დილით მარიამთან გავიდნენ, ნია და ლილი საუზმობდნენ მასთან ერთად . უკეთ იყო გოგონა ,დამიანე რომ დაინახა წამით გაუსწორა მზერა. ლილი შეეგებათ ,ნიამ მადლობა გადაუხადა და მარიამსაც დამეშვიდობა
-უღრმესი მადლობა ყველაფრისთვის
-სამადლობელი არაფერი ჩემო კარგო -მოეხვია და აკოცა- თავს გაუფრთხილდი
-აუცილებლად - გაუღიმა და ბიჭებს გაჰვყვა. მარიამი ეზოში იჯდა და უყურებდა როგორ ჩასვა სანდრომ მანქანაში და დამიანეს გაყოლა ისინი. შემდეგ უკან დაბრუნდა და გვერდით მიუჯდა
-რატომ არ ვიცოდი თავშესაფრის შესახებ
-შენ საქმეებში არ შედიოდა და იმიტომ
-უნდა გეთქვა
-ურჩხულის კიდევ ერთი ახირებაა ,როგორ თქვი? ხო გამახსენდა ხალხის თვალში რომ კარგი გამოჩნდეს ,ექიმობამ არ დამაკმაყოფილა -უხეშად უთხრა და ამჯერად თვითონ დატოვა . სანდრო გაჰყვა დაიჭირა და გაბრაზებულმა შეხედა
-ნუ მელაპარაკები ასე
-როგორ ასე...შენ როგორც მელაპარაკები ისე? არ მითხრა რომ არ გსიამოვნებს
-პირველ გვერდზე ვბრუნდებით?
-არც წავსულვართ არსად ,პირველი გვერდიც არ არსებობს <ჩვენ არანაირი ურთიერთობა გვაქ. ხელს თუ გამიშვებ დამავალებ -გაწითლებულ ხელზე მიუთითა და მანაც შეუშვა-დიდად გმადლობთ ,დაგტოვებთ ბატონო სანდრო თუ კიდევ არ გაქვთ საქმე
-მაქვს - ხელი მოხიდა დიდი ხნის ცქერის შემდეგ და ბაგეებზე დაეწაფა ,მაგრამ მარიამი არ აჰყოლია .უბრალოდ იდგა არც ეწინააღმდეგებოდა, სანდრო თავად შეეშვა და თვალებში ჩახედა
-დაასრულე? ახლა წავალ- ზურგი აქცია და მშვიდად განაგრძო გზა. სანდრო უყურებდა და აგიჟებდა მისი ურეაქციობა, აქამდე ეცხუბებოდა მაინც ახლა კი სიტყვაც არ უთხრა. მოკლედ ამ ქალმა იცის როგორ უნდა იმოქმედოს .
რამდენიმე წუთში ჩამოვიდა , გაშლილი ქვედაკაბა და ლურჯი პერანგი ეცვა მოკლე მკლავით , თმები გაეშალა და შავი ტალღები წელამდე სწვდებოდა. სათვალეც ძალიან უხდებოდა , მძღოლი ელოდა მაგრამ სანდრომ გააჩერა
-მე გაგიყვან
-არა გმადლობ თავად წავალ - ხელი გააშვებინა და მანქანაში ჩაჯდა -წავედით გელა
სანდრო ეზოში დარჩა უკვე მეორედ დაიგნორებული ,აქამდე თვითონ ეუბნებოდა უარს ახლა კი სამაგიეროს უხდიდა. დუმილს დუმილით პასუხობდა, უარს უარით.
-ესე იგი ასე ? რას ელოდები ქალბატონო გულახდილ საუბრებს? დიდხანს მოგიწევს ლოდინი!
სამსახურში ყველაფერი კარგად მიდიოდა,ოფთალმოლოგიურ ნაწილს უკვე ამზადებდნენ , მათეს ჩამოსვლამდე მზად იქნებოდა კაბინეტი პირველი საჭირო ტექნიკით . დანარჩენს მოგვიანებით შეიძენდნენ. მარიამი პაციენტის ანალიზებს ამოწმებდა .შემდეგ ლუკასთან ავიდა ,ცოტა ხნით მასთან დარჩა სანდროს შესვლიდან რამენიმე წუთში გავიდა ისე რომ სიტყვაც არ უთქვამს .
-გამაგიჟებს მალე. ახალი თამაში დაიწყო არაფერს მეუბნება,მაიგნორებს,ვაკოცე და არ უჩხუბია არც უკოცნია იდგა თავისთვის ვითომ არაფერი
-ვერ გიკოცნია კარგად რა გინდა
-მეცინება შენი აზრით?
-არაფერს თუ არ ნიშნავს რა გაბრაზებს, ნერვებს მიშლისო და აჰა არარ გელაპარაკება
-ლუკა ნერვებს ნუ მაწყვიტავ რა . ათასი საქმე მაქ ისედაც - გავარდა იქედან , დერეფანში მიდიოდა სწრაფად უცებ გამოვიდა მარიამი და შეასკდნენ ერთმანეთს. ისევ სანდრომ დაიჭირა და სხეულზე მიიკრა
-ვერ დაგინახე - მარიამმა უთქვა და დახსნა სცადა
-ვეღარ მამჩნევ დავიჯერო?
-შესაძლოა ასეც ითქვას ...არ გამიშვებ?
-გაგიშვებ აუცილებლად გაგიშვებ- მარიამის კაბინეტის კარი შეგლიჯა ისიც შეიყვანა და დივანზე უხეშად დასვა -რას გეგმავ ქალბატონო? ახლა გადაწყვიტე აღარ მეკამათო და ასე თბილად მეჟღურტულო,ხანაც დამაიგნორო?
-ვაიმე როგორ დაფიქრებულხარ .არ იყო ამდენი დარდი საჭირო სანდრიკო
-გეყოფა გოგო ,ვერ ხედავ რომ მაღიზიანებ?
-უი და უნდა მეშინოდეს ?
-თან ძალიან
-ვაიმე რაღაც არ მეშინია აბა იქნებ დაღრიალო უფრო დამესგავსები ნადირს ..უი მირეკავენ- გაუღიმა ისევ და მობილურს უპასუხა, სანდრო ისევ ისე იდგა ხელებით სავარძელს ეყრდნობოდა და არწივივით დასცქეროდა მარიამს-გისმენ მათეე ,როგორ ხარ ?
-კარგად მარ შენ?
