თვეზე მეტი გავიდა რაც იოანე დაიკარგა,თვეზე მეტი ფაქტი ფაქტად რჩებოდა ჩემი ძმა რაღაცას მალავდა,აუცილებლად უნდა გამერკვია რა ხდებოდა მთელი მესტია შემოვიარეთ მეც იასონამაც და მთელმა იოანეს სანათესაომ,გულედანები,ქურასბედიანები,გელოვანები,გოგროჭიანები ვინ არ იყო ჩვენს გვერდით? გურჩიანები არც კი ადარდებდათ იოანეს ამბავი,მხოლოდ მამაჩემი იკეტებოდა ოთახში ღამით და სვამდა დედა კი როცა მარტო რჩებოდა ტიროდა.. რამე უნდა გამეკეთებინა,იოანე ისევ მესიზმრება ისევ მიმითითებს რაღაც ადგილას მაგრამ ის ადგილი ვერსად ვერ ვიპოვე ერთადერთი გამოსავალი იასონასთასნ დალაპარაკებაა.
მის სახლთან მისულს ნიკო დამხვდა,მას არვიცნობდი აარმინდოდა რამე მეთქვა მისთვის როგორც კი წავიდა მაშინვე იასონასთან შევედი
-გამარჯობა იასონ
-შემოდი მარიამ
-იცი რაღაცაზე უნდა ვილაპარკაოთ
-გისმენ
-იმდღიდან რაც იოანე დაიკარგა,სულ მესიზმრება ის რაღაც ადგილზე მიმითითებს მაგრამ მთელი მესტია მოვიარე და მსგავსი ადგილი ვერ ვიპოვე..
-ამიღწერე
-ვეცდები,ბნელა სამარისებული სიჩუმეა მხოლოდ ჩიტები ჭიკჭიკებენ ხანდახან და წყლის ხმა ისმის,იოანე კი ძირს წევს.. მეტს ვერაფერს ვხედავ იასონ არვიცი რაადგილია
-მე ვიცი მარიამ
-შენ საიდან?
-ეს ის ადგილია სადაც ბავშვობიდან სათამაშოთ დავდიოდით მე,იოანე და ნიკო ასევე შენი ძმა შენივე ბიძაშვილებთან ერთად,აქამდე როგორ ვერმივხდი სად შეიძლებოდა წაეყვანათ,ეს ადგილი მდინარესთანაა,მდინარის უკან დიდი კლდეა კლდეში გამოქვაბულია,მხოლოდ იქ ისმის ექოსავით ხანდახან ჩიტების ჭიკჭიკი და წყლის ხმა,მხოლოდ მანდ ბნელა ყოველთვის..
-უნდა წავიდეთ
-არა მარიამ ვერ გავრისკავ,შენ ვერ წაგიყვან,იქ შენი ძმა ვინმეს გაგზავნიდა რომ მეთვალყურეობა გაეწია იოანესთვის ამიტომ მარტო წავალ,ჩემზე ეჭვს ვერავინ აიღებს..
-მართალიხარ ჯერ არავის ვუთხრათ შეამოწმე ის ადგილი,არინდა უარესად დაიტქანჯნონ იოანეს მშობლები.
-იასონა
მივდიოდი მდინარესთან და ვფიქრობდი ჩვენს ბავშვობაზე,მაშინ როცა ამგამოქვაბულში მისვლას გვიკრძალავდნენ ლეგენდის მიხედვით აქ ქალი ცხოვრობს ქალი რომელიც ყველანაირ ტკივილს არჩენს,ქალი რომელიც მკვდარს აცოცხლებს,მას ხშირად ალქაჯად მოიხსენიებდნენ ძალიან ბევრი ისტორია მსმენია ამ ქალზე მაგრამ არასდროს გვინახავს ჩვენ ის იქ.. ახლა კი ვნატრულობდი მის ნახვას,ვნატრულობდი იოანეს გვერდით ყოფილიყო და გადაერჩინა ვნატრულობდი იმ ქალის გამოქვაბულში ყოფნას.. გამოქვაბულს მივუახლოვდი,სამარისებული სიჩუმე იყო,აქ აქამდე მარტო არასდროს მოვსულვარ,შემშენიდა მაგრამ უნდა შევსულიყავი შიგნით,მესმოდა როგორ მღეროდა ვიღაც,იავნანას უმღეროდა ვიღაც იოანეს.. ტანში ჟრუანტელმა დამიარა,ხელები გამიცივდა,შიშმა შემიპყრო,ქალი ტიროდა და ისე უმღეროდა ბიჭს,მინდოდა ეს ბიჭი იოანე არყოფილიყო..მივუახლოვდი და დავინახე იოს გრძელი თმები დავინახე მისი სვანრი ქუდი და დავინახე ქალი,ჩემთვის უცნობბი ქალი რომელიც თავზე ხელს უსვამდა იოანეს,მუხლებზე დავემხე და ტირილი დავიწყე
-ლიშარდე (დაწყნარდი) ქალმა ხელზე ხელი მომკიდა
-ვინ ხართ?
