-ბექა რას მაინუნობ მიგვხსენი ბორკილები დროზე.
-ტასო მე გითხარი შეურიგდი ან იმას გავაკეთებ რაც არასდროს გამიკეთებიათქო და აი გავაკეთე.
-ბექა მე დახმარება გთხოვე ბორკილების დადება და ასეთი სისულელებიი არ მითხოვია მგონი.
-ვიცი!
-არ მოგვხსნი.
-არა არ მოგხსნით ტასო და თუ გინდა რო მოგხსნათ მაშინ ჩემ პირობებს დასთანხმდებით!
-რა პირობებს?
ორივემ ერთხმად ვკითხეთ
-კაროჩე წახვალთ ხესურეთში როგორც ეს ქალბატონი გეგმავდა ათი დღით თორე აქ მე ვერ მოგითმენთ და იქ იქნებით ათი დღის განმავლობაში ვოტ ტაკ!
-რა? არა ბექა შანსი არაა მე ამ სვანუკასთან ერთად არსად წავალ!
-ჩემზე მეტი სვანუკა შენ ხარ ალქაჯო.
-მე ვარ ალქაჯიი დაგაგლიჯავ მაგ თმებს იცოდე ნერვებს უარესად ნუ მიშხამავ სვანო!მოურჯულებელო რაღაცავ!
-ეგ შენ ხარ მოურჯულებელი თორე მე ძაანაც კარგად ვიცი ვისთან როგორი უნდა ვიყო!
-ვაიმეე დასთანხმდით თორე მე ამ ბორკილებს მთელი წელი არ მოგხსნით.
-რააა? ნუ კაი ხო ათი დღე ავიტან როგორმე ამ სვანს!
-მე ამ ალქაჯს!
-ხოდა მოუსვით ახლა აქედან.
ჩვენც წავედით რაღა მექნა აბა არ წავსულიიყავი მართლა მთელი წელი ასე სიარული მომიწევდა. მანქანაში ძლივს შევძვერი და წავედით ხევსურეთსა შინაა. მალე მივედით ნუ არ ისე მალე მაგრამ მე გამოვიძინე კიდეც და ამიტომ მალე მივედით.
ალექსანდრე რომ გადავიდა გადამიყოლა და გავწექი წინა სავარძლებზე ფეხი მეტკინა და თავი ვერ შევიკავე და გავბრაზდი.
-ეეეე შენ რა დაგავიწყდა ბორკილები რომ გვიკეთია???
-მივეჩვიე და დამავიწყდი რომ შენც გვერძე იჯექი.
-ხოდა ეხა არ ვიცი როგორ მაგრამ როგორღაც მომეხმარე გადმოსვლაში სკლეროზიანოო ფეხი მატკინე მემგონი.
-ვაიმეე რა დავაშავე ამისთანა რომ აი ამასთან მიწევს ყოფნა.
-ვაიმეე უმადლოდე ბექას თორე ახლა აქ ჩემთვის წყნარად მშვიდად ვიქნებოდი .
-ხოდა აი იმ შენ ბექას რომ ჩავალ თუ ცოცხალი ვიქენი დავაჭრი ყურებს.
ამაზე თავი ვერ შევიკავე და გამეცინა.
მანქანიდან ძლივს გადმოვბობღდი რასაც ქვია . მე ბორკილი მარჯვენა ხელზე მეკეთა ალექსანდრეს მარცხენაზე და ოდნავ უკეთესი და მოსახერხებელი იყო ასე ყოფნა თორე ორივეს მარჯვენაზე რომ გვკეთებოდა რა მეშველებოდა არ ვიცი. სახლში შევზიდეთ ყველაფერი და ცოტახანს ვისხედით არ ვინძრეოდით.
-ტასო მშია
-მერე ადექი და ჭამე საჭმლის გაკეთებაც იცი.
-ხოდა ადექი და გამომყევი ბორკილები დაგავიწყდა სკლეროზიანი?
-ეეე ბექას შენ კი არა ჯერ მე მოვკლავ!

-ხოო მაგრამ ჯერ გადავაგოროთ უნდა ეს ათი დღე ისე რომ ერთმანეთი არ დავჭამოთ ამიტომ შევრიგდეთ და დაივიწყე ჯს უაზრო ინციდენტი.
- მე მაგას ვერ დაგპირდები იმტომ რომ ის ინციდენტი თავს არ მანებებს წუხელაც კი მესიზმრა და რომ გიყურებ მაშინაც მახსენდება!
-კარგი რა ტასო შეეცადე მაინც რომ დაივიწყო ასე ვერ გააგრძელებ ვერც შენ, ვერც მე. ორივემ ვიცით რომ ერთმანეთისადმი გულგრილები არ ვართ.
