დემეტრე წამში დადუმდა,უბრალოდ ღიმილით უყურებდა ელენეს და არ იძვროდა..სიხარულმა და გახარება ერთ ადგილზე გააგეშა..რომ კითხოთ რას გრძნობს ახლა.ნამდვილად ვერ გიპასუხებთ..გაბრუებულია..უბრალოდ ბედნიერია ..აი ამ წამს უხარია სიცოცხლე. აი ამ წამს გადაავიწყდა მხოლოდ თამთას სიკვდილი და თითქოს აუტანელი ტკივილიც კი დაუამდა წამით.გოგონას ხელი ძლიერად მოკიდა შემდეგ ტუჩებთან მიიტანა და დიდი სიყვარულით აკოცა.
-ელენე არ ვიცი რა გითხრა....-თავი გაიქნია და გოგონასთან ცოტა ახლოს მიიწია
-არც მე..-ელენემაც უპასუხა და თავი დახარა..სრცხვენოდა დემეტრესი ერიდებოდა მისი..მაგრამ ბედნიერება ყველაფერს ფარავდა.დემეტრე მას მეტად მიუახლოვდა ხელები ძლერად მოხვია და გულში ძალიან ძლიერად ჩაიკრა თითქოს უნდოდა ამ ჩახუტებით დაემტკიცებინა უსაზღვრო სიყვარული.
_პირველად ვარ ასე..-ამოილაპარაკა ბიჭმა
_როგორ?_ძველი ელენე დაბრუნდა თავი აიღო ბიჭის მკერდიდან და ღიმილით შეხედა
_პატარა ხარ რომ აგიხსნა მაინც ვერ გაიგებ_დემეტრესაც გაეცინა და ცხვირზე ხელი წაკრა
_ამიხსენი_ტუჩები გამობურცა ელენემ და თავი სიცილით გაიქნია,წამიტ დემეტრეს მზერა ელენეს ტუჩებზე მიეყინა მაგრამ მალევე ახედა გოგონას ღიმილით სახეზე და სიცილნარევი ხმით უთხრა.
_პირველად დავიბენი და არ ვიცი რა ვუთხრა ასეთ მომენტში გოგოს არადა ასეთი მომენტი ძალიან ბევრი მქონია_გაიცინა..ელენეს სახე მოექუფრა და გაბუტულმა ამოილაპარაკა
_ბევრისთვის გითქვამს მიყვარხარ?
_ხომ ვთქვი პატარა ხარ ვერ მიხვდები მეთქი-გაიცინა დემეტრემ და კიდევ მიიხუტა გოგონა ელენე უხეშად მოშორდა_ჩემი ჯიუტი....
_შემეშვი_ლოყიდან მისი ხელიც ხეშად მოიშორა
-პირველი ხარ ვისაც სიტყვა მიყვარხარ ვუთხარი_გიმილით შეხედა,ელენემ თვალები მოჭუტა_მართლა,პირველი და უკანასკნელი ჩემო ელე..ჩემთვის კი სხვა ბევ გოგოს უთქვამს მიყვარხარ..მაგრამ მე მხოლოდ შენი ნატქვამი გავიგე..ძალიან მიყვარხარ-დაასრულა და ელენეს გაძალიანების მიუხედავად გულზე კვლავ ძლიერად მიიკრა.
-მაკოცებ?_მოულოდნელაად ახედა ელენემ თვალებში დემეტრეს,შემდეგ კი თავი დახარა და ლოყები აუწიტლდა,დემეტრეს ჩაეცინა.
