გიორგი წავიდა..წავიდა ამერიკაშიარავიმ იცის რამდენი ხნით,რამდენსაც მკურნალობის დასრულება მოითხოვდა ალბათ...
ერთხელ როდესაც სამეგობრო წრე შეიკრიბა ლიზიმ იკითხა გიორგიზე..
-მარიამ გიორგი სად გაქრა?
-იციი...შევპირდით რომ...
-კარგი არარა საჭირო გაგრძელება ალბათ ბო*ებში ერთობა სადღაც!
-ცდები..
-არმაინტერესებს...
თქვა და ბარიდან გავიდა..ნერვები ეშლებოდა გიორგიზე რომ არაფერი გააკეთა რაც სიმართლე უთხრა მის შემდეგ საერთოდ აღარ უნახია თითქოს მიწამ ჩაყლაპა..ფიქრობდა რომ ფეხებზე ეკიდა ყველაფერი რაც მან უთხრა მაგრამ რა იცოდა რახდებოდა...
გიორგი კლინიკაში იწვა და ყველაფრის დაძლევას ცდილობდა..უდიდესს სტიმულს კი ლიზი აძლევდა,სულ მასზე ფიქრობდა და მომავალზე,უნდოდა ბოლომდე გამოჯამრთელებულიყო და სწორ გზაზე დამდგარიყო,ამისთვის კი ყველაფერს აკეთებდა მაგრამ დრო თითქოს ლოკოკინასავით მიიზლაზნებოდა..
მარიამი და დამიანე აგრძელებდნენ ტკბილად თანაცხოვრებას...დამიანე შეიცვალა ისეთი მოსიყვარულე გახდა სულ მარიამთან და ბავშვთან იყო,ელოდებოდნენ როდოს დაიბადებოდა..
დრო თვალის დახამხამებაში გავიდა,ისე ჩაუფრინეს თვეებმა ვერც გაიგეს,მარიამი კი მრგვალდებოდა და მრგვალდებოდა,ამ სიფრიფანა გოგომ წონაშიც ისე მოიმატა რომ დამიანე დასცინოდა მალე სახლში აღარ დაეტევიო..დეკემბერი
იწყებოდა,უკვე მეცხრე თვეში გადადიოდა და უშველებელი მუცლით..დამიანე ერთ დღეს სამსახურიდან ჩვეულზე ადრე დაბრუნდა და მარიამს უთხრა რომ კომპანიასთან დაკავშირებით წვეულება იმართებოდა და მისი დასწრება აუცილებელი იყო ამიტომაც მასთან ლიზის დატოვებდა მაგრამ მარიამმა თავი გაიგიჟა მეც წამოვალ გინდა თუ არაო,დამიანე მტკიცე უარზე იყო მაგრამ როგორ კი დაინახა მარიამმა სატირლად დაბრიცა ტუჩები მაშინვე დასთანხმდა.მარიამი ოთახში აბაჯბაჯდა და შავი გრძელი კაბა ჩაიცვა ოქროსფერი ორნამენტებით მორთული საიდანაც უზარმაზარი მუცელი მოჩანდა,ხელში ოქროსფერი პატარა ჩანთა დაიჭირა,ფეხზე მაღლევს ვერ იცმევდა ფეხები გაბუთქუნებული ჰქონდა ამიტომ დაბლები ჩაიცვა,თმები მაღლა აიწია ცხენის კუდივით შემდეგ კი ჩაიწნა.დამიანე გაოცებული უყურებდა..
-ჩემი ლამაზი ცოლი,არც ამ მდგომარეობაში კარგავ შენს სილამაზეს!
-რაო?ორსულები შენ მახინჯი გგონია?
-არა ეგ არ მითქვია გეხუმრე არ გამიბრაზდე ეხლა რა...
-კარგი ამჯერად გაპატიებ..მივიდა ხელკავი გამოდა და სახლიდან გავიდა..
ყველაფერი კარგად მიდიოდა,მარიამი დ. დამიანე ხალხში იჯდა როდესაც მარიამმა დამიანეს ხელი მოუჭირა და ყირში ჩაყვირა..
-იწყებააააა!!!
-რა იწყება მარიამ მთავრდება უკვე წვეულება და სახლში წავალთ...
-მშობიარობა მეწყებააააა იდიოტოო მიშველეთ..
