ბევრი რომ არ ვილაპარაკოთ მარიამი როგორღაც დაითანხმა მასთან გადმოსვლაზე,თავიდან წინააღმდეგი იყო მაგრამ მერე მიხვდა რატო უნდა დაეტანჯა თავი ანმის პატარას რამე რომ მოსვლოდა..ამიტომ დასთანხმდა,ერთ ოთახში წვებოდნენ დამიანემ რამე რომ დაგჭირდეს და ვერ გავიგონო ახლოს მეყოლები ასეო...ცოტახანში დამიანემ ინანა კინაღამ ყველაფერი მარიამი ისე აწამებდაა ერთხელ ღამის 4საათზე გააღვიძა..
-დამიანე..
-მმმმ
-დამიანეეეეეე!!!
-ჰო რამოხდა?თავი წამოყო დამიანემ..
-მარწყვი გვინდა..
-მარიამ რომელი საათია იცი?
-კი 5თი დაიწყო!
-მერე???
-რა მერე აბრძანდი და მოიტანე...
-აუუ..დაიწყო ბუზღუნი დამიანემ..
-მამიკოს არ უყვარვრთ ჩემო პრინცესა..ტირილს იწყებდა ვითომ მარიამი..
-არა არა არიტირო როგორ არმიყვარხართ თქვენ მიყვარხართ თუ მიყვარხართ,ვდგები ახლავე შენი ცხრემლები არდავინახო..
ადგა ჩაიცვა და წავიდა..მარიამმა კმაყოფილად გაიღიმა.."მასე მოგიხდება 1თვე რომ მატყუებდი და გამაბრუე კაი იყო? ახლა ჩემი ჯერია"!ფრთხილად ადგა და სამზარეულოშო ჩავიდა მაცივარი გამოაღო და იქიდან მარწყვი გამოიღო და გასკდა..შემდეგ მის ოთახში აბრუნდა.ცოტანანში დიდი ჯამით დამიანე შემოვიდა,მარწყვები გაერეცხა კიდეც.
-მოგიტანე პრინცესა.
-იციი აღარ მინდა მარწყვი!მჟავე მინდა კიტრის მჟავე!
-რა? ამ შუაღამეზე მიტო წამიყვანე რომ მერე არ გეჭამა?
-ოოოო სულ აღარ მინდა მეძინება..
უთხრა და ზურგი აქცია..
ასე აწამებდა 1-2 თვე..უკვე მეხუთე თვეში იყო და მუცელუც ეტყობოდა...დიდად არა მაგრამმაინც ეტყობოდა..
მოდით გავიგოთ რახდებოდა გიორგისთან..როგორც ყოველთვის არც ეხლა გაუნებებია თავი წამლისთვის,დალევისთვის და ათასი სისაძაგლისთვის.ბარში იყო რომ დაინახა როგორ მოდიოდა ვიღაც გოგო რომელიც საშინლად გავდა ლიზას,ნასვამი იყო მაგრამ იმწუთას თვალები დაქაჩა მართლა ძალიან გავდა მაგრამ ლიზა..ის ის ხომ..რამნიშვნელობა აქვს შენთვის გიორგი ლიზა არის პეტრე თუ პავლე!მთელი ღამე მისთვის თვალი არ მოუშორებია..
ლიზა ხომ იყო ასისტენტი,უკვე ექიმი გახდა ქალბატონი და მისმა მეგობრებმა დაიჟინეს ეს ამბავი უნდა ავღნიშნოთო,მართალია ლიზა ვერ იტანდა ეგეთ რაღაცეებს მაგრამ მაინც წაყვა,რაც იქ იყო გრძნობდა ნაცნობ მზერას რომელის ზურგს უწვავდა მაგრამ უკან გახედვას ვერ ბედავდა..შემდეგ ადგა და აივანე გავიდა,მუაჯირს დაეყრდნო და ერთი ღრმად ჩაისუნთქა და ცრემლებს გასაქანი მისცა..გარეთ რომ გავიდა გიორგიც გაყვა აინტერესებდა მართლა ლიზი იყო თუ არა..მოშორებით დადგა და დაინახა როგორ ტიროდა და რაღაც სიტყვებს ბურტყუნებდა..ჯანდაბააა!ბოლო ხმაზე დაიღრიალა!რატო დამსაჯე ასე ღმერთო! გიორგომ ლიზის ხმა იცნო მაგრამ მაინცარ ჯეროდა მისი აქ ყოფნა და მას ჰალუცინაციად თვლიდა..უკან დაიხია და სახლში წავიდა ისევე როგორც ლიზი..
