გონიო,ზღვა,მზე მე,ანდრია და ელენე... არც თომა და არც სანდრო.როგორმენატრები თომა,როგორ მაკლიხარ! ფიქრებში გართულს ანდრიამ შეშინებულმა დაატორმუზა..
-რამოხდა? აზზრზე მოვედი
-გეძახი ამდენი ხანია,შენ კიდე არ მპასუხობდი,გული გამისკდა კაწი
-არაფერი უბრალოდ ჩავფიქრდი,დამშვიდდი ვუთხარი და მხარზე ხელი დავადე..
-100მეტრში ჩვენი სასტუმროა
-ალელუია (ელენე)
როგორც იქნა მივედით სასტუმროსთან,ანდრიამ ჩემოდნები გადმოალაგა მანქანიდან,და სასტუმროში შევედით,2 ნომერი მოვითხოვეთ ოთახები 5 სართულზე იყო.. ლიფტთან მივედით,ველოდებოდით ოდესმე თუ მოაღწევდა ლიფტი ჩვენამდე,და აი როგორც იქნა ჩამოვიდა.. გაიღო და ჩემდა უნებურად ვთქვი
-თომა?
ლიფტიდან ბიჭი გამოვიდა რომელიც საოცრად გავდა თომა,გრძელი ქერა თმა,გამხდარი,მაღალი ოღონდ ლურჯი თვალებით,ზუსტად იმ ჟეშტს ყენებდა რასაც თომა,თმას ზუსტად ისე ისწორებდა როგორც თომა,ხელში კალათბურთის ბურთი ეჭირა,ანდრია მიხვდა რომ ძალიან მივამსგავსე ეს ბიჭი თომას,ამიტომ გული რომ არ წამსვლოდა ხელი მჭიდროდ მომხვია წელზე..
-წავედით კაწი
-მითხარი რომ შენც დაინახე
-დავინახე კაწი
-ის იყო?
-არა კაწი
მივხვდი რომ ასე სულ ჩავაშხამებდი ელენეს და ანდრიას ზაფხულს,ამიტომ ტავი ხელში უნდა ამეყვანა,მორჩა კაწი თომა მოკვდა,ის წავიდა შენგან..
5სართული
ოთახის ნომრები 316-317
-შენდა ელენე ერთ ოთახში იქნებით მე გვერდით ოთახში..
-317 ჩვენია ვთქვი და ოთახი გავაღე,დიდი ოთახი ზღვისკენ ხედით,ნათელ ფერებში,დიდი საწოლი ყველაფერი ისე დამხვდა როგორც მინდოდა..
-კაწ ამოვალაგოთ ტანსაცმელი და გავისეირნოთ ხო?
-ჯერ ვჭამოთ
-ხო თორე გული წამივა
-ამოვალაგოთ მე წყალს გადავივლებ,და გავიდეთ კაი?
-კაი
ტანსაცმელი ამოვალაგეთ,წყალი გადავივლე,თეთრი მაიკა ჩAვიცვი,მოკლე შორტი,თმა ავიწიე და ანდრიას ოთახისკენ გავემართე..
-ელე მე გავალ ანდრიას ვნახავ რამე ხო არ სჭირდება და მოვალ
-ვიყავი მე უკვე,ამოალაგა ტანსაცმელი ისიც ემზადება
აღარაფერი ვუთხარი,უნდა შეეგუო კატერინა ახლა ანდრიას შეყვარებული ჰყავს..
-ოთახის კარზე კაკუნია
-მობრძანდით
ანდრია იყო
-აუუ კაწი
-რამოხდა
-წამო რა ვერ გავიგე სად რა დავკიდო
ელენე მოვალ მალე
ანდრიას ოთახში შევედი
-უკაცრავად ელენემ ამოალაგაო?
-ამოვალაგე ელენემ დამიკიდა ტანსაცმელი მარა არომეწონა,სუ ჩამოვხსენი
-რა შტერი ხარ
-ხოიცი რო შენ თუ არ დამიკიდებ ტანსაცმელს არავისი არ მომწონს
-ელენეს ეგ არუთხრა
ანდრიას ტანსაცმელი ისე,დავუკიდე როგორც მას უყვარს და მანაც შვებით ამოისუნთქა
-აბა საყვარელო დაიკო არ გშია?
-ძალიან
-წავედით
-მოიცა ელენეს დაველოდოთ
-ელენე ოთახიდან გამოვიდა
-კაწ შენ დაიტოვებ გასაღებს?
-კი რატომაც არა
გასაღები ჯიბეში ჩავიდე და ქვევითა სართულზე გავემართეთ..
