შეცდომა V თავი
_კი კარგად ვარ..უბრალოდ ცოტა ჰაერზე გავივლი და მოვალ კარგი? _ნატუკა _კარგი მიდი, გინდა გამოგყვე? _ნინი _არა, იყოს.. თან ბავშვისთვის საფენები ხომ გინდოდა წამოგიღებ _გახედა თეკოს და სახლიდან ჩქარი ნაბიჯით გავიდა გრილი ჰაერი ესიამოვნა ნატუკას, რომელსაც თავში სულ მეგობრის სიტყვები უტრიალებდა. „არა , ეს შეუძლებელია“ _გოგონა გისნემთ, რა გნებავთ?_გამოაფხილმა ფარმაცევტის სიტყვებმა _ბავშვის საფენი მინდა, 3კვირისაა, მთლიანი შეკვრა, და კიდევ... კიდევ ფეხმძიმობის ტესტი 3ცალი _ რეტდარტმულივით წარმოთქვა გოგონამ ნატუკამ ფეხმძიმობის ტესტი ჩანთაში ჩაყარა, ბავშვის საფენები კი თეკოს აუტანა. _სად იყავი ამდენ ხანს? საფენს ყიდულობდი თუ აფთიაქს?_ გაეხუმრა ნინი _საფენს_დაბნეულად უპასუხა ნატუკამ რა ისაუბრეს მეგობრებმა ნატუკას ერთი სიტყვაც კი არ გაუგონია,თავის ფიქრებში იყო ჩაძირული. გული საშინლად უფართხალებდა და ჰაერი ეხუთებოდა. იმის გაფიქრებაც კი ზარავდა რომ შეიძლებოდა ფეხმძომედ ყოფილიყო, თანაც ალექსადნრესგან. იმ ადამიანისგან, რომელმაც ასე საშინლად მოექცა და რომელსაც თავისი სხეულის ვერცერთი უჯრედი ვერ იტანდა. _რა გჭირს ნატუკა? გელაპარაკები და სადღაც დაფრინავ_ გაუკვირდა ნინის მეგობრის ასეთი საქციელი, რადგან ნატუკა ყოველთვის ყველაზე მეტს ლაპარაკობდა ხოლმე. ახლა კი ჩუმად იყო და ხმა არ ამოუღია _არაფერი, რა უნდა მჭირდეს? _ხმაში გაღიზიანება დაეტყო ნატუკას _ნატუ, თუ რამე გაწუხებს გვითხარი, ამ ბოლო დროს არ მომწონხარ _მშვიდი ტონით კითხა თეკომ _ვაიმე, რას გადამეკიდეთ არაფერი მჭირს!! არ შეიძლება ცოტა ჩავფიქრდე? _ გაბრაზდა ნატუკა _გასაბრაზებელი რა გითხარით? ძალიან გაღიზიანებული ხარ, მგონი ყინული გალღვა _ყურადღება არ მიაქცია მეგობრის გაბრაზებას ნინიმ და თავისებურად იხუმრა _რას გულისხმობ?_ ნატუკა _იმას რომ მხოლოდ ალექსადნრეს არ მოწონხარ_ჩაიცინა ნინიმ_ამას რას მოვესწარით, ვიღაცამ ყინული გაალღო _მაგ არაკაცის სახელის ხსენებას როგორ ბედავ!! უკანასკნელი მამაკაცი რომ იყოს, მაინც არ მომეწონება. ეგ ჩემთვის მხოლოდ ორ ფეხზე მოსიარულე არსებაა! ცხოველიც კი მაღლა დგას მაგასთან შედარებით! _ტვინში სისხლის მოზღვავება იგრძნო ნატუამ, მერე თვალთ დაუბნელდა და როცა თვალები გაახილა, დივანზე იყო წამოწოლილი, თეკო კაპლს ასუნთქებდა და ნინი ცივ წყალს ასხავდა _როგორ ხარ? კარგად ხარ? _მზრუნველად იკითხა ნინიმ _კი, კარგად ვარ..