მარიამმა ბიჭს გახედა და ... არაფერი. მიხვდა , იგრძნო რომ ისიყო. მის თვალებს რა დაავიწყებს! უბრალოდ არშეუმჩნევია ბიჭს გაუღიმა და უბრალოდ თავიი დაუქნია
-კარგი . სასიამოვნოა გოგოებო მე გიორგი , მოდი დასხედით. თქვა ბიჭმა და გვერძე ჩაიწია რომ ადგილი გაენთავისუფლებინა სკამზე. მეკო მივიდა და დაჯდა, მარიამი კი გაქვავებული იდგა დაუბრალოდ ურებდა . არც კი შეცვლილა. ისევ ისეთი სიმპატიური და გასაოცარია როგორც მაშინ. არა! უფროო გასაოცარი ვიდრე მაშინ 8 წლის უკან. გოგონებმა ბავშვები გაიცნეს მარიამს ყველაზე მეტად ლიზიკო მესხი მოეწონა . ძალიან საყვარელი და თავისებური გოგო იყო აი მეკომ კი შესანიშნავად გაუგო რეზი კობალაძეს გიორგიმაც იცნო მარიამი და მარიამმაც.. ათაში ერთხელ გააპარებდნენ თვალს ერთმანეთისკენ და ჩუმად აკვირდებოდნენ ერთმანეთ .
ცხოვრება უცნაური რამაა !
სიყვარურლიც უცნაური რამაა! 
არ იცი რას გიმზადებს.
ის საღამომ ჩვეულებრივად ჩაიარა ..უკვე თერთმეტი სრულდებოდა გოგონები სახლში რომ მივიდნენ და მარიამი ეგრევე საწოლზე დაემხო. მეკო მივიდა დაგვერძე მიუჯდა 

*** 
მარიამი

ვგრძნობდი როგორ მეფერებოდა მეკო თმებზე. როგორც ადრე და რაღაცეებს ბუტბუტებდა რაც საერთოდ არ მესმოდა.
-მარიამ გესმის ? დამიყვირა და ხელი მკრა . დავი ავწიე
-ჰო ჰო რახდება ?
-იცანი არა ? მითხრა და გამიღიმა 
-კი ვთქვი და თავი დავხარე
-აუ გოგო რატომოიწყინე ! არგიხარია ისევ რომ შეხვდით ? 
- არვემახსოვრები ! 
-15 წლის იყო შეძლება არც ახსოვდე მაგრამ გაახსენე თავი ! 
-რატო ? ბავშვები ვიყავით! არაფერის გახსენებას არაქვს აზრი. 
-ბავშვი შენიყავი და არა ის . მითხრა და გაიცინა 
-ხომ მაგრაამ მე 11 წლის ასაკში ბავშვივით არ ვაზროვნებდი! ვუთხარი და შევუბვირე 
-ვიცი. უბრალოდ ჩვეულებრივად იყავი. არშეიმჩნიო რო მოგწონდა , გაახსენე შენი თავი და რაიცი რახდება იქნებ ბედი გაგეხსნას . მითხრა და ბალიში მესროლა 
-შეპატარა მაიმუნო მოდი აქ დავიყვირე და ბალიშით გავეკიდე...***მეორე დღეს 3 საათზე გავიღვიძეთ 
-მეკუნი ყავა მინდა . ვუთხარი და მხოლოდ ერთი თვალი გავახილე რომ მისი სახე დამენახა 
-კარგი ავდგები გავაკეთებ, შენ კი ჰამაკთან დამელოდე.მითხრა და გავიდა  ავდექი და უკვე 5 წუთში ჰამაკში ველლოდებოდი გითარით ხელში 
-ეგ წამოიღე ? მკითხა გახარებულმა როდესაც ყავა მოიტანა და გვერძე მომიჯდა 
-კი ვუთხარი და გიტარა მივაწოდე 
-რა დავუკრა ? მკითხა და გამომხედა მაგრამ ჩემს პასუხს არ დაელოდა და დაიწყო passenger -let her go-ს დაკვრა მეც მელოდიას ავყევი და სიმღერა დავიწყე არ ვტრაბახობ მაგრამ მეკო მაგრად უკრავს აი მე კი საკმაოდ კარგად ვმღერი, ამიტომ ერთმანეთს ვავსებთ. სიმღერის დროს შევამჩნიე ეზოს კარებში მდგომი ბიჭი რომელიც მეკოს გაღიმებული უყურებდა და სიმღერა შევწყვიტე
-მეკუნ ნახე. ვუთხარი და ბიჭისკენ ვანიშნე
-ღმერთო ჩემო დაიყვირა ბიჭისკენ გაექანა და ჩაეხუტა. მეც ავდექი და უკან გავყევი
-მარიამ გაიცანი ეს ჩემი დეიდაშვილი ანდრიაა 
-ამერიკაში რომ ცხოვრობს? ვკითხე და ანდრია შევათვალიერე
-კი. დამეთანხმა მეკო.
- ანდრია ეს მარიამია ჩემის ბავშვობის მეგობარი
-სასიამოვნოა მარიამ. ბევრი რამ მსმენია შენზე მითხრა და ხელი გამომიწოდა მეც შემი ხელი შევაგებე და გავუღიმე
-ჩემთვისაც.
-უი ანდრია აქ რას აკეთებ ? კითხა მეკომ
- გუშინ ჩამოვედი საქართველოში. მამაშენმა მითხრა რომ აქ მარტო იყავით და წამოვედი
-ძიძა არ გვჭირდება ვუთხარი და გავიცინე -ვნახოთ პატარავ ვნახოთ. ითხრა და ირონიულად ჩაიღიმა
(ბავშვებო ვიციი ძლიან პატაარა და შეიძლება არც მოგეწონოთ. მაპატიეთ ბანკეტისთვის ვემზადები . ხვალ უფრო "გემრიელ" თავს დავდებ. თქვენი აზრით გავაგრძელო ? )