***
-მია წამო! -დამიძახა ანიმ სანამ კლასიდან გავიდოდა
-სად? -მისკენ მიმავალმა ვკითხე ანის
-ახლა სპორტის გაკვეთილი გვაქ და გარეთ სტადიონზე გავდივართ -მითხრა ღიმილით
-აა გასაგებია -ვუთხარი ღიმილით, მივდიოდი და ვგრძნობდი ყველას მკვლელ მზერებს უკვე მეორე დღეა რაც ამ სკოლაში გადმოვედი და ვგრძნობდი გოგოების უმეტესმა ნაწილმა როგორ შემიძულა! ამის მიზეზი არ მესმოდა მაგრამ სიმართლე გითხრათ არც მაინტერესებდა!


---მიკა---

-ბიჭო ნახეთ ახალი გოგო -თქვა ვასომ და მზერა ხარბად გააყოლა!
-ასე რატომ უყურებ? -დაეჭვებულმა ვკითხე, რატომღაც არ მსიამოვნებდა ვასოს ასეთი მზერა მიასადმი
-კაი ბიჭო რა გჭირს? -გაკვირვებულმა მკითხა მან -უბრალოდ შევხედე! ისედაც არ იცოდე რას ამბობ რა რო სკოლის ყველა თავისუფალ ბიჭს ამაზე აქ თვალი დადებული! -გაბრაზებით თქვა ვასომ
-რაა? -გაბრაზებით წამოვიძახე
-რაგაყვირებს ბიჭო? -ამჯერად საუბრაში გიორგი ჩაგვება
-რამაყვირებს და ახალი გოგო ჩემია! -ირონიულად ვთქვი
-მიკა მერე ნია? -გაკვირვებით გამომხედა გიორგიმ
-ნია? -გავიოც
-ხო ნია ნია! შენი შეყვარებული! -მობეზრებულად მითხრა მან!
-ხოო ნია წარსულია! -გამოვსცარი და ცალი ხელი შარვლის ჯიბეში მოვითავსე -მოკლედ ჩემისაქმის მე ვიცი რა! -მრისხანებით მოვავლე თვალი დახამებულ ბიჭებს რომლებიც მიას დამშეული ლომებივით უყურებდნენ!
-აუუ ჩემი ანიც მასთან არის! -ღიმილით წამოიძახა ნიკამ -წავალ ვნახავ
-მოიცა მეც წამოვალ -ვუთხარი ნიკას და ხელმკლავი გავუკეთე

