* * *
რო მოსაღამოვდა საბას დავურეკე და ვუთხარი რო სერიოზული საქმე მქონდა. რო მოვიდა სახეზე აღელვება ეტყობოდა. კინაღამ სიცილი წამსკდა მაგის სახის დანახვაზე
-კაი ანა დროზე მითხარი საქმე მაქვს (საბა)
-ესე იგი საბა ეხლა რასაც გეტყვი იმან შეიძლება ჩვენიცხოვრება შეცვალოს. მოკლედ გუშინ რო მითხარი რაა.. ხო ხვდები რაც.. თავიდან არ დავიჯერე მაღადავებს მეთქი მარა შემდეგ რო წახვედი ჯერ დავბრუ დამეხვა. მერე გული ამერია. ამ ამბავმა შემაწუხა და გადავწყვიტე ექიმთან წავსულიყავი
-მერეე? რაო?(საბა)
-არ შემაჭყვეტინო ეხა რასაც გეტყვი. მოკლედ დილით ანალიზების პასუხებზე ვიყავი და ექომმა მითხრა რო ორსულად ვარ
-რააა??
-ხო საბა მე ორსულად ვარ შენგან და იმედია აიღებ პასუხისმგებლობას და არ მიმატოვებ (ანა)
-მოიცა ეგ როდის მოხდა?
-როდის და გუშინ საბა. შენრო მითხარი ჩვენს შორის მართლაც რაღაც მომხდარა.
ვაიმეე მოკლედ რაა რა მსახიობი ვარ. ისეთი ემოციებით ველაპარაკებოდი საბას რო თითქმის მეც კი დავიჯერე ჩემი მონაყოლი. საბას ისეთი სახე ქონდა როო
-მოიცა ანუ იმ ღამეს მე და შენ.. კი მაგრამ არაფერი ყოფილა გუშინაც მოგატყუე მაგაზე (საბა)
-გამოდის რო მართალია9ანა)
-არა ანა არ არსებობს. რამე რო ყოფილიყო მემახსოვრებოდა. ან რა ვიცი რო არ მატყუებ (საბა)
-მოიცა შენ ჩემი არ გჯერა? ანუ გგონია რო ვიტყუები ხო ამხელა ქალი? კარგი ეხლავე დაგიმტკიცებ (ანა)
ეს ვთქვი და მაშინვე სააბაზანოში შევვარდი. პირზე ხელი ავიფარე რო ხმამაღლა არ გამეცინა.მალევე გამოვედი და საბას ვაჩვენე ნინო დეიდას ტესტი.საბა გაფითრდა და მაშინვე ოთახიდან გავარდა. ესეც ასეე... რა გეგონა რო გული გამიხეთქე აბა 
10 წუთიც არ იყო გასული საბას წასვლიდან რო ლილემ დამირეკა
-ხო ლილე
-გოგო რა უთხარი მასეთი რო ესე ნერვიულობს?:D (ლილე)
-რადა ჩემი გეგმა განვახორციელე. იცოდე სიმართლე არ უთხრა(ანა)
-არა რას ამბობ. ამ წარმოდგენით უნდა ვიხალისო.(ლილე)
საღამოს კარზე ზარი იყო. ეგრევე მივხვდი ვინც იყო. საბა შემოვიდა და სიტყვის უთქმელად დაჯდა
-მოკლედ რაც იყო იყო ანა. ეს შეცდომა არაა რადგან ბავშვი არასდროსაა ჩეცდომა. აბორტზე არც კი იფიქრო, უცოდველ არსებას ვერ გავწირავთ და..
რაოო აჰაჰ:D საბამ რო საუბარი დაიწყო თანაც ასე სერიოზულად თავი ვეღარ შევიკავე და იმხელა ხმაზე დავიწყე სიცილი, რო ალბათ ქუჩის ბოლოში ისმოდა. საბა გაკვირვებული მიყურებდა. ეხლა ალბათ ყველაფერი უნდა ვუთხრა
-რა იყო რა გაცინებს? თუ ეგეც ორსულობოს ბრალია? (საბა)
-აჰაჰ საბა როგორ მოგატყუეე :D რა ორსულად ბიჭო (ანა)
-ვაიმე ანა ეხლავე ამიხსენი ყველაფერი
-არ ვარ ორსულად მოგატყუე. დამშვიდდი. სამაგიერო გადაგიხადე
-შენ გოგო სრულ ჭკუაზე ხარ?- დაიყვირა საბამ და ხელები მთელი ძალით მომიჭირა
-ეე დებილო მეტკინა. გამიშვი. უბრალოდ გეხუმრე (ანა)
-და მაგაზე ხუმრობა შეიძლება? გული გამიხეთქე
საბა ბოლო ხმაზე მიყვიროდა ხელებს უფრო და უფრო მიჭერდა. რას წარმოვიგენდი ეს ამბავი ესე თუ იმოქმედებდა. მეწყინა და მაშინვე ხელები გავაშვებინე და აცრემლიანებულმა კარებთან მისვლისას მივაძახე-ვერ გიტან!!-და კარები მოვიჯახუნე
Saba’s P.O.V
თავიდან ანამ რო სიმართლე მითხრა ძალიან გავბრაზდი, იმიტო რო ვნერვიულობდი ამ თემაზე. აბა რა რეაქცია უნდა გქონდეს 20 წლისას გოგო რო გეუბნება ორსულად ვარო, თანაცარც კი გახსოვს რა მოხდა ეს. ამ სიტუაციაში თავი ვეარ გავაკონტროლე და ანას ბოლო ხმაზე ვუყვირე. ანას ძალიან ეწყინა და ოთახიდან გავარდა. მაშინ გავაანალიზე რომ არასწორად მოვიქეცი და კარებზე ბრახუნი დავიწყე, თუმცა მან არ გამიღო
-ანა გააღე კარები, ანნა
-...
