დილა გათენდა,ვისაუზმეთ და ზღვაზე გავედით,იქიდან დაბრუნებულები სასეირნოთ წავედით ველოსიპედებით,გზაში დათა შეგვხვდა მე უკვე მიჩვეული ვიყავი იმას,რომ ის თომას ასლი იყო..
-გამარჯობა კაწი
-გამარჯობა დათა,გაიცანი ჩემი ძმა ანდრია და ელენე
-სასიამოვნოა
-ჩვენთვისაც
დათა წავიდა,გზაში ანდრია წამომეწია
-ეს როდის გაიცანი
-გუშინ
-მერე?
-არაფერი
-სანდროს ელაპარაკე დღეს?
-არა რატო მეკითხები ?
-ისე
ეჭვი გამიჩინა ანდრიას ასეთმა ლაპარაკმა,ველოსიპედი გავაჩერე და სანდროს დავურეკე
-სადხარ?
-მე ეხა? იცი? არინერვიულო ოღონდ რა
-რამოხდა?
-ავარია მოგვივიდ,ბათუმში ვართ ეხა,მძღოლი ცუდადაა,მწვრთნელიც ველოდებით სასწრაფოს
-რააა? შენ რა გჭირს? ხო კარგად ხარ? რამე დაიზიანე? სანდრო მითხარი
-არაფერი კაწი პატარა ნაკაწრი მაქ შუბლზე
-არმაინტერესბეს ეს პატარა ნაკაწრია თუ დიდი ჭრილობა მოვდივარ ბათუმში ზუსტად მითხარი სადხარ
-არა კაწი,კარგად ვარ
-სანდრო ნუ მეკამათები იმაზე,რაზეც იცი რომ ვერ დამათანხმებ,და ვერ გადამათქმევინებ!
ტელეფონი გავთიშე,და ანდრიასკენ წავბედი დიდი სისწრაფით,დათა რომ არა გადმოვვარდებოდი
-რაგჭირს კაწი?
-არაფერი დათა
ძალიან ცივად ვუპასუხე და გავიქეცი ანდრიასკენ,მუხლი გაკაწრული მქონდა,ვერ ვგრძნობდი სისხლი რომ მომდიოდა
-ანდრია
-რამოხდა
-სანდროს ავტობუსს ავარია მოუვიდა ბათუმში.ძალიან გთხოვ წავიდეთ,გეხვეწები,არვიცი რაჭირს ფაქტია რაღაცას მიმალავს,ანდრია მეშინია,გთხოვ არმინდა დავკარგო ანდრია ვერ გადავიტან
-დამშვიდდი კაწი,წავალთ აბა რას ვიზამთ
-კიმაგრამ ანდრია დღეს ჩვენ (ელენე)
ანდრიამ აღარ დაამთავრებინა
-ელენე შეგიძლია ორიწუთი მაინც იფიქრო ლოგიკურად?
-ანდრია მომისმინე მე უკვე დავიღალე,ყოველთვის იმით რომ რამე თუ ხდება კაწისთან გარბიხარ
სანამ ანდრია რამეს ეტყოდა მე ჩავერიე
-მართალიხარ ელენე,ბოდიში სულ ასე ხდება რომ როცა შენთან უნდა იყოს ჩემმიმართ უფრო ყურადღებიანია ალბათ იმიტომრომ ჩემი ძმაა,ალბათ ამიტომ,მაპატიეთ,ანდრია მანქანის გასაღები მომეცი
-არავითარ შემთხვევაში,მე წაგიყვან
-არაააააააა! დარჩები და ეხლა არ შემეკამათები,ეს ჩემი გადაწყვცეტილებაა და შენ პატივი უნდა სცე! არ მოდიხარ ჩემთან ერთად და რჩები ელენესთან ხომ გასაგებია!
-მართვის მოწმობა?