---მია---

-ანი იმ ბიჭს ასე რატომ უყურებ? -ვკითხე და წარბები ავათამაშე
-მია იცი ის.. ის.. -მეუბნებოდა ანი როდესაც..
-როგორხარ პატარა? -უცებ ბიჭი მოგვიახლოვდა და ანის მოეხვია
-კარგად ნიკა შენ? -კითხა ანიმ და ხელები მჭიდროდ მოხვია
-დაგინახე და ახლა მეც კარგად ვარ -თბილად უთხრა ბიჭმა ანის და ტუჩებზე მოწყვეტით ეამბორა. მათ შემყურეს სახეზე თბილმა ღიმილმა გადამირბინა..
-მეც არ ვიტყოდი შენი ტუჩების დაგემოვნებაზე უარს! -უეცრად ყურთან მიჩურჩულა მიკამ, შევკრთი.. დავინახე როგორ გადაისვა ხელი ბაგეებზე და მროსხანე ღიმილით როგორ შემომხედა.. არდაიბნე მია! არ დაგაბნიოს მისმა ღიმილმა შემოვძახე ჩემს თავს!
-ოჰ მომინდომა ბიჭმა ცაზე ფუსფუსი! -ვუთხარი მრისხანეთ -მიწაზე რო დაეშვა არა? -გამოვცარი -თა თუ მაინდამაინც ფუსფუსი გინდა აქ მიწაზე იფუსფუსე! -ვუთხარი ირონილულად!
-ფუსფუსი ქალების საქმეა საყვარელო! -მითხრა და უფრო ახლოს დამიდგა -აი შენ კი ჩემს სახლში და ჩემივე სამზარეულოში აუცილებლად მოგიწევს ფუსფუსი! -ირონიულად გაიღიმა და ცხვირზე ხელი დამკრა!
-კიდევ ერთხელ შემახებ მაგ დამპალ ხელებს და... -სიტყვის დამთავრება არ მაცადა
-და და რაა? -ხელს მიტრიალებდა წინ, ახლა უფრო ახლოს დამიდგა წელზე უეცრად ხელები მომხვია..-რაა აბა რაა?? -მეკითხებოდა ირონიით სავსე ხმით, ვგრძნობდი ფეხებში ძალა როგორ მერთმეოდა მე ხომ უცხო მამაკაცი ასე ახლოს არასდროს მომიშვია ჩემთან ის ის მე მაბნევდა მაგრამ არა ახლა ძლიერი უნდა ვყოფილიყავი
-რეგვენო! -ვუთხარი და ჩემზე ერთი თავით მაღალ ბიჭს შავ თვალებში ჩავაშტერდი -შენთვის არ უსწავლებიათ როგორ უნდა მოექცე ქალებს? -ვკითხე გაკვირვებულმა
-მე მასწავლეს ქალებთან მოქცევა მაგრამ სამწუხაროდ ჩემს მშობლებს დაავიწყდათ ესწავლებინათ როგორ უნდა მოვექცე ბ*ზებს! -მითხრა და წელზე ხელები მომიჭირა... მისმა სიტყვებმა საოცრად გამაბრაზეს! ამიტომაც ფეხი რომელიც მის ფეხებს შუა მქონდა მოქცეული სასწრაფოდ ამოვცხე და მისი ერთგვარი სიამაყე დავაზარალე... ჩაიკეცა
-ამის დედა შე*ეცი!! -წამოიკნავლა ორად მოკეცილმა
-ბ*ზებმა კარგად იციან როგორ უნდა დაიცვან თავი! -ვუთხარი და ზევიდან დავაჩერდი! -დაიმახსოვრე ჩვენ ყველა ღმერთის შვილებივართ! -გამოვცარი -და იცოდე თითვეულ სიტყვას განანებ! -ვუთხარი და წამოვედი, ვაიგნორებდი ყველას გაკვირვებულ მზერებს ყველა პრდაღებული მიყურებდა ჯერ მე მერე კი მიკას რომელიც გინებას არ წყვეტდა ანი უკან გამომეკიდა!

---მიკა---

-ვაიმეე მიკა დაგტოვა მეზობლის იმედზე და ეგაა -ჩემთან სცილით მოვარდა ვასო!
-შენ ძმობას ვფიცავარ წამოვდგები და მერე ვნახავთ ვინ დარჩება მეზობლის იმედზე და ვინ არა!! -გამოვცარი სახე დამანჭულმა!
-აუუ კაი რა ტო! -გაბუსხულმა თქვა ვასომ და წამოდგომაში დამეხმარა!
-ვაიმე რაგაგიკეთა ტოოო -განცვიფრებულმა ნიკამ მითხრა
-ამას ამას მაგრად ვანანებ! -ერთიანად გამოვცარი და მიასკენ გავაპარე თვალები! ნერწყვი მძიმედ გადავაგორე როდესაც დავინახე როგორ მოხდენილად თამაშობდა კალათბურთს მია მაინც რა სხეული რა მიხვრამოხვა ჰქონდა ვგრძნობდი ნელნელა მაგიჟებდა ეს გოგო! ვხედავდი ბიჭების დამშეულ მზერებს!
-გამარჯობათ! -გვერდით ვიღაც ბიჭები მოგვიდგნენ
-რახდება? -გაკვირვებულმა და წარბშეკრულმა გავხედე
-არაფერი! -გაიღიმა -უბრალოდ მაინტერესებს სად ვნახო მია სიხარულიძე! -ღიმილით თქვა ბიჭმა, ერთიანად გამაკანკალა რა ესაქმებოდა მას მიასთან!


