დავწექი ემბრიონის ფორმაში და ისევ ავტირდი. უკვე ვერ ვიტან ამ მდგომარეობას. საერთოდ წლებია არ მიტირია ასე უბრალოდ მითუმეტეს. მხოლოდ მაშინ ვტირი ხოლმე როცა რაიმე მტკივა. ახლა კი ვწევარ და არც კი ვიცი რატომ ვტირი. ვიგრძენი როგორ ჩამეხუტა ცხელი სხეული და ხელები მაგრად მომხვია.
-რატომ ტირი კესო ?
-იმიტომ რომ გამაბრაზე... მითხარი რომ ბავშვი არ გინდა და გეშინია - ზლუქუნით ვუთხარი და ვიგრძენი როგორ მომშორდა ლაშა
-რა თქვი? მოიცა რატომ ტირი? შენ .. შენ მაგიტომ კესარია ნუ გამაგიჟებ ტირი და თან მაგიტომ? იმის გამო რაც იცი რომ არაა სიმართლე? იმის თქვამასაც არ ვაპირებ როგორ მინდა შენგან შვილი
-ხო მაგრამ არ ვიცი მეტირებააა...ჩამეხუტე რა გთხოვ - ხელები მოხვია გულში ჩამიკრა.
-დამშვიდდი უბრალოდ დამშვიდდი და რამე მომიყევი
-არ მშველის ლაპარაკი ახლაა
-კესო მაშინებ უკვე - ჩემი სახე ხელებში მოიქცია და ფრთხილად მაკოცა შუბლზე, ლოყაზე ,ცხვირზე ,მეორე ლოყაზე . ცრემლები ამიმიშრო მწველმა ბაგეებმა და შემდეგ ტუჩებს გადააწყდნენ. ყოველ ჯერზე როცა მკოცნის მგონია რომ პირველია .რომ მანამდე მსგავსი რამ არ განმიცდია და მთლიანად ვდუნდები- დავბრუნდეთ თუ დავიძინოთ
-დავბრუნდეთ ოღონდ ანას უნდა დავურეკო .ხო მართლა ვიკა თბილისშია?
-არა ქმართან ერთად წავიდა სოფელში .რა დროა იცი? რა დროს დარეკვაა
-ვიცი ძალიან კარგად და სწორედ მაგიტომ ვრეკავ ერთმა გოგომ ერთი ბიჭის ამბავი რომ გაიგოს და მიხვდეს რაღაცას- ლაშიკო ვერაფერს მიხვდა თუმცა მე ხომ ვიცოდი რასაც ვაკეთებდი.ანიჩკას დავურეკე უბრალოდ ვუთხარი შემეშალა სხვაგან ვრეკავდითქო მოვიკითხე და გავუთიშე
-რას ნიშნავდა ახლა ეს
-იმას რომ შენი საყვარელი ბიძაშვილი ყოველ ღამით საცოდავად სავარძელში იძნებს და დარაჯობს შენი რძლის ძილს. ამ უკანასკნელმა კი ამის შესახებ არ იცის ვინაიდან თავად დავინახე დილაადრიან როგორ გადიოდა ოთო მისი საძინებლიდან .ახლა კი დაინახავდა და იქნებ მიხვდეს რა კარგი ქმარი ჰყავს და რატომ სძინავს მთელი ღამით
-მითქვამს ოდესმე რომ ვგიჟდები შენზე და ჩაემი პირადი საოცრება ხარ?
-გითქვამს მაგრამ კიდევ გეტყვი რომ ძალიან მომწონს შენი რომ ვარ- ყელზე ჩამოვეკიდე ვნებიანად ვაკოცე და მერე დავტოვე ასე გახევებული- არ მოდიხარ საყვარელო?
-ოჰ კესარია...
-მეც მიყვარხარ
ლამის გამთენებამდე ვისხედით და უამრავი ამბავი მოვყევით. ძალიან ვიხალისეთ და შემდეგ ავედით ოთახებში. კიდევ კარგი დილით აღარავინ გამარვიძა. მგონი პირველმა მე გავიღვიძე და საშინელი შიმშილის გამო სამზარეულოში ცასვლა განვიზრახე. ჩემს მძინარე მეუღლეს წითელ ტუჩებზე დავეკონე თუმცა ძალიან დაღლილი იყო და მაინც არ გაიღვიძა , ხალატი მოვიცვი და კიბეები ჩუმად ჩავირბინე . არ მინდოდა გოგონების გაღვიძება ,ფეხმძმე ქალის მიმარტ შემწყნარებელი ვარ თორემ კი გავარვიძებდი ყველას საოცარი ხერხით . შევიპარე სამზარეულოში და რას ვხედავ ანასტასია, ანაბელი და სოფიკოც მაგიდასთან სხედან და ყველა სხვადასხვა რამეს აგემოვნებს . იმდენად განსხვავებულს რომ ჩემს შემდეგ შემოპარული ლილე ღებინებამდე მივიდა ორი წამი რომ დააკვირდა იმათ და სააბაზანოში შევარდა. მეც უკან გავყევი , სოფო კი იცინოდა
-კარგად ხარ?- პირი მოვბანე და პირსახოცი მივაწოდე გაფითრებულ რძალს
-მგონი კი
-შენც გშიოდა?
-აუ ხო მაგრამ ისინი რას ჭამდნენ ფუუ
-კარგი კიდე არ აღებინო და რა მაინტერესებს ბოლოს როდის გქონდა თვიური?
-მოიცა ასე გაბრწყინებული თვალებით რატომ მიყურებ.. ვხვდები უკვე მაგ მზერას მოიცა არაა? ასე უცებ ჯერ .. არა რა სისულელეა -უცებ გავარდა და მობილური აიღო რიცხვი რომ ენახა - ვაიმეე - მოწყვეტით ჩაეშვა სავარძელში.ისეთი საყვარელი იყო ,თვალები აემღვრა და მუცელზე შემოიხვია ხელები- ვითომ?
