25 ივლისი. დილა.

დღეს ცოტა დააგვიანდა სანდროს ძაღლის გასეირნება , მაგრამ მაინც მოემზადა. გამოსვლას აპირებდა და მაშინვე გუგამ დაურეკა. სანდრო დივანზე დაჯდა და ცოტა ხანი ლაპარაკობდნენ... ამ ლაპარაკიდან აზრი ვერც მარინამ და ვერ თათიამ გამოიტანეს.. მოკლე პასუხებს სცემდა სანდრო.. თან გაბრაზებული ხმით. ლაპრაკი რომ დაამთავრა ჯაჭვი დივანზე დააგდო და თავის ოთახში გავიდა გამოსაცვლელად.

- ვერ გავასეირნებ დღეს მე და შეგიძლია შენ წაიყვანო?
- კი. ხო მშვიდობაა?
- კი.კი მშვიდობაა. სამსახურში უნდა წავიდე.

ოთახში ავიდა სანდრო, გამოიცვალა , თემოს დაურეკა და სამსახურში წავიდა. პირდაპირ გუგასთან შევიდა.

- ეხლა მომიყვევი ყველაფერი.
- მოკლედ რა ხდება. ის უცხოელები ხო უნდა ჩამოსულიყვნენ, ხოდა უკვე ჩამოსულები არიან და ხვალ წვეულებას მართავენ. შენ იქ აუცილებლად უნდა იყო. პატარა წვეულება იქნება მაგრამ ჟურნალისტებთან შეხვედრაც მოგიწევს. ცოტას იქ ილაპარაკებთ და მერე იქნება სხდომა. შეიძლება მეც ვიყო წვეულებაზე.
- რა წვეულება?! საერთოდ რეებს მეუბნები. წვეულების თავი მაქ მე?!
- მაშინ უარს ვეტყვი და ეს საქმეც ჩავარდება. ან უფრო კარგი ვარიანტიც მაქვს.. საერთოდ ნუ იქნები შენ დირექტორი. (ცოტა ტონს აუწია გუგამ)
- იქნებ წვეულების გარეშე გამოვიდეს..
- არაო და რავქნა მე. ისედაც ვიცოდი შენი პასუხი, ყველაფერი ვთქვი.. ცუდად არის მეთქი და ერთი ამბები. ან რა დაშავდება რომ წავიდეთ?!
- სად წამოვიდე გაგიჟდი? არაფერი რო არ ვთქვა ჟურნალისტებთან ერთი ამბავი ატყდება მარტო რატო იყო წვეულებაზეო.. და რა ვთქვა მაშინ? წინა წვეულებაზე ხო ნიასთან ერთად ვიყავი. ნია არ მირიგდება. თან აზრი არ აქვს იციან რო სხვა მოვიყვანე ცოლად.
- და...
- არა! თათიას არ წამოვიყვან.
- კარგი მაშინ ნუ წავალთ. ან შენ თვითონ მოიფიქრე რას იზავ.
- ჯანდაბა !!!

სანდრო თავის კაბინეტში შევიდა.. ფიქრი დაიწყო.. ერთი ღერი სიგარეტიც ამოიღო. ან არ უნდა წასულიყო და საქმე ჩავარდნოდათ ან თათიასთან ერთად უნდა წასულიყო. იყო მესამე ვარიანტიც მარტო გუგა და სანდრო წასულიყვენენ და ჭორების დიდი რისხვა აეტანა სანდროს ერთი თვის განმავლობაში მაინც. სანდროს ყველა პრინციპს ეწინააღმდეგებოდა თათიასთან ერთად წვეულებაზე წასვლა. თან ეს რომ ნიას გაეგო უფრო გაბრაზდებდოა და საერთოდ აღარ შეურგიდებოდა სანდროს. ნელ ნელა სანდროს ნერვები ეშლებოდა და აქეთ იქით ისვრიდა მაგიდაზე დალაგებულ ფურცლებს.
გუგას არ სიამოვნებდა ის ფაქტი რომ ვერ ეხმარებოდა სანდროს. რაც არუნდა ყოფილიყო საუკეთესო მეგობრები არიან. დიდი სიამოვნებით წავიდოდა მარტო გუგა, მაგრამ ძალიან უნდოდა რომ სანდროც წამოსულიყო.
დიდი ხანი ვეღარ გაძლო სამსახურში სანდრომ და სახლში დაბრუნდა. გზაში თემომ რჩვებიც მისცა. თემოსაც უნდოდა ,რომ თათიასთან ერთად წასულიყო.
სახლლში მივიდა სანდრო.. მარინა ტელევიზორს უყურებდა.. დაათვალიერა მისაღები ოთახი და თათიას ვერ მოკრა თვალი. ვერც ეკითხებბოდა მარინას თათია სად არისო.