რა დამემართა? _თავზე ხელი მოისვა ნატუკამ _გული წაგივიდა, ხომ კარგად ხარ? ექიმი ხომ არ გამოვიძახოთ? _თეკო _არა, არ მინდა კარგად ვარ. არ არის საჭირო, უბრალოდ გავბრაზდი და ამის ბრალია _გადახედა ნინის _მაპატიე, არ ვიცოდი ასე თუ გაღიზიანდებოდი _თავი დამნაშავედ იგრძნო ნინიმ _სახლში წავალ_ნატუკა _ტაქსს გამოგიძახებ _ თეკო_ ან თუ გინდა დღეს აქ დარჩი _აუ, არაა სახლში მირჩევნია _იუარა გოგონამ _კარგი, მაშინ მე გამოგყვები და უარს არ მივიღებ _ნინი _კარგი უხმოდ იმგზავრეს. ნატუკა სახლში შევიდა თუ არა, ეგრევე მამამისი გამოეგება _ როგორ ხარ ნინი? საერთოდ დაგვივიწყე და არ მოდიხარ _გადაკოცნა ნატუკამ მამამ _თქვენ როგორ ბრძანდებით? არ დაგივიწყეთ, გეკადრებათ? _ გაუღიმა გოგონამ _მეც არამიშავს _ნატუკას მამა _გიორგი სად არის? _იკითხა ნატუკამ _მაღაზიაში ჩავიდა. ნატუკა, ახლა დამირეკეს სოფლიდან _რა მოხდა ხომ მშვიდობაა_ ნატუკა _ოთარი ხომ გახსოვს, ჩვენიდან მესამე ოჯახია, ილოს ბაბუა, ეგ გარდაიცვალა _უი, რატო? რა დაემართა? _ნატუკა _ხომ იცი ბოლო დროს ავადმყოფობდა.. ხოდა ხვალ წავალ სოფელში _მოიცა მარტო ვერ წახვალ, გიორგი გამოგყვება, თან ერთი კვირით დარჩით, კარგია მოგიხდება ჰაერს გამოიცვლი _მერე უნივერსიტეტი? _თავი შემოყო გიორგი და პარკი მაგიდაზე დადო _არაუშვს, ცოტას დაიცვენებ და დაფიქრდები რაღაც რაღაცებზე_ საყვედურით გახედა ნატუკამ _ჰო , კარგი კარგი, მაგრამ იცოდე მხოლოდ ერთი კვირით _გიო ნატუკას ისე ხიბლავდა ის რომ ხვალიდან მარტო იქნებოდა, რომ ერთი სული ქონდა როდის წავიდნოდნენ გიორგი და მამამისი სოფლად. მას უბრალოდ ამრტო ყოფნა სურდა, რადგან ყველა ფა ყველაფერი აღიზიანებდა. უცებ ენთებოდა და დაუფიქრებლად ხან რას იტყოდა, ხან რას. როგორც იქნა გათენდა ის დღეც. გიორგი და მამამისი სოფელში წავიდნენ, ნატუკა კი სამსახურში. გოგონა მთელი ღამე ხელში ატრიალებდა ფეხმძიმობის ტესტს და ვერა და ვერ გაებედა რომ ტესტი გაეკეთებინა. ეშინოდა იმის რასაც ტესტი აჩვენებდა. „ ვაი, თუ ფეხმძიმედ არ ვარ, მაშინ ხომ ტყუილად ვიტანჯავ თავს?! მაგრამ რომ ვიყო, მერე რა ვქნა? რაც არ უნდა იყოს, ხვალ.. ხვალ გავიკეთებ და ხვალ გავიგებ პასუხს. რაც იქნება, იქნება’’ დადგა ის ხვალეც... სამსახურში აფორიაქებული და დაბნეული იყო. საათს გაჰყურებდა. თან უნდოდა სახლში წასვლა, თან არა. როგორც კი 5საათი გახდა, ცვლა სხვას გადააბარა და სახლში შესულმა პირდაპრ სააბაზანოში შეაჭრა. თან ფეხები უკან რჩებოდა და მთელი სხეულით აკანკალებდა, გული