-დადა (ბებია)
-მიჩა? (მისი?)
-მადმა (არა)
იოანე,გთხოვ თვალები გაახილე,წამოდექი გთხოვ სახლშიწავიდეთ ყველა შენ გელოდება,დედა მამა შენი დ-ძმები,მარიამიც შენ გელოდება გთხოვვ წამოდექი მე და ნიკოც გელოდებით წავიდეთ აქედან იოანე,გურჩიანების გასამწარებლად წამოდექი,აჩვენე რა ძლიერი ხარ იო,არ დანებდე არ დაუთმო მათ ეს გამარჯვება.. არ უნდა შერჩეთ შენი სისხლი მათ დედაშენზე იფიქრე ვერ გადაიტანს რამე რომ მოგივიდეს,იოანე წამოდექი წავიდეთ გაიღვიძეე იოანე,მარტო არ გამიშვა აქედან შენგარეშე არ გამიშვა აქედან გთხოვ. მის ხელებს შევეხე ისეთი გაყინული იყო,სახეზეც ფერი არ ედო არც პულსი მესმოდა და არც გულის ცემა,ჩემი ძმად ნაფიცი აღარ იყო ცოცხალი.. მან მე მიმატოვა,ფეხზე წამოვდექი
-ლიჩრაუი(გაჩერდი)
მოხუციცსკენ შევტრიალდი,მისი ჭაღარა ამ იმ სიბნელეში ერთადერთი ნათელი სხივი იყო.
-ანღრი (მოდის)
-ჲარ? (ვინ?)
-იოანე
-მაჲ? (რა)
-ლჷჲარ (ცოცხალია)
ქალმა ლოცვების კითხვა დაიწყო,ეს სასწაული იყო არავინ დაიჯერებს იქ მომხდარ ამბავს ქალი ლოცვებს კითხულობდა,იოანეს გულზე ხელი ედო და ისე ლოცულობდა,ხმამაღლა ხან ძალიან ხმადაბლაც კი ფაქტი ერთი იყო,იოანემ ამოისუნთქა,ფეხზე წამოდგა ბარბაცით წამოდგა,იასონ დამიძახა არმჯეროდა რომ ის ფეხზე იდგა მივედი მასთან და ის მე დამეყრდნო,უკან მივიხედე და ქალი იქ აღარ იყო,ლეგენდა? ეს ლეგენდაა? დაე ლეგენდა იყოს მე მან ძმა დამიბრუნდა,იოანე გამიცოცხლა.. მესტიაში დავბრუნდიტ გურჩიანები გაკვირვებულები იყვენნ,მარიამის ძმას ენა ჩაუვარდა მთელი სოფელი იოანეს მიეგება,ყველა ეკითხებოდა რა დაგემართაო მაგრამ იოანეს არაფერი ახსოვდა,მხოლოდ ისრომ კოშკში გათიშეს,იმის იქით მან არაფერი იცოდა,მას არაფერი ხსოვდა და მე? მე ყველაფერი ვიცი,ყველაფერს ვამჩნევ იმ ქალის გარდა,ამ ამბის შემდეგ 2 თვე გავიდა ,გურჩიანებმა ომი დაასრულეს,მარიამის მამამ თავისი შვილი მოკლა მარიამის ძმას პიდაპირ შუბლში დააჭედა ტყვია,თავისი ძმის გატაცებისთვის.. ამით დამთავრდა ომი ამ ორ გვარს შორის. იოანეს დედამ დამიბარა უნდოდა ელაპარაკა ჩემთან, არვიცოდი რა უნდოდა მაგრამ უარს ვერ ვეტყოდი ლაპარაკზე მაგრამ სიმართლესაც ვერ გავუმხელდი
-იასონ?