-მე არაჩვეულებრივად , სამი დღე და აქ იქნები. კაბინეტი მოვამზადე უკვე ,შენ რომ ჩამოხვალ მერე მოვაგვარებთ დანარჩენს .ლიკუნას დამალაპარაკებ?
-არაა ჩემთან თავის ბოიფრენდთან იჩხუბა და გაგიჟებულია
-მერამდენეა ეგ
-მე რა ვიცი არც ვიმახსოვრებ რომ გამაცნო .კარგი მოკლედ უკვე ვიწყებ ლაგებას, ჩემებს სიურპრიზს ვუწყობ ,მარტო შენ იცი რომ ვბრუნდები
-მე დაგხვდებით აეროპორტში და ჩემი ბიჭები წაგიყვანენ სახლში
-მარტო სიარულის უფლება აღარ მომცე ქალბატონო
-ნწ.. ყველგან მე უნდა გამოგყვე. რომ მოგიტაცონ რა მეშველება?
-აბა? ხომ დარჩი ოფთალმოლოგის გარეშე სადღა იპოვნი დღეს კარგ ექიმს
-მაიმუნი ბიჭი ხარ . წავედი ახლა საქმეები მაქვს გკოცნიი-მობილური გადადო და სანდროს ჩახედა ჩაწითლებულ თვალებში- რას მეუბნებოდი აღარ მახსოვს
-დ.. შ,...- მუჭი დაარტყა მაგიდას და გავარდა .
სამი დღე საოცარი სისწრაფით გავიდა. ლუკა გამოწერეს საავადმყოფოდან, მარიამიც მასან ერთად იყო ,ისე გავარდა ეზოში სიცილი ვერ შეიკავა
-როგორც იქნა გამოვედი... ფეხის დამდგმელი აღარ ვარ მაგ შენობაში, თქვენი ნახვა თუ მომინდა გარეთ გამოხვალთ იცოდეთ
-არის უფროსო - გაეკრიჭა მარიამი და მის მოხვეულ ხელს თავისი ჩაჰკიდა- აბა სად მიდიხარ?
-სახლში ჯერ, მომენატრა ჩემი ბინა .შენც წამოხვალ?
-მე ვერ წამოვალ ,პირდაპირ აეროპორტსი მივიდვარ ჩამოვლენ რამდენიმე საათში და ხომ უნდა დავხვდე. იმათ გავუშვებ სახლებში და მერე მოვემზადები საღამოსთვის. ხო არ დაგავიწყდეთ მოსვლა ,სანდრომ იცის მისამართი
-რა დამავიწყებს .იმედია შენს დახურულ წვეულებაზე მაგარი ნაშები გაჩითავს
-გეკადრება? მთელი თბილისის ნაშები იქ იქნებიან
-არ გეშინია შეყვარებული რომ აგახიონ?-მანქანაზე იყო მიყრდნობილი სანდრო და უსმენდა მათ დიალოგს
-არა შენ წარმოიდგინე ...წავედი ახლა ,საღამომდე - ლოყაზე აკოცა ,დამიანეს გაუცინა და მანქანისკენ დაიძრა. ერთად დატოვეს ეზო და სხვადასხვა მიმართულებით წავიდნენ.
-შე ჩემა ასე თუ ივლი სამივეს მოგვიწევს დაბრუნება საავადმყოფოში და მაგით რას შეცვლი ძმობას გაფიცებ
-შემეშვი ლუკა
-კარგი ჩუმად ვარ
სანდრო საჭეს ისე უჭერდა ხელს ლამის შემოეფშნა, მერე მუჭი დაარტყა და შეიგინა .
მარიამი აეროპორტში ელოდა მათ ჩამოსვლას ,როგორც იქნა გამოაცხადეს მათი რეისიც და გაბრწყინებული წავიდა სესახვედრად. პირველად ლიკუნა გამოვარდა და მთელი ძალით მოეხვია მარიამს
-ჩემი გოგოოოო როგორ მომენატრე კუსკუს
-მეც მომენატრე ჩემო გადარეულო გოგოვ
-ჩემი ორი გოგო როგორც იქნა - მათემ ხელები მოხვია ორივეს და გულში ჩაიკრა
-მათე მომენატრეე
-ჩვენც მოგვენატრე ქალბატონო შენ რომ არ გაგვიხსენე და დაგვივიწყე. თუმრე აქ ქალბატონი მარიამ ახვლედიანი ხარ ,ჩვენ კი ერთი უბრალო გოგო გვგონიხარ - გასვლისას ჟურნალისტები რომ შენიშნეს სულ გაოცდნენ- ესენი ვის ხვდებიან ,ვინმე ვარსკვლავი ჩამოვიდა
-გაიღიმე ლიკუნა გაიღიმე -გადაუჩურჩულა და მომწყდარ ბრბოს გაუღიმა
-ქალბატონო მარიამ რას იტყვით ამ ვიზიტის შესახებ
-ჩემი უახლოესი ორი მეგობარი საქართველოში დაბრუნდა. ჩემმა კლინიკამ კიდევ ორი უძლიერესი ექიმი მიიღო მათი სახით . დამატებით ინფორმაციას მოგვიანებით მოგაწვდით ,ახლა კი უკაცრავად დიდი ხანია არ მინახავს მეგობრები და გვეჩქარება - დაცვამ გაიყვანა ,მანქანაში ჩასხდნენ
-ფილმში მგონია თავი... ჟურნალისტები ,დაცვა, მძღოლი გელენდვაგენი რა მაგარიაა
-უნდა გეთქვა ...
