გადამრევენ ეს ქალები რაააა 1
-ნუ მოთქვავ ალექსანდრე რა-ვითომ შეწუხებული სახე მიიღო აკომ. მის თვალებში ახალი ოინი დავინახე რომელიც კარგს არაფერს უქადნიდა ჩემს ნალოლიავებ რეპუტაციას. -რას იზამ აკო ახლა რომ დემეტრე ყიფიანი მოვარდეს და ერთი კარგად მიგბეგვოს ?-კითხვით მივმართე აკოს რომელიც რამდენიმე ნაბიჯით უკან მოდიოდა ნუ მოდიოდა რა მოლასლასებდა -ოოოოო ნეტა მატრლა მოვიდოდეს აუ ახლა ისეთ ხასიატზე ვარ რომ იმ გიჟს თავისი ბანდით კუდით ქვას ვასროლინებ -აკომ გონებაში წარმოიდგინა ეს ყველაფერი და ქვას დაავლო ხელი ისროლა და შორიახლოს მდგომ მანქანას მოარტყა მერე ჩაირთო სიგნალიზაცია მაგრამ არცერთ ჩვენგანს არ მოსვლია თავში ის აზრი რომ გავქცეულიყავით -ისე მართლა მაინტერესებს-იკითხა კოსტამ-მანქანებით რატომ არ წამოვედით ხომ ოთხვეს სგვყავს -ოო სწორად შენიშნე ბატონო კოსტანტინე-აკომ დასცინა კოსტას ის კი მე მომიბრუნდა -ამ უბედურმა ახლა დამცინა თუ მე მომეჩვენა -კოსტა-ჰა სანდრო-სიჩუმის შემდეგ ამ კითხვით თითქოს ფირველი შეკითხვა გამიმეორა -რავიცი კოსტა ამ ჩერჩეთის ლაპარაკს დიდიხანია აღარ ვუსმენ მივხვდი რო ვერაა და მორჩა -ძლივს ვთქვი ბოლო სიტყვები ტატო ისეთი მძიმე იყო ძლივს მოვათრევდი ასფალტზე -ეგ მართალია-კოსტამ ისევ სიმღერა გააგეძელა-აააააააა აააა ააააააააა -რაა ბოჭო მართალი არ ამწეწოთ ეხა-სვეწკი გოგოსავით ჩაილაფარაკა -მაგდენ ლაპარაკს გირცევნიათ მომეხმაროთ ტატოს წატრევაში-ძლივს ჩავისუნთქე ალკოჰოლით გაჟღენთილი ჰაერი რომელიც ისედაც მთვრალს კიდევ უფრო მათრობდა -აბა მაგის თრევის თავი სად მაქვს წენი რომ მეტკინოს სად მიდიხართ მერე -აკომ ჩაიქირქილა -ამას ჩემი მტერი ელაპარაკა კოსტა მოდი რა მომეხმარე-კოსტა მაშინვე დაიძრა ჩემსკენ და ტატოსკენ რომელიც დროთა განმავლობაში რაღაცეებს წამოიყვირებდა ხოლმე -ისე მართლა მაინთერესებს-კოსტა -ტაქსი მაინც რატომ არ გამოვიძახეთ და კლუბიდან ფეხით რატომ წამოვედით თან რუსთაველის ჩვენი ნაწილამდე რუსთაველის ქუჩის ყიფიანების ნაწილი უნდა გავიაროთ-კოსტა მხარში ამოუდგა ტატოს და ახლა ერტათ განვაგზეთ ჩვენი გათიშული მეგობრის თრევა -ოო სწორი შენიშვნაა ბატონო კოსნტანტინე-აკომ წინადადების დამთავრება ვერ მოასწტო რომ კოსტას გამოქანებული მუშტის არიდებას შუდგა -იცოდე აკო ხარ თუ ვიღაც ჯანდაბა ნუ მეხუმრები თორემ დავივიწყებ ყველაფერს ბავშობის მეგობრობას და ასე შემდეგ და მიგინაყავ მაგ სიმპაწიაგა სიფათს-კოსტა ცხარობდა -აუ მაგარი მოვიფიქრე სანდრიჩკა დღეს შენთან ვათენებს იცოდე და რო დაგეძინოს ბალიშით გაგგუდავ-აკომ ჩაიცინა და მხარი გამკრა ისედაც ძლივს ვიკავებდი წონასწორობას და ამ გადარეულმა მხარი გამკრა ნუ გამკრა რა ისეთი ცამარტყა ჩემმა ნათხემმა ძირს გამშოტა და ჩემთან ერთად ტატოც და კოსტაც გადმოიყოლა .ტატო არ განძრეულა როგორც დაეცა ისე ეგდო კოსტაზე ის კი ტატოს მკლავებიდან ცდილო გამოძრომას როგოეც იქნა გადააგდო და მოჰყვა გინებას რომ მივიხედ-მოვიხედე აკო უკვე ასი მეტრით წინ იყო ჩვენზე მირბოდა და თან კოსტას ეჭყანებოდა ამასაც მეტი რა უნდოდა გაეკიდა ჩემს თვალსაწიერს რომ გაცდნენ კოსტას ნათქვამი გამახსენდა ტაქსზე და თელეფონი ვიშიშვლე მაშინვე დავრეკე და თხუთმეტ წუთში ტაქსიც მოვიდა ტატოს თავთან გააჩერა პირდაპირ ძლივს ჩავტენე მანქანაში ტატო და ჩემი სახლისკენ წავედი გზაში მაფიქრებდა ის ფაქტი რომ აკო და კოსტა ჩვენს ასე რომ ვთქვათ კონთრორილებად ტერიტორიაზე არ იყვნენ ყიფიანს შეიძლება რამე მოეწია მათთვის მაგრამ მალე ეს შიში ჩაცხრა როცა სახლში მივედი სანამ ტატო 10 სართულზე ლიფტიდან გამოვატრიე (ორჯერ დაიკეტა ლიფტის კარი )და სახლში შევიყვანე პერანგი გავხადე ფანჯრები გამოვაღე სუფთა ჰაერი მჭირდებოდა გავიგონე აკოს ღრიალი -სანრო კარი გააღ - სანამ კარებამდე მივაღწიე აკომ მანამდე შემოამტვია და სწრაფად დახურა მალე საზარელი ხმა გაისმა ჩემი სახლის კარს ვიღაც მთელი სისწრაფით შეასკდა ეს ვიღაც რათქმაუნდა სწრაფად ფეთქებადი კოსტა იყო -სანდრინიო მიშველე ის ველური მომდევს -მე დებილივით ვიდექი და ვითო სეშინებულ აკოს ვუყერებდი რომელიც ხან იცინოდა და ხან ტრაგიკულ სახეს იღებდა ხმა რომ არ გავეცი ისტერიკულად დაიკივლა-ეე ბიჭო დამმალე და მერე მე ვიცი შენი პატივისცემა-აკო იღრიჭებოდა -კაი მიდი და მე გავაკავებ -ვუთხარი ყოვლის შემძლესავით ,კოსტასაც არ დაუყოვნებია აკო მოსცილდა თუ არა კარს მაშინვე შემოვარდა აკო გაიქცა და ჩემს ოთახში შევიდა მაშინვე მივხვდი რომ საწოლის ჩვეშ შეძვრა ყოველთვის ასე იცოდა კოსტასთან შედარებით უფრო გამხდარი იყო ასე რომ ვთქვათ და რათქმაუნდა კოსტა შიგნით ვერ ძვრებოდა -სად არის ეგ ცუცუკი ისევ საწოლის ქვეშ შძვრა გველივით ხომ მაგრამ მე ვერ მომატყუებს სად აარის ის ჯოხი მე რომ მოვიტან?- სააბაზანოსკენ წავიდა კოსტა მე არც შევუმჩნევივარ მე ჩემს ოძთახში შევედი .ჯოხის გაგონებაზე აკოს ცივმა ოფლმა დაასხა -რა ჯოხზე ამბობდა სანდრო-განწირული ხმა ისმოდა საწოლიდან -რაც მოგივა დავითაო ყველა შენი ტავითაო-ღრიალით და სიცილით შემოვარდა კოსტა და თავისი სიმაღლის ჯოხი მოიტანა აკომ კი საწოლიდან დაინახა თუ არა ჯოხი და კოსტა მაშინვე ყვირილი მორთო -სანდრო მიშველე მიშველე სანდრო-მაგრამ რომ დაინახა არფრის თავი არ მქონდა მერე ახალი სისულელე მოიფიქრა -მეზობლებო მიდით ნახეთ მკლავენ მეზობლებო -ისევ ღიალებდა მაგრამ ამ კორპუსის მცხოვრებნი შეჩვეულნი იყვნენ ჩემს ხშირ სტუმრებს და არავინ გამოხმაურებია აკოს კივილს ან ვინ ადგებოდა უკვე დილის3 საათზე და აქ ვინ მოვიდოდა .