გამარჯობათ მე ელენე ამირეჯიმი გახლავართ ვარ 17 წლის,ვცხოვრობ თბილისში,მყავს მშობლები,დედა ნინა ამასუკელი და მამა ალექსანდრე ამირეჯიმი.ასევე მყავს უფროსი ძმა ეკე 22 წლის.საუკეთესო დაქალები ევა,ტასო,ქეთა,მარი.

საკმაოდ შეძლებული ოჯახიდან ვარ,მამას საკუთარი ბიზნესი აქვს და საკმაოდ წარმატებული ბიზმესმენია საქართველოში,დედა დიზაინერია და საკუთარი ტანისამოსის და ფეხსაცმლის ხაზი აქვს,ისიც საკმაოდ წარმატებ დიზაინერია.ჩემმა ძმამ ახლახანს დაასრულა სწავლა ამერიკაში და მამას ეხმარება კომპანის მართვაში.მე ჯერ მე11-ე კლასში ვარ.
დილით როგორც ყოველთვის ადრე ვიღვიძებ და ვვარჯიშობ.საწოლიდან ამდგარი სააბაზანოსი გავეშურე მოვწესრიგდი,ტანზე სპორტულები მოვირგე და სახლი დავტოვე
ვარჯიში არც ისე დიდხანს გამიგრძელებია ამინდის გამო.სახლში სასულს უკვე ყველა ამდგარი დამხვდა,საუზმობდნენ და მეც შევუერთდი.
-ელე დღეს შენი გოგოები ხო არ აპირებენ ამოსვლასს-კითხვისნიშნიანი თვალები შემომანათა ეკემ
-არამგონია,დღეს ევასთან ასვლას ვაპირებთ ცოტა შეუძლოდ იყო დაა
-ევვა? ეხლა ხო ხარგადაა-ისე შეეეშინდა
-კი კარგადაა მაგრამ ასე რა განერვიულებსსს-ნიშნისმოგებით ვუპასუხე
-არა არაფერი დაიბნა-გამეცინა(ეჰჰ ამას გონია რო ვერ ვხვდები როგორ უჟუჟუნებენ ერთმანეთს თვალებს,ორივე ატები არიან რა ვერც ერთი ვერ ხვდება რო ერთმანეთი უყვართ,ეს ევას რო ხედავს ისე იბნევა სიცილით მოკვდებით ის კიდე წითლდება პომიდორივით,დანარჩენები გულიანად ვხარხარებთ ხოლმეე)
-ისე დემე რა კაი ბიჭია არაა-თვალი ჩაიკრა და ბლინების ჭამა გააგრძელა(ახლა მეც გადმომწვდა,დემე ჩემი ბავშვობს სიყვარული იყო მაშინ ჩვენს შორის ასაკობრივი განსხვავება დიდი იყო,ის ვერ მამჩნევდა სულ დასავით მიყურებდა მე კიდე ისე მიყვარდა ყოველღამე ვტიროდი.ერთხელ მთვრალი ვიყავი და შეთხვევთ ყველაფერი მოვუყევი ეკეს,იმის მერენერვებს მაგლეჯს ხოლმე.მიუხედავად იმისა რომ დემე უკვე სამი წელია ამერიკაში ცხოვრობს)
-კარგი გვეყოს-ვთქვი და ჭამა გავაგრძელე
-კარგი რა ბავშვებო სულ ასე ჩხუბი შეიძლება,აღარ დაიღლეთ?-თქვა მამამ და ამღერებულ ტელეფოს უპასუხა
-მართალია სანდრო სულ ასე ნიშნისმოგებით ნუ ელაპარაკებით ერთმანეთს-დედამაც მხარი აუბა და ფინჯნიდან ყავა მოსვა(ჩვენი მშობლები პატარები იყვნენ რომ შეუღლდნენ და ამიტომ ჩვენ შორის განსხვავება არ იგრძნობა,ისინიც ხანდახან ჩვენი ჭკუის არიან)
-ხო კარგი წავედი მეე გამოვიცვლი და წამიყვანეთ რომელიმე სკოლაში-ვთქვი და დემონსტრაციულად წამოვიჭერი ფეხზე
-მე გაგიყვან ოღონდ დროზე ჩაიცვი არ მალოდინო-მომმართა ეკემ და ტელეფონში ძრომიალი განაგრძო
-კაიცც-მოწყვეტით გავიქეცი ჩემს ოთახში და გარდერობის კარი გამოვაღე(სულ ერთი პრობლემა მაქ არასოდეს ვიცი რა ჩავიცვა,მიუხედავად იმისა რომ ტანსაცმლის ნაკლებობას არ ვუჩივი)
დიდი წვალების მერე ავარჩიერ როგორც იქნა.იქვე საწოლზე მივაფინე,შხაპი მივიღე მოვწესრიგდი,ჩავიცვი ტანისამოსი და ოთახი დავტოვე

-მე მზადვარრ-იმხელაზე დავიყვრე ეკეს ლამის ტეეფონი გაუვარდა ხელიდან
-ოეეე ყანაში ხო არ ვართ რა გაქვირებსს-მანაც არ დააკლო ყვირილი
-გეყოთ ახლა ორივეს-პატარა ბავშვებივით დაგვტუქსა დედამ
-დეეე მაიკო წავიდა უკვეე?
