საბამ იფიქრა დილით კრუასანს და ყავას დავუდებ თავთანო ასეც მოიქცა,ნათია კი ცუდ სიზმარს ხედავდა თურმე წამოვარდა და ყავით რასაც ქვია იბანავა და დაიფუფქა კიდეც, საბაც მალევე შემოვიდა ღიმილით უნდა ეკითხა გემრიელად ხომ მიირთვა მაგრამ რომ ნახა რა მდგომაეობაში იყო ღიმილი სახეზე შეეყინა
-მადლობა საბა! რა კარგი დილაა უიი, როგორ გამახრეეე...ნაგლურდ გაუღიმა საბას.
-აუუ პრასწიი რაა ნათიი,მე რა ვიცოდი ტოო...
–კაი რა, წადი რამის თქმა გინდა?
-დღეს შვიდზეა ფართი და გამომწვევად ნუ ჩაიცმევთ ლიზიკოსაც უთხარი ნიკუშა იქნება, აი ნინის ამბავი ხო იცი და მაგ პონტში ხოო მოგიყევიი და რავი ამოდის ეგ სი*ი და ფრთხილად.გაყინული ხმით ჩაილაპარაკა.
-კაი, ისე დაეთანხმა არც გაუაზრებია რა უთხრა
-კაი ნუ ხრ ესე რა ერთ-ორ საათში მაინც შეირიგდები
-უჰჰ, რატომ ვითომ?
-ნახავ სიყვარულო,ტუჩის კუთხე ჩატეხა და გავიდა. ნათია ემზადებოდა საღამოსთვის,ლამაზი დ. სადა კაბა აარჩია მაკიაჟიც გაიჯეთა მსუბუქი და გადაწყვია პირელად ჩაეცვა მაღლები. ლიზიკო შემოვიდა და რომ შეათვალიერა შეატყობინა მოსალოდნელი საფრთხის შესახებ
-გოგო მაღლები რატო გაცვია გაგიჟდება საბა, მითუმეტეს დღეს ნიკუშაც აქ იქნება და შარი გინდა?
-ვინ ეკითხება საბას! მკაცრად ჩაილაპარაკა ნათიამ
-საბა მალე ისე გაგახარებსსს... მეც ძაან გამახარაა!!
-თუ იმას გლისხმობ რომ დილით ყავაშ მაბანავა არ გამხრებია
-არა არა რა ყავა! ნახავ უკვე უნდა მოვიდნენ სავარაუდოდ. მარიამ ჩამოვიდა! მარამი ლიზიკო და ნათიას დაქალია, შავგვრემანი და საოცრდ მომხიბვლელი.
-ნათი რალამაზი კაბაა აუ მე რა ჩაიცვა? საჩენებელი თითი ნიკაპთან მიიბჯინა ვითომ ფირობსო და კარებში დადგა გაკრეჭილი.
-მარიამოო??? არარსეობსსს!!! ვაიიმეეეეე! გადრელოო როგორ გამახარეეეე!!! ისე ეხუტეოდა კინაღამ გაგუდა გოგო
-საბამ მთხოვა ჩამოდი მოწყენილიაოო! და აქვარ შენი მონა მორჩილი, გაეკრიჭა მარიამო
-საბას შენ საიდან იცნობ ქალო?
-შარშან ზაფხულს შენრო თბილისში იყავი მაშინ ამოვიდა სენაკში 1კვირით.
-აუ ქალო მომიყევი რა ხდებოდა ეხლა ქუთაისში,ლიზიკო სადაა გნახა უკვე?
-კი გოგო ვნახე ყველა უკვე აქეთ ვრჩები მეც სიყვა, ლიზიკო შემოვა ეხლა საბას ელაპარაკებოდა რაღაცეებზე, გოგო მე ჩვეულებრივი მოკლე თეთრი კაბა მაქვს წამოღებული და იმას ჩავიცმევ ხო?
-შენ რაცგინდა ის ჩაიცვი ჩემო ულამაზესო მაინც იბრწყინებ, ოთახში შემოკუსკუსდა ლიზიკო
-გოგო მე კრემისფერ კაბას ვიცმევ შენ რო მაჩუქე გახსოვს?
-კი გოგო როგორ არა იტალიიდან რო ჩამოგიტანე რამდენი ვეძებე, მე გრძელ შავ კაბას ვიცმევ და მეც მაღლები გადავწყვიტე დაბლებთან ნიტოა რა.