კოსტა იატაკზე გაიშოტა და ჯოხიც საწოლქვეშ ეაცურა აკომ დრო იხელთა და ჯოხს დასწვდა ახლა გაუჭირდებოდა კოსტას მისი იქ როგორც ის ამბობს ხოლმე გველივით გამოკვლა გველი აკვანშივე უნდა მოკლა -ფრუტუნებდა ძირს გაშხლართული კოსტა მეც დავიღალე ამ საცოდაობის ყურებიღ და კოსტას მხარზე ხელი დავადე ისიც უსიტყვოდ მიხვდა ჩემს აზრს და მაშინცე ჩომოსცილდა იატაკს და აკოს -აკო გამოდი -დავუძახე -ეგ გორილა გავიდეს და გამოვალ-აკო -გასულია უკვე-ვუთხარი მე -არა არ გასულა მის ბლაგუნა ფეხებს ვხედავ-აკოს ხმაში ისევ სიცილი დავიჭირე მაგრამ ხმამაღლა ვითომ ჩავახველე კოსტას რომ არ გაეგონა ახალი სკანდალი აღარ მინდოდა კოსტა გავიდა აკოც ვაი ვაგლახით გამოძვრა საწოლიდან და ჯიბიდან ბანქოს დასტა ამოიღო -მაგისტვის არ მჩალია -ვუტხარი და ტატოსკრნ ავიღ გეზი რომელიც ჩემს საწოლზე ეგდო და მშვიდად ფშვინავდა აკომ მის დანახვაძ ვეღარ შეიკავა მოძალებული იუმორი და თქვა -ეს რა მუდოა კიდე ტო ლამის მომკლეს და წამწამიც კი არ შეუხრია-იცინოდა მართლა გველივით ცოტახანი ჩავთვლიმე მაგრამ ვინ დაგაცადა აკო ბალიშით მოიფარებოდა ჩემსკენ ჯარში ნამყოფი კაცი კი ადვილად მიხვდებოდა მძინარიც კი რომ მის მოკვლას ლამობენ აკოსაც ამის იმედი ქონდა სამან ბალიშს მომადებდა სახეზე მანამდე ამოვატრიალე და ძირს გახდა ზღართანი -რა გითხარი მე არ დაიძინო თორემ ბალიშით მოგახრჩობ თქო-ისევ იცინოდა და საერტოდ რა აცინებდა ვერ ვხვდებოდი-წამო კარტი ვიტამაშოთ -კარტი კი არა ბანქო -კოსტამ თავი მაღლა ასწია და ჰაერს გახედა-ვერ ვასწავლე სალიტერატუტო ქარტული ამ ჩემისას -ნუ მოთქვავ ფილოლოგი ბებიაჩემივით -აკო ახლა მე მომიბრუნდა-ხანდახან ვფიქრობ რომ მე კიარა ეს არის ბებიაჩემის შვილისვილი-აკომ ისევ ცაიჩიანა რა გაცინებ ერთი გამაგებინა მაკე გველივით-არ კოსტამ დააკლო აკოს ცინიზმი.კიდევ რომ არაფერი ეტქვათ და კიდევ ჩხუბი არ დაეწყოთ მაგიდას მივუსხედით და ბანქოს ტამაში გავაჩაღეთ თავიდან ვიგებდი მაგრამ მერე ცუდად წამივიდა საქმე მერე ამოვქაჩე და აკო გავაგდეთ -მოიცადეთ მოიცადეთ წაგებული რას იკისრებს-კოსტა მე ვიცი არსაც იზამს- ჩაიცინა აკომ და კოსტას რომ გახედა მაშინვე მივხვდი ჩუდად იყო ჩემი საქმე ყველაფერი უნდა მექნა რომ მომეგო მეხომ განთქმული ვიყავი ბანქოს ტამაშიში მაგრამ როცა კუდიანი აკო და ჭკვიანი კოსტა გეთამაშება რაც არ უნდა ქნა წააგებ და მეც ასე დამემეართა წავაგე .დიდი ხანი ეხვეწა კოსტა რომ აკოს ეთქვა რა უნდა მექნა მაგრამ აკომ არფრით არ ამოღერღა -ისეთი რამ უნდა გავაკეტებინო რომ არც დასიზმრებიაო-აკო იცინოდა და ეს სიცილი როგორც თავში ავღნიშნე კარგს არაფერს უქადნიდა ჩემს ნალოლიავებ რეპუტაციას .ყველას დაგვეძინა დილით თვალები რომ გავახილე უჩვეულო სიჩუმე სუფევდა ჩვეულებრივ როცა ეს გიჟები ჩემთან რჩებოდნენ სულ ღრიანცელი იყო და მეც სულ სხვანაირად ვიღვიძებდი ან წყალი მესხმოდა ან ზეწარ შემოხვეული სააბაზანოში ვიღვიძებდი ან აკო მაწვა ან ტატო ან სულაც სახე მქონდა მოხატული მოკლედ ყველაფერი საშინელება .ფრთხილად ავდექი მაინც სიფრთცილეს თავი არ სტკივა გაგრამ არაფერიც --არ მოხდა მისაღებში რომ გავედი კოსტა დივანზე იწვა აი აკო კი არსად ჩანდა ეს კი ცუდის ნიშანი იყო სადღაც შუადღის 2 საათი იყო კოსტამ რო თვალები გაახილა და კარზე ზარმაც რო დარეკა შეშინებულმა გავიხედე ჭჭრუტანაში და ჩემი შიშიც გამართლდა საშინელ კოშმარშიც კი ვერ წარმოვიდგენდი ამას რომ აკო ამას გამიბედავდა,მოახერხებდა და მაიძულებდა ეს გამეკეთებინა კარია რ გამიღია -სანდრო, სანდრიკო გამიღე კარი მოვედიიი-უცნაურად წელავდა სითყვებს კოსტა ადგა მისი მაიმუნობით დაღლილი კარს მივარდა და გააღო მაშინე ადამიანების ჯოგმა გადაუარა ტეატრიდან ყავდა მოყვანილი ვიზაჟისტები, კოსტუმების მხატვრები და ათასი ვინმე მომიყვანა რომ ლამაზმანად ვექციე აკოს ხელი დავავლე და მაშინვე სააბაზანოში შევათრიე -ბიჭო სულ გამოშტერდი ეს რა ცირკი მომიყვანე.....-კიდევ გავაგრძელებდი ჩემს სითყვას რომელიც მომზადებული მქონდა მაგრამ აკომ შემაწყვეტინა -მისმინე სანდრო -ისევ დებილივით მიღიმოდა-შენ თქვი რიმ ყველაფერს შეასრულებდი რასაც მოვიფიქრებდი ამიტომ-მხრები აიჩეჩა აკომ -მოგკლავ გეფიცები მოგკლა-დავემუქრე ვითომ ამიოს გამკეთებელი ვიყავი -შენ ხომ სიტყვის კაცი ხარ ამიტ გიცნობს მთელი თბილისი კიარა საქართველოც ცნობილი ბიზნესმენი ხარ და რას იტყვიან სიტყვის კაცი არა არისო ამას ნუ ატქმევინებ ხალხს-აკო ჩემით მანიპულირებდა -ნუ მცდი აკო თორემ შენ მაინც მიცნობ-დავიმუქრე -რო გიცნობ მითომ ვაკეტებ-ლოყები გამიწელა-გამოდი მოეცხვი ბავშვივით ნუ იმალები რას იტყვის ხალხი-აკო გავიდა მეკი პირში ცალა გამოვლებული დამტოვა ბილო იდიოტი მეგონა თავი რომელიც გაასულელეს რაღას ვიზამდი ბედს დავმორჩილდი და გარეთ გავედი ოთახს მოვავლე თვალი ჩოთქებით და რაღაც რაღაცეებით შეაიარაღებული ადამიანები დავინახე კოსტა ოთახის ბოლოს კუთხესი იდგა და სიცილისგაც ცრემლები მოდიოდა რა ჯანდაბა უნდა მექნა 24 საათის განავლობაში ჩემი სხელული ამ საშინელ ადამიანებს მივუგდე საჯიჯგნად ხან რას მიკეტებდნენ ხან რას აკო სკამზე იჯდა და ჟურნალებს ათვალიერებდა კოსტა წავიდა ამ საცოდაობას ვერ ვუყურებო თან ჩვენს საერთო ბიზნესში ვინმეს ხომ უნდა ემუშავა მე დამაბეს აკო არაფრის გამკეთებელია მხოლოდ თეატრი და სპექტაკლები აინტერერსებდა ტატო ტატოზე ლაპარაკი ზედმეტია მისნაირი ზარმაცი მეორე არ მოიძებნებოდა საქართველოში მაგრამ საქმე საქმეზე რომ მიდგებოდა მისნაირი ვაჟკაცი ბევრი არ იქნებოდა ჩემი სამი მეგობარი რარაც უკიდურესობა იყო მაგალითად აკოს იუმორის გადამეტებული დოზა ჰქონდა ტატოს სიზარმაცის კოსტას კი ფეთქებადი ხასიათის მე კი ამ სამს თითქოს ვაწონასწორებდი მთელ თბილისში გვიცნობდნენ ჩვენ და დემეტრეწ ყიფიანს ეს სხა ამბავია და სხვა