- ვა დედაა. (გაუღიმა სანდრომ)
- ვაიმე სანდრო... ხო კარგად ხარ?
- კარგად ვარ.
- რაღაც ძაან ბედნეირი ჩანხარ და რამოხდა? ნიას შეურიგდი?
- კარგად მივდიოდით... და მერე...
- უიი.. ბოდიში. რამხოდა მომიყევი.
- არაფერი. ისე.. წავალ მე გამოვიცვლი.
- კარგი მიდი.

სანდრო თავის ოთახში შევიდა. ნიას დაურეკა , მაგრამ ტელეფონი გათიშული ქონდა. გარისკა და ლიკასაც დაურეკა. ნია წასულა ქალაქგარეთ დიდი ხნით. ცოტა რო დაესვენა. სანდროსთან კი ლიკას ის დააბარა ,რომ ერთად ვეღარ იქნებოდნენ. სანდრომ ცოტახანში ისევ დაურეკა ნიას და ელაპარაკა.
საბოლოოდ დაშორდნენ ერთმანეთს.
სანდრო ვერაფერს გრძნობდა. თითქოს იცოდა რომ ასე მოხდებოდა. ორი წუთი ჩუმად იჯდა მერე ოთახიდან გამოვიდა შეცვლილ ისახით მარინასთან მივიდა და ძლივს იკითხა თათია სად არისო.

- თათია რად გინდა? დავუძახებ.. რაღაც ვერ იყო კარგად დღეს და ოთახიდან არ გამოსულა.
- ცუდად არი?
- ეხლა უკეთესად იქნება. დავუძახო?
- მოიცა. მოკლედ თათიას დახმარება მჭირდება. წვეულებაზე უნდა წავიდე და ამრტო ვერ მივდივარ.. ნიას დავშორდი.. ხოდა თათია უნდა გამომყვეს. ოღონდ მე ვერ ვეტყვი. შენ უთხარი.
- მე რო არ გყავდეთ როგორ იკონტაქტებდით ძალიან მაინტერესებს. მიხარია რო ერთად წახვალთ, მაგრამ შენ რო უთხრა არაფერი დაშავდება. იცი რა აკრგი გოგოა სულ ველაპარალები და ძალიან კეთილია და საყვარელი.
- აუუუ. კაირა. მიდი შენ უთხარი. ჩქარა რა.

მარინა თათიასთან შევიდა.. თათია წიგნს კითხულობდა.. მარინას დანახვაზე სახე შეეცვალა და გაეღიმა.

- როგორ ხარ?
- კარგად.. ეხლა უკეთესად.
- რაღაც მინდა გთხოვო.
- კიბატონო. მითხარი.
- სანდროს უნდა რაღაცის თქმა მაგრამ ერიდება. რაღაც თხოვნა აქვს.
- რისი ერიდება.. გავალ და ვკითხავ.
- მე გეტყვი , თორე ის ვერ მოაბავს თავს. მოკლედ მაგის სამსახური ხშირად აწყობს ხოლმე წვეულებებს. ეხლაც რაღაც წვეულება აქვთ და მარტო ვერ მიდის. თან ყევლამ იცის რო ცოლი მოიყვანა და უნდა რომ შენ წაყვე.