-გადაგირევიათ საბა და ეგაა ბარემ მეც აგყვებით, გადაიკისკისა მარიამომ
-შენ რა იცი საბას გადარევები ჰა? ეჭვის თვალით შეხედა დაქალს
-1 კვირა შეგვიკლა ცოცხლად რა დამავიწყებს,ყველაფერს იწუნებდა კინაღამ გამაგიჟა
-ნუ გეშინია არ შეცვლილა უკეთესისკენ! ნაგლად ჩაიღიმა ნათიამ
-ჰო ისე რავი მაგას რო არ ეთქვა ეხლა აქ არ ვიქნებოდი ცნობისთვის, ტუჩის კუთხე ჩატეხა მარიამომ
-შენ რაღაც ძაან გევასება საბა ხო? კიდევ უფრო დააეჭვა მარიამმა
-გიჟი ხარ შენ ვიღაცა ხარ, რაიყო ეჭვიანობ? რახდება აქ? რა გამომრჩა? ეშმაკურად ჩაიღმა მარიამომ
-ოჰჰჰ! არაფერი! მტკიცედ იუარა ნათიამ და მომზადება განაგრძო, ბადრო ქეთო და მთელი ოჯახობა საგურამოში იყვნენ ბადროს ძმაკაცის იუბილეზე
-გოგო შვიდის ნახევარია და მივეხმაროთ დაბლა ბიჭებს
-არა გოგო იყოს მივალაგებთ ჩვენ ყველაფერს უბრალოდ თქვენ ჭიქებს მიხედეთო ეხლა ჩავიტანოთ და ვსო!
-კარგი, ბოლო შტრიხები და ჩავიდეთ ყველა ქვემოთაა უკკვე, თვალი ჩაუკრა ლიზიკომ გოგონებს.
გოგონები დედოფლებივით გამოეწყვნენ და დაბლა ჩავიდნენ ბიჭებს თვალები შუბლზე აუვიდათ. ლიზიკომ იქვე ნიკუშა შენიშნა ავის მომასწავებლად რომ იყურებოდა მალევე ყველა შეზრახოშდა, მარიამი გააცნეს ბიჭებს ლუკამ განსაკუთრებული ყურადღება გამოიჩინა მისდამი, რაც უყურადღებოდ არცერთ მათგანს არ დარჩენია. კარგად შემთვრალი ნიკოლოზი ნათიასკენ მივიდა ცეკვის სათხოვნელად ნათიაც დასთანხმდა საბას გასამწარებლად რათქმაუნდა. სამ სიმღერაზე იცეკვეს და უკვე აღარ შეეძლო ნათიას ამ სურნელის ატანა ისე აღიზიანებდა.როგორც კი ნათიამ დაჯდომა დააპირა ნიკოლოზმა მტკიცედ შემოჰხვია წელზე დიდი ტორები და ტუჩებისკენ დაიხარა ნათიამ თვალები დაახუჭინა თავისკენ მიიზიდა თითქოს საკოცნელადო, მაგრამ სულ სხვა ძრახვები ამოძრავებდა ნელნელა თვალდახუჭული გარეთ გაჰყავდა, ბოლოს ტუჩები ახლოს მიუტანა სახესთან და ხელი ძლიერად ჰკრა, ბიჭმა კი აუზში მოადინა ზღართანი უკან შებრუნებულს საბა არ დახვდა რაც ძალიან გაუკვირდა წავიდა რომ მოეძებნა და უკანა ეზოში იპოვნა ძაღლთან ერთად, როგორც კი ნათია დაინახა ფეხზე წამოდგა და მაჯაზე დაეჯაჯგურა
-ჩემი გაგიჟება გინდა?იმ სი*ს რატომ აკოცე! სად მიგყავდა!!! გაგაფრთხილე! გა-გა-ფრთხი-ლე! ჩემს სიტყვას გადახვედი! საღოლ! ნაგლად გაუღიმა და წავიდა
-შენ თუ გგონია მე ნიკოლოზს ვაკოცებდი და ამ დონემდე დავეცემოდი არც ყოფილხარ ღირსი არაფრის! მადლობა ჩემზე რომ სწორი წარმოდგენა გაქვს! ნათიაც გავარდა და ოთახში შეიკეტა.
ლუკამ მარიამი გამოიცეკვა, მარიამიც დათანხმდა მიხვდა ლუკა კარგი ბიჭი იყო, მხიარული და ზედმეტებს არ გაუბედავდა.Another Love-ზე ნაზად აყოლიებდნენ ტანს ლუკამ ნაზად ჩამოუსვა თითები ლოყაზე და გაუცინა
-მარიამ რა ლამაზი ხარ ეე...არავინ არ გყავს? ჰკითხა აშკარად დაინტრესებულად.
