-რატი შეხედე რა საყვარლები არიან! - თავზე დაადგა ერთმანეთზე გადახლართულ წყვილს და სურათების გადაღება დაუწყო.
-ვიკა ! გაიღვიძებენ, წამოდი სანაპიროზე გავიდეთ , რა მაგარია აქ ბევრი ხალხი არ არის.
-ხო ეს კუნძულის მეორე მხარეა და იმიტომ.წამოდი მაშინ. ალბათ რომ გაეღვიძებათ ესენიც ჩამოვლენ.
-აბა რას იზამენ ! გუშინ შუაღამისას შევარდნენ ზღვაში და დილით მოითმენენ?




********
-ბავშვებო?... რატი! ... თიკა
-ხო მე აქ ვარ.-უპასუხა სააბაზანოდან თიკამ სემს.
-რატი და ვიკა ქვემოდ არიან?
-კი სანამ გამეღვიძებოდა მანამდე ჩავიდნენ.
-შენ რას აკეთებ?
-ვცდილობ საცურაო კოსტუმი შევიკრა.რა იყო სააბაზანოში გინდა შემოხვიდე?
-არა, თუ გინდა მე შეგიკრავ გამოდი და.
-არა მადლობა- დაბნეული ხმით უპასუხა თიკამ მეგობრის ტიპიურ შეკითხვას.
-როგორც გინდა.-ჩაიფხუკუნა სემმა.-ვაუ! შენ რა მეხუმრები?-გაოგნებულმა ღიმილით შეხედა თიკას.
-რა იყო?
-თიკა მეორედ ის საშინელი კაბა არ ჩაიცვა ძალიან გთხოვ.
-ო,გეყოს! წამოდი შევცუროთ.ისე ერთი სამწუხარო ამბავი მაქვს შენთვის.
-რა ამბავი?
-სანაპიროზე ვიკას გარდა არც ერთი გოგო არ არის და საერთოდ მათ გარდა საერთოდ არავინ არ არის.
-არაუშავს ესთეტიკური სიამოვნებისთვის შენც მეყოფი.
-საზიზღარო!-ბალიში გაუქანა სემს.
-კარგი ,კარგი წამოდი.
-აქაურობა დილით უფრო ლამაზია- არე მარე მოათვალიერა თიკამ და ეგრევე ძღვისკენ გაიქცა.
-შენც-ჩაილაპარაკა მისთვის სემმა და სიგარეტს მოუკიდა.
-რატომ არ გინდა რომ ეგ ხმამაღლა უთხრა?-მოულოდნელად თავს დაადგა ვიკა.
-რა?
-კარგი რა მემგონი შენს გარდა ყველა ვხედავთრომ გიყვარს.
-ვინ?
-ვინ და ჩვენი ჯართ საყრელი.
-დამცინი?
-აზრი აქ აქვს შენთან საუბარს , ყველაზე მეტად მაინც შენ იტანჯები.
-ნუ ბოდავ.-ახლად მოკიდებული სიგარეტი ჩააქრო და ზღვისკენ გაეშურა, მწარე რეალობისგან თავის ასარიდებლად.
-და მაინც რატომ არ ეუბნები?-არ მოეშვა ვიკა.
სემი ჩქარი ნაბიჯებით დაბრუნდა ვიკასკენ და უხეშად წაავლო მკლავზე ხელი.
-იმიტომ რომ ისევ მის ნაჭუჭში ჩაიმალება, შენ გგონია რად დაემართა მერე,ჩემი ნდობა ექნება? რომ ვუთხრა იცი რა თიკა მე შენ მაგრად მიყვარხარ როგორც ქალი. ის ამას გაიგებს როგორც "თიკა მე შენ მიყვარხარ, ვალდებული ხარ რომ ჩემთან ი*იმაო"-გაცხარებული ცრიდა სიტყვებს.
-იმის შემდეგ იმდენი დრო გავიდა, ხომ არ გგონია იმის გამო რაც დაემართა მთელი ცხოვრება ასეთი იქნება? მაგრამ ვინმე ხომ უნდა დაეხმაროს პირველი ნაბიჯის გადადგმაში?
სემმა მეტის თქმას მნიშვნელობა არ მიანიჭა და უხმოდ წავიდა ზღვისკენ.
-ვიკა ჩასმოდი ! - გამოსძახა თიკამ მეგობარს და ისევ რატის ჩაყვინთვას შეუდგა.
-მართლა დავიხრჩვები!
-ამხელა ბიჭმა ცურვა როგორ არ იცი!-პანიკური სიცილით აწვალებდა თიკა.
-ეი სემი! მოდი ჩვენთან. სემი! სემ?-ეძახდა უკვე შორს გასულ მეგობარს , მაგრამ სემი ყურადღებას არ აქცევდა.
-ჩემზე გაბრაზდა, ადროვე დამშვიდდება.
-რა უთხარი ასეთი?
-არაფერი, პირადია.
-რა პირადი? -წამოყო ცნობის მოყვარედ თავი რატიმ.
-შენ წყალ ქვეშ უფრო საყვარელი ხარ!- ისევ ჩააყვინა თიკამ .
-სემ ეს ოკეანია ასე შორს ნუ გადიხარ!-ბოლო ხმაზე იჩხავლა ვიკამ რომ მეგობრამდე ხმა მიეწვდინა , მაგრამ წინ მხოლოდ შორს მოცურავე კატერი და ჰორიზონტი მოსჩანდა.-სემ?!
-რა?!-ხელი გაუშვა რატის და დაფეთებულმა გახედა ჰორიზონტს.-სემი!?
-სად არის?!- გაოგნდა რატი.
-მე წავალ-თქვა თიკამ, მეგობრების აზრი არ მოისმინა და ღრმად შეცურა .
ნახევარ საათიანი ძიების შემდეგ , ნერვიულობისგან აკანკალებული და უიმედობისგან თავზარდაცემული მეგობარი, საშველად ძალას ეძებდა.როგორც იქნა იპოვეს ინგლისურად მოსაუბრე ადამიანი და ადგილობრივ სამაშველო სამსახურში განცხადებაც გააკეთეს.


