***
- წამოხვალ აეროპორტში?
- არა , არ მცალია სამეცადინო მაქვს .
- კარგი , როგორც გინდა .
ცოტახანში სახლი დატოვა ვეკომ , როგორც მითხრა ჯერ ბიჭებს შეხვდებოდა და მერე წავიდოდმნენ აეროპორტში . მინდოდა მასზე ფიქრები მომეშორებინა ,მაგრამ ყველაფერი საპირისპიროდ ხდებოდა . მის გარდა უკვე ვეღარაფერზე ვფიქრობდი. აერტოპორტში მეც წავედი , ოღონდ ისე არავისთვის არაფერი მითქვამს . ხალხს შევერიე , რომ ნაცნობს არავის დავენახე . ბიჭების შემოვსვლის დროს ხალხის ''საქართველოს'' ყვიროდა , მოდიოდნენ ძალიან ბედნიერები . ყველას ნახვამ გამახარა ასე ახლოს ,მაგრამ ლაშას დანახვამ სულ სხვა ემოციები გამოიწვია .
ყველას უღიმოდა...


***

უაზროდ იწელებოდა დღეები , უნივერსტეტი სახლი , სახლი უნივერსტეტი . ერთ საღამოს სახლში მისულს კვლავ ბიჭები დამხვდნენ მისაღებში , ვეკო სუფრას შლიდა , ბიჭები კი მღეროდნენ . ყველა მოვიკითხე , ამ ბოლო დროს ნორმალური ურთიერთობა დავამყარე მათთან . ძნელია ბიჭებთან ერთად მოწყენა , ზურგჩანთა მისაღებში დავტოვე და წყლისთვის სამზარეულოში გავედი , იქ შესულს სუნამოს სასიამოვნო სუნი მეცა . ვიღაც მამაკაცი ჩემს ზურგშექცევით იდგა . ძალიან მაღალი და დაკუნთული იყო მისი სხეული . წყალს ისხამდა ჭიქაში .
- გამარჯობა , მეც დამისხი რა , - ამოვიწუწუნე და იქვე სკამზე ჩამოვჯექი . ხელები მაგიდაზე დავაწყვე და თავი ზედ ჩამოვადე . ძალიან დაღლილი ვიყავი .
- გაგიმარჯოს , - ჩემთვის ძალიან ნაცნობი და საყვარელი ხმა მომესმა , თავი ზემოთ რომ ავწიე ლაშა დამხვდა . მეგონა მელანდებოდა , ცოტახანს გაშტერებული ვუყურებდი , არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა . იდგა და უცნაურად მიყურებდა . წყალი მაგიდაზე დამიდგა და ოთახი დატოვა . კარგახანს ვიჯექი ასე გაშეშეშებული . ვერ ვიფიქრებდი , რომ ოდესმე ლაშა ჩემს სახლში დამხვდებოდა . წყალი ბოლომდე გამოვცალე, სამზარეულოში კვლავ მისი სუნამოს სუნი იყო ... ღრმად ვისუნთქავდი ჰაერს და მის სიახლოვეს ვგრძნობდი .
მისაღებში გასვლისას ყველა სუფრასთან დამხვდა , ლაშას ჩათვლით . როგორ მინდოდა დიდხანს მეყურებინა მისთვის ,მაგრამ უაზრო საქციელი იქნებოდა ჩემი მხრიდან . ასეთ უხერხულ სიტუაციაში არასდროს ჩავვარდნილვარ.
- მოდი , დეაკო , მომიჯექი , - ნიკამ მის გვერდით თავისუფალ ადგილზე მიმითითა . ჩუმად ვიჯექი ჩემთვის, თეფშითვის გამეშტერებინა თვალები . უამრავ რამეს ყვებოდნენ ლაშას ბავშვობაზე. ბევრი რამე გავიგე მის შესახებ , არავის ვუყურებდი , გაშეშებული ვიჯექი ...
- დეა , რა გჭირს ? - თმა გადამიწია და ყურში ჩამჩურჩულა ნიკამ .
- არაფერი ნიკა , დავიღალე უბრალოდ , - გავუღიმე და ისევ იგივე მდგომარეობას დავუბრუნდი.
- თუ იმის გამო რჩები აქ რომ გასვლა გრცხვენია უაზრო ბაზარია ეგ , წადი მიდი დაისვენე .
- არა ნიკ , აქ მირჩევნია .
- როგორ გინდა , - თბილად გამიღიმა ნიკამ , მასაც ლაშასავით ეჩხვლიტებოდა ლოყები , ზუსტად მასსავით უციმციმებდა თვალები . ლაშა ძალიან გახსნილი იყო მათთან . იმაზე მხიარული და მეგობრული აღმოჩნდა ვიდრე მეგონა ; სახეზე ეტყობოდა რომ ძალიან დაღლილი იყო . ყველას ელაპარაკებოდა და უღიმოდა ჩემს გარდა. მე არც მიმჩნევდა . აღარ ვიცოდი რა გამეკეთებინა . მინდოდა დიდხანს მეყურებინა მისი სახისთვის ; მინდოდა ლოყებზე და თვალებზე მოვფერებოდი ; მინდოდა მეთქვა რომ მისით ამაყი ვიყავი . მე - კი ყურადღებასაც არ მაქცევდა. ყოველთვის ცდილობდნენ ჩემთვის ესიამოვნებინათ , არასდროს მაკლდა თაყვანისმცელები , ის კი ზედაც არ მიყურებდა . გული ძალიან მტკიოდა არადა ჩვენ ერთმანეთსაც არ ვიცნობდით ...
- დეა , შეგიძლია კიტრი და პომიდვრის სალათი გააკეთო ?
- კი , ნიკა . ახლავე , - მაშინვე ფეხზე წამოვხტი , მთელი დღის უჭმელობამ იმდენი ქნა ლამის ძირს დავვარდი . ყველამ ერთად შეყვირა .
- დეა , კარგად ხარ ? - დათო მაშინვე ჩემთან გაჩნდა .
- კი , უბრალოდ სწრაფად რომ ავდექი მაგის ბრალია , - გავუღიმე და სამზარეულოში გავედი , გავიგე ჩემთვის ნაცნობმა ხმა როგორ თქვა " ეს გოგო სულ რატომ ცდილობს ყურადღება მიიქციოს .