-მაპატიეთ რა უბრალოდ არ გიკითხავთ მართლა, ძლივს ვიღაცასთან ჩვეულებრივად ვიქცეოდი , აქ ყველას ურჩხულად მივაჩნივარ და თქვენც უნდა შეეჩვიოთ , ათასი ჭორი გავრცელდება უბრალოდ დააიგნორეთ
-კარგი ხო არ გვინდა სისულელეებზე ... როგორ მომენატრე- ლიკა ჩაეხუტა და აკოცა.რამდენი ხანია ჩემები არ მინახავს ღმერთო ჩემო.დედაჩემი და მამაჩემი გაგიჟდებიან ,ჩემი და კედლებზე გავა
-ჩემებზე აღარაფერს ვამბობ
-ახლა პირდაპირ წაგიყვანენ სახლებშ ჩემი ბიჭები მე კი მეორე მანქანაში გადავალ. მისამართს მოგწერთ და ათ საათზე იქ იყავით, წვეულება თქვენთვის მთელი თბილისის სასტავი იქნება და გაგაცნობთ ყველას . ცოტას დაისვენებთ და მერე საქმეს შევუდგებით . გელა გამიჩერე რა
-ახლავე ქალბატონო
-ნახვამდის
-მოიცადე ერთ წუთს აუცილებელია წამოვიდე? არ მიყვარს ხომ იცი თან დავიღალე
-კაი რა მათე
-ნუ მიაქცევს ამას ყურადრებას არ იცი რა ტიპია? წამოვიყვან მე და ორივე ადგილზე ვიქნებით. მოგწერ ქალბატონო მარტო ნუ შემაბოდიალებ ახლა არავის ვიცნობ
-ნუ ღელავთ - გაიცინა და წავიდა. სახლში მისულმა გამოიძინა, მერე მოწესრიგდა .განსაკუთრებულად მოემზადა მოკლე შავი კაბა ჩაიცვა ,იმავე ფერის მაღლები. თმა აიწია ,წითელ ტუცსაცხს ვერ შეელია. მიშიკოს და ლიზის შეახსენა რომ უნდა გამოსულიყვნენ დროულად და დაქალი გამოათრია
-გეყოფა მიშა
-მოვიდივართ გოგო რა იყო შენ- გამოვიდა და პერანგის ღილები შეიკრა, მერე ტუჩზე მოცხებული პომადა მოიშორა და ლიზი შეათვალეირა -მაინც არ მომწონს ეს კაბა
-როგორმე გაუძლებ ერთის აღამო ცდუნებას-მარიამმა წაკბინა და ლიზიკოს მეიხუტა-ულამაზესი ხარ ლიზიკოო
-შენ საოცრება ხარ
-რა ხდება ასეთი მოკლე კაბა და შენ? შენ ყველაფერს აჩენ ისე რო მოკლეს არ იცმევ და დღეს რა ხდება
-ნუ იკრიჭები ერთი. არაფერი არ ხდება უბრალოდ მინდოდა და ჩავიცვი
-ეს მათე რა ტიპია ვაფშე
-თქვენნაირი არ არის და ნუ გამიგიჟებთა ახლა, არ ილოთებს, არაფერს მოწევს ,ტყუილად არ შესთავაზოთ. მაგრამ ლიკუნა მოდის და ის დალევს, იცეკვებს იმღერებს,იგიჟებს, კიდეც მოწევს და რა ვიცი შენ ცოლი გყავს თორე კი შეგაბავდა კიდეც
-ლიზიკო ცოტა ხნით რო დავშორდეთ არ გინდა?
-ფრთხილად იყავი შენ ამაღამ მარტო წოლა არ მომინდეს და იატაკი არ აგათვისებინო
-კარგი გავდივართ.. მივდივართ რას უცდით ვერ გავიგე - უცებ გავარდა და ჩაჯდა მანქანაში.მარიამი იცინოდა
-ოჰ რძალო მოარჯულე ეს?
-კომპრომატები გამიჩნდა-გაიცინა ლიზიმ და მეუღლეს გვერდით დაიკავა ადგილი.
რამდენიმე წუთში კლუბის შესასვლელთან იყვნენ. მიშო და ლიზი შევიდნენ .მარიამი კი ლიკუნას და მათეს დაელოდა რომლებიც ორ წუთში გამოჩნდნენ.
-აი ჩვენც აქ ვართ? რამდენი ხანი საქართველოში არ ვყოფილვარ კლუბში,ვნახოთ ერთი როგორი ბიჭები ჩითავენ , დასალევი რო მოჟნა გასაგებია და სხვა კიდე რა შეიძლება
-ეს გოგო გამაგიჟებს რამდენი ხანი უნდა იგულაო ვერ ვხვდები დაგეშლება ორგანიზმი
-რა მეტყობა დაშლილის ბიჭო შემომხედე - დატრიალდა და გაიცინა. შენობაში შევიდნენ. მათე მათ შორის იდგა და იცინოდა ლიკუნას სიტყვებზე-აუ ამათ ახლა ასე უნდა გვიყურონ? იმიტომ არ მინდოდა დაბრუნებდა აიჩემეთ რა აქ ფეხი რომ გადაგიბრუნდეს ნახევარ საათში ყველა გკითხავს როგორ ხარო მთელს ქალაქს ეცოდინება რა ვითარებაში დაეცი . ვერ ვიტან ასეთ ქალაქებს უცებ გამაბო... ჭორიკნები რა
-თორე ისე ხო ხარ ანგელოზი
-მათეეე დაგტუქსავ ერთხელ მე მაგისთვის,ყველა შენსავით პიდარასტ.. ხო არ იქნება ახლა სექს.. აზრზე არ ხარ დარწმუნებული ვარ ,საერთოდ ვაჟიშვილი ხარ? თუმცა რას გეკითხები გოგოსთან ერთად არ დამინახიხარ
-რა უზრდელი ხარ რა
-სხვას არაფერს მეტყვი უარყავი მაინც ბიჭო ერთხელ მაინც
-პასუხსაც არ გაგცემ ლიკუნა
-ვაიმე რა სიცოცხლე ხარ როგორ არასდროს ბრაზდები - ლიკუნა მოეხვია და ლოყაზე აკოცა- შენნაირი ბიჭი მეორე არსებობს ნეტა?
-არა მე ორიგინალური და გამორჩეული ვარ ჩემი მსგავსიც კი არ არის
-ოხ ოხ .მომიწევს შენი დაცვა თორემ ვიღაც ვიღაცეები იძალადებენ ვატყოობ- გადაუჩურჩულა და კისკისით გაჰყვა მარიამს ,რომელმაც რამდენიმე სიტყვით გააცნო ყველას საღამოს მტავარი გმირები შემდეგ კი მიშოს და ლიზის მიუახლოვდა
-გაიცანით პირადად და არა პორტალურად ჩემი ძმა მიშიკო და უკვე რძალი ლიზიკო
-სასიამოვნოა ბევრი მსმენია თქვენზე. სამწუხაროა რომ დამასწარი ცოლის შერთვა - ლიკუნამ გაიცინა და მიშოს მსუბუქად აკოცა ლოყაზე- შენ არ გაბრაზდე ჩემო ლიზიკოო ხომ იცი დაკავებულ ბიჭებს არ ვეტანები .თუმცა აქ ვერც ვხედავ ვინმე ისეთს მე რომ დავაგემოვ..- დატრიალდა და უცებ შეასკდა ლუკას. გაკრეჭილი რომ მიდიოდა მარიამისკენ . უცებ მხოვია ხელი ლიკუნას რომელიც მასზე საკმაოდ დაბალი იყო და ზემოდან დახედა
-შენ ალბათ ლიკა ხომ?