_აბა რას ვიზავ ჩემო გოგო-სიყვარულით ამოილაპარაკა,ნელა დაიხარა მისკენ და ჯერ ერთ ლოყაზე აკოცა დიდი სიყვარულით სემდეგ მეორეზე ბოლოს კი შუბლზე მიაწება ტუჩები და ამოილაპატარა
_მიყვარხარ._ელენემ ერთი ჩაიცინა დემეტრეს უმანკო თვალებით ახედა გაუღიმა და ტუჩებზე ფრთხილად შეეხო.ბოლოს მანაც მის ტუჩებთან ამოილაპარაკა
_მიყვარხარ-და ღიმილიტ მოშორდა ძალიან გაწითლდა წითელ ვშლს დაემსგავსა
_ჩემი გაწითლებული და გიჟი გოგო_ბუნდოვნამ მისწვდა დემეტრეს ნათქვამი გაბრუებულს._ნიკას უნდა დაველაპარაკო ელენე მანამდე კი-ელენემ გაკვირვებით ახედა ანერვიულდა
-რა?
_მანამდე კი მინდა გკიტხო?იქნები ჩემი შეყვარებული ჩემო გოგო..
_ვიქნები_ამოილაპარაკა გოგონამ და ბიჭს მიეკრო..ელენე არ იყო კომპლქსსიანი.თავისუფალი ადამიანი იყო და სწორედ ეს იყო მისი ერთ ერთი ძირიტადი თვისებს.
_ნიკას უნდა დაველაპარაკო.
_როდის?
_დღეს ან ხვალ როცა სატანადო მომენტი მომეცემა..ახლა კი ამოდი დაწექი და დაისველე -ფრთხილად გადააწვინა საწოლზე საბანი გადააფარა შუბლზე აკოცა და კარისკენ წავიდა
_რამე ხომ არ გინდა ჩემო გოგო?-კიდევ ერტხელ გამოხედა
_ნწ არა_ტავი გაიქნია ელენემ და ტვალები ბედნიერესისგან დახუჭს..დემეტრეს მისი შემხედვარე გაერიმა და ოტახი დატოვა.
***********************
_აბა ნინო გვითხარი ასე რა შეგცვალა?_იოანე
_ცხოვრებამ...
_მორჩი ამ ორაზროვან სიტყვებს და გასაგებად გვიტხარი!_მობეზრებიტ და უხეშად თქვა ნიკამ
_ცხოვრებამ!_იგივე პასუხი გაიმეორე ნინომ და ჩუმად მჯდარ ერეკლეზე შეაჩერა მზერა
_მშობლები როგორ გყავს?_ახლა ერეკლემ შეხედა
_კარგად გმადლო...თქვენები როგორ არიან?
_ძველებურად!_ნიკა
_რა სჭირს ამას?-იოანეს გახედა ნინომ
_სახელი მაქვს_უხეშად მოილაპარაკა კვლავ ნიკამ და გოგონას გამჭოლი მზერა მიაბყრო
_კარგი!რა გჭირს ნიკა?თუ ჩემი დანახვა ასე არ გესიამოვნა ახლავე წავალ-ნინოც გაბრაზდა და ფეხზე წამოდგა ცანთას ხელი მოკიდა
_ნუ სულელობ დაჯექი_ხელიტ ანიშნა იგივე ტონიტ ნიკამ
_ჰო დაჯექი ნინო ახლა შენი წასვლა ძალიან გვეწყინება უბრალოდ ვერაა ხასიათზე ნიკა ცოტა._იოანე
_შენ საქმროზე მოგვიყევი!-ნიკა
_რარაც ძალიან დაინტერესდი !_ნინო
_მაინტერესებს ჩემი კლასელი ვის უკავშირებს ბედს ამაში ცუდი რა არის?_უდარდელად აიეცა მხრები ნიკამ
_ნიკა დამშვიდდი_წყნარი ტონიტ უთხრა ერეკლემ
_არა!მოგვიყევი შენს ლუკაზე
_მოსაყოლი არაფერია..
_მშობლები ყავს?-ნიკა
_კი
_სახელები
_რაში გაინტერესებს?რა საჭიროა ეს გიტხრა?
-თქვი!
-ისევ ისეთი უხეში ხარ!სიმარტლე ყოფილა რომ ადამიანები არასოდეს იცვლებიან..