*******

-ღმერთო! სემი. ყველაფერი ჩემი ბრალია.-უიმედოდ დაენარცხა ვიკა ქვაფენილზე .
-ვიკ შენი ბრალი არ არის, აი ნახავთ გამოჩნდება სემი ჩემპიონი იყო ცურვაში სანამ საქართველოში გადმოვიდოდნენ.ადექი აქ ბევრი ხალხია.
-სემ?! ღმერთმა დაწყევლოს!-გაოგნებულმა შეხედა თიკამ მეგობარს , რომელსაც გვერდით ვიღაც რუსი ტურისტი გოგონა ედგა.
-ვაუ! აქღა მაკლდით , ასე მალე მოგენატრეთ?
-იდიოტო! ჩვენ დამხრჩვალი გვეგონე,სამაშველო სამსახური ოკეანეში გეძებს ! და საერთოდ ეს რატომ გააკეთე? ამ ახრონგილი გოგოს გულისთვის გვანერვიულე ამდენი ღირდეს მაინც.-გაცოფებული შეაფრინდა თიკა სემს.
-შენს თავს შეხედე! - უკმაყოფილოდ ჩაიბურტყუნა და გვერდი აუარა.
-მადლობთ ძალიან თავაზიანი ხართ-ცინიკურად მიაძახა და სასტუმროსკენ აიღო გეზი.
-თიკა დაგველოდე ჩვენც მოვდივართ, ეს გაერთოს ამ მახინჯ გოგოსთან -მიაყოლა ვიკამ.
-ხო შენ რას მეტყვი?-მიუბრუნდა სემი რატის-მახინჯი და ახრონგილი იყო.
-მე? რავი აბა ! შენს მდგობარეობას შეეფერება.-ჩაიფხუკუნა რატიმ
-წაეთრიე !-დაუყვირა და ფეხით ქვიშა შეაყარა.


******


-თიკა ჩვენი სემი რა სექსუალურია არა საცურაო კოსტუმში?!
-გაგიჟდი!შენ ხომ კარგად ხარ?
-არა, მინდა რომ ყურადღება მიაქციოთ ერთმანეთს.
-რას გულისხმობ?
-ჯანდაბა ორივე ერთნაირი იდიოტები ხართ მოდი სადმე დავჯდეთ და რამე ვჭამოთ. ჩემი პირი უნდა დავაკავო რამით თორემ კიდევ რამეს წამოვაპრანტალებ.
-რატი სუშის შეჭამ?-მიაძახა თიკამ და ატგილობრივ სუშის ბუნგალოში შევიდა.





