ნიკას მეგობარმა, ირაკლი და ლიზი შეაჩერა და იარაღი დაუმიზნა. ნიკაც გარეთ გამოვარდა და მაშინვე ირაკლის მივარდა
- როგორ გაბედე ჩემი მოტყუება შე ****, აქედან ცოცხლები ვერ გახვალთ ვერცერთი. ღრიალებდა ბოლო ხმაზე ნიკა და თან ირაკლისთვის მაგრად ჩაევლო ხელი.
- არავინ მომიტყუებია, რას გულისხმობ? გულუბრყვილოდ უპასუხა ირაკლიმ.
- თავს ნუ ისულელებ გასაგებია? ძალიან კარგად ვიცი, რომ ყალბი ფული მომიტანე.
- ახლა კი დაგვერხა, ლიზ. გაუღიმა ლიზის, რადგან თითქოს სულ არ ნერვიულობდა. ლიზიმაც სევდიანად ჩაიღიმა.
- ეგ თქვენი სიცილი დიდხანს არ გასტანს. თქვა ნიკამ და ორივე შიგნით შეიყვანეს.
ნიკამ და მისმა მეგობარმა ორივე კედელთან ააყუდეს და იარაღი დაუმიზნეს, თითქოს დასახვრეტად ამზადებდნენ. ამ დროს ირაკლი ჰაერში დაბზრიალდა, ნიკას იარაღს ფეხი ამოარტყა, შემდეგ კი თვითონ დაიჭირა და ნიკას დაუმიზნა. ლიზი მასთან მივიდა, ირაკლიმ კი ნიკას მეგობარს მიმართა.
- იარაღი დააგდე, თორემ შენი ძმაკაცი მოკვდება. იმ ბიჭმა ნიკას გადახედა შემდეგ კი იარაღი ნელა დადო მიწაზე.
- ახლა უკან დაიხიე. ბიჭმა შეასრულა ირაკლის ნათქვამი. მეორე იარაღი კი ლიზიმ აიღო, მაგრამ თიტის ანაბეჭდები, რომ არ დარჩენილიყო ჯიბიდან ამოღებულ ცხვირსახოცში გაახვია. ამ დროს ის ბიჭი გაიქცა. ამ მომენტით ნიკამ ისარგებლა, ირაკლის მკლავი მუცელში ჩაარტყა, იარაღი დაიბრუნა და ირაკლი მძევლად აიყვანა.
- ლიზი, ახლოს მსოვლა არცკი იფიქრო თორემ ეს ბიჭი სიცოცხლეს გამოესალმება. ლიზის ამის გაგონებაზე კინაღამ იარაღი ხელიდან გაუვარდა, მაგრამ ნიკას დაემორჩილა და ადგილზე გაჩერდა. ნიკამ ირაკლი კიბეებზე აიყვანა და ორივე სახურავზე ავიდანენ. ლიზი მათ უკან გაყვა ისე, რომ ნიკას არ შეემჩნია. სახურავიდან ნიკამ დაინახა, რომ დაბლა პოლიციის მანქანები იდგნენ. თუმცა რადგან მძევალი ყავდა არ შეშინებია და პოლიციას მიმართა.
- მოახლოება არ გაბედოთ, თორემ ირაკლი ცაბაძე მოკვდება. ნახევარ საათსი თვითმფრინავი უნდა მოვიდეს აქ თორემ მძევალი მოკვდება და ეს მხოლოდ თქვენი-პოლიციის ბრალი იქნება. ქვევიდან ერთ-ერთმა პოლიციის უფროსმა მიმართა.
- გირჩევნიათ დაყაროთ იარაღი და ჩაგვბრადეთ, წინააღმდეგ შემთხვევაში შეტევაზე გადმოვალთ.
- თუ მაგას გაბედავთ ირაკლი ცაბაძეს მოვკლავ, თქვენს ხალხს კი დავხოცავ, გირჩევნიათ ჩემი სურვილი შეარულოთ თორემ ყვეა ადამიანის სიკვდილი, რომელსაც მე დავხოცავ თქვენს კისერზე იქნება. პოლიციელები მიხვდნენ, რომ სხვა გზა არ ქონდათ.
- მაგ ბიჭს არაფერი დაუშავო.
- თუ ჩემს პირობებს შეასრულებთ არაფერი მოუვა..
- კარგი, ნახევარ საათში თვითმფრინავი სახურავზე დაჯდება.
ნიკამ კმაყოფილების ნიშნად ჩაიღიმა და ირაკლის ხელებიც შეუკრა. კედელთან დააგდო და თვითონაც იქვე დაჯდა. ამ დროს ვიღაცამ დაურეკა და გვერდით გავიდა. ირაკლისთან კი ლიზი ჩუმად მიიპარა.
- ცაბაძე... ჩურჩულით უთხრა ირაკლის.
