დამნაშავე თუ მსხვერპლი?!{თავი4}
-რამოუვიდა ჩემ მარიამს რა... მარიამი კიდე მის მკლავებზე გატურნული იყო,აღარ ჰქონდა ძალა.. -წამო დავჯდეთ... მისაღებში წავიდნენ ორივე და მდივანზე ჩამოსხდნენ,მიშო ვერ ისვენებდა იმდენი კითხვა აწუხებდა ერთბაშად და საიდან დაეწყო არიცოდა,ან რა უნდა ეკითხა ასეთ მდგომარეობაში მყოფი მარიამისთვის,მაგრამ მაინც გაბედა.. -მარიამ რამოხდა?მე...გეძებდი ძლივს გიპოვე შენი მონაცემები კომფიდენციალურია... -ვიცი...სიტყვის გაგრძელებას აპირებდა ხმა რომ გაიგონეს.. -დეეეეე,დედიტოოოო....ისმოდა პატარა ბავშვის ხმა სავარაუდოდ გოგონასი.. მარიამი იმ წუთას კიბეებისკენ გავარდა,კარები იყო და როგორც გახვიდოდი მისაღებიდან გვერდზე დიდი კიბე იყო სახლს შიგნით მეორე საერთულზე ასასვლელი,ეს კიბე ჩანდა იმ ადგილიდან მიშო სადაც იჯდა მაგრამ იქ მყოფები ვერ დაინახავდნენ...მიშოს მათი ლაპარაკიც ესმოდა... -რაიყო ჩემო სიცოცხლე რატო ჩამოდი? -ველ დაივიძინე...ჩენ წამო ლაააა მესინია მალტო....დედიტო და მამიტოც არ ჩანს ალსად ლოდის მოვლიან.... მარიამმა გატეხილი ხმისთ და ძლივს შენარჩუნებული სიმშვიდით უთხრა ბავშვს. -ნია,ნიაკო მიდი ადი შენ ოთახში და ამოვალ გპირდები... -კალგი გიჩდი მე!! მისაღებში შევიდა... -მიშო... -გისმენ მარიამ.. -იცი ხვალ ჯობია რომ მოხვიდე...სალაპარაკო გვაქვს... -როგორც გინდა..შუბლზე აკოცა და სახლი დატოვა.. სახლში რომ მივიდა მოსამსახურემ შეატყობინა ბატონი საბა კაბინეტში გიბარებთო,მიშომაც მამამისის კაბინეტისკენ გასწია.. -მოდი შვილო...ნაღვლიანი სახე ჰქონდა კაცს... -რახდება მამა? -მიშიკო.. -თქვი ამის დედა შე*ევი!! -თორნიკე გამოჩნდა... -რა?!!!სად?? -ნეტავი არ გამოჩენილიყო!შვილო უნდა დაიმალო.. -მამა იტყვი რახდება??სადა? -ამერიკაში...გაგზავნილი მყავს საჭირო ხალხი ახლა ვეღარ დაგვისხლტება ხელიდან მაგრამ შენ გემუქრება შვილო საფრთხე,უნდა დაიმალო შეიძლება შენ დაგდონ ბრალი. -მამა რაში?!იტყვი წესიერად ყველაფერს?!!!ეგ საქმე ხომ დაიხურა!ამერიკაში რა უნდოდა ვაბშე? -ალექსანდრეს ოჯახს გადაწვდა! -რაა?!!!როგორ იპოვა? -იპოვა,იპოვა და ძირფესვიანად ამოწყვიტა,არვიცი რა ეტაკა ალექსანდრე არ ეყო!!ღმერთო,როგორც სცხვენოდა ბატონ საბას ასეთი შვილი რომ ყავდა,რა დააკლო როგორც მიშო მასაც ისე ზრდიდდა... -მოიცა რა?შეუძლებელია!!!შენ რა იცი? -მათი გოგო მარიამი თუ გახსოვს!ამ დროს აქ იყო და საქმეს იკვლევდა,ფოტორობოტი გაჩნდა,ჩემი წყაროებით გავიგე,ის ფოტორობოტი კიდე იცი როგორ გგავს შენ და მარიამსაც ალბათ შენ ჰგინიხარ მკვლელი... -მარიამს...