-მე რა ვიცი ახლა კაი გამოცდილი ცხრა შვილის დედასავით რო მეკითხები.. ერთი ვიცი ზუსტად ახლა აკუსკუსდები ჩაიცმევ და წავალთ რაიონში ტესტს ვიყიდით .იმ ჩემს გიჟ ძმას ნურაფერს ეტყვი. თუ გკითხა უთხარი რო მე მომყვები და შეგეშვება .მიდი უცებ-წამოვაგდე და გავუშვი. მე კი კმაყოფილი გამომეტყველებით შევედი ისევ სამზარეულოში და ტოსტი ავაცალე სოფოს-არ გინდა მეტი ისედაც ბევრი ჭამე -მმ რა გემრიელია
-რა სჭირს შენს რძალკას?
-იმას ვფიქრობ მეც რასაც თქვენს და ახლა წავალთ
-აუ მართლა? მალე დაბრუნდით იცოდეთ ისე ჩვენც ხო არ წამოვიეთ?
-თქვენ რა გინდათ დარჩით აქ არ მინდა იეჭვონ
-კარგი დაგელოდებით - გაიცინა ანაბელმა და ჯემი გადაუსვა პურზე .ისე ჭაკმიჩა ლამის ნერწყვმა დამახრჩო
-აუ მეც მინდა -უცებ აგდავისვი და როორ შევჭამე არ ვიცი ,საოცრად მინდოდა . შემდეგ დავაკვირდი გოგონებს და წარბები შევკარი-რატო მიყურებთ ასე? მივდივარ მე -უცებ მოვშორდი იმათ თუმცა სოფო უკან გამომყვა
-მოიცადე გოგო ვერ გეწევი სად გარბიხარ
-ნუ იცინი ნუ ფიქრობ არაა ეგრე რა ეპიდემია კი არაა ყველანი ფეხმძიმედ რომ ვიყოთ ერთი თვეც არაა რაც გათხოვილი ვარ კურდღელს ვგავარ?
-მე არაფერი მითქვამს
-ხოდა ძალიან კარგი - უცებ შევედი საძნებელში წამსვე მოვწესრიგდი, უცებ გადავიცვი სარაფანი, ჟაკეტი მოვიცვი და მძინარე მეუღლეს ისევ ვაკოცე
-სად მიდიხარ?- ნახევრად მძინარემ ამომხედა
-მალე დავბრუნდები საქმე მაქვს დაიძინე - კიდევ ერთხელ ვაკოცე და წავედი. ლილე უკვე ქვემოთ მელოდა და ვერ ისვენებდა. მანქანაში სწრაფად ჩავსხედით და წავედი დანიშნულების ადგილისაკენ. ვიმე მართლა თუ მეყოლება ძმისშვილი რა მაგარი იქნება. დედაჩემი გაგიჟდება ამდენი ხანია წუწუნებს ერთი შვილიშვილი არ მყავს დამიბერდნენ შილებიო. ჩემს ძმაზე აღარაფერს ვამბობ მისი სახე რომ წარმომიდგენია უცებ მინდა ტესტი ჩაიტაროს.
-გამარჯობათ ფეხმიძმობის ტესტი გვინდა ბევრი -უცებ უთხრა ფარმაცევტს და ამოისუნთქა. გოგონამ რამდენიმე ტესტი მოიტანა, ყველა სხვადასხვანაირი იყო .ნუ მოკლედ სწრაფად შევიზინეთ და უკან დავბრუნდით.
ათი წუთია სააბაზანოს კართან ველით ყველანი და მგონი მალე მშობიარობა დაეწყება სოფოს ისე გაგიჟდა
-არა ამდენი ხანი რათ უნდა
-მოიცადეთ
-აი გამოვიდა . რა ხდება ლილეჩკა? -სიტყვა რომ ვერ მითხრა ხელშ ჩაბღუჯული ტესტი გამოვართვი და ისე კარგად იყო ორი ხაზი გამოკვეთილი ხტუნვა დავიწყე- ვაიმე რა მაგარიაააა ძმისშვილი მეყოლება ჩემი პატარა გოგო როგორ მიყვარხარ შენ ხომ არ იცი- ლილეს ფრთხილად ჩავეხუტე და ვაკოცე- ვსიო დღეიდან გატარებთ ხელის გულზე. ცოტა ხნის წინ ვნატრობდით ბავშვებს და უკვე ყველანი ფეხმძმედ ხართ. მე უნდა მოგხედოთ ყველას . ეპიდემიაა რა ეპიდემია რომელსაც ყველაზე მაგარი შედეგი აქვს. - ამოვისუნთქე და გაბადრულ ლილეს ისევ ვაკოცე . ღმერთო როგორ მიყვარს ეს ბავშვი . მაგარი მული ვარ რა .ნუ ისაა მაგარი რძალი და მაგიტომ თორე...
-დილამშვიდობის ლამაზებო საყვარლებო და ფუმფულებო- ცოტნე ჩამოვიდა თვალებდასიებული, ნაბახუსევზე , ყველას გაგვიღიმა და ცოლს მოეხვია-სად გამეპარე ამ დილით?
-შენ თუ გამოგეპარა მაგარი ყოფილა- ანდრო ჩამოვიდა უკან თორნიკე მოჰყვა არც ერთს ეცვა მაისური . რას დატანტალობენ ვითომ. ჩემი ბიჭი თუ დადის ჩაცმული ამათ რა უნდათ. აი ჩემი ბიჭიც ჩამოვიდა , გუშინ ბევრი დალია და მე სულ დამავიწყდა მისთვის გაზიანი სასმელის ატანა . ვაიმე როგორ დამავიწყდა ჩემი საბრალო - ჩავეხუტე და უცებ მოვშორდი
-ახლავე მივდივარ მოვამზადებ წვნიანს თქვენც გინდათ ლოთებო?