დამიანემ მარიამს სთხოვა სახლში არ მოგწყინდა მიდი გამოეწყვე გარეთ გავიდეთო..მარიამიც შეუდგა გამოპრანჭვას,ნუ გამოპრანჭვას რა თხელი სარაფანა ჩაიცვა,ფეხზე დაბალი ბასანოჩკები,სახეზე ბევრი არაფერი წაუსვია ერიდებოდა ყველაფერთ,გარეთ სიცხე იყო ამიტომ თავზე ლამაზი შავი შლაპა დაიფარა..დამიანემ მარიამი მთაწმინდაზე აიყვანა,საიდანაც ულამაზესი ხედი იშლებოდა,საღამომდეიქ იყვნენ და ხან რაზე ლაპარაკობდნემ ხან რაზე,მერე დამიანემ მარიამს ხელი ჩაკიდა და ხეებისკენ წაიყვანა,გაცდნენ ხეებს და მარიამმა დაინახა ორ კაცზე გაშლილი მაგიდა რომელიც ისე ლამაზად იყო მოწყობილიი...დამიანემ მარიამს სკამი გამოუწია და დასვა..
-ეს ეს რალამაზიააა!შენ გააკეთებინე?
-კიი..
-რა საჭირო იყოო..
-იყო მარიამ იყო..დიდიხანია ამის თქმა მინდა მაგრამ ვერ ვბედავდი პასუხის მეშინოდა..ხომიცი როგორ მიყვარხართ შენც და ჩემი პატარაც,თქვენი გულისთვის ყველაფერზე ვარ წამსვლელი...არგამომდის რა ასეთები,მინდა ჩემი კანონიერი მეუღლე გახდე..თანახმა ხარ?
მარიამი დუმდა.დამიანეს შეეშინდა უარს მეუბნებაო..
-მარიამ თქვი რამე.
-რაგინდა რო ვთქვა..
-მარიამ..
-მმმ რავიცი მე კი ვარ თანახმა მაგრამ შენ თუ ხარ თანახმა მთელი ცხოვრება მე ამიტანო?
-რაააა?ანუ თანახმა ხარ!
-კიკიიი!!
დამიანემ მარიამი ხელშო ააფრიალა.
-დამსვი გიჟო მუცელში ბავშვი მიზის საჭმელი კი არა!
-ჰო კარგი კარგიი ჩემო დედოფალო..აბა როდის ვიქორწინოთ...
-ბევრი არაფერი არგვინდა რაა..უბრალოს ჯვარი დავიწეროთ და მერე ახლო წრეში ავღნიშნოთ რესტორანშიი..ოღონდ ერთი პირობით..
-რაპირობით?
-რესტორანში ლიზიც უნდა იყოს და გიორგიც..
-ლიზი ისედაც წამოცა მაგრამ გიორგი როგორ წამოვა არვიცი მე ვეტყვი მაინც..