სადა ეგ მარიამი? -მიშიკო... მამამის თვალები სევდით ჰქონდა სავსე... -მამა თქვი! -იქნებ აჯობებს შენით გაიგო!მეტის არაფრის თქმა შემიძლი... ოოო საქმე რთულად იყო...ალბათ გაინტერესებთ რამოხდა,მარიამი სად გაუჩინარდა ეს დროს,ან ის პატარა ბავშვი ვინა,თორნიკეს რამ წამოუარა?ახლავე იქნება ყველაფერი...დავიწყოთ თავიდან...თორნიკემ გაიგო მიშოს და მარიამის ურთიერთიბაზე,მარიამზეც გაიგო ყველაფერი არ გაჭირვებია,ეგოისტობამ შემოუტია თან როგორმა,არუნდა მისი ძმა ბედნიერი ყოფილი,ისევე როგორც ის არიყო,ცხოვრება ხომ გაუმწარა სულ ძებნაში რომ იყო ჰოდა არ აცივა არ აცხელა და მიაგნო მარიამის ოჯახს,მარიამის დედა და მამა სასიკვდილოდ დაჭრა,პაწუკუნა ნიას რომ მიადგა სირენების ხმა გაიგონა და არჩია იქაურობას გაცლოდა...ახლა გაინტერესებთ ალბათ ნია ვინა..ჩვენი პაწაწუნა ნიაკო არის მარიამის დაიკო,მარიამს სიცოცხლე მხოლოდ მისვის უღირდა,რომ უყურებდა პატარა ალექსანდრე ახსენდებოდა...ეს ყველაფერი რომ მოხდა მიშოსთან ერთად იყო რაჭაში,მას მომხდარის შესახებ დაწვირლებით არ უთხრეს არაფერი მხოლოდ მის ჩასვლას მოითხოვდნენ,მარიამს გული ამოვარდნაზე ჰქონდა,იმ წუთას გაფრინდა,სახლში მისულს უამრავი პოლიციის და სასწრაფოს მანქანა რომ დახვდა სახლამდე ცოცხალი როგორ მივიდა,ფეხები ეკვეცებოდა,თვალებში დაუბნელდა როგორც იქ ექთნების ხელებში გახვეული ნიაკო დაინახა,აბუზული ცხვიით,პატარა თვალები ჩაწითლებოდა,კულულა თმები კიდე აბურდული ჰქონდა და უსწორმასწოროდ ეყარა მხრებზე...მარიამმს რომ დაინახა ყველაფერი ძირს დაყარა ხელში რაც ეჭირა მისკენ გაექანა...მთელი ძალით ჩაიკრა გულში ეს პაწაწინა არსება..როგორც მონატრებოდა..ბავშვი ისევ ექთნებს გადასცა მის დამშვიდებას ცდილობდა ბავშვი თანაც ესეთი პატარა სანახაობით შოკში იყო...სახლში შწვარდა ქარბორბალა მიმიქარავს... -რახდება ვინმემ ამიხსენით!!!! შიგნით არუშვებდნენ არ შეიძლება შესავლაო და ყველას რო დაენთო... -უკაცრავად მაგრამ ჩემ სახლში შესვლას რა უფლებით მიშლით?!!!!!გარდა ამისა შეუპოვრობისთვის შემიძლია ციხეში გიკრა თავი!უთხრა და მისი ნიშანი აუფრიალა წინ სადაც მისი ვინაობაც ეწერა... -დიდი ბოდიში ქალბატონო მარიამი..გიცდიდით,არ გვეგონა ასე მალე თუ ჩამოხვიდოდით.. -მორჩი ლაილაის სად არიან ჩემი მშობლები??? -ქალბატონო... -გავიმეორო კითხვა?სად არიან ჩემი მშობლები? -არვიცით... -რას ნიშნავს არიცით???! -იქნებ ჯობია თქვენ ნახოთ.. მარიამი მისაღებში შევიდა სადაც სისხლის ტბა იდგა მაგრამ მცხედრები არსად ჩანდა,მაგრამ ძირს ნაწოლი ადგილი აშკარად ეტობოდა...