---მია---

კალადბურთის თამასში ვიყავი გართული ვხედავდი ბევრი როგორ მაკვირდებოდა რამდენჯერმე მზერა მიკასკენაც გავაპარე და მისი მზერაც დავაფიქსირე!
-ვაიმეეეე -ბურთი ხელიდან გამივარდა ყველამ გაკვირვებულმა გამომხედა! სასწრაფოდ სტადიონი დავტოვე და მიკასთან მდგარ ბიჭს კისერზე შევახტი -სანდრიკკკკკ -ვიკივლეე და ბიჭს მაგრად მოვეხვიეე
-მიააა -წამოიყვირა ასევე სანდრომ და ხელები მაგრად მომხვია -მიაა მიაა ჩემი მია! -მაბზრიალებდა დაა ლოყებს მაგრად მიკოცნიდაა!
-საან როგორ მომენატრეეე! -ვიყვირე ნამტირალევი ხმით!
-კააიი რაა მიაა! -როცა ჩამომსვა გაბრაზებულმა მითხრა -რაგატირებს გოგო? -წარბშეკრულმა დამხედა
-რა რამატირებს? -ამოვიკნავლე -მაგრად მომენატრე! როდის ჩამოხვედიიი? -ვკითხე გაბრაზებულმა, ვხედავდი მიკას მრისხანე თვალებს და იქ მყოფთა გაკვირვებულ თვალებს ალბათ ყველას როგორ აინტერესებდა ვინ იყო "სანდრიკა„ ვინ იცის ახლა რამდენ გოგოს შურდაა ჩემს წინ ხომ საოცრად სიმპატოური პიროვნება იდგა!
-გუშინ შენთვის სიურპრიზი მინდოდა გამეკეთებინა და სკოლაში დაგადექი! -მითხრა ღიმილით და კვლავ მომეხვიაა
-ეეეე კაიი რაა ბიჭოო მიგვიშვი რძალთან! -სიცილით მოგვარდნენ.. ვაკო, გუკა, ლექსო და ირაკლი!
-ხოო რა ბიჭოოო მიდი გაიწიე მიგვიშვი რძალთან! -ვაკოს ირაკლიმ მხარო აუბა!
-მოდოთ მერე! -სანდროს ხელი ვუშვი დაა მათკენ გავიწიე ღიმილით ხელები გავშლე!
-აააეე -წამოიყვირეს და ყველა ერთბაშდ მეცა! ხელში ამიყვანეს მაბზრიალებდნენ მეხუტებოდნენ მკოცნიდნენ! როგორ მენატრებოდა თითვეული ისინი ჩემთვის ყველაფრები იყვნენ არა მარტო ისინი ისონი ნაწილი იყვნენ იმისა თუ რასაც შეადგენდა ჩემი ეგრეთ წოდებული "საძმაკაცო„ წრე!
-მიააა რასშვებოდი? -წარბაწევით გამომხედა სანდრომ!
-კალადბურთს ვთამაშობდი! - ვუთხარი სიცილით- ყურადღებას არ ვაქცევდი დაბღვერილ მიკას!
-ვაა ვაა რძალოო საღოლლლ! -დაიყვირა გუკამ -წამო ვითამაშოთ! -თქვა და წარბები აათამაშა!
-ვითამაშოთ მაგის დედაც! -წამოიძახა სანდრომ! -ჰაა საყვარელო ხომ ვთამაშობთ? -მკითხა და ხელი გადამხვია!
-თავისთავად! -ვუთხარი დაა სტადიონისკენ გავეშურე!, მიკა და მისი საატავიც შემოგვირეთდა ერთადერთი გოგო მე ვიყავი ვინც კალათბურთს თამაშობდა! მთელი ამ დროის განმავლობაშო ბიჭები რძალს მეძახდნენ ვხედავდი როგორ ბრაზდებოდა მიკა, როგორ უკვირდა ყველას... ანიც გაკვირვებული იდგა მაგრამ არაფერს მეკითხებოდა!
-მია ჩვენ წავედით სასწრაფო საქმე გამოგვიჩნდა! -უცებ სანდრო დამიდგა წინ
-რა საქმე? -წარბაწევით გავხდე
-მერე გეტყვი კაი ეხა წავედით ჩემო გოგო გნახავთ დღეს! მაგრად მიყვარხარ! -მითხრა და ლოყაზე ხმაურიანად მაკოცა! მერე დანარჩენებმაც იგივე გააკეთეს ყველამ ერთდროულად ამიხსნა სიყვარული არა მაინც რა გიჟები არიან რა!

