ნია საფრანგეთში იყო თავის საქმეებს მორჩა და ისევ იმ კაფეში გაეშურა ,სადაც ორი წლის უკან ალექსი გაიცნო. ისევ ის მყუდრო ადგილი აირჩია ფანჯრის ადგილას ,ამინდიც კი ისევ ისეთი იყო ,კოკისპირულად წვიმდა თითქოს ცა ჩამოქცევას ლამობდა. ფანჯარაში იყურებოდა და აკეთ-იქით გაქცეულ ხალხს აკვირდებოდა ვერხვდებოდა ხალხას ესეთ ქმედებას მითუმეტეს საფხულში, თუ მაინც დასველდებოდნენ და აუცილებლად დასველდებოდნენ რასაჭირო იყო გაქცევა...გიჟდებოდა წვიმაზე და წვიმაში სეირნობაზე ,უაზროდ შეეძლო დაუსრულებლად სეირნობა.
კაფეს თვალი შეავლო და ის დღე გაახსენდა როგორ შემოვარდა ქარიშხალივით ალექსი და არც მეტი და არც ნაკლები მის მაგიდასთან დაჯდა და მყუდროება დაურღვია, იქიდან დაიწო ყველაფერი...მოგონებებს გაუღიმა ცრემლები მოიწმინდა და კაფიდან გავიდა .
სასტუმროში წავიდა თავის ნომერი უნდა გაეღო ,მაგრამ დაინახა კარები ღია იყო შეეშინდა, მაგრამ არგაქცეულია კარები ფრთხილად შეაღო და შუქი აანთო ოთახში არავინჩანდა კარი მიხურა და ოთახში შევიდა არავინ იყო. სააბაზანოში შევიდა წყალი გადაივლო შუქი ჩააქრო და დასაწოლად გაემზადა როცა წელზე ხელის შეხება იგრძნო შიშისგან შეხტა და ალექსის თვალებს გაადააწყდა, სწრაფათ აანთო სინათლე ეგონა ელანდებოდა და როცა დარწმუნდა ალექსი იქ იყო...მთელი ძალით სილა გააწნა და ანთებული თვალებით მიაშტერდა
-როგორ....როგორ ბედავ და მოდიხარ ჩემთან?!..თანაც...ესე?!რა ჯანდაბას აკეთებ აქ?!
ალექსი უყურებდა ნიას და თვალებს ვერუჯერებდა როგორ მონატრებოდა ვეღარმითმინა და მონატრებულ ტუჩებს დააცხრა ,ნია წინააგმდეგობას უწევდა ,მაგრამ როცა მიხვდა ვერაფერს გახდებოდა ,თვითონაც აყვა კოცნაში ,თვითონაც საშინლდ ენატრებოდა..როცა სუნთქვა გაუჭირდათ, ალექსი მოწყდა ნიას ტუჩებს მაგდროს გონს მოეგო ნია და მთელი ძალით ხელი კრა
-ვერგიტან!გაეთრიე აქედან! ახლავე! მთელი ბრაზე ამოანთხია და ზიზღით სავსე თვალებით შეხედა, მაგრამ გულის სიღრმეში უხაროდა ალექსის გამოჩენა
-არსად არწავალ სანამ არმომისმენ!
-შენ ისე წახედი ახსნა განმარტება საჭიროდ არჩათვალე ეხლა გინდა მოგისმინო არმაინტერესებს გაეთრიე!
-არა მომისმენ! -თქვა ალექსმა და მხრებში ხელი დაავლო და საწოლზე დააჯინა უჭირდა ,ტკიოდა მისი თითოეული სიტყვა გულს ტკენდა,
თვითონაც გვერფზე დაუჯდა და მოყოლა დაიწყო
-ნია სანამ შენ გაგიცნობდი მანამდე კაზინოში დიდი თანხა წავაგე ,ჯერ ვერვიხდი მაგრამ როცა გადავიხადე მეგონა ყველაფერი მოვაგვარე დიდი დრო გავიდა მის მერე შენ შეგხვი და ბევრი რამ შეიცვალა ,თამაშს თავი დავანებე და მუშაობა დავიწყე....შემდეგ ისევ ვნახე ისინი უფრო მეტი ფული მომთხვეს ამიტომ გადავწვიტე გავუჩინარებულიყავი ფული იმაათვის რომ მიმეცა მაინც მომთხოვდნენ და ეს ყველაფერი ძალიან გაიწელებოდა და შენც სარფრთხეს შეგიქმნიდი ამიტომ გავუჩინარდი....მინდოდა ისინი პოლიციისთვის ჩამებარებინა და თავიდან მომეშორებინა და ესეც მოვიქეცი...რაც შეგეხება შენ თბილად გაეღიმა,არარსებობდა არცერთი დღე შენზე არმეფიქრა მენატრებოდი, სიგიჟემდე მენატრებოდი ეს განშორება ბოლოს მიღებდა, მიყვარხარ ნია მთელიარსებით მიყვარხარ...ვიცი დანაშაული ჩავიდინე უთქმელად წავედი ,მაგრამ ეს შენი კეთილდღეობის გამო მოვიქეცი
ეხლა თუგინდა გამაგდე ,გამლანძღე მითხარი რომ ვერ მიტან,თუ გინდა წავალ...ვიცი ამას ვიმსახურებ ,მაგრამ ეს იცოდე შენ ჩემი სუნთქვა ხარ და სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ -თქვა და ნაზად აკოცა და ზურგი აქცია წასვლას აპირებდა როცა ნიას ხმამ შეაჩერა
-ისევ უნდა მიმატოვო?! -თქვა და მთელი ძალით ჩაეხუტა და უკნიდან აეკრო
-არასდროს! გესმის!არასდროს აღარდამტოვო
ალექსი მოტრიალდა -არასდროს! ნია აღარასდროს მიგატოვებ გპირდები!-თქვა და გულში ჩაიკრა ნია.