დროს მოვყვები ყველამ იცოდა რომ საქმიანი და პატიოსდანი ბიზნესმენები ვიყავით მაგრამ სინამდვილეში ჩხუბის თავების ბანდა ვიყავით არც ყიფიანი და მისი ბანდა იყო ნაკლები ჩხუბი მოგვივიდა ერთხელ და იმის მერე სამკვდრო სასიცოცხლო ბრზოლა მიდის ჩვენს სორის თბილისიც კი გავყავით ორ ნაჭილად ჩვენი კონთროლის ქვეშ რომელიც არის და მათი აერმანეთის ადგილებ არ ვეკარებით მხოლოდ გამოუალ სიტუაციაში გადავდივართ და ვარღვევთ შთანხმებას ასრებობენ ისთი არაკაცების ვინც ტყუილებს ავრცელებ ერთხელ გვიტხრეს ყიფიანი და მისი მეგობრები ჩვენს მხარეზე გადმოვიდნენო იმატ კი უთხრეს რომ ჩვენ გადავედით და მაგის გამო დავერიეთ ერთმანეთს აკოს ნეკნი გაუტეხეს იქიდან კი ორს ფეხი მოვტეხეთ მოკლეთ დიდ მსხვერპლით დამტავრდა ჩვენი შეჯახება მერე ორივე მხარემ გავიგეთ რომ მკოწყობილი იყო იმის მერეც იყო პატარ -პატარა ლოკალური ომები თუ შეიძლება ამას ასე ვუწოდოთ მოკლედ ყიფიანსა და ჩემს შორის დიდი დაძაბულობაა ერთმანეთ ისე ვჩემთ რომ ჩემი პირადი ექიმი თავიდან მაწყობს ასეა იყო ისიც მას 3 საუკეტესო მეგობარი ყავს გაბრიელი რომელიც თავისი ყოვლისმცოდნეობით,დასტოინობით და უჟმური ხასიათით იყო ცნობილი ლუკა რომელიც მზიარული ვინმე იყო ვაკო რომელიც ყველაზე გაწონასწორებული იყო დემეტრე მე მგავდა ხასიათით სიფიცხით და რავიცი კიდევ რითი. °°°° -როგორც შევტანხმდით ღამის 12 საათამდე შენ მომხიბლელის რა გითხრა მაგრამ გოგონა იქნები არ გექნება უფლება რომ ვინმესე უთხრა ამის შესახებ ხო და კიდევ ყიფიანის მხარეს უნდა გადაგსვათ ასე უფრო სახალისო იქნება იცოდე თვალს გადევნებ საქმე მთელი დღე მაინც არაფერი მაქვს და გაფრთხილებ სისულელე არ ჩაიდინო გაქცევა და მაგნაირები არ მოსულა-აკომ მონოლოგი დაამთავრა და ფხუკუნით გამიღო ჩემი სახლის კარი კოსტა წავიდა მითხრა ასე რომგორ გამცირებენ ვერ გიყურებო ასადა სიცილით იგუდებოდა და აკოს ეუბნებოდა ასეთ რამეს მეც კი ვერ მოვიფიქრებდიო.გწამოვედი რაღა უნდა მერქნა აკოს დაცინვის მოსმენას ხალხში გარევა ვამჯობინე ასეთი სეურაწყოფილი არასდროს ვყოფილვარ . მალე ყიფიანის საზღვარწს მივადექი და სიამოვნებით გადავდგი ნაბიჯი ერთხელაც არ მიფიქრია რომ ყიფიანი რამეს დამისავებდა ან დამცინებდა ამის შესახებ რომ გაეგო . მთელი დღე აქეთ იქით დავხეტიალებდი ხალხი რომ მიყურებდა მეგონა ხვდებოდნენ ვინ ვიყავი მაგრამ მერე მზერას ამარიდებდნენ და ტავს უარის ნისნად აქნევდნენ . ვხვდებოდი რომ აკო აქ იყო შორი ახლოს რადგან ერთი ორჯერ მოვკარი თვალი მაგრამ არ სემიმჩნევია უკვე სარამოს9 საატი იყო წასასვლელად რომ მოვემზადე მაგრამ აკომ დამირეკა და მიტხრა 12 საათამდე ქუჩაში იქნებიო და მეც დავხეტიალობდი კიდევ 2 საათი ვიარე და პარკსი ცამოცჯექი კაცი სვილის ჭაჭანება არ იყო0 მარტო მე ვიყასვი და ლამპიონები კიდევ ცოტახანი და ორი მთვრალი ბიჭი გამოჩნდა ცემი ასაკის იქნებოდნენ25 წლის ჩემსკენ მოიწევდნენ და ერთმანეთს რაღაცას ანისნებდნენ მალე მივხვდი რაშიც იყო საქმე ავდექი და წამოვედი რამე ზედმეტი რომ ეთქვათ თავს ვერ შევიკასვებდი და თავყბას გავუერთიანებდი ორივეს და ნაძლევსაც წავაგებდი აკოს კი მეტი რა უნდოდა უარეს მომიგონებდა რამეს.არ გავჩერებულვაე ისე გამოვიალ მტელი ქჩა ისეინიც ფეხდაფეხ მომყვებოდნენ საათს დავხედე თორმეტს 15 წუთი აკლდა „კიდევ ცოტახანი მოითმინე და მერე ამათ ისე ცემ რომ დედამისიც კი ვერ იცნობს“ ვიმშვიდებდი თავს რომ ესენი ეს ორი იდიოტი ადგილზე არ მიმეკლა მითუმეტეს ვხვდებოდი უკან რატომ მომყვებოდნენ ამის გაფიქრებაზე საერთოდ მათი დახოცვა მინდოდა მაგრამ რა უნდა მექნა გამოუალი სიტუაციის სემთხვევაში ამას სიამოვნებით გავაკრთებდი . ქუჩეს ბოლოს ჩიხი იყო ამითომ იქ ვეს წავიდოდა დაცდა გადავწყვიტე იწნებ ცივილირებული გზით მომეხდინა მათზე ზე ტგავლენა მაგრამ ეს ნამდვილად ილუზია იყო და მომიწევდა ამ ორი საფრთხობელას გალამაზება. ბანცალ ბანცალით მომიახლოვდნენ და მითხრეს - საით გაგიწევია ლამაზო რატომ გაგვირბიხარ ნახე რა კარგიბიჭები ვაეთ-ამოიღეს თუ არა მაღალმა ბიჭმა ხმა მაშინვე მკვეთრმა ალკოჰოლის სუნმა ამიწვა ცხვირი -მართალია სად გარბიხარ-დაეტანხმა მეორე და ცემსკენ ნაბიჯი დადმოდგა .როგორ მინდოდა კიდევ რეტი ნაბიჯი რომ გადმოედგა და პირდაპირ ცხვირში დამერტყა მისთვის სიამოვნებიტ დავასახიჩრებდი მერე გამახსენდა რომ ახლა სეიუძლებოდა ვიღაც საბრალო გოგონა ყოფილიყო ჩემს ადგილას და ამაზე საერტოდ სევისალე წარმომიდგა თვალწინ უსუსური გოგონა რომელსაც არ ეცოდინებოდა რე უნდა ექნა და მსველილიც არ ჩანდა მის შიშს ვგრზნობდი და უფრო მეტად მიცნდებოდა სურვილი ეs ორი ისე დამებეგვა როგორც სტეიკი - ლამაზო მოდი ცუდს არაფერს დაგიშავებს ცოტა გავერთოდ წამოდი- შემომთავაზა მაღალმა და ცემსკენ ხელი გამოიშვირა მე კი წარმოვიდგინე როგორ ვამტვრევდი ამ ხელს და მისი ღრიალი ბეთჰოვენის მუსიკასავეთ ცამესმოდა ბოროტული აზრები გავიფანთე და მათკენ წავედი რომ ეს ფიქრები სისრულეში მომეყვანა გავიფიქრე :ამდენ ფიქრს ჯობია საქმეს მივხედო“ გადავდგი თუარა პირველი ნაბიჯი გამირიმეწს მაგრამ არ იცოდნენ ეს სიცილი მალე ტირილად რომ ექცეოდათ მივუახლოვდი კიდევ ისინიც წამოვიდნენ ჩემსკენ და უკვე მზად ვიყავი რომ მათთვის კბილები ჩამელეწა რომ უცბად ანგელოზის ზმა მომესმა - გოგოს მიეკარებით და თავყბას გაგიაეთიანებთ თქვე მახინჯებო აქედან დაახვიეთ დროზე 5 მდე დავითვლი და აქ კიდევ თუ დავინახავ თქვენს მახინჯ სახეებს მგონი მიცანით და ხვდებით ვისთან გექნებათ საქმე -მე ამ ხმას მივადევნე ყური მივტრიალდი და ჩემზე 2 თვით დაბალი ულამაზესი არესება დავინახე რომელსაც სულ არ უხდებოდა რკინის მილი რომელსაც ჩემს უკან მდგომ ორ სუმახინჯეს უქნევდა - შეხედე ძაო მეორე გამოჩნდა დღეს კარგად გავერთობიტ -დაბალმა სიცილი დაიწყო .