სალათი მალევე გავაკეთე , ყველიც მოვაყარე . ზუსტად ისეთი გავაკეთე როგორიც ნიკას უყვარს. მისაღებში , ჩემს დანახვაზე ყველას გაეღიმა მის გარდა . ნიკას მივუახლოვდი და მივაწოდე .
- უჰ , რა კარგად გამოიყურება . კაი გოგო ხარ დეაკო , - ხელიდან გამომართვა თეფში .
- მადლობა , - ლოყები ამიწითლდა . ყოველთვის ასე მემართება როცა მაქებენ ან უხერხულ სიტუაციაში ვარდები .
- ლაშა , საფრანგეთში როდის ბრუნდები ?
- არ ვიცი დათო ზუსტად , ჯერ ცოტახანს ჩემებთან ერთად ვიქნები . მერე ისე მომიწევს საქართველოში ჩამოსვლა თამაშები მაქვს .
- აბა შენ იცი ძმაო .
- მადლობა დათო . შენ რას შვები ? ამასწინად რომ მიყვებოდი რა ქენი იმ გოგოსთან? - ნუ თუ ასე ახლოს იყო დათო ლაშასთან რომ ასეთ რაღაცებს უყვება .
- დავით , იქნებ ჩვენც გვითხრა რომელ გოგოზეა საუბარი ან რას აპირებდი ? - ძალიან მაინტერესებდა რას გვიმალავდა დათო .
- თქვენ არ იცით რომ სხვების საუბარში ეგ პატარა ცხვირი არ უნდა ჩაყოთ ? - ირონიულად მომმართა ლაშამ . მის სახეზე ასეთი გამომეტყველება არასდროს მენახა . ყველასთან ძალიან თბილი და მეგობრული იყო , ვერაფერი ვუთხარი . ძალიან მეწყინა მისი უხეში ტონი , რამდენიმე წუთი გავჩერდი მათთან ერთად . მერე ახლოს მყოფ სავარძელზე დავჯექი , ჩანთიდან '' ქარიშხლიანი უღელტეხილი " ამოვიღე , მგზავრობის დროს ვკითხულობ ხოლმე წიგნებს ან როცა მოვიცლი .
კითხვა განვაგრძე : " - ეს გრძნობა მიწის წიაღში გაქვავებულ,ძველისძველ ქანებს ემსგავსება.ის არის არც თუ დამატკბოელი,თუმცა სიცოცხლისთვის აუცილებელი წყარო. ჰიტკლიფი – ეს მე ვარ,ნელი! ის სულ ჩემს გულშია: როგორც დიდი სიხარული და ადამიანი,რომელიც საკუთარ თავზე მეტად მიყვარს,არამედ როგორც – მთელი ჩემი არსება…”
დიდი ხნის წინ მირჩიეს ამ წიგნის წაკითხვა , რამდენიმე დღეა რაც დავიწყე , საოცრადაა აღწერილი ყველანაირი გრძნობა . ვერც კი მივხვდი ტირილი როდის ამივარდა . ''ამ სამყაროში მე მას ვერ ვხედავ-ნეტავ,ბუნდოვნად,თუნდაც ცრემლით დაბინდული თვალებით დამანახა მისი ლანდი!''
გაოცებულები მიყურებდნენ , ჩემ ოთახში ისე გავედი თვალებიდან ცრემლებს ვიწმენდდი . პიჟამოები ჩავიცვი და დავწექი . დაღლილს მალევე ჩამეძინა .