-აუ ძაან ცუდად არ ვარ მარა მეც შევჭამ
-რას ამზადებს?-ლილემ იკითხა და ბიჭებს გახედა
-წვნიანს ბევრი ბოსტნეულით და აზრზე არ ვარ კიდევ რას უშვება იმენნა წამალია ნაბახუსევზე- გიო მიუწვა გვერდით თავი მუხლებზე დაადო და თვალები დახუჭა- აუ კიდე მეძინება .მიეხმარეთ რა მალე გააკეთოს
-ისედაც ჩქარა ვაკეთებ გიორგი- გამოძვახე და განვარძე მზადება. სუნმა შემაწუხა თუმცა მაინც დავასრულე ,მათლაფებზე გადავანაწილე და ბიჭებიც შემოვიდნენ. რამდენჯერ გამიკეთებია მსგავსი წვნიანი ამათი ლოთობის შემდეგ. ლაშიკოს ჩავუჯექი და ჩემი ბუტერბროდი ავიღე .
-მმ რა მაგარია ტო . აუ ასწავლე ეს სოფიკოსაც რა -ცოტნე პირგამოტენილი ლაპარაკობდა ,სოფო კი კარადას იყო მიყრდნობილი და იცინოდა
-აუ მაჩვენეთ ერთი რა არის ასეთი -ლილე შემოვიდა და თეფშს რომ დახედა ლამის იქვე აღებინა . გიორგი იმ წამს წამოვარდა და უკან გაჰყვა. ისეთი შეშინებული იყო გიორგი სიცილი ვერ შევიკავე და სულ გაგიჟდა მეგონა მომკლავდა.
-ლაშა შენი ცოლი გაიყვანე თორე ვეჩხუბები კი არა მოვკლავ
-კესარია კარგი რა რა გაცინებს
-საყვარელია შეშინებული და რა გავაკეთო . ლილაჩკა კიდე ძალიან კარგადაა უკეთესად ქალი შეუძლებელია რომ იყოს მე როგორც გამოუცდელი მაგ საკითხშ ასე ვფიქრობ მაგრამ თუ კარგად ვიმუშავებთ „ეპიდემია“ მეც შემეყრება
-რა ეპიდემია
-რა და ამათ ყველას რაც სჭირთ - მუცელზე მოვეფერე სოფოს და გავიკრიჭე
-მოიცა ანუ.. ანუ შენ ის ისინი ხომ ..- ვაიმე ასეთი დაბნეული გახარებული, არაპროგნოზირებადი ჩემი ძმა არასდროს მინახავს მთელი 30 წლის მანძილზე არ ყყოფილა ასე დარმწუნებული ვარ . ნუ ჯერ ხო ძლივს გამოფხიზლდა,მერე ლილე ლამის გაჭყლიტა ისე ჩაეხუტა და იმდენი აკოცა დაგუდა ბავშვიც და დედაც. მერე ტიროდა და სულ გავგიჟდი . ვინ ტიროდა ჩემი ძმა? ჩემი სვანი ხისთავიანი ჯმუხი უემოციო ძმა? საოცრებაა აბა რა არის .
-მეც მინდა ეს ეპიდემია შემეყაროს თან სწრაფად - ლაშას ხელი ჩავკიდე და ისიც არ ვაცადე სიხარული გამოეხატა, ოთახში შევაგდე კარი ჩავკეტე და საწოლზე ხელის კვრით დავაგდე
-კესარია რას აკეთ..
-მორჩა ლაპარაკის უფლება გერთმევა ნუ შეგიძლია ის მითხრა რომ გაგიჟებ, რომ ჩემი მსგავსი არავინ არის ,რომ საოცრება ვარ , საუკეთესო, მხოლო შენი - სწრაფად გავიხაე და ლაშიკოსაც შემოვაძარცვე ტანზე სამოსი, რომელიც ჯერ იცინოა და გიჟი ხარო მეუბნებოდა მერე კი ისე დამაგდო საწოლზე კიდევ დავრწმუნდი რომ ჩემზე უფრო გიჟი ის არის. იმედია ხმა არ გადიოდა ჩვენი ოთახიდან .იმედია!

.....
დილით ნებივრობა გადაწყვიტა. საძინებლიდან მაინც იშვიათად გადიოდა , მობეზრდა თუ არა მაშინვე წამოდგა ,სააბაზანოში შევიდა მოწესრიგდა,საშინლად ცხელოდა ამიტომ მოკლე სარაფანი გადაიცვა და საწოლზე დაწვა ტელევიზორი ჩართო და ერთ-ერთ არხზე ფილმის ყურებდა დაიწყო . ისიც მობეზრდა და გამორთო. საწოლზე იწვა და აქეთ იქეთ ტრიალებდა . როცა კარზე დაუკაკუნა ოთომ
-შეიძლება?
-შემოდი -ოთო წამში გაჩნდა ოთახში,როგორც ყოველთვის თვალს არიდებდა და დასჯილი ბავშვივით ელაპარაკებოდა -რა ხდება?
-თხოვნა მაქვს მაგრამ თუ არ შეგიძლია არაა პრობლემა .. შევეცდები გადავდო უბრალოდ რაც ჩამოვიდნენ მას შემდეგ შენი გაცნობა უნდათ და...
-მოკლედ არ შეგიძლია?
-ჩემს მშობლებს ჩვენთან სტუმრობა უნდათ და..
-შემოწმება თუ როგორი რძალი ჰყავთ ?
-ხო ალბათ არ ვიცი. მეც არ მინდა იმათი მოსვლა უბრალოდ უკვე დამღალეს მაგრამ დაველაპარაკები მაპატიე შეწუხებისთვის
-ვაიმე დამღალე
-რა რატომ
-როგორ თუ რატომ ჯერ ეს ერთი არასდროს მელაპარაკები, თვალს მაშორებ , დასჯილი ბავშვივით ითხოვ ყველაფერზე პატიებას და არ დავიღლებოდი? არასდროს იქცევი ისე როგორც გინდა . რამდენ ხანსაც ერთად ვიცხოვრებთ სულ ასე თუ მელაპარაკე არაფერი გამოვა. მე კი არ მინდა ასე ცხოვრება
-და შენ შეგიძლია ჩვეულებრივი ურთიერთობა გქონდეს ჩემთან?