*********
მზეოს კარებზე ხმაური შემოესმა ეგონა ნია იყო და ქვევით ჩავიდა გაღიმებული სახით ერთი სული ქონდა როდის გააღებდა ნია კარს და შემოვიდოდა, კარებთან მივარდა და ვინ დახვდა?დიტო ...ღიმილი სახეზე შეახმა და ფერი გადაუვიდა ,ადგილზე გაშეშდა ,ნამდვილად არელოდა დიტოს, ნერწყვი ხმაურით გადაყლაპა და დამუნჯებულივით იყო.
დიტო სახლში შევიდა და არც მეტი არც ნაკლები მზეო დაინახა ,ბრაზით აენთო როცა მზეოს გმირობის ამბები თვალწინ დაუდგა ბარგს ხელი გაუშვა და მზეოსთან მივარდა ყელში ხელი წაუჭი რა და კედელს ააკრა
-აქ რა ჯადაბას აკეთებ!გაბრაზებულს კბილებში გამოსცრა.
მზეომ ერთი აოისლუკანა და აიტუზა ,შეეშინდა ,პირველად შეეშინდა დიტოსი ,რომელიც გაცეცხლებული უყურებდა, თვალის გასწორებასაც კი ვერბედავდა და ცრემლები თვალებიდან უწყვეტად სდიოდა
-მე...მე ეხლავე წავალ ძლივს ამოიკნავლა და წასვლა დააპირა ,როცა დიტომ ხელი მთელი ძალით კრა და კედელს მიანარცხა
-მემგონი კითხვა დაგისვი! მის ხმაში ბრაზი და სიძულვილი ერთმანეთს აჭარბებდნენ
მზეომ ტკივილისგან ამოკნავლა და თვალცრემლიანი თვალებით მიაჩერდა დიტოს
-ნიამ მომცა.... ძლივს ამოიღლუღა შეშინებულმა
-ა..თურმე ჩემი და.. და შენ ზურგს უკან ხრიკებს ხლართავდით არა?!მთლი ხმით ღრიალებდა და ისედაც შეშინებულ და ატუზულ მზეოს უფრო აშინებდა
-გამიშვი გთხოვ მტკივა მაჯაზე მთელი ძალით იყო ჩაფრენილი დიტო და ხელსარუშვებდა
უფრო მაგრად მოუჭირა ხელი და გაავებული თვალებით შეხედა
-მადლობა მითხარი რომარგატეხ!
მზეოს ტკივილისგან ცრემლები გადმოსცვივდა-გთხოვ გამიშვი შეევედრა ,მაგრამ ამაოდ დიტოს უნდოდა რამე დაეშავებინა მაგრამ რა?რაშეძლო გაეკეთებინა მიუხედავად ამყველაფრისა მზეო სიგიჯებმდე უყვარდა და ჭირდებოდა ,ხელი გაუშვა და მიაძახა -თავიდან მომწყდი!
მზეო სლუკუნით და ცრემლების წმედით გაიქცა თავის ოთახში, კარი მიიჯახუნა და საწოლზე გადაწვა და მთელი გულით აქვითინდა ტკიოდა...გული ტკიოდა არა ესეთი სადისტი როგორ შემიყვარდა ,თავისთავს უჯავრდებოდა და ტირილს მთელ გუულმუცელს აყოლებდა....
როცა ცრემლები შეაშრა, სააბზანაში შევიდა წყალი გადაივლო თხელი ლურჯი შიფონის მუხლებ ოდნავ მაღლა კაბა ჩაიცვა ,შავ ოდავ მაღლ ქუსლიან ფეხსაცმელში ჩაყო ფეხი თმა შეიკრა მსუბუქი მაკიაჯი გაიკეთა...თავის ტანსაცმელი ჩააალაგა და ოთახიდან გამოვიდა კიბებს ჩაუყვა პირველ სართულზე და კარი გამოაღო ,ჭიშკრის გამოღებას ცდილობდა მაგრამ ვერშეძლო კიდევ ერთხელ შეიყვანა კოდი კარი რომ გაეღო მაგრამ არგაიღო...ჯანდაბა რადაემართა! დაუსრულებლად კრიფავდა კოდს მაგრამ უშედეგოდ,
დიტო აივანზე იდგა მოაჯირს ხელებით ეყრდნობოდა და ჰორიზონტს გაყურებდა შედარებას აკეთებდა ''ძველ'' მზოს და ''ახლანდელ'' მზეოს შორის ახსენდებოდა მასთან გატარებული ყოველი წუთი და მიხვდა რომ ის ისევ ის აფუზული მზეო იყო ,რომელსაც დიტოს დანახვაზე თვალები უბრწყინავდა და წითლდებოდა ,მორცხვად ყოველთვის თვალს ხრიდა ,მიხვდა როგორ ენატრებოდა ''ის''მზეო ,თავის ფიქრებს გაუღიმა და მზეოს გახედა რომელიც დიტოს მიერ შეცვლილ კოდს ამაოთ კრიფავდა ,მზეო უკან შემობრუნდა ,დიტო კი იმედგაცრუებულ მზეოს კმაყოფილი უმზერდა.....