საშინლად უცემდა და ცივი ოფლი ასხავდა... პროცედურა ჩაატარა და ახლა დაელოდა პასუხს. წამები საშინლად იწელებოდა, ყოველ წამში ხელში აიღებდა და დახედავდა ტესტს. ბოლოს როცა დახედა, ხელი შეშინებულმა გაუშვა. _არა, რაღაც შეცდომაა, სხვასაც გავიკეთებ, იქნებ ეს შეცდომაა_თავი დაიმშვიდა ნატუკამ, მაგრამ ეს სიმშვიდე დროებითი აღმოჩნდა,რადგან ყველა ტესტმა ერტი და იგივე პასუხი აცვენა. _ეს შეუძლებელია _ჩაიკეცა და აქვითინდა. იმ წამებში ნატუკას ყველაფერი ეზიზღებოდა. ეზიზღებოდა ალექსანდრე, საკუთარი თავი და კედელზე ჩამოკიდებული საათიც კი, რომლის წიკწიკსაც მდგომარეობიდან გამოჰყავდა. როცა ტირილით გული იჯერა, წამოდგა , პლედი აიღო და საწოლის ქვეშ დაწვა. ბავშვობის ჩვევა ქონდა, როცა რამესი ეშინოდა ყოველთვის საწოლის ქვეშ წვებოდა. ერთხელ ბაღში ბავშვება მოატყუეს, რომ ტროლები მართლა არსებობდნენ და მის წასაყვანად მოვიდოდნენ. სასაცილოა, მაგრამ ნატუკამ დაიჯერა და როცა ყველამ დაიძინა, იგი საწოლის ქვეშ შეძვრა. მერე დიდხანს ეძებნენ ნატუკას. იყო მთელი ვაი-ვიშვიში. ბოლოს ვიღაცამ საწოლის ქვეშ შეიხადა და ბეღურასავით მიყუჟული გოგონა დაინახა, რომელიც თვალებს დაბნეული და შესინებული აფახურებდა. ახლაც, ეშინოდა. ეშინოდა მომავლი, ამ ბავშვის , მამამისისს, საკუთარი თავისიც კი. მთელი ღამე ტირილში გაატარა. ნერვიულობისგან სიცხემ მისცა და აკანკალებდა, იმის თავიც კი არ ქონდა ამდგარიყო და საწოლში დაწოლილიყო. ძლივს მოძებნა ტელეფონი და სამსახურში დარეკა: _ალო, ნატუკა ვარ. ძალიან ცუდად ვარ დღეს ვერ მოვალ , იქნებ ვინმეს სთხოვოთ რომ შემცვალოს_ მძიმედ სუნთქავდა და სიტყვებს ძლივს ამბობდა. ყურმილი გათიშ თუ არა, მთელი ღამის ნათევს თვალები მიელულა და ჩაეძინა. ძილში აკანკალებდა და ოფლი ასხავდა, ბორგავდა, სუნთქვა უჭირდა. მერე დამშვიდდა და თვალები რომ გაახილა საწოლში იწვა. _გაიღვიძე? საწოლის ქვეშ ვის ემალებოდი სიცხიანი? _ ალექსანდრე _შენ აქ რა გინდა? _სუნთქვა სეეკვრა ნატუკას და ხელი, რომელიც მამაკაცს ეჭირა უხეშად გამოგლიჯა და საწოლიდან წამოდგა _ახლავე გადი ჩემი სახლიდან_კარებისკენ ანიშნა ნატუკამ, მაგრამ თავბრუ დაეხვა და საწოლდე სრაფად დაეშვა _რა დაგემართა, ხომ კარგად ხარ? მისმინე, მე ექიმი ვარ და ჩემს მოვალეობას ვასრულებ. ავამდყოფს მარტო ვერ დავტოვებ, ხომ არ დაგავწყდა ჰიპოკრატეს ფიცი რომ მაქვს დადებული _მიუახლოვდა ალექსანდრე _არ მაინტერესებს შენი ფიცი. შენი არაფერი მჭირდება, ისიც