-მაქვს უკვე 17ის ვარ ავიღე ნუ გავიწყდება რომ მაქვს,მართვის მოწმობა! დამთავრდა მე მივდივარ ბათუმში,ანდრიას ხმა აღარ ამოუღია ვიცოდი რომ ძალიან გაბრაზდა,ვიცოდი რომ ნერვიულობით მოკვდებოდა მაგრამ მას და ელენეს შორის ვერ ჩავდგებოდი,მანქანაში ჩავჯექი და ატირებული წავედი გონიოდან ბათუმში..სანამ ჩAვედი ანდრიას 30 გამოტოვებული ზარი მქონდა,მაგრამ იქამდე სანამ არ ჩAვედი არდავურეკე
-კაწი სადხარ?
-ჩავედი ეხა სანდროს ვნახავ და დაგირეკავ
-ყველაფერი კარგადაა?
-კი
მუხლზე დავიხედე მთელი მუხლი სისხლიან მქონდა,წყლით მოვიბანე და სანდროსკენ გავემართე..
რომ დავინახე რო ფეხზე იდგა,და სერიოზული არაფერისჭირდა გავექანე და ჩავეხუტე,ვეხუტებოდი ხელს არ ვუშვები,სანდრო ჩემი სანდრო კარგადაა!
-შუბლზე რაგჭირს?
-გაკაწრული მაქ,მუხლზე რაგჭირს?
-არაფერი ვჩქარობდი და გამეკაწრა
-სისხლი მოგდის!
-არაფერია
სანდრომ დედამისს დაურეკა სიტუაცია აუხსნა,დაელაპარაკა დედამისი ქობულეთში იყო,ნახევარსაათში ჩვენთან გაჩნდა..
რომ ნახა სანდრო კკარგად იყო,დამშვიდდა მეც გადამეხვია,სანდროს უფლება მისცა წამოსულიყო გონიოში "უფლება მისცა" ძალიან ხმამაღალი ნათქვაია მაგრამ მწვრთნელი ისე არგამოუშვებდა სანდროს..
მანქანაში ჩავჯექით,საჭესთან სანდრო დაჯდა მე ანდრიას დავურეკე
-მე და სანდრო მოვდივართ კარგადაა,შენ რაშვები?
-არაფერს ოთახშივარ და გელოდებით
-ელენე სადაა?
-ელენე სუფთა გაერზეა?
-ეჩხუბე?
-არა კომპლიმენტებით ავავსე!
-ანდრია როგორც გინდა ისე შემოირიგე,იქამდე სანამ ჩამოვალ
ტელეფონი ისევ გავთიშე,და სანდროსკენ მივტირალდი
-სანამ ჩAმოვიდოდი გული ცხრაჯერ გამისკდა
-მეკიდე რომ გავიგე,საჭესთან იჯექი 900ჯერ გამისკდა.
-იდიოტიხარ
სანდროსკენ მივიწიე დავაკოცე
გონიოში მალე ჩAვედით,სასტუმროში ავედით და ანდრიას ოთაცხში შევედით.
-როგორ ხხარ სანდრო?
-კარგად შენ?
-რავი ამათ ხელში
-ანდრია ელეე სადარი?
-ოთახში ალბათ
-სანდრო შენ იბანავე,და მერე მე დაგეხმარები ტანსაცმლის ამოლაგებაში
-არგინდა შენ მუხლზე სანტავიკი დაიკარი,მე მვიხედავ ჩემთავს
-მედავეხმარები კაწი
ოთახში შევედი,ელენე გაბრაზებული იჯდა საწოლზე და ტელეფონზე თAმაშობდა
-ელენე
-ჩამოხვედი?სანდრო? როგორაა?
-კარგადაა,ელენე ვიცი ჩემგამო რაც გადაიტაანა თქვენმა ურთიერთობამ
-არა კაწ,ემმაპატიე უბრალოდ ძაან გავრბრაზდი უცებ,ვიცი ესე არუნდა მელააპრაკა შენ ჩემი დაქალიხარ და არ მაქვს უფლება შენზე ესე ვილაპარაკო,მაპატიე მართლა დიდი ბოდიში,მაპატიე გთხოვ ელენემ ტირილი დაიწყო,აი ახლა ძველი ელენე დაბრუნდა
-კაი დამშვიდდი ცრემლები მოვწმინდე,წამო გავიდეთ ბიჭებთან
-არმელაპარაკება ანდრია
-მე აქ ვარ!