-გააჩნია ჩვეულებრივს რას ეძახი. ეგ შენთვის მამიკოს განებივრებული ბიჭისთვისაა წარმოუდგენელი მოძალადესთან მსხვერპლის ჩვეულებრივი ურთიერთობა .მე კი სხვა ურთიერტობა არასდროს მქონია არ გამომიცდია სასიამოვნო ურთიერთობები რომელიც თავად მსურდა . შენ გგონია მეზიზღები იმიტომ რომ საშინლად მომექეცი და მსგავსად მართლა არავის უტკენია სული გამინადგურე . მინდოდა მომეკალი მაშინ რომდ აგინახე მინდოდა საკუთარი ხელით დამეხრჩე მაგრამ ისე შემომხედე ვერაფერი გავაკეთე. ტითქმის ერთი თვეა გაკვირდები მინდა შეგიძულო მაგრამ არ გამომდის . არადა კეტილი ბუნების ადამიანი ნამდვილად არ ვარ
-ასე მშვიდად როგორ მელაპარაკები ვერ ვხვდები მე ხომ ..
-აი ხომ გეუბნები ... შენ არ იცი მე რა გამოვიარე ცხოვრებაში. იმდენი ტკივილი მაქვს გადატანილი დამიჯერე არცერთს სინანული არ შეეძლო შენ კი შეხედე შენს თავს მთელი ორი თვეა უკვე ადამიანს აღარ გავხარ, არც ჭამ, არც იცინი, არც ლაპარაკობ, არსად წასულხარ. წუხელ კესომ რომ დარეკა ჩემს ოთახში სკამზე გეძინა და მთელი თვეა უკვე ასეა . იმ კოშმარისგან მიცავ რომელიც შენ შექმენი და იმაზე ცუდად ხარ ვიდრე მე . საშინელებაა ასეთი რეაქცია რომ მაქვს მაგრამ ვგრძნობ უფრო დავმძიმდები . უკან ვერაფერს დავაბრუნებთ, ერთი ვიცი შენ არ გავხარ იმ მოძალადეებს ვინც შემხვედრია, არც იმ ლოთ ნარკომან, ნაძირალა ადამიანებს ვინც ჩემს სახლში მინახავს. არც იმ პედოფილს მამაჩემმა ვისაც მიმყიდა 15 წლის ასაკში და როგორ გადავურჩი აზრზე არ ვარ . შენ ხარ ერთი საკუთარ თავში დაკარგული ბიჭი.რომელსაც სინდისი ქენჯნის რადგან ისეთი რამ ცაიდინა რის გამოც ნებისმიერს მოკლავდა. რაც არცერთ მის წესსში არ ჯდება და აღარ იცი რა გააკეთო აჯანყებული სულის დასამშვიდებლად. -უკვე ამდენი ლაპარაკიც მღლის ზოგადად ამდენ ჭიკჭიკს ვერ ვიტან მოკლედ აღარ გააგრძელო ასე თორემ მოგკლავ . ასე ნუ მიყურებ თორემ ორი წლის ბავში მგონიხარ და საკუთარი თავი მგონია დამნაშავე შენს შეცდენაში .
-სად მიდიხარ - უკან გაჰყვა ,გაოცებული კიდევ შოკში მყოფი, წინ მიმავალ ანას და გააჩერა-დამელოდე
-ვაიმეე დღეს რა რიცხვია სასწაული მოხდა
-რა სასწაული
-ხელით შემეხე თან ხმას აუწიე და შემეწინააღმდეგე. უკვე სიცოცხლის უნარი გიბრუნდება და ჩმორობის სტადიიდან გამოდიხარ გილოცავ- ირონიულად გაუღიმა მხარზე ხელი დაარტყა და მისი თითები მოიშორა მაჯიდან- შეხება საჭირო არაა -სახე დამანჭა და მერე ისევ ურეაქციოდ შეხედა- სად მივდივარ და მარკეტში უნდა წავიდეთ უამრავ რამ უნდა იყიდო ვინაიდან შენი მშობლები მოდიან ცოლი ისე ხომ არ დახვდება ხელცარიელი . რაც უფრო უკეთ დავხვდებით მით უფრო იშვიათად მოვლენ და დავისვენებ მსახიობური ნიჭის გამოვლენისგან
-რა საჭიროა დაიღლები ტყუილად. რეტორანში წავალ და მოვიტან ყველაფერს
-ნუ მეკამათები რა. რომ გეუბნები ესეიგი მინდა და მორჩა !
-კარგი ხო მოვდივარ. დამხმარეს გამოვიძახებ მოგეხმარება შევარჩიე უკვე თან და მაინც ვაპირებდი ხვალ მოყვანას
-არ მინდა! ასე კომფორტულად ვერ ვიგრძნობ თავს
-დავიღალე სულ მზა საჭმელის ჭამით
-ხოდა დღეიდან მე გავაკეთებ. ნუ ასეთ ხასიათზე და აზრზე ტუ ვიქნები ხვალაც -ღვედი შეიკრა და გაოცებულ ოთოს მიაჩერდა- დიდხანს უნდა მიყურო? დაძარი მანქანა გვეჩქარება
-კარგად ხარ?
-არაჩვეულებრივად . ასე კარგად არასდროს ვყოფილვარ. თან ბევრს ვლაპარაკობ .ისე მართა რა დამემართა? მგონი მთელი თვე ჩუმად რომ ვიყავი და ერტი იდიოტი არც კი მელაპარაკებოდა მაგის გამოა
-ასეთი ხარ სულ?
-როგორი ასეტი მიმტევებელი, უცნაური გოგო ,რომელიც უცებ გახალისდა და სიცოცხლის სურვილი დაუბრუნდა?
-ხო დაახლოებით
-სიმართლე გითხრა ბევრი ვიფიქრე და მივხვდი დროა ცხოვრებით ტკბობა ვისწავლო და სევეცადო წარსულის დავიწყებას რომელშიც ერთ ნათელ წერტილსაც ვერ ვხედავ. ნუ შევეცდები შენც არ გაგაწამო ვინაიდან და რადგანაც ყველანაირ კომფორტს მთავაზობ, ჩემს სწავლას დააფინანსებ , ექიმი გავხდები , ოცნებას ავისრულებ შენი დამსახურებით . არ ვიცი რა მერჩივნა ვიღაც ლოთ ნაბიჭვარს ეძალადა ჩემზე და მერე თავი მომეკლა თუ ის რაც ახლა მაქვს .