დამიანემ მისი სხეული ხელში აიტაცა და სავადმყოფოშო გააქანა,მანქანას ჩქარა ატარებდა,მარიამი ყბიროდა ტკივილს ვეღარ ითმენდა,წ*ლები უკვე დაღვარა როგორ კი სავადმყპფოში შევიდნენ,დამიანე ძალიან ნერვიულობდა,მარიამმა დაუყვირა..
-დამიანე ყიფიანო ეხლა შენ მე თუ შიგნით არ შემომყვები გირჩევნია ცოცხალი არ დამხდე გარეთ..
დამიანეც შეყვა და მშობიარობას დაესწრო ,მარიამი ხელს ისე უჭერდა გადატეხა კინაღამ დამიანეს მკლავი და დიდი წვალების შემდეგ როგორც იქნა დაიბადა ქალბატონი ნუცა.ისეთი პატარა და უსუსური იყო,პატარა ანგელოზს გავდა,მარიამმა გულზე მიიხუტა და უზომოდ ბედნიერი იყო...რომ არ გავწელოთ რამოდენიმე დღეში მარიამი სავადმყოფოდან გაწერეს მისი პატარათი,ისეთი ლამაზი ოთახი ჰქონდათ მოწყობილი მისთის მაგრამ მამიკოსთან და დედიკოსთან დაიძინებდა ჯერ ცოტახანი სანამ სულ პაწაწინა არის..დამიანე ისე გახარებულიიყო ვერ იჯერებდა რომ ეს პატარა ანგელოზი მისი სისხლი და ხორცი იყო,მისი შვილი,პატარა პრინცესა რომელსაც მართლა პრინცესასავით აცხოვრებდა...29დეკემბერი იყო მარიამმა დამიანეს წუწუნი რომ დაუწყო..
-აუუ დამი წამო რა ახალ წელს გუდაურში შევხვდეთ..
-ისე კარგი აზრია ძალიან მიყვარს გუდაური,სახლიც კი მაქვს სასტუმროს სტილის იქ...
-აუ მართლააა რამაგარიაა წავიდეთ რაა,ლიზის და სხვებსაც უთხრათ შენი ძმაკაცები დაპატიჟეე...
-ჰო ვეტყვი ვინც წამოვა..
-დამიანე..
-ჰო ჩემო ალქაჯო
-გიორგისი არაფერი ისმის?
-არა,მთხოვა არ შემეხმიანო როცა ყველაფერს დავძლევ ჩამოვალო და რავიცი..
-ისე რამაგარი იქნებოდა ახალს წელს აქ რო ყოფილიყო ერთად შევხვდებოდით..თან იქნებ ლიზისთან რამე გამოსვლოდა,რამდენჯერაც ვნახე ლიზი სულ სახე ჩამოტირის რამოდენიმეჯერ მკითხა კიდეც გიორგიზე სადაო..
-მერე შენ რა უთხარი?
-რას ვეტყოდი ახლა დამიანე?
-კარგი ნუ მიბრაზდები ხო!
-მიდი შეეხმიანე ყველას.
-მიდი შენც.
დამიანემ მის ძმაკაცებს დაურეკა,პირველ რიგში ლაშას ლიზის ძმას,მერე გაბოსდა დემესაც და წამოსვლაზე დაითანხმა..მარიამმა ლიზის დაურეკა..
-რაშვები ლიზზზ?
-მარიამ?რავი არაფერს შენ?
-რავი არაფერს სათხოვარი მაქვს და იმედია შემისრულებ.
-მითხარო ვეცდები დაგეხმარო..
-მოკლედ ჩემთან ერთად უნდა წამოხვიდე ამ ახალ წელს გუდაურში..
-რატო?
-რა რატო?ახალ წელს შევხვდეთ თოვლთან ერთად აბა თბილისში არ გვეღირსა და..ჰოდა რას ვამბობიი მიდი რ. წამოდი და ვინმეს უთხარი გოგოებს ჩემები არ არიან საქართველოს ტერიტორიაზეე..
-კარგი ხო რა გაეწყობა,ადგილი მითხარი ჩემი მანქანით ჩამოვალ...
მარიამმა მისამართი მიწერა.მარიამი დამიანე და მათი თითქმის ერთი თვის პრინცესა გზას გაუდგნენ..ლიზი თავისი მანქანით წამოვიდა..ბიჭებიც ერთად წამოვიდნენ..დამიანე და მარიამი გზაში იყვნენ დამიანეს ტელეფონი რომ აწკრიალდა..