-კი წავიდა და მეც მაგვიანდება უკვე წამოდი დროზე წაგიყვან,თატბირი გვაქ სამსახურში-მითხრა ეკემ და სწრაფად დაავლო ხელი გასაღევსს
-კარგად დეეე
-ჭკვიანადდდ-უკვე კარებში გასულებს მოგვაძახა ნინამ
ქვემოთ ელვისისწრაფით ჩავედით,ეკემ მანქანის კარები გააღო და უცებ შევხტი რადგან თავსხმა წვიმა იყო.გეზი სკოლისაკენ ავიღეთ გზაში ეკე ვიგაცალს ელაპარაკებოდა ჩემთვის ყურადღებაც კი არ მოუქცევია,მანქანიდან რომ გადავედი ხელი დამიქნია და ადგილს მოსწყდა,მე როცა ელვისსიწრაფით გავვარდი სკოლისკენ რათა თავი გადამერჩინა დასველებისგან.ჩემი გოგოები შესასვლელში იდგნენ და მელოდებოდნე,მხოლოდ ევა არ იყო.
-რას შვებით გოგონებოო
-ამდენი ხანი სად ხარრრ ელეე-გაბრაზებულმა ტასომ სიტყვის დასრუება არ მაცადა რომ შემომჩილვა
-ეკეს გამო შევყოვნდი-ჩემი დანაშაული ეკეს გადავაბრალე უცებ(როგორც ყოველთვის)
-აუუ ამ შენს ძმას არაფერი ეშელება რაა-დაიწიწუნა ქეთამ
-მე ვიცი მაგას ვინც უშველის-სიცილით ჩაილაპარაკა მარიმ
-ევვაა-ყველამ ერთად დავამატეთ და სიცილი მოვრთეთ.
ამასობაში ზარიც დაირეკა და გეზი საკლასო ოთახისკენ ავიღეთ.ჩვენი კლასი ძალიან კარგი ბავშვებისგანაა დაკომპლექტებული,ყველა ძალიან საყვარლები და თბილები არიან.ერთად მოვდივართ პირველი კლასიდან და ძალიან მივეჩვიეთ ერთმანეთს.კლასში შესულს შოთი შემოგვეგება და როგორც იცის ხოლმე კომპლიმენტებით აგვავსოო.შოთის დიმა და გიო აყვნენ და ახლა უკვე გასამაგებულად ვიღებდით კომპლიმენებს სანამ ფიზიკის მასწავლებელი არ შემოვიდა.(შოთი,დიმა,გიო და თაზო ჩვენი მეგობრები არიან პირველი კლასიდან,მთელ სკოლაში გამორჩეული სამეგობრო ვართ,ყველას უნდა ჩვენთან ერთად ყოფნა,ძალიან მხიარულები და ენერგიულები ვართ,დასვენებებზე მთელ სკოლას ვიკლებთ.სკოლაში ღონისძიება არ მახსოვს ჩვენ რომ არ ვყოფილიყავით,ან ვმღეროდით,ან ვცეკვავიდით ანდა ლექსს ვკითხულობდით.მოკლედ მრავალმხრივ გამორჩეული სამეგობრო გახლდით.ბიჭები მთელ სკოლას იცნობდნენ და ბევრი ძმაკაცებიც ყავდათ.ჩვენ გოგოებს ბევრი თაყვანისმცემლები გვყავდა და ამათ სულ ჩხუბი უწევდათ ხოლმე.ჩემ ძმასთან ძაან ჩაბრატებულები იყვნენ და ეკე სულ ეუბნებოდა ხოლმე რო სკოლაში ჩემს და ჩემი გოგოების თავს მათ აბარაბდათ.ესენი იფერებდნენ და ყოველ მეორეს ვინც შემოგვხედავდა სცემდნენ,ზაან სასაცილოები კი იყვნენ თავისი სინიაკებითურთ.ამათ გადამკიდე შეყვარებულიც კი არცერთს არ გვყოლია.)