-დიახ? არ მითხრათ რომ მიცნობთ და მე არ მახსოვხარ თორემ აქვე განვუტევებ სულს თუმცა დიდხანს თუ არ შემიშვებ ხელებს ტკბილო ისედაც დავდნე შეიძლება
-ოჰოო ხმამაღალი განაცხადია - გაიცინა და გაანთავისუფლა
-ჩემი ძმადნაფიცი ლუკა ესენი კი ლიკუნა და მათე არიან -გააცნო სწრაფად და მიმოიხედა- სანდრო და დამი არ არიან?
-კი არიან აი იქ , დამიანე ნიას ესაუბრება და სანდრიკოს ის სილიკონა ებაზრება- ჩუმად გადაულაპარაკა და გაიცინა
-ოჰ ისიც აქ არის?
-ხო რა ვიცი წამოიყვანა - სახე დამანჭა და მომავალ წყვილებს მიაპყრო მზერა- ნია რა საყვარელია
-ხო ძალიან - გაიცინა მარიამმაც .
მათეს გვერდით იდგა ისევ ,როცა ბიჭებს გააცნო ისინი . ლიკუნამ სამეულს მოავლო მზერა და თვალები დააწვრილა
-მარიამ ამ სამ მუშკეტერს თუ იცნობდი მე რატომ არ შემატყობინე გერმანიაში რომ დავეძებდი სწორს
-ერთი თვეა გვიცნობს და ალბათ მაგიტომ - დამიანემ გაიცინა
-შენ დაკავებული ხარ თვალებზე გატყობ , სანდროს ვერ ვხვდები საერთოდ რა უტრიალებს გონებაში აი ამ შოკოლადის ბიჭს კი ორი ცოლი რომ ჰყავდეს სახლში თხი შილი, ორი კატა და რა ვიცი ვინც გინდა მაინც უნდა ჩავუბრატდდე
-ღმერთო ჩემო ლუკა შენნაირი მეორე ვიპოვეთ მგონი ოღონდ გოგოა გაგვიმართლა
-ვაიმეე ჩემო სიხარულოოო შენთვის მე ხომ განუმეორებელი და ერთადერთი ვარ დამიიიი- ლუკამ სრული სერიოზულობით შეასრულა როლი, ისე რომ გამოცდილი ლიკუნას გარდა ყველა დარწმუნებული იყო რომ იმათ რაღაც ჰქონდათ. ნიას სახე უნდა გენახათ ამ დროს, სულ გაშრა, თითქოს ენა ჩაუვარდა .მაგრამ არ შეიმჩნია დამიანესთან, საზოგადოებისგან ხომ არ გამოყოფდა განსხვავებული ორიენტაციის გამო.
-ვგიჟდები ამ ბიჭზე- მარიამს უთხრა ჩურჩულით და ერთი ჭიკა კოქტეილი დაცალა- დავიჯერო სულ არ მოვწონვარ?
-ლუკა უბრალოდ სერიოზული ურთიერტობების მომხრე არ არის შენ კი სხვანაირად არ დაგეჩალიჩება ჩემს გამო
-ეგ გასაგებია მივხვდი უკვე და სანდროზე რატომა რაფერი მითხარი?
-ხო ეგ მეც მაინტერესებს, ასე მგონი ცოტაც და დანას დააძრობს, გამიყრის და ჩემს ნაწლავებს დაიჭერს ხელში- მათემაც უჩურჩულა და ძლივს გაიღიმა
_შენ რა შუაში ხარ
_შუაში კი არა აშკარად ეჭვიანობს ჩემზე
-ის კი არ იცის ქალების შიში რომ გაქვს
-ლიკა მეცინება? სერიოზულად ვამბობ ტიპი ისე ეჭვიანობს მეშინია ,ხომ იცი ჩხუბი არ მიყვარს მითუმეტეს ტყუილად
-ანუ ჩემს გამო ჩხუბი ტყუილად ჩხუბია?
-მარიაამ ლიკუნასავით ნუ მელაპარაკები რა , ბიჭთან ჩხუბი რომელიც ეჭვიანობს ფუჭია რადგან დასავით მიყვარვარ
-ყველა დასავით როგორ გიყვარს შე საცოდაო შენ
-ლიკუნაა
-კარგი ჩუმად ვარ დამალევინეტ რამე გაშრა ყელი - ბართან მივიდა თან ცეკვავდა და სავსე უკანალს არხევდა. საკმაოდ მკვეთრი ფორმები ჰქონდა , გამხდარი არ იყო ამიტომ სიმრგვალეებით გამოირჩეოდა , გამოყვანილი კაბა კი საერთოდ საოცრად წარმოაჩენდა მის ფორმებს. საკმაოდ მაღალი იყო,სწორი ფეხები მაღლები , საშუალო ზომის კაბა ლამაზი ჭრილით ჟღალი თმები , წითელი ტუჩსაცხი მოკლედ ნამდვილი ცეცხლი იყო ყველა გაგებით. მათემ და მიშომ კარგად გაუგეს ერთმანეთს, მარიამი გოგონებთან იყო,ლიკუნა ჯერ საუბრობდა თან სვამდა, სიგარეტს აბოლებდა. ბიჭებსაც ეჟღურტულებოდა. უკვე გვიანი იყო საკმაოდ შეთვრნენ, სანდრო და ნინია გავიდნენ ცოტა ხნით შემდეგ მხოლოდ სანდრო დაბრუნდა . დამიანემ ნია სახლში წაიყვანა და ისიც დაბრუნდა.
-ამ ჭიქით ჩვენს გაცნობას გაუმარჯოს . არ მინდოდა აქ დაბრუნება მაგრამ ამ ორმა დამარწმუნა თუ არ დამევასება და წავალ ვინ მაკავებს რო? - კისკისით თქვა და ტეკილა გადაკრა .მათეს თვალების ბრიალს შეწუხებულმა უპასუხა- კაი რა მათე კაი რა ასეთი უინტერესო როგორ ხარ ვგიჟდები კაცი რო არ დათვრება , არ მოწევს, არც ერთხელ გაიკეთებს, საყვარლები არ ჰყავს რა კაცი ხარ მითხარი რა გინდა ბიჭო შენ უნდა მომკლა? ბოლოს ვატყობ ერთ კარგ ნაშას აგიგდებ მე თვითონ იქნებ რაღაც გიშველოს
-ლიკუნაა
-კარგი ჩუმად ვარ სუ - ჩაეხუტა და ლოყაზე აკოცა
-ანუ მათე თავისუფალია ხო?- დამიანემ იკითხა, ლუკა დუმდა არ აპირებდა ჩარევას
-ჩიტივით თავისუფალია ჩიტიიივიიით თუ გყავთ ვინმე კარგი გოგო როგორც მისი არაბიოლოგიური დები მე და მარიკო დავტესტავთ ნუ როგორც შეგვიძლია ახლა ჩვენ ეგ ამბავი და მერე დავაჯახებთ
-ხანუმად იწყებ უკვე მუშაობას?