ოთახი ჩავკეტეთ და ისევ ანდრიასთან და სანდროსთან შევედით
-სანდრო წამოდი რა გავიდეთ..
-სად?(ეელენე)
-შენ ანდრიასთან დარჩი
-კაწი! (ანდრია)
-შეიძლებოდა იგივე მეც დამმართნოდა რაც ელენეს დაემართა,ოთახის კარი გამოვიხურეთ სანდრო ჩემ ოთახში შევიყვანე და შუბლზე ახალი სანტავიკი გადავაკარი..
-გიხდება სიმპატიურო
ჩემი მუხლი ფეხზე დაიდო და უყურებდა
-უუუზეგზუალურესი მუხლია ხო? მოუხდა ხო სანტავიკი?
-რა სულელეი მყავხარ მითხრა და ახოს მიმიზიდა,მესმოდა მისი სუნთქვა ვგრძნობდი როგორ მოიზიდა ახლოს ჩემკენ და როგორ დაეწაფა ჩემ ტუჩებს,იმის შიშიც კი გამიქრა რომ ანდრია შემოსულიყო და დავენახე.. ანდირას შიში თუ რიდი მაინც მქონდა ის ხომ ჩემი ძმაა ,უფროსი ძმა!
სანდრო უკან გაიწია და ჩაიცინა
-რა გაცინებს რა საინტერესოა?
-ვაიმე როიცოდე გული როგორ გიფეთქავდა,მშიშარა მიყვარხარ
-ჯერ ერთი მშიშარა არა მეორეც ხიფათიანი და მესამეც მეც მიყვარხარ
კარზე კაკუნია
-მობრძანდიიით
დათა იყო,მისი შემოსვლის თანავე სანდროს თვალები შუბლზე აუვიდა
-ბოდიში რომ შეგაწუხე მაგრამ დღეს აღელვებული ჩანდი
-ხო და ცივადაც გელაპარაკე,ბოდიში
-არაუშავს მთავარია კარგად ხარ
-კი კი მადლობა მოკითხივსთვის,ხო სულ დამავიწყდა ეს საანდროა ჩემი შეყვარებული სანდრო ეს დათაა
-სასიამოვნოა
-ჩემთვისაც.
დათამ დაგვტოვა,სანდრო გაკვირვებული იყო მაგრამ არაფერს ამბობდა
-ვიცი რასაც ფიქრობ თომას გავს
-იმიტო იყავი ხო გუსინ საშინელ ხასიათზე?
-ხო მაგრამ შევეგუე
-თომა სულ სხვა იყო,მისნაირი მეგობარი არარსებობდა
-მადლობა სანდრო
სანდროს ჩავეხუტე,საღამოს ანდრია და ელენეც შერიგდნენ 4-ივე ერთად რესტორანში წავედით,იქ საბა შეგვხდა იმ გოგოსთან ერთად ლუკას წვეულებაზე რომ შევამჩნიე,და აი შენი მოლოდინიც გამართლდა კაწია!
-ოჰ საბა როგორ ხარ?
-კარგად კაწ შენ ? საბა დაიბნა
-მშვენივრად
საბამ ანდირაც სანდროც და ელენეც ნახა,ჩვენთან ერთად დაჯდა მაგიდასთან და ის გოგოც გაგვაცნო
-ეს თამთაა
-თამთა?