********


-ოჰ ! იკადრე ვაჟბატონო შენს მეგობრებთან დაბრუნება?-უკმაყოფილოდ შეეგება ვიკა სემს.
-შემეშვი-შეუბღვირა და გაღიმებული სახით ლოგინზე დაენარცხა.
-რამ გაგახარა ასე?- ეშმაკურად შეეკითხა რატიმ.
-იმ მახინჯ და ახრონგილ გოგოს ისეთივე მახინჯი და ახრონგილი დაქალები ყავდა.-ცინიკურად გაუღიმა სემმა გოგონებს.
-გილოცავ უთხრა ვიკამ და საძინებლის კარი მიიჯახუნა.
-მოიცადე მეც დავწვები!-დაედევნა რატი.
-ვიკა! შენ ხომ შემპირდი-მიაძახა თიკამ, როცა მიხვდა რომ აზრი აღარ ჰქონდა სავარძელზე ემბრიონივით მოიკეცა და საბანი გადაიფარა.-სემ?
-რა?
-კარგად ხარ?
-მეხუმრები? ძალიან კარგად.
-ნასვამი ხარ , არ გინდა შხაპი მიიღო?
-მადროვე ავდგები.
-ო ღმერთო როგორ ყარხარ, რა დალიე თევზის არაყი?
-ეგეთი რამ არ არსებობს.
-მაგრამ ზუსტადმასეთი სუნი გაქვს.
-კარგი ხო მადროვე!
-შენი ნივთები მარჯვენა კარადაში დევს.
-შენ მანდ უნდა დაიძინო?
-ხო აქაც კარგად ვარ!
-მაშინ მე გარედ დავიძინებ.
-ნუ სულელობ რა!
-არა ამ საწოლზედაც საკმარისად არის ადგილი, არანაირი მიზეზი არ გაქვს იმისა რომ მანდ იყო მიკუჭული.
-კარგი, კარგი შედი და დაიბაენე , კბილების გამოხეხვა არ დაგავიწყდეს , რა საშინელებაა.
-მიდი რა!