მეყოფა რაც მაქვს _კბილებში გამოსცრა გოგონამ _რა გაქვს? _ შეიცხადა ალექსანდრემ _არაფერი ! პოლიციას გამოვუძახებ თუ არ წახვალ ! _ ბრძანება დაეტყო ტონში გოგონას _ექიმი რომ ვარ ხომ არ დაგავიწყდა? ნუ ბობოქრობ და დაწექი, თორემ სიცხე ისევ აგიწევს _ ხელი დააადო შუბლზე ალექსანდრემ _ახლა კი სიცხე გაიზომე და ისაუზმე, მაგრამ ახლა ვახშმობის დროა _საათს დახედა ალექსანდრემ _არ მშია! არ გავიზომავ! _გაჯიუტდა გოგო და ისევ წამოდგომა სცადა, მაგრამ ალექსადნრემ ისე მრისხანედ გახედა წამით შეეშინდა, საწოლში შეწვა ამასობაში ალექსანდრეც გამოჩნდა ხელში ლანგრით _ეს რა არის? _გაუკვირდა ნატუკას _წვნიანი, და უნდა ჭამო! აი ეს ფორტოხლის წვენიც დალიე, ახლა გამოვწურე._ მზრუნველად მიაწოდა ალექსადნრემ _არ მინდა, არ დავლევ!! _ თვალებიდან ნაპერწკლებს წრიდა ნატუკა _დალევ ნატუკა! ეგრე ნუ მიყურებ! მე შენი ექიმი ვარ! _ ტონი გაიმკაცრა მამაკაცმა _ეს შენ გააკეთე? _ ბულიონზე ანიშნა ნატუკამ _კი, და ამას თუ არ შეჭამ შენი ხელით მე გაჭმევ ძალით და ხომ იცი რა მხეციც ვარ! ხომ გაგიგია „ან ნებითა შენითა, ან ძალითა ჩემითა“ ხოდა არჩევანი შენზეა_ გაუღიმა ალექსანდრემ გამარჯვებულის პოზიციიდან _ხო ვიცი რა მხეციც ხარ! _ ნატუკა _ხოდა ჭამე, არაფერი დატოვო _ბავშვივით დატუქსა ალექსადნრემ ნატუკაც დასჯილი ბავშვივით ჭამას შეუდგა. ესიამოვნა ცხელი წვნიანი; „ შანსი არაა, ეს ასე გემრიელს ვერ გააკეთებდა“ _გაიფიქრა ნატუკამ და ალექსადნრეს გახედა, რომელიც ტელეფონში რაღაცას კითხულობდა _შენ არ წახვალ? _ ნატუკა _შენდა სამწუხაროდ არა, ცოტა უნდა ამიტანო _ ისე უპასუხა ალექსადნრემ თავიც არ აუწევია _ხო, წვენი დალიე _რა მზრუნველი ხარ _დაეჭყანა ნატუკა _ საიდან გაიგე რომ ცუადა ვიყავი? რა იყო მამოწმებ სამსახურში მოვედივარ თუ არა? _ყველა თანამშრომელს ვამოწმებ, თან დღეს კრება მქონდა. თვალში დამაკლდი რომ არ იყავი და მერე გავიგე _იცრუა ალექსადნრემ, რადგან არანაირი კრება არ ყოფილა. _ახლა კარგად ვარ, შეგიძლია წახვიდე _ნატუკა _მე ასე არ ვფქრობ.. ავადმყოფს შუა გზაზე არ ვტოვებ _ სიტყვა გადაუკრა ალექსანრემ. გაახსენა ნატუკას ის დღე, დაჭრილი ალექსანდრე რომ არ მოიკითხა _ვინც ღირსია მე ვტოვებ _ მწარედ უპასუხა გოგონამ და ფორთოხლის წვენი მოსვა _რა მწარე ენა გაქვს _ ჩაეღიმა ალექსადნრეს და ისევ შუბლზე დაადო ხელი, მერე ახლოს მიიწია და ტუჩები ნაზად შეახო. გოგონას დააჟრჟოლა და განზე გახტა _ნუ გეშინია, არ შეგჭამ. სიცხეს