-ჩემი შეყვარებული
ანდრიას წყალი გადასცდა
-მომილოცავს
-არა ანდრია გეშლება
ყველა გაკვირვებული მიყურებდა
-მოგვილოცავს
-მადლობა დიდი
საღამო კარგად გავატარეთ სასტუმროში დაბრუნებისას,სანდრომ თავისი პიჯაკი მომაფარა
მადლობის ნიშნად,ლოყაზე ვაკოცე,სანდრომ ხელი გადამხვია და ისე გავუყევით გონიოს ვიწრო ქუჩას.ანდრია და ელენე დაგვეწივნენ რაღAც უნდა გითხრათ,კაწ
-ჰო რახდება?
-რახდება და მე და ელენე ცოტას კიდე გავივლით
-ნებართვა გინდა?
-უხ შენ რახარ
-კაი გაძლევ უფლებას წახვიდე მაგრამ მალე მოდი იცოდე !
-ხელი არ დამარტყა ოღონდაც
-ჰა ჰა ჰა ცინიზმით ვუპასუხე და მე და სანდორ წამოვედით..
სად წავიდეთ?
-სასტუმროში
სასტუმროში მივედით,ნომრი გასაღები ამოვიღე სანდრო უკან დამიდგა,და კისერში დამიწყო კოცნა,წელზე ხელები მომხვია,მისი კოცნა იმდენად მხურვალე იყო წინააღმდეგობას ვერ ვუწევდი,მაგრამ აზზრზე მალევე მოვედი
-სანდრო გაჩერდი
-მე იცი,უბრალოდ
-მაპატიე,ზედმეტი მომივიდა თქვა და თავი ჩახარა
-არაუშავს,შემომხედე მესმის შენი.
-რატომ ხარ ასეთი კარგი? საუკეთესო რატომ ხარ ?ჩემცხოვრებაში შენზე უკეთესი არაფერი არ ხდება.შენ შეგიძლია ყველა სიტუაციიდან გამოსავალი იპოვო,ყველას გაუგო ამიტომ ხარ ასეთი კარგი და ღმერთმა ეს ბედნიერება მე მომანიჭა რომ ყველაზე ლამაზი,ყველაზე ჭკვიანი და ყველაზე კარგი ადამიანი ჩემი შეყვარებულია! სანდროს მოვეხვიე,ლოყაზე ვაკოცე და ნომერში შევედი. ელენე და ანდრია მალე დაბრუნდნენ ელენე აჟიტირებული იყო ისეთი გახარებული იყო.ოთახში კიარ ემოვიდა შემოფრინდა
-რამოხდა?
-შენ რომ არა კაწი ჩვენ აღარ შევრიგდებოდით,დიდი მადლობა და ბოდიში შენ საუკეთესო ხარ საუკეთესოთა შორის
-დარამოხდა ასეთი?
-ხო იცი რომ ესპანეთში უნდა წავიდე და სწავლა იქ გავაგრძელო
-ხო მერე?
-ანდრიაც ჩემთან მოდის
მეგონა ყველაფერი ჩამწყდა შიგნით,მეგონა ყველაფერი დამთავრდა,ყველაფერი უფერული გახდა ,თვალები ჩამისისხლიანდა,ცრემლებს ვერ ვიკავებდი ვატყობდი ამიტომ რამე უნდა მომეფიქრებინა,ხმა რომ ამომეღო ცრემლები წამომივიდოდა..
-ვაიმე თვალი
რამოგივიდა კაწ?
-რაღაც ჩამივარდა,როგორ მტკივა
-წამოდი მოიბანე თვალი
სააბაზანოდან გამოვედით,დალენემ ისევ განაგრძო ამბის მოყოლა
-არველოდი თუ ამას გადაწყვეტდდა მეგონა უკან დაიხევდა,მაგრამ შევცდი ისეთი ბედნიერი ვარ
-ვაიმე რაკარგია ძალიან მიხარია,თქვენ ამას იმსახურებდით..
-ელენემ ყველაფერი დაგეგმა.ეს ზუსტად ის იყო რაც ადნრიას სჭირდებოდა,დროა ანდრიას ბედნიერებაზე ვიზრუნო მე ისედაც კარგად ვიქნები.