გაკვეთილებმა ჩვეულებრივად ჩაიარეს არაფერი განსაკუთრებული არ მომხდარა.აი ბოლო გაკვეთილიც გამოვიდა ფეხზე წამოვხტით და სკოლის გასასვლელისკენ დავძარით უმალ,გარეთ ისევ წვიმდა.ამიტომ ცოტა ხანს სკოლის ეზოში დავყოვნდით.ევასთან ასვლას ვაპირებდიტ გოგოები.
-თქვენ რას აპირებთ ქალებოო?-სიცილით გვეკითზებოდა შოთი
-რავი ევასთან ვაპირბთ ასვლას მარტოაა და თან რაღაც საქმე მაქვსს-ქეთა
-ხო არ ეშინია გოგო,მაგას მოუკვდი მე-ირონიულად ჩაილაპარაკა გიომ
-მაგაზე შენ არ ინერვიულოო-მარი
-ამ წვიმაში რითი გახვალთ,გაგიყვანთ ჩვენნ-იჯელტმენა დიმამ
-ერთ მანქანაში ზაან ჩავეტევით ხო იცი-ტასო
-ხო რა იყოთ აბა რას აპირებთ-თაზო
-ტაქსს დავურეკავთ და წავალთ,თქვენ გეჩქარებოდათ მგონი სადღაც
-ხო შოთის ვიღაც გოგო დაევასა და უნდა გავარკვიოღ რაღაცეები
-უხ როგორ გამაკვირვეთ-სიცილით ჩავილაპარაკე მე
-კაი აბა წავედით ჩვენ და ჭკუით-შოთი
-კაი კარაგდდ-ხელი დავიქნიეთ ჩვენ
ცოტა ხანში ტაქსიც მოვიდა და ევას სახლისკენ ავიღეთ გეზი.15 წუთში უკვე მისაღებში ვიჯექით და ყავას შევექცეოდით რმელიც ევამ გამზადეული დაგვახვედრაა.
-მიდი ახლა მომიყევით სკოლაში რა მოხდა ჩემ გარეშე-ინტერესიანი თვალები მოგვაპყრო ევამ
-არავერი ისეთი შოთიმ ახალი გოგო ააგდო და მთელი სასტავი იმ გოგოს ეჩალიჩება
-როგორ გამიკვირდა-გადაიხარხარა ევამ
-სხვა მეტი არაფერი უინტერესობა იყო სრული,თან ამინდიც არ ვარგოდა-უკმაყოფილოდ თქვა ქეთამ
-ხო მთელი დგეა წვიმსს-მარი
-აუ დღეს რამე ფილმს ვუყუროთ რაა-თქვა ტასომ
-ხო კარგი იიდეაა ისეეე-ვთქვი თუ არა ჩემი ტელეფონი ახმაურდა,ეკე იყოო
-ხო ეკე-შევეცადე ხმამაღლა და გამოკვეთილად მეთქვა(ევას რეაქცია მაინტერესებდა,როგორც ყოველთვის წამოწითლდა)
-ელე სად ხარრრრ?-ვითომ არ იცოდა
-ევასთან ვართ გოგოები,ხო გითხარი დილით
-სახლში მოსვლას არ აპირებ?
-არა დღეს ევასთან ვრჩებით
-აუუუ რაღაც საქმე რო გვაქვს ბიჭებს
-კონკრეტულად?