ამის დანახვაზე ტვინში სისიხლი ჩამექცა. გოგოს რომ შევხედე მღელვარები ვერეფერი შევატყვე პირიქით - მე გაგაფრთხილეთ ამას ჩემი ძმა რომ გაიგებს ორივერ დაგხოცავთ-გოგოს გაეცინა -ისე ამბობ თითქოს ქირია იყოს შენი ძმა ან ყიფიანი-ცინიკურად ჩაიცინა მაღალმ ჩმი გვარის გაგონებაზე სიამაყის განცდა ვიგრძენი -არვიცი ქირია ვინაა მაგრამ რა იცით რომ ყიფიანის და არვარ?-მილი დაუშვა გოგომ თითქოს განაწყენებული მომეჩვენა. აი ჩემზე რომ არაფერი იცოდა ეს არ მომეწონა როგორ შეიძლებოდა ყიფიანის დას ცემზე არაფერი ცოდნოდა -თუ ყიფიანის და ხარ მაშინ ქირიაზე არტომ არაფერი იცი ისინი ხომ მოსისხლე მეტოცეები არიან ? -თიტქოს ცემი სათქმელი თქვა დაბალმა გოგოს გაეცინა- თუ დინდა ახლავე დავურეკავ და ვნეხოთ მართალს ვამბობ თუ არა -კითვა თიტქოს არ გაუგონია თელეფონი ამოიღო ჯიბიდან და ნომერი აკრიფა სანამ გოგონა რეკავდა ამ ორმა იდიოტმა თავდასხამ განიზრახა და ჩემსკენ მაღალი წამოვიდა დაბალი კი გოგოს მიუახლოვდა ჩემსკენ გამოქცეული მახინჯი მალე ძირს ეგდო გემრიელად ნაცემი გოგოსკენ რომ მივტრიალ ის დაბალს ეჯიკავებოდა ბიწი მისთვის რკინის მილის წართმევას ცდილობდა მაგრამ გოგო მის ვადანს მუცელში უეტყავდა ბიჭი თკივილისგან იმანჭებოდა და იგინებოდა .ხელები რომ გავითავისუდლე მივვბარდი და გოგოსტან ერთად მის ძირს დაგდებას ვცდილობდი ტან ვფიქრონდი ძალიან არ მეძალადა ბოლოს და ბოლოს ქალის ფორმაში გადაცმული კაცი ვიყავი. როგორც იქნა დაბალი დაგვნებდა .გოგომ შემომხედა და ძალიან ნაზად მკითხა - კარგად ხარ - კი კარგად ვარ-გამეცინა არადა მე უფრო უნდა დამესვა მისთვია ეს კითხვა - აქ საიდან გჩნდი-გამიღიმა ლამპიონების მკრთალ შუქზე დავინახე მისი დახვეწილი სახის ნაკვთები ლამაზი შავი თვალები სწორი წვეტიანი ცხვირი და ფუფუმულა პატარა ტუჩები - ეგ კითხვა მგონი მე უნდა დაგისვა-რაც შიძლებოდა ხმა დავიწვრილე - შემთხვევით გავიგონე შნი და იმ მახინჯების საუბარი და თან დაგინახე პარკში მარტო რომ იჯექი და უკან გამოგყევი შესაფერის მომენტს და იარაღს ვეძებდი ვიპოვე თუ არა მაშინვე გამოგეცხადეთ-სახეზე უხერხულობის ღიმილმა გააურბინა - მადლობა რომ დამეხმარე თორემ არვიცი რას მიზამდნენ ეს კრეტინები-ასეთ მომენტებში ქალები ხო ამას ამბობენ ვკითხე საკუთარ თავს - მე ქეთა მქვია ქეთა ყიფიანი-გამიცინა და ხელი გამომიწოდა. მეკი ახლა სულ სხავ არამეზე ვფიქრობდი არ ვიცოდი დემეტრეს და თუ ყავდა და საერთოდ ყვას კი ხომ შეიძლება თბილისში სხვა ყიფიანებიც ცხოვრობდნენ“ ფიქრს მოვრჩი და ახლა ქეთას მივუბრუნდი - მე ალე....-ცოტაც და ჩემს ნამდვილ ვინაობას გავამხელდი და რას იფიქრებდა ის იფიქრებდა ვირაც ფსიქოფატია და ქალის ფორმაში გადაცმული დადისო ეს ნამდვილად არ მინდოდა ვინმეს რომ ეფიქრა ჩემზე და მითუმეტეს ქეთას -სანდრა სანდრა მქვია-ამოვღესღე - სასიამოვნოა-ქეთა - ჩემთვისაც-ხელი ჩამოვართვი - სახლი გაქვს -გამიკვირდა ვერ მივხვდი ეს რატომ მიკითხა -ცუდი განზრახვით არ გეუბნები იმიტომ გითხარი რომ12 სააათი გახდება სადაცაა და ქუჩაში რა გინდა?-ინტერესიანი შავი უძირო თვალები მომაპყრო - იგივე შემიძლია გითხრა მეც - გავიღიმე - კითხვაზე კითხვით არ პასუხობენ-ენამოსწერბულაფდ გამაჩუმა სათქმელი აღარაფერი დამიტოვა - არა-ეს რატომ ვუთხარი მეტვითონაც არ ვიცი ყბრალოდ მომინდა რომ უფრო ახლოს გამეცნო ეს გოგო - კარგი წამოდი ჩემთან ცემი ჩმა დღეს სახლში არ იქნება და ხვალ რამრე მოვიფიქროთ-გამიღიმა და ხელი ჩამჭიდა - მოიცა სრულიად უცხო ადამიანს სახლში შემოუშვებ -გამიკვირდა მე - იცი ადამიანი რომელიც ამ დებილისგან გიხსნის -ხელით მანიშნა ძირს დაგდებულ დაბალ ბიჭზე -არა მგონია ის ქურდი იყოს ან სერიული მკვლელი-თავის ნათქვამზე თვითონვე გაეცინა მეც ცხვარივით გავყეი უკან . „რას აკეთებ სულ გაგიჟდი“ ამაომძახა შინაგანმა ეგომ მაგრამ ახლა მისი მოსმენა ყველაზე ნაკლებად მინდოდა. ქეთა მელაპარაკებოდა ტავის თავზე მეც მომაყოლა რამოდენიმე ტყუილი მისი სახლი ახლოს იყო სიბნელეში ვერ გავაეძიე რომ დემეტრეს სახლს მივადექი და მის სადარბაზოში შევედი რამდენჯერ გვიჩხუბია ქა . სახლში რომ შევედით ქეთამ ტელევიზორი ჩართო - მე საწოლს მოგიმზადებ სამზარეულოში გადი რაც გინად აიღე თავი იგრძენი როგორც საკუთარ სახლში-მითხრა და კიბით მეორე სართულზე ავიდა .მე სახლის დათვალიერებას შევუდექი გემოვნებით იყო მოწყობილი სამაძი ჭაღი ეკიდა კრემისფერი და თეთრი იყო დომინანტური სადა მაგრამ მდიდიტული ბიანა იყო დავასკვენი ბოლოს ,ქეთაც მალე გამოჩანდა ცოტახანი კიდევ მელაპარაკა რა ღაცრაღაცეებზე და ბოლოს საწოლში ამაცილა ტკბილი ძილი მისურვა და წავიდა მთელი ღაე ვბორგავდი ვფიქრობდი შემდეგში რა უბდა მექნა გამთენიისას გაეღვიძა .კოლიდორში გამოსულს საშინლად მადის აღმძვრელი სუნი მეცა სანამ კიბემდე მივიდოდი - მხოლოდ ახლა სევამჩნიე რომ კოლიდორი გატყეპილი იყო ქეთას და დემეტრეს სურათებით ეს რომ დავინახე თითქოს რაღაც ჩამწყდა ჩემს ერთ ნაწილს ძალიან უნდოდა რომ ეს გოგო დემეტრეს და არ ყოფილიყო მერორე ნაწილისთვის კი ერ სულ ერთი იყო მეუბნებოდა სანამ გვიანი არაა წადი აქედანო და მეც ეს გქადავწყვიტე აქედან უნდა გავმქრალიყავ8ი კიბეზე ჩავედი და რას ვხედავ კერბერივით იწვა ის მდივანზე და ჩიპსებს ახრამუნებდა გასასვლელი ჩაკეტილი იყო ამას მაშინ მივზვდი ვაკო რომ გამოჩერჩეტდა სამზარეულოდან და მას ქეთა მოჰყვა თავი დანაღმულ ველზე მეგონა ერთი ნაბიჯიც და სეიძლებოდა ავფეთქებულიყავი - ეი სანდრა უკვე გაიღვიძე -შიმომძახა ქეთამ და მის ღიმილიან სახეს როცა წავაწყდი თიტქოს ყველა პრობლემე გადამავიწყდა მაგრამ არა მაშინვე გამახსენდა როცა დემეტრემ თავისი მონსტრისებრი ლურჯი თვალები მომაპყრო ვაკომ ხელი დამიქნია გამარჯობის ნაცვლად-სანდრა ცამოდი ნუ გერიდება ესენი ცემი ძმები არიან მოდი მინდა რომ გაგაცნო-„ვაი რო ძალიან კარგად ვიცნობ“ ჩავილაპარაკე გულსი და სიმწრის ღიმილი მომედო სახეზე.