ვერაფერი გაიგო. -რახდება აქ ამიხსნის ვინმე??!!! -არვიცით,მეზობელს სროლის ხმა გაუგონია,რომ მოვედით ასეთი სიტუაცია დაგვხვდა,პატარა ბავშვი კი გვეუბნება რომ ვიღაც ბიძიამ იარაღი ესროლა დედიკოს და მამიკოსო და მე დამიმიზნა ხმა რომ გაიგონა და გაიქცაო...ბავშვს შეშინებია და გარეთ გამოსულა ჩვენსკენ მორბოდა,იძახოდა დედიკოს და მამიკოს დაეხმარეთო,სახლში რომ შევედით ასეთი სიტუაცია დაგვხვდა,ბავშვს ფოტორობოტი ვაჩვენეთ და დაადასტურა რომ ის იყო... -არააა!!ნაძირალა! სადღაც გაქრა თითქოს მარიამი და თვალებიდან ცრემლებმა დაიწყეს ღვარაღვარა დენა,მისი მშობლები უნახავად დაიტირა,ააფერს ჭამდა,არ ეძინა,გამოიფიტა სულ,ბოლოს ურჩიეს საქართველოში წასვლა,რადგან მათი აზრით თორნიკე კიდევ ამერიკაში იყო და საფრთხე ემუქრებოდათ,მარიამი რაა ქვია ან სიტუაციაში წავიდოდა მასაც ისუნდოდა თორნიკეს რომ მოეკითხა და მისი ხელით გასწორებოდა,მაგრამ მის პატარა პრინცესას ახლა ის ყველაზე მეტად ჭირდებოდა,ამიტომ მის გამო გადაწყვიტა უკან დაბრუნება,მიშოს ნახვაც უნდოდა,თითქმის ყველაფერი გაიგო რაც მოხდა მიშოს მონაყოლთან აკავშირებდა ყველაფერს და მიხვდა რომ მართლა უდანაშაულო იყო,მაგრამ მიშოს ჯერ არ უნდა გაეგო ეს ყველაფწეი თორემ მართლა ცუდათ შემოტრიალებოდა საქმე,სვანის გაბრაზებას მეხუმრებით?უნდოდა თვითონ ეთქვა ყველაფერი,იმ დღეს მიშომ რომ მიაკითხა ძალიან გაუკვირდა მისი იქ ნახვა მაგრამ ვეღარ გამოხატავდა იმდენად იყო დაცლილი ყველა გრძნობებისგან,მაგრამ უნდა ვაღიაროთუსაზღვროდ ენატრებოდა,რომ დაინახა გულში მაინც სითბო ჩაეღვარა...არუნდოდა ყველაფერი ცუდად გაეგო ამიტომ გადაწყვიტა ხვალ დალაპარაკებოდა,ხვალინდელი დღის მოლოდინში ჩაეძინა და დილას ნიაკომ გააღვიძა რომელსაც შიოდა...საუზმე აჭამა ქალბატონს და მიშოს დასახვედრად მოემზადა,შუადღე იყო უკვე ნია რომ დააძინა და ქვემოთ ჩავიდა,კიბეებზე იყო ზარის ხმა რომ გაიგონა.. კარებთან რათქმაუნდა მიშოიდგა მომლოდინე სახით,გაგიჟებას იყო კაცი,ისიც აკავშირებდა ყველაფერს ერთმანეთთან და მთლიანობაში ცუდი რეალობის წინაშე დგებოდა და არ უნდოდა ასე ყოფილი,არუნდოდა მისი მარიამი ის მარიამი აღმოჩენილიყო ეს მოკლავდა..და აი გაიღო კარებიც...კარს მიღმა მარიამი იდგა.. -მოდი.. მიშო სახლში შევიდა...ვერ ცნობდა მარიამს ის ისეთი მიუვალი იყო,მიუწვდომელი ხილივით იყო რომელიც კენწეროშია და ვერ წვდები,ისე ახლოს იყო მარიამთან და ამავე დროს შორს...მისაღებში დასხდნენ... -მარიამ რახდება რაგჭირს მითხარი აღარ შემიძლია შენი ასე ყურება! -გეტყვი ყველაფერის გეტყვი!არმაინტერესებს რას იფიქრებ ამ ყველაფერზე ჩემთვის მნიშვნელობა უკვე აღარ აქვს! მიშო ნაწილობრივ ყველაფერს ხვდებოდა და გაგიჟებას იყო კაცი...