-გისმენთ
-სად იპოვე იოანე
-გამოქვაბულში
-მდინარესთან?
-დიახ
-ვინ დაგხვდა იქ? ხმა აუკანკალდა თითქოს რაღაც იცოდა
-არავინ თვალები დავხარე
-მატყუებ იასონ?
-არ დამიჯერებთ
-მე დაგიჯერებ,თუ სიმართლეს მეტყვი
-ქალი დამხვდა მოხუცი ძალიან მოხუცი ქალი,გრძელი კუჭამდე ჭაღარა თმით არვიცი როგორ მაგრამ იოანე მან დააბრუნა
-სახეზე ნაიარევი ქონდა?
-არ შემიმჩნევია
-ქართულად თუ ლააპარაკობდა?
-არა მხოლოდ სვანურად
-რაგითხრა?
-განსაკუთრებული არაფერი,მხოლოდ ხელზე ხელი დამადო და დამამშვიდა მაგრამ მერე გაქრა
-წავიდა?
-დიახ,არვიცი სად
-ის ასე ჩნდება,ხალხს შველის და ქრება
-ეს ხომ ლეგენდაა?
-ყველა ლეგენდა როდია ტყუილი იასონ?
-იცნობთ იმ ქალს?
პასუხი არ გამცა გამიღიმა და საქმის კეთება განაგრძო,რამდენიმე დღეში იოანე გამოკეთდა,მარიამი კანადაში დაბრუნდა ორივე მათგანმა იცოდა სიმართლე,მაგრამ არცერთი დაუბრუნდა ნამდივლ ოჯახს!
იმ დღის შემდეგ ორჯერ ვიყავი გამოქვაბულში მაგრამ ის ქალი ვეღარ ვნახე,ის უბრალოდ გაქრა და ალბათ აღარასდროს დბრუნდება
-მარიამი
კანადაში დავბრუნდი,მინდა ყველაფერი დავივიწყო რაც გადამხდა დავმშვიდდე და გავაანალიზო ყველაფერი,რაც იოანე ვიპოვეთ და ამისთვის მადლიერი ვარ იასონასი,ის რომ არა შეიძლება ვერ მიგვესწრო იოანესთვის.. რაც ის ვიპოვეთ აღარ მესიზმრება ახლა სხვა რამეს ვხედავ,ყოველღამე იგივე ადგილას მოხცუც ქალს ვხედავ,ქალს გღზელი ჭაღარა თმით რომელსაც სახეზე ნაიარევიაქვს მაგრამ ამ ნაიარევის მიუხედავად მისი ღიმილი იმ სიბნელეს ანათებს ის მიღიმის და მხოლოდ ერთ წინადადებას მეუბნება:მაგ ხოჩამდ ანიგებას მარიამ! (ყველაფერი კარგად იქნება მარიამ!)
-იოანე
ყველაფეირ მახსოვს ოღონდ ბუნდოვნად,მაგრამ მეშინია,მეშინია რომ გავგიჟდი და უბრალოდ მომელანდა,იმის შემდეგ რაც გამოქვაბულში დამაგდეს უსულგულოდ ქალი მოვიდა მოხუცი ლამაზ თმიანი ქალი,რომელიც თავთან დამიჯდა და იავნანას მიმღეროდა იქამდე სანამ იასონა არმოვიდა,გონზე მოსვალ მხოლოდ მაშინ შევძელი იქამდე ჩემთავს ზევიდან ვაკვირდებოდი.. ის მამხნევებდა გვერდიდან არმომცილებია იქამდე სანამ იასონა არმოვიდა და არ წამომიყვანადიახ მე იოანე ვარ და მე 18 წლის ასაკში მომკლეს მაგრამ იქ იმ ქალმა მე თავიდან მაჩუქა სიცოცხლე.