-კი როგორ არა დედა,მამა,და დაჟე ძმაც ჩაიცინა მარიამმა
-ოოოჰჰ! ხოიცი რაც ვიგულისხმე
-ჰო ვიცი, ეგ არა ლუკაჩო შენ? მარიამიც მალე გახალისდა.
-მე? არაა შინაბერობისთვის ვარ განწირული,თვალებიდან თითქოს ცრემლი მოიწმინდა ისე გაასავსავა თითები რაზეც მარიამმა ბევრი იცინა, კარგად გაუგო ერთმანეთს ორმა გადარეულმა, მარიამმა ლოყების ატკიებამდე იცინა,მაგრამ ამ დროს სულ რაღაც 10 მეტრში სულაც არ ეცინებოდა არც ნათიას და არც საბას ორივე მიყუჟულიყო და არც ერთი თმობდა პოზიციებს , გარეთ კი საოცრებები ტრიალებდა, ბოლო ნახევარი საათი ლიზიკო არავის უნახავს მათ შორის არც სანდროს და ძალიან აღელდა ლიზიმ უთხრა ყავა მოგვინდა გოგოებს და უნდა მოვადუღოო სამზარეულოში ავიდა ,მაგრამ აღარ ჩამოსლა სანდრომ იფიქრა ალბათ მაღლა ჭორაობენ გოგოები და არ შევუშლი ხელსო, ლიზიკო ყავას რომ ადუღებდა ისე ზურგიდან ვიღაც მიეკრო შუქიც მალევე ჩააქრო უცნობმა და ისე გააკეთა ყველაფერი რომ გოგონას იგი სახეზე არ ენახა, ლიზიკო ცდილობდა თავის დაღწევას მაგრამ უშედეგოდ, ბოლოს პიკს მიაღწია როდესაც უცნობი ტუჩებისკენ დაიხარა, ლიზიკომ იქვე მიგდებუი დანა აიღო მაგრამ უცნობმა გამოჰგლიჯა ხელიდან და ბოლო იმედიც გადაეწურა უცნობი უნდა შეხებოდა ისე სანდრო მოევლინა მშველელად უკან ბიჭები ედგნენ, უცნობი გაათრიეს მაგამ მაინც ვერ ნახა თუ ვინ იყო ის მხოლოდ ის ნახა რომ კისერთან ტატუ ჰქონდა 13 და ზედ გვირგვინი.ლიზიკო სამზარეულოში ჩაიკეცა და ატირდა სანდრომ გული რომ იჯერა უცნობით ბიჭებს მიუგდო თვითონ კი ლიზიკოსთან აირბინა ყველა კიოდა და წიოდა ყელამ გაიგო ეს ამბავი,სანდრომ მეტლახზე მჯდომი მტირალი გოგო ,რომ დაინახა მოუნდა მოეკლა ის უცნობი რომელიც ნაცნობი იყო მისთვის, ლიზიკოსთან ჩაიმუხლა თავზე ძლიერად კოცნიდა და ამშვიდებდა პატარა უსუსურ არსებას, რომელიც ძლიერი შემდგარი ქალი ეგონა.
-სანდროო, მადლობა შენ რომ არა არ ვიცი, არა არც მინდა ვიცოდეე, ხმით ატირდა ლიზი და სანდროს პერანგს ჩაებღაუჭა და უტიფრდ დაუსველა გულ-მკერდი.
-ჩუმად წამოდი ეხლა დაიძინე კარგი? ძლივს შენარჩუნებლი სიმშვიდით გაუღიმა ლიზიკოს და ოთახში ხელით შეიყვანა თავთან დაუჯდა და თმებე მიეფერა ლიზიკოსაც მლევე ჩაეძინა, სანდრო კი გაშორდა ადგილს, რომ ეპოვნა სასწრფოდ და პასუხი მოეზთხოვა ბიჭისთვის! მალევე შეძლო მისი პოვნა და სასტიკ ზომებს მიმართა ურტკამდა გმეტებით, მაგრამ არა ისე რომ მომკვდარიყო,იცოდა ციხეში ამის გამო არ იყურყუტებდა და ლიზიკოს გულს არ ატკენდა. ის ღამე როდი იყო მშვიდი ლიზიკოს გამოეღვიძა სანდროზე ღელავდა იცოდა არ მოისვენებდა,ნათიას საბა არაძინებდა შიგნით რომ ჩაბუდეოდა, საბას ნათია და ნიკუშას მოკვლის სურვილი, ლუკას მარიამზე ფიქრი ,და მარიამს? ფიქრი იმაზე თუ რატომ იყო მთვარე იმ ღამით ყველაზე განსხვავებული უყურებდა და ფიქრობდა ალბათ იმიტომ, რომ ამდენი დაამიანის ფიქრს იტევდა.