ჯვრის დაწერა ერთ კვირაში გადაწყვიტეს.მარიამს დიდი საქორწილო კაბები ბავშვობიდან არ ხიბლავდა ამიტომ თეთრი,მოკლე,გრძელმკლავიანი, უბალო კაბა ჩაიცვა,რომელსაც წინ მკერდთან ორნამენტებით იყო
გაფორმებული,თითებზე ორი ბეჭედი ეკეთა სილამაზისთვის,ასევე კაბის შესაფერისი ოდნავ მოგრძო საყირეები,ფეხზე კრემისფერები მოირგო,თმები წინ მრგვალად აიწია დ. უკან გაუშვა,მაკიაჟიც მსუბუქი გაიკეთა.ქვემოთ რომ ჩავიდა დამიანე თვალებგაბრწყინებული უყურებდა მის მომავალ მეუღლეს დაგული ბედნიერებით ევსებოდა..ჯვარიც დაიწერეს და შემდეგ რესტორანში გადაინაცვლეს სადაც მილოცვები მიიღეს..მათთან ახალგაზრდა გოგონა მივიდა გეგონებოდათ ანგელოზი მოფრინავსო..
-ლიზი მოდი ჩემო ლამაზო..ამდენიხანი კი ვერ გაგაცანი მაგრამ ეს მარიამის უკვე ჩემი მეუღლე მარიამი..
-ჩვენ ვიცნობთ ერთმანეთს.ორივემ ერთად თქვა და ერთმანეთს ჩაეხუტნენ.მარიამმა რაც გაიგო რომ ის ექთანი გოგონა ლიზი იყო სავადმყოფოში მისვლისას ხშირად ნახულობდა და დამეგობრდნენ კიდეც რათქმაუნდა..
-მე დაგტოვებთ..კიდევ ერთხელ გილოცავთ..უთხრა ლიზამ და დატოვა მეფე-დედოფლის მაგიდა..მარიამმა დამიანეს ყურში უჩურჩულა..
-გიორგის არ უთხარი არა?
-უთხარი შენ თავს ვფიცავარ მაგრამ არვიცი მოვა თუ არა..
გიორგი ამ დროს შემოვიდა დარბაზში..არ უნდოდა წამოსვლა მაგრამ მხოლოს ის აზრები ჭამდა რომ იმ დღეს ლიზი მართლა თუ დაინახა მაშინ ქორწილში აუცილებლად იქნებოდა..დაარც შემცდარა..მეფე-დედოფლის მაგიდისკენ აიღო პირდაპირ გეზი და დიდი ირონიით მიულოცა დაქორწინება,შემდეგ კი მისი ადგილი დაიკავა..აქეთ იქით იყურებოდა და ცდილობდა ლიზი ეპოვა როდესაც თვალში ნაცნობი სილუეტი მოხვდა რომელიც მისგან ზურგით იდგა მაგრამ მალევე შემოტრიალდა და მათი თვალევბი წამიერად ერთმანეთს შეხვდნენ..ლიზას გული თუ არ წაუვიდოდა არ ეგონა...ამჯერად გიორგი არც კაიფში იყო და არცმთვრალი იყო ამიტომ ვერ მოელანდებოდა..ლიზი სასწრაფოდ აივანზე გავარდა და სიფთა ჰაერი ღრმად ჩაისუნთქა..უკნიდან მკაცრი ბარიტონი გაიგონა..
-იქ საკმარის თანხას არგაძლევდნენ და აქ ჩამოდი ისევე საბო*აოდ?
ლიზიმ ეს რომ გაიგონა მისდა უკითხავად წამოუვიდა თვალებიდან ცრემლები,გიორგი მიხვდა რომ ტიროდა მაგრამ არ ანაღვლებდა..ლიზიმ ცრემლები მლიწმინდა,ეგონა გიორგი ვერ ხედავდა რადგან ზურგით იდგა,გიორგიმ მაჯაში ხელი ჩაავლო და შემოაბრუნა,არ მიუქცევია ყურადღება მისი ჩაწითლებული თვალებისათვის რომელიც ღამეშიც კარგად ჩანდა და ველურივით დააცხრა მონატრებულ ტუჩებზე..როდესაც მოშორდა დაგესლა.
-კოცნა მაინც ვერ გისწავლია!
ეს თქვა და ლიზიმ მწარედ გაარტყა სახეში და შეუყირა.
-არ გაბედო გესმის?აღარასოდეს!