***

ნიკამ მე და ვეკო თავის დაბადების დღეზე დაგვპატიჟა , რესტორანში . ხვალ აქვს , კაბების საყიდლად ოთხი საათისთვის გავედით . ბევრი ვიარეთ ბოლოს ხორცისფერი გამოყვანილი და არც თუ ისე მოკლე კაბა ავირჩიე . ფეხსაცმელიც ამავე ფერის ვიყიდე , ვეკომ იასამნისფერი ძალიან სადა კაბა იყიდა , სამკაულთან ერთად .
სახლში დაბრუნებულებმა ბევრი ვისუბრეთ ხვალინდელ დღეზე , ტკბილეულთან ერთად ჩაი დავდლიეთ . წყალი გადავივლე , თხელი პერანგი მოვიცვი და სამზარეულოში გამოვედი . იქ მყოფს ლაშა დამხვდა, ვეკოს ელაპარაკებოდა . ძალიან კარგად გამოიყურებოდა , ყველა საოცარი გრძნობა ერთად ვიგრძენი მის დანახვაზე . თავიდან ფეხებამდე ამათვალიერა .
- საღამომშვიდობისა , დეა , -ხმ~მა ჩახლეჩვოდა .
- საღამომშვიდობისა , გამოვიცვლი და მოვალ .
- ხო , კარგს იზამ , - ირონიულად გამიცინა . სპორტულები ჩავიცვი და სამზარეულოში დავბრუნდი .
- აბა რა ხდება ? - ძლივს ვინარჩუნებდი ხმას ,მაგრამ ვცდილობდი არაფერი შემემჩნია .
- ბიჭები აპირებენ ნიკას სიუპრიზი მოუწყონ , თქვენს წასაყვანად მოვედი .
- რა სიუპრიზი ? - გაკვირვებულმა ვკითხე.
- ზუსტად მეც არ ვიცი , ხვალ ბაკურიანში აიყვანენ საბა და თომა როგორც მითხრეს , ვითომ რაღაც ხდება რა . ჰოდა იქ დანარჩენები დავხვდებით რაღაცებს მოვაწყობთ .
- რა კარგია , გაეხარდება ძალიან . რამდენი დღით ავდივართ?
- ორი ან სამი დღით .
- ვეკო წამო ტანსაცმელები ჩავალაგოთ .

***

ლაშას მანქანაში დათო დაგვხვდა , საჭესთან იჯდა .
- ძმაო შენ დაისვენე , მე ვმართავ მაქანას , - უკან დავჯექი . წინ ჯდომა არ მიყვარს , გვერდით ლაშა მომიჯდა . მისი სუნამოს სუნი ცხვირში მიღიტინებდა . მის გვერდით თავს დაცულად ვგრძნობდი . გულის ცემა ნელ-ნელა მიჩქარდებოდა . მისი სუნამოს სუნი გონს მიბინდავდა . ყურსასმენები გავიკეთე და მინას მივადე თავი. ჩამეძინა რამდენჯერმე ვიცვალე მხარი , მახსოვს ვიღაცის სხეულს როგორ ჩავეხუტე ; მახსოვს მისგან გამოწვეული სითბო . ასე კომფორტულად კარგახანია არ მძინებია. თვალები რომ გავახილე ვიღაცის ფეხებზე მედო თავი , ცალი ხელი ზურგზე მომეხვია . თვალები ძლივს გავახილე გაკვირვებულმა ავწიე თავი . ლაშას სახეს გადავაწყდი . შემრცხვა ჩემი საქციელის ,მაგრამ მისგან მოშორება არ მინდოდა .
- ბოდიში რა , - საწყალად ამოვიბურტყუნე .
- არაუშავს , მოდი ისევ თუ გინდა , ჯერ კარგახანი ვერ ჩავალთ , - მინდოდა , საშინლად მინდოდა მასთან ახლოს ყოფნა ,მაგრამ მრცხვენოდა . მეუცნაურა მის ხმაში აღმოჩენილი სითბოს შეგრძნება.
- არა ,მადლობა . ისედაც შეგაწუხე . თავი მინას მივადე და დაძინება ვცადე ,მაგრამ არაფრით ჩამეძინა . საშინლად მციოდა . არადა მანქანაში სითბო იყო . მოვიბუზე , ხელების გათბობა ვცადე მაგრამ ვერაფრით ვთბებოდი .
- გცივა ? - უცნაურად მიყურებდა ლაშა .
- ძალიან , - კანკალი ამივარდა .
- ჟაკეთი გაიხადა და მე მომახურა , კაბასავით მქონდა , ხელებიც არ მიჩანდა იმდენად დიდი მქონდა . ჟაკეთს დავსუნე და ღრმად შევისუნთქე მისი სურნელი . თითქოს წამებში გავთბი .
- მადლობა , - თბილად გავუღიმე , კაბასავით მაქვს ხო? - გამეცინა როცა ჩემი თავი წარმოვდგინე მის მოსაცმელში .
- კი ,მაგრამ გიხდება , მოდი თავი მხარზე მომადე და დაიძინე , - მის ნებას დავყევი და თავი მხარზე დავადე . მალევე კვლავ ჩამეძინა .