-ხომ შეიძლებოდა ისე გათხოვილიყავი როგორც ნორმალური გოგო და ყოფილიყავი ბედნიერი
-შენ მაგის გჯერა? მე არა
-რატომ . შენ ძალიან ლამაზი ხარ, ჭკვიანი, სკოლაში არაჩვეულებრივად სწავლობდი ალბათ ბევრსაც მოსწონდი და დაუფიქრებლად შეგირთავდა ნებისმიერი
-სკოლაში კვირაში ერთხელ მივდიოდი, გამოცდებზე უმაღლეს ქულებს ვირებდი, მასწავლებლებს ვებრალებოდი ,იცოდნენ ჩემს შესახებ და უფასოდ მამეცადინებდნენ როცა ვერ გავიგებდი რამეს . ჩემი მშობლები მუშაობას და ათას სისაძაგლეს მაიძულებდნენ რომლის გახსენების სურვილი არ მაქვს და არცაა საჭირო იცოდე. ის ფული რაც ეროვნულებზე გასასვლელად მჭირდებოდა ხელფასიდან საკუთარი ხელფასიდან დავუმალე მამაჩემს და ისე წავედი არავის გაუგია. რომელ ბიჭზე მელაპარაკები საერთოდ . დახეული სამოსით , მოუწესრიგებელი გამოუძინებელი რომ მივდიოდი დავწერდი წერას მოვყვებოდი გაკვეთილს ,მთელი სემესტრის მასალას გამომკითხავდნენ და წამოვიდოდი . არც კი ვიცი ჩემს კლასელებზე რამე გარდა იმისა რომ სულ დამცინოდნენ მე კი ეგეთ ხალხს ასე ვთქვად ვერ ვამჩნევდი .
-ნუთუ არავინ იყო შენს ირგვლივ ვინც დაგეხმარებოდა და იქედან წამოგიყვანდა
-შენი აზრით?
-რატომ არ წახვედი , ვერ გაიქეცი? თუ მუსაობდი და საკუთარი შემოსავალი გქონდა ,თან შენ სუსტი დაუცველი ბავში არ ხარ
-ვცადე სამჯერ მაგრამ მიპოვეს და მცემეს
-შენი ძმა გცემდა?
-არა ის არა .არასდროს დაურტყია,საერთოდ არც მოდიოდა სახლში . არასდროს არაფერი დაუშავებია ჩემთვის , ახლა კი მიკვირს , იმიტომ გავგიჟდი იმ დღეს ვერ წარმოვიდგენდი ფულს თუ გამოგართმევდა და გამყიდდა.მამასგან , დედასგან ყველასგან მოველოდი ამას მისგან არა .როგორც სჩანს მასშიც შევცდი ,ნარკომანისგან არაფერია მოულოდნელი -თქვა და ცრემლი შეიშრო , სწრაფად გადავიდა მანქანიდან .
დადიოდა და უამრავ რამეს აწყობდა კალათში რომელსაც ოთო მიაგორებდა. თან ლაპარაკობდა და აკვირდებოდა ყველაფერს რამე რომ არ გამროჩენოდა
-ასე უცებ როგორ აგნებ ,დახელოვნებული ხარ
-კონსულტანტად ვმუშაობდი მარკეტში და თითქმის ერთნაირად აწყვია ყველგან პროდუქტი . გისმენ
-რას მისმენ
-მართლა ასეტი იდიოტი ხარ თუ თავს იშტერებ . ვიცი რომ შენ ყველაფერი იცი ჩემს შესახებ ნუ ძირითადად მაინც მე კი არაფერი ვიცი იმის გარდა რომ პატარა ბავშივტ აზროვნებ ნუ გარეგნულად არ გავხარ ბავშვს მაგრამ მაინც- აათვალიერა უცებ და ზმერა გაუსწორა- დაკჭული პერანგი რატომ გაცვია , ალერგია მაქ დაჭმუჭნულ სამოსზე
-არ ვიცი დაუთოება და სწორედ მაგიტომ ვეძებდი დამხმარე ქალს,რა მოგიყვე
-ყველაფერი მნიშვნელოვანი . არ მაინტერესებს დიდად მაგრამ უცნაური იქნება შენმა საყვარელმა მეუღლემ არაფერი რომა რ იცოდეს შენს შესახებ
-კარგი მოსწავლე ვიყავი ,უნივერსიტეტის ბოლო კურსს თუ არ ჩავთვლით. შემდეგ ავურიე , რთული პერიოდი მქონდათქო რომ გითხრა მიტყდება მაგრად , მოკლედ შევიცვალე ცუდ რაღაცეებს მივეძალე სულ ვჩხუბობდი, ნახევრად მთვრალი ვიყავი მთელი დღის მანძლზე და ჩემებს რეაქცია არ ჰქონიათ. არასდროს არიან საქართველოში მხოლოდ ჭორების გამო ჩამოდიან რომ მოაგვარონ გამიბრაზდნენ და წავიდნენ. სახელი უპირველეს ყოვლისა.
-მაგას ისედაც მივხვდი
-როგორ მიხვდი
-საუბარზე გეტყობა უცოდინარი ქუჩის ბიჭი რომ არ ხარ, მშობლები რომ არ გიჟდებიან შენზე ქცევაზე ჩანს, აქამდე მოისურვებდი მათ ნახვას დაურეკავდი მაინც . რაც შეეხება იმ ცუდ რაღაცეებს ანუ უფრო ზუსტად სასმელი, მოსაწევი, ნარკოტიკი და ქალები ეგ ყველა მამიკოს განებივრებულ ბიჭს ევასება გამონაკლისების გარეშე. მმ მგონი დავასრულეთ - კალათს შეხედა და გაიღიმა .შემდეგ კი ოთოს შეხედა და წარბები შეკრა- ასე ნუ მიყურებ ვიცი რომ ღიმილი მიხდება. ახლა ნუ დაკერავ „ როგორ მიხვდი“ სიფათს გევედრები .