თქვა და აივნის კიბეებს ჩაუყვა მანქანაში ჩაჯდა და სახლში წავიდა...რომ მივიდა კარადაც ეცა იმ წუთასვე და ორი ჭიქა ვისკი მიყოლებით დალია..გიორგი დარბაზში შევიდა..მანაც დალია რამოდენიმე ჭიქა მერე ვეღარ გაძლო და მანქანა ადგილს მლწყვიტა...ლიზასთან წავიდა...ლიზა ტიროდა კარებზე ზარი რომ გაიგონა..ცრემლები შეიმშრალა სარკეში ჩაიხედა და კარი გააღო..იქ გიორგი რომ დახვდა მის გაოცებს საზღვარი არ ქონდა.
-შენ აქ რას აკეთებ?
-რაიყო კლიენტებს სახლში არ იღებ?
ლიზი გვერდზე გაწია და სახლში შეაჭრა.ამაზე ლიზიმ მეტი ვეღარ გაძლო თან ნასვამიც იყო და ამდენი ხნის გულში ნაგრობევი ერთად ამოუშვა!
-ენა გააჩუმე!შენ შენი თავი ვინ გგონია?როგორ ბედავ და ეგრე მომმართავ?!!შენ ნაშებში არ შეგეშალო!
-აჰაჰაჰა მართლა?და აბა შენ რა ხარ?
-მე რავარ?მე რავარ ხო?მშვენივრად იციი მე ვინც ვარ და როგორიც ვარ..მაგრამ რომ გყვარებოდი ამდენი წელი რამოს გარკვევას შეეცდებოდი მაინც და პურდაპირ ჩემში არ შეგეპარებოდა ეჭვი არც მეონა თუ დაიჯერებდი მაგრამ მწარედ შევცდი..და ხო კიდე ბო*ი დედაშენია იმისთვის რაც მე გამიჩალიჩა იმისთვის!
-სიტყვები კარგად გაითვალისწინე ვისზე ლაპარაკოვ გოგო!
-წადიი წადიი და კითხე ძუ*კნა დედაშენს ყველაფერი!როგორ დაგვინგრია ცხოვრება შენ თავს ვერ უყურებ?!რად იქეცი?გინდა გითხრა? არარაობად!და ეს ყველაფერი მისი ბრალია!ეხლა შეიძლება შვილებიც გვყოლოდა და შენ ეგეთი არ იქნებოდი!გული მტკივა ეგეთს რომ გიყურებ!ეხლა კი თუ შეიძლება მიბრძანდი ჩემი სახლიდან სასწრაფოდ!
-ლიზი რაზე ლაპარაკობ?
-გიორგი წადი!აღარ შემიძლია ამდენი!
-ლიზი რამოხდა მითხარი!
-დედაშენს კითხე თუმცა დარწმინებული ვარ არ გეტყვის ან სხვანაირად გეტყვის!
-მაშინ შენ მითხარი!
-რა გითხრა რომელი გაინტერესებს?როგორ დამემუქრა მშობლების მოკვლით თუ არ დაგშორდებოდი?ან ფული რომ შემომთავაზა ამ ყველაფრისთვის?თუ რომ დამამცირა ის?რომელი გაინტერესებს?
-რათქვიიიიიიიი????!!იმხელაზე იღრიალა გიორგიმ ლიზი ადგილზე შეხტა.
-ჩემი სახლიდან წადი და პასუხი იმას მოთხოვე ეს ყველაფერი ვინც გააკეთა.უთხრა და გიორგი სახლიდან გააგდო.
გიორგი ბომბს გავდა რომელიც სახლში მისვლის თანავე აფეთქდა..
-დედააააააააააააააააააააააააააა
-რამოხდა შვილო?
-ჩქარაა აქ მოდიიიი..იმხელაზე ღრიალებდა უცებ შეეშინდა ქალს..
-რა არის გიორგი?
-რა არის?მაჯაში ხელი ჩაავლო.
-გიორგი მტკივა გამიშვი!