ანდრიამ ელენეს ხელი გადახვია,მე მათ წინ ვიდექი,კბეებზე ვიღAც ხმაურით ამოდიოდა,ისევ ის ბიჭი იყო,ანდრია მაშინვე ჩემს გვერდით გაჩნდა
-არიფიქრო მაგაზე კაწი,არიფიქრო
-მისი ხმა ბუნდოვნად მესმოდა,შენელებულ კადრსდაემსგავსა ყველაფერი,თავი ხელში ავიყვანე და ანდრიას ღიმილით შევხედე
-ვიცი დამშვიდდი,თომა აღარ დაბრუდნება მე ამაზე აღარ ვფიქრობ,მინდოდა რამით დამემშვიდებინა ანდრია, მინდოდა ეფიქრა რომ კარგად ვიყავი.
-შენი თვალები იგივეს არამბობენ
-ანდრია ამაშუკელო! გინდა მთელი ზაფხული ჩამომწარო,იმიტომრომ თომა აღარსდროს დაბრუნდება?
-არა კაწი
-ხოდა თუ არა მაშინ წამოდი მშია
ყელზე თომას,ნაჩუქარი ყელსაბამი იყო,ეს ერთადერთი რამ იყო რაც მისგან დამრჩა..ხელზე კი სანდროს თილისმა მეკეთა რომელიც ვიცოდი რომ მიცავდა,ყველა უბედურობისგან.
ქვევით ჩავედით,საჭმელი ავიღეთ და მაგიდას მივუსხედით,ისევ ის ბიჭი გამოჩნდა,ჩვენს გვერდით მაგიდასთან დაჯდა,მინდოდა თვალი ამერიდებინა,მაგრამ ძალიან ძენლი იყო ის ზუსტად ჩემს პირდაპირ იჯდა.ყელსაბამს ხელი მოვკიდე და გავიფიქრე,თომა გთხოვ გეყოფა..
თვალები გავახილე,ის ბიჭი ისევ იქ იჯდა,თუმცა ჩემთვს ფერმკრთალი იყო,თითქოს მელანდებოდა..
-მე რამე დასალევს მოვიტან,ვთქვი და წამოვდექი
-მოიცა იყავი მემოვიტან
-ანდრია ნუმექცევი ისე თითქოს,ავადმყოფი ვიყო
გამოვედი,მაგრამ გავიგე ელენე როგორ ეუბნებოდა ანდრიას
-გეყოფა,ანდრია იმის მაგივრად რომ დავიწყებაში დაეხმარო,უფრო ახსენებ რა ტკივილიც აწუხებს
-ალბათ მართალი ხარ.
-ორი ჭიქა ავიღე მესამეს აღებისას,ვიღაცის ხელი ჩემ ხელს შეეხო,რომ გავიხედე ისევ ის ბიჭი იყო.
-უკაცრავად,მითხრა და ჭიქას ხელი გაუშვა,მესამე ჭიქაც ავიღე,სამი კოკაკოლაც მოვაყოლე და მაგიდასთან დავბრუნდი.
-აი ჩვენი დასალევიც მოვიდა
-ძალიან დიდი ბოდიში,რომ გაწუხებთ მარამ ტელეფონი დაგრჩა იქ
ღმერთო რას მიკეთებ?თავიდან უნდა განვიცადო ეს ტკივილი? ეს მოუშუშებელი იარა ისევ უნდა გამეხსნას?არმივეცი თავს უფლეა დავბნეულიყავი,ანდრია მიყურებდა ამიტომ თავი ხელიში ავიყვნაე და ისე ვუპასუხე
-არა რისი ბოდიში,პირიქით დიდი მადლობა,შენ რომ არა დავკარგავდი ჩემ სანუკვარ ნივთს
გაცეინა და ტავის მაგიდას მიუჯდა
-აუ ზღვაზე არ გავიდეთ?
-შენ დაღლილი არხარ?
-ელენე შეგიძლია სცემო შენი ერთადერთი და განუმეორებელი შეყვარებული?
-კაი ვსო,მგონი უკეთ ხარ
-დიახაც ვარ,გავიდეთ რა
-აუ ისე მეც მომენატრა ზღვა
პლიაჟზე გავედით,ძღვის სურნელზე ვგიჟდები,წყალში ჩავედი გავცურე და აი ვიგრძენი შვება
-მალევე დავბრუნდით სასტუმროში,ძალიან დაღლილები ვიყავით მე დაძინება გადავიწყვიტე ანდრიამ და ელენემ კი გასაეირნება გადაწყვიტეს ,სანამ დავიძინებდი სანდროს ველაპარაკე არმითქვამს აქ რომ ერთი ბიჭი ძალიან გავს თომას,არმინდა ინერვიულოსცოტახანს ვილაპარაკეთ შემდეგ მწვრთნელმა დაუძახა და ამიტომ მოგვიწია ლაპარაკის დამთავრება,მალევე ჩამეძინა საგამოს გამომეღვიძა,ელენეს ჩემ გვერდით დაუძინია,ანდრას ოთახი ჩაკეტილი იყო,ალბათ მასაც ეძინა,ახლა მარტო გავედი სასტუმროდან,პლიაჟზე გავედი,ვუყურებდი ზღვას და ვარსკვლავებს ცაზე..