სალაროსთან გადაინაცვლეს ,როცა ყველაფერი პარკებში ჩააწყვეს ოთომ დაიჭირა და მანქანისკენ წავიდა, ანა შოკოლადს მიირთმევდა და მიყვებოდა უკან . ცოტა ჩამორჩა ფეხსაცმელზე თასმა გაეხსნა , დაიხარა და იკრავდა როცა ზურგს უკან ვირაცამ „დაუსტვინა“ .საშინლად გაბრაზდა, როგორ ვერ იტანდა „საჯდომის და მაგარი ფეხების ხამ“ ბიჭებს. ისედაც ჰიპერაქტიული იყო იმ დღეს . სწრაფად გასწორდა წელში და შებრუნდა, მის წინ აყურებულ აყლაყს ქვემოდან ახედა
-რამე გნებავს ახალგაზრდავ?
-ძალიან ჩიტო ,განსაკუთრებით ახლა როცა ვხედავ შენს ბევრ პლიუსს - მკერდზე შეაჩერა მზერა და ტუჩები გაილოკა - თქვენი სახელი ლამაზმანო?
-ნადეჟდა თქვენი ალბათ იდიოტი ჩამოუყალიბებელი ღლაპი რომელსაც უბრალოდ ქალის დანახვაზეც უდ.. და აზრზე არაა რა ხილია ქალი
-ენაჭარტალა ყოფილხარ და ეს არ მომწონს გაგაჩუმებ დიდი სიამოვნებით-მაჯაში წვდა და თავისკენ მიიზიდა
-ეგ რომ შეგეძლოს რა გიჭირს- ღრმად ამოისუნტქა და ხელზე დახედა- სასწრაფოდ მომშორდი თორემ მწარედ დაგამახსოვრებ თავს
-მაინც როგორ?
-აი ასეე- ფეხი ძალზედ უხერხულ ადგილას მოუხვდა და ბჭიც ჩაიკეცა. - ღმერთო ხომ არ გეტკინაა რა სამწუხაროაა მეჩქარება თორემ დავუძახებდი ვინმეს - უცებ შებრუნდა და მშვიდად განაგრძო შოკოლადის ჭამა ოთო კი შუა გზაში იყო გაშეშებული და წამწამებს ახამხამებდა- კარგი ბიჭი ხარ რომ არ მოხვედი . კარგად დაიმახსოვრე ვერ ვიტან როცა ჩხუბობენ ბიჭები , ჩემი ძმა მსგავსი სისულელის გამო სამჯერ დაჭრეს და საშინელებაა როცა ელოდები ექიმის პასუხს. გთხოვ ჩუმად ნუ ხარ ვერ ვიტან ამას - მოგვიანებტ თქვა როცა მანქანიდან გადავიდა ოთო და პროდუქტის შეტანა დაიწყო
-რატომ არ მომიშორე თავიდან ... შეგეძლო ხომ შეგეძლო ჩემი მოშორება ,რამე დაგერტყა გაგეთიშე მოგეკალი და მოგეშორებინე თავიდან .შენ ხომ შეგეძლო
-ყოველთვის ყველას ვერ მოერევი და საერთოდ არ გახსოვს იმ ამით როგორ იყავი? შენი აზრით შენი მოშორება შემეძლო? შანსი არ მქონდა
-არ მახსოვს , მხოლოდ ნაწყვეტები , ხმა და ისიც ძალიან ბუნდოვნად არც კი ვიცი რა მოხდა ნორმალურად . გაორებულად ვხედავ ახლაც იმ კადრებს . გონს რომ მოვედი სისხლში ვიყავი დასვრილი არ ვიცოდი რა გავაკეთე. ყველაფერი მეგონა იმის გარდა რაც იყო სანამ ჩემმა უბნელმა არ თქვა რომ იმ ადგილას გოგო იპოვეს ნაცემი და საავადმყოფოში გადაიყვანეს. გავიგე რომ შენ იყავი, ორი დღე შენს სადარბაზოსთან ვიყავი ,მაინც არაფერი მახსოვდა და ვიმედოვნებდი რომ შენ არ იყავი რომ უბრალოდ ვიცხუბე ან ვინმე დავჭერი ,მაგრამ შენმა რეაქციამ ყველაფერი გამახსენა. ის მახსოვს ახლაც რაც მაშინ
-ანუ არ გახსოვს? არც კი გახსოვს? კარგია გილოცავ . აბა რა გაწუხებს არ გცოდნია რა ცხოველი ხარ - ძალიან ეცადა თავის გაკონტროლებას მაგრამ აღარ შეეძლო. ოთახიდან გავიდა და სააბაზანში შეიკეტა. წყალიშ ეისხა სახეზე თუმცა არაფერი შეიცვალა. თვალები როგორც კი დახუჭა კადრები ამოუტივტივდა. დაიყვირა და ყველაფერი იატაკზე დაყარა. შემდეგ დამშვიდდა და გავიდა. საძინებელში შეუვარდა ოთოს და საყელოში წვდა
-მართლა არ გახსოვს? არაფერი არ გახსოვს? რატომ რატომ არ გახსოვს .როგორ შეიძლება მე მახსოვდეს და შენ არ იცოდე რა გამიკეთე რატომ მიპასუხე რატომ . რატომ მე და არა სხვა რატოოოოომ . რა გააკეთე ასეთი ასე რომ გაითიშე . ვერაფერს ვახერხებდი გირტყამდი , სულ დაგკაზრე, ყველგან დაგარტყი სადაც კი შევძელი, საერთოდ არ რეაგირებდი , გინდოდი და მხოლოდ ეგ გადარდებდა . რომ გიკბინე ხელზე დაიღრიალე და გამარტყი , მაინც დაგარტყი , ვყვიროდი , ვკიოდი ყველანაირი ძალა მოვიკრიბე რაც კი გამაჩნდა მაგრამ არც კი მიყურებდი, თვალები საოცრად გიელავდა თითქოს ურჩხული მიმზერდა , იცინოდი ჩემს კივილზე იცინოდი და მკოცნიდი .საშინლად მიჭერდი თითებს,ისე მიჭერდი რომ მეგონა ძვლები დამემსხვრეოდა . ახევრად შიშველი ვეგდე ,დაკაწრული,დაკბენილი დაჯიჯგნილი და მაინც არ მეშვებოდი . შენ კი მეუნები რატომ არ მომკალიო ეს მზერა ახლა რომ განადგურებულ ადამიანს გამოხატავს მე მანადგურებდა მაშინ . - შეწყვიტა საუბარი, ზურგი აქცია და წავიდა. სამზარეულოში შევიდა ისე თითქოს ამ სიტყვებით დაასრულა ყველაფერი , ესმოდა მსხვრევის ყვირლის ხმა და ყურადღებას არ აქცევდა. დაახლოებით ორი საათი სხვადასხვა კერძს ამზადებდა ერთდროულად. გრძნობდა რომ იქ იყო და უყურებდა, ამ შეგრძნებას ვერასდროს დაივიწყებს .