-გტკივა?????!მე არ მტკიოდა ეს 8წელი ლიზის გარეშე?არმტკიოდა და არ მტკივა?ეს როგორ გააკეთე შენ რანაირი დედა ხარ?შენნაირი დედის ყოლას საერთოდ არმყავდე ან მკვდარი იყო მირჩევნია!
-გიორგი!როგორ მელაპარაკები!მე აზრზე არვარ რაზე ლაპარაკობ?
-ჰოო??ხელს უფრო უჭერდა,თავს ნუ იკატუნებ!
-ხელი გამიშვი!შენი თავი ვინნ გონია?!გეგონა იმ გომბიოს ცოლად მოყვანის უფლებას მოგცემდი და ჩემს ოჯახში შემოუშვებდი????სულელი ყოფილხარ შენც და ისიც!რათქმაუნდა დაგშორდა დაწავიდა,ასე რომ არ მოქცეულიყო კარგი დღე არც მას და არც მის ოჯახს ელოდა!ის ყველაფერი კი დამიანეზე და მასზე ზღაპარი დაიჯერე!მართლა საცოდავი ხარ!
-შვილი აღარ გყავს!ხელი გაუშვა და მანქანა დაქოქა.
ლიზის დაუჯერა ისედაც მაგრამ დედამისმა მისი პირით რომ თქვა ყველაფერი გაგიჟდა!არ ჯეროდა რომ ეს წლები ტყუილა იწამა,საშინელ ადამიანად იქცა!და თურმე ეს ყველაფერი მისი საყვარელი დედიკოს გამო მომხდარა!და მისი ძმა?მისი სათაყვანებელი ძმა რომელიც მის თავზე მეტად უყვარდა თავს უფლება მისცა შეეძულებინა იმის ვულისთვის რაც არმომხდარა..იმ ღამეს ბევრი დალია და ბევრი ძალია ძალიან ბევრი იფიქრა რა უნდა გაეკეთებია დ. გადაწყვეტილება მიიღო..დილას სახლიდან ადრე გავიდა და გეზი დამიანეს სახლისკენ აიღო..
დამიანეს და მარიამს უშფოთველად ეძინა..ქორწილიდან გუშინ გვიან დაბრუნდნენ...დამიანემ მარიამი საძინებელში აიყვანა და ლოგინზე ფრთხილად დასვა.ტუჩებზე დააცხრა და დიდხანს კოცნიდა,ხელევს მის სხეულზე დაატარება და ეალერსებოდა..ძილბურანში მყოფს მარიამის ხმა ჩაესმა რომელიც ითხოვდა ბლინებს..
-მმმმ...ჯერ 8საათია და ბლინებს რაგამოაცხობს არც ვიცი გამოცხობა..
-ადექი და მშვენივრად გამოაცხობ ქმარუკა..უთხრა დ. ტუჩებზე დაეკონა..
-ეს წინასწარი ჯილდოა..
-კარგი ვდგები უთხრა და ეხლა თვითონ ეძგერა ტუჩებზე..
ქვემოთ ჩავიდა და ინგრედიენტები მოამზადა ის რაც მარიამმა უთხრა..მაგრამ სამწუხაროდ ვერ გააკეთა და ფქვილში ცურაობდა...მარიამი კიბეებზე ჩამოვიდა წელზე ხელი ქონა მიბჯენილი და ნელ-ბელა კიბეებზე მოგორავდა..დამიანე რომ დაინახა სიცილი დაიწყოო...ამდროს კარზე ზარო იყო და კარებისკენ წავიდა...სიცილი სახეზე შეახმა კარებში მდგომი გიორგი რომ დაინახა ამ
დილაუთენია..მიუხედავად ყველაფროსა მის იმ ღამინდელ მოქცევას ვერ ივიწყებდა..
-იციი..მეე..ნუ მოკლედ თქვენთან სალაპარაკო მაქვს..
-შემოდი..გაიწია და სახლში შემოუშვა.
ამ დროს კუხნიდან ფქვილში ამოვლებული,ბლინებით სავსე თეფშით გამოვიდა..