ჩვედი და ქეთას გვერდით დავდექი თითქოს ის მიხსნიდა დემეტრესგან მასტან ჩხუბს არ ვაპირებდი ეს უკვე გადაწყვეტილი მქონდა რადგან ხელი კიდევ მტკიოდა ერთი თვის ეინანდელი სეტაკებილ შემდეგ მაგრამ არც მე დავრჩენილვარ ვალში ფეხი თითქმის მოვტეხე .დემეტრე წამოიზლაზნა და ჩვენამდე მოვიდა - გამარჯობა სასიამოვნოა დემეტრე ყიფინი გესაუბრებათ-ხელი გამომიწოდა ზუსტად ისე როგორც ქეთამ მეც ჩამოვართვი .პორველად ისტორიაში მე და დემეტრეს ჩვენი შეხვედრის დროს ერთმანეთი არ გვიცემია და როცა სამზარეულოსკენ მიდიოდა სევამჩნიე რომ ფეხმა ერთ მომენტში გაუჭედა ,მაგრამ ეს დიდად არ გამხარებია მაგრამ არც მწყენია ვაკო გავიცანი ისეტი იყო როგორიც მეგონა თავშეკავებული და გაწონასწორებული , ზრდილობიანი გაცნობის შმდეგ ქეთამ მაგიდასთან მიგვიწვია რომელიც სავსე იყო ნაირნაირი საჭმელით - ქეთუშა კა კაია რო ცამოხვედი აპა სენი ძა რას ჭამდა რო დაგენახე გული შეგიწუხდებოდა-თქვა ვაკომ და დემეტრეს შეხედა რომელიც უცნაურად შეიშმუშნა - აჰა ესეიგი ქალბატონი ნაზი გიმზადებდა საჭმელს ხო-ქეთის ხმაში განაწყებნა შევნიშნე - კაი რა ახლა მაგაზე უბდა გამიბრაზდე ამხელა კაცს-ჩაიდუდუნა დემეტრემ პატარა ბავშვივით - კაი ხო ამაზე მალრე დაგელაპარაკები-ქეთიმ გაიცინა და ისიც მაგიდას მოუჯდა -ლუკა და გაბრო სად არიან რატო არ მოვიდნენ - ლუკა რა თავზეხელ აღებულია იცი და აი გაბრიელი აქ რატომ არა არის ეს ნაღდად არ ვიცი-ვაკომ ქეთას და ცემს შეკითხვას უპასუხა რომელიც აქამდე მაწუხებდა მერე ქეთა ჩემსკენ დადმოიწია და ჩამჩურჩულა რომ ისინიც მისიძმები იყვნენე ვიცოდი რომ ბიჭები მისი ძმები არ იყვნენე და ჩევთვალე რომ თავის ძმებად მიაჩნდა და ეს ასეც ყოფილა - სანდრა ხო-დემეტრეს საჭმლისთვის ყურადღებაც არ მიუქცევია მე მიყურებდა და თვალებით მბურღავდა უხერხულად ვიგრძენი თავი - დიახ სანდრა ქვია-ვუფასუხე დაწვრილებული ხმით - აააა-დემეტრემ უნდობლად თქვა-საიდან მოხვდი თბილისში და საერთოდ მოგვიყევი შენზე?- ამ კითხვამ ცოტა დამაბნია დემეტრემ კი იგრძნო ეს და თითქოს ტყუილში გამომიჭირა სიცილიმა გააპო მისი ბაგე - მე ... მე სანდრა თავართქილაძე ვარ -უცბად გამახსენდა როგოს უყურებდა დემეტრე ჩმს ნავარჯიშებ სხეულს და მაშინვე დავამატე ჩემს ტყუილს-სპორტსმენი ვარ თბილისში ახლახან ჩამოვედი - და რა სპორტის მიმდევარიხარ-დემეტრე ისევ მე მომჩერებოდა, ქეტა უხერხულად იშმუშნებოდა თითქოს პატიებას მთხოვდა ამ დაკითხვისთვის ბოლოს ისიც ჩაერთო ჩვენს დიალოგში - მე ჭიდაობას მივდევ-ვთქვი დანანებით - გეტყობოდა ისე ოსტატურად მოიშორე ის ერთი გაუთლელი ხეპრე-ქეთამ თითქოს დაადასთურა რომ მართალს ვამბობდი აი დემეტრეს რომ შევხედე სიბრაზისგან სახე ისე ქონდა დამანჭული რომ ახლა ვინმე გოგოს რომ შეხედა ვერ იტყოდა რომ ეს სიმპატიური ყიფიანი იყო - ვინ ხეპრეები-დემეტრე მაგიდასთან იჯდა ჯერჯერობით. ქეთას კი სხვადასხვა პერმა გადაურბინა სახეზე და ენაზე იკბინა რა მატლიკინებდაო - არაფერი უბრალოდ ჩვენ რომ შევხვდით....-ქეთა გაჩუმდა მაგრამ დემეტრეს არ დავიწყებია რაზე საუბრობდნენ და ეჭვის თავლით შეხედა - რა რომ შხვდით ? სად შხვდით? - იცი ძმაო მე და სანდრას ვიღაც ტიპები და გვესხნენ თავს უფრო სწორად სანდრას და მე მივეშველე მერე მე მომადგნენ და მერე სანდრამ მიშველა ერთმანეთს ვუშველეთ-ქეთამ დაამთავრას თავისი მონოლოში და ყველამ დ3ემეტრეს შევხედეთ რომელიც სიბრაზისგან არხალივით იყო გაწიღლებული და - რააააააა მე რათომ არ მითხარი იმ ნაბიჭვრებს სისიხლს დავლევ იცოდე ეს როგორ გაგაიბედეს ის თუთხარი ვისი და იყვავი-დემეტრე მაგიდიდან წამოხტა და ბოლთის ცემას მოჰყვა ვხვდებოდი რა შეიძლება ეგრძნო ახლა დემეტრე ფიქრობდა რომ თავის დის დაცვა ვერ შძლო იმისდა მიუხედავად რომ დიდი გავლება ჰქონდა და ამაზე უფრო გიჟდებოდა - კი -ჩეუმად თქვა ქეთამ ამაის გაგონებაზე დემეტრეს საერთოდ თამამად შემიძლია ვთქვა ცეცხლი მოეკიდა გაბრაზებული მაგიდასტან მივიდა და ხელი ისე ძლიერად დააეთყა რომ ჭურჭელი ჰაერში აფრიბდა. ვაკო წარბ აწეული უყურებდა და თან თავს აქნევდა როცა დემეტრეს შჰყურებდა თითქოს უკვე მიჩვეული იყო ძმაკაცის საეთ მდგომარეობას და ელოდებოდა გონზე როდის მოვიდოდა მაგრამ ყიფიანმა დააგვიანა ამ ოპერაციის შესრულება და ვაკოჩაერთო ლაპარაკში მე საერთოდ დავავიწყდი ყიფიანს - დაწყნარდი ერთი თუ კაციკაე პანიკიორი ქალივით ნუ მოთქვამ რომელსაც იხმარენ და ფულს არავინ უხდის -კაკო შეწუხებული სახით მიაშტერდა ყიფიანს მან კი მომაკვდინებელი მზერა ესროლა მაგრამ ვაკო ამას როგორს მივხვდი შეჩვეული იყო და მასზე არ იმიცმედა~ - კიდევ ერთხელ გეუბნები დაწყნარდი შენი ეგ ფერთწებადი ხასიათი არ გაწყობს თქო გიეჩევ გაბეროს დავურეკოთ და მაშინვე გაგვიგებს ვინ იყვნე და საერთოდ რა მოხვა ხომ იცი ეგ ყველაფრის მცვოდნეა თითქმის მე გავიგებდი მაგრამ ეგ 15 წუთში გაშიფრავს ყველაფერი-დემეტრეს ვაკოს ნათქვამი ჭკუაში დაუჯდა და გაჩერდა - მართალიხარ ვაკო-მერე ჩვენ მო0გვიბრუნდა მე მადლიერი მხერა მომაპყრო რომელიც ძალიან უცხო იყო ჩემთის მითმეტეს მისგან და ქეთას მიმართა-დღეს რა გეგმები გაქვს? - მე მე გოგოებთან გავლას ვაპირებ და თან სანდერას საქმე უნდა გავაეკვიოთ-ქეტას ძველებური სიმამაცე და სიმხნევე დაბრუნებოდა ხმაში - კარბი მასინ წადით საღამოს კი იცოდე 9-ზე სახლში იყავი არ მალოდინო და კიდევ არანაირი ღამის კლუბი არ გავიგონო-დემეტრემ ჩაიცინა და ვაკოს თავით ანიშნა მომყევიო წუთის შმდ3ეგ ორივენი კიბეზე გაუჩნარდნენე რა ზე საუბრობნდნენ აე დამაინტერესა მე მხოლოდ ქეტაზე ვიყავი გადართული. 