***

ნიკა სანამ ჩამოვიდოდა მე და ვეკომ ახალი კაბები ჩავიცვით . ოდნავი მაკიაჟი გავიკეთე და თმები გავიშალე.
- რა მაგრად გამოიყურები დეა , - გაოცებული მიყურებდა ვეკო .
- მადლობა ვეკო , შენც ასევე . თმები შევიკრა ?
- არა , - ლაშას ხმა მომესმა და უკან გავბრუნდი , - გიხდება მასე .
- მადლობა , ლაშა .


სახლი ყველანაირად მოვრთეთ , ნიკაც მალევე მოვიდა ბიჭებთან ერთად ჩვენს დანახვაზე ძალიან სასაცილო გამომეტყველება ჰქონდა . რა აღარ იძახა ,მაგრამ აშკარად ეტყობოდა ,რომ ძალიან გავახარეთ . ძალიან კარგი დღე გავატარეთ , ბევრი ვიცეკვეთ . ყველამ დალია ლაშას გარდა . არც ბევრს ჭამდა , ძალიან მიკვირდა ამხელა ტანის როგორ იყო როცა მასზე მეტს ჩვენ ვჭამდით .
- რატომ არ სვავ ? - სასმელისგან გათამამებულმა გვერდით მივუჯექი .
- არ მიყვარს .
- წამოდი მაშინ მეცეკვე რა , - ხელი ხელზე მოვკიდე და წამოყენება ვცადე , მაგრამ ვერაფრით ავწიე . ძალიან ძლიერი იყო . თვითონ წამოდგა და ხელი ჩამკიდა , ასე ახლოს არასდროს ვყოფილვარ მასთან . მთელი სხეულით ვეკვროდით ერთმანეთს ცეკვის მანძილზე . საოცრად ცეკვავდა რასაც ჩემზე ვერ ვიტყვი . მკერდამდეც ძლივს ვწვდებოდი მაღლებშიც . არადა საერთოდ არ ვარ დაბალი . სიმღერა როცა დასრულდა მეგონა წავიდოდა ,მაგრამ მეორე ცეკვაც მეცეკვა . მინდოდა მოვხვეოდი , მის თბილ ლოყაზე თითები ჩამომესვა , სახე დამეკოცნა ,მაგრამ უფლება არ მქონდა . მინდოდა გაეგო რომ ძალიან ძვირფასი იყო ჩემთვის , რომ მის გამო ყველაფრის გაკეთება შემეძლო . მართალია ალბათ როცა ამბობენ გულს ვერ უბრძანებო , მეც ვერაფერს ვუხერხებდი ...
- როდის ბრუნდები ? - სიტყვებში სევდა შემპარვოდა .
- ხვალ საღამოს მივფრინავ .
- ასე უცებ ? - ცოტაც და ავტირდებოდი . მინდოდა რაც შეიძლება დიდხანს ვყოფილიყავი მასთან .
- ჰო , რა იყო ? - არანაკლებ უცნაური მეჩვენა მისი ხმა.
- არაფერი , - ისევ ცეკვა განვაგრძეთ.
- რა იყო მოგენატრები ? - გაეცინა . ლოყები ისე ჩაეჩხვლიტა მე რომ ასე ძალიან მიყვარს . დამცინოდა... რა იცოდა როგორ მჭირდებოდა . დაცინოდა ჩემ გრძნობებს .
- რა მოსანატრებელი შენ ხარ ! - ძლივს მოვუყარე ამ სიტყვებს თავი .
- რატომ ვითომ ? ისე რომ იცოდე იგნორს ვერ ვიტან , - ყურში ჩამჩურჩულა და თავის ადგილს დაუბრუნდა . აივანზე გავედი . ვერ მივხვდი რას გულისხმობდა ...