---მიკა---

-აი თურმე ვინ გაათამამა -თქვა ნიკამ როდესაც სტადიონი დავტოვეთ
-ალბათ მისი შეყვარებულია! რძალიო და რავი მე -მხარი აუბა გიორგიმაც
-ხოო ეტყობა რომ ერთმანეთი ძალიან უყვართ! -დაეთანხმა ვასოც
-და თქვენ რა იცით ვის ვინ უყვარს? -გამოვცარი!
-კაი რა მიკა მაგას მარტო ბრმა თუ ვერ შეამჩნევს! -გაკვირვებულმა თქვა გიორგიმ
-ხო რა შეეშვი! -აყვა ვასოც
-ფეხებზე მკ*დია! -გამომცრა -ვინც გინდა ის ყავდეს გვერდში, ვინც გინდა ის უყვარდეს ის ჩემია! ყველაფერს ვანანენ! -გამომცრა და ბიჭები დავტოვე

--მია--

-მია ვინ არის ის ბიჭი? შენი შეყვარებულია? -მეკთხებოდა ანი როცა სკოლის გასახდელში შევედით! რომელიც გოგოებს ეკუთნოდა
-არა ის ჩემი ძმაა ანი! -ვუთხარი და გამეღიმა
-აბა რძალს რატო გეძახდნენ? -გაიკვირვა მან
-მოკლედ მე და სანდრო ბაღის მეგობრები ვართ და სანდროს განსაკუთრებით ვუყვარვარ რა ანუ ყველას ვუყვარვარ მაგრამ ამას გადამეტებულად და ამიტომაც ხუმრობენ მოკლედ შენ ჩვენი რძალი ხარ რადგან სანდრო ჩვენ შენთან არ გვიშვებსო და იბუსხებაო და რავი რა ჩვენ მართლაც განსაკუთრებული ურთიერთობა გვაქ! -ვიღიმიდი მათი გახსენება სულ ღიმილს მგვრიდა
-და შენ ის გიყვარს? -მკითხა უეცრად
-კიი მიუვარს ის ჩემი ძმაა -ვუთხარი ღილით!
-კარგი მია მე გავედი გარეთ გნახავ! -მითხრა და გასახდელი დატოვე. სპორტულები გავიხადე შარვალი ამოვიცვი როდესაც...
-უმწიკლო გოოგს როლს რაკარგად ირგებ! -უცებ ვიღაცამ კედელზე ამაწება მოშიშვლებულ მუცელზე ხელი მაგრად მიმაჭირა რომ მოძრაობა არ შემძლებოდა! ავხედე და მიკას შავ თვალებს წავაწყდი...
-რას აკეთებ ხელი გამიშვი! -ვიკივლე ვცდილობდი ხელიდან დავსხლტომოდი მაღიზიანებდა მისი სიახლოვე თანაც რომ წარმოვიდგენდი ახლა რა მდგომარეობაშიც ვიყავი მის წინაშე სირცხვილის გრძნობა მიპყრობდა! ზემოთ არაფერი მეც ვა მხოლოდ "ბიუსჰალტერის" ამარა ვიდექი მის წინაშე და ღმერთს მადლობას ვუხდიდი რომ შარვლის ჩაცმა მოვასწარი
-რაიყო ? -ირონიულად ჩიღიმა, ხელები დამიჭირა და კედელზე ამაწება! ახლა უფრო ახლოს იდგა -რაიყო ჩემი შეხება არ გსიამოვნებს? -ღვარძნიალი ხმა ჰქონდა -ჰოო მისი ხო გსიამოვნებს სამაგიეროდ? -მეუბნებოდა და კიდევ და კიდევ მაკრავდა კედელზე
-გამიშვი რეებს ბოდავ! -გამოვცარი! საოცარია ლაპარაკის უნდარი კიდევ შემრჩენია!