15 წუთის შმდეგ ტაქსშ ვიჯექით და კაფისკენ მივდიოდით რომესშიჩ ქეთას მეგობრები იყვნენ .მალე მივედით. იქ რამდენიმე გოგო დაგვხვდა სალომე ,თინა და შორენა სანამ კაფერში შევიდოდით კი ქეთამ მითხრა-ახლა ჩემს ნამდვილ მეგობრებს გაგაცნობ შემდეგ კი მოჩვენებით მეგობრებს და არ გაგიკვირდეს ამას რტრათომ გეუბნები მალე შენც მიხვდები.ქეთას დანახვაზე გოოგოები წამოიშალნენ და მე შემომეხვიენ ჯერ ქეთა გადაკოცნედს და მერე მე გამიკცირდა სე როგორ შეიძლებიდა სრულიად უცნიბს მკოცნიდნენ ,როგორც ცანდა ეს ყველაფერი ცემს სახეზე დაიქერა და როცა ყველა დასხდა სალიმ მითხრა - ქეთას და ნებისმიერი ჩვენგანის მეგონარი ჩვენი ყველას მეგობარია ამითომ გაკოცეთ -გოგონამ ცაიცინა .სალი მაშალი გოგონა იყო შავი კუპრივით თმით და ესეთივე შავი თვალებით.თიან აეცისე დაბალი მაგრამ არც მაღალი ეთქმოდა გოგონებში ყველაზე დანბალი იყო ლამაზი სახით და შეღბილი ქერა თმით. შორენა კი მაღალი და წითრი გოგოგ იყო ოღონდ ბუნებრივი თმით მას თაფლისფერი თვალები ჰქონდა.დიდი ხანი ისაუბრე მე კი ვუსმენდი ქალურ პრობლემებზე შორენას შეყვარებულზე და სწაცლა განათლების საკითხზე საუბრობდნეენ მერე კი ნატალიაზე დაიწყეს საუბარი მე კი ეს სახელი არაფერს მიებნრბოდა მამიტომ განმარტება ვითხოვე თინამ დაჭყო ქწთამ კი უცნაურად ამოიხვნეშა - ნატალია დემეტრეს შეყვარებული იყო ძალიან ცუდი ადამიანია დემეტრეს ასტუებს ვითომ სასწავლებლად მიდის 6 თვით მაგრამ გავიგეთ გავიდეთ რა ლიკამ გაიგო რომ თურმე უკრაინაში სადაც ისი მიდის ბიჭი ჰყოლია და ისიც გაიგო რომ აქაც ღალატობდა დემეტრეს -თინამ როცა საუბარი დაასრულა თავი გააქნია მე კი მაინტერესებდა ლიკა ვინღა იყო მაგრამ კითხვის დასმა ვერ მოვახერხე - როგორ მეცოდებე დემე იმ დღეს ვნახე ცხვირპირი ჩამოსტიროდა მგონი მართლა უყვარს ეგ დამპალი ნატალი- შორენამ გესლიანად ცაილაპარაკა ქეთას ტავი გვერდზე ჰქოდა გადახრილი და მხოლოდ ახლა შვამჩნიე რომ ყურთან ზემოთ ყვავი ჰქონდა გამოსახული რომელიც სიკვდილს ასხივებდა - რო შემეძლოს ერთი კარგად ვითრევდი თმებით მაგრამ რა გავაკეთო დემეს ეწყინება-სალიმ ტავი გააქნია ისევ. გოგოები ამ თემაზე კვლავ გაცხარებულები საუბრობდნენ მერე სხავა თემა გამოუჩნდათ სანამ შორენამ არ თქვა უნდა წავიდეო მერე სალიც წავიდა მერე ჩვენ და თინაც ერტად ცამოვედით ის უნივერსიტეტში წავიდა რად გან ქეთას დღს ლექციები არ ჰქონდა სადღაც წამათრია მე დიდან სურვილი ამ მქონდა მაგრამ გამიღიმა თუ არა მაშინვე მომნუსხა და უარი ვეღარ ვუთხარი. მივდიოდით და სად თვითონაც არ იცოდა ქეტამ ბოლოს სადღაც დიდი შენობასთან გავჩერედით როცა დავინახე ბოულინგ კლუბში ვიყავით მე გამიკვირდა საერთოდ გოგოები დიადი არ იკლავენ თავს სპორტით მაგრამ მივხვდი რომ გამონაკლისებიც იყვნენ - ვა ქეთა ბოულინგს თამაშობ მე მეგონა რომ გოგოები არ ტამასობდით -გაოცება ვერ დავმალე და ცოტაც და თავს ჩავიწვავდი - ისე ლაპარაკობ ვითომ შენ გოგო არ იყო-უცნაურად შემოხედა და მივხვდი ჩემს შეცდომას და გადავწყვიტე ბევრი აღარ მეტლიკინა - ჰო რავიცი მეც ვთამაშობ და ქალაბიჭაო მეძახიან და იმიტომ გითხარი- ენას ვერ ვაჩერებ რა და მერე მიკვირს რატო მემეართება რაღაცეები - ჰოოოო-ეჭვიანი თვალებით გადმომხედა და ამათვალიერა , ტას ვიფიქრებდი ჩემი საამაყო სხეულით როდესმე თუ არ ვიამაყებდი და მომინდებოდა აკოსაცით გამხდარი ვყოფილიყავი ოხ აკო შენი ბრალია ამ შარში რო გავეხვიე აგრამ მაინც რარაცით კარგიცაა ქეთა გავიცანი გაფიფიქრე და ქეთას გადავხედე და რაღაცნაირად გულიც კი დამწყდა რომ მალე უნდა დავშორებოდი და ალექსანდრე ქირიად რო გავცნობოდი და ამა მისი ძმაც დათნხმებოდა ალბათ მეორეთ მოსვლა უნდა მოსულიყო დან არვიც რა უნდა მომხდარიყო - წამო სანდრა წავიდეთ ცოტა ვითამასოთ თან ვნახოთ როგორ ტამაშობ ხო თქვი თამაში ვიციო-უცნაურად ჩამიცინა და ეს გამოწვევა რათქმაუნდა მივიღე დიდი ხანი ვითამაშეთ რათქმაუნდა მოვიგე მაგრამ არც ქეტა ცამომრჩენია მერე წყვილში ვითამაშეთ ვიღაც ორი გამოგვიხტა მე თავიდან წინააღმდეგი ვიყავი ვიცნობდი ამ ორ იდიოტს და არ მინდოდა ქეთა საფრთხეში ჩავარდნილიყო მაგრამ ეს გოგოები გადამრევენ იციან რო ესეთებს არ უნდა ეთამაშონ მაგრამ ქეთა არ გაჩერდა ბოლოს მეც დავტანხმდი აბა მართოს ხომ არ დავტოვებდი თამაში დიდი ხანი გაგვიგეძელდა მაგრამ მაინც მოვიგეთ მერე ქეთას ერთმა შებმა დაუწყო ალბათ მე არ მოვewone არა ნამდვილად არ მოვეწონე . ამ ნაბიჭვარმა ხან საიდან შემოუარა გოგოს ხან საიდან მეორემ მოტვინა და გაქრა მაგრამ ეს არ ჩქარობდა აორტქლებას შევატყვე რომ ქეთა ძალიან მოეწონა ეს კი მე არ მომეწონა . ვეცადე როგორმე ქეთა დამეყოლიებინა და წამომეყვანა მაგრამ არა და არაააა ამ თავქარიან ქალებს ხო ვერაფერს გააგებინებ ბოლოს კი გადავწყვიტე საქმეში დემეტრე ჩამერთო არ მინდოდა მაგრამ რა უნდა მექნა ლაპარაკში გართულ ქეთას ტელეფონი მოვპარე და დემეტრეს სმს მივწერე 5 წუტი არ იყო გასული ყიფიანი დარბაზში შემოვარდა თითქოს წყნარიი გამომეტყველებით მაგრამ ტვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა წამიც და ქეთა ჩემს გვერდით გაჩნდა ის ბიჭი კი არსად ჩანდა - ქეთა რა იყო მოჩვენება ხომ არ დაგინახია-დავცინე და როცა მის გაცოფებულ სახსეს შევეჩეხე გავჩერდი არადა კიდევ რამდენი დაცინვის ვარიანტი მქონდა მოფიქრებული ვერ წარმოინდგენთ არ გაგიკვირდეთ ჩემი ჭკუათ მხიარულობა აკოსთან რო იმეგობრებ10 წელი არ უნდა გაგიკვირდეს ასეთი რამე რომ დაგემართება.