* * *
გაშტერებული ვუყურებდი უკვე ჩემთვის საყვარელ სახეს და ნათლად ვგრძნობდი რო შეხების უფლებაც არ მქონდა.რას არ მივცემდი მის თვალებში მეგობრობის გარდა კიდევ სხვაც რომ დამენხა რამე.თავი დავხარე და ლილიანას ხელი მოვუჭირე.
-არაფერია ვიღაც აეკიდა და.დაახეთქა დაბნეულმა
-რას ქვია აგეკიდა?სავარძლიდან წამოდგა მათე.ზარი ახლობელთან არ იცი რას ნიშნავს?
-ვერ მოვიფიქრე მაგდენი.ავხედე და გავუცინე
-ჩემი ღიმილა ხარ შენ.თმები ამიჩეჩა სიძემ.ყველა სიტუაციაში ინარჩუნებ პოზიტივს.მართლა სად აიკიდე?ამ უბნელია?
-კარგი რაც იყი იყო.არა არაა ამ უბნელი.მიდი ყავა გამიკეთე გთხოვ რა.
-რაო გასაუბრებაზე?თემა გადაიტანა ლილიანამ
-არც არაფერი თავაზიანი უარით გამომისტუმრეს.
-რა უნდა ქნა?ჭიქა წინ დამიდგა ლილიმ
-ვიზამ რამეს ისე არ დავრჩები.ვცდილობდი დადასგან მომავალი მზერა ამეტანა,ის კი ურცხვად მომშტერებოდა.სწრაფად დავლიე ყავა და ფეხზე წამოვხტი.
-გავიქეცი ეხლა თორე მომკლავს დედა.
-ნაი .ხმა დაეძაბა ლილიანას.
-კარგი ეხლა.რა სჭირს ამას სიძე?რაღაც სენტიმენტალური გახდა ამ ბოლო დროს ძალიან.ყველას დავემშვიდობე და კიბეზე დავეშვი.სადარბაზოსთან გავჩერდუ და ღრმად ჩავისუნთქე,ფრთხილად გავიხედე გარეთ და არემარე მოვათვალიერე.
-ვის ემალები?მომესმა ერისთავის ხმა და შევკივლე
-ვაიმე გული გამიხეთქე
-წამო წაგიყვან.მანქანისკენ მანიშნა და პირველი გავიდა გარეთ.მეც დასჯილი ბავშვივით ავეკიდე.
-რა მოხდა დღეს?მკითხა როგორც კი მანქანაში ჩავჯექი.
-არაფრრი.
-მისმინე ნაინა.თუ რამე ხდება რაც უნდა ვიცოდე მითხარი.მერე გვიანი არ იყოს იცოდე ადამიანებს შეცდომებს არ ვპატიობ.
-იმ ადამიანებს ვინც შენთვის ძვირფასია ალბათ.
-რატომ გგონია რო არ ხარ ძვირფასი?ირონიულად გამომხედა
-დადა გეყოს გთხოვ.ნუ ამრევ
-შენ კიდე არ მიცნობ კარგად ნაი.დამიჯერე ბევრის გაკეთება შემიძლია.თუ რამე გიჭირს მითხარი.
-არაფერი არ მაწუხებს დადა დიდი მადლობა ყურადღებისთვის.
-რა ოფიციალური ხარ.ნაინა არ მონწონხარ
-ზედმეტად თავისუფალი ვიყავი შენთან უკვე.ხმა ამიკანკალდა.ერისთავმა მანქანა გზიდან გადაიყვანა და გააჩერა
-შემომხედე.
-რა გინდა?თვალი ავარიდე
-იმ საღამოს რაც მითხარი მართალია?