-პროსტა გაგიჩითავდი იმდენი ქალი მოდის ჩემთან მარა ან ფეხმძმეები არიან, ან უშვილოები, ან მოხუცები და რა ვქნა მითხარით
-და რო შემეშვა არ გინდა?
-არა ნათლია მინდა ვიყო
-შენ გგონია ბავშვს მოგანათლინებ? შანსი არაა მარიამი იქნება ნათლია
-თუ არ დაგასწრო გათხოვება კი
-არაა მათე მე არ დაგასწრებ ნუ ღელავ ხო იცი არ ვაპირებ გათხოვებას -სიცილით უთხრა და ლუკას მიეხუტა მერე ყურში უჩურჩულა- არ მოგწონს ლიკუნა?
-უნდა მომწონდეს? ჯიგარი გოგოა რა
-კარგი ხოო არადა მას მოსწონხარ
-შენ რომ არ გეთქვა თვითონ კი არ მითხრა ძალიან მორცხვია
-შენ მორცხვები თუ მოგწონდა რა ვიცოდი
-არ მომწონებია არავინ და არც მე ვიცი
-შენ ბევრი არ დალიო ტო
-აუ ცოლია ხომ ვამბობ რა როდის შემოვა ის კანონი ერთი უნდა მოგიყვანო მაგის დ.. შ.. რაც იქნება იქნება
-შენს ღალატს ვერ აიტანს ვერავინ ცოდოაა
-იმდენს აუტანია რო ეს ვერ გადაიტანს დავიჯერო?
-ვაიმე ლუკაა როგორ მიშლი ნერვეებს
-მესმის შენი - მათემ თავი დივნის საზურგეს მიაყრდნო და ვისკი მოსვა
მარიამი დაჟინებულ მზერას გრძNობდა, სანდრო იყო ,რომელიც ხმას არ იღებდა და აკვირდებოდა ყველაფერს. მარიამი აიგნორებდა მაქსიმალურად როგორც შეეძლო. საპირფარეშოში გავიდა . ხელებს იბანდა როცა კარი შეაღეს და სწრაფადვე მიხურეს,გაიხედა და სანდრო დაინახა, თვალებში ჭინკები უხტოდნენ, სასმელმა უფრო დამუხტა . მარიამისკენ დაიძრა ,მალევე მიუახლოვდა ,ძალიან ახლოს იყო იმდენად რომ მის თითოეულ ამოსუნთქვას გრძნობდა, სასმელს შერეული სასიამოვნოა რომატი თავბრუს ახვევდა, მისი მზერა აგიჟებდა ,სურვილი უჩნდებოდა სათითაოდ დაეკოცნა მისი მწვანე თვალები , წითელი ტუჩები რომლის სიმხურვალეს ამ დისტანციაზეც კი გრძნობდა , ტემპერატურამ საგრნძობლად იმატა,ის კი არ ჩქარობდა უყურებდა .შემდეგ ხელები წელზე მოხვია და სხეულზე აიკრა, ტუჩები ლოყაზე მიაკრა ,თითქოს შანტავდა , ყელისკენ გადაინაცვლა შემდეგ ყურის ნიჟარასთან გადაინაცვლა და დაბოხებული, ჩამწყდარი ხმით უთხრა
-რატომ მომატყუე , გინდოდა ეჭვიანობისგან გავგიჟებულიყავი? -ხელი მოუჭირა და ისე სწრაფად ეძგერა ბაგეებზე მარიამი სულ მთლად გაითიშა. როცა გული იჯერა კოცნით ტუჩები გაილოკა და გაიღიმა- გამოგივიდა ,თუმცა არ ვიცი შედეგი გაგახარებს თუ არა .დღეიდან ჩემს გარდა ვერავინ შეგეხება ,მხოლოდ მე გაკოცებ და დავტკბები შენით my chocolate _თითები ურცხვად აასრიალა ფეხებზე და კაბის ქვეშ შეაცურა
-სურვილი არ არის საკმარისი მითუმეტეს ერთი ადამიანის - გაუღიმა ,ხელი მოიშორა და ოთახი დატოვა
გამთენიისას დაბრუნდნენ სახლში. მიშო და ლიზი ძლივს მიღოღავდნენ,ორივე მთვრალები იყვნენ, მარიამმა მხოლოდ რამდენიმე ჭიქა დალია და ფხიზლად იყო. როგორც კი დაწვა მაშინვე დაიძინა . მეორე დღეს კი ზარმა გააღვიძა
-გისმენ
-მარიკუნა შენი მისამართი მჭრდება სასწრაფოდ
-ლიკუნა რა გინდა ამ დილაადრიან?
-საქმე მაქ სიკვდილ სიცოცხლის
-მისამართს მოგწერ უბრალოდ მძინავს-ძლივს გაზავნა შეტყობინება და ძილი განაგრძო. მოგვიანებით კი უკვე თავზე დახტომამ გააღვიძა
-მარიააამ გაიღვიძეეეე მჭირდებიიი
-ლიკუნა მოგკლავ. ისევ აგრძელებ? ხომ გაგაფრთხილე ასე აღარასდროს გამაღვიძოთქო- ლიკა გაიქცა მარიამი კი პენუარის ამარა თმაარეული, ნამძინარევი , ფეხშიშველი მისდევდა უკან. ბოლოს მისაღებში შევარდნენ სადაც ლიზი, მიშო, სანდრო და მათე ისხდნენ. ყველამ მარიამს შეხედა . ის კი არ დაიბნა და ყველას მიესალმა
-დილამშვიდობის როგორ ხართ ნაბახუსევზე ? გისკდებათ ტავები? ნუ შენ რას გეკიტხები ორი ჭიქა დალიე მხოლოდ-მათეს მიუჯდა გვერდით და გაიცინა
-დილიდან ასე დადიხარ ? ადრე არ იცოდი და ახალია ?-მათემ უთხრა ჩურჩულით და სანდროსკენ გააპარა მზერა- ამან ვერ გაიგო რო შენი შეყვარებული არ ვარ?