დემეტრე ჩვენსკენ წამოვიდა და მალე ქეთას აესვეტა - ქეთ შები სმს მომივიდა და რა ხდება-დემეტრეს მოჩვენებიმა სიმშვიდემ ისე გამამხიარულა რომ სიცილსაც კი ვერ ვიკავებდი უკვე და კაიპში მყოფ დებილს ვგავდი - ჩემი სმს ? მე... მე ...მე არაფერი გამომიგზავნია-გოგოს სახე შეეცვალა და წამის წინ უდარდელი ქეთა რომ დამიდგა თვალწინ გულში გამეღიმა - რაიყო გოგო რა თხასავით კიკინებ კითხვას რო გისვამენ არ უნდა უპასუხო-ლუკამ მხოლოდ ახლა ამოიღო ხმა და ქეთას დაემანჭა ,კიდევ აპირებდა პირის გაღებას მაგრამ დემეტრემ ისე შეხედა გადაიფიქრა .ყიფიანის განსაკუთრებული თვისება ქონდა შეეძლო ყველაფერი თვალებით ეთქვა და ხლაც როცა ერთი შხედა ლუკას უთხრა რამე სისულელეს თუ იტყვი მაგ ლამაზ სიფათს მიგინაყავო - ლუკა როგორხარ შე უნამუსო არ უნდა ჩამეხუტო პირდაპირ ლანძღვაზე რო გადახვედი -ქეთას მცდელობამ სხვა რამეზე გადაეტანა საუბარი ოდნავი შედეგი გამოიღო. ლუკა ჩაეფსკვან გოგოს და აღარ უშვებდა მაგრამ ყიფიანის ჩახველების ხმა რომ გაიგო მიხვდა რომ ქეთას ახრჩობდა და ხელი უნდა გაეშვა . ლუკამ და ქეთას ბაასი გაბეს მაგრამ ყიფიანს არ დავიწყებია რისტვის მოვიდა აქ და ლუკა ერთი ხელის მოსმით გადასვა სკამიდან და ქეთას გვერდით დაჯდა და თავით გვანიშნა რომ გავსულიყავით ძაან კი მინდოდა მომესმინა ყიფიანი რა ამბობდა მაგრამ ერთი სიტვყა ვერ გავიგე ლუკას ჭყლიპინში ენა არ გაუჩერებია გამეცნო ,გავეცანი მერე იმდენი კითხვები დამაყარა რომ ყიფიანის ლაპარაკის მოსასმენად ვერ მოვიცალე მაგრამ მათი საუბარი ხანმოკლე აღმოჩნდა და მალე წავიდნენ და მადლობა ღმერთ ლუკა თან წაიყოლა ყიფიანმა. ლამე მე და ქეთაც წამოვედით კლუბიდან და პარკში დავსხედით ხმას არ იღებდა მერე კი დაიწყო და ნეტა სულ არ ამოეღო ხმა - ვერ ვიტან ვერც ჩემს ძმას და ვერც იმ ქირიი თუ ვიღაც ჯანდაბა ვერცერთ ვერ ვიტან .ის იდიოტი ქირია რო სადმე შემხვდეს სახკუთარი ხელებით დავახრჩობ-ქეთა იმხელა ზიზიღით ლაპარაკობდა ჩემზე გული მომიკვდა - შნ ხო ამბობდი არ ვიცი ვინ არიო-გულუბრყვილო გაოცება ჩავაქსოვე ხმაში და ღაც შემეძლო დავაწვრილე - არვიცნობ?- გაეცინას მას-როგორ არ უნდა ვიცნობდე იმ ადამიანს რომელმაც ჩემი ძმა ორჯერ ისე დაჭრა რომ სიკვდილის პირას იყო და სხვა რაღაცეებს აღარ ვამბობ,მაგას თავი რომ დავანებოთ მაგის გამო გამაგზავნა ქუთასიში დემეტრემ ეშინოდა მეც არ გადმომწვდომოდა ამას არ მეუბნებოდა მაგრამ მთელი თბილის იმაზე ლაპარაკობდა რომ ამ ორმა იდიოტმა ერთმანეთს დასცხეს იმ დონის დებილები არაიან რომ თბილისიც კი ორ ნაწიალდ გაიყვეს და რაუდა ვქნა როცა ცემი მეგობარი ქირიას კუთვნილ ტერიტორიაზე ცხოვრობს და იქ ვერ გადავალ იმიტომ რომ დმეტრეს და ვარ ის კი ქირიას დაუძინებელი მტერია -გაოგნებული ვუსმენდი ქეთას და არ ვიცოდი რითუ უნდა ემართლებინა ალექანდრეს თავი - იქნებ..- ხმა ჩამიწყდა საჭირო სიტყვებს ვეძებდი თავი რომ გამემართლებინა-და შენ იცი რათომ მოუვიდათ ჩხუბი, ერთმანეთს რათომ ვერ იტანენ?- - არა ეგ საერთოდ ვინ იცის იო მორის ძმაკაცების გარდა და ხმას არავინ რო არ იღებს რამეს რო შეეკითები-ჩაიცინა მწარედ - ქირია შეიძლება არა ძალიან ცუდი ადამიანი-გავიმართლე თავი და თან ქეტას პასუხს სულმოუთქმელი ველოდი - შენ რა მაგას სერიოზულად ამბობ -მბრამდებლის სახით შემომხედა და თვალწინ ჩემი სასამართლო დამიდგა მოსამართლე ქეთა რო იყო და განაჩენი გამოქონდა „დამნაშავეა სიკვდილით დასაჯეთ“ ამ სულელური გამოხტომისგამ თავი ტომ დამეღწია სმენად ვიქეცი-ქირიამ დემეტრე ორჯერ ისე დაჭრა რომ სიკვდილის ზღვარზე იყო არც მინდა გავიხსენო მაშინ რა გადავიტაბე ან მე ან დედაჩემა ,მერე ლუკას გაუთეხეს ნეკნი , ფეხის ტრამვები და ათასი დაზიანებები - მოიცა დავიჯერო შენმა ძმა არაფერი ქნა და ისე უყურებდა სანამ არ მოკლავდბებ როგორ ფიქრობ არ შეიძლებოდა ისეც დაეჭრა შენს ძმა და მის მეგონრებსაც დაშავებოდათ რამე -გაბრაზებული ხმას ვერ ვიმორჩილებდი როცა გამახსენდა ჩვენი განვლილი ცხოვრების ყველაზე საშინელი მოვლენები და ახლა ქეთა მიმტკიცებდა რომ მის ძმა ფეთაშესხმუკლი ანგელოზი იყო და ქირიქს ანუ მე ყოველთვის მერორე ლოყას მიშვერდა და არ ცდილობდა ჩემთვის სამაგიეროს გადახდას .gabrazebuli vuyavi da gadavwyvite mistvis araferi metqava ასეთი ვეგონე და ვერ გადავაფიქრებიებდი სანამ არ მაგიცნობდა როგორც ალექსანდრე ქირიას ,ჭორიკანა დედაკაცივით არ დამიწყია იმაზე ლაპარაკი რა კარგი ბიჭია ალექსანდრე და რომ გაიცნობდა აუცილებლად შეიცვლიდა წარმოდგენას ჩემზე - არ აქვს აზრი ამსას -ტქვა ბოლოს - მითხარი შენი ძამ რაზე გელაპარაკებოდა-შვეკითხე თქმის გადათანა მინდოდა სხვა რამეზე - ასე მითქხრა რომ ქირიას ტერიტორიაზე არ გადავიდე და 9 საათისთვის სახლში ვიყო მაგრამ მე ვგავარ სხვის ჭკუაზე მოსიარულე ადამიანს რათქმაუნდა არა და ამითომ დგეს მაგრად უნდა გავერთო თუ გინდა წამოდი და თუ არ გინდა რა დაგაძალებ-ქეტა წამოხტა სკამიდან და ჩემს წინ დადაგა თავზე დამაჩერდა პატარა ბავშვივით რომელსაც დედიკო სჯის - მეგონა შენი ძმის სიტყვა კანონი იყო შენთვის და შენი ქცევა 1 საათის წინ ამას ამთკიცებდა - მისმინე სანდრა 1 საათის წინანდელი რეაქვია ემსახურებოდა იამას რომ არ მინდოდად უნრალო გამოლაპარაკები სგამო ის საცოდავი ბიჭი დედამიწიდან სამუდამოდ გამქრალიყო და მაგას ემსახურებოდა და საერთოდ თუ გგმონია რომ მე ჩემი ზმის სიტყვას არ გადავდივარ ძალიან ცდები - სისევ თავზე დამჩერებოდა ოღონდ ახლა იმედგაცრუებული რომ ასეთი მეგონა .