-ხოო ვიცი რომ გიყვარვარ მაგრამ რაღაც ვერ გატყობ.
-ვაიმე ტასო გამაგიჟებ თან მეუბნები რომ იცი და თან იმასაც ამბობ რომ ვერ მატყობ? აბა რა ვქნა ტირილი დავიწყო და ფეხებში ჩაგივარდე და პატიება გთხოვო იმჯსათვის რაც არ გამიკეთებია და რაც არ მიკადრებჯა შენთვის??
-დამაცადე ალექსანდრე შენ ნახე მე ტასო არ ვიყო თუ არ მოგარჯულო !!!
-მომარჯულო ძაღლი კი არ ვარ!
-ეე ეგ რა შუაშია ადამიანო ხო გინახია ფილმი ჭირვეულის მორჯულება ხოდა აი მასე მოგარჯულებ მეც.
-კაი ვნახოთ ვინ ვის მოარჯულებს.
-კაი.
-ადექი შე ქალო მშია და გამომყევი სამზარეულოში გავიკეთო საჭმელი რო ვჭამო.
-მმმ. თუ მეც გამიკეთებ ავდგები.
-გაგიკეთებ იღონდ ადექი.
ავდექი და უკან გავყევი კარადის თავზე მინდოდა დაჯდომა მაგრამ ვერ დავჯექი ბორკილები ხელს მიშლიდა რაც მე ამ ბორკილების გამო ბექა ვწყევლე გულში თუ ცოცხალია კაი იქნება. ჩემივე ფიქრებზე გამეცინა და ჯიბიდან ტელეფონი ამოვიღე და რათ გინდა დიდისამბით ამოვიღე აქაც ეხა მიღებბა არ იყოს უმაღლესი რაა. მომეშალა ნერვები და უკან დავაბრუნე.
-მომეხმარე ეხა გაფრცქვენი კარტოფილი მე მანამდე კალბასს დავჭრი და გავაკეთოთ საჭმელი.
-ოო შენ მითხარი გაგიკეთებ საჭმელს ოღონდ ადექიო და მე რა ვქნა ეხა იძულებული ვარ გიყურო.
-კარგი რა ანასტასია კარტოფილის გაკეთება არ ვიცი.
-ხოდა ისწავლი მოურჯულებელო .
-ოხ მაგისგამო ერთხელ დაგიპადიეზდებ
-წარმატებები ბიჭი ხარ თუ კაცი.
მაინც ჩემი გავიტანე და კარტოფილის დაჭრა დაიწყო მე ტელეფონი ამოვიღე და ფოტოებს ვუღებდი ხან ვიდეოს მერე მომბეზრდა და ჩემ თავს გადავუღე რამოდენიმე ფოტო. ფოტოების თვალიერებით ვიყავი გართული ალექსანდრეს ყვირილის ხმა რომ მომესმა და რო დავინახე ხელი კარგა გემრიელად გაეჭრა ისე შემეშინდა რამის ტირილი დავიწყე.
-ალექსანდრე დაწყნარდი და გამომყევი პირველადი დახმარების ყუთი ავიღოთ ოღონდ ნუ ყვირი და ნუ ბილწსიტყვაობბ გთხოვ რა მეშინიაა .
-რისი გეშინია მე ხომ არ გჭამ არა უბრალოდ გავღიზიანდი ხელი რომ გავიჭერი.
-ხი მაგრამ ჩემს გამო გაიჭერი რომ არ დამეჟინა დაჭერი კარტოფილითქო ხელს არ გაიჭრიდი.
-შეიძლება მაგრამ შენ რო გაგეჭრა მერე მე მაინც იგივე სიტუაციაშიი ვიქნებიდი.
ამ მომენტში ისეთი საყვარელი იყო რო რავიცი გულმა ვეღარ მოითმინდა და ლოყაზე ხმაურით ვაკოცე გაკვირვებულმა შემომხედაა ამასობაში ყუთი ავიღე და ჭრილობის დამუშავება დავიწყე.. ხელი დავუმუშავე და შევუხვიე მერეღა მოეგო გონს და მკითხა.
-ეს კოცნა რით დავიმსახურე???-რავი ისე უბრალოდ . მეც არ ვიცი რატო მაგრამ მომინდა მეკოცნა და გაკოცე კიდეც მე საერთოდ ყოველთვის იმას ვაკეთებ რაც მინდა.
-აჰაა გასაგებია.
-კაი წამკ დავასრულო შენი დაწყებული საქმე და ვჭამოთ თორე მეც მააგრად მომშივდა. უკვე.
-კაი.
ათ წუთში ყველაფერი მზად. იყო ნუ ძირითადი ალექსანდრემ მანამ გააკეთა სანამ ხელი გაიჭრა დანარჩენი მე დავასრულე და გემრიელადაც ვჭამეთ. ამ რია-ტიაში დაგვაღამდა კიდეც მე უკვე მეძინებოდა ალექსანდრე ძლივს დავიყოლიე რომ დაგვეძინა..