ელენეს ვუსმენდი და ვუღიმოდი ალბათ ბოლომდე ბედნიერი იმიტომ,არვიყავი რომ მისი გაშვება არ სემეძლო ის ხომ ჩემი ძმაა,მაზე კარგი ოხმ არავინ მყავს.. დასაძინელბად დავწექით,ჰაერი არმყოფნიდა და აივანზე გავედი,ანდრიაც აივანზე იყო გამოსული
-კაწ რატო არ გძინავს?
-მცხელა,შენ?
-ელენემ ყველაფერი მოგიყვა ხო?
-არა რაუნდა მოეყოლა?
-ჩაცვი და გამოდი
უბრალოდ ჟაკეტი მოვიცვი და გარეთ გავედი,მე და ანდრია ქვევით ჩავედით და პლიაჟზე გავისეირნეთ
-აბა რაუნდა ეთქვა ელენეს?
-ესპანეთზე
-აა ხო,მითხრა ვაიმე ისეთი ბდნიერივარ,ისე გამიხარდა აი რამაგარია მაგისტატურაზე ესპანეთში ისწავლი,ანდრია მისმინე ესე არაფერი გამხარებია ჯერ და შენ სახე რატომ ჩამოგტირის?
-მე?იმიტომ რომ შენ უნდა დაგტოვო
თვალები ცრემლით ამევსო ანდრიასაც ცრემლები მოაწვა,მან თავი ვერ შეიკავა მე კი ცრემლიები მოვწმინდე და სიტუაციის განმუხტვა ვცადე
-ერთ დღეს,მე გავთხოვდები და ქმრის სახლში წავალ,იმ დღეს მე ყველაზე ბედნიერი და უბედური ვიქნები ბედნირი იმიტომ,რომ საყვარელ ადმაიანს გავყვები ცოლად და უბედური იმიტომ რომ შენ,დედას,ლიზას და მამას დაგტოვებთ. მე შენ ჩემ სიცოცხლეში ყველაზე მეტად მიყვარხარ,შენხარ ჩემი იმედი,ჩემი ბედნირება,და სიცოცხლის გამწარებაც შენ თუ ბედნიერი არ იქნები მე ვერასდროს ვიქნები ბედნიერი,ანდრია შენ ერთადერთი ძმა ხარ ვისაც შეუძლია ასე დაუდგეს გვერდში,თავის დას,ერთადერთი ძმა ხარ რომელიც ყველაფერს გვერდით გადადებს და თავის დასთან გაჩნდება, მე არშემიძლია შენ უბედურების მიზეზი გავხდე! შენ ესპანეთში წახვალ,იქ ისწავლი მერე ელენეც სწავლას დაამტავრებს და ცოლად მოიყვან,ჩამოხვალთ და ისევ ერთად ვიქნებით.
-არა კაწი მე შენ ესე ვერ დაგტოვებ,ამსიტუაციაში ვერ მიგატოვებ
-მე შენ არჩევანის წინაშე არასდროს დაგაყენებდი მაგრამ სხვა გზას არ მიტოვებ
-რას ამბობ კაწი?
-ან ესპანეთში წახვალ,ან აღარასდროს გაგცემ ხმას! შენ თავს ვფიცავარ! როცა ადნრიას თავს ვიფიცებ ესეიგი საქმე სერიოზულად არის,დაფიცება ზოგადად არმიყვარს მაგრამ ახლა სხვა გზა არმქონდა,საქმე ჩემი ძმის ბედნიერებას ეხება!
ანდრიამ ხმა არ ამოიღო პატარა ბავშვივით ტიროდა,მერე შემომხედა და ჩამეხუტა,მეგონა ეს ჩახუტება საბოლოო იყო,ჩემი ანდრია ჩემგან მიდის ეგოისტი და ვარ! მაგრამ რავქნა მე ანდრიას გარეშე იგივეა რაც მზე სხივების გარეშე. ანდრია ჩემი პოზიტივია,ჩემი ჰაერია,ის ყველაფერია ჩემი მაგრამ უფლებას არმივცემ ჩემგამო ყველაფერი დათმოს.