-დავუშვათ,
-მისმინე ნაი.თავს ვებრძვი რო არავინ შემიყვარდეს.ოდესმე გაიგებ ალბათ რამხელა ტკივილი გადავიტანე ამ ყველაფრის გამო.შენ ხარ ადამიანი რომელმაც კიდე ერთხელ მაფიქრებინა ამ ნაბიჯის გადადგმა.გთხოვ ცოტა ხანს მაცადე,სწრაფად წაიწია წინ და მანქანის უჯრიდან კოლოფი ამოიღო.
-ეს რა არი?
-ჯერ კიდე მაშინ გიყიდე სანამ ქორწილის წინ ვიჩხუბებდით.დაგინახე თუ არა მაშინვე მივხვდი რო ჩემი ხარ.გთხოვ არასდროს მოიხსნა,იცოდე უაზრო სიყვარული ვიცი უბრალოდ რაღაც რაღაცეები უნდა დავალაგო.
-დადა არ გინდა.ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი
ერისთავმა კოლოფი გახსნა და ულამაზესი ყელსაბამი ამოიღო.
-რაც არ უნდა მოხდეს არასდროს მოიხსნა.თუ შევამჩნევ რო არ გიკეთია ესიგი გადამიყვარე და არასდროს გაპატიებ.
-მიყვარხარ სიცოცხლეზე მეტადაც კი.ერისთავმა თავისკენ დამქაჩა და გულში ჩამიკრა.ვიგრძენი როგორ ამიჩქარდა გული და გამეღიმა ბედნიერებისგან.

* * *
მერე?მერე იყო უბედნიერესი სამი თვე.გამხელილი გრძნობები და გიჟური სიყვარული.ყველგან და ყოველთვის იყო ჩემს გვერდით.მოულოდნელად ჩნდებოდა ყველგან სადაც ვიყავი.მათე ხუმრობდა სიცოცხლის ხალისი დაუბრუნე ამ უჟმურსო.თუმცა ყოველთვის მქონდა შიშის გრძნობა გული ცუდს მიგრძნობდა მაეჭვებდა კობას ასე გაუჩინარება.ღრმად მეძინა თუმცა ტელეფონის ხმაზე დაზაფრული წამოვხტი.
-გისმენთ.
-გამარჯობა საყვარელო.მომესმა კობას ხმა და ერთიანად დამიარა შიშის ტალღამ
-რა გინდა?
-მისამართს მოგწერ და ჩემთან მოხვალ
-კაი კაცო.
-დამიჯერე ისეთ ამბავს გაიგებ ცოტა ხანში მოხოხდები ჩემამდე.მაგრამ იცოდე რამე ზედმეტი რო გააკეთო ყველა შენს საყვარელ ადამიანს იგივეს დავმართებ.
-რა გააკეთე?ხმა ამიკანკლდა
-შენს ადგილზე დადას მოვიკითხავდი.
დამეფიცება რო გულმა დარტყმა გამოტოვა.ცივმა ოფლმა დამასხა და ტელეფონი გავთიშე.უაზროდ მივშტერებოდი ერთ წერტილს და მისი ნომრის აკრეფას ვერ ვბედავდი.თუმცა არც დამჭირვებია ფიქრებს ზარმა მომწყვიტა.მათე რეკავდა
-დადა დაჭრეს.ყრუდ ჩამესმოდა მისი სიტყვები და გამწარებული ვიცმევდი ტანზე.

* * *
-დაურეკე?სიჩუმე ლაშამ დაარღვია
-ხო მოვა მალე.ამოიოხრა მათემ
-რა უნდა მომხდარიყო?იმედია ვინმესთან არ იკამათა.
-არავისთან თორე მეცოდინებოდა.
-რა ვიფიქრო აღარ ვიცი.აბა ასე უცებ ვის უნდა მოენდომებინა მისი მოკვლა.
-გადარჩეს და მერე ჩემი ხელით მოვკლავ.სიმწრით ჩაიცინა მათემ და დერეფანში გიჟივით მომავალ ნაინას გახედა.