-აუ რა გინდოდა რას მაწვენდი ჯერ პირველიც არაა მეკიდე არ მეძინება.
-გაჩუმე ენა და დაიძინე ვახ. პირველი თუ არა თერთმეტი ხომ არის და მე ამ დროს ვიძინებ მოგწონს ეს თუ არა არ მაინტერესებს !
-კარგი ხოდა მაში. შენ თმაზე გეთამაშები და ხმა არ ამოიღო!
-კარგი ოღონდ არ დამაგლიჯო თმები!
-კაი.
კარგა ხანს თამაშობდა ჩემს თმაზე მეც მეტი რა მონდოდა ახლოს მივჩოჩდი და მკერდზე დავადე თავი, ვიგრძენი როგორ დაიწყო მისმა გულმა ბაგაბუგი და მესიამოვნა ჩემს შეხებაზე გულის პრანჭვები რომ ემართება მაგრამ აბა მე მკითხეთ 7ემი გული ორმაგად სწრაფად ფეთქავდა ვიდრე ალექსანდრესი. მალევე ჩაგვეძინა. დილით ადრე ალექსანდრეს შეხებამ გამაღვიძა ისევ თმაზე მეთამაშებიდა და ისევ ისე ვიწექით მე და ალექსანდრე მაგრამ ერთი განსხვავება ის იყო რომ ზედ ვიყავი აკრული და მას კიდევ ხელი ზურგზე ედო და დაასრიაკებდა თავის დიდ ხელებს უმისამართოდ.
-აუ მეღუტუნება მე ზურგზე და რატო გამაღვიძე ეხა რა გინდოდა ჯერ რვა არაა.
-ვიცი და ადექიი სარბენად მივდივართ!
-რა? არა შანსი არააა მე არასპორტული ადამიანი ვარ და არ ვაპირებ სირბილს.
-აპირებ თუ არადა ზურგზე მოგიკიდებ და ოსე ვირბენ გაწყობს?
-არა არ ეგ მაწყობს.
-კარგი და ძალიან ცივი აბაზანა გაწყობს?
-არა ისევ ადგომა და სირბილი მირჩევნია.
-ყოჩაღ მომწონს ეს არჩებვანი.
ა დექი და შირტები ამივიცვი ზემოდან კიდევ კარგი გუშინ წამოსვლისას ისეთი მაიკა ჩავიცვი რომლის ბორკილებისდა მიყხედავად გახდა და ჩაცმა მაინც ადვილი იქნებოდა.
კედები შორტები და გრძელი მაიკა ჩავიცვი ნინას თურმე სულ შნუროკზე შესაკრავი მაიკებით შეუცვლია ჩემს მიერ ჩალაგებული ტანსაცმელი. ბუზღუნით გავყევი გარეთ და სირბილი დავიწყეთ... მალე დავიღალე და ბუზღუნს ვუმატე.
-ვაიმეე რა არა სპორტული და მოუქნელი რაღაცა ხარ ანასტასია?
-აი ასეთი ვარ და რა ვქნა წავიდეთ სახლში რააა გთხოვვვ ხვალე კიდე ვირბინოთ ოღონდ ახლა წავიდეთ სახლში და დავუსვენოთ რააა.
-აუუ შხაპის მიღება მინდოდა და ბორკილებით რანაირად ვიბანაო ახლა მე?
-მეც მინდოდა ბანაობა .ეხა რა ვქნათ?
-ვიცი რასაც ვიზამთ წამო სახლში აიღე პირსახოცები ტანსაცმელი და წამოდი აქვე ახლოს მდინარე და იქ გავგრილდეთ.
-აუ ხიო ყოჩაღ ბატონო ალექსანდრე არც ისეთი ბოთე თავი გაბია.
-გოგოო ჯჯ მაბრაზებ თორე გავბოროტდები!
-არის უფროსო ლეიტენატო სერჟანტო ალექსანდრევვ!
-ვაიმეე ნეტა შენ თუ გეშველება
-ჩემი საშველი არაააა.
-ხო მივხვდი როგორღაც.
ხმა აღარ ამომიღია სახლში რომ მივედი ეგრევე ავიღეთ ნივთები და მდინარეზე წავედით და რომ დავინახე რამხელა და რამსიღრმე იყოო იქ ჩასვლა სულაც აღარ მომინდა.
-აუუ მე ხმელეთზე დავრჩები უსაფრთხოდ შენ წადი და იბანავეე. მიდი წადი რას მიყურებ რა გიოცე??