ამ დროს ოთახში ნია შემობაჯბაჯდა პიჟამოებით და ტუჩებს საყვარლად აცმაცუნებდა,მარიამმა რომ დაინახა მისკენ წავიდა და ხელში აიყვანა.. -ლატო დამტოვე მალტო მეჩინია... -აქვარ ჩემო პატარა... -გაგიბლაზდი მე ჩენ!ვინ ალის ის ბიძია? -წამოდი გაგაცნობ მაგ ბიძიას,ტონი შეარბილა და გაუღიმა,ბავშვი რომ შეტრიალდა თვალები აუცრემლიანდა და ხელებში ფართხალი დაიწყო... -არ წამიკანოოო ცუდი ბიძიააა ესს გამიჩვი მეჩინია.. -ნიაკო რადაგემართა...დამშვიდდი პატარა ეს კარგი ბიძიაა... -ალა კალგი ბიძია ცუდი ბიძია!დედიტოს და მამიტოს ესლოლა! -ნია!!ჩაოსვა ძირს,ნია კი ფეხზე მოეხვა და უკან მიიმალა... და მიშო რასაკეთებდა ამ დროს?სახეზე ათასმა ფერმა გადაურბინა!გაცნიფებული იყო,საბოლოოდ ამოხსნა ამოცანა მაგრამ ჯობდა მარიამისთვის მოესმინა მაინც...ცალკე იმაზე აიჭრა ბავშვს რომ მისი ეშინოდა,თავი მართლა ნაძირალა ეგონა...მარიამს მიუახლოვდა... -მარიამ...თავიდან მშვიდად დაიწყო...მარიამი კი პატარა ბავშვივით დავჩაქინდრული იდგა,ხვდებოდა რომ მიშო ყველაფერს მიხვდა... -მარიამ!!მარიამს თავი ზემოთ ააწევინა და თვალებში უყურებდა,აკვირდებოდა,მართლა როგორ გავდა თვალებით ალექსანდრეს...საბოლოოდ დარწმუნდა... -ალექსანდრე შენი ძმა იყო ასეა არა?მწარე და ირონიული ღიმილით უთხრა მიშომ... მარიამი დუმდა...მიშოს დაავიწყდა მარიამის ფეხზე მოხვეული უსუსური არსება და მარიამს ხელი მაგად მოუჭირა და კედელზე მიანარხა... -მიპასუხე!!!!!! ნია წინ წამოიჭრა და მიშოს დაუბღვირა.. -გაუჩვი ხელი ეტკინა!ცუდი ბიძია ხარ შენ! -ნია ოთახში ადი...მოვალ მალე..ნიაც წავიდა და ლოგინში შებუნჩულდა...მიშოს კი მარიამს ხელს უჭერდა და არაფრის დიდებით არ უშვებდა,იმაზე ვერ ფიქრობდა ალბათ რომ შეიძლება მარიამს ხელი ტკენოდა...მართალიცა ტკიოდა მაგრამ ეს ტკივილი არაფერი იყო იმ ტკივილთან შედარებით რაც მარიამს შიგნიდან ჭამდა... -კი!ჩემი ძმა იყო!უთხრა და ხელი გააშვებინა! -ჰო არა?!და შენ მე...ამის დედა შე*ეცი!და ეს ყველაფერი დადგი?!!რას მიაღწიე მაგით?მე ხომ სიმართლე გითხარი!!!!რატომ მომექეცი ასე ნუთუ მართლა არაფერს ვნიშნავდი და მიყენებდი?! -მიშო მისმინე!არა ისე ყველაფერი როგორც შენ გგონია! -ჩუ!ხმა არ გავიგონო შენი!აქამდე როგორ დაეცი რომ ეს ყველაფერი გააკეთე?შედეგზე არ გიფიქრია?!რათქმაუნდა არა!მე სულელს კიდე შენ......სიტყვა აღარ დაამთავრა..იქვე მდგან მაგიდას მუჭი მაგრად დაარტყა,ვერ გაითვალისწინა რომ მინის იყო და ისე ძლიერად მოუქნია ჩატეხა და ხელიც გადაიყვლიფა..შემდეგ კი ჩქარი ნავიჯებით კარებისკენ წავიდა.. -მიშო მომისმინე....