*******
-ვიკა! სემი სად არის?-გადმოსძახა თიკამ აივნიდან წყალში მოთამაშე მეგობარს.
-ჩვენთან ერთად გაეღვიძა და სადღაც წავიდა.
-ამოდით ვისაუზმოთ!
-ვაუ, წესიერი საუზმე! მოვკვდი ამდენი თევზის ჭამით-გაუხარდა რატის.
-მეც მომიცადეთ!-წამოიყვირა ბუნგალოდან გამოსულმა სემმა.-რატი ამათზე რას იტყვი?
-ო ! რესპექტ ძმაო, სად პოულობ ამ გოგოებს?-მიაძახა მეგობარს რომელიც ნახევრად შიშველ გოგოებს ემშვიდობებოდა.
-რათქმაუნდა- უკმაყოფილოდ ჩაისისინა ვიკამ და მეგობარს გახედა.
-რა იყო?!- საფირმო ღიმილით გაუღიმა და გულიც ეგრევე მოულბა.-საუზმე თიკამ მოამზადა.
-ხო, ფრთხილად იყავით , საკვები ნელა და დაკვირვებით დაღეჭეთ სახიდან რომელიმე რკინის ნაწილი არ ჰქონდეს დაკარგული-ჩაიფხუკუნა რატიმ.
-მოდით რა ძალიან მშია!
-ყოჩაღ თიკა!მადლობა რომ ჩვენზე ზრუნავ!-ნამიოკებით გახედა ვიკამ სემს.
-ძალიან გემრიელია!-დაეთანხმეს ერთხმად ბიჭები.
-მე და რატიმ გადავწყვიტეთ ამ საღომოს კლუბში წავიდეთ - გამოაცხადა ვიკამ.
-კლუბი, ცეკვები და ბევრი ხალხი-ჩაიბურდღუნა თიკამ-აჯობებს რომ თქვენ წახვიდეთ მე ვიბანავებ , ფოტოებს გადავიღებ, გავისეირნებ ხმაურს გამოვექეცი აქ.
-არა მეც მომბეზრდა კლუბები-უცებ მიუხვდა მეგობარი, მეგობრის ფიქრებს და დანარჩენებსაც არაფერი შეუკითხიათ. რადგან იცოდნენ რომ თიკასთვის ხალხმრავალი ადგილები ნაკლები სივრცით ნამდვილი წამება იყო.
-კარგი რა სემ! თიკა მესმის რატომაც არ მოდის მაგრამ შენ რა დაგემართა?-სულელურად და დაუფიქრებლად წამოაყრანტალა რატიმ.
-ნამდვილი იდიოტი ხარ-ჩაუსისინეს სემმა და ვიკამ ერთდროულად- ხომ გითხარი მომბეზრდა კლუბები მეთქი - კბილებში გამოუცრა სემმა.
-გეყოთ! ყველაფერი კარგადაა-შეაწყვეტინა თიკამ და ოთახიდან გავიდა.
-ნამდვილი დებილი ხარ!
-სემ მე არ მინდოდა.
-კარგი რა , პატარა ბავშვი ხარ? -უხეშად წამოდგა მაგიდიდან და სააბაზანოს კარებთან მივიდა.
-თიკა გამოდი რა.
-მადროვეთ!-გაბზარული ხმით გამოსძახა თიკამ.
-თიკა შენს თავს ვფიცავარ კარებს შემოვამტვრევ!
-ცოტა ხანი მადროვედ , საქმე მაქვს- კიდევ უფრო ისტერიული ხმა ჰქონდა.
-თიკა სამამდე ვითვლი.
-ჯანდაბა , მადროვეთ! -უკვე არანორმალურის ხმა ჰქონდა.
-ვეღარ ვითმენ-ბეჭით შეამტვრია კარი და მისთვის ყველაზე მძიმე სურათს წააწყდა.-რას აკეთებ!?
-მინდა რომ ეს მოგონებები დამთავრდეს!-დაყვიროდა გასისხლულ, უკვე მრავალჯერ გადანაჭრელ ვენებს.
-რას აკეთებ შენი- იღრიალა სემმა და გამოსაფხიზლებლად სახეში ხელი გაარტყა.სააბაზანოდან გამოიყვანეს და ხელი შეუხვიეს. თიკა კი გადავარდნილი იყო მისი ცხოვრების და ალბათ ყველასთვის ამაზრზენი მოგონებების უფსკრულში.
-მოდი აქ!-უკვე დამშვიდებულმა სემმა მიიხუტა და ცდილობდა რომ დაემშვიდებინა.-დროზე დროზე წაიყვანე სანამ სახეს არ გავუხეთქავ!-ჩაუსისინა ვიკას და რატიზე მიანიშნა.
-რა მოხდა ასეთი ! მე არ ვიცოდი ამდენად ჩახლართული თუ იყო საქმე-კიდევ ვერ მორჩა ბურდღუნს რატი და ვიკა იდძულებული იყო რომ სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობითგაეგდო და თვითონაც გაჰყოლოდა.
-თიკ! ყველაფერი კარგადაა შენ ჩვენთან ხარ! ხვალ ერთი ძალიან ლამაზი ადგილი ვნახე და იქ წავიდეთყველა ერთად.იცი ტაივანის შემდეგ ბრაზილიაში წავიდეთ.მე გაძლევ მაგის პირობას რომ აუცილებლად წავალთ ბრაზილიაში. ნუღარ ტირი ყველაფერი წარსულშია. შენ ახლა ჩემთან ხარ.-უშედეგოდ ამშვიდებდა ისტერიკაში ჩავარდნილ მეგობარს.-თიკა თუ გინდა ვილაპარაკოთრაზედაც გინდა!
-მეშინია რომ მეც ისე არ დამემართოს როგორც დედას.
-არა! არა რას ამბობ არასდროს ! არასდროს ! მე ხომ შენს გვერდით ვარ? ამის უფლებას არასდროს არავის მივცემ, შენც უფრო ფრთხილად იქნები მარტო არსად გაგიშვებ!
-შენ ვერ იქნები სულ ჩემთან და ვერც ვერავინ.
-შენ თუ უფლებას მომცემ საერთოდ არ მოგშორდები, შენს დეკორატიულ ლეკვად ვიქცევი,ან კატად რავიცი.-ცდილობდა ეხუმრა .
-მე მათვხედავ ისინი არ მაძლევენ საშუალებას რომ მშვიდად ვიცხოვრო.
-ეგ მხოლოდ შენი წარმოსახვაა, ყველა მათგანი ახლა მკვდარია და ჯოჯოხეთის ცეცხლში იწვის.
-როგორ ფიქრობ ჩემი პატარა და სად არის?
-ამას რა საუბარი უნდა ახალდაბადებული ბავში სად იქნება , სამოთხეშია ანგელოზად.
-ვერ იქნება, ახლად დაბადებული ბავშვი გააუპატიურეს !-უკვე კივილში გადაეზარდა ყველა ის მწარე მოგონება.
-თიკა, თიკა დამშვიდდი ბავშვი ვერაფერს იგრძნობდა, ვერაფერს დაინახავდა და ვერაფერს გაიგონებდა.
-არა არა არ შემიძლია ! მინდა რომ ეს ნახატები გაქრეს.
-ჯანდაბა!შენი ფსიქოლოგის ტელეფონის ბომერი ჩანთაში არ გიდევს?-ამაზე იცოდა რომ პასუხს ვერ მიიღებდა, რადგან მხოლოდ იმ საშინელებაზე იყო ფოკუსირებული.