-მემგონი სკლეროზი გჭირს და დაგავიწყდა რომ ბორკილებით ვართ ერთმანეთზე მიბმულები და როგორ წავიდე და ვიბანაო თუ არ მომყვები??
-მე?? მე არ მინდა აქ ჩასვა.
-რატო?? მოიცა შენ რაა ცურვა არ იციი???
-არ ვიცი რა არ ვისწავლე იმიტომ რომ წყლის მეშინიაა.
-კაი რა ტასო აქ დიდი დიდი წელამდე მოგწვდეს წყალი მეტი არა აი წამო განახებ უბრალოდ ნაპითან ჩამოჯექი და მე ჩავალ და ნახავ სადამდე მწვდება წაყლი და თუ მაინც შეგეშინდა მაშინ ყველაზეე პატარა მდინარეზე წაგიყვან სამი წლის ბავშვები რომ ბანაობენ ისეთზე.
-ეე ნუ მეღადავები წამოდი მდინარესთან ვნახოთ რამსიღრმეა.
ალექსანდრე მივიდა მდინარესთან და ჩავიდა მართლა წელამდე მისწვდა წყალი ხოდა მეც ჩავედი და ფეზი ამიცურდა ქვაზე და ჩავყურყმელავდი შემეშინდა მაგრამ არ შევიმჩნიე თორე დამცინებდა დიდი სვანი! ცოტახანი ვიყავი წყალში მაგრამ გართობა არ დავიკელი ალექსანდრეს პატარა ბავშვივით ვაწუწებდი წყალს და.მიხაროდა ისიც დამცინოდა 21 წლის ხარ და ჯერკიდევ არ გაქვს ტვინიო ამაზე უფრო მეტ წყალს ვაწუწებდი და ვიცინოდი მოკლედ კარგად გავერთე.. მალევე ამივედით წყლიდან წამოღებული მაიკა შორტები და კედები ჩავიცვი და გასეირნება გადავწყვიტეთ.
-აუუ ნახე ალუჩის ხე წამო რაა მოვიპაროთ ძაან მიყვარს ალუჩა . გთხოვვ ალუჩა მოვიპაროთ რააა მოპარულზე გემრიელი ალუჩა არ არსებობს წამო რაააა.
ავუტყდი და რომ არ დავწყნარდი წამომყვა ბევრი არ მომიპარია მხოლოდ ალექსანდრეს გავუვსე ჯიბეები და ჩემი შორტების ჯიბებიი დავავსე და წამოვედით. სახლში წავედით ექვსისკენ და პიურე და კატლეტი ვჭამეთ მერეე გამახსენდა რომ მულტიკწბის დისკი წამივიღე და ჩემი საყვარელი მულტიკი ოპერაცია თხილი ჩავრთე ალექსანდრე კი ჯიჯღინებდა ბავშვი კი არ ვარ მაგას ვუყუროო ნაგრამ ისე კარგად უყურა შენი მოსაწონარი. ყავის მუღამზე მოვედი და ყავაც გავაკეთე ალექსანდრსც უკანნ დამდევდა სხვა გზა არ იყო იმ წყეული ბორკილების გადამკიდე კიდევაც კარგად ვიყავით. მე ყველაზე ცუდად ვგრძნობდი თავს ბორკილებში და ხელი საშინლად მეწვოდა დროდადრო ვერც ვიხსნიდი რომ მენახა რა.მჭირდა და ვერც ვერაფერს ვუკეთებდი ხელს არც ვიმჩნევდი თორემ ალექსანდრეს რა გაუძლებდა სახლში წამიყვანდა ბექას დააპანიკიორებდა აი ასე მოუვიდა შენ დასო და რაღაცებიი . ეგ კი არა ბექა თუნდაც პატარა უმნიშვნელო ნაკაწრიც რომ მქონიყო არაფრის კეთებჯს უფლებას არ მაძლევდა ხომლე და სულ მაკონტროლებდა... მერე ალექსანდრე გარეთ გავათრიე რასაც ქვია რადგან არ მომყვებოდა ისეთი ლამაზი იყო გარეთ ყველაფერი რომ რამის იქ დავრჩი.. გარეთ სახლს პატარა აივანივით ქონდა იქ სარწეველა სკამი იდგა ჩაჯდომა მინდოდა მაგრამ რათ გინდა ბორკილები მედო გეგონება ბოლო დონის დანაშაული ჩავიდინე და სიცოცხლის ბოლომდე ბორკილები უნდა მკეთებოდა. მაგრამ მკმწონდა ამ სვანთან ყოფნა და არ ვაღიარებდი. არადა. მინდოდა მეთქვა რომ მიყვარს სიგიჟემდე მიყვარს და ვეტყვი კიდეც მაგრამ ჯერ არა ამ ათი დღის მერე რადგან სხვა გეგმები მაქვს....