მარიამი უკნიდან აყრიდა სიტყვებს მაგრამ არ გაჩერებულა ვაჟბატონი..მისაღებიდან გასასვლელ კარებამდე სისხლის წვეთები იყო,ეტყობა ხელი ცუდად გაიჭრა,მარიამს გული შეეკუმშა,უკან დაბრუნდა და ტირილ-ტირილით დაიწყო ნამსხვრევების აკრება ძირდან...მერე სისხლიც მოწმინდა და ნიას დახედა რომელიც მშვიდად ფშინავდა...გამოფიტული იყო ამდენს რამეს ვერ უძლებდა,დამხმარე აიყვანა. მიშო სახლიდან გაგიჟებული გავარდა,ანუ რა გამოდიოდა ეს მარიამი ალექსანდრეს და იყო ასე რომ შეაყვარა თავი?ჰო შეუყვარდა მისი მონატრება კლავდა,ყველაფერი კლავდა მიხვდა იმას რომ მკვლელი ის ეგონა და ამ ზით შურის ძიებას აპირებდა,რატომ ერთხელ შეუყვარდა და ასე რატო აეწყო ყველაფერი..მერე რომ დაფიქრა მიხვდა რომ ცუდად მოიქცა,უფროსწორად საშინლად,მამამისის ნათქვამი თავში უტრიალებდა მშობლები ამოხოცაო,ანუ სავარაუდოდ ეს დრო ამერიკაში იყო ეს დრო,ესპატარა ბავშვი კიდე ვერ გაიგო ვისი რა იყო,მარიამს დედას უძახოდა ნუთუ მარიამის შვილი იყო?უჰ რამდენი რამე აინტერესებს ვაჟბატონს დარჩენილიყო და მოესმინა მარიამისთვის და გაიგებდა სიმართლეს რომ გამოვარდა და გოგოს ეს გახეთქილი გული უარესად გაუხეთქა...მიხვდა რომ გული ატკინა მაგრამ გვიანი იყო უკან ვეღარ დაბრუნდებოდა,კაი სვანი იყო თავისას არ იტეხავდა... 2კვირა ისე გავიდა მარიამი სახლიდან არ გასულა,სამსახურშიც არყოფილია უკვე რამდენიხანია,ყველაფერი ცუდი,არა საშინლად იყო..მიშოს ნახვა და ყველაფრის ახსნა უნდოდა მაგრამ ვერ გადაწყვიტა რა ექნა..მიშო კი მარიამს შორიდან ადევნებდა თვალს მაინც არ გაუძლო გულმა,რამოდენიმეჯერ დაინახა კიდეც ეზოში ნიასთან ერთად...ორჯერ მარტო იჯდა მოწყენილი,ისე უნდოდა იმ დროს მისულიყო და მოხვევოდა... მარიამ გადაწყვიტა მიშოსთვის სახლში მიეკითხა სხვა გზა აღარ იყო,გადააბიჯა თავის პრინციებს,გაიგო მიშოს სახლის მისამართი,როგორც ჩანს კერძო სახლში ცხოვრობს ვაჟბატონი..კარებთან იდგა და უცდიდა როდის გაიღებოდა კარები..მიშოს ამ დროს ეძინა,ზარის ხმამ გააღვიძა,ერთი მადიანად შეიკურთხა ვიჯ გამაღვიძა ამ დილაუთენიაო,მთელი ღამე სვამდა და ახლა თავი უსკდებოდა,სპორტული შარვალი ამოიცვა და ქვემოთ ჩავიდა არც შეუკრავს,კარები გააღო და მის წინ მდგარი მარიამი რომ დაინახა გაოცდა...მარიამმა მიშო ასეთ ფორმაში რომ დაინახა მის დაკუნთულს სხეულს თვალი ააყოლა და ჩამოაყოლა,ნეწყვი მძიმედ გადაყლაპა... -ჩემ თვარიელებას თუ მორჩი შეგიძლია შემოხიდე!უთხრა და მარიამი სახლში შეატარა.... ესეც ახალი თავი,არვიცი რამდენად დიდი გამომივიდა.აბა როგორია?ველი შეფასებებს <3 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