უკნიდან უცნობი ხმა მომესმა
-გამარჯობა
ის ბიჭი იყო,ჩემ თომას რომ ძალიან გავდა
-გამარჯობა
-მარტო რატო ხარ?
-ჩემ ძმას და მის შეყვარებულს ძინავთ,მე ეხლა გავიღვიძე და რა გამეკეთებინა არვიცოდი,შენ?
-მემიყვარს ღამით აქ მოსვლა
-გასაგებია
-მე დათა ვარ
აი აქ ამოვინთქე შვებით,რომ თომა არ ერქვა
-მე კაწი
-კატერინა?
-ხო უბრალოდ ესე თუ არ მომმართავ გამიხარდება
-არმოგწონს თუ?
-არა ძალიან მომწონს ცემი სახელი უბრალოდ
-კარგი არმითხრა,თვალები აგიცრემლიანდა,მე კი არმინდა სენი ტირილის მიზეზი გავხდე
გამეღიმა
-რამდენი წლის ხარ დათა?
-17ის გავხდი სულ რამდენიმე დღის წინ შენ?
-მეც 17ის ვარ
-დიდიხნით ჩამოხვედი?
-1 თვით,ვფიქრობ გონიო საუკეთესო ადგილია განტვირთვისათვის
-ნამდვილად,მე ჩემ საყვარელ ადგილას ვაპირებდი წასვლას
-წადი,წადი მეც მალე უნდა ავბრუნდე
-არ წამოხვალ?
არვიცოდი რაუნდა მექნა,არვიცოდი ეს ჩემთვის კარგი იქნებოდა თუ ცუდი..ეს ბიჭი თომას მახსენებდა,მასთან თუ ვიქნებოდი თომა იმდენად აღარ მომენატრებოდა,მაგრამ შეიძლებოდა მასთან ახლოს ყოფნას ზიანი მოეყენებინა ჩემთვის რადგან ის თომა არიყო!
-დიდი სიამოვნებით მაგრამ
-მაგრამ რა? არმიცნობ გეშინია? ნუგეშინია მონსტრი არ ვარ
-არა არა მსგავსი არაფერი არ მიფიქრია უბრალოდ,ჩემ ძმას რომ გაეღვიძოს,ინერვიულებს და ძებნას დამიწყებს არმინდა ვანერვიულო
-ძალიან ცუდი,არაუშავს სხვა დროს თუ გადაწყვეტ,რომ გინდა ნახო ის არაჩვეულებრივი ადგილი მითხარი
-მადლობა დათა
-ნახვამდის კატერ, ბოდიში კაწი
-არაუშავს კარგად
წამოვედი ერთადერთხელ მივტრიალდი და დავინახე როგორ გაისწორა თომასავით თმა,მოვტრიალდი კულონს ხელი მოვკიდე და სწრაფად შევედი სასტუმროში, ნომერში ავედი,გამოვიცვალე და დასაძინებლად დავწექი,ის არარის თომა მას ჰქვია დათა ეს უბრალოდ დამთხვევაა,შეიძლება ასე ბევრი ადამიანი გავდეს ერთმანეთს! მაპატიე თომა მაგრამ უნდა გაგიშვა,ოღონდ არა ჩემი გულიდან არამედ ჩემი ფიქრებიდან,არმინდა ანდრია სულ ჩემზე ნერვიულობდეს,არმინდა სანდრო დაძაბული იყოს ჩემგამო,არმინდა დედაჩემი ნერვიულობდეს ამდენ წამალს რომ ვიღებ დასამშვიდებლასდ არმინდა ლიზასთვის ცუდი მაგალითი ვიყო.. მაპატიე თომა,მე შენ მიყვარხარ ძალიან ძალიან,მაგრამ არ მაქვს უფლება ამისგამო ის ადამიანები დავაზარალო რომლებიც ჩემთან არიან,ვიცი შენც ჩემთან ხარ და ბოლომდეე იქნები მაგრამ არმაქვს უფლება ასე Xსირად ვიფიქრო შენზე.