-კონკრეტულად იკას(იკა ჩემი ძმის ასევე ერთ ერთი საუკეთესო მეგობარიაა,ძალიან საყვარელი და მხიარული ადამიანია,ჩემთან ძაან მეგობრულადაა ნუ ერთი სიტყვით ძააან ჩაბრატებულები ვართ დაა)
-ვაა ცემ წიწილს რა საქმე აქქქქქ-ჩავიცინეე
-შეხედე ერთი ამ ქათთამს რამდენს ბედავსსს-იკას ხმა გავიგოე ტელეფონიდა
-მაგას რა აწიწინებსსს-გადავიხარხარე
-შეყვარებულია შენი წიწილი და ქათმის რჩევა ჭირდებაა
-ხო ხარგი მოვალ ერთ საათში,ისე სად მოვიდეეე?
-მე გამოგივლიი ერთ საათშიი
-კარგი გელითთ აბაა-საუბარი დავასრულე და გოგოებს მივუბრინდი
-აუ მე ერთ საათში უნდა წავიდეე-დამწუხრებული ხმი ვთქვი
-აუ რა უნდა მაგ შენ ძმას არ გავცლის არაფერს რა-დაიწუწუნა ევამ,რაზეც ჩვემ გაგვეცინა
-ერთი კარგი გოგო უნდა ჭკუაზე რო მოიყვანოს მეტი არაფერიი-თქვა ტასომ და ყველას გაგვეცინა
-გეყოთ ახრააა-გაბრაზდა ევა
-შენ თავზე რატო მიიღე დაო ჩემოო-მარი
-აუუუუ-აწითლებული გავარდა ოთახიდან
-აუ რატო გააბრაზეთ ცოდოააა-ქეთა
-წამო შემოვირიგოთ-მივაწოდე იდეა გოგოებს და ევას საძინებლისკენ გავეშურეთ
ეერთ საათიანი ხვეწნა მუდარის შემდეგ ევა შევირიგეთ და კვლავ მისაღებში დავბრუნდით.ცოტა ხანში ტელეფონის ზარიც გაისმა და ეკეს ნომერი,რომ დავინახე წასასვლელად მოვემზადე გოგოებს დავემშვიდობე და სახლი დავტოვე.ტელეფონი აღარ ამიღია კიბეებს სწრაფად ჩავუყევი და ნაცნო მანქნაში შევხტი.
-ჰე რა უნდა იმ წიწილს თქვი დროზეე-არც გამიხედავს ისე ვუთხარი
-იქნებ ჯერ მომესალმო ელეე-ეს ეკეს ხმა ნამდვილად არ იყო,უცებ გვერძე გავიხედე და ეკეს მაგივრად დემე,რომ დავინახე შიშისგან შევხტი.
-შენ აქ საიდან დაკარგულოო-მოჩვენებითი სიმშვიდით გავუბი ლაპარაკი
-დღეს ჩამოვფრინდიი
-ვააა მაგარიააა,ბიჭები სად არიან ეკეს უნდა გამოევლო
-ააა ბიჭები იკასთან არიან,მე რაღაც საქმე მქონდა და ეკემ მანქანა მათხოვა და შენი მიყვანაც დამავალა
-ააა გასაგებიაა,აღარწავიდეთ?-ჩემზე მოშტერებულს შევახსენე და პირდაპირ დავიწყე ყურება,ისიც მალევე მოეგო გონს და მანქანა დაძრა
-როგორ გაზრდილხარ და გალამაზებულხარ ელ-ისე თბილად მითხრა,რომ ყველა ის გრძნობა გამახსენდა რაც ადრე გამაჩნდა მის მიმართ
-ხო-ცოტა დავიბენი და ავწითლდი
-რატო გცხვენია ჩემი ელლ
-საიდან მოიტანე რომ მცხვენია უბრალოდ დაცხა ცოტაა-ვიცრუე უნიჭოდ
-საპასუხოდ ჩაიღიმა და გზას გახედა,სახლში მისვლამდე ხმა არცერთს არ ამოგვიღია.სახლში შესულებს ბიჭები მისაღებში დაგვხვდნენ,ყველას მივესალმე და ადგილი იკას გვერდით დავიკავე
-აბა მოყევით რაში დაგჭირდით-ღიმილიანი სახით გავხედე ეკეს მეგობრებს
-რაში და შენი წიწილი შეყვარებულია როგორც გითხრა ეკემ-თოკამ გამაცნო უცებ სიტუაცია(თოკა ჩემი ძმის ასევე ბავშვობის მეგობარია,საძმაკაცოში ყველაზე დასტოინი ტიპიაა)
-და შენი დახმარება ჭირდება-დაამატა გიომ(გიოც ჩემი ძმის ძმაკაცია სამეგობროში ყველაზე მექალთანეეე)
-ასეთი კომპეტენტური პიროვნება ყავხარ გიო აქ და მე რაში დავჭირდი ერთი
-შენ იმიტომ დაგვჭირდი,რომ ამ წიწილს.....-თოკა
-შენი ერთ-ერთი დაქალი უყვარს-დაასრულა ეკემ
-რაააააა ჩემიიი,რომელიიიი-სიცილი ავტეხეეე
-კაი დაწყნარდიიი-გაბრაზდა იკა
-კაი მითხარით ახლა რომელიიიიააა?