-ხო ახლა მხოლოდ საყვარელი ჰგონიხაარ- მარიამმა ჩურჩულით უთხრა და მათეს გაფართოებულ თვალებზე კისკისი დაიწყო
-სასაცილოა გოგო? შენც ლიკუნას დაემსგავსე რა
-ერთი ჭკვიანიც გვყოფნი მათეეე- ფეხზე დაუსკუპდა ლიკუნა და გაბუშტული ტუჩები ლოყაზე მიაკრა. ამ დროს ბჭები შევიდნენ და უცებ დაატორმუზა-ჩემი რპინცი მოვიდა
-გადარეული ხარ რა
-ვიციი
-დილამშვიდობის მე გავალ მალე მოვალ- უცებ გავარდა მარიამი ისე გაუჩინარდა ვერც დაინახეს ნორმალურად ბიჭებმა. გამოცვლა რომ დაასრულა სანდრო დახვდა კართან-რა ხდება?
-რა ურთიერთობა გაქვს მათესთან
-უკვე პირდაპირ მეკიტხები? შენ დასკვნა ვერ გამოგაქვს?
-გეყოდა და პირდაპირ მითხარი
-რა უცნაური ბიჭი ხარ გუშინ დარწმუნებული იყავი რომ შენი ვიყავი და ახლა რა დაგემართა
-ახლაც დარწმუნებული ვარ რომ ვერავინ სეგეხება ჩემს გარდა, მე უბრალოდ გეკითხები აქამდე რა გქონდა
-რამდენჯერმე ვიწექი მასთან დიდი არაფერი
-დამაჯერებლად უნდა მოიტყუო ხოლმე . სერიოზულად გეკიტხები
-არ გიპასუხებ თავად გაიგე ,გამოიტანე დასკვნა შენ ხომ ჭკვიანი ხარ
-მარიამ უბრალოდ მითხარი
-რატომ გაინტერესებს სანდრო უბრალოდ მითხარი
-მნიშვნელობა აქვს ალბათ
-ალბათ არ მაკმაყოფილებს
-კარი მასინ ასე გკითხავ ვინ არის მათე შენთვის- მკლავში სწვდა და ისე უყურებდა ნნებისმიერს შეაშინებდა
-რატომღაც არ მინდა გითხრა . მგონი ისევ მოგიწევს ბოდისების მოხდა და რაღაც საქმეების გაკეთება ,ხელს მომტეხ მალე თან მარჯვენას
-მარიაააამ სად დაიკარგე გოგო ამდენ ხანს რას იცმევ ასეთს შენც ახლა კოჭებამდე საცვალს არ იცმევდეე- ლიკუნა მოდიოდა ქოთქოთით კარი შეგლიჯა და -უი ხელი შეგისალეთ? თუმცა არა - დააკვირდა და წარბი მაღლა ასწია- რატომ გიმზერს ეს ბიჭი ასე გაბრაზებული? რა დაუშავე მარ?
-მიდის უკვე
-სხვა დროს დავილაპარაკებთ - ხელი გაუშვა და გაბრაზებული წავიდა
-ვაიმეე ვგიჟდები ასეთ ბიჭებზე, როგორი რაღაცნაირია რა თუმცა საშენოა მარტო
-ვაიმე კარგი რა ლიკუნა
-მოიცადე გოგო რისთვის მოვედი..ხომ იცი რა ტიპი ვარ თუ გავგიჟდი ვინმეზე ის თუ არ ჩავიგდე ხელში არ შემიძია
-არავინ მოგწონებია ლიკუნა
-ოო კაი რა ტიპაჟი ასეთი ვარ და რა მნიშვნელობა აქ . ახლა მომეწონა აი მივხვდი რომ ლუკა ის არის ვისაც მთელი 26 წელი ველდი .ყველაფერი უნდა მომიყვე მასზე
-მეც არ ვიცი არაფერი მხოლოდ ის რომ 28 წლისაა ,თავისუფალია, გიჟია სენსავით. ჰყავს მხოლოდ დამიანე და სანდრო. ღადაობს თორე გეი არ არის
-ოჰ ახალი ამბავი ,ისე მაგრად იღადავა იმ გოგომ მგონი პატარამ საყვარელმა რა ჰქვია? დამიანესთან ერთად რომ იყო
-ნია
-ხო ნია მან დაიჯერა დარწმუნებული ვარ ისე უყურებდა დამის .მაგარი ღადავი იქნება
-კარგი რა სულ ღადავი როგორ გაკერია . ლუკასთან გართობა თუ გინდა მიდი და უთხარი
-ოო ასე ბოზ.. ვეგონები თან რას ნიშნავს გართობა მართლა მომწონს რომ ვიძახი იმიტო? აუცილებლად დრო უნდა მჭირდებოდეს გასაანალიზებლად, დასაფიქრებლად, ყველაფრის ასაწონად დავბერდე და ჩამოვჭკნე რომ მივხვდე ? სიყვარული იბადება ურთიერტობის დროს ხშირ შემთხვევაში და ასე შორიდან თუ ვუცქირე რა გამოვა
-ვის უცქერ შორიდან?
-შენ
-მე?