-დამეხმარე კიდევ ბევრი რამ მინდა გავაკეთო .რომელ საათზე მოვლენ
-დავურეკე და არ მოვლენ
-ახლა ისევ დაურეკე და ის მიზეზი უარყავი რაც გქონდა ,სთხოვე 8 ან 9 საათზე მოვიდნენ .კიდევ ვინ გყავს მშობლების გარდა
-და მყავს და სიძე
-ისინიც მინდა გავიცნო ,გიყვარს ძალიან ხომ?
-ერთდაერთი ნათელი წერტილია ჩემს ცხოვრებაში. ფეხმძიმედაა ,მისი ქმარი ჩემი მეგობარია ,ჩემი წყალობით გაიცნეს ერთმანეთი
-მაგარია, ვგიჟდები ფეხმძიმეებზე .ესენი დაჭერი ,შეეცადე ათივე თითი საღი გქონდეს , სალათი საჩვენებელი თითით ნამდვილად არ მჭირდება თორემ მე თვითონ დაგაჭრიდი დიდი სიამოვნებით -დანა დაუდო და ქვემოდან ახედა. - თვალებდაწითლებული რატომ ხარ? შენ დაჟე ტირი კიდეც ? ეს ცრემლის კვალია? საინტერესოა- თითი ლოყაზე ჩამოაყოლა და წვერზე გადავიდა -იცი მე ვეღარ ვტირი .დღეს მინდოდა მაგრამ ვერ შევძელი ,გილოცავ ასე მაინც შეგიძლია ემოციის გამოხატვა
-ანა გთხოვ
-რამდენიმე საათის წინ გიკვირდა ასეთი მიმტევებელი როგორ ვიყავი და ახლა რა არ მოგწონს
-ეს უარესად იმოქმედებს შენზე
-ნუ ნერვიულობ . გადამივლის ამ ბოლო დროს ემოციური ცვალებადობა დამჩემდა . ასე ნუ ჭრი .მოკლედ რა არაფერი გეხერხება .მაჩვენე - მასთან მივიდა და დანა გამოართვა - ხელი მომკიდე და დააკვირდი .ოთო ფრთხილად შეეხო- ხელები სულ გაყინული გაქ კარგად ხარ?
-კი უბრალოდ ასე ვერ დავჭრი შენ პროფესიონალურ დონეზე ხარ საიდან
-რესტორანში ვმუშაობდი და ვაკვირდებოდი შეფმზარეულებს . მარტივად შემიძლია ათვსიება ,მოკლედ ეცადე დაჭრა რა თორე ვეღარ ვასწრებ .
-კარგი ვეცდები . რამდენ რამეს აკეთებ ერთად
-უამრავს და მაინც არ გითქვამს არაფერი დედაშენმა რომ მკითხოს რამე რა ვუპასუხო
-ვარ 24 წლის ,25 ვხდები 12 დეკემბერს .ვერ ვიტან გდაპრანჭულ ხალხს, ამპარტავანს საკუთარ თავზე დიდი წარმოდგენა რომ აქვთ. დედაჩემს რომ გაიცნობ მიხვდები რასაც ვგულისხმობ უფრო ზუსტად. მიყვარს მანქანები , სპორტის ძალიან ბევრი სახეობა მიყვარს, თითქმის ყველაზე დავდიოდი ცოტა ხნით მაინც ,მაგრამ კალათბურთი ჩემი ფავორიტია . ალერგია მაქვს თხილზე და ნუშზე . სხვა არაფერი მაქვს სათქმელი ხო არ ვმუშაობ იმიტომ რომ არ შემიძლია მამაჩემთან ერთად ყოფნა და მისი ბრძანებების შესრულება არასდროს მინდოდა ბიზნესსზე სწავლა
-სად გავიცანით ერთმანეთი
-რამეს მოვიფიქრებ
-ეჭვი არ მეპარება უბრალოდ ხომ უნდა დაემთხვს ნათქვამი.ყველაზე კარგი და დამაჯერებელი ვარიანტი კლუბში გაცნობაა .მარტივი და მორჩა ,იტყვი რომ მოგეწონე დამელაპარაკე და შემაბი. თუ როგორცაა ,შენ უკეთ იცი . მერე ვხვდებოდით ,ცოლობა მთხოვე მოულოდნელად დაგთანხმდი და იმ დღესვე მოვაწერეთ ხელი . ტყუილიც ცოტა გამოვა და დამაჯერებელიც იქნება
საშინელი დაღლილობა იგრძნო, კუნთები დაეჭიმა, ამაზე ბევრს მუშაობდა ხოლმე და არაფერი აწუხებდა ახლა კი სულ სისუსტეს გრძნობდა. როგორც კი დაასრულა მისალაგებლად დაუტოვა ოთოს და საძინებელში ავიდა. საწოლზე ემბრიონის ფორმაში დაწვა და ჩაეძინა. ერთ საათში გაეღვიძა, მოწესრიგდა, თმა ლამაზად დაივარცხნა, მაკიაჟი არ გაუკეთებია, სადა მუხლზე კაბა და მზად იყო. ქვემოთ ჩასულს უკვე მოსულები დახვდნენ. სახლში შედიოდნენ. იმ წამიდან დაიწყო დედამთილმა პრეტენზიების გამოთქმა ,მამამთილიც უკმაყოფილო იყო მხოლოდ ვიკა და მისი მეუღლე იყვნენ მშვიდად . ანა ყურადრებას არ აქცევდა მათ ქცევას, ზოგადად აღარ ადარდებდა მსგავსი სისულელეები. ბოლოს ვეღარ მოითმინა როცა ქალბატონმა ოთო გამოლანძღა და ძალიან მშვიდად უპასუხა
-რაც უფრო მალე შეწყვეტთ საუბარს ,მით უფრო შეინარჩუნებთ ფსკერზე ადგილს თორემ ჩემს თვალში უკვე მანდ ხართ და ცოტაღა გაკლიათ უფრო ქვემოთ ჩასასვლელად . ქალი რომელიც საკუთარ შვილს მხოლოდ იმიტომ ეჩხუბება რომ თავად ვერ დააყენა სწორ გზაზე, არასდროს გაუწევია მისთვის დედობა და მხოლოდ ჩხუბი იცის ჩემი აზრით საერთოდ არ იმსახურებდა დედობას , რას ვიზამთ ცდება ხოლმე ღმერთიც . ბრმა ადამიანებს აცენს რომლებიც ვერ აღიქვამენ რეალობას და არა მარტო საკუთარ შვილებს უამრავ ადამიანს ღუპავენ თავინთი სისულელის გამო. რაც შემეხება მე ,უბედნიერესი ვარ თქვენნაირი რომ არ ვარ. მე ცხოვრება ვისწავლე 17 წლის ასაკში თქვენ კი არ იცით 45 წლის ასაკში . - გაუღიმა,თავიდაუკრა და წავიდა.