- ლიზ, შენ აქ რა გინდა? წადი ახლავე, ტორემ რომ დაგინახოს არ გაცოცხლებს ახლავე წადი ლიზ.
- არა, ვერ წავალ და აქ ვერ დაგტოვებ.
- ლიზ, შენ რამე რომ დაგისჰაოს არ ვაპატიებ იცოდე...
- ვიცი, ამგრამ ახლა გაჩუმდი, ხელები გაგიხსენი და უნდა წავიდეთ წამომყევი.
- მოვდივარ, კაი ჩუმად. ორივე გასვლას აპირებდა, მაგრამ ნიკამ ირაკლის თავში ჩაარტყა და გათიშა.
- რა იყო? გეგონათ გაიქცეოდით? ვიცოდი, რომ მოხვიდოდი ზედგინიძე.
- ისეთი იდიოტი ხარ, ამაგს რომ მხივდი მოსალოცი ამბავია.
- მოკეტე... დაუღრიალა ნიკამ და მასაც ხელები შეუკრა. ირაკლი და ლიზი ერთმანეთზე მიაბა და კვლავ ირონიულად ჩაიცინა. ცოტა ხანში ირაკლი გონს მოვიდა და მასზე მიბმული ლიზი, რომ დაინახა ყველაფერი გაახსენდა, მაგრამა ამან ძალიანაც გააცოფა.
- ლიზ, ხომ გითხარი წასულიყავი, რატომ ხარ ასეთი ჯიუტი?
- აქ მარტო ვერ დაგტოვებდი.
- დამტოვებდი და სამაგიეროდ კარგად იქნებოდი. ახლა შენზე უფრო ვღელავ ვიდრე ჩემს თავზე.
- კაი რა ცაბაძე, დამშვიდდი.
- ისე სახელი რო მქვია არ იცი?
- ხო როგორ არ ვიცი, მაგრამ მე ცაბაძე მირჩევნია.’
- ეგრე რომ მეძახი თავი სკოლაში მგონია, გვარით ბიოლოგიის მასწავლებელი მოგვმართავდა. ორივეს გაეღიმა.
- შენს ბიოლოგიის მასწავლებელზე მკაცრი ვარ. ისევ გაიღიმა ლიზიმ.
- და არასდროს აპირებ, რომ სახელით მომართო?
- რავიცი ჯერ არა. გაიღიმა ლიზიმ და თავი ცაბაძის მხარზე გადადო, რომელიც მასზე ზურგის მხირდან იყო მიბმული. ირაკლის ესიამოვნა, რადგან იგრძნო, რომ ლიზი მას ენდობოდა და ახლა უკვე თავს ვალდებულად გრძნობდა იგი გადაერჩინა.
- ლიზ, შეეცადე მე მომაწვე და იმ ნამსხვრევებამდე მივიდეთ კაი?
- კაი. ერთად გადაადგილდებოდნენ და თითქმის მივიდნენ, როდესაც ნიკა შემობრუნდა და დაინახა, რომ არცერთი არ იყო. თუმცა ვერ დაიანხა სად იყვნენ, რადგან აიავნზე არსებული დიდი ქილების უკან დაიამლნენ. ნიკა გაცეცხლებული ჩავიდა ქვევით, მაგრამ იქ არავინ დახვდა. ამასობაში ირაკლიმ და ლიზიმ ხელები გაიხსნეს. ირაკლიმ ლიზი ხელი მოკიდა და ქვევით მიდიოდნენ. ამ დროს ნიკა წამოვიდა. ორივე კარის უკან მიიმალა, ირაკლიმ ნიკას ზურგში ჩაარტყა და ძირს დააგდო. ნიკას იარაღი დავუარდა, ირაკლი კი ზედ შედგა და ცემა დაუწყო. გამეტებით ურტყავდა, მაგრამ ნიკამ ამობრუნება შეძლო და იარაღისკენ გაიქცა. ირაკლიც იქითკენ გაიქცა. ორივემ ერთად აიღო და ერთამნეთს ახლა იარაღს ართმევდნენ. ამ დროს თვითფმრინავიც მოვიდა და სახურავზე დაეშვა. ლიზი მათ უყურებდა და არ იცოდა რა ექნა, ირაკლი და ნიკა კი კვლავ ჩხუბობდნენ. თვითფრინავის ხმა იქავრობას აყრუებდა, ქარიც უფრო ძლიერად უბერავდა. ყველაზე საშინელი კი ის იყო, რომ ბიჭები კვლავ ჩხუბობდნენ და არავინ იცოდა რა მოხდებოდა. უცებ კი იარაღის ხმა გაისმა და სისხლმა დაიწყო დენა. იქავრობა კიდევ ერთხელ შეიღება სისხლით. ელიზაბედი კიდევ ერთხელ გახდა საშინელი ძალადობის მსხვერპლი, სადაც შეიძლებოდა კიდევ ერთი ადამიანი დაღუპულიყო.