-კაი ოღონდ სიტყვაც,რომ დაგცდეს მაგათთან დაგჩეხავთ-ეკე
-ხო კაი რა იყო ესე მიცნობთ ბიჭო მეეე,შენგან განსხვავებით ეკე ყველასთან ყველაფერს არ ვლააპარაკობ
-ხო კაი გვეყოო-ეკე
-მოკლედ შენ უნდა დაეხმარო ჩვენ რომეოს რომ შენი დაქალის გული მოიგოს-დემე
-ხო მარა მითხარიტ რომლისსს
-ნუ მოკლედ ქეთასი-გიო
-ქეთასიი-ისე გამიხარდააა რო არ ვიცი,ქეთას სადღაც ერთი წელია მოწონს იკა სადაქალოში ყველამ ვიცით ამის შესახებ,მაგრამ ქეთას თხოვნით არ ვსაუბრობთ ამაზეე
-ხო რა იყო ვინმე უყვარსსსსს?-შეშინებულმა შემომხედა იკამ
-კიიი თან უკვე კარგა ხანიააა-დანანებით ვთქვი
-რააა,აუუ მითხარი ვინააააა,სახე უნდა დავულეწო-მუშტები შეკრა იკამ
-ფრთხილად იყავიი-სიცილი მოვრთეეე
-რა გაცინებს გოგო,მე მეცინება ახლაააა-იკა
-მე ძააან და შენ იტირე ტუ გინდააა
-აუუ ესაა შენი მეგობრობა და გვერდში დგომაა
-მაცადე ცოტა ხანს გულს მოვიოხებ და მერე......
-აუ ეს ვინ არის ჩემიიირაა-ეკე
-ისე თქვენ რას დაერიეთ ამ ჩვენ სადაქალოს სხვა გოგოები დაილივნენ თბილისში-დაუფიქრებლად ვთქვი და მერე რო დაუფიქრდი გვანი იყო
-შენ ბევრს ლაპარაკობ რაღაც,რო წავედი მაშინ არ იყავი ასეთი-დემე
-მე სულ ასეთი ვიყავიიი,მარა ადრე თქვენ ბავშვი გეგონეთ და არ მიყურებდით სერიოზულადდ,ნიშნისმოგებუთ ჩავილაპარაკეე და ოთახისკენ ავიღე გეზი
-მე ავალ გამოვიცვლი და მოვიფიქროთ რამეე-განვაცხადე
ოთახში ავედი გამოვიცვალე ცხელი შხაპი მივიღე აზრები დავალლაგე გოგოებს ყველაფერი ჩავუკანკლეე,ქეთა ისეთი გახარებლ იიყო რო არ ვიცი როგორ აღვწერო,შევთანხმდით,რომ საღამოს ჩემთან ამოვიდოდნე და ბევრს ვიღადავებდით,ღამე კი ჩემთან დარჩებოდნენ.კარადიდან სპორტულები გამოვიღე და ცეცკვა ცეკვით დავიწყე ჩაცმა,სწრაფად მოვწესრიგდი და ჩავედი მისაღებში სადაც ნერვებაშლილი ბიჭები მელოდნენ.
-გოგო სად ხარ ამდენხანნნ?-იკა
-ცოტა რელაქსაცია მჭირდებოდა
-აუფფფფ ჩვენი ნერვების ხარჯზე ხო-გიო
-ჰოოო დავეჭყანე და ტელეფონი ავიღე ხელში და გოგოებთან დავრეკე ისე რომ ბიჩები მათ ხმას ვერ გაიგებდნენ ისინი კი მოუსმენდნე ჩვენს საუბარს და მერე აღარ მომიწევდა ბევრი ლაპარაკი
-ჰეეე გისმენთა აბაააა რამე გეგმა თუ გაქვთ?