-ღმერთო ჩემო . როგორიც ხარ ისეთი შეგირთავს ზუსტად. ვსიო ხვალვე მივდივართ . კარგად ბრძანდებოდეთ ბავშვებო
ვიკა უყურებდა მიმავალ მშობლებს ,მერე ძმას შეხედა და იმდენი იცინა ლამის შეწუხდა
-კარგი რა პატარავ ხომ ხედავ ცუდად ხარ უკვე რა გაცინებს კარგი რა
-ვაიმე რას ნიშნავს რა მაცინებს ეს გოგო ისეთი მაგარი ვიღაცაა . სად იპოვე ძმაო სად . ნუ მოკლედ როგორც არის ჩვენ მივდივართ მიდი დაელაპარაკე . მიყვარხარ ოთოო- აკოცა და წავიდა.
-წავიდნენ? -მოგვიანებით ჩავიდა , პენუარი და ხალათი ეცვა. წვენი დაისხა და დალია -ვიკასთვის ბოდიშ უნდა მომეხადა თუმცა მოგვიანებით იყოს
-რატომ თქვი ეს
-ახლა არ მითხრა დედიკო რატომ გამილანძრეო თორემ გავგიჟდები
-ეგ არა .რატომ იცრუე
-მეტი დამაჯერებლობისთვის. რომელიც ცოლი მოითმენს ქმრის ასე დამცირებას ესეც რომ არა მას ყველაზე ნაკლებად აქვს ამის უფლება და საერთოდ არც არავის აქვს უფლება შენზე ცუდად ისაუბროს. ყველას სხვადასხვა ცოდვა გვაქვს მაგრამ მანც ცოდვილები ვართ. - საუბრობდა მაგრამ თანდათან უჭირდა, დივანზე ჩამოჯდა და თვალები დახუჭა - წყალი მომიტანე გთხოვ
-ახლავე - სწრაფად წავიდა და თავად დაალევინა-რა გჭირს
-არაფერი უბრალოდ გადავიღალე . წავალ დავიძინებ . საშინელი სიცხეა კონდიციონერი აღარ მუშაობს?
-ჩართულია ვერ ვხვდები რატომ გცხელა
-აუწიე გთხოვ ძალიან მცხელა - კიბეებისკენ დაიძრა, თავბრუსხვევას გრძნობდა თუმცა გზას აგრძელებდა , ბოლოს ყელიც გაუშრა, მოაჯირს დაეყრდნო და ჩამწყდარი ხმით დაიძახა- ოთო დამეხმარე -ყველაფერი წყვდიადმა მოიცვა , ძალა გამოეცალა და ოთოს მკლავებში ჩაესვენა.

შუაღამით მობილურის ხმამ გამაღვიძა და თვალდახუჭულმა ვუპასუხე
-გისმენთ
-კესო ... კესო გევედრები დაბრუნდით ცუდადაა საავადმყოფოშ ვართ შეიძლება გავგიჟდე ვერავის ვურეკავ გთხოვ
-ოთო? რა ხდება ანას რა სჭირს
-არ ვიცი გონება დაკარგა , საავადმყოფოში წამოვიყვანე მას .. მას სისხლდენა ჰქონდა
-წამოვალთ ახლავე წამოვალ ძალიან მალე მანდ ვიქნებით დამშვიდდი და ცუდზე ნუ იფიქრებ ,გამაგრდი გესმის? გამაგრდი .-სწრაფად წამოვდექი დაჩაცმა დავიწყე, რამდენიმე ნივთი ჩავაგდე ჩანტაში რომელიც აუცილებლად დამჭირდებოდა და ლაშაც წამოვაგდე
-რა ხდება
-თბილისშ მივდივართ, ანაა ცუდად
-რატომ
-არ ვიცი გონება დაკარგაო . სწრაფად ჩაიცვი მე ქვემოთ ვიქნები წერილს დავუტოვებ ამათ რომ არ ინერვიულონ
-კარგი ორ წუთში ჩამოვალ
ათ წუთში გზაშ ვიყავით, ისეტი სისწრაფით მივდიოდი სამი საათიც არ დაგვჭირდა. ლაშა კი შემიწუხდა ლამის მანქანაში მაგრამ არ ვღელავდი მაგაზე. საავადმყოფოში შევედით და კედელთან ჩაკეცილი ოთო რომ დავინახე მე თვითონ ჩავიკეცე ლაშას მკლავებში. თუმცა ამის დრო არ იყო, აშკარად კიდევ ერთი სირთულე დაატყდათ თავს