- დე ადექი სკოლაში წასვლის დროა- თბილი ღიმილით გამიღიმა აი ისეთით მე რომ მიყვარს გულწრფელი და სითბოთი სავსე ღიმილით.
-აუ დე ცოტახანსაც ვიწვები რა - შევევედრე დედას და ორი თითით ყელი გამოვიწიე.
- ნუ ხარ ზარმაცი ადექი და ჩაიცვი თორემ გაგიბრაზდები.
- კაი ხო ვდგები.- ზანზალით წამოვდექი დედას მაგრად ჩავეხუტე და ვაკოცე.
-დედას ცხოვრება დედას იმედო
-დედი ძალიან მიყვარხარ.- სააბაზანოში შევედი დილის პროცედურები ჩავიტარე ჩავიცვი, ვისაუზმე და სკოლაში წავედი .გზაში ვფიქრობდი თუ როგორ შემეხედა ნიკასთვის თვალებში იქნებ დამევიწყებინა ყველაფერი და ისე შემეხედა თვალებში თითქოს არაფერი ყოფილა გუშინდელი ღამიდან სინამდვილე კი მაგრამ შევძლებდი თვალებში შეხედვას არ ვიცი არ ვიცი. ამ ფიქრებში სკოლაშიც მივედი კლასის კარები შევაღე. კლასში მერხთან აყუდებული ნიკა დავინახე გოგოებთან ერთად რაღაცაზე იცინოდნენ.- ნინი არაფერი არ შეიმჩნიო -ვუთხაი ჩემს თავს და მერხისკენ წავედი.
-გამარჯობათ -სულელური ღიმილით მივესალმე კლასელებს.
-გამარჯობა ნინ- ირონიული ღიმილით მომესალმა ნიკა ენა ტუჩზე გადაისვა და თვალი ჩამიკრა. ზარი დაირეკა და კლასში მასწავლებელი შემოვიდ კიდევ კარგი თორემ ამას ვერ გაუძლებდი და მარგიანს გავწეწავდი. ბანდა დაიშალა და ყველა თავის ადგილზე დაჯდა.
- როგორ გეძინა ნინი? მთელი ღამე ალბათ მე გესიზმრებოდი. ყურში ჩამჩურჩულა სიცილით და ჩემს გვერდით დაჯდა .მე? მე გავწითლდი გავლურჯდი არა გავმწვანდი სიბრაზისაგან .
- ეს შენი ადგილი არა არის . -ვუთხარი ღრენით და მის კითხვას თავი ავარიდე.
- ახლა ჩემია ანიმ დამითმო -მანიშნა ანისკენ. გავიხედე მისკენ სულელური ღიმილით მიღიმოდა ხელის მოძრაობით ვანიშნე რომ მკვდარი იყო ანიმ მხრები აიჩეჩა და თვალებით მანიშნა რატომო.არა მოვკლავ ამ გოგოს რას მიკეთებს ვერ ვხვდები ჩემი სიკვდილი უნდა. არა დღეს ნამდვილად ვერ გადამირჩება.
-რაზე ფიქრობ საყვარელო.-შემახსენა მარგიანმა რომ ჩემს გვერდით იჯდა.
- უკაცრავად რაო? -გავიკვირვე მე.
- ს ა ყ ვ ა რ ე ლ ო - დამიმარცვლა და გამიღიმა .ვაიმე აი აქ კი დავდნი სიბრაზე სულ დამავიწყდა პირველი შემთხვევა იყო რომ ნიკა ირონიული ღიმილით არ მიღიმოდა ეს მე რომ მიყვარს ის ღიმილი იყო.
- ვაიმე ეს ღიმილი როგორ გიხდება ვგიჟდები.- მოიცა ეს მე ხმამაღლა ვთქვი? იმედი მაქვს რომ არა არა არა და კიდევ არა
- შინი ხათრით გავიღიმები ცხოვრება
-ჰა რა ვაიმე გაიგე - ვთქვი დაბნეულმა.
-როდის დავამთავროთ გუშინდილი დაწყებული -მითხრა და ხელი ფეხზე დამადო.
-მომისმინე ეხლა მაგ ხელს თუ არ აიღებ გეფიცები დაგიმტვრევ სათითაოთ თითებს და კიდევ არც კი იფიქრო მაგის გაგრძელებაზე სხვასში არავისში არ შეგეშალო უამრავი გოგოა შენს გარშემო რომელიც ფეხბთან გერთხმის და შეგიძლია მათთან გააკეთო ის რაც გინდა მაგრამ ჩემთან არა გესმის .-ვუთხარი გაღიზიანებულმა.
- ფისომ ბრჭყალები გამოაჩინა შენ თვითონ მოხვალ ჩემთან ჩემო კარგო. ხო და კიდევ გუშინ არაჩვეულებრივი იყავი -მითხრა ცინიკურად.
-სანიკიძე დაფასთან გამოდი- მითხრა მასწავლებელმა დაილოცოს მასწავლებელი რა ძლივს გამოვეცალე მარგიანს და ამოვისუნთქე.


დიდი ბოდიშს გიხდით დაგვიანებისთვის ძალიან ცუდათ ვიყავი და ვერ მოვახერხე ისტორიის ატვირთვაა