თათია ძალიან გახარებული იყო.. არელოდა ასეთ სიტყვებს.. არაფერს იმჩნევდა მაგრამ ძალიან აღელვებეული იყო. თან მისთვის წვეულებები და ასეთი მდიდრული რაღაცეები უცხო იყო. სანდრო თავის ოთახში იყო , თათიამ დააკაკუნა და ისე შევიდა მის ოთახში.

- შეიძლება?
- შემოდი.. (გული ძლიერად უფეთქავდა)
- მომიყვა მარინამ ყველაფერი.. და მე რო წვეულებაზე არ ვარ ნამყოფი? არვიცი იქ რაუნდა გავაკეთო.
- არაფერი არუნდა გააკეთო. სადაც მე წავალ იქ უნდა გამომყვე და სასმელი დალიო. სხვას იქ არაფერს არ აკეთებენ.
- და ამ მუცლით სად წამოვიდე?
- აუ.. არაფერი მუცელი არგაქ რა. თან ცოტა ისე ჩაიცვი რა.. რო არ გამოჩნდეს ძაან.
- კარგი. წამოვალ.
- მადლობა დიდი.
- არაფრის.. (გაუღიმა და გავიდა ოთახიდან.)

სანდროს როგორც ადრე ახლაც ისე მოეწონა თათიას ღიმილი. თითონ ვერ გაბედა გაღიმება..თათია მარინასთან მივიდა და მოუყვა რომ ჩვეულებრივად ისაუბრეს.

- მე ააფერი მაქვს ისეთი რომ იქ ჩავიცვა.
- ვიყიდით რამეს.
- არც ფული მაქვს. იქნებ ავარჩიოთ ჩემი ტანსაცმლიდან რამე.
- ფულს მე გამოვართმევ სანდროს. და ნუ წუწუნებ ძლაიან ლამაზი იქნები იქ.
- მადლობა.

***
26 ივლისი. დილა.

- გუგა, მოვდივარ წვეულებაზე.. თათიაც მოდის.
- ვაა. მაგარი ხარ. რვისთვის გამოგივლის თემო მე ადრე მივალ.. სალომესთან ერთად.
- კარგი.

***
თათია და მარინა სალონში იყვენენ წასულები. თათიას თმები და მსუბუქი მაკიაჟი გაუკეთეს. მარინა გაოცებული იყო თათიას სილამაზით. თმები დახვეულიც ძალიან მოუხდა.
მერე მაღაზიებში გაიარეს და კაბას არჩევდნენ. დიდი ხანი ვერაფერს არჩევდნენ. ყველა კაბა რაც მოიზომა ძალიან მოუხდა მაგრამ თათია ძლაიან მორცხვი გოგოა და ნაკლებად გამომწვევ კაბას ეძებდა.
როგორც იქნა ყველაფერი აარჩიეს და სახლში დაბრუნდნენ. თათია ძალიან დაღლილი იყო სამზარეულოში შევიდა და წყალი დალია.. უკან რომ გამოდიოდა ბარზე პატარა ყუთი იდო. ბანტით შეხვეული. ბარათზე "თათია" ეწერა. თათია ვერ ითმენდა ისე უნდოდა ენახა შიგნით რა იყო მაგრამ ამრინას მაინც კითხა.. მარინაც გაოგნებული იყო.. მართლა არიცოდა რა საჩუქარი იყო. ყველა მიხვდა ,რომ სანდროს გაკეთებული იყო.. სხვა სახლში ვინ შემოვიდოდა მაგრამ ბოლო წამამდე არ უნდოდა დაეჯერებინათ რომ სანდრომ ასეთი რამ გააკეთა.
თათიამ ყუთი გახსნა და შიგნით ულამაზესი ბრილიანტიც სადა ყელსაბამი იდო. თათიას ძალიან გაუხარდა... ყოველთვის ძალიან ემოციური იყო და ახლაც თვალები აუცრემლიანდა. ისევ ყუთში ჩადო და ხელით დაქონდა მთელი დღე.