_ვერ დაგეთანხმები..შენ ძალიან შეიცვალე ძველი ნინოსაგან აღარფერი დარჩა_ნიკა..ერეკლე და იოანე ერტი სიტყვის ჩაკვეხებასაც ვერ ახერხებდნენ_ახლა კი მიპასუხე
_ლევან ასათიანი და თინათინ წვერავა.დაკმაყოფილდი?მერე რა?
_ძმა ან და ყავს?
_შენ სულ გადაირიე ხომ?_თვალები მოჭუტა ნინომ
_მიპასუხე!
_ყავს
_და თუ ძმა
_გიჟია ეს-ხელი აიქნია ნინომ და ერეკლეს და იოანეს თვალი მოავლო
_მიპასუხე
_და..არ შეწუხდე სახელსაც გეტყვი ანამარია ასათიანი..არ შეწუხდე..17 წლისაა ..12 კლასშია წელს აბარებს ..ფსიქოლოგობა უნდა შეყვარებული არ ყავს..მოკლე გარეგნული აღწერაც გინდა?
-დამცინავატ შეხედა
_არა..არ არის საჭირო..მაგრამ გისმენ ლუკას აღწერას მოვისმენ..
-ლიკა ასათიანი 24 წლის...პროგრამისტია.ქერა თმა აქვს და ცისფერი თვალები უყვარს ვარდიში და ცურვა..
_კარგი კარგი აღარ მაინტერესებს..მშვენივრად ვიცნობ მე მაგ შენს ლუკა ასათიანს..
_იცნობ?
_ვიცნობ!
_სადიდან?
_საერთოდ უიღბლოებს არ ვიმახსოვრებ მაგრამ ეგ დამამახსოვრდა..ერთი უიღბლოა რა
_ასე რატომ ლაპარაკობ ნიკა..._გული მოეწურა ნინოს
_ნიკა მორჩი ზედმეტი მოგდის_ხმა გაუმკაცრდა ერეკლეს
_რა?_პირი დააღო გაკვირვებისგან
_მანამდე შენი ნომერი დაგვიტოვე..
_შენ მართლა სულ გაგიჟებულხარ ნიკა..ნამდვილი ავადმყოფი გიჟი ხარ
_მოდი ამას წავუყრუებ ახლა კარგი..მაგრამ მეორედ ასე არარ მიწოდო..
_რა ხდება?რა ამბავში ხარტ?_თვალებგაფართოვეული შემოვიდა ოტახში დემეტრე
_სულ გაგიჟებულა ეს უბედური!_ნერვიულად ამოილაპარაკა ნინომ ძალიან განერვიულდა ეტყობოდა,ჩანთას ხელი დაავლო და კარისკენ წავიდა _ძალიან გამიხარდა თქვენი ნახვა..იმედი მაქვს კიდევ შევხვდებით_ნიკას გარდა სამეულს თვალი მოავლო შეეცედა გაერიმა თუმცა განერვიულებულს ეს ნამდვილად არ გამოუვიდა და მისი ღიმილი დაჯღანვას უფრო გავდა
_ნომ.._სიტყვა დაიწყო ნიკამ მაგრამ გამწარებულმა ნინომ ისეთი მიიხურა კარი ზურგს უკან ნიკას ხმა ნამდვილად არ გაუგია...
_სუ გაგიჟდი ბიწო?_იოანე
_რა გეტაკა ნიკა?_დემტრე
_უნდა გავყვე..გვიანაა უკვე_ტუტის კურტკას ხელი მოკიდა და ისე გავიდა ბიჭებისთვის ყურადღებაც არ მიუქცევია.
_რა მოხდა ასეთი?
-როგორც მივხვდი ნიკა იცნობს იმ ვირაც ლუკას და არც ისე ძალიან მოსწონს..-ერეკლე
_მეც მივდივარ_წამოიძახა ჩაფიქრებულმა იოანემ
_სად?
_ბარში
_ბარში წასვლის დროა?-ბრაზიტ გახედა ერეკლემ
_დროა..მივდივარ..ხვალ დილით მოვალ _ხელი გაიქნია და იოენემაც მოიხურა კარგი