არც მოველოდი რომ სხვანაირი იქნებოდა ბოლოს და ბოლოს ესეც ყიფიანია დემეტრეს დაა °°°°° სანამ მივდიოდით მანამდე გადავწყიტე ჩემ მიერ დაიგნორებული ზარები და ესემესები მენახა და შეძლებისდაგვარად მეპსუხა .ვნახე სმს რომელიც კოსტას ტაოსნობით იყო შედგენილი მისი შინაარსი კი მოიცავდა ყველაფერ საშინელებას დაერ წერილი სულაც არ გავდა იმ მეგობრის მოწერილს რომელისაც გულიშეტკივა მეორეზე და იქიდან გამომდიანრე რომ ამას ბავშვებიც კითხულობენ მიზანშეწონილად არ ვთვლი აქ დავწერო ყველაფერი მაგრამ თუ დაფიქრდებით თქვენც მიხვდებით მის შენაარს მეც მივწერე რომ არ ენერვიულად და ტელეფონიც დაჯდა საბოლოოდ მოკვდა . °°°°° კლუბში რომ მივედით ბევრი ხალხი არ იყო მაგრამ 10 სატის მერე მოვიდა და მოვიდა იმდენი რომ სუნთქვა აღარ შეიძლებოდა მაგრამ რაც მთავსრიამ მე და ქეთა მშვენივრად ვერთობოდით ორივე ვსვავდით მაგრამ მე მაინც თავს ვიკავებდი როცა მახსენდებოდა რა მდგომარეობაში ვიყავი რასაც ქეთახზე ვერ ვიტყვი ბევრი არ დაულევია მაგრამ ისე მოეკიდა სასმელი რომ ფეხზე ძლივს დგებოდა 12 საათი იყო უკვე როცა ჩმი გონების რაღაც ნაწილმა გამოანათა და მომანიშნა რომ უნდა წავსულიყავით ,მაგრამ ქეთას ფეხზე დგომის თავიც არ ქონდა ამითომ მომიწია მხარზე სარეცხივით გადამეკიდა ადა ისე გოოგმეყვანა კლუბიდან .იმ ჯოჯოხეთიდან რომ გამოვედი და ქეთა რომ გამოვიტანე მეც კარგად ვიყავი გაბრუებული ალკოჰოლისგან და გადავწყვიტე ქეთა ჩემთა წამეყვანა სახლში და დაემეთავრებინა ერ მასკარადა რათქმაუნდა იამს ვერ ვიტყოდი რომ სანდრა მე ვიყავი მაგრამ ქეთა ს აღარ მოვატყუებდი .ამ ფიქრის შემდეგ მთკიცე მაგრამ არეული ნაბიჯებით გავუყევი სახლის გზას რომელიც არც ისე შორს იყო კლუბიდან რომ მივედი სახლის კართან გოგო კედელს მივაყუდე და პატარა ჩანთაში რომელიც აკომ მომცა სახლის გასაღების ძებნა დავიწყე მალე გავაღე და შგნით შევედი ქეთა არ დამვიწყებია ისევ სარეცხივუთ გადავიკიდე მხარზე და ჩემს საძინებელში შევაბოტე ებილი საწოლის დანახვისასვე ძილი მომერია მაგრამ ასე ვერ დავიძინებდი ამდები რაღაცით სახეზე რო მესვსა და მეკეთა წეთა დავაწვინე და სააბაზანოში შევვარდი ცხელი შხაპი მესიამოვნა თან ცოტა მომიყვნა აზრზე თურმე რა დიდი სიამოვნებაა როცა კაცი ხარ ეს მხოლოდ ახლა დავაფასე . როცა ყველაფერი ჩამოვიბანე მეგონა რომ მტვრის დიდი ლაქა მომშორდა და ერტიორად მსუბუქად ვიგრძენი ტავი რადგან ისე რომ ამეწონა რაც მეს ვა სახეშე ნამდვილად გადააწარბებდა 10 კგ და რა მესმის ქალები რატომ იკლავენ თავს ასეთ სისულელეების თარებით.სააბაზანოდან დამოვედი შავ კუპრივით თამას ვიმშრალებდი წელზე კი პირსაცოცი მქონდა შმოდებული და როცა ოთახში შევედი და ქეთა დავინახე გამეცინა ისე საყვარლად ეძინა . დიდი ხანი არ მიბოდიალია მეც მალე მივუწექი დიდია თავი არ მომიკლია თმის შრობი .დავწექი თუ არა რატომღაც მომინდა ჩავხუტებოდი ამითომ მისკენ გადავბრუნდი და გულმკერდზე ავიკარი ცოტა შეიშმუშნა მაგრამ ისიც მომეკრო და მეც სიზმრების ქვეყანას გადავეშვი . დილით რო გავიღვიძ უცნაურად ვსუნთქავდი თითქოს ფილტვებზე ლოდი მდო ტვალებიც კი ვერ გავახილე ქუთუთოები ისე მქონდა დამძიმებული მაგრამ როცა სმენის რეფლექსი აღსდა მაშინვე მივხვდი რასიც იყო საქმე ტავს ძალა დავათანე და თვალები გავაზილე და რას ვხედავ ქალბატონი ქეთა ჩემს სხელზე გაწოლია და უშფოთველად ფშვინავს ერთი ხელი თავზე მოუხვევია და ჩემს თმაში აუხლაეთავს თითები მეორეთი კი მხარზე მიბღაუჭებოდა რომ არ გადავარდნილიყო ჩემი სკეულიდან ,თავი ცემს ყელში ჩაედო და ცხელი ტუჩები ლავიწის ძვალს მწვავდა ,ფეზები კი ერთ ფეხზე შემოეჭდოდა ვერ ვანძრევდი და საეთოდაც ვერ ვგრძნობდი ფეხს. განძრევა რომ დავაპირე უფრო მომიჭირა და საერტოდ აღარ მქონდა შანსი რომ მისი სხეულიდან დამეხსანა ტავი და მალე თავში სულ სხვა აზრები მომივიდა ღმერთს ვთხოვდი მოთმინების უნარით განვემსჭვალე წინააღმდეგ სემთხვევაში რამე საშინელება ცავიენდი და წს სულ ქეთას და მისი მჭველი ტუჩების ბრალი იქნებოდა,რომ მივხვდი რომ უკვე ცუდად იყო ცემი და ცემი ორგანიძმის საქმე კიდევ ერთხელ ვცადე მისი სხეულიდან მოშორება და კიდევ კარგი ისე გამომივიდა რომ არ გავაღვიძე ტავიდან კი კიყო წინააღმდეგი მაგრამ მთავარი იყო მომეცილებინა თორემ უკვე მე საკუთარი თავის სეცოდება მქონდა დაწყებული და სხვა რამეებზე ვფიქრობი რაც არა მგონია ქეთასთვის იკარგი ყოფილიყო მოკლედ მოვიცილე და მეორე მხარეს დავაწვინე რომ ავდექი სულ ოფლიანი ვიყავი ერთის მხრივ გამიკვირდა მაგრამ წამის წინ განცდილი ჟნი გამახსენდა ტუ არა არ გამკვირვებია და საერთოდ ასე არცერთ ქალს არ უმოქმედია ჩემზე ცემი აღგზნებისთვის ისეც კი საკმარისი აღმოცნდა რომ ქეტასმ ცხელი ტუცები შემახო . „ღმერთო არარ ჩემი საქმე კარგად“ გავიფიქრე და აბაზანიაში სევვარდი. ცხელმა წყალმა ცოტა დამამშვიდა და მალე თვინმაც ნორმალური აზროვნება შეძლო და საეთდ ამ ქალებმა საერთოდ არ იციან კაცის ორგანიზმის ამაბავი მე კიდე ვალდებულიც კი ვარ ყველაფერი ვიცოდე ეს სად გაგონილა დილის ადრიანად ბიჭს ასე ახლოს უფრო სწორი იქნებოდა მიეწებო წარმოუდგენელი ტავხედობაა ნუ .... კარგი ამ სისულეელებს მორჩი რა შევუძახე თავს და ანაზანიდან გამოვედი როგორც ყოველთვის თეძოებზე პირსახოცი შემოვიხვიე და მეორე პირსახოცით თმის მშრალებას მოვყევი ოთახში გასულს ისევ მძინარი ქეტა დამხვდა , ყურადღება არა მიმიქცევიაკარადა მივადექი და მისურის და შარვალის ძბნა დავიწყე სალამი ყველას იმედია მოგეწონებათ ეს ისტორია საიტზე ახლაი ვარ და ამიტომ ძალიან მკაცრად ნუ შემაფასებთ მაგრამ ველოდები ბევრ კომენტარს კარგსაც და ცუდსაც თუ რამე არ მოგეწონებათ იმედი მაქვს მიმითითებთ მადლობააა |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