-ალოო..
-...
-ალო რომელი ხარ?
-დამიენე მე ვარ..
-მოიცა ეს რა ნომერია?საქართველოსია შენ რა ჩამოდი?
-ჰო ცოტახნის უკან..
-აუ არმჯერა სადხარ ეხლა?მისმინე წამოდი გუდაურში ჩვენთნ..გესმის?
-კიი კი წამოვალ..
დაიანემ ტელეფონი გაუთიშა აჟიტირებული ჩანდა.
-ვინ იყო?
-გიორგი.
-რააა?ჩამოვიდა?როგორა?იქ ხომ ლიზია?ვაიმე არ მჯერა..
-ვნახოთ რამოხდება..
პირველები მარიამი და დამიანე ჩავიდნენ..მარიამმა ბავშვი დასაძინებლად წაიყვანა და თვითონაც დაიძინა საკმაოდ გვიანი იყო..დამიანე ძმაკაცებს და ლიზის უცდიდა,ყველა ოთახებში გადაანაწილა,ლიზის ორი დაქალი ახლდა,მაკუნა და ანა.ყველანი თახებში განაწილდნენ გადაწყვიტეს ხვალ ტხილამურებით ესეირნათ გაერთობოდნენ,31-ში კი უკვე მზადებას დაიწყებდნენ გოგონები..ლიზიმ ვერ დაიძინა თითქოს გული რაღაცას უგრძნობდა..ქვემოთ ჩავიდა,ერთი ფინჯანი ჩაი გაიკეთა,ფლედი შემოიხვია და აივანზე გავიდა,ამ სამყაროს მოწყდა თითქოს სხვა განყოფილებაში იყო,უეცრად მკაცრი ბარიტონის ხმა გაისმა.
-სახლში შემოდი გაცივდები სიცივეა!
შოშოსგან ფინჯანი ხელიდან გაუვარდა და ნაფშვენებად იქცა.შემოტრიალდა და მის წინ ხედავს გიორგის..თავიდან ეგონა ეჩვენებოდა,მისი იქ ყოფნა არარეალურად მიაჩნდა,ამიტომ ისევე შებრუნდა და ნატეხების აღებას შეუდგა ისევე რომ ხმა გაიგონა.
-შენ რა ჩემი არ გესმის?გაცივდები თქო!
ლიზა მისკენ იყურებოდი და თავი გააქნია.
-შენ აქ არ ხარ! გაქრი!გაქრი!
ხელი მაგრამ მოუჭირა ერთმაბეთს დ. ტკივილი იგრძნო შემდეგ კი კაფელზე სისხლი დაინახა რომელიც სავარაუდოდ მისი იყო..
გიორგიმ მაჯაში ხელი ჩაავლო დ. სახლში შეიყვანა.მდინავნზე დასვა და ხელი შეუხვია.
-მეორედ რომ გეტყვი გაიგონე და ხათაბალაში აღარ გაებმები!
-შენ..შენ აქ საიდან გაჩნდი?
-გავჩნდი!
-როგორ?
-ჩამოვედი!
-საიდან?
-ამერიკიდან..
-რაგინდოდა ამერიკაში?
-ვიმკურნალე..
-რა სისულელეა მეტი მიზეზი ვერ ნახე ან რას მეუბნები საერთოდ..
-ლიზი მართლა სამკურნალოდ ვიყავი ეს დრო..შენთვის..ჩვენთვის..
-ჩვენ არარსებობს!დრო ტყუილად დაგიკარგავს. თქვა და ოთახისკენ წავიდა,როგორც კიოთახში შევიდა ლოგინთან ჩაიკეცა და ტირილი დაიწყო,ნუთუ მართლა წასული იყო გიორგი სამკურნალოდ,ამდროს კარები გიორგიმ შემოგლიჯა და ლიზასკენ წავიდა,იმ წუთას ტუჩებზე ეტაკა.
-მიყვარხარ ლიზი!
-არმჯერა შენი!
-გთხოვ მომეცი ერთი შანსი ყველაფერი რომ გამოვასწორო.
-...
-ლიზა გთხოვ,ვიცი რომ ჩემს მიმართ გულგრილი არხარ!მხოლოდ ერთიშანსი მინდა რომ ყველაფერი შევცვალო!
-მე..მე არვიცი!
-გთხოვ.