-როგორ არი?ვეცი ბიჭებს
-ოპერაციას უკეთებენ ნაი.2 ჭრილობა აქვს
-დაინახა ვინმემ.ვინ ესროლა?ხმა წართმეულმა ვიკითხე
-არა არავინ როგორც ჩანს შელაპარაკება მოუვიდა ვინმესთან და.
-ვაიმე ღმერთო მიშველე.კედელთან ჩავცურდი და სახე ხელებში ჩავრგე
-ნაი.ხელი შემაშველა ლაშამ და სკამზე ჩამომსვა.რა გჭირს ნუ დაეცემი ეგრე გთხოვ.დადა ძლიერი ბიჭია აი ნახავ გადაიტანს.
-"მე თუ გადავიტან ამ ყველაფერს თორე."გავიფიქრე და ცრემლები მოვიწმინდე.

* * *
მტანჯველმა ორმა საათმა გაიარა.ექიმი კი კიდე არ გამოდიოდა.უაზროდ დავდიოდი წინ და უკან,ვიცოდი ეს ყველაფერი ჩემი ბრალი იყო და არ დავუშვებდი მას რამე მოსვლოდა.უცებ საოპერაციოს კარი გაიღო და ექიმი გამოჩნდა დაღლილი სახით.
-როგორ არი?ფეხზე წამოდგა მათე
-რა გითხრათ.რთული მდგომარეობააა.ჩვენ ყველაფერი გავაკეთეთ.გარდა მაგისა მინდა იცოდეთ რო როცა გაიღვიძებს სიარულის პრობლემა ექნება.
-დაინვლიდდა?ძლივს შევძელი კითხვის დასმა
-მთლად ეგრეც არ არის.ძლიერი ორგანიზნია და ეს ყველაფერი დროებითია ჩემო კარგო.იმედს ვიტოვებ ნერვები მალე აღდგება და ისევ შეძლებს სიარულს.
-შეძლებს და მის ცხოვრებაში ცუდი აღარაფერი მოხდება საკმარისია.ჩავილაპარაკე მშვიდადა და მათეს მივუბრუნდი
-მალე მოვალ.
-სად მიდიხარ?
-მალე მოვალ რაღაც საქმე მაქვს მოსაგვარებელი. სწრაფად დავეშვი კიბეზე და საავადმყოფოდან მტკიცე გადაწყვეტილებით გამოვედი.
* * *
-გელოდებოდი.მომესმა საზიზღარი ხმა და იქვე მდგარი კობაც გავარჩიე.არ ვიცი სად გაქრა შიში სწრაფად წავიწიე წინ და სახეში გავარტყი
-არაკაცო ეს რა გაკეთე?
-მოისვენე.მიღრიალა და ხელები გამიკავა.მოგეწონა?როგორა შენი ბიჭი?
-ნაგავი ხარ.ავადმყოფო
-ეხლა კარგად მისმინე.ფეხზე შენ რას ფიქრობ ჩემზე.მოკვდა შენი და დადას თემა
-შენ ვერ გადაწყვეტ მაგას
-გოგო შენ ნორმალური ხარ?მეორედ რო არ ავაცილებ და მოვკლავ ხო იცი?თუ პოლიცოაში დამასმენ ან ისე არ მოიქცევი როგორც მე მინდა.ლილიანათი დავიწყებ და დედაშენით დავამთავრებ.
-რა გინდა?ამოვიხავლე
-რა მინდა?შენ მინდიხარ და გეფიცები ყველა მშვიდდ იცხოვრებს წინააღმდეგ შემთხვევაში რაც დადას მოუვიდა ეს მხოლოდ დასაწყისია.
-რათ გინდა ცოლი რომელსაც არ ეყვარები?გთხოვ გონს მოდი გემუდარები კობა
-ნწ ნწ ნუ მემუდარები.მე ძველი ანგარიშები მაქ შენთან.ეხლა კი გაიქეცი და შენს ძვირფას შეყვარებულს ახარე რო საცოლე აეხა