-მე ვურჩიე რომ აეჭვიანოსს-გიო
-არაა ქეთასთან ეგრე არ გაუვა თან ჯერ თავი თუ არ შეაყვარე აეჭვიანე რამდენიც გინდა მაინც ვერაფერს შეცვლი.
-ჰო ეგ მართალიააა-თოკა
-ხო მარა თავი როგორ უნდა შეაყვაროსსს-ეკე
-როგორ და ყურადღება გამოიჩინოს მის მიმართ,დაპატიჟოს სადმე,და რა ვივი კიდე ბევრი რამის მოფიქრება შეიძლებაა
-ჰოო მაგრამ პირველად რა გავაკეთოოო-იკა
-აუ არ ვიცი ახლააა გავარკვვრვვ
-გოგო ქეთას არაფერი არ უთხრააა
-თორე არ იცის თუ რაა-ჩუმად ჩავილაპარაკე მაგრამ როგორც ჩანს დემემ გაიგონა და ჩაიცინა
-რა გაცინებსსს
-არა არაფერიიი-დემე
-მოკლედ მე ისე ვკითხავ სხვათაშორის საუბარს მოვაყოლებ,ისე რო არაფერი იეჭვოს,და გეტყვით მერე
კიდევ დიდხანს ვლაპარაკობდით სანამ გოგოები მოვიდნენ მერე ეკე და იკა ცოტა უხერხულად გრძნობდნე თავს დაიბნენ ბრინჯებივით,ევაც წითლდებოდა ეკეს გამომეტყველების გამოო აი ქეთას კი ისეთი მაგარი გეგმა ჰქონდა რომ იკას ნაპერწკლებს დააყრევინებდა.გადაწყვეტილი გვქონდა რო ქეთა არარსებულ პიროვნებაზე დაიწყებდა აღფრთოვანებით საუბარს და ჩვენც დავუწყებდით ქებას იკას ნერვების მოსაშლელად.
-ელლ ისე შენ ქეთას და მისი სიყვარულის ესემესები ნახეეე-თქვა ტასომ ქეთას ხელიდან ტელე გამოგლიჯა და ჩემს გვერდით მოკლათდა
-აუუ არა მანახეეე რრააააააა დროზეეეეეე-მეც ავყევი თამაშში
-აუუ კაით რააა გეყოთ-ვითომდა გაბრაზდა ქეთა
-აბა როდის უნდა წავიკითხოთ ცოლად რო მოგიყვანსსს?-მარი
-აუუ თქვენ ხო ნერვების მოშლის მეტი არაფერი არ იცით რაააა-ქეთა
-აუუ ესენი ნახეე რა რეებს წერენ ერთმანეთსსს-ტასო
-ჩემო ფერიაოოო-სიცილი დავიწყე იკას სახეზეე,ბიჭებიც გაოგნებულები იყვნენნ
-ხვალ გნახავ ჩემო პრინცესაოოოო-ტასო
-ვავავა ხვალ სად უნდა შეხვდეთ-ვითო ჩუმად გადავჩურჩულეთ ქეთას
-არაა ეგ თქვენი საქმეეე,ნუ გადამირევთ ბიჭს
-ვავავა უკვე ასე სერიოზულადაა საქმეეე-ევა
-აუ ვითომ არ იცოდი რააა-ქეთა
-არა საიდან-მარი
-იდიოტები ხართ-ქეთა
-ისე ჩვენც აქ ვართ-ეკე
-ვააა ჩემი ძმა როგორ ხარრრრ-გვერდით ჩამოუჯდა ტასო და ხელი გადახვიაა
-კარგად თავადდ?-ეკემაც არ დააკლო ირონიაა
-ისე ჩვენც აქ ვართ-თქვა გიორგი და ეკეს და ტასოსო გახედა
-შენც მოგესალმოოო-ირონიით უპასუხა ტასომმ
-ჩახუტებით არააა-გიო
-კი მოვფრინავვ-გამოაჯავრა ტასომ და ჩემს გვერდით გადმოჯდა