-აუუ ჩემიიიიი გავაკეთეეე იმედია არ მოგწამლავთ..ვინ იყო?თავს იფერთხავდა..
-იციი...გიორგი მოვიდა.
-ვინ?დამიანემ თავი მაღლა ასწია და იქვე ბავშვივით მდგარი გიორგი დაინახა ზუსტად ისე იდგა როგორც მაშინ 3წლის ასაკში რამეს რომ გააფუჭებდა და კუთხეში დააყენებდნენ.
-დამიანე..თქვენთან ლაპარაკი მინდა..
-გამოვიცვლი და მოვალ.
დამიანე ოთახიდან გავიდა და გამოიცვალა..მისაღებშო გიორგი და მარიამი იჯდნენ და დამიანეს უცდიდნენ დამიანემაც არ დააყოვნა..
-გისმენ აბა..
-არც კი ვიცი საიდან დავიწყო..მაგრამ პირველ რიგში მარიამს მინდა დიდი ბოდიში მოუხადო იმსთვის რაც მ ღამეს ჩავიდინე მაგრამ ცხოვრებაზე გაბოროტებული ვიყავი ძალიან დ. არც ვიცოდი რას ჩავდიოდი,ვფიქრობდი რომ ამით შენ გსჯიდი.მარიამ მინდა დაივიწყო ის ღამე და ყველაფერი რაც კი შენთვის მიწყენინებია,უშეცდომო არავინა მე ბევრი შეცდომა დაუშვი და მინდა ყველაფერი წარსულში დავტოვო და ახალი ცხოვრება დავიწყო...ვიცი ძნელია მაგრამ შეწცადე მაპატიო..ახლა დამიანეს მიუბრუნდა..დამიანე მე ყველაფერი ვიცი და ეს ყველაფერი მჭამს..რამდები წელი გავიდაა...იქნებ შენთვის რომ მომესმინა როცა მეუბნებოდი ყველაფერი სხვანაირად ყოფილიყო..მე ყველა დავკარგე საკუთარი სისხლი და ხორცი და რაც მთავარია ლიზაა..ახლა ყველაფერი ნუ თითქმის ყველაფერი ვიცი დაისიც ვიცი რომ შენ და ლიზას შორის არაფერი იყო სრული ისტორია არვიცი მაგრამ დარწმნებული ვარ..მინდა ბოდიში მოგიხადო ყველაფრისთვის რასაც ვაკეთებდი რადაც ვიქეციი..მინდა ყველაფერი გამოვასწორო..მე მივდივარ არვიცი რამდენ ხანში ჩამოვალ..გთხოვთ ლიზამ თუ მიკითხა არ უთხრათ სადაც ვარ..მინდა ყველაფერი დავამარცხო ჩემში რაც ცუდია..
დამიანე ამას ნამდვილად არ ელოდა და არც მარიამი..
-ძმაო იცოდე მე შენს გვერდით ვიქნები რაშიც დაგჭირდები!მე შენთვის ყოველთვის კარგი მინდოდა და მინდა მაგრამ მაინც დაუშვი გამოუსწორებელი შეცდომა და ერთიანი ძალისხმევით იმედი მაქ გამოვასწორებთ..მე შენს გვერდით ვარ.
-არიცი ეს რამდენს ნიშნავს ჩემთვის.
-ვიცი როგორ არვიცი..ბწვრჯერ დამდგომიხარ შენც გვერდში არმიგატოვებ გაუმკვლავდები ყველაფერს!შენ ჩემი ძმა ხარ დ იქნები ყოველთვის!მჯერა რომ ყველაფერს დაძლევ!უთხრა და ჩაეხუტა მზარზე ხელი დაარტყა..მარიამმა კეთილად გაუღიმა,ისე ახარებდა ეს ყველაფერიი...
-წარმატებებს გისურვებ გიორგი!
გიორგი წავიდა..წავიდა ამერიკაშიარავიმ იცის რამდენი ხნით,რამდენსაც მკურნალობის დასრულება მოითხოვდა ალბათ...

აბა აბა ველი შეფასებებს <3