-ოჰოო -მითხრა და ცალი ხელი მკრედს ჩამოუსვა -მაინც რა საოცარი სხეული გაქ! მთლიანად მიზიდავ! -თქვა და მკერდზე დამაშტერდა მერე კი ცალი ხელით ბიუსჰალტერის შესაკრავს წაეტანა! ვგრძნობდი კარგი დღე არ მელოდა! ამიტომ ძალები მოვიკრიბე! ფეხი ისევ ფეხებს შორის ამოვცხე!
კრეტინოო! -ვუღრიალე და სახეში სილა გავაწანი ორად მოკეცილს -როგორ ბედავ ჩემთან ეგრე ლაპარაკს? -გამოვსცარი თვალებიიდან ნაპერწკლებს ვყრიდი! -შენ მე ამსკოლაში მყოფი გოგოების მსგავსი გოგო არ გეგონო! -გამომცრა!
-და მაინც როგორი? -ფეხზე წამოდგა და ჩემთან ახლოს დადგა კვლავ -აღარ გაბედო და ხელი აღარ დამარტყა თორემ გეფიცები კარგი არაფერი მოგივა გამოსცრა!
-ნუ მემუქრები! შენი მუქარა შენთვის შეინახე რეგვენო! მე არ მეშინია შენი გასაგები? ნუ გაქ იმის ილუზია რომ ყველა გოგოს მსგავსად ხელებში ჩაგადნები! -მრისხანებით ვუთხარი და არ გამომპარვია კმაყოფილი ღიმილი მის სახეზე
-ანუ ყველა გოგო ხელებში მადნება არა? -კმაყოფილს ჩაეღიმა -და ვითომ შემ რით ხარ მათზე მეტი? -ამათვალიერ ჩამათვალიერა
-მე ფეხებს არავის ვუშლი გასაგებია? -გამომცრა! -მათსავით უთვმოყვარეო არ ვარ! როგორც შენ აღნიშნავ ბოზ* არ ვარ!
-ფეხებზე მკიდ*ა -თქვა და კვლავ ჩაეღიმა -შენ მაინც ჩემი იქნები! -თქვა და კმაყოფილების ღიმილმა კვლავ გადაურბინა სახეზე
-მირჩევნია მოვკვდე ვიდრე ეგ მოხდეს! -თავი მაღლა ავწიე -შენნაირ იდიოტს არასდროს შევიყვარებ! -გამომცრა
-მაგსაც ვნახავთ! შენ მე შემიყვარებ თავდავიწყებით თანაც -საკუთარ თავში დარწმუნებულმა ჩაილაპარაკა!
-ეგ არ მოხდება! მაგრამ შეიძლება პირიქით მოხდეს! -გამომცრა და ირონიული ღიმილი ავიკარი სახეზე
-ოოხ მიწვევ ფისო? -წარბები აათამაშა
-მეტი საქმე არ მაქ შენნაირი იდიოტი გამოვიწვიო! -ვუთხარი წარბებ შეკრულმა -მე შენი ფისო არ ვარ! -გამომცრა!
-ოოოუ აბა სანდრიკასი ხარ ? -ჩაიფხუკუნა
-ზუსტადაც რომ! -თავაწეულმა ვთქვი მე დავკინახე როგორ ჩაეღვარა მრისხანება თვალებში დავინახე როგორ დაებერა ძარღვები რაღაც უნდა ეთქვა როცა ტელეფონზე დაურეკეს და გასახდელი დატოვა!


***

ძალიან დიდ ბოდიშს გიხდით დაგვიანებისთვის (( მიყვარხართ და მახარებთ <3 მადლობა ასეთი თბილი კომენტარებისთვის ყველას <3 თქვენი კომენტარები სტიმულს მაძლევს რომ კარგი დავწერო მაგრამ არ ვიცი რამდენად ვამართლებ თქვენს მოლოოდინს ((