-ამის დედაც გააღე ანა (საბა)
თუმცა მან კვლავ არ გააღო. მე კი გაბრაზებული გავვარდი გარეთ და კლუბში წავედი. კლუბში რომ შევედი იქ ჩემი სამეგობრო დამხვდა. ყველა გადავკოცნე, შემდეგ კი ბართან მივედი და არაყი შევუკვეთე. ერთ ჭიქას ორი მოყვა, ორს სამი და ასე ნელ-ნელა გამოვთვერი. თან ანაზევფიქრობდი და ჩემს საქციელს ვნანობდი. უკვე რომ ვიგრძენი სისხლში ალკოჰოლი შევჩერდი და ბავშვებთან მივედი, რომლებიც რაღაც საკითხს განიხილავდნენ. როგორც ჩანს სადღაც წასვლას გეგმავდნენ
-მოკლედ ბავშვებო ხვალ წავიდეთ რაა ჩემთან წყნეთში 2-3 დღით(ლილე)
-კაი და ხო ყველა მოდიხართ?(ლუკა)
-მე და სანდრიკა კიი(ელა)
-საბა შენ?(ლილე)
-...(საბა)
-აე ძმაო სად დაფრინავ?(სანდრო)
-აა რაა? რა ხდება?(საბა)
-შენ მგონი შეყვარებული ხარ ტო(ლუკა)
-არა რა სისულელეა მე და შეყვარებული? :D
-საბა ჩვენ რო წყნეთში აგარაკი გვაქ იქ მივდივართ და შენც ხო წამოცვალ?(ლილე)
-კიკი აბა რა(საბა)
-ანასაც ვეტყვი რო წამოვიდე (ლილე)
ანას ხსენებაზე თითქოს რააც უცნაური დამემართა და ღიმილი შემეპარა, რომ გამახსენდა როგორ გაბრაზდა. ისეთი საყვარელი იყო. არა ეგ გოგო ჩემი უნდა გახდეს და ყველაზე კარგი გამოსავალი აგარაკია. მდაჰ ჯიუტო ქალბატონო. მალე მოგარჯულებ
Anna’s P.O.V
საწოლზე ვიჯექი და ვფიქროდი. სიმართლე რო ვთქვა არც კი ვიცი რაზე ვფიქრობდი. უბრალოდ ვიჯექი და ვიყურებოდი. საბას საქციელმა გამაბრაზა. რაც არ უნდა მეთქვა ესე არ უნდა მოქცეულიყო. ამ ფიქრებში გართულმა ტელეფონის ხმა გავიგე. ლილე მირეკავდა
-გოგო როგორ ხარ? დღეს რატო არ წამოხვედი კლუბში?(ლილე)
-რავიცი თავს შეუძლოდ ვგრძნობდი და სახლში დავრჩი (ანა)
-ეხლა ხო კარგად ხარ?
-კი
-მოკლედ გოგო ხვალ ბავშვები მივდივართ ჩემს აგარაკზე და გეხვეწები წამოდი რაა:/(ლილე)
-არ ვიცი ლილე მოვიფიქრებ(ანა)
-რას ნიშნავს მოიფიქრებ. აუცილებლად წამოხვალ. თან ბავშვებსაც უკეთესად გაიცნობ (ლიელ)
-კაი შენი ხათრით (ანა)
-იო მიყვარხარ. ხვალ დილისთვის მზად იყავი და გამო ჩემთან ვიკრიბებით
-კაი
* * *
დილით მაღვიძარის გამაყრუებელმა ხმამ გამაღვიძა. აუუ.. წასვლის დროა. თუარადა როგორ მეზარება
საწოლიდან ზოზინით წამოვდექი და სააბაზანოში შევედი. შხაპმა გამომაფხიზლა. იქიდან გამოსულმა ჩავიცვი მაღალწელიანი შორტი, მოკლე ზოლიანი თავისუფალი მაიკა, ფეხზე კი თეთრი All star-ის კეტები ჩავიცვი. თმები გავიშალე და ჩანთით სადაც ტანსაცმელები მელაგა ლილესთან გავედი. მისვლისას ერთი გოგო თვალში მომხვდა. ეს ის გოგო იყო კლუბიდან, მგონი თიკა ქვია. ფუფ.. დამპალი. როგორ უპაჭუნებს თვალებს საბას. საბაც არ აკლებს ყურადღებას, თუმცა ეს მე არ მაინტერესებს.