-აბა შემომხედე ანდირა ამაშუკელო,როდის მერე გახდი ესეთი გულჩვილი?არ დამანახო ცრემლები შენ საუკეთესოს იმსახურებ ყველაფერს,იცოდე არაქ მნიშვნელობა მანძილს ნებისმიერ დროს დამირეკავ დამელაპარაკები,არდადეგები რომ გექნება ჩამოხვალ და ისევ ერთად ვიქნებით, ანდირა ჩემთვის მთავარი შენი ბედნიერებაა სხვა არაფერი.
-კაწ არ შემიძლია
-თუ არ შეგეძლო ელენეს რატო მიეცი პირობა?
-და შენთვის მოცემული პირობა?
-რომ სულ ჩემთან იქნებოდი?
-ზუსტად
-შენ სულ ჩემთან ხარ ისედაც,რამდენიმე წელი არაფერს შეცვლის
ანდრიას ცრემლები მოვწმინდე,ჩავეხუტე ლოყაზე ვუჩმიტე და გავუღიმე
-ვსო ძმაო წამო დავიძინოთ,ხვალ უნდა ვიგრიალოთ ბოლომდე
-კაწი მომისმინე
-ჰო
-სადაც არუნდა ვიყო,როგორც არუნდა ვიყო,პირობას გაძელვ მარტო არასდროს დაგტოვებ!
-ვიცი ანდრია
სასტუმროში დავბრუნდით,ანდირა ნომერში შევიდა,მე დავინახე დერეფნის ბოლოს დათა და მასთან მისვლა გადავწყვიტე
-დათა ?
-ხო
-ყველაფერი კარგადაა?
-კი კი
-აქ რატომ ხარ?
-იცი შენი და ანდრიას ლაპარაკი მოვისმინე შემთხვევითკ,კაწი საუკეთესო და ხარ!
-მადლობა,მეუბრალოდ მინდა რომ ის ბედნიერი იყოს
-როგორც თომა?
-თომა? შენ რაიცი თომაზე?
-შენ ყელსაბამს როგორც კი შევხედე მაშინვე ამოვიცანი
-შენ მას საიდან იცნობდი?
-თომას? მე აის ერთად ვთამაშობდით კალათბურთს,ტყუპებს გვეძახდნენ,მიუხეადვად იმისა რომ ახლო ურთიერთობა არ გვქონია,ყოველთვის გახსენებდა შენ,ალბათ დასაფლავებიდან არ გახოსვარ,არც მიკვირს შენ ძალიან ცუდად იყავი მაშინ
-მანამდე რატომ არმითხარი არაფერი?
-არმინდოდა შენი ტკივილი გამეღრმავებინა,არცმინდოდა ოდესმე გაგეგო ჩემ შესახებ რადგან თომას მიმამსგავსებდი და ისევ გაგეხსენბოდა ზველი ჭრილობა
-ახლა რატომ მეუბნები ამას?
-მე ხვალ მივდივარ,ალბათ ვეღარასდორს შევხვდებით მაგრამ მინდა იცოდე,რომ გამიხარდა შენთან შეხვედრა. არვიცი რატომ მაგრამ ვიცოდი რომ დათაში იყო რაღაც ნაწილი თომასი. დათას დავემშვიდობე მეტი კითხვა აღარც დამისვამს და ნომერში შევედი,ერთი დღისთვის საკმაოდ ბევრი რამ გადამხდა,ელენეს და ანდრიას ჩხუბი,სანდროს ავარია,საბას და თამთას სიყვარულის ამბავი,ჩემი და სანდროს ზედმეტი სიახლოვე,ანდრიას ესპანეთში წასვლის ამბავი,და ბოლოს დათა რომელიც როგორც აღმოჩნდა,ჩემი თომას არამარტო ასლი არამედ მეგობარიც იყო..