***
სანდრო რომ დაბრუნდა.. მისაღებში არავინ დახვდა.. მაგრამ უცებ მარინა გამოვიდა თათიას ოთახიდან.

- თათია ემზადება.. მალე ჩამოვა. ყავას გაგიკეთებ გინდა?
- აუ არარი ჯერ მზად? რასაკეთებდით აქამდე? არმინდა რო დამაგვიანდეს.
- კარგი დამშვიდდი.. მალე ჩამოვა.. არ დაგაგვიანდებათ.
- გამიკეთე ყავა.

თათია გაემზადა და ოთახიდან გამოვიდა.

- როგორ გამოვიყურები?

სანდრო მოტრიალდა და თათიას დანახვისას ჭიქა კინაღამ გაუვარდა ხელიდან. ჩაახველა და ისევ თათიას დაუწყო ყურება. არაფერს ამბობდა. პირდაღებული უყურებდა თათიას.. ყევალფერი გაახსენდა.. პირველი დნაახვისას რომ აღფრთოვანდა მისით ახლაც ისე დაემართა.. უფრო მეტადაც მოეწონა. თან თავის ნაჩუქარი ყელსაბამიც შეამჩნია . არ მოელოდა ასეთ სილამაზეს. ისედაც ლამაზი იყო თათია მაგრამ ასეც ვერ იგებდა სანდროს გულს.
მართლა ვერ აბავდა სიტყვებს თავს. მერ ემარინამ კრა ხელი და გამოფხიზლა ფიქრებში წასული სანდრო.

- კი.კი ლამაზი ხარ. წამოდი რა დაგვაგვიანდება.
- წავიდეთ. (თათიამ ხელი ამოხვია სანდროს.)

სანდრო უფრო დაიბნა. გულის ფეთქვის ხმა თათიასაც ესმოდა.

***
წვეულებაზე თათია სულ სანდროს უყურებდა.. შეშინებული იყო ამდენ ხლახს რომ ხედავდა. სანდროსაც ხშირად გამოსტაცებნენ ხოლმე ხელიდან. მარტო დიდხანს ვერ რჩებოდა. გუგა თავის შეყვარებულთან ერთად იყო და ერიდებოდა მასთან ერთად დიდხანს დგომა.
სანდრო ინსტიქტურად წელზე ხელს შემოხვევდა ხოლმე. თათია სულ უღიმოდა , მაგრამ სანდროს მაინც ვერ აღიმებდა.
თათია მაინც მარტო დარჩა ცოტახნით და ცოტა გაიარ- გამოიარა. სახეებს აკვირდებდოა ირგვლივ და უცებ თვალებში კარგად ნაცნობი მწვანე თვალები შეეჩხირა. მწვანე თვალებმაც დაიანხეს თათია და მისკენ წამოიწიეს.
დიდი ხანი ლაპარაკობნენე და უცინოდნე ერთამნეთს. სანდროს უკვე ნერვები ეშლებოდა , მაგრამ მაინც არ მივიდა თათიასთან..
წასვლის დრო რომ მოვიდა მაშინ ანიშნა თვალებით სანდრომ თათიას რომ უნდა წასულიყვნენ.
მანქანაში კი ცოტა ეჩხუბა სანდრო.

- ვის ელაპრაკებოდი?
- ნაცნობი იყო. პარკში გავიცანი ცოტა ხნის წინ.
- აჰა. გასაგებია. ისე შეგახსენებ რომ ჩემს გევრდით უნდა ყოფილიყავი და ვიღაცეებს მითუმეტეს ბიჭებს არუნდა დალაპარაკებოდი!
- შე წახვედი და ნაცნობი შემხვდა. რა დავაშავე?
- არაფერი არ დაგიშავებია. ისე გითხარი.

ამის მერე სანდროს ხმა არ ამოუღია მთელი გზა. თათიამ კი მანქანაში ქუსლებიანი ფეხსაცმელი გაიხადა, ფეხები სკამზე აწია და სანდროს მხარზე თავი დაადო.