-მენატრებოდი..ჩუმად ჩაილაპარაკა ლიზიმ.
-ვაიმე ჩემი ბოთე,მეც მენატრებოდი თან ძალიან ძალიან!შენთან ყოფნის სურვილი მკლავდა!რამდენი წელი გავიდა და ვერ მოვახერხე შენი დავიწყება!შენი გადაყვარება!
-ისევე როგორც მე!
-რაა?რა ისევე როგორც შენ?
-ისევე როგორც მე ვერ მოვახერე შენი დავიწყება და შენი გადაყვარება!
-ანუ?
-ანუ მეც მიყვარხარ დ. გაძლევ ერთ შანსს.
-მიყვარხარრ!უთხრა და ამჯერად ნაზად ეამბორა ტუჩებზე!
-მეცმიყვარხარ!
შემდეგ ერთმანეთს ჩაეხუტნენ და ერთად დაიძინეს..
დილას მარიამი ადრე ადგა და ლიზის ოთახში შეიჭყითა.ჩახუტებული რომ
დაინახა ლიზი და გიორგი იმწუთას დამიანესთან გავარდა.
-დამიიიი გაიღვიძეე!
-რახდება მარიამ!ჩუმად ნუციკოს გააღვიძებ!
-ოოო მოიცაა ერთი!გიორი გუშინ ჩამოსულა და ლიზასთან ერთად წევს ჩახუტებული მემგონი შერიგდნენ რამაგარია!
ყველა ქვემოთ იყო ლიზის და გიორგის გარდა..მალე ერთად ჩამვიდნენ,ყველა გაოცებული უყურებდა მათ მარიამის და დამიანეს გარდა..
-ჩემი ძმა ჩაოსულა!
დამიანე გადაეხვია ძმას!
-ჩამოვედი კი არა ჩავფრინდი ძმაო ჩამოვფრინდი!
-ხოიცი როგორ მიხარია ყველაფერი!და როგორ ვხვდები შერიგდით ხო?ასე არა ლიზი?ლიზის ლოყები აუწითლდა,გიორიმ ხელი გადახვია და ხმამაღლა უპასუხა!
-კი!მე და ჩემი ფერია შევრიგდით დ. ახალ ცხოვრებას ვიწყებთ..
ყველას გაუხარდა..იმ დღეს თხილამურებით ისრიალეს,იგუნდავეს და მოკლედ რა მაგრად გაერთვნენ და დაეყარნენ ლოგინებში დაღლილები..მეორე დღეს გოგოები მთელი დღე სამზარეულოში ტრიალობდნენ და საახალწლო სუფრას ამზადებდნენ,ბოლოს ყველა სუფრას მიუჯდა და უცდიდნენ ახალი წლის კოსვლას,ისარმაც ჩამოკრა და დადგა სეც ახალი 2016წელი!ყველა ერთმანეთს ულოცავდა,ყველა ბედნიერი იყო!გიორიმ ლიზის ხელი ჩაჰკიდა დ. გარეთ გაიყვანა.
-რას მიმარბენიებ მოიცა!
-მოიცა ჩუ!
-სად მიგყავარ!
გიორგიმ ლიზი გარეთ გაიყვანა ეზოს წინ ცოტა მოშორებით...
-მაღლა აიხედე..
ლიზიმ მაღლა აიხედა და ვერაფერი დაინახა.
-ჰო ძალიან ლამაზი ცა არის ვარსკვლავებით მოჭედილი!გაიყინე შევიდეთ ახლა!
-ახლა აიხედე!
-აუუუუუუ! დაიწყო ბუზღუნი ლიზამ და დანახულმა შოკში ჩააგდო!თვალები დახუჭა და ისევე გაახილა..ცაზე ფეიერვერკით ეწერა."გამომყვები ცოლად?".
-აბა გამომყვები ცოლად?თუ ისევე გავფუჭდე?
-ხომ არვჩქარობთ?
-ლიზი კი თუ არა?
-კიიიი თანახმა ვარ გავხდე შენი ცოლი!
-მართლა?
-კიიიიიი!
გიორგიმ ლიზი ხელიში აიყვანა და დიხანს ატრიალებდა ჰაერში.მერე სახლში შევიდნენ და სხვებსაც ახარეს ახალი ამბავი.....

აბა შემიფასეთ<3 უფრო დიდი თავის დადება მინდოდა მაგრამ ვერ მოვახერხე დაწერა.