-ხო შენ
-ახლა მივხვდი ...მივხვდი რომ ჩემზე მეტად აფრენ -სერიოზულად უთხრა და მერე მარიამს გახედა-მარ ის გიჟი წავიდა და ჩვენც წავალთ.მოგვიანებით შეგეხმიანები-ლოყაზე აკოცა და მერე ლიკუნას გაუღიმა- ნახვამდის ლამაზო- თვალი ჩაუკრა და წავიდა
-განგებ მიკეთებს საზიზღარი. იცის როგორ მომწონს და ასე უცებ არ ნებდება არადა ხომ ვხედავ როგორ მიყურებს. კარგი ბატონო ლუკა იყოს ნება შენი .მაინც რა კაი ვიღაცაა ღმერთოო-ტუჩზე იკბინა და მარიამს დაეყრდნო-შევიშალე
-დიდი ხანია შეიშალე შენ
-ნუ გგონია დამიძვერი , სანდროზე მერე ვილაპარაკებთ
-ხო სანდროზე ჩვენც უნდა ვილაპარაკოთ- საძნებლიდან გამოვიდა ლიზიკო და მეორე მხრიდან დაუდგა
-თქვენ ორნი შემიწირავთ
-ვაიმეე რა ლამაზები ხართ -მიშიკომ რომ დაინახა ეს სამი გაიკრიჭა- როგორი განსხვავებულები ხართ გარეგნულად მარიამი მაღალი და გამხდარი, ჩემი ცხოვრება უბრალოდ საოცრება ლიკუნა კიდე მაღალი და
-ფუმფულა არ თქვა არ გამაგიჟო მე უბრალოდ ღმერთმა ზედმეტად მიბოძა სიმრგვალეები
-იტყუება დარწმუნებული ვარ ხელოვნურია
-ხო და ფეხებიც იმიტო მაქ ასეთი“თხელი“
-მუცელი არ გაქ
-ვვარჯიშობ
-ვერ ვხსნი რა
-რას ვერ ხსნი უბრალოდ ძვალმსხვილი ვარ, ვვარჯიშობ და სხეული ფორმასი მაქ , მკვრივი და კარგი ფორმები თუმცა ჯოხივით არ ვარ , არც მინდა რომ ვიყო
-ჩამოაყალიბა რა გინდა
-სენ კიდე ცრუ ინფორმაციას ნუ მივრცელებ მათე
-ოჰ შენ იმდენ ინფორმაციას ავრცელებ დიდი ამბავი ახლა
-ტყუილას რას ვამბობ ვაჟიშვილი რომ ხარ
-ისე დარწმუნებული იძახი ვითომ შემამომწე
-მე გენააცვალე გინეკოლოგი ვარ მარტო მშობიარობა კი არ ვიცი. კი ვხუმრობ ახლა მიშიკო მარა მართლა არ ჰყავს არავინ , ამას წრფელი სიყვარულის სჯერა , როგორ უნდა დაეჯახოს ახლა და მიხვდეს რომ უყვარს მხოლოდ მასთან ერთად წავიდეს კაფეში, კინოში, ისეირნოს რა ვიცი დაისვენოს .
-ტყუილად არ კარგავს ადამიანი დროს არ იტკიებს თავს დიდი ამბავი
-მოკლედ რა კაცები როგორ უგებთ ერთმანეთს

ერთი კვირა გავიდა, მარიამი სანდროს აიგნორებდა, ხანაც მოშხამავდა და შეეშვებოდა, ის კიდე უტევდა მაგრამ ვერაფერი ათქმევინა. გაცოფებული მოძრაობდა ფილფანი . სულ გაგიჟდა მათეს და მარიამს გამგზავრება რომ მოუხდათ კლინიკის საქმეებზე თან ორი კვირით . ის ორი კვირა ჯოჯოხეთად იქცა ყველასთვის სანდროს ვინც შეეჩეხა. ბიჭებიც არაფერს ეუბნებოდნენ,ტკბებოდნენ მისი სიგიჟით ,ცოტა იწვალოს არაფერი დაუშავდებაო დამიანე იცინოდა. თავად კი თურმე სასაცილოდ კი არა სატირლად აქვს საქმე. ნია ხშირად ხვდებოდა ,თვითონ ურეკავდა იმ ღამის შემდეგ იფიქრა რომ მასაც მოსწონდა და ენდობოდა,სწორედ ამიტომ იყო ასე ლაღად და თავისუფლად მის გვერდით . ლუკას გამოხტომებს მიჩვეული არაფერს ამბობდა მოულოდნელად რომ გამოჩნდებოდა გოგოსთან ლანძღვას ხო არ დაუწყებდა და მხოლოდ მოშორებით იფარგლებოდა. ერთ საღამოსაც ბიჭებთან იყო ბინაში, ფილმს უყურებდნენ ,პოპკორნს მიირთმევდნენ . დამიანე უფრო ნიას უყურებდა ვიდრე ფილმს და მის თითოეულ ნაკვთ იზეპირებდა.უკვე იმდენად მასში იყო ეს ციცქნა გოგო ვეღარ უძლებდა სურვილს ,უნდოდა მოხვეოდა და არასდროს გაეშვა .
-ნია შენ ოდესმე გყვარებია? -ფილმიდან გამომდინარე მოიფიქრა და ჰკითხა
-მე ახლაც მიყვარს - ცისფერი თვალები შეანათა რომელიც ისე ჰქონდა ამღვრეული დამიანეს გული შეეკუმშა.იმის წარმოდგენაზე რომ ნიას ვიღაც ასე ძლიერ უყვარდა სულ გადაირია ,არ იცოდა რა უნდა ეთქვა
-რატომ არ ხარ მასთან.იქნებ უყვარხარ
-არ ვუყვარვარ- გაეღიმა და ბატიბუტი ამოიღო
-ასე დარწმუნებული ხარ? არაუშავს შეუყვარდები
-აქამდე ვოცნებობდი რომ შევუყვარდებოდი, შემამჩნევდა მაინც ახლა კი სულ გადამეწურა იმედები
-რატომ ცოლი ჰყავს? რამე დაემართა თუ წავიდა სადმე
-არა მას უბრალოდ ბიჭები მოსწონს
-კი მაგრამ... ეგეთი როგორ შეგიყვარდა ანუ იმას ვგულისხმობ რომ
-ქცევაზე არ ემჩნეოდა სულ ძლიერი მამაკაცური და უხეშიც კი იყო . ახლაც არის ასეთი მაგრამ ფაქტი ფაქტად რჩება
-იქნებ გეშლება
-რატომ გიკვირს ვერ ვხვდები- ჩურჩულით უთხრა და თვალების ფახუნით ახედა. დემნას გაოცება გამეოსახა
-ვერ გავიგე მე რატომ არ უნდა მიკვირდეს
-შენ და ლუკა ხომ ,ანუ იმას ვგულისხმობ რომ არც შენ და ლუკა გავხართ ერთმანეთზე შეყვარებულ წყვილს მაგრამ...