ვნახულობდი _ჩაეღიმა ალექსანდრეს და არ გამოპარვია ნატუკას არცერთი ქცევა _სიცხისთვის თერმომეტრი არსებობს_ ნატუკა _თუ სიცხე არ მექნება წახვალ? _გახედა ნატუკამ _თუ გექნება არ წავალ _ ალექსადნრე _კარგია _ თერმომეტრი მოიმარჯვა გოგონამ _ტელეფონის სატენი მათხოვე, მანქანაში დამრჩა _ალექსადნრე _არ დაგჭირდება, რადგან სიცხე არ მაქვს _ნატუკა _მაგაში ეჭვი მეპარება საყვარელო _ თვალები გაუნათდა ალექსანდრეს _ვნახოთ _ ნაძალადევად ჩაიღიმა გოგომ _ არ მაქვს სიცხე_ცოტა ხნის შემდეგ წამოიძახა ნატუკამ და სასწრაფოდ აიქია თერმომეტრიანი ხელი _არა ქალბატონო, ეგრე ვერ მომატყუებ_ ხელი დაუჭირა ალექსადნრემ, თერმომეტრი ხელიდან გამოგლიჯა _37 გაქვს _ჯანდაბა! _ ნატუკა _ გაციებული არ ხარ, არ გახველებს, არც ყელი ტკივა და სიცხე მაინც გაქვს! სხვალვე გაიკეთებ ანალიზებს _ მბრძანებლური და მზრუნველი ტონით წარმოთქვა ალექსადნრემ _არა, ანალიზები არა! _შეიცვადა ნატუკამ _კი, ჩემო პატარავ _ თმა გადაუწია ალექსადნრემ გოგონას მეორედ გააჟრჟოლა. _პატარა არ ვარ, მითუმეტეს შენი და ნუ მეხები! _ გაბრაზებით შეეცადა დაეფარა მღელვარება ნატუკას „ ვერ ვიტან, მაგრამ რომ მეხება ასე რატო მემართება“ _გაიფიქრა გონებაში და თვალებში გაბრაზება დაეხატა _გიხდება გაბრაზება. ყავას მაინც არ დამალევინებ ? _ ალექსადნრე _ რავიცი სადილი მოამზადე და ყავასაც მიაგნებ , რად მეკითხები_ დაეჭყანა ნატუკა ცოტა ხანში ალექსადნრე ფინჯნით ხელში დაბრუნდა. _რომ გეძინა, შენი ალბომი დავათვალიერე, საყვარელი ბავშვი ყოფილხარ. პატარა, საყვარელი და ლამაზი , როგორც ახლა _თვალი თვალში გაუყარა ალექსადნრემ _მაგის უფლება ვინ მოგცა? _გაბრაზდა ნატუკა _შენი მოზრდილობის ფოტოებიც ვნახე _გაეღიმა ალექსადნრეს_ მაგ დროს არც ისეთი საყავრელი და ლამაზი ყოფილხარ _ჰმ, თორე შენც მყავდი მაგ ასაკში ალენ დელონი _ცხვირი აიბზუა ნატუკამ _რატომაც არა! ყველა გოგო ჩემზე გიჟდებოდა _ თვალი ჩაუკრა ალექსადნემ _მე არ ვგიჯდებოდი, ე.ი ყველა არ გიჯდებოდა _ნატუკა _მაშინ არ მიცნობდი _ ალექსადნრე _ბულიონი მართლა შენ მოამზადე? _ნატუკა _გემრიელი იყო ? _ გამომცდელად შეხედა ალექსადნრემ _თუ შენ მოამზადე არა, თუ სხვამ კი _ ნატუკა _მთელი სიყვარულით მოგიმზადე _ ალექსადნრე გოგონამ არაფერი უპასუხა. სიჩუმე ჩამოვარდა. ორივე დუმდა. _ფეხმძიმედ ვარ _სიჩუმე და სიბნელე ელვასავით გაკვეთა ნატუკას ცრემლმორეულმა ხმამ. |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