********


-ვიკა! რა დაემართა ასეთი თიკას დედა?
-მისმინე, ამას მხოლოდ იმიტომ გიყვები რომ მეორედ არაფერი წამოაყრანტალო ამის მოყოლა მე თვითონაც მიჭირს, რომ წარმოვიდგენ იმ ყველაფერს გული მერევა.
-რა მოხდა?
-თიკას მამა ავარიაში მოყვა, და მერვე თვეში ფეხმძიმე თიკას დედა იძულებული იყო რომ საავადმყოფოში წასულიყო.ღამე ვერანაირი ტრანსპორტი ვერ ნახა და ფეხით წავიდა, პატარა თიკაც ვერავის დაუტოვა ასე რომ თან წაიყვანა.
-მერე?
-მერე თიკას დედას როგორ გითხრა რა ვუწოდო იმ ცხოველს, ცხოველებიც კიდევ ძალიან კარგი არსებები არიან იმასთან შედარებით. მოკლედ ერთი კაცი იყო რომელსაც თიკას დედა დიდი ხანია უყვარდა ,ამას თუ სიყვარული ჰქვია.
გზად ცუდად გახდა და ეს კაცი შეხვდა, თავაზიანად შეხვდა როგორც ძველ მეგობარს და საავადმყოფოში მიყვანა შესთავაზა. საავადმყოფოში აღარ წაიყვანა მის წყეულ საწყობში ჩაათრია მისი წყეული მეგობრის საშუალებით !
-მერე?
-მერე ჯერ თიკას დედასთან მოილიეს საქმე , თიკას თვალწინ . მერე კი ნაადრევად დაბადებულ ნახევრად მკვდარ ბავშვზეც.- მძიმედ ამოიხვნეშა ვიკამ და თვალებიდან ცრემლები გადმოუვარდა.
-ჯანდაბა ! მე მხოლოდ ის ვიცოდი რომ დედამისი მის თვალწინ მოკლეს.
-ეგ ყველაფერი არაა . პაწაწუნა ნაყოფი დაანაწევრეს და დედამისი აიძულეს რომ ეჭამ...
-რატი ძალიან გთოვ უკვეგულკი მერევა!
-ჯანდაბა, ნამდვილი იდიოტი ვარ! კი მაგრამ ხალხმრავალი ადგილები რა შუაშია?
-თიკა ფსიქიატრიულში იწვა სამჯერ! იმის მერე წიკები აქვს, ზოგადად უცნობი კაცების ეშინია. ის რომ სემთან მეგობრობს და სემის და ჩემი ხათრით შენთან ნამდვილი სასწაულია! სემი რომ არა ისევ სახლში იქნებოდა ჩაკეტილი.სკოლაში სემის ხათრით დაიწყო სიარული. როცა პატარა დეტალიც ახსენდება ჰალუცინაციებს ხედავს და ცდილობს თავს რამე დაუშაოს.ასე რომ ჩემი და სემის რეაქციაზე ნუ გაბრაზდები.
-რომ მცოდნოდა!-კბილებში გამოუცრა საკუთარ თავს რატიმ.
-შენ რა გგონია სემი ასე რატომ იქცევა? 18 წლის და უკვე ყოველ ღამე სვამს?
-არა ვიცი რომ უყვარს და ვერ ეუბნება.
-რატომ ვერ ეუბნება სემი ლაჩარი კი არ არის. იცის რომ ამით მას დაკარგავს.მას ყველა სხვა კაცის ეშინია და მითუმეტეს როცა საქმე კაცთან ურთიერთობას ეხება . ეშინია რომ სამუდამოდ დაკარგავს! და გულს ძალიან ატკენს, ერთადერთია ვინც ამ სამყაროში აკავებს, და აძლევს საშუალებას იყოს მხიარული ხანდახან მაინც. სხვა ადამიანებში ნდობა ასე თუ ისე სემმა გაუღვიძა.
-მესმის.ახლა რავქნათ ?
-უნდა დავიცადოთ !






********


-სემ?! როგორ არის?-ჩურჩულით იკითხა სახლში ახლად შემოსულმა ვიკამ.
-ჩაეძინა, ეს მოათრიე?
-სემ ძალიან გთხოვმე ხომ მაგდენი არ ვიცოდი!
-გაიგე?
-კი
-გილოცავ
-კარგი რა!
-არ მაქვს შენთან საუბრის თავი.
-სემ სახეზე ფერი არ გადევს წადი და შენც დაიძინე.
-ღამით რომ ადგეს? ყველა ბასრი და მჭრელი ნივთი შეიტანეთ თქვენს ოთახში და კარი ჩაკეტეთ.
-კარგი ! კარგი. წამოდი რატი მომეხმარე.