-რა? მოიცა ...მოიცა ანუ შენ რა გგონია რომ მე და ლუკა ...რომ მეე მე ვარ მისი -დამიანე სიტყვებს ძლივს ამბობდა, ფეხზე წამოვარდა თმაზე ისმევდა ხელს ნერვიულად და მიმოდიოდა. ნიას შერცხვა ,გული ვატკინე გავაბრაზე ასე არ უნდა მეთქვაო და თავდახრილი იყო. ლუკა გავიდა საძინებლიდან თმაარეული შორტისამარა ,ლუდის ბოთლი ეჭირა და როგორც ყოველთვის ანერვიულებული დამიანე რომ დაინახა უფრო მოუშალა ნერვები
-ვაიმეე კუსკუსაა რატომ ხარ გაბრაზებული? ვინ გააბაძა ჩემი ბიჭიიი
-შენ ბიჭოოო მოგკლავ ს გაზ.... ვიყო შე გამოს.... შეე გამოთაყვანებულო ბიჭო მოგკლავ ხომ გეუბნები რამდენჯერ გითხარი მორჩი ამ მასკარადს სხვა სასაცილო ნახე რამე და შემეშვი ვიღაცას მართალი ეგონება და დამღუპავთქო მოგკლავ შენი - რომ დაედევნა ლუკას მთელი სახლი შემოარბენინა ბოლოს ისევ გაოგნებულ ნიასთან დაბრუნდნენ, ლუკამ ფეხზე წამოაგდო გოგო წინ დაიყენა ხელები მხოვია და ასე მოძრაობდა-ნიას მოშორდი უნდა გცემო ისე უნდა გცემო მართლა ვეღარ მიეკარო ქალს შე ხისთავიანო შენ
-ვაიმე ნია მიშველე გაგიჟდა მგონი ხუმრობა აღარ ესმის ამ იდიოტს ამას .ვინ დაიჯერებს რო მე ასეთ სიმპატიურს ასეთი მახინჯი მომეწონება როცა ამდენი ლამაზი ქალი დადის
-დაიჯერა შე გამოშტერებულო დაიჯერა და მოგკლავ გეფიცები . არ ვიცი ახლა რა გიყო
-ვინ დაიჯერა ტო მართლა? მოიცა? მოიცა ანუ შენ... ვაიმე ბოდიში დევიღუპე ხო? კაი შე ჩემა მე რა ვიცოდი ტო -თვალებით მიხვდა ვისზეც ანიშნა და მაშინვე დასერიოზულდა -ნია ჩემო საყვარელო მომისმინე დამიანეს გოგონები მოსწონს თან ძალიან მოსწონს . მე კი უბრალოდ ცუდად ვხდები ლამაზ ქალს რომ ვხედავ პატარავ სხვანაირად ვერ აგიხსნი მაქსიმალურად ვიცავ ცენზურას .უბრალოდ ვიხუმრე ,ყველაზე მეტად ასე ვაბრაზებ ამ ხისთავიანს . ახლა მე წავალ თქვენ სალაპარაკო გქონიათ როგორც მითხრეს- უცებ აიღო მობილური , მაისური და გავარდა.
-მაპატიე მე ... მაპატიე გთხოვ - ჩანთა სასწრაფოდ აიღო და სწრაფად აკოცა ლოყაზე- მე უნდა წავიდე მეჩქარება .იმედია არ გამიბრაზდები
-მოიცადე ნია ....დ... შ..- სკამი მოისროლა და დივანზე დაჯდა- ვაიმე გეი მე? რა სულელი ბავშვია .ნამდვილი მეამიტი ბავშვი

ლუკა კაფეში შევიდა , ყავა შეუკვეთა და ელოდა როცა ნაცნობი კისკისის ხმა გაიგო. მაშინვე გაიხედა და ლიკა დაინახა ვიღაც ბიჭთან ერთად, გულიანად იცინოდა და შიგადაშიგ ეხვეოდა . მოშორებით მაგიდასთან დასხდნენ ისე რომ ლიკა ზურგით იყო და ვერ ხედავდა ლუკას. უყურებდა და ნელ-ნელა იმატებდა სისხლის მიმოქცევის სიჩქარე თითქოს კაპილარების დახეთქვას აპირებდა. ჭიქას ხელი მოუჭირა , ფეხი ნერვიულად აათამაშა, თვალს ვერ აშორებდა წყვილს უნდოდა არ შეეხედა მაგრამ თვალს ვერ აშორებდა. იმ წამს შეამჩნია ყველა დეტალი .თითქოს მის დახატვას აპირებდა ისე აკვირდებოდა. მერე თავი დახარა გაიცინა და წამოდგა. გაღიმებული მიუახლოვდა მათ მაგიდას, ლიკუნას ზურგიდან მოეხვია და ყელში აკოცა
-როგორ ხარ ჩემო ლამაზო?
-ლუკა? კარგად შენ? რამდენი ხანია არ მინახავხარ - ლიკამ ფართოდ გაუღიმა და ლურჯი თვალები მიანათა
-ორ კვიარაზე მეტია -ისე ზუსტად გაიხსენა ბოლო შეხვედრა თავადაც გაოცდა - აბა როგორაა საქმე კლინიკაში?
-სექტემბრამდე შვებულებაში ვარ ,ვისვენებ მეგობრებს და ნატესავებს ვნახულობ ამჯერადაც ერთ-ერთი ჩავიგდე ხელთ . გაიცანი ჩემი დეიდაშვილი ლადო , ეს კი ლუკაა ჩემი მეგობარი
-დეიდაშვილი... სასიამოვნოა - მაშინვე გაიცინა და ხელი ჩამოართვა
-ჩემთვისაც ...ლიკუ ხომ გითხარი რამდენიმე წუთი მცალიათქო და ახლა გავიქცევი რა მოგვიანებით შევხვდეთ . სახლში მოვალ ,დედაჩემსაც უნდა შენი ნახვა და შემჭამა
-კარგი ლადუნა ნახვამდის-ბიჭს აკოცა და გაუშვა. თავად კი ლუკას შეხედა გაბრწყინებულმა- დაჯდები ჩემთან? თუ ვინმეს ელოდები ცისფერთვალებავ
-არავის ველოდები - მასთან მოკალათდდა და რომ დაიწყეს საუბარი, ვეღარც სეირნობის დროს დაასრულეს, მერე სახლამდე მიაცილა ასე ხეტიალში კი მოსაღამოვდა .ბოლოს დაემშვიდობა და სახლში დაბრუნდა. სადაც ორი სიყვარულში დახრუკული ძმაკაცი დახვდა , მთვრალები და ბოთლებს ჩახუტებულები. კედელს მიეყრდნო და გაიცინა
-მეც შეყვარებული ვარ თქვენგან განსხვავებით მიმართლებს ოღონდ და დიდხანს ლოდინს , პატარაა და ვერ ვეტყვი, არაა ისეთი კარგი, უბრალოდ მომწონს შევეშვები და უბრალოდ ვცდი
-აბა ვერაფერს ვგრძნობ განსაკუთრებულსო?
-უცებ მივხვდი რომ ვგიჟდები მაგ ქალზე. მომეცით თქვე ლოთებო სასმელი დავლიო მეც -ბოთლი გამოართვა სადროს და